موسسۀ علمی و تاریخی آتوسا

🔸موسسه علمی و تاریخی آتوسا
🔸نهاد ترویجی دانش تاریخی و اندیشه سیاسی در ایران
🔸اساتید و دانشجویان دکتری تاریخ و علوم سیاسی در دانشگاه‌های تهران
توییتر:
https://x.com/Atusa_institute?s=09
یوتیوب:
https://youtube.com/@atusa_institute?si=vw5eNXE1c36wet4z

TGlist rating

TypePublic

Verification

Not verified

Trust

Not trusted

Location

LanguageOther

Channel creation dateOct 22, 2023

Added to TGlist

Aug 04, 2024

I own this channel

History of changes

Statistic of Telegram Channel موسسۀ علمی و تاریخی آتوسا

More details

Subscribers

2 702

24 hours

70.3%Week

210.8%Month

522%

Citation index

0

Mentions1Shares on channels0Mentions on channels1

Average views per post

439

12 hours392

79.4%24 hours439

88.4%48 hours6 4210%

Engagement rate (ER)

3.54%

Reposts44Comments0Reactions12

Engagement rate by reach (ERR)

140.43%

24 hours

0.05%Week0%Month

12.94%

Average views per ad post

439

1 hour15535.31%1 – 4 hours7517.08%4 - 24 hours20947.61%

More details

Connect our bot to the channel to find out the gender distribution of this channel's audience.

Total posts in 24 hours

0

Dynamic

Latest posts in group "موسسۀ علمی و تاریخی آتوسا"

All posts

09.05.202510:42

احمد کسروی و ایران

#نسخه_صوتی

🔸احمد کسروی یکی از مهم‌ترین مورخان و اندیشمندان تاریخ ایران است، اما به دلیل نگاه‌های ایدئولوژیک، آنچنان که باید به او پرداخته نشده است.

🔸متاسفانه، مفاهیم بعضاً غلطی نیز حول محور نام کسروی شکل گرفته است. در سلسله نشست‌های «ایران کجاست»، نشستی با عنوان «مفهوم ملت و وطن در اندیشه احمد کسروی» با حضور ارزشمند اردلان کوزه‌گر، دانشجوی دکتری تاریخ دانشگاه تربیت مدرس، برگزار کردیم. در این گفت‌وگو، به بررسی دیدگاه‌های کسروی در مورد ملت و وطن می‌پردازیم.

آتوسا: نهاد ترویجی اندیشه سیاسی و دانش تاریخی در ایران

🆔 @atusa_sbu

08.05.202513:22

احمد کسروی و ایران

#ویدئو_کامل

🔸احمد کسروی یکی از مهم‌ترین مورخان و اندیشمندان تاریخ ایران است، اما به دلیل نگاه‌های ایدئولوژیک، آنچنان که باید به او پرداخته نشده است.

🔸متاسفانه، مفاهیم بعضاً غلطی نیز حول محور نام کسروی شکل گرفته است. در سلسله نشست‌های «ایران کجاست»، نشستی با عنوان «مفهوم ملت و وطن در اندیشه احمد کسروی» با حضور ارزشمند اردلان کوزه‌گر، دانشجوی دکتری تاریخ دانشگاه تربیت مدرس، برگزار کردیم. در این گفت‌وگو، به بررسی دیدگاه‌های کسروی در مورد ملت و وطن می‌پردازیم.

آتوسا: نهاد ترویجی اندیشه سیاسی و دانش تاریخی در ایران

🆔 @atusa_sbu

28.04.202518:44

به یادِ بیرنگ؛ مشروطه‌خواهِ مهجورِ تبریزی

✍ آرسام محمودی

🔸علی حریری که بعدها نام خانوادگی بیرنگ را برای خود برگزید، از رجال ایرانپرست، آزادی‌خواه و مشروطه‌طلب تبریز در اواخر دوران قاجار بود. تاریخ دقیق فوت او نامعلوم است، اما چون روزنامه ناهید که توسط ابراهیم ناهید، دوست صمیمی‌اش منتشر می‌شد، آگهی درگذشت او را در شماره مورخ ۵ اردیبهشت ۱۳۲۱ چاپ کرده است، بنابراین، تاریخ درگذشت علی حریری (بیرنگ) باید بین روزهای یکم تا پنجم اردیبهشت ۱۳۲۱ باشد.

🔸کربلایی علی حریری از صنف بازاریان تبریز بود و با شروع تحولات مشروطه به صف مشروطه‌خواهان ملحق شد. عضو حزب دموکرات تبریز بود و در دوران محاصره تبریز به دست محمدعلی‌سلطان قجر، در کنار چندتن دیگر از مشروطه‌خواهان تبریزی، اسلحه به دست گرفت و «فوج نجات تبریز» را تشکیل داد. گروهی که وظیفه شکستن محاصره تبریز و تهیه آذوقه را برعهده داشت. در جریان جنگ جهانی اول و ماجرای قحطی حاصل از جنگ، کمک‌های حزب دموکرات تبریز به مردم، باعث محبوبیت این حزب و اعضایش شد و قدرت در تبریز عملا در اختیار حزب دموکرات تبریز و سه تن از سران این حزب، محمد خیابانی، اسماعیل نوبری و علی حریری بود.

🔸در سال‌های ابتدایی قرن بیستم، ایده اتحاد اسلام توسط عثمانی تبلیغ می‌شد و در برخی از شهرهای ایران، دفاتری نیز توسط ترکان عثمانی به نام اتحاد اسلام تأسیس شده بود. علی حریری و سایر اعضای حزب دموکرات تبریز، این حرکت را ایده‌ای استعماری از سوی عثمانی اعلام و با آن به مخالفت پرداخته و برای برچیدنشان کوشیدند. در جریان جنگ جهانی اول، ترکان عثمانی دست به اشغال تبریز و آذربایجان زدند که با مخالفت سخت حزب دموکرات تبریز و اعضایش همراه شد. مواضع حزب دموکرات و مخالفتش با ایده اتحاد اسلام و مقاومتش در برابر اشغال آذربایجان به دست ترکان عثمانی، باعث شد چندتن از سران حزب دموکرات تبریز از جمله محمد خیابانی و اسماعیل نوبری توسط ترکان، دستگیر، تبعید و زندانی شوند. در این میان علی حریری تلاش‌های فراوانی برای بسیج عشایر آذربایجان بر علیه قوای اشغالگر عثمانی انجام داد.

🔸حریری همچنین در کنار همشهریان تبریزی خود، صادق رضازاده شفق، محمد نخجوانی و حیدرزاده، از نزدیکترین دوستان عارف قزوینی بود. رفاقتی که موجب شد عارف به آذربایجان توجهی ویژه نشان دهد. نامه‌های رد و بدل شده میان علی حریری با عارف قزوینی و سایر دوستانش، نشان‌دهنده علاقه بی‌حد و اندازه حریری به میهنش ایران و زادگاهش تبریز است. علی حریری در یکی از نامه‌هایش به ابراهیم ناهید چنین نوشته است: «آذربایجانی همیشه اشخاص باشرف و ایرانی‌نژاد و خدمتکار را از جان و دل دوست داشته و خدمات ایشان را تقدیر و همچنین بی‌شرفان اجنبی‌پرست و خائنین را دشمن وطن خود دانسته و هر وقت توانست سزایشان را به کنارشان خواهد گذاشت.»

🔸اشعار و تصانیفی هم که عارف برای آذربایجان سرود، حاصل همین رفاقت مشروطه‌خواهان تبریزی با او و بر اثر تلقینات و درخواست‌های آنان است. همچنین عارف در سفر چندماهه‌ای که به تبریز داشت، در منزل علی حریری (بیرنگ) در محله ششگلان تبریز ساکن شد و از آنجایی که منزل ابوالحسن‌خان اقبال آذر نیز در همین محله بود، در زمان اقامت عارف در تبریز، شب‌های بسیاری، مجالس خوانندگی با حضور عارف و اقبال آذر در منزل علی حریری برگزار می‌شد. در نهایت هم به پیشنهاد حریری و یاران تبریزی‌اش، عارف دو کنسرت در تبریز برگزار کرد که قبلاً در یادداشتی جداگانه، ماجرای آن و حواشی‌اش شرح داده شده است.

🔸پس از فوت علی حریری (بیرنگ)، دکتر صادق شفق، یار، همشهری و همسنگر دیرینه او در دوران مشروطه در تبریز، مطلبی پر سوز و گداز و پراحساس برای او نوشت که در شماره مورخ ۸ اردیبهشت ۱۳۲۱ نشریه ناهید منتشر شد که برای مطالعه آن می‌توان به آرشیو روزنامه ناهید یا کتاب «اخبار عارف قزوینی در مطبوعات» نوشته مهدی نورمحمدی مراجعه کرد./آسیانیوز

https://B2n.ir/tg1263

آتوسا: نهاد ترویجی اندیشه سیاسی و دانش تاریخی در ایران

🆔 @atusa_sbu

26.04.202516:19

احمد کسروی و ایران

#تیزر_معرفی

🔸احمد کسروی یکی از مهم‌ترین مورخان و اندیشمندان تاریخ ایران است، اما به دلیل نگاه‌های ایدئولوژیک، آنچنان که باید به او پرداخته نشده است.

🔸متاسفانه، مفاهیم بعضاً غلطی نیز حول محور نام کسروی شکل گرفته است. در سلسله نشست‌های «ایران کجاست»، نشستی با عنوان «مفهوم ملت و وطن در اندیشه احمد کسروی» با حضور ارزشمند اردلان کوزه‌گر، دانشجوی دکتری تاریخ دانشگاه تربیت مدرس، برگزار کردیم. در این گفت‌وگو، به بررسی دیدگاه‌های کسروی در مورد ملت و وطن می‌پردازیم.

آتوسا: نهاد ترویجی اندیشه سیاسی و دانش تاریخی در ایران

🆔 @atusa_sbu

Could not access
the media content

20.04.202516:31

نیوشا عسکریان و دغدغه زبان فارسی

🔸در اولین قسمت از مجموعه برنامه‌های «جوانه‌های ایران»، میزبان نیوشا عسکریان، فعال پر دغدغه حوزه زبان و ادبیات فارسی بودیم.

🔸در این گفت‌وگو، به بررسی دغدغه‌ها، اهداف و حتی جنبه‌های شخصی زندگی او پرداختیم. ویدئوی کامل این مصاحبه جذاب را در کانال یوتیوب روزنامه آسیا تماشا کنید.

لینک ویدیو گفتگو:
https://www.youtube.com/watch?v=5uLOHEMrVZU

آتوسا: نهاد ترویجی اندیشه سیاسی و دانش تاریخی در ایران

🆔 @atusa_sbu

15.04.202506:32

موسسه علمی و تاریخی آتوسا و آسیانیوز ایران برگزار می‌کند:

سلسله نشست‌های ایران کجاست
«ایده ایران»

«ملت و وطن از نگاه احمد کسروی»

گفت‌و‌گو با اردلان کوزه‌گر: دانشجوی دکتری تاریخ دانشگاه تربیت مدرس

به زودی از شبکه اینترنتی روزنامه آسیا و شبکه‌های اجتماعی آتوسا

آتوسا: نهاد ترویجی اندیشه سیاسی و دانش تاریخی در ایران

آتوسا را به دوستان خود معرفی بفرمایید

🆔 @atusa_sbu

06.04.202511:02

گفت‌و‌گوی آسیا با محمد آلبوعلی، پژوهشگر تاریخ خوزستان؛

عرب‌های خوزستان؛ از مرزبانی ایران تا همگرایی ملی

🔸️ایران به عنوان کشوری با تنوع قومی و فرهنگی، همواره محل تعاملات و تحولات گوناگونی بوده است. یکی از این گروه‌های قومی، عرب‌های خوزستان هستند که تاریخچه‌ای غنی و پیچیده دارند. برای بررسی جایگاه این قوم در تاریخ ایران، روابطشان با دولت مرکزی در ادوار مختلف، در سلسله نشست‌های «ایران کجاست» در مؤسسه علمی و تاریخی آتوسا و آسیانیوز ایران گفت‌وگویی با آقای محمد البوعلی، پژوهشگر تاریخ خوزستان و دانشجوی دکتری تاریخ دانشگاه شهید بهشتی، انجام شد.

ادامه خبر

آتوسا: نهاد ترویجی اندیشه سیاسی و دانش تاریخی در ایران

🆔 @atusa_sbu

03.04.202511:04

راز جاودانگی ملت بزرگ ایران در گذر اعصار...!

پاره‌ای از سخنرانی تاریخی و جان‌بخش دکتر عزت‌الله همایون‌فر، ادیب و سیاستمدار ایرانی، در دانشگاه مازندران، دهه پنجاه خورشیدی...

دکتر همایون‌فر، از ملت ریشه‌دار ایران و از کیان ملی سخن می‌گوید؛ از راز پایداری این ملت سترگ در برابر تندبادهای روزگار...

تماشای این ویدیو را از دست ندهید و با دوستان خود به اشتراک بگذارید.

آتوسا: نهاد ترویجی اندیشه سیاسی و دانش تاریخی در ایران

🆔 @atusa_sbu

22.03.202507:36

آتوسا در ۱۴۰۳ و مقدمه ورود به ۱۴۰۴

ویدیو را مشاهده بفرمایید

در سال گذشته، موسسه علمی و تاریخی آتوسا با همکاری روزنامه آسیا، ۱۷ نشست علمی و تخصصی با عنوان «ایران کجاست؟» و با محوریت «ایده ایران» برگزار کرد. برای سال ۱۴۰۴، برنامه‌های متنوع و گسترده‌ای در حوزه تاریخ ایران و اندیشه سیاسی در دست تهیه داریم و تلاش خود را برای معرفی فرهنگ و تمدن ایران دوچندان خواهیم کرد. برای آشنایی بیشتر، تیزر معرفی برنامه‌ها را مشاهده بفرمایید.
برای دسترسی به لینک ۱۷ نشست اینجا کلیک کنید

اعضای تیم علمی موسسه آتوسا:

* مریم روشن‌بین
* اردلان کوزه‌گر
* امید غیاثی
* رضا اردو
* محسن نورمحمد
* رامین البرزی
* شهروز طوسی
* امین داودی

سال ۱۴۰۴ را به همه همراهان « موسسه آتوسا» تبریک می‌گوییم. به امید پیروزی ملت ایران.

🆔 @atusa_sbu

19.03.202514:21

14.03.202517:11

‌
🔴 برشی از کتابِ
«ایران؛ برآمدن رضاخان، برافتادن قاجار و نقش انگلیسیها»

✍ به قلم سیروس غنی

هنگام حملۀ روس و انگلیس [در شهریور ماه ۱۳۲۰ خورشیدی] حکومتی مرکزی و قدرتمند، آزاد از دستکاری قدرت‌های خارجی، آزاد از هرگونه گردن‌کشی عشیره‌ای و نفوذ ناروای مذهبی، بر ایران فرمان می‌راند، حکومتی که ایران نظیرش را در ۱۴۰ سال گذشتۀ تاریخ خود به چشم ندیده بود.

ساختار مالی کشور استوار بود و گام‌های نخست صنعتی شدن برداشته شده بود. سیر قهقراییِ ظاهراً عجین در رگ و پی زندگی ایران، در ظرف پانزده سال از میان رفته بود و نهادهایی به وجود آمده بود که پنجاه سال فقط حرفش زده شده بود اما قدمی به سوی آن برداشته نشده بود.

وجود مراکز متعدد قدرت، ویژگی دوران پیش از پهلوی بود. رضاشاه سرکردگان و گروه‌های قدیمی را از بین برد، نهادهای نوین به وجود آورد و شالودۀ فعالیت‌های فزایندۀ اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی دولت را ریخت. مکتب و مسلکی جدید خاصه شکل تازه‌ای ملی‌گرایی پی‌افکند و در واقع دولت ملی امروزی ایران را بنیان نهاد.

رضاشاه، فیلسوف‌شاهِ افلاطونی نبود، و مسلماً نقایص بسیار داشت، ولی بی‌گمان پدرِ ایرانِ نوین و معمار تاریخِ قرنِ بیستمِ کشور ما بود.

🔴 بُن‌مایه:
«ایران؛ برآمدن رضاخان، برافتادن قاجار و نقش انگلیسی‌ها»، سیروس غنی، ترجمۀ حسن کامشاد، انتشارات نیلوفر، ص ۴۲۷ و ۴۲۸

🆔 @atusa_sbu

Reposted from:

یادداشت‌های پراکنده_ اردلان کوزه‌گر

10.03.202521:08

چرا در برابر قتل کسروی سکوت شد؟

در بیستم اسفند ۱۳۲۴، هنگامی که احمد کسروی و منشی جوانش، حدادپور، که برای رسیدگی به پرونده‌ای که علیه او به اتهام پخش کتب ضاله و توهین به مقدسات باز شده بود، در اتاق بازپرسی دادسرای تهران حضور داشتند، جمعی از فداییان اسلام با کارت و تپانچه وارد اتاق شده و آن دو را در سرایی قرار بود پناهگاه مردمان و سقفِ داد باشد، سلاخی کردند. برادران امامی از اعضای فداییان به عنوان ضاربان اصلی دستگیر شدند، ولی اندکی بعد تخت فشار با سلام و صلوات آزاد شدند و آب از آب تکان نخورد. ولی چرا در دستگاه قضایی مستقل و سرافرازی که زمانی خود کسروی از نمادهای استقلال و گردن‌فرازی‌اش بود چنین جنایت آشکاری رخ داد، و چرا در ایران آزاد آن سال‌ها کمتر کسی به چنین شقاوتی خرده گرفت؟

نخست باید جو زمانه را نگریست. اولویت آن سال‌ها دفع فتنهٔ تجزیه‌طلبان و کمونیست‌های مورد حمایت شوروی بود. هنوز نیروهای شوروی در بخش‌هایی از ایران استقرار داشتند و با پشتیبانی ایشان در آذربایجان و مهاباد شماری از مزدوران سرِ جدایی از ایران را داشتند. در چنین فضایی تدبیر دولت روی آوردن به مذهب به عنوان دشمن طبیعی کمونیسم و تحبیب مراجع بود. برخی از روحانیانی چون آیت‌الله قمی که در زمان رضاشاه ناچار به عزیمت در عراق شده بودند، اکنون با عزت و احترام به کشور بازگشته بودند. استفاده از نفوذ ایشان در زمینهٔ دفع فتنهٔ تجزیه‌طلبان، به‌ویژه در آذربایجان، کاری عمل‌گرایانه و اخلاقی می‌نمود. در این میان کسروی با همهٔ توجهی که به بحران آذربایجان داشت، ولی در مسیری خلاف جهت سیر می‌نمود. او خرافات و جهل مذهبی را اولویت نبرد خود می‌دید و علاج مشکلات ایرانیان را گرویدن به «پاکدینی». طبیعی بود که ناخواسته سدی در برابر سیاست‌های دولت‌‌های آن زمان ایران می‌بود و برخورد با حذف فیزیکی‌اش هم می‌توانست هزینه‌هایی برای دولت‌ها پدید آورد که با اولویت ملی آن سال‌ها در تضاد بود.

از دیگرسو کسروی به‌رغم همهٔ ویژگی‌های مثبت، خوی ناسازگاری با همهٔ چهره‌های سرشناس و رجال داشت. عملاً تنها رجلی که با او احساس نزدیکی می‌کرد تیمورتاش بود که در آن زمان چند کفن پوسانده بود. سعید نفیسی، که جزء انگشت‌شمار کسانی بود که پس از قتل کسروی این عمل شوم را نکوهیده بود، خود خاطره‌ٔ تلخی از آشنایی با کسروی داشت. کسروی گهگاه به خانهٔ نفیسی می‌رفت و کتابی از او به امانت می‌گرفت. روزی کتابی را از او خواسته بوده و نفیسی گفته که کتاب بیرون از خانه است. پس از آن کسروی دیگر به خانهٔ نفیسی نرفته بود تا اینکه نفیسی او را در جایی می‌بیند و می‌پرسد که چرا دیگر به خانه‌اش سر نمی‌زند و کسروی بی‌رودربایستی می‌گوید که هدف من از مراجعه به منزل شما بهره از کتاب‌ها بوده و وقتی کتابی نیست برای چه باید به شما سر بزنم!؟ نمونهٔ درشتی‌ها و ستیزه‌های کسروی از حوصلهٔ این نوشته بیرون است، کوتاه آنکه سرشناسان آن زمان ایران هر یک به‌گونه‌ای از کسروی رنجشی به دل داشتند و عجیب نبود که عمدتاً در برابر کشته شدنش خاموش نشستند.

https://t.me/yaddashtha_ye_parakande

02.03.202504:40

موقعیت پیچیده استراتژیک ایران در خاورمیانه!

کشور ایران در ویرانسرای خاورمیانه با کشورهایی چون افغانستان، عراق، ترکمنستان و پاکستان هم مرز است و همراه با بسیاری از کشورهای عربی دیگر در این منطقه قرار گرفته است اما به لحاظ فکری و فرهنگی و تاریخی شباهت زیادی به این کشورها ندارد.

🔸اما جالب است که خیلی‌ها گفته‌اند کتاب "نظریه انحطاط" بر اساس دیدگاه هگلی نوشته شده است و طنز قضیه هم همین‌جاست. کجایش هگلی است؟ این اتفاقا کلاوزویتسی است.

🔸کلاوزویتس در جایی توضیح می‌دهد که فرض کنید ما دشمنی داریم و در موقعیت و وضعیت استراتژیکی گیر کرده‌ایم که موقعیت ما نیست در این صورت باید سعی کنیم از آن بیرون بیاییم و برای بیرون آمدن از آن موقعیت باید آرایش نظامی متفاوتی داشته باشیم و این اصطلاحات را آنجا به کار می‌برد.

🔸به هرحال با وجود اشاره‌های گذرایی که من در کتاب نظریه انحطاط به برخی دیدگاه‌های کلاوزویتس کرده‌ام اما آن نقل قول‌ها به راحتی دیده نمی‌شوند. حال چون شما به لحاظ روش شناسی از من سوال کردید این که من در تالیف آثارم از چه روش‌هایی استفاده کرده‌ام؟ پاسخ کلی این است که روش من استراتژیک است.

🔸مسئله به این پرسش‌ها باز می‌گردد که مثلا مهره‌ها را در کدام قسمت باید بچینم؟ چه درکی از این شرایط داریم؟ موضوع جنگ اصلا چیست؟ این گونه پرسش‌ها در برخی از کتاب‌هایم مانند "نظریه انحطاط" زیاد مطرح شده است و در برخی کتاب‌های دیگر که در آینده نزدیک چاپ خواهد شد تا اندازه‌ای زوایای دیگری از این پرسش‌ها مطرح خواهند شد البته نه به صورت دقیق و کاملش! اصولا نوع تلقی که من از ایران دارم با بقیه پژوهشگران متفاوت است یکی از دیدگاه‌های من این است که ما ایرانیان گرچه به لحاظ جغرافیایی در منطقه خاورمیانه قرار گرفته‌ایم ولی در واقعیت امر به این منطقه تعلق نداریم.

🔸به عبارت دیگر کشور ایران از نظر جغرافیایی در ویران‌سرای خاورمیانه با کشورهایی چون افغانستان، عراق، ترکمنستان و پاکستان هم مرز است و همراه با بسیاری از کشورهای عربی دیگر در این منطقه قرار گرفته است اما به لحاظ فکری و فرهنگی و تاریخی شباهت زیادی به این کشورها ندارد.
زمانی بود که ما در این منطقه تعیین کننده بودیم و تمامی این کشورها اگر‌چه به زبان‌های مختلف صحبت می‌کردند اما همگی از فرهنگ ما متاثر بودند.

🔸در واقع کشور ایران تمدنی را در این منطقه به وجود آورده بود و این تمدن استراتژی لازم را داشت. الان به نظر من ایران آن استراتژی را از دست داده است و ما اکنون در این موقعیتی که به سر می‌بریم هستیم و البته به لحاظ جغرافیایی دیگر کاری نمی‌توانیم بکنیم اما پرسش اصلی اینجاست که چگونه می‌شود هم در این منطقه باشیم و هم به اینجا تعلق نداشته باشیم و در ضمن زمان تعیین کننده تحولات آینده نیز باشیم؟

🔸این همان جنبه استراتژیک قضیه است که در موردش صحبت کردم و شاید بعدها بتوان آن را بیشتر توضیح داد در این زمینه بود که اشاره کردم یکی از اندیشمندانی که بر دیدگاه‌های من تاثیر بسیار گذاشته است شخصی جز کلاوزویتس نیست.

جواد طباطبایی، گفتگو با علی عظیمی نژادان

🆔 @atusa_sbu

27.02.202516:59

«محاکمه پرویز ثابتی»

🔸حتماً شنیده‌اید که سه زندانی پیش از انقلاب در آمریکا از پرویز ثابتی، عضو بلندپایۀ ساواک، شکایت کرده‌اند. دربارۀ این شکایت بد نیست نظر ما را هم بشنوید. البته ما وکیل و وصی خودمان هم نیستیم، چه رسد به دیگران! حرفی که می‌زنم ابراز نظری شخصی است، از زبان کسی یا کسانی که دیری‌ست در گرداب روزگار غرق شده‌اند.

🔸اولاً هیچ‌کس نباید به دلیل عقایدش، چه سیاسی و چه غیرسیاسی، سرکوب شود؛ و ثانیاً هر گونه شکنجه علیهِ حتی نابکارترین مجرمان محکوم است. کارنامۀ ثابتی و کل ساواک ایران را ــ چه از جهت سوگیری‌های کلان و چه از لحاظ عملکردهای خُرد ــ می‌توان و باید نقد کرد و بی‌پروا به اشتباهات آن اشاره کرد تا تصویر دقیقی از میزان آسیب‌هایی که احتمالاً از سوی این نهاد وارد شده مشخص شود. در همین چارچوب، پرسشی مطرح می‌کنم و داوری را به عقل سلیم و غیرایدئولوژیک مخاطب می‌سپارم.

🔸در دموکراتیک‌ترین کشورها با کسانی که سازمان‌های مسلح تروریستی تشکیل می‌دهند، چه برخوردی می‌شود؟ در آلمان غربیِ دموکراتیک که آزادی بیان حداکثری داشت و در ایتالیای دموکراتیک در دهۀ ۱۹۷۰ با گروه‌های چریکی (راف و بریگادهای سرخ) چه برخوردی می‌شد؟ اینکه برخورد خشونت‌آمیز با زندانی محکوم است، ارتباطی به این پرسش اساسی ندارد که یک جامعۀ لیبرال‌ـ‌دموکرات با سازمان‌های تروریستی چه برخوردی باید کند؟ می‌توانیم آن را معیاری برای داوری دربارۀ چریک‌ها و مجاهدان تروریست ایرانی در نظر بگیریم (نمی‌گویم رفتارِ حکومتِ برآمده از خود این انقلابیون معیار باشد، بلکه رفتار یک حکومت لیبرال‌ـ‌دموکرات را معیار گیریم).

🔸با چریک‌هایی که علیه حکومت اقدام مسلحانه می‌کردند، چه برخوردی باید می‌شد؟ چرا این گروه‌ها جوری وانمود می‌کنند که انگار بی‌گناه بوده‌اند؟ باید محکم گفت اِعمال خشونت علیه زندانی محکوم است، اما این بحث دیگری است و نفس مجرم بودن این گروه‌ها را منتفی نمی‌کند. اگر هم طبق معمول می‌گویید «چریک‌بازی در آن زمانه مد بوده»، پاسخش این است که «جو زمانه» طبعاً شامل حال حکومت هم باید بشود، پس این استدلال اساساً پوچ است. این چه بساط مظلوم‌نمایی دروغینی است که پس از نیم‌قرن تمامی ندارد؟ تا کی باید شاهد این مظلوم‌نمایی تروریست‌هایی باشیم که در هر کشوری مجرم بودند.

🔸روی سخنم با این چپ‌ـ‌چریک‌‌های پیر و غرب‌نشین است. شما را خوب شناخته‌ایم! شمایی که پنجاه سال پس از جوانی همچنان لجوج و متعصب حاضرید به بهای زندگی چند نسل ایرانی تا لب گور از آرمان‌های شکست‌خورده‌تان دفاع کنید! شما که پس از نیم قرن تجربه اینقدر سخت‌سرید، در جوانی چه بودید؟ حاضرید در لحظۀ مرگ آخرین دشنه را هم به پهلوی ایرانیان بزنید، چون معتقدید این خنجر را بزنید و بمیرید، بهتر از این است که این واپسین تیغ را نزنید! شما هم در دادگاه تاریخ محکومید!/منبع: تاریخ‌اندیشی

مهدی تدینی

آتوسا: نهاد ترویجی اندیشه سیاسی و دانش تاریخی در ایران

@atusa_sbu