EN SELENE

شب بخیر، ای شکوفه بهارنارنج...
امشب باد، عطر تاج تو را از باغ‌های بهشت دزدیده و در قصر تاریک شب پخش کرده است.
تو را می‌بینم که بر شاخه‌های بی‌قرار شب ایستاده‌ای و ماه، سکه‌های نقره‌اش را پای قامت تو می‌ریزد.
ای گل شاهانه بویایی‌ها!
وقتی لباس سفیدت را می‌گشایی گویی هزاران ستارهٔ کوچک در تاریکی شب شکفته‌اند و آن‌گاه که باد، دامنت را می‌جنباند جهان برای لحظه‌ای می‌ایستد تا طعم بهشت را بر زبان خویش بچشد.
شب بخیر، ای نوشداروی دل‌های بی‌قرار...
وقتی غروب، تاج خورشید را از سر برمی‌گیرد، تو تاج کوچک خود را بر جای آن می‌گذاری و تمام شب را با عطر سلطنتی‌ات در آغوش می‌گیری.
اما ای گل نازنین!
فردا وقتی خورشید بازمی‌گردد و تاج زرینش را بر فراز آسمان می‌نهد، مبادا غصه بخوری که نور او شکوه تو را می‌رباید
چون تو در سکوت خود رازی را می‌دانی که خورشید هرگز نخواهد فهمید:
"همه‌ی زیبایی من در گرو همین یک شب گذرا بود..."
شب بخیر، ای قصیده ناتمام بهار...
امشب خواب‌هایم را با عطر تو می‌آرایم تا صبح، که نسیم بامداد پیکر لرزان تو را می‌بوسد، من بدانم که بهشت تنها یک شب مهمان زمین بوده است...✨

امروز، روز جشن یک سالگی سوییت دیمه، چنلی که نه فقط حرف میزنه، بلکه با هر کلمه، دنیا رو به آهستگی میچرخونه...
تو رو باور دارم؛ نویسنده ای که قلمش بذر ستاره ها رو تو خاک سکوت میکاره و از دل تاریکی، مهتاب درمیاره!

هر برگ این شبدرِ خوشبختی، یه ویژگی توعه:
🍀برگ اول: خلاقیتِ بیقرارت، که همیشه مثل رودخونه تو چشم های ما جاریه.
🍀برگ دوم: عشق تو به قلم، که حتی سکوتمون رو به آواز ترجمه میکنه.
🍀برگ سوم: دل هایی که با نوشته هات نفس میکشن و توی هر خط، خانه ای برای آرزوهاشون پیدا میکنن.
🍀برگ چهارم: اقبال ماست، که توی این دنیای شلوغ، صدای تو رو میشنویم...

یک سال گذشت؛ اما تو تازه شروع کردی!
همین امروز، فردا رو از جیب زمان دزدیدی و به ما قول فرداهای روشنتری دادی...
پیش به سوی سال هایی که هر کلمه‌ات، یک شبدر چهاربرگ جدید به آسمان ادب میچسبونه!

شب بخیر، ای دستانی که گیسوانم را صاحب‌اند...
امشب هم باد از پنجره می‌آید، اما گرم‌تر از همیشه، چون یادآور نفس‌های توست وقتی انگشتان سلطنتی‌ات گره‌های خستگی را از گیسوانم باز می‌کنند...
هر بار که دست‌هایت در موهایم گم می‌شود، گویی تمام ستاره‌های آسمان به آرامی بر شانه‌هایم فرود می‌آیند.
تاج من؟
آن را کنار گذاشته‌ام...
چون تاج واقعی‌ام، همان گرمای نوازش توست که از فرق سر تا پای روحم جاری می‌شود.
شب بخیر، ای پادشاه لطافت...
وقتی موهایم را می‌بافی، گویی رودهای ابریشمی قلمرویت را در دستانم می‌گذاری، و من، ملکه‌ی این همه نرمش، تنها در برابر تاج‌گذاری عشق تو سر فرود می‌آورم.
امشب هم خواب‌هایم را با بوی چای نعناع نفس‌هایت و گرمای دستان تو می‌آرایم...
تا صبح، وقتی بیدار می‌شوم، اولین چیزی که ببینم تابش خورشید نباشد، بلکه سایه‌ی مهربان تو باشد که هنوز، بی‌اختیار، گره‌ای از موهایم را در دست گرفته‌ای.
شب بخیر، ای نوازشگر تاج بی‌وزن من...✨

بورا ی نازنین!
این ۴۰۰ عضو، همون دکمه‌های مرواریدی‌ان که روی سینه‌ی آدم‌برفی چنلت چسبیدن...
تو طوری قد کشیدی که حتی بهار هم بهت غبطه میخوره!
این آدم برفی که ساختی، قراره
⛄ قلب‌ها رو آب کنه تا به دریای محبت تبدیل شه...
⛄ لبخند رو تو دست بگیره تا هر عضو، یه مشت برف شادی تو زمستون دلاشون داشته باشن!
⛄ و بورا... هنرمندی که با قلم جادوییش، همین آدم‌برفی ساده رو به شاهکار زمستونی تبدیل کرده!
۴۰۰ تایی مبارک، معجزه‌گر برفی!
تا فردا... قدت رو بالاتر بکش و آسمون عضوها رو با برف عشق پر کن!

لطفاً تا فردا پاک نشه ممنون.

finally ...
𝑨𝒏𝒅 𝒇𝒊𝒏𝒂𝒍𝒍𝒚 𝒘𝒆 𝒃𝒆𝒄𝒂𝒎𝒆 𝒐𝒏𝒆.

#Jakehoon Coachella