🔺چون اعتقاد داشتیم، به خیلی از مساجد کمک کردیم.
🔺الان در تهران به این بزرگی با این تعداد مساجد حدود ششصد مسجد است که نماز صبح می‌خوانند.
🔺کمتر از ده درصد مساجد فعال‌اند و در زندگی مردم به معنای واقعی اثر گذارند.
🔺در تهران مساجدی داریم که از جهت متراژ نزدیک به 20 هزار متر زیربنا دارند؛ ولی خبری نیست.

🔺چطور می‌توانیم با رژیمی کنار بیاییم که دارای ایدئولوژی افراطی است و این در قانون اساسی و وصیت‌نامۀ خمینی ثبت شده و عمیقاً به دنبال تسلط بر جهان اسلام و گسترش مذهب جعفری اثناعشری است تا زمینه را برای ظهور مهدی به قول خودشان فراهم کند.
🔺ما چطور با آنان تفاهم و گفتگو کنیم که منطق آنان این است که مهدی منتظر خواهد آمد و آنان باید زمینه را برای ظهور او فراهم کنند و باید تمام جهان اسلام را تحت کنترل خود در بیاورند.
🔺اگر میان ما و دولت دیگری مشکلی وجود داشته باشد، می‌توان آن را حل و فصل کرد؛ مثلا اگر مشکل اقتصادی پیش آید و یا ما چه می‌خواهیم و چگونه دربارۀ آن مشکل باید به تفاهم رسید و یا اگر مشکل سیاسی وجود دارد، به طور مثال با روسیه مبتنی بر این که چگونه با آنان در سوریه تفاهم کرد، منافع آنان چیست و منافع ما چیست و یا چگونه در میان باید تفاهم کرد.
🔺حال سؤال این است که چگونه می‌توان با رژیم ایران به یک توافق دست یافت، در حالی که منطق آنان این است که مهدی منتظر به زودی می‌آید و باید محیطی مناسب برای ظهور او مهیا کرد تا بدین سان بر جهان اسلامی مسلط شوند.
🔺آنان 30 سال است که ملت خود را از توسعه محروم کرده با گرسنگی و زیرساخت‌های بد رو به رو کرده‌اند تا هدفی را که اشاره شد، جامه عمل بپوشانند.
🔺لذا این رژیم هدف خود را طی یک‌شبانه‌روز تغییر نخواهد داد؛ زیرا در غیر این صورت مشروعیت داخلی خود را از دست خواهد داد.
🔺پس نقاط توافقی که امکان تفاهم بر سر آنها با این رژیم وجود دارد، کجاست؟ چنین نقاطی تقریباً وجود ندارد.
🔺ما چند تجربه با این رژیم داشتیم. آن هم در زمان رفسنجانی؛ اما مشخص شد که نمایشنامه بوده است.
🔺می‌دانیم که پس از انقلاب خمینی استراتژی توسعه‌طلبی در پیش گرفته شد تا جایی که خشم جهان را برانگیخت؛ پس از آن بود که رئیس جمهوری صلح طلبی که همان رفسنجانی باشد، مطرح شد تا اطمینان جهانیان کسب شود؛ اما با فرا رسیدن مراحل بعدی و فراهم شدن محیط لازم یک رئیس جمهوری تندرو به قدرت رسیدند تا این که روند توسعه‌طلبی ادامه یابد. این همان اتفاقی است که با به قدرت رسیدن احمدی نژاد به وقوع پیوست و شاهد آن توسعه‌طلبی در عراق و سوریه و دیگر نقاط بودیم. سپس رئیس جمهوری دیگر می‎آید تا رضایت جهان را جلب کند و بار دیگر رئیس جمهور تندرو تا توسعه‌طلبی ادامه پیدا کند.
🔺این همان چیزی است که اتفاق می‌افتد؛ اما مؤمن از یک سوراخ دوبار گزیده نمی‌شود. ما یکبار گزیده شدیم؛ اما هرگز بار دیگر گزیده نخواهیم شد.
🔺می‌دانیم که رژیم ایران سعودی را هدف اصلی خود قرار داده است. قبله مسلمانان را هدف قرار داده است. پس منتظر نخواهیم ماند تا نبرد به درون سعودی کشیده شود؛ بلکه به گونه‌ای اقدام خواهیم کرد که نبرد به درون ایران کشیده شود.

توزندگیم جوری خودمو بار آوردم ک حتی اگ یک حرف یا حرکت حضرت آقارو نتونستم بفهمم یا درک کنم.
ب خودم بگم لال شو و فقط بگو چشم ، هرچی حضرت آقا میگن همون درسته.
اینو هم تو حرف ، هم تو عمل پیاده کردم تو زندگیم.
برا خیلیاتون سواله ، عربستان و صلح با ما؟
مگه حضرت آقا نفرمودن ب بدی سعودی ها کسی رو سراغ ندارن؟
مگ ال سعود از اسرائیل حمایت نمیکنه؟
مگ ب یمن حمله نمیکنه؟
پس چرا حضرت اقا فرمودن ماهم خواستار صلح و همکاری هستیم؟
ـ...
خب وقتی حضرت آقا قبول کردن ، ما کی باشیم قبول نکنیم؟
بعضیا ممکنه بگن ن کلی زحمت گذاشته رو مقاومت ،خون کلی شهید تو غزه و یمن و سوریه رو ریخته
حر وقتی برگشت و توبه کرد ، کسی از یاران حضرت یقشو گرفت؟
پس توئم ساکت باش غر نزن
ـ...
بهرحال اگ روزی برسه و حضرت اقا بگن از فلانی گذشتم ، بخشیدمش، اولین نفری ک میگه چشم و با تمام وجودش حمایت میکنه از حضرت آقا ، سعی میکنم خودم باشم.
شما هم سعی کنید تو زندگیتون تو حرف و عمل ، حتمی ب فرامین حضرت اقا چشم بگید
حالا خواسته و حرف حضرت اقا هرچی ک میخواد باشه

🎬 در این کلیپ کوتاه اما پراحساس، زنی در خیابان چشمش به پیرمردی می‌افتد که آرام و بی‌صدا نشسته است. کلاه او زن را به گذشته می‌برد؛ کلاهش، درست شبیه کلاه پدر از‌دست‌رفته‌اش است.
زن آرام نزدیک می‌شود، کنار او می‌نشیند. دست بر کلاهش می‌کشد. چشمانش پر از اشک می‌شود. اشکی نه صرفاً از اندوه، بلکه از انفجاری از دلتنگی، محبت و یاد.

چه زیباست اگر همۀ ما بتوانیم چنین عاشق هم باشیم.
زیباییِ این صحنه در آن است که مرزهای خونی و نسبی را درمی‌نوردد. در جهانی که اغلب از هم دور شده‌ایم، گویی چیزی در درون ما هنوز مشتاق است در چهرۀ دیگری، عزیز گمشده‌اش را بیابد.
چه عشق قشنگی است اگر روزی بتوانیم همدیگر را نه به عنوان غریبه، بلکه همچون پدر و مادر، فرزند، خواهر و برادر ببینیم.
اگر دلتنگی‌های خود را در آینۀ چهرۀ یکدیگر تماشا کنیم، و به‌جای عبور بی‌تفاوت، اندکی مکث کنیم، بنشینیم، و مهربانی بورزیم.
در جهانی پر از بیگانگی، شاید بزرگ‌ترین انقلاب، بازگشت به همدلی و آغوشی انسانی باشد.
عشق به همدیگر، عشق به بشریت است؛ عشقی که فارغ از قوم، زبان و مرز، همگان را به رسم یک خانوادۀ انسانی دربر می‌گیرد.

"در تهران کمتر از ده درصد مساجد فعال‌اند و در زندگی مردم به‌معنای واقعی اثرگذارند."

هنگامی که خداوند آدم و حوّا را آفرید، آن دو در بهشت به تکبّر و تبختر راه رفتند. آدم به حوّا گفت: «خداوند هیچ آفریده‌ای زیباتر از ما نیافریده است.»
پس خداوند به جبرئیل وحی کرد: «بنده‌ام را به فردوس اعلی ببر.»
هنگامی که وارد فردوس شدند، نگاهی به دختری انداختند که بر فرشی از فرش‌های بهشت نشسته بود. بر سرش تاجی از نور بود، در گوش‌هایش گوشواره‌هایی از نور، و به‌سبب نور صورتش سراسر بهشت درخشان شده بود.
آدم گفت: «ای محبوبم جبرئیل! این دختر کیست که بهشت از زیبایی چهره‌اش روشن شده است؟»
جبرئیل گفت: «این فاطمه دختر محمد، پیامبری از نسل توست که در آخرالزمان خواهد آمد.»
آدم گفت: «این تاجی که بر سر اوست چیست؟»
جبرئیل گفت: «همسر اوست: علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام.»
آدم پرسید: «این گوشواره‌هایی که در گوش اوست چیست؟»
جبرئیل پاسخ داد: «دو فرزند او، حسن و حسین هستند.»
آدم گفت: «آیا اینان پیش از من آفریده شده‌اند؟»
جبرئیل پاسخ داد: «آنان پیش از تو در علم پنهان خداوند موجود بودند، چهار هزار سال پیش از آنکه تو آفریده شوی.»

«اگه یک حرف یا حرکت حضرت آقا رو نتونستم بفهمم یا درک کنم، به خودم بگم لال شو، فقط بگو چشم.»

«حر وقتی برگشت و توبه کرد، کسی از یاران حضرت یقشو گرفت؟»

🔺مردم ایران یک رسالت تاریخی به دوششان است. خدا یک مأموریت الهی را بر گردۀ مردم ایران گذاشته است. ...
🔺ما به سلطۀ کثیف صهیونیست ها بر دنیا خاتمه می دهیم و ان شاءالله ظهور امام زمان رقم بخورد.
🔺پیروزی ما قطعی است. این وعدۀ الهی است.

آخرالزمانی ها هیچ‌گاه به شکست باورهای ایدئولوژیک خود اعتراف نمی‌کنند؛ بلکه هر شکستی را به نفع خودحق‌پنداری‌های خود مصادره می‌کنند. برای مثال، آنان از ریزش‌های دینی کلاهی برای خودحق‌پنداری‌های خود می‌دوزند.