جناب گاو

Николаевский Ванёк

Мир сегодня с "Юрий Подоляка"

Труха⚡️Україна

Николаевский Ванёк

جناب گاو

افاضات شخص شخیص جناب گاو در باب اقتصاد و فرهنگ (و شاید کمی سیاست)
(تا اطلاع ثانوی جناب‌شان در مرخصی است و کانال توسط اشخاص دیگر اداره می‌شود)

Рэйтынг TGlist

ТыпПублічны

Вертыфікацыя

Не вертыфікаваны

Надзейнасць

Не надзейны

РазмяшчэннеІран

МоваІншая

Дата стварэння каналаMay 22, 2017

Дадана ў TGlist

Oct 11, 2024

Я ўладальнік канала

Гісторыя змяненняў

Статыстыка Тэлеграм-канала جناب گاو

Падпісчыкаў

13 674

24 гадз.

50%Тыдзень

41-0.3%Месяц

165-1.2%

Індэкс цытавання

100

Згадкі1Рэпостаў на каналах0Згадкі на каналах1

Сярэдняе ахоп 1 паста

1 702

12 гадз.1 9660%24 гадз.1 702

43.7%48 гадз.1 1850%

Узаемадзеянне (ER)

5.04%

Рэпостаў69Каментары0Рэакцыі54

Узаемадзеянне па ахопу (ERR)

14.37%

24 гадз.

5.71%Тыдзень

1.94%Месяц

1.17%

Ахоп 1 рэкламнага паста

1 355

1 гадз.48035.42%1 – 4 гадз.1 18387.31%4 - 24 гадз.24418.01%

Падключыце нашага бота да канала і даведайцеся пол аўдыторыі гэтага канала.

Усяго пастоў за 24 гадзіны

2

Дынаміка

Апошнія публікацыі ў групе "جناب گاو"

Усе пасты

26.04.202505:41

از شیخ معمار تا دانشکده‌های معماری

کاربر توئیتر، آقای مفید، در مورد کارهای منتسب به شیخ بهایی رشته توئیتی زده و توضیح داده که تمام کارهای معماری که به او‌ نسبت داده شده اشتباه است. به طور خلاصه، شیخ بهایی هیچگاه ادعایی در این باب نداشته، و در زندگی‌نامه‌هایی که به فاصله کمی از مرگش نوشته شده، هیچ اشاره‌ای به معمار بودنش و چیزهای مشابهی که بعداً به او‌نسبت داده شده وجود ندارد. منارجنبان دو سه قرن قبل از او ساخته شده، قدمت کاریزهای اصفهان و طومارهای تقسیم آب به خیلی قدیم‌تر از شیخ و حتی بنابر بعضی اسناد به ساسانیان می‌رسد، گرمابه «شیخ بهایی» سال‌ها بعد از مرگ او ساخته شده ( و مضافاً آنکه چیز فوق‌العاده‌ای نسبت به گرمابه‌های دیگر ندارد و داستان گرم شدن با یک شمع و یا گاز فاضلاب کلاً افسانه است)، و معمارهای مساجد بزرگ میدان نقش جهان کاملاً شناخته شده‌اند.

شیخ بهایی، این شیخ شاعر و ادیب که تمایلات صوفیانه و گاه زاهدانه داشت و نیز اهل مدارا و مسامحه بود، عالمی بود که در زمان خود در اصفهان بسیار محبوب بود. بعد از مرگش کم‌کم و به صورتی خودجوش به یک اسطوره تبدیل شد و اصفهانی‌ها هر چیز قدیمی و جالب توجهی را به او نسبت دادند. اسطوره‌ای بی‌ضرر، اگر نبود آنکه اخیراً حکومت خواست از او «آخوند همه‌چیزدان» بسازد. البته مردم عادی تا حد زیادی قسمت «آخوند» بودن شیخ را فراموش کرده بودند! و البته طبق معمول، آپوزیسیون هم برای آنکه از مزخرف‌بافی جلوی نظام کم نیاورد ترهاتی چون «مافیای جبل‌عامل» را مطرح کرد.

شیخ بهایی به عنوان یک معمار اسطوره ساخته مردم است، ولی شیخ بهایی واقعی وجوه قابل تحسین زیادی داشت (و بیهوده نبود که در میان مردم چنان محبوبیت یافت).
➖➖➖➖
علم (یا فن یا هنر) معماری هیچگاه و در هیچ یک از تمدن‌های بشری پیش از دوران جدید، علمی «آکادمیک» نبوده است که آن را مثلاً در حوزه یا مدرسه بیاموزند. بلکه علمی بوده که در طی کار عملی از استاد معمار به شاگرد انتقال می‌یافته. البته این انتقال فقط انتقال یک سری فنون مهندسی نبوده (مثل آنچه شاگرد مکانیک در گاراژ می‌آموزد!)، بلکه معمولاً واجد ابعاد عمیق هنری و زیبایی‌شناسی و آشنایی با هنرهای دیگر (مانند خطاطی یا نقاشی) و نیز سلوک‌های معنوی بوده است. صنف معمار، چه در جهان اسلام و چه در مسیحیت و چه در شرق دور، معمولاً حامل امور معنوی و رازآموزانه بودند و بسیاری اوقات به حلقه‌های معنوی چون تصوف تعلق یا گرایش داشتند.

علم «آکادمیک» معماری چیز جدیدی است! گزاف نیست اگر بگوییم که این دانشگاهی شدن معماری (و بریده شدن آن از سنت معماری و کارآموزی) نقش زیادی در سترون شدن و زشت شدن معماری مدرن داشته است. اگر دانشگاه‌ها تقدس بیهوده خود را نداشتند و بنا بود بر اساس خروجی‌هایشان ارزیابی شوند، دانشکده‌های معماری باید همگی تعطیل می‌شدند!

Пераслаў з:

سنت، مالکیت و بازار

25.04.202521:56

مقایسه تطبیقی جمهوری‌های سوسیالیستی عرب و اتحاد جماهیر شوروی، در برابر دموکراسی‌های اروپایی بر اساس نظریه هانس هرمان هاپه:

نوع ساختار سیاسی و منشأ آن:
شوروی و جمهوری‌های عربی: هر دو مبتنی بر انقلاب ایدئولوژیک علیه نظم سنتی (مذهب، سلطنت، مالکیت اشرافی و فقه مالکیت محور) هستند. در هر دو، ساختار جمهوری حاصل نوعی کودتا یا انقلاب مدرن‌گرایانه است که در آن نخبگان جدید (نظامی، حزبی یا روشنفکری) با توسل به دولت مطلقه سعی در بازسازی جامعه دارند.
دموکراسی‌های اروپایی: حاصل فرایندهای تدریجی تاریخی هستند که از نظام‌های سلطنتی محدود (مانند انگلستان، هلند و دانمارک) به سمت دموکراسی مشروطه، لیبرال دموکراسی و در اخر سوسیال دموکراسی حرکت کردند.
از دید هاپه، این روند منجر به کاهش موانع بر سر راه گسترش قدرت دولت شده است، از این رو به تدریج حاکمیت دولت بر زندگی مردم افزایش می یابد.

مالکیت و اقتصاد:
شوروی و جمهوری‌های عربی: مالکیت عمومی ابزار تولید(‌شوروی)، تمرکز شدید بر ملی‌سازی( جمهوری های عربی) ، کنترل قیمت‌ها و برنامه‌ریزی متمرکز.
هاپه عمومی سازی منابع تولید را نابودی نظم بازار و فروپاشی سیستم انگیزشی برای حفظ و توسعه منابع و تولید می‌داند. در هر دو، مالکیت از مردم گرفته و به دولت منتقل شده، بدون اینکه هیچ مکانیزم اصلاح‌پذیری در کار باشد.
اروپای دموکراتیک: مالکیت خصوصی هنوز باقی است، ولی با مالیات‌های بالا، مقررات پیچیده و رفاه‌گرایی گسترده تضعیف شده است.
در تحلیل هاپه، این دموکراسی ها نه با فروپاشی ناگهانی، بلکه با کاهش بهره‌وری، بدهی مزمن و فساد فزاینده در شکل بانک داری نوین روبرو هستند. در سیستم دموکراسی، سرمایه خواری به جای سرمایه اندوزی رواج پیدا می کند زیرا در ذهنیت حاکمان دموکرات، افق برنامه ریزی کوتاه مدت حاکم است که منجر به غارت و حیف و میل شدید منابع می شود.

نظم حقوقی و مشروعیت:
شوروی و جمهوری‌های عربی: قانون ابزاری برای کنترل است نه نظم. حقوق تابع قدرت است. حقوق افراد وابسته به وفاداری سیاسی است. در واقع قانون، افراد را اموال و برده دولت به صورت عمومی می کند که از برده داری خصوصی بسیار زیان بارتر است.
دموکراسی‌های اروپایی: حقوق مالکیت فردی متداوم در معرض تجاوز قوانین مصوب پارلمانی قرار می گیرد. ثبات حقوقی و قانونی به طور نظام مند مخدوش است با این حال این کشورها هنوز تا حدی به سنت‌های حقوقی دیرپای (مثل حقوق رم، حقوق عرفی، یا سنت‌های مسیحی) وفادارند. در نتیجه، هرچند روند انحطاط در جریان است، ولی فروپاشی ناگهانی کمتر محتمل است.

سرنوشت تاریخی:
شوروی و جمهوری‌های عربی: به علت مالکیت عمومی ابزار و منابع تولید، شدت تمرکزگرایی، فساد ساختاری، سیاسی و اقتصادی، دچار فروپاشی سریع شدند (شوروی در ۱۹۹۱، عراق و لیبی پس از جنگ، سوریه درگیر جنگ داخلی).
اروپای دموکراتیک: در حال تجربه نوعی انحطاط تمدنی کند است که در نگاه هاپه بیشتر از جنس "زوال نرم" است تا "سقوط سخت".

جمع‌بندی: می توان تحلیل هاپه از فروپاشی شوروی و نظام های کمونیستی را برای فروپاشی جمهوری‌های سوسیالیستی عرب بکار برد: دولت‌گرایی ایدئولوژیک + نفی سنت + حذف مالکیت خصوصی = فروپاشی اجتناب‌ناپذیر.
در حالی‌که دموکراسی‌های اروپایی از دید او قربانی روندی کندتر، ولی ریشه‌دارتر از اضمحلال درونی هستند که خود را در قالب بحران‌های مالی، مهاجرتی، فرهنگی و فروپاشی نظم اجتماعی نشان می‌دهند.

Пераслаў з:

https://x.com/mrmofid/status/1782482663862935975

24.04.202516:42

تبریک به خانواده حجت الاسلام ‌والمسلمین جوادی به مناسبت حل یک معمای ریاضی در علم اقتصاد

در وضعیتی که نرخ بهره منفی است، دسترسی به وام و اعتبار یعنی دسترسی به پول مفت. چون با پول مفت اگر حتی منوکسید کربن بخری می توانی سود کنی. بر این اساس دانشمندان ثابت کرده اند که در چنین شرایطی حتی میمون های باغ وحش نیز به سودآوری دست پیدا خواهند کرد. منتهی یک مساله ریاضی مطرح بوده که چه میزان اتلاف و غارت می تواند یک موسسه اعتباری با پول مفت را ورشکست کند؟

خوشبختانه حجت الاسلام امین جوادی و‌ پسران با تکنیک آزمون و خطا این معما را حل کردند و معلوم شد پاسخ درست ۸۸.۸۸ درصد می باشد. ایشان موسس و مدیر و سهامدار موسسه اعتباری ملل هستند. ۸۸ درصد وام ها را به شرکت پسر جوانشان بخشیدند که قابل وصول نیست. جناب جوادی دارای مدرک دکتری فقه و اصول بوده و در مصاحبه ها و تحلیل های فقهی-عرفانی- مالی خود از کند شدن پخش پول و کم لطفی بانک مرکزی (تلاش برای کنترل تورم) شکایت می کنند.

اگر مملکت صاحاب داشت الان باید جنازه های خانواده جوادی و مدیران بانک مرکزی که به ایشان مجوز دادند بالای دار باشد. اما احتمالا به زودی بانک مرکزی دستور ادغام این موسسه را در یکی از بانک ها می دهد و کل طلب های مردم و سهامداران با استقراض از بانک مرکزی حل و فصل شده و البته چند درصدی هم تورم کشور بالا خواهد رفت. این هدیه ملت ایران به خانواده محترم جوادی مشابه جوایز مشابهی است که در سال‌های قبل به نوابغ پرداخت شد.

این هم شمه ای از گزارش های مرتبط:
———
«با انحلال سه مؤسسه اعتباری کاسپین، توسعه و نور در سال گذشته، حالا تنها مؤسسه فعال در شبکه بانکی، مؤسسه اعتباری ملل است. این مؤسسه در سال ۱۳۶۶ با نام صندوق قرض الحسنه عسکریه فعالیت خود را آغاز کرد و در اوایل دهه نود با نام ملل فعالیتش را توسعه داد.

طبق بررسی سید حسین جوادی پسر سید امین جوادی مدیرعامل موسسه ملل و عضو هیئت مدیره بیمه تعاون به عنوان مدیرعامل یکی از شرکت‌های فرعی موسسه ملل به نام گسترش عمران ملل فعالیت دارد. همچنین در ۱۰ شرکت دیگر مشغول به فعالیت است. این مساله نشان می دهد که موسسه ملل یا کمبود مدیریت دارد که این چنین وارد زیان سنگین و ناترازی شده است، یا اینکه خانواده جوادی نتوانسته اند عملکرد خوبی در این موسسه داشته باشند. چراکه در حال حاضر نه تنها مدیریت این موسسه را در اختیار دارند بلکه بر فعالیت زیر مجموعه های بانک نیز سایه انداخته اند

———-
زیان موسسه ملل بیش از ۱۳ برابر سرمایه ثبت شده است و با توجه به کفایت سرمایه منفی ۱۱.۳۲ درصدی، ملل وضعیت بحرانی دارد و در صورت تداوم این رویه، تنها موسسه اعتباری شبکه بانکی، منحل یا ادغام خواهد شد.
——
——-
روابط مدیریتی نزدیک میان موسسه ملل و گروه توسعه اقتصاد ملل نیز بر این ماجرا سایه انداخته است. سید امین جوادی، مدیرعامل موسسه اعتباری ملل، در عین حال ریاست هیات مدیره گروه توسعه اقتصاد ملل را برعهده دارد و پیمان قربانی، قائم مقام مدیرعامل موسسه ملل، نائب رئیس هیات مدیره این گروه اقتصادی است.

—————

گزارش فارس؛ تازه‌ترین آمار منتشر شده از تسهیلات اشخاص مرتبط با بانک‌ها نشان می‌دهد که مؤسسه مالی و اعتباری ملل بیش از ۳۲.۴ هزار میلیارد تومان به اشخاص مرتبط خود وام داده است که از این میزان ۸.۶ هزار میلیارد تومان معوق شده و به بانک بازنگشته است.

—— طبق آمار منتشر شده بانک مرکزی از تسهیلات کلان غیرجاری، تسهیلات کلان معوق این مؤسسه اعتباری به مدیر عاملی سید امین جوادی ۹.۹ هزار میلیارد تومان است که نشان می‌دهد ۸۸.۸ درصد تسهیلات کلان معوق شده مربوط به شرکت‌های زیر مجموعه بانک است.
——-

24.04.202510:49

23.04.202521:48

یک ملاک عالی برای سنجش دوره های تاریخی وضع هنرها و کیفیت معماری است که مانند شاهدی است بر وضع اقتصاد و روح و علم و روابط جامعه. مثلا شاهکارهای معماری دوره ایلخانی نشاندهنده شکوفایی هنر و باطل‌کننده کلیشه‌های مبتذل تاریخ ناسیونالیستی است.

راجع به معماری قاجار، همین بس که اگر آن معماری حفظ و نگهداری می‌شد، چه بسا ایران رقیب ایتالیا در زمینه جلب جهانگرد می‌شد و درآمدی ده‌ها برابر درآمد نفتی پیدا می‌کرد. احتیاجی هم به نابودکردن طبیعت یا نزاع دائم سیاسی بر سر پول نفت نبود. البته مساله را به اقتصاد تقلیل می دهیم که مطلب واضح باشد وگرنه زندگی در سایه زیباترین معماری جهان به اقتصاد ختم نمی‌شود و کل روحیه و کل هویت و زندگی را در بر می‌گیرد.

Пераслаў з:

23.04.202521:34

شاید باورتون نشه ولی اینجا یه حموم عمومی بوده.
حمام چهار فصل، اراک

Пераслаў з:

مشق تاریخ

23.04.202521:34

🌀سفر به عصر قَجَر بر بال عکس‌های آلبومخانه کاخ گلستان

باورش سخت است که این عکس‌ها متعلق به میدان توپخانه تهران باشد. تحولات یک قرن گذشته، این میدان را چنان زیر و زبر کرده که به سختی می‌توان شمایل آن در عصر قاجار را تصور کرد. اکنون اما، به لطف عکس‌های تازه منتشرشده آلبومخانه کاخ گلستان می‌توانیم میدان توپخانه و ارگ شاهی و کاخ گلستان را در زیباترین شکل خود ببینیم.

در برنامه تهران‌گردی «تصویر نادیده ارگ شاهی»، که جمعه این هفته پنجم اردیبهشت‌ماه برگزار می‌شود، برخی از این عکس‌ها را در دست می‌گیریم و به عصر قاجار سفر می‌کنیم.

🔺آگاهی بیشتر و ثبت‌نام👈https://t.me/Mashghetarikh/4112

@mashghetarikh

Пераслаў з:

جناب گاو

23.04.202516:18

از موقع فروریزیی که، نه تنها برای طبیعتِ سلسله‌مراتبیِ جامعه، بلکه برای تقریباً تمام صورت‌های سنتی رخ داده، انسانِ آگاهانه‌محافظه‌کار انگاری که در یک خلاء ایستاده است. او در جهانی تنها ایستاده که، با تمام بردگی تارش، لافِ آزادی می‌زند، و با تمام یکشکلی تباه‌کننده‌اش، لافِ فراوانی می‌زند. در گوشش همواره داد می‌زنند که انسانیت دارد پیوسته صعود می‌کند و طبیعت انسانی، بعد از میلیون‌ها سال پیشرفت، اکنون تبدیلی قطعی یافته که به واسطه آن به پیروزی نهاییش بر ماده خواهد رسید. انسانِ آگاهانه‌محافظه‌کار در میان اشخاصِ آشکارا مست تنها ایستاده، و در میان مردمانی که در خواب راه می‌روند و رویاهایشان را به جای واقعیت می‌گیرند تنها بیدار است. از فهمش و از تجربه‌اش نیک می‌داند که انسان، علیرغم شهوتش برای چیزهای نو، اساساً تغییری نکرده، حالا خوب یا بد! می‌داند که سئوالات اساسی زندگی انسانی همان‌اند که همیشه بوده‌اند و جوابهایش هم همیشه شناخته شده بوده‌اند، و تا آنجایی که این‌جواب‌ها بتوانند در کلام درآیند، از نسلی به نسل بعد منتقل شده‌اند! انسانِ آگاهانه‌محافظه‌کار نگران این میراث است.

تیتوس بورکهارت
مقاله "محافظه‌کاری چیست؟"

Пераслаў з:

LiberTorch

23.04.202514:51

با دف و نی، دوش آن مرد عرب،
وه! چه خوش می‌گفت، از روی طرب،

ایهاالقوم الذی فی‌المدرسه،
کلکم حصلتموها وسوسه،

ذکر کم ان کان فی غیر الحبیب،
مالکم فی‌النشاة الاخری نصیب،

فاغسلوا یا قوم عن لوح الفؤاد،
کل علم لیس ینجی فی‌المعاد،

ساقیا! یک جرعه از روی کرم،
بر بهائی ریز، از جام قدم،

تا کند شق، پرده ی پندار را،
هم به چشم یار بیند یار را.

📚مثنوی نان و حلوا، بخش ۵

🕌 یادروز شیخ بهایی و زیبایی خانهٔ تاریخی‌اش نمودی از مطابقت ذهن و دنیای عین است.

Пераслаў з:

قجرنامه

22.04.202508:21

آپولوجیا قجرتاری!
بخش۲

۴- چه کارها که نکرد!
قبلاً این را گفتیم، و باز تکرار می‌کنیم: آن‌چه ما در ناصرالدین‌شاه می‌پسندیم دقیقاً این بود که او تا حد بسیار زیادی پادشاهی به سبک «قدیمی» بود (اگر بگوییم «سنتی»، بعضی دوستان ممکن است رعشه بگیرند!). به شکار و زنان زیبا علاقه داشت و اگرچه در مورد امور مختلف کشور و وضع مردم و اوضاع باران و کشاورزی واقعاً دل‌مشغولی داشت، ولی دنبال ایده‌فروشان و تمرکز قدرت و برنامه‌ریزی متمرکز نیفتاد. تهمت استبداد مطلقه هم کمتر از همه به او‌ می‌چسبد! در تمام سلطنتش سعی کرد که نیروهای تجددخواه و محافظه‌کار را در تعادل نگاه دارد. به نظر می‌رسید که به طور شهودی از خطر هجوم یکباره ایده‌های مدرن کاملاً آگاه بود، ولی احتمالاً فاقد کلمات و عباراتی بود که بتواند فلسفه خاص محافظه‌کاری را با آنها بیان کند (حتی امروز هم بعد از ۲۰۰ سال تجربه، برای متفکران ما چنین چیزی مشکل است).

۵- اسطوره‌های ما!
اگر ناصرالدین‌شاه و قاجار نه اسطوره‌اند و نه قابل تبدیل به اسطوره، در عوضش اسطوره‌های دیگر در تاریخ معاصر کم نداریم:
➖نادرشاه
➖امیرکبیر،
➖مشروطه،
➖رضاشاه و راه‌آهن و ارتش و چکمه‌اش،
➖محمدرضاشاه و تمدن بزرگش،
➖مصدق و ملی شدن نفت،
➖خمینی و انقلابش.
به اضافه تعداد زیادی خُرده‌اسطوره، چون قائم‌مقام و سیدجمال و شریعتی و ملکم‌خان و شاملو... آنچه بسیاری را می‌آزارد در واقع این است که ما مشغول واکاوی درباره این اسطوره‌ها و بیرون کشیدن اسکلت‌ها از درون کمدهای تاریخ هستیم!

۶- «سنت» روشنفکری
قسمت بسیار سخت کار ما آن است که در ۱۵۰ سال گذشته، جریانات فکری که زمانی سیدجمال‌الدین اسدآبادی و بابی‌ها و روشنفکرانی چون ملکم‌خان و طالبوف و آخوندوف و آقاخان کرمانی علمدارش بودند، به تدریج تبدیل به ذهنیات همه جامعه شدند. این تفکرات به مرور توانستند تمام سدهای جلویشان و نهادهای سنتی مانع‌شان را با نفوذ و یا با تخریب بردارند: آخوندهایمان بابی و بعداً روشنفکر و انقلابی شدند، شاهزاده‌هایمان کمونیست شدند، شاه‌مان سوسیالیست و انقلابی درآمد، بعد هم موج عظیمی از ریاکاری و تظاهر و واژه‌بازی و پندارفروشی جامعه را بلعید، جهان‌بینی جامعه دچار یک تحول اساسی شد…

حالا هر قدر که بیاییم و با شاهد و مدرک نشان دهیم که آن روشنفکران خیلی مواقع خودشان نمی‌دانستند چه می‌خواهند، هر چقدر استدلال بیاوریم که اینها مشغول واردات بعضاً بدترین ایده‌های مخرب (چون سوسیالیسم و فاشیسم) بودند، هر چقدر که نشان دهیم که چگونه تلاش همین‌ها بود که به ایجاد آخوند سیاسی و قدرت یافتن بلامنازع آخوند انجامید (و نه فقط در جریان انقلاب۵۷)، .... هرچقدر که استدلال و شاهد بیاوریم، باز نمی‌توانیم بر آنچه اسلوب فکری کل جامعه (در میان تقریبا تمام گروه‌ها) شده فائق آییم. ما در میان هیچ یک از گروه‌های سیاسی موجود (حتی در میان خیلی از لیبرترین‌ها یا در میان بازماندگان قاجار) متحدی نداریم! حتی تاریخ‌دانان بسیار منصفی چون عباس امانت (که بسیار وامدار او در مورد تاریخ قاجاریم)، همین ذهنیت غالب روشنفکری را دارند. یا مثال دیگرش را در پادکست بسیار خوب «ماجرای مشروطه» توسط امیر خادم می‌توان دید که از لحاظ پژوهش تاریخی و رجوع به منابع دست اول بسیار عالی است، ولی وقتی که پای ارزشگذاری در کار می‌آید در همان چارچوب و پارادایم غالب جامعه است.

۷- سنت در مقابل مدرنیته؟
در اینجا حرف سر تقابل سنت و مدرنیته نیست. ناصرالدین شاه یا شاهان قبل و بعد از او مشکلی با تکنولوژی جدید و علوم جدید نداشتند و اتفاقا به دنبال اینها بودند. آنها حتی مشکل زیادی هم با خود مفاهیم سیاسی جدید مثل مجلس شورا نداشتند. ناصرالدین شاه شاهی سنتی بود، ولی «سنت‌گرا» به هر معنایی که امروز از آن منظور می‌شود نبود. حتی اتحاد محمدعلی‌شاه با شیخ فضل‌الله هم یک یارکِشی سیاسی بود و نه یک اتحاد ایدئولوژیک! تجدد سرنوشت محتوم ایران بود. سوال این بود که از چه راهی: راهی شبیه انگلیس یا مراکش و مبتنی بر محافظه‌کاری، یا راهی چون فرانسه و روسیه و مبتنی بر انقلابی‌گری و ویرانگری!
➖➖➖➖
ممکن است بپرسید که «آیا ملت ایران مانند هر ملت دیگری به اسطوره نیاز ندارد؟». جواب‌مان این است که: اسطوره به خودی خود مشکلی ندارد تا وقتی که محمل انواع و اقسام ایدئولوژی‌های مخرب نشود.

این ما را می‌رساند به سوال‌مان در اولین بند این نوشته (اسطوره‌ای در شرق). شخصیت مورد نظر مونکوت، شاه سیام (تایلند) در اواسط قرن نوزده بود که در تایلند نوعی اسطوره و پدر تایلند نوین به شمار می‌رود. او که سال‌هایی یک راهب بودایی بود، بعد از مرگ برادرش به پادشاهی رسید، زنان زیادی اختیار کرد (سوگلی‌اش دختر برادرش بود که از او ولیعهد بعدی متولد شد)، و سال‌ها در میانه قرن ۱۹ کشورش را مستقل نگاه داشت. شخصیتی که خیلی بیشتر به ناصرالدین‌شاه می‌خورد تا هر یک از اسطوره‌های جدید ما.

بخش۱
@qajarnameh

Пераслаў з:

قجرنامه

22.04.202508:21

آپولوجیا قجرتاری(Apologia Qajartarii)!
بخش ۱

خلاف جریان جامعه رفتن شهامت و شجاعت بسیار زیادی می‌طلبد. افلاطون حق داشت که جامعه را بزرگترین مستبد بخواند.

بنابراین برای ما جماعت «قجرتارین» عجیب نیست که در معرض انواع و اقسام انتقادات و حتی توهین‌ها و فحش‌ها و تهمت‌ها باشیم. معمولاً هم برایمان نیت‌خوانی می‌شود. مانند کورش کبیر و اینشتین و شریعتی که هر روز در آن دنیا اینترنت را چک می‌کنند تا ببینند چه سخن تازه و بدیعی از آنها نقل قول شده، ما قجرتارین‌ها در همین دنیا هر روز چک می‌کنیم ببینیم چه نیت جدیدی پشت حمایت شنیع‌مان از قاجار نهفته است!

حالا، از شوخی بگذریم، معمولاً ما متهم می‌شویم که نگاهی اسطوره‌ای و رمانتیک به دوره قاجار داریم. در اینجا می‌خواهم در این باره، یعنی نگاه اسطوره‌ای، رمانتیک و نوستالژیک به آن دوره و به خصوص به شخص ناصرالدین‌شاه (آن شاهی که برای بسیاری تبدیل به منفورترین چهره تاریخی شده است) بنویسم.

در اینجا فقط از این جهت به مسأله می‌پردازم و فعلاً به ابعاد دیگر کار ندارم: به اینکه دوران قاجار آن دوران تاریکی که ترسیم کرده‌اند نیست، به اینکه بسیاری از مصائب آن دوران (مانند بیماری‌ها) منحصر به ایران نبود و بلکه شرایطی جهانی بود، به اینکه دوران قاجار چه بالیدن‌های فرهنگی و علمی و اقتصادی وسیعی داشت، به سیاست خارجی بسیار معقول‌شان (که بعد از آنها فقط در زمان محمدرضاشاه تکرار شد)، به اینکه تا چه حد تاریخ‌نویسی درباره این دوران مغرضانه و از دیدگاهی کاملاً خصمانه بوده،... اینها مواردی است که کم‌وبیش درباره‌اش صحبت کرده‌ایم و هنوز حرف‌های زیادی هست که فرصت دیگری می‌طلبد.

و اما در مورد اسطوره‌سازی!

۱- اسطوره‌ای در شرق!
در میانه قرن نوزده، در کشوری در جایی که غربی‌ها آن را اورینت (شرق) می‌نامند، پادشاهی بود که توانست در میان دوران استعمار کشورهای غربی کشورش را مستقل نگاه دارد. این شاه که تا حد زیادی دیندار و سنتی بود و مدتی طولانی نیز سلطنت کرد، زن‌های عقدی و صیغه‌ای فراوان داشت (شاید حدود صد تا)، زبان‌های اروپایی بلد بود، به دانش جدید غربی علاقه داشت و در دوران حکومتش، کشورش شاهد حرکتی آرام به سوی تجدد بود. با من باشید تا در انتها به شما بگویم این پادشاه که بود!

۲- شاهی که اسطوره نبود!
از ناصرالدین شاه به هیچ وجه نمی‌شود «اسطوره» ساخت! خیلی از اسطوره‌های معاصر ما معمولاً ترکیبی از درجات مختلفی از ریاکاری و خودبزرگ‌بینی و عوام‌فریبی بودند. مرحوم ناصرالدین‌شاه هیچکدام از اینها نبود. از تصویر کاریکاتوری که از او در ذهن‌هایمان جا افتاده دور شوید و او را دوباره از خلال خاطرات خودش و افراد نزدیکش بشناسید. شاه نه بلد بود برای مستضعفین ناله کند، نه مرتب «ایران، ایران» می‌کرد، و نه تصویر یک ناجی بزرگ از خودش داشت. این نبود که شاه نسبت به کشورش و مردمش بی‌تفاوت باشد، بلکه برعکس! ولی از اهتمامش به مسائل مختلف هیچگاه برای خود فضیلت و برتری نتراشید. در خاطراتش از اشاره به امور کشورداری و نیز مسائل نظری سیاسی می‌پرهیزد (و به همین علت خاطراتش در نزد بسیاری از تاریخ‌پژوهان ارج و قرب زیادی ندارد)، و مثلاً حتی جاهایی که ساعت‌های متمادی را صرف بررسی شکواییه و دادرسی کرده را فقط با یک اشاره کوتاه رد می‌شود. یک سیاستمدار مدرن برای چنین چیزی بیست ساعت فیلم و صد من صفحات روزنامه اختصاص می‌داد!

۳-ناصرالدین‌شاه، استاد ذن!
مریدی در طریقت بودایی ذن از استادش پرسید که آیا او‌ کراماتی هم دارد! جواب داد: «البته که دارم! آنگاه که گرسنه‌ام غذا می‌خورم، تشنه که شوم آب می‌نوشم، چون خسته شوم می‌خوابم....» کرامات ناصرالدین‌شاه نیز دقیقاً از همین نوع بود: انسانی بود به شدت «نرمال». نه قهرمان بود و نه داعیه قهرمانی داشت. بلکه برعکس، کاملاً از محدودیت‌های خودش (و‌کشورش) آگاه بود. برخلاف تصویر رایج و تصویرسازی‌های کاذب، اطرافیانش نه چندان تملق‌گو بودند و نه خود شاه خیلی به تملق‌گویی‌ها و چاپلوسی‌ها وقعی می‌نهاد. زمانی نقاشی قشنگی کشیده بود، ولی وقتی آن را به درباریان نشان داد، همه بالاتفاق منکر آن شدند که خود شاه توانسته باشد آن را بکشد (چه قدر تملق‌گو!). در خاطراتش نوشت: «به درک که باور نکردند. خودمان می‌دانیم که خودمان کشیده‌ایم!» شاه خودشیفته نیز نبود. معمولاً فقط جاهایی از خودش تعریف می‌کند که در شکار یا در مشق توپخانه توانسته از دور به هدف بزند! خیلی جاها خجالتی می‌شد و حتی با این که تقصیری هم نداشت احساس شرم می‌کرد. با همه اینها، هوش سرشار و نیز طنز زیرپوستی‌اش را می‌شود جا در جا در خاطراتش دید. توصیف‌هایش از مکان‌های مختلف جالب و قضاوت‌هایش در مورد افراد معمولاً خیلی درست است. مثلاً با اولین برخورد، شخصیت نیمه‌خُل پادشاه و ولیعهد بلژیک دستش می‌آید و آن را به نحوی بامزه تعریف می‌کند.

ادامه دارد (در اینجا)

@qajarnameh

Пераслаў з:

سنت، مالکیت و بازار

22.04.202508:12

چرا برخی کشورهای خاورمیانه دچار انحطاط شدند و برخی نه؟
فرضیه مرکزی: ریشه انحطاط نه در "سنت" بلکه در "انقطاع از سنت" است؛ به‌ویژه سنت حقوقی و فقهی مالکیت محور که در تجربه کشورهای باثبات خلیج فارس ادامه یافت و در کشورهای گرفتار روشنفکری مدرن و دولت‌گرایی گسسته شد.
۱. تفکیک دو مسیر تاریخی:
مسیر انقطاعی: ایران، عراق، مصر، سوریه، افغانستان
👈تجربه دولت‌سازی مدرن با تکیه بر روشنفکرانی که سنت فقهی را ارتجاعی، بازدارنده و نامشروع قلمداد کردند.
👈تلاش برای جایگزینی نظم فقهی-عرفی با نظم حقوقی مدرن دولت‌محور.
👈حذف تدریجی نهادهای واسط بین فرد و دولت: بازار، فقه، اصناف، نهادهای سنتی اعتماد عمومی.
👈غلبه گفتمان‌های توطئه‌محور، ضد بازار، ضد تجارت، و توجیه‌کننده دولت اقتدارگرا.
مسیر تداومی: امارات، قطر، کویت، عمان، عربستان (تا حدی)
👈حفظ نسبی ساختارهای سنتی مانند شریعت فقهی در امور خانوادگی، ارث، قراردادها، تجارت.
👈هم‌زیستی هوشمندانه با نهادهای مدرن بدون طرد یا بی‌اعتباری کامل سنت.
👈حفظ شأن فقها، قبایل، بازار، و سنت‌های محلی به‌عنوان منابع مشروعیت حقوقی.
شکل‌گیری نوعی دولت‌سازی محافظه‌کارانه نه ایدئولوژیک.
۲. سنت فقهی مالکیت محور در مقابل روشنفکری دولت‌گرا
فقه مالکیت محور:
👈بر اصل رضایت، قرارداد، آزادی تصرف و مالکیت خصوصی تأکید دارد.
👈تحول آن مبتنی بر رقابت میان فقهای اعلم بوده است (نظام داوری خودجوش).
👈بازرگانان و نهادهای بازار نقش میانجی در تفسیر و اجرای فقه داشتند.
روشنفکری دولت‌گرا:
👈ضد بازار، ضد سنت، گاه ضد دین، اغلب تحت تأثیر الگوهای انقلاب فرانسه یا سوسیالیسم.
👈بر دخالت دولت در توزیع عدالت، نوسازی فرهنگی، حذف فقه از عرصه عمومی اصرار داشت.
🤛نتیجه: حذف تدریجی نهادهای خودتنظیم‌گر و واگذاری همه امور به دولت متمرکز.

21.04.202517:55

آیا شعار حمایت از اقتصاد باز (آزاد) خطری دارد؟

بله، مانند هر شعار و حرف درست دیگر ممکن است مورد سوءاستفاده قدرت‌طلبان واقع شود: یعنی کسانی که واقعا به آزادی معتقد نیستند و به استثمار‌ و انحصار علاقه کامل دارند. این‌ها فقط علاقه و عادت به دوشیدن دارند و اقتصاد و جامعه را گاو شیرده خود فرض می‌کنند و هیچ احترامی برای همنوع خود قائل نیستند، و سوای حفظ قدرت و پرکردن جیب هیچ تعهدی ندارند. این‌ها برای این که گاو شیرده رمقی پیدا کند ممکن است شعار باز کردن اقتصاد و آزاد کردن آن سر دهند و مقداری از زنجیرهای ابلهانه بوروکر‌اتیک را رها کنند. یا برای این که بالا کشیدن پول ملت راحت‌تر شود ممکن است «خصوصی‌سازی» کنند. اما هرگز زنجیرهای اصلی مانند «پول ملی» و بانک مرکزی و نهادها و مدارس و دانشگاه‌ها اموال غصبی و بودجه‌ها و ذهنیت دولت‌محوری و ایدئولوژی‌ها و تاریخ‌سازی دروغین را رها نخواهند کرد. ضمنا به محض این که دوباره جیب‌ها پر شد به اصل خود باز خواهند گشت و تازیانه را محکم‌تر می‌زنند تا کنترل خود را از دست ندهند. این اتفاق مکرر افتاده است. در روسیه و در ایران و در بعضی کشورهای لاتین و آسیایی. ماهیت افراد بسیار مهم‌تر از شعارهای آنان است. در ایران اقشار وابسته به هیات‌های موتلفه اسلامی و طیفی از تکنوکرات‌های دولتخور شعار اقتصاد باز سر داده‌اند بدون کوچکترین تعهد قلبی به آزادی از دولت و حکومت.

تا رابطه مردم با حکومت در چارچوب حقوق مسلم مالکیت تعریف نشود، هر شعاری چیزی نیست جز خیمه‌شب‌بازی و دسیسه. در جایی مثل انگلستان به جای حقوق کذایی بشر و ارزش‌های مسیحی و عدالت اجتماعی و غیره، حقوق سفت و سخت و نقض ناشدنی مالکیت بنای روابط اجتماعی بود. ما در ایران فقط در زمان قاجار به این الگو تا حدی نزدیک شدیم.

21.04.202507:15

اگر دیدید اقتصاددانان «ارزشی» یا بقیه برادران «ارزشی» طرفدار اقتصاد آزاد شدند، حتی یک لحظه هم فکر نکنید که اینها به خاطر احترام به حقوق مالکیت (یا به خاطر شرع و مذهب، با به خاطر آزادی، یا به خاطر رفاه مردمان) است که چنین شده‌اند. خیر! فهمیده‌اند که قدرت اقتصادی یک کشور در گرو مقداری آزادی اقتصادی است. اینها در حقیقت دنبال دولت قوی‌ترند و دولت قوی‌تر اقتصاد قوی‌تر می‌طلبد، و اقتصاد قوی‌تر آزادی اقتصادی در درجاتی را نیاز دارد!

همین نکته در مورد بسیاری دیگر از روشنفکران (از جمله خیلی ملی‌گراها) که اکنون طرفدار آزادی اقتصادی‌اند صادق است. دم خروس‌شان در «ولی» و «اما»های آنها خودش را نشان می‌دهد.

آخر کار، آنچه که برای همه اینها اصل است پرستش دولت است: دیروز در لوای سوسیالیسم، امروز در لوای «اقتصاد آزاد، اما...»!

21.04.202504:11

رمان‌ها در ادبیات مدرن پر از وراجی‌ها و روده‌درازی‌های بی‌پایان‌اند. پس بیهوده نیست که خیلی‌ها که عادت به اینگونه ادبیات دارند، زبان موجز سعدی را ارج زیادی نمی‌نهند.

سعدی استاد ایجاز در عین فصاحت است. برای مثال، نگاه کنید چگونه در چند جمله کوتاه تصویری تابلومانند از پیادگان حاج و مقایسه آنان با پیاده عاج ( شطرنج) به دست می‌دهد:

سالی نزاعی در پیادگان حجیج افتاده بود و داعی در آن سفر هم پیاده. انصاف در سر و روی هم فتادیم و داد فسوق و جدال بدادیم!
کجاوه‌نشینی را شنیدم که با عدیل خود می‌گفت: «یاللعجب! پیادهٔ عاج چو عرصه شطرنج به سر می‌برد فرزین می‌شود، یعنی بِه از آن می‌گردد که بود، و پیادگان حاج بادیه به سر بردند و بٓتٓر شدند!»

از من بگوی حاجی مردم‌گزای را/
کاو پوستین خلق به آزار می‌درد:

حاجی تو نیستی، شتر است از برای آنک/
بیچاره خار می‌خورد و بار می‌برد!

به مناسبت اول اردیبهشت، روز نگاهبان زبان فارسی، #سعدی شیرین‌سخن.

Усе пасты

Рэкламаваўся0 секунда

14.04.202507:46عبدالله

2.9K

Рэкламаваўся0 секунда

09.04.202521:01معرفی اساتید اخلاق و عرفان در قید حیات شیعه

6.8K

Рэкорды

28.02.202515:59

14.1KПадпісчыкаў

28.02.202523:59

400Індэкс цытавання

23.03.202523:59

3.8KАхоп 1 паста

10.03.202503:44

3.4KАхоп рэкламнага паста

28.03.202523:59

15.89%ER

23.03.202523:59

27.05%ERR

Развіццё

Падпісчыкаў

Індэкс цытавання

Ахоп 1 паста

Ахоп рэкламнага паста

ERR

Папулярныя публікацыі جناب گاو

Усе пасты

Пераслаў з:

04.04.202522:00

ریگان، استاد استدلال‌های ساده
برو کار می‌کن...

23.04.202521:48

Пераслаў з:

کانال گروه مغان سیاسی و آذربایجان سیاسی

09.04.202518:29

لطفاً این کلیپ را حتما ببینید

*اسکندر فیروز..‌.*
شاید، این مصاحبه ی کوتاه، زیباترین، دیدنی ترین و شنیدنی ترین مصاحبه ای هست

که از سال ۵۷ تا امروز، از سیمای حکومت اسلامی پخش شده، شما هم بشنوید و لذت ببرید.

@Thegooddayy

10.04.202506:34

دوست عزیزی که به خودکشی فکر می‌کنی!

من نه تراپیستم، نه روانشناس، نه مشاور! خودم هیچگاه حتی یک لحظه به خودکشی فکر نکرده‌ام، و بنابراین خود را شایسته نصیحت کردن و مشاوره دادن در این باره نمی‌دانم! آنچه می‌نویسم فقط یک مشاهده شخصی است.

به هیچ وجه منکر دردها و رنج‌هایی که ممکن است افراد را به سوی خودکشی بکشاند نیستم. اما در بسیاری از موارد دیده‌ام که شخص در باطن ضمیر خود می‌خواهد با خودکشی پیامی برساند: شاید به خانواده، شاید به شخصی خاص (مثلاً معشوقش)، شاید به جامعه.... یعنی هدفش فقط رهایی از رنج نیست، بلکه می‌خواهد به کس یا کسانی دیگر برساند و بگوید که چه زجری کشیده است و چه دردی داشته است.

به شما می‌گویم: کسی پیام شما را نخواهد گرفت، یا اگر بگیرد خیلی زود فراموش خواهد کرد. حداکثر یک هفته آن پیام را در ذهن خود خواهند داشت و بعد از آن فراموشش خواهند کرد. همانطور که شما درگیر خودتان هستید و بقیه را در ارتباط با خودتان تعریف می‌کنید، هر کس دیگری هم درگیر خودش است و خودش را مرکز عالم تعریف می‌کند. کسی دوست ندارد الی‌الابد با بار ذهنی شما زندگی کند. ممکن است مثلاً مادر شما یا خواهر شما خود شما را فراموش نکند و سال‌ها بر شما مویه کند، ولی حتی او هم پیام خودکشی شما را، حتی اگر بگیرد، خیلی زود فراموش خواهد کرد. مطمئن باشید!

14.04.202518:22

عیب می جمله بگفتی، هنرش نیز بگو!

در زمینه روابط خارجی، درودیان خیلی از زمینه ایدئولوژیک خود فاصله گرفته، و این قابل تحسین است!

هیچ دلیل واقعی برای دشمنی ایران با آمریکا وجود نداشت. ایران و آمریکا نه مرز مشترک داشتند، نه رقبای استراتژیک بودند، نه تضاد جدی منافع داشتند، نه تاریخی جدی از دشمنی بین دو کشور موجود بود.... یعنی دشمنی با آمریکا امری بود که حکومت ایران و انقلابیون ۵۷ فقط و فقط و فقط بنابر دلایل ایدئولوژیک آن را انتخاب کردند.

Пераслаў з:

10.04.202514:54

🔥 استوری قابل تامل و دردناک #خانم_دکتر_شعله_امامی همسر آقای دکتر شهرام دبیری، معاون امور پارلمانی عزل شده دکتر مسعود پزشکیان

« تاسف بار از عزل ایشان،
ستایش فقر و ترویج ساده زیستی در مملکتی است که آن قدر منابع و امکانات دارد که با مدیریت صحیح فاصله طبقاتی اش کم شده و همه از امکانات خوبی برخوردار شوند.
یک عمر منابع را حرام کردید و این کشور ثروتمند را با شعب ابی طالب مقایسه و مردم را تشویق به ریاضت اقتصادی کردید و به ثروتمندان درستکار فحش دادید یا این ائدولوژی را جا انداختید که پول فقرا در جیب ثروتمندان است نه در سو مدیریت. و خودتان در خفا ثروت اندوزی کردید.
در حالی که اتفاقا کسی باید در مناصب دولتی باشد که از قبل جیب اش پر و شکم اش سیر و از پس چنین سفرهایی برمیاد.»

🔺گروه آذربایجان سیاسی:
@AZsiyasiTV

Пераслаў з:

05.04.202523:09

ماجرای سفر به قطب تاریکی: ضلالت عمیق و تمام نشدنی این قوم

پنجاه سال است زندگی مان و روحمان را به کمونیست ها این مسموم ترین نژاد جامعه فروخته ایم ولی هنوز در گمراهی عمیق به سر می بریم. هنوز نفهمیده ایم که تاکید بیجا بر «ساده زیستی» مسوولین منجر می شود به بالا آمدن منحوس ترین و پفیوزترین و ریاکارترین ومتکبرترین خلق دنیا. هنوز تنگ نظری خودمان را می پرستیم و هنوز نفهمیده ایم این ویژگی ما جلوی هرگونه اصلاحی را می بندد.

می دانم می گویی این مسوولین ریاکار حق خوشگذرانی ندارند. حق داری. اما افتادن در بازی کمونیستی حتی اگر از روی لجبازی باشد چند پی آمد دارد:
اولا، حواس پرتی ابلهانه است و موجب غفلت از مسایل بنیادی. نگذار مساله ات با حکومت لوث شود. ثانیا ، تشویق به ریاکاری (کفر) می کنی آن هم از سمی ترین نوعش. تکبری بزرگ‌تر از تظاهر به فقر نیست. و البته واضح است که این دیدگاه ها به شفافیت و رفع فساد نمی انجامد. به عبارت دیگر: بگذار قالیباف و مکارم و جنتی و سایر دزدها ثروت نامشروع خود را نشان بدهند و حتی از آن آشکارا لذت ببرند. باور کن این به نفعت است. بعد می توانی بخواهی که پس ما هم نفسی بکشیم. اگر کاخ هایشان را علنا در ایران نسازند، ده ها برابر آن را مخفیانه در سوئیس خواهند انباشت. باور کن که وسعت نظر تو از ظلم آنها خواهد کاست و تنگ نظری تو آتش بیرحمی و حرص آنها را بیشتر خواهد کرد.

ثالثا، با ترویج این دیدگاه های تنگ نظرانه، آدم های موفق کاری بدرد بخور نجات دهنده را از سیاست و جامعه می ترسانی. ببین: اگر روزی قرار به اصلاحات و آزادی شد افرادی که تو را بتوانند از این کثافت نجات دهند روشنفکران پر مدعا و کارمند های ساده زیست با تواضع دروغین نخواهند بود. در دنیای سیاست مدرن دنبال انسان کامل نباش. دنبال حاکم پرکار و دلواپس نباش. احمدی نژاد ها نه بلدند و نه می توانند تو را نجات دهند. هنر مردم فریبی ربطی به هنر حکومت ندارد. چارلز سوم و ترامپ و شیخ دوبی و ناصرالدین شاه و امثال این ها در مقابل خواسته حقیرانه تو برای همرنگی و خودی شدن مقاومت خواهند کرد که اگر مقاومت نمی کردند مثل تو بدبخت و حقیر بودند. حالا اینجا گیر اصلی است: متاسفانه خیلی از هم وطنان سوسیالیست خواهند گفت «اگر قرار است فرد دیگری متنعم تر از من باشد نمی خواهم از گنداب نجات پیدا کنم. بگذار همه با هم بدبخت باشیم. دیگی که برای من نمی جوشد بگذار سر سگ در آن بجوشد. » نتیجتا سراغ همان نوع مردم فریب تنگ نظر ریاکار ابله فاسد با همان لبخند گند ریاکارانه خواهند رفت. خطاب به این گروه گمراه می گویم: حالا برو نزد مداحان و عر بزن. یا یک کتاب «عرفانی» بردار و به خودارضایی سیاه خود بپرداز. زیر بار تصنع ، خودت را دفن کن که چشمت به خودت نیفتد. اما بدان که در گمراهی عمیقی هستی.

ساده زیستی واقعی یک فضیلت داوطلباته فردی است، نه ملاک سیاسی. حضرت علی ع امام نبود، چون ساده زیست بود. ساده زیستی حضرت یک زینتی برای آن جناب و لازمه حکمت و معصومیت او در آن برهه بعد عثمان بود. اصولا ما غلط می کنیم خودمان و‌ حاکمان خود را با آن جناب مقایسه می کنیم. شصت سال پیش کسی جرات این کفرگویی ها را نداشت. خدا لعنت کند آنهایی که نصایح اخلاقی نهج البلاغه را به سوسیالیسم حقیرانه تعبیر کردند.

——-
این هم داستانی از همان ساده زیست های پاچه ورمالیده دجالی نابودکننده دنیا و آخرت:

سحابی:
«..دکتر عباس شیبانی مسئولیت وزارت کشاورزی را بر عهده گرفت. او رضا اصفهانی را معاون خود در امور اصلاحات ارضی قرار داد. ایشان هم در یکی از طبقات بالای وزارت کشاورزی که ساختمان مجلل و شیکی داشت، در اتاقی که صندلی و مبل های آن را جمع کرده بودند بر روی موکت بر روی زمین مینشست و به امور ارضی رسیدگی می کرد و جماعت هم دور تا دور او در حالی که کفشهای خود را دم در اتاق بیرون آورده بودند، می نشستند.
ایشان از پیش طرحی داشت و میگفت که مسأله کشاورزی ایران را باید از طریق تقسیم زمین حل کرد.… آقایان بهشتی، منتظری و مشکینی نیز این طرح را تأیید نمودند دلیل آنان این بود که اگر این اقدامات نشود، کمونیستها با شعارهای خود این روستاییان یا کشاورزان را به شورش وامیدارند. پس ما باید با طرحی رادیکال تر و تندتر از آنان، کشاورزان محروم را جلب نماییم تا صحنه دست کمونیستها نیفتد. این دلیل را به آقای خمینی نیز قبولاندند و اصل بند ج بدین طریق پذیرفته و تصویب شد. ….برای اجرای این طرح هیئتهای هفت نفره ای انتخاب شدند تا بروند و در شهرستانهای گوناگون بررسی کنند و زمینها را تقسیم کنند. یعنی از مالکین بزرگ زمینهای بزرگ را بگیرند و به کسانی که زمین ندارند بدهند و وضعیت را به اصطلاح تعدیل نمایند. اکثر اعضای این هیئتها را که من میشناختم، از بچه های چپ و تندرو زندان بودند. حتی برخی از آنان از مجاهدین بودند. »

Пераслаў з:

حسین باستانی Hossein Bastani

24.04.202516:42

30.03.202517:03

خرتر از ترک و کرد و پارس و بقیه اقوام ایرانی داریم؟ مثلاً، دریاچه ارومیه نابود شد و خیلی صدایی از کسی درنیامد، ولی سر اینکه ارومیه «ترک» است یا «کرد»، کلی رگ‌های گردن‌ها بود که باد کرد و صداها بود که بلند شد! زاینده‌رود نابود شد، ولی جماعت اصفهانی از اینکه کاشان استان مجزا شود بیشتر دردش می‌آید تا از نابودی رودی که حیات اصفهان است...

«تفرقه بینداز و حکومت کن» را غالباً سیاست انگلیس در دوره مستعمرات می‌دانند، ولی ج.ا. خیلی خوشگل‌تر از این سیاست استفاده کرده است.

11.04.202516:57

دوستی نوشت:

در مورد سپهبد نادر جهانبانی، تا مدت‌ها نظر من هم همان کلیشه‌ای بود که بله، چون خوش‌تیپ و چشم‌آبی و مو طلایی بوده و خلبان آکروجت هم بوده و به دست انقلابیون ۵۷ هم اعدام شده، از او قهرمان ساخته شده! تا اینکه این یکی دو سال مصاحبه‌های زیادی از خاطرات خلبان‌های زمان جنگ با عراق را گوش دادم. به طور مطلق همگی با احترام زیادی از جهانبانی و نقشش در نیروی هوایی و تربیت خلبان‌ها یاد می‌کنند. اینکه می‌توانست به راحتی سوار هواپیمای شخصی خودش شده و کشور را ترک کند، ولی نرفت. در مورد سلامت نفس و حمایتش از خلبان‌های جوان، و خلاصه در ذهن آن‌ها هم جهانبانی جایگاه بالایی دارد. یعنی فقط بحث قهرمان‌سازی توسط چارتا بچه جغله طرفدار رضا پهلوی نیست.

Пераслаў з:

12.04.202514:06

🔻احکام مذاکره غیرمستقیم

- حکم دست دادن با اجنبی در مذاکره غیرمستقیم چیست؟
پاسخ: چنانچه در منظر عموم نباشد، بلااشکال است. احتیاط مستحب آن است که از روی دستکش باشد تا تماس مستقیم حاصل نشود.

- آیا معانقه با اجنبی مباح است؟
پاسخ: در فرض اضطرار، اگر به قصد لذت نباشد جایز است. مشروط بر آنکه علناً واقع نگردد و تا حدّ امکان، از تماس مستقیم مواضعی چون صورت یا گردن، اجتناب شود.

- آیا نگاه کردن در چشم اجنبی مباح است؟
پاسخ: یک نگاه حلال است. احوط آن است که از نگاه مستقیم و مستقر اجتناب شود تا خوف مفسده نباشد.

- حکم صرف غذا با اجنبی چیست؟
پاسخ: به شرط آنکه سر دوسفره جداگانه بنشینند و در حد سدِّ جوع بخورند، مانعی ندارد.

- اگر میزبان مذاکره اصرار کند که مؤمن و اجنبی سر یک سفره بنشینند تکلیف چیست؟
پاسخ: در این فرض، حکم اکل میته هنگام اضطرار را دارد. احتیاط مستحب آن است که به‌نحوی بنشینند که ملازمه عرفی با هم‌سفره بودن نداشته باشد، مانند آنکه کج بنشینند یا بین ایشان فاصله نامتعارف باشد.

- آیا در حین مذاکره غیرمستقیم، خندیدن به مزاح اجنبی مباح است؟
پاسخ: علی‌الاطلاق باید از خندیدنِ فوری اجتناب کنند و اگر خندیدند با تأخیر باشد؛ به‌گونه‌ای که شائبه‌ مطایبه مستقیم ایجاد نشود.

- در مقام تبیین منویّات و مقاصد حاکم اسلامی، آیا اشاعه‌ اکاذیب به‌منظور دفع مفسده جایز است؟
پاسخ: اگر اظهار حقیقت منجر به هتک حیثیت حاکم شود، کذب، بنا بر قاعده‌ی اهمّ و مهمّ، جایز و بلکه واجب است. در فرض مذکور، چه بسا اظهار حقیقت مستوجب تعزیر باشد.

- چنانچه مؤمنین قادر به منع افشای آثار مترتبه بر مذاکرات نباشند، وظیفهٔ شرعی آنها چیست؟
پاسخ: اگر افشای این امور موجب وهن نظام یا اشاعه فحشا باشد، بر مذاکره‌گران واجب عینی است تا مسئولیت مذاکرات را رأساً به‌عهده بگیرند.

- اگر پذیرش مسئولیت مذاکرات متضمّن خوف ضرر جانی برای مکلفین باشد، حکم چیست؟
پاسخ: ترک پذیرش مسئولیت از جانب مکلفین، متضمن خوف ضرر شدیدتر است. فلذا به مقتضای قاعده دفع افسد به فاسد، رفع مسئولیت از حاکم، بِاَیِّ نحو کان، وجوب قطعی دارد.

-------
* توضیح: مطلب فوق را طبیعتا بنده به طنز نوشته ام. لطفا از هر گونه جدی گرفتن متن خودداری بفرمایید.

@HosseinBastaniChannel

05.04.202506:54

خبر رسید که دکتر شهرام دبیری معاون پارلمانی رئیس‌جمهور در ایام نوروز به قطب جنوب سفر کرده است. متعاقباً رئیس‌جمهور او را به این خاطر عزل کرد.

داشتم فکر می‌کردم چه مملکت خوبی می‌داشتیم اگر می‌شد کلیه مسؤولین کشور و مدیران سازمان‌های حکومتی و خیل زیادی از روشنفکران را به قطب جنوب می‌فرستادیم و در عوض پنگوئن وارد می‌کردیم. البته خطر فرستادن همه اینها به قطب جنوب این خواهد بود که اینها خواهند خواست که یخ‌های آنجا را مدیریت کنند و در عرض چند سال کل قطب جنوب با «ناترازی» یخ و برف مواجه خواهد شد!

Пераслаў з:

06.04.202521:07

#یاداوری
محمد الطرایره و پاسخ به این سؤال که چرا حماس حاضر است کمک‌های ایرانیان به غزه را بپذیرد در حالیکه ایرانیان کافر هستند!

Пераслаў з: