Мир сегодня с "Юрий Подоляка"

Труха⚡️Україна

Паглядзець

Николаевский Ванёк

Паглядзець

Мир сегодня с "Юрий Подоляка"

Паглядзець

Труха⚡️Україна

Паглядзець

Николаевский Ванёк

Паглядзець

پیغام آشنا - ناصر دانشفر

ارتباط با ادمین :
@Daneshfarnaser

Рэйтынг TGlist

ТыпПублічны

Вертыфікацыя

Не вертыфікаваны

Надзейнасць

Не надзейны

Размяшчэнне

МоваІншая

Дата стварэння каналаJun 23, 2023

Дадана ў TGlist

Feb 12, 2025

Я ўладальнік канала

Гісторыя змяненняў

Прыкрепленая група

پیغام آشنا

Статыстыка Тэлеграм-канала پیغام آشنا - ناصر دانشفر

Падрабязней

Падпісчыкаў

7 030

24 гадз.

5-0.1%Тыдзень

32-0.5%Месяц

22-0.3%

Індэкс цытавання

0

Згадкі1Рэпостаў на каналах0Згадкі на каналах1

Сярэдняе ахоп 1 паста

1 557

12 гадз.9100%24 гадз.1 557

7.8%48 гадз.2 111

49.8%

Узаемадзеянне (ER)

7.96%

Рэпостаў23Каментары1Рэакцыі79

Узаемадзеянне па ахопу (ERR)

20.54%

24 гадз.0%Тыдзень

1.57%Месяц

16.26%

Ахоп 1 рэкламнага паста

1 557

1 гадз.44828.77%1 – 4 гадз.33021.19%4 - 24 гадз.74948.11%

Падрабязней

Падключыце нашага бота да канала і даведайцеся пол аўдыторыі гэтага канала.

Усяго пастоў за 24 гадзіны

0

Дынаміка

Апошнія публікацыі ў групе "پیغام آشنا - ناصر دانشفر"

Усе пасты

27.04.202510:08

علیرضا کاظمی وزیر آموزش و پرورش:

با افتخار سرباز سردار رادان هستم!

✍ رحمت‌الله بیگدلی

آقای وزیر! این فیلم را که بیش از ۵۰ سال پیش ساخته شده است ببینید تا متوجه شوید که سرهنگ باید سرباز فرهنگ باشد، نه بالعکس!
سربازی فرهنگ برای سرهنگ موجب انحطاط جوامع و سربازی سرهنگ برای فرهنگ موجب اعتلای جوامع است.

@peyghameashna

27.04.202510:02

فعال شدن مخالفان قسم خورده توافق

✍️ احمد زیدآبادی

همزمانی انفجار مهیب و خسارتبار در اسکلۀ رجایی بندرعباس با مذاکرات ایران و آمریکا در مسقط، ظن خرابکاری را تشدید می‌کند.تاکنون اطلاع‌رسانی در این مورد مناسب نبوده و ضعف همیشگی در این موضوع را بار دیگر به نمایش گذاشته است.

اگر انفجار در نتیجۀ سهل‌انگاری و به صورت اتفاقی رخ داده باشد، چه همزمانی تراژیکی! اما اگر پای خرابکاری اسرائیل و یا برخی گروه‌های تروریستی فعال در جنوب شرقی وسط باشد به معنای "فعال شدن" مخالفان قسم خوردۀ توافق است!

انفجار شوم‌ترین پدیده و دستاورد عصر مدرن است. در وسعتی عظیم تخریب و نابود می‌کند. انسان در برابرش عاجز است و به راحتی قربانی می‌شود. آنها که برای حملۀ خارجی به خاک ایران روزشماری و بی‌تابی می‌کنند، در واقع مشتاق تکرار چنین انفجارهایی در مراکز مختلف کشورند. خود را "ایران‌دوست" هم معرفی می‌کنند.

دوستی‌شان اگر هم به فرض رنگی از صداقت داشته باشد، شبیه دوستی همان افرادی است که به دلیل نرسیدن به معشوق خود، چهرۀ او را با اسید می‌سوزانند تا مبادا نصیب دیگری شود! نامی باید برای آنان انتخاب کرد. "اسیدپاشان سیاسی" شاید تعبیر نامناسبی نباشد!

@peyghameashna

26.04.202517:55

سلام و عرض ادب

فاجعهٔ انفجار بندر شهید رجایی که بنا به اخبار منتشره، منجر به مصدومیت تعداد زیادی از هموطنان و از دست رفتن جمعی از مردم نیک این خطه گردیده را خدمت ملت ایران به ویژه اهالی عزیز استان هرمزگان تسلیت عرض می‌نمایم.
گویا دست‌اندرکاران رسیدگی به آسیب‌دیدگان فعلاً نیاز شدید به اهداء خون دارند، بنده طبق وظیفه به این امر اقدام خواهم نمود و از یاران همراه می‌خواهم که دریغ نفرمایند. در ضمن از مسئولان ذیربط تقاضا دارم که به سرعت سایر اقلام مورد نیاز را اعلام نمایند تا مردم مهربان این مرز و بوم در حد توان در این زمینه تلاش کنند و با قدم‌های کوچک خود ذره‌ای از آلام افراد حادثه دیده را جبران نمایند.

خاک پای مردم ایران
ناصر دانشفر

@peyghameashna

25.04.202518:51

‍ نامه استاد محمدتقی اکبرنژاد به محضر مراجع معظم تقلید حوزه قم

به بهانه درگذشت مرحوم پاپ فرانسیس

محضر مبارک حضرات آیات عظام و مراجع معزز تقلید حوزه علمیه قم "دامت برکاتهم"با سلام و تحیت و آرزوی قبولی طاعات و عبادات

در شرایطی که جامعه ما با بحران‌های معنوی، اخلاقی و اجتماعی دست‌به‌گریبان است، نقش روحانیت و مرجعیت، بیش از هر زمان دیگری اهمیت پیدا می‌کند. مرجعیت شیعه همواره مأمن و ملجأ مردم در سخت‌ترین ایام تاریخ بوده و مردم، صادقانه به این نهاد مقدس امید بسته‌اند. اما حقیقت این است که امروز جامعه ما بیش از همه چیز، تشنه مرجعی است که همچون مرحوم پاپ فرانسیس ـ که نام او در جهان مسیحیت با تواضع، صداقت، مردم‌داری و حضور در کنار طبقات محروم گره خورده بود ـ امید و الهام‌بخش معنوی میلیون‌ها انسان باشد.

پاپ فرانسیس با رفتار فروتنانه، ساده‌زیستی، همدلی با رنج‌دیدگان، و صدای رسای حمایت از مظلومان، نشان داد که پیشوای دینی می‌تواند از جنس مردم و در میان مردم باشد. او نه در کاخ‌ها و در حصار تشریفات، بلکه در قلب جامعه و هر جا که درد و ستمی بود، ‌حاضر می‌شد؛ بی‌آنکه از انتقاد یا رویارویی با نهادهای قدرت ابایی داشته باشد.

آیا نمی‌شاید ما مسلمانان نیز، چنین الگویی داشته باشیم؟ مگر نه آنکه پیامبر اسلام(ص) و امیرالمؤمنین(ع) و فرزندان مکرم‌شان، هرگز میان خود و مردم دیوار نکشیدند، صدای ضعیف‌ترین‌ها بودند و تنها ستون تکیه‌گاه ستمدیدگان و مستضعفان؟

حضرات محترم!
متأسفانه امروز، بسیاری از مردم، شما را در کنار خود نمی‌بینند و شما را شریک دردها و رنج‌هایشان نمی‌شمارند. آنان انتظار داشتند که مرجعیت، در برابر ظلمی که با نام دین بر آنان روا می‌شود، پناهشان باشد؛ که صدایشان را بشنود و در کنارشان بایستد. انتظار داشتند که مرجعیت، همچون گذشته، حامی آنان در برابر ستم باشد، نه آنکه فاصله‌ای میان آنان و بزرگان دینی ایجاد گردد.

انتظار جامعه و خصوصاً جوانان آن است که مراجع و علمای دین نه فقط از جایگاه معنوی و رسالت روحانیت، که از عمق جان و در میان مردم و با آلام و دردهای آنها همراه باشند؛ صدای آنها باشند و جز با حقیقت و دفاع از مظلومان عهد نبندند. امروز بیش و پیش از هر زمان دیگری به مرجعی شجاع، فروتن، حاضر در جامعه، و بی‌پرده نیاز داریم. مباد که این جایگاه رفیع به بوروکراسی یا حصارهای رسمی بدل شود و فاصله‌ای ناخواسته بیافریند. مرجعی که به دور از تقیه و با شهامت و شجاعت در برابر بدعتها بایستد و بر ستمی که بر ملتش می رود، کنار نیاید.

اینجانب با کمال فروتنی و از سر دلسوزی و محبت پیشنهاد می‌کنم بار دیگر به سیره اهل بیت علیهم‌السلام بازگردیم. باشد که مرجعیت شیعه، الگویی امیدآفرین‌تر برای نیروی معنوی جامعه تشنه امروز شود.

از حسن توجه و تدبیر شما بزرگواران سپاسگزارم.
با احترام و ادب
محمدتقی اکبرنژاد
۱۴۰۴/۲/۳

@peyghameashna

25.04.202505:09

‍ اگر حضرت‌آقا تنها هم مانده باشند، تقصیر از شماست

✍ ناصر دانشفر

به گمانم بسیاری از هموطنان چون نگارندهٔ این سطور به متناظر کردن رخدادهای کشورمان با اتفاقات صدر اسلام اعتقادی نداشته باشند و لذا تعبیراتی را که از همین فردا، عده‌ای در پی ایراد سخنرانی امروز رهبر جمهوری‌اسلامی ابراز خواهند نمود، فاقد ارزش ارزیابی می‌کنند .
آقای خامنه‌ای در دیداری به مناسبت شهادت امام صادق (ع) فرموده‌اند:
« وقتی که امام حسن مجتبیٰ صلح کردند با معاویه، یک عدّه‌ای می‌آمدند گله میکردند و اعتراض میکردند. حضرت میفرمودند که: «ما تَدری لَعَلَّه فِتنَةٌ لَکُم وَ مَتاعٌ الی حین»؛ این تا یک وقتی است، این موقّت است. یعنی در کلمات امام حسن مجتبیٰ (علیه السّلام) اشاره شده به اینکه این حادثه، این تسلّط کفر و نفاق، بنا نیست دائمی باشد؛ در تقدیر الهی این موقّت است. تا کی؟ تا سال ۷۰. یعنی طبق همین روایت، سال ۷۰ هجری بنا است هر کس از اهل‌بیت در قید حیات است، قیام کند و حکومت را به دست بگیرد، و امامت واقعی تحقّق پیدا کند. بعد حضرت میفرمایند: فَلَمّا قُتِلَ الحُسینُ علیه السلام اِشتَدَّ غَضَبُ اللهِ عَلی اَهلِ الاَرضِ فَاَخَّرَهُ اِلی مِئَةٍ وَ اَربَعین؛ یعنی حادثه‌ی کربلا، این بی‌اعتنائی مردم به مبانی دینی، این اِعراض آنها، اثرش این بود که این تقدیر الهی عقب افتاد تا سال ۱۴۰ »
بدیهی است که اگر بنای مقایسه بین رویدادهای تاریخی باشد، از سخنان فوق بی‌درنگ می‌توان استنباط کرد که رهبر جمهوری‌اسلامی
۱- اسب خود را برای مذاکره زین کرده است.
۲- پذیرفته که جبههٔ مقاومت شکست خورده و جبههٔ کفر و نفاق تسلطی موقتی بر اوضاع پیدا کرده است.
۳- این سلطهٔ ظالمانه تا ابد نخواهد بود و روزی به پایان خواهد رسید.
۴- دلیل این وضعیت اعراض مردم ایران از مبانی دینی و بی اعتنایی آنها به اصول می‌باشد.
۵- خلایق به دلیل این رویکرد غیرعاقلانه باید هزینهٔ گزافی در حد واقعهٔ کربلا بپردازند.
گمان من این است که با رجوع به دیگر بیانات حضرت‌آقا، به سادگی می‌توان به نادرستی این دریافت اطمینان پیدا کرد. اما برای آنانی که از فردا این عبارات را پیراهن عثمان خواهند کرد و برای نیل به مطامع خود فریاد وااسلاما سر خواهند داد، عرض می‌کنم که بی‌جهت خودآزاری نکنید. اگر فردا سینه‌زنان به خیابان‌ها بریزید و اشک تمساح برگونه روانه کرده از انتهای حنجره بانگ برآورید که محال است بگذارید که تاریخ تکرار شود و امامتان تنها بماند، اولاً ره به جایی نخواهید برد، چرا که دیگر حنای‌تان رنگی ندارد و ثانیاً باید پاسخگوی سؤالات بسیاری باشید.
بیائید فرض کنیم که منظور رهبری همان باشد که شمایان امروز سخت بدان محتاجید تا با دستاویز قرار دادن آن به مطامع خود نائل گردید. آنگاه به عنوان مسئول به وجود آمدن این فاجعه باید پاسخ دهید که
۱- چه کردید که مردمی که دهه‌ها با جان و دل از نظام‌مقدس دفاع کردند و در این مسیر از هیچ چیزی کم نگذاشتند، اینک نه فقط پشت به مولای خود کرده‌اند که به اقرار مقام عظمای ولایت از اصول و مبانی دینی نیز عبور کرده و بدان پایبند نیستند.
۲- چه اتفاقی افتاده که مردم تنها حکومت شیعی جهان، علیرغم شناخت کامل از رویدادهای صدر اسلام و اشراف کامل بر تبعات نافرمانی از امام حسن مجتبی (ع) و وادار کردن او به صلح، باز هم اصرار به تمکین از یک حکومت جائر و زورگو دارند و بر رفتاری که به زعم شمایان غیرعقلانی است، اتفاق نظر پیدا کرده‌اند.
۳- چرا گناه شکست راهبردهای متخذه توسط نظام را به گردن مردمی می‌اندازید که در نافرجام ماندن آن هیچ نقشی نداشته‌اند. استراتژی ناصوابی که به استیلای حتی کوتاه مدت جبههٔ کفر منجر شده و بدین جهت نظام اکنون راه چاره‌ای جز تن دادن به خواسته‌های دشمن غدار ندارد.
۴- چه کسانی با ارسال گزارشات غیر‌واقعی از قدرت جبههٔ مقاومت و پشتیبانی بی‌چون و چرا از عملکرد آنان موجبات تضعیف آنها را فراهم نموده‌اند، به طوریکه اکنون فرماندهٔ این نیرو در سخت‌ترین شرایط مدیریتی خود قرار گرفته است و به دلیل از دست دادن پشتیبانان منطقه‌ای ، ناچار است با دست خالی به مصاف دشمن پرقدرتی برود که در رأس آن یک هیولای بی‌منطق قرار دارد.
۵- چرا از جلودار جلو افتاده‌اید؟ مگر نه اینکه همواره خود را مطیع رهبر جلوه داده‌اید و مگر نه اینکه امروز رأی ایشان با توجه به شرایط ناگوار موجود، بر مذاکرات قرار گرفته است؟ پس چرا تمکین نمی‌کنید و به طرق مختلف سعی در سنگ‌اندازی در مسیر مذاکره دارید؟

آقایان کاسب که به هیچ چیز جز منافع خود، حتی فکر هم نمی‌کنید؟ باور کنید دوران این شامورتی بازی‌ها گذشته است. بیش از این خود را مضحکهٔ خاص و عام ننمایید. یقین داشته باشید که اگر بر گونه‌های خود با نیشتر هم صدمه وارد کنید، کمتر کسی در این سرزمین گمان می‌برد که این ناله و مویهٔ شما از سر اخلاص است و درد دین دارید.

@peyghameashna

22.04.202519:27

@peyghameashna

21.04.202507:42

محسن شریفیان:

کوچه، نیازی به مجوز شما نداشت…
ما، تنها احترام گذاشتیم.
از پنجم اردیبهشت، درهای خانه‌های بوشهری
بر روی مهمانانِ فستیوال کوچه گشوده خواهد شد؛
خانه‌هایی قدیمی، آغشته به بوی عود و کندر،
و خاطره‌ی گل‌های کاغذی رنگی.
ما میزبان خواهیم بود،
در دل دیوارهایی که قصه می‌گویند،
و برای مهمانانی که با دل می‌آیند، خواهیم نواخت.
چه بخواهید، چه نه
از پنجم تا دهم اردیبهشت، فستیوال کوچه در جریان است.

✍ ناصر دانشفر

بگذارید کوچه برگزار شود.بگذارید مردم شادی کنند. بگذارید در این برهوت دلخوشی، این مرد و یارانش جرعه‌ای صفا نثار شهر رام اردشیر کنند.
چرا از نشاط و مسرت مردمان هراسانید؟ تا کی بنا دارید افکار جمود خود را مظهر دینداری جا بزنید؟ از این رویهٔ ناصواب جز تنفر چه طرفی بسته‌اید که همچنان بر آن اصرار دارید؟
می‌بینید شجاعت تکثیر شده است. توجه دارید که هر چه جلوتر می‌رویم، مردم از داغ و درفشتان کمتر می‌هراسند. هنوز درنیافته‌اید که دیگر با این دست فرمان نمی‌توان جلو رفت و باید که در نگاه خود تجدید نظر کنید؟
دیروز قمیشی و امروز شریفیان بی‌پروا اعلام کرده‌اند که از حق خود نخواهند گذشت. عبرت بگیرید.

@peyghameashna

20.04.202519:41

نامه ای برای امروز!
نمایندگان مجلس اصلاح طلبِ ششم چه می خواستند و می خواهند؟ -جام زهر نیر باید در زمان مناسبش استفاده شود والا ...!

✍ حسین جعفری

در ذیل بخشی از نامه مشهور به جام زهری را خواهید خواند که برخی از نفرات امضاء کنندگان این نامه، توسط اقتدارگرایان، در سالهای بعد بدلیلِ براندازی!! در زندان بوده اند و امروز نیز مورد تهاجم گسترده ی برخی از سرنگون طلبانِ دیکتاتور مآب اند چون از تفکر اصلاح طلبی و مخالفت با انقلاب و دخالت بیگانگان، حمایت می کنند!

نمایندگان مجلس ششم بدرستی و زودتر از کروبی و خاتمی و ... متوجه شدند که کلید بهبود اوضاع ایران در دستان قدرت مطلقه است و لذا مخاطبه شفاف و صریح با او را در دستور کار قرار دادند. کاری که با تاخیر بیش از یک دهه و با از دست رفتن فرصت های بسیار؛ بصورت نیم بند توسط کروبی شروع شده و منتظر حمایت علنی و جدی خاتمی است!

خواندن این نامه و تقاضای صریح در آن برای امروز ایران که مجدداً در آستانه ی تنشی کم نظیر واقع شده و مقامات آمریکا و ایران بجای تدبیر دیپلماتیک به جنگ و انقلابی بودن می اندیشند و البته قرار است که هزینه ی آن از جیب خالی ملت پرداخت شود، بسیارمهم و روزآمد است. ای کاش کسانی پیدا شوند و با جنگ طلبی مخالفت کنند!

"حضرت آیت‌الله خامنه‌ای مقام معظم رهبری

نویسندگان این نامه چهره‌های نا‌آشنایی نیستند، وجه مشترک همه آنها در این است که در عرصه تلاش برای سرنگونی رژیم شاه و استقرار نظام مردمسالار بر پایه جمهوریت و اسلامیت و یا استمرار و استحکام پایه‌های آن، پرتلاش بوده‌اند ...اینک نگران هستند نگران همان آرمان‌ها، نگران پایه های مشروعیت نظام یعنی اسلامیت و جمهوریت و افزون بر همه اینها، اخیراً نگران تمامیت ارضی و امنیت ملی کشور.

...با کمال تأسف نجواهای خیرخواهانه و پیشنهادهای آرام و مکتوم ما در سال‌های گذشته ره به جایی نبرده است پس اجازه دهید ... آنچه را به خیر و صلاح همه می‌دانیم با حضرتعالی، که بر اساس قانون اساسی _ یعنی میثاق ملی همه ما _ شخص اول کشور هستید در میان بگذاریم، به آن امید که این خیرخواهی منشاء آثار و برکات برای نظام باشد

... هنوز دو سال از این نعمت بزرگ الهی[ دوم خرداد] نگذشته بود که جریانهایی که تا مدتی در بهت و حیرت ناشی از رأی مردم در دوم خرداد به سر می‌بردند، با برنامه‌ای حساب شده، برای فرصت سوزی و شکست آنچه اصلاحات نام گرفته و در برنامه رئیس جمهور تجلی یافته بود، به منظور بازگرداندن اوضاع به وضعیت قبل از دوم خرداد ، فعال شدند سیاهه اقدامات تخریبی آنها طولانی و مکرر و اندوهبار است و به قول آقای خاتمی هر روز یک بحران آفریدند از آن جمله است قتل‌های زنجیره‌ای، جنایت کوی دانشگاه، تعطیلی مطبوعات و رسانه‌ها، دستگیری‌ فعالان سیاسی، سرکوب دانشجویان و دانشگاهیان، اجرای علنی احکام قضایی بسیار کم سابقه، خنثی کردن تصمیمات مجلس و دولت و انتقال قدرت از آنها به نهادهایی مانند شورای نگهبان، مجمع تشخیص مصلحت، شورای انقلاب فرهنگی و ... بی اختیار و بی‌اراده کردن مدیران و مسؤولان اجرایی با پرونده‌سازی‌ها، مچ‌گیری‌ها و تبلیغات سیاه، برخورد با نهادهای مستقل مدنی مانند احزاب، کانون وکلا، ... جز این نبود که به مردم ایران و جهان نشان داده شود در ایران هیچ تغییری اتفاق نیفتاده و نخواهد افتاد و ثابت شود رأی مردمی که خواست اصلی آنها تغییر در روش‌ها و بینش‌ها بوده است، هیچ اثری ندارد و اعلام گردد که... در نهایت رأی مردم بلاموضوع گردد.

...با این وضع برای آینده کشور دو حالت بیش متصور نیست؛ یا دیکتاتوری و استبداد، که در خوشبینانه‌ترین حالت فرجامی جز وابستگی و در نهایت فروپاشی یا استحاله ندارد و یا بازگشت به اصول قانون اساسی و تمکین صادقانه به قواعد دموکراتیک ...

آنچه ما می‌فهمیم این است که مسئولان حاکمیت باید صادقانه از مردم در قبال همه قصورها و سوء تدبیرها پوزش بخواهند و البته این عذرخواهی شکست و عقب‌ نشینی از مواضع اصولی نیست، بلکه نشانه فروتنی و بزرگواری است تعظیم به مردم خود سبب جلوگیری از کرنش به بیگانگان می‌شود.

اگر جام زهری باید نوشید قبل از آنکه کیان نظام و مهمتر از آن، استقلال و تمامیت ارضی کشور در مخاطره قرار گیرد باید نوشیده شود و بی تردید این برخورد خردمندانه و متواضعانه، از سوی ملت با همان پاداشی مواجه می شود که امام عزیز راحل روبرو شد.

این اقدام نشانه تدبیر، دور اندیشی، مصلحت‌جویی، خیرخواهی و توفیق الهی است و البته نشانه این تغییرات در بینش باید با علائمی در منش و روش همراه باشد باید در چهره‌ها و یا حداقل رفتار نهاد‌های اجماعی و بی‌طرف تغییرات اساسی پدید آورد..."

@peyghameashna

20.04.202516:56

توافق قصهٔ برد- برد است یا حکایت باخت - باخت؟

✍ ناصر دانشفر

هنوز ده روز از سر میز نشستن عراقچی و ویتکاف نگذشته است که قیمت دلار و سکه به ترتیب حدود ۲۰ هزار و سی میلیون تومان پایین آمده است. یکجور خوشبینی توأم با احتیاط بر مردم حاکم شده است و حتی برخی از سیاستمداران به تغییر ریل قطعی روابط ایران و آمریکا اشاره می‌کنند.
پرسش این است که آیا اولاً امکان حصول توافقی منطبق بر مصالح ملی وجود دارد؟ و ثانیاً به فرض انجام توافقی نسبتاً منطقی با توجه به شرایط موجود حاکم بر کشور، ثمرات آن برای مردم ایران چه خواهد بود؟
واقعیت آن است که پاسخ به سؤال نخست بدلیل کشدار بودن واژه‌های مصالح ملی، یکسان نیست. عده‌ای که بنا دارند آمریکا را از اوج قدرت به زیر بکشند و کاخ‌سفید را حسینیه کنند، قطعاً هر نوع توافقی را شکست نظام ولایی ارزیابی خواهند کرد و پس از انعقاد آن از هیچگونه تلاشی برای ناکام ماندن آن دریغ نخواهند کرد، کما اینکه در موضوع برجام نیز به همین‌گونه عمل کردند.
عده‌ای تا آنجا پیش می‌روند که برچیدن بساط هسته‌ای و کنار آمدن با آمریکا را هم به نفع کشور می‌پندارند و از آن استقبال می‌نمایند. طبیعتاً از نگاه آنان هرگونه توافقی خیر مطلق است و مسئولان نظام باید که به آن تن دهند تا در بلند مدت از ثمرات آن مملکت منتفع گردد.
اما گمان من است که توافق بدون لحاظ کردن و بررسی جوانب این موضوع، کاملاً به ضرر ما مردم است و باید از آن اجتناب نمود. از طرفی با توجه به نظر اکثریت کارشناسان اقتصادی، چاره‌ای جز اینکار نداریم. این واقعیت را نیز نمی‌توان کتمان کرد که امروز دست ما نسبت به دوران مذاکرات پیشین با ایالات‌متحده بسیار خالی‌تر است و گریزی از دادن امتیازات بیشتر نداریم. لذا نیل به منافع ملی اتخاذ تصمیمی همه‌جانبه است که در وهلهٔ نخست، اصل کار را منتفی ننماید و در مرحلهٔ بعدی تا جای ممکن حقوق کشورمان استیفا شده باشد.
ما مدعی آنیم که از این صنعت بنای استفادهٔ صلح‌آمیز داریم و به گمانم از نظر علمی حدود غنی‌سازی برای این مقصود مشخص است. پس اگر داشته‌های معدنی کشور در این حوزه، هزینهٔ تولید اورانیوم غنی شده در کشور نسبت به تأمین آن از سایر کشورها و حتی به صرفه بودن آن نسبت به سایر صنایع تأمین انرژی از جمله نیروی خورشیدی، همه و همه مؤید این معنا باشد که کشور برای پیشرفت به این حد از غنی‌سازی محتاج است، وظیفهٔ هیئت مذاکره کننده آن است که تا جای ممکن از این موضع کوتاه نیاید. اما اگر نظر کارشناسان بر این باشد که مبنای این رویکرد از اساس اشتباه بوده و برچیدن و یا تغییر کاربری این صنعت به نفع کشور است، بدون درنگ باید از آن چشم پوشید.
حال بیائید فرض کنیم که توافقی نسبتاً منطقی صورت گرفته است، سؤال این است که آیا فواید احتمالی این توافق عائد مردم کوچه و بازار خواهد شد؟ بدون تردید با رویکرد فعلی نظام و عزم تأمین منابع سیاست‌های برون مرزی و دوام ساختار ویران اقتصاد کنونی، اتفاق معناداری در زندگی قشر فقیر و متوسط جامعه نخواهد افتاد، هرچند متمولان، طبقهٔ برخوردار و رانت‌خواران از این اتفاق بسیار سود خواهند برد.
فساد و تباهی چنان کشور را فرا گرفته که ورود دلارهای نفتی دردی از آلام مردم دوا نمی‌کند. ما شاید از زمان ورود پول نفت به اقتصادمان یا دچار بیماری هلندی بوده‌ایم و یا دارایی‌های مملکت را صرف جاه‌طلبی‌های سلاطین نموده‌ایم، تاجدار و عمامه‌دار هر یک به طریقی این نعمت خدادادی را به باد فنا داده‌اند.
ما برای اصلاح ساختاری کشور نیاز به جراحی داریم و دیگر دارو و درمان چارهٔ کار نیست.
چهار برابر شدن قیمت نفت در ابتدای دههٔ پنجاه و فروش ۶ میلیون بشکه نفت که به ۲۰ برابر شدن درآمد کشور منجر شد، فروش ۷۰۰ تا ۸۰۰ میلیارد دلاری آن در دوران معجزهٔ هزارهٔ سوم و دریافت منابع حاصل از فروش نفت پس از انعقاد برجام، هرگز به رشد اقتصادی کشور منجر نگردید و جز مصیبت پیامدی برای خلایق نداشت. اما در همین سالها برخی از کشورهای نفتی با مدیریت صحیح درآمد‌ها دچار شکوفایی اقتصادی شدند.
نتیجه آنکه توافق فی‌نفسه نه یک بازی برد - برد است و نه می‌توان پیشاپیش آن را یک بازی باخت - باخت نام نهاد. ای کاش مسئولان نظام به این نتیجه رسیده باشند که ادامهٔ این سیاست‌های فاجعه‌بار بی هیچ شک و شبهه‌ای به سقوط نظام‌مقدس می‌انجامد، کما اینکه به فروپاشی نظام شاهنشاهی منجر گردید، هرچند این را آرزویی محال می‌پندارم و به تحقق آن امید چندانی ندارم.
جمهوری‌اسلامی تنها با توافق و اصلاح ساختار فاسد اقتصادی امکان بقاء دارد، با یکی از این دو بال امکان پرواز وجود ندارد.

عزت زیاد

https://t.me/peyghameashna

19.04.202510:58

کاریکاتور عراقچی و انتظارات ..

@peyghameashna

18.04.202510:07

دیدار ترامپ و پزشکیان در ریاض؟!

✍ احمد زیدآبادی

لارا روزن خبرنگار آمریکایی از پیشنهاد وزیر دفاع عربستان برای دیدار رؤسای جمهور آمریکا و ایران در ریاض خبر داده است.
اگر این خبر صحت داشته باشد، آیا پذیرفتن آن از سوی ایران محتمل است؟
ترامپ از کارهای نمایشی لذت می‌برد، اما در پشتِ آنها، مقاصد مهمی را دنبال می‌کند. هدف ترامپ از مذاکره با جمهوری‌اسلامی متقاعد کردن یا واداشتن آن برای پیوستن به نظمی منطقه‌ای است؛ نظمی که بر اساس ترتیبات امنیتی جدید و نوعی همکاری و بازار مشترک استوار است. در نظمِ مورد نظر ترامپ، ایران به جای "مشکل" باید بخشی از "راه‌حل" باشد و اسرائیل هم در مرزهای تعریف شده‌ای به ثبات و امنیت برسد.
بر خلاف تصور رایج، روسیه و چین هم همین نظم را برای خاورمیانه می‌پسندند و پیش از این، طرح‌های خود را در بارۀ ترتیبات امنیتی منطقه علنی کرده‌اند.
کشورهای حاشیۀ جنوبی خلیج‌فارس از چند سال پیش، با بهبود روابط خود با ایران از یک سو و برقراری روابط پنهان و آشکار با اسرائیل از سوی دیگر، در مسیر شکل دادن به نظم جدید و همراهی با آن گام برداشته‌اند و اینک لحظۀ سرنوشت دو گام نهایی این نظم فرا رسیده است. دو گام نهایی اما دو گام بسیار دشوارند. جمهوری‌اسلامی هر نوع نظم منطقه‌ای را که اسرائیل هم عضوی از آن باشد، به عنوان تابو تعریف کرده است و اسرائیل هم حاضر نیست بهای ادغام در منطقه را که همان تأسیس کشور فلسطینی است، بپردازد.
ظاهراً دولت ترامپ علاقمند است که اسرائیل را از پرداخت بهای ادغام در منطقه معاف کند و به نظرم در پشت پرده به کشورهای عرب فشار می‌آورد که باید با اسرائیل بدون تشکیل یک کشور فلسطینی و در مرزهایی فراتر از مرزهای قبل از جنگ ژوئن سال 1967کنار بیایند. برای کشورهای عرب پذیرش این موضوع بسیار سخت است. از این رو، آنان بخصوص عربستان امیدوارند که ورود ایران به این معادله، کفه را به نفع خودشان سنگین‌تر کند تا بتوانند ترامپ را در ازای همراهی تهران با نظم منطقه‌ای جدید، به پذیرش صورت حداقلی از کشور فلسطینی متقاعد کنند.
در واقع معادله‌ای چند وجهی و بغرنج شکل گرفته است. ایران تاکنون امکانات و ابزارهای خود را در جهت "نابودی اسرائیل" به کار گرفته بود و اینک کشورهای عرب از آن می خواهند که در جهت "تشکیل کشور فلسطینی" به کار گیرد. چنین تغییر جهتی به لحاظ داخلی آسان به نطر نمی‌رسد. از طرفی اسرائیل ادغام در منطقه را نه فقط مفت و مجانی بلکه همراه با باج‌خواهی سرزمینی می‌خواهد. بنابراین کشورهای عرب به ترامپ و پوتین و حتی شی متوسل شده‌اند تا برای حل معادله از ابزارهای خود استفاده کنند. در مورد اسرائیل فقط ترامپ می‌تواند فشار لازم را به آن وارد کند که فعلاً اثری از آن دیده نمی‌شود. سعودی‌ها امیدوارند که با ترتیب دادنِ یک ملاقات بین ترامپ و مسعود پزشکیان که ابعاد خبری آن مثل آتشفشان فوران خواهد کرد، ترامپ را به تجدیدنظر در مورد حمایت یکجانبه از اسرائیل ترغیب کنند. به نظرم آنها در پشت پرده از پوتین و شی هم می‌خواهند که جمهوری‌اسلامی را برای پذیرش این ملاقات تحت فشار بگذارند.
آیا چنین چیزی شدنی است؟ اگر بشود چه شود! در نظر بسیاری، چیزی شبیه تبدیل دریا به دوغ با یک قاشق ماست می‌نماید! ولی خب، در آن سوی ماجرا، واقعیت هم مثل الماس تیز و بُرنده است. بدون سپر که در برابر آن ظاهر شوی، حیا و شرمی از بریدن ندارد! واقعیت هم حکم همان "نکته" را در کلام مولانا دارد:
نکته‌ها چون تیغ پولاد است تیــز
گر نداری تو سپـــــر، واپس گریــز
پیش این المـــاس بی اِسپــر میــا
کز بریـــدن تیــــــغ را نبــود حیــا

@peyghameashna

17.04.202518:22

این سیاست عقلانی را به شکلی متوازن در داخل و خارج به پیش ببرید

✍ ناصر دانشفر

به نظر می‌رسد یخ‌ها کم‌کم در حال آب شدن است و نظام‌مقدس با عبور از نگاه ایدئولوژیک خود وارد بازی برد برد با دشمنان خود شده است.
ستیز با دولت حاکم بر سرزمین فراعنه به بوتهٔ فراموشی سپرده شده و آرام‌آرام روابط فی‌مابین به سمت عادی شدن پیش می‌رود.
با حاکمان شبه جزیرهٔ عربستان دست از کشمکش برداشته و گویا هر دو طرف خواهان از سر گرفته شدن روابط، در سطحی مطلوب می‌باشند.
در مورد خلع سلاح حزب‌الله و حشدالشعبی موضعی منطقی گرفته و علیرغم تغییرات به وجود آمده در این دو کشور، سعی دارند با دولتهای عراق و لبنان روابط حسنهٔ چندین سال اخیر را حفظ کنند.
تلاش بسیار دارند که در مورد برخی از رفتارهای غیر‌دوستانهٔ ترکیه، آذربایجان و افغانستان از خود خویشتن‌داری نشان دهند و نگذارند در روابط نسبتاً دوستانه‌ای که سالها با این همسایگان خود داشته‌ایم، خللی به وجود آید.
به ناچار به سوی آن دست چدنی که با دستکشی مخملی پوشانده شده، اگرچه که دست دوستی دراز نکرده‌ایم، اما دست رد هم نزده و از تقاضای مذاکره با این دشمن دیرین استنکاف ننموده‌ایم و امید است که عنقریب این معضل بزرگ از بین برود و رابطهٔ ایران و ایالات متحده از وضعیت مخاصمه خارج گردد.
این قرائن و شواهد دیگری از این دست، حاکی از آن است که مسئولان در ساحت سیاست خارجی دست از لجاجت برداشته‌اند و به هر دلیلی در پی حل مشکلات موجود می‌باشند. نگارنده به عنوان یک شهروند عادی، از این تغییر رفتار استقبال کرده، از دست‌اندرکاران این امر تشکر می‌کنم و تقاضا دارم که این پروژه را به اتمام برسانند تا نتایج آن به مانند این چند روز اخیر، کام مردممان را شاد نماید.
اما با توجه به یک متد مرسوم در حاکمیت‌های استبدادی و بریده از مردم، احتمال می‌دهم که نظام به هر میزانی که در حوزهٔ روابط خارجی از خطوط قرمز خود عدول کند و پا پس بکشد، به همان اندازه در داخل بر فعالان سیاسی و اجتماعی سخت بگیرد و کشور را بیش از پیش مهیای شورش‌های مردمی نماید.
اگر حکومت در داخل هم کار را به کاردان بسپارد و از گشایش امور از طرق و مسیر‌های امنیتی دست بردارد، به عبارت دیگر همانگونه که دست دوستی به سوی اغیار خارجی داده، با کنش‌گران سیاسی منتقد حاکمیت نیز از در مفاهمه درآید، شاید شاید که از فاجعهٔ پیش رو جلوگیری شود و سرزمین مادری در آینده‌ای نه چندان دور شاهد شور و نشاط خلایق گردد و امور کشور بر مدار منطق بچرخد.
حضرت‌آقا، بنده به عنوان یکی از مردم کوچه و بازار این دیار از شما تقاضا دارم که در این مدت کوتاه باقی‌مانده از زندگانی خود، عزم جزم کنید تا وفاقی به معنای واقعی در کشور ایجاد کنید. همین فردا اعلام آشتی ملی کنید، زندانیان سیاسی را آزاد کنید، از هموطنان ترک وطن کرده تمنا کنید که برای کمک به حل مشکلات عدیدهٔ موجود به کشور بازگردند، مسیر را برای سرمایه‌گذاری آنان صاف کنید، در سیاست‌های کلان تجدید نظر کنید، در اسرع وقت امور نابسامان کشور را سامان دهید، راه را برای مشارکت عموم مردم با هر مرام و سلیقه‌ای باز کنید، از شکل یافتن احزاب مردمی استقبال نموده و کار سیاست را به نمایندگان واقعی مردم بسپارید، آرام آرام فضا را برای تغییر قانون‌اساسی بر مبنای خواست مردمان آماده نمایید و در یک گذار کاملاً مسالمت‌آمیز قدرت را به خود مردم واگذار کنید.
جناب خامنه‌ای، شک نکنید که اگر حضرتعالی با درایت و در نهایت دقت این پروسه را عملیاتی کنید، در تاریخ ایران عزیز ماندگار خواهید شد و آیندگان علیرغم تمامی اشکالات موجود در شیوهٔ زمامداری جنابعالی از شما به نیکی یاد خواهند کرد.
مقام عظمای ولایت، قطعاً واقفید که این چند صباح هم مثل برق و باد خواهد گذشت، از من نیست که شما را نصیحت کنم، اما چه کنم که امیدی به گزیدن این راهبرد سراسر خیر ندارم و لذا به عنوان یک وظیفه از جنابتان تقاضا دارم که این پروژه را با توسعه به داخل تکمیل کنید و گامی بزرگ به سوی توسعهٔ کشور عزیزتر از جانمان بردارید.
می‌دانم که به این پند خیرخواهانه و از سر سوز وقعی نخواهید نهاد. یقین دارم که می‌ترسید با یک گام به عقب رفتن، مجبور به برداشتن گام‌های پیاپی مغایر اهداف خود در این سی‌واندی ساله شوید، اما چه باک، چرا نباید التماس کنم حتی اگر امکان اثرش یک در یک میلیون باشد؟ من که می‌دانم افق این راهبرد جز اعتلای وطن و عبور از فروپاشی احتمالی است، به کدام دلیل منطقی نباید در نهایت اخلاص و با تمام وجود در این مسیر پرآشوب طی طریق کنم؟

من آنچه شرط بلاغ است با تو می‌گویم
تو خواه از سخنم پند گیر و خواه ملال

عزت زیاد

https://t.me/peyghameashna

Пераслаў з:

دیدارنیوز

17.04.202515:22

اکبرنژاد: تاجزاده پهلوی نیست که از آزادی خود نگذرد!

✔️ مدت زمان ویدئو: 2 دقیقه

بخشی از گفتگوی دیدارنیوز با محمدتقی اکبرنژاد

✅ برای مشاهده روی لینک زیر کلیک کنید⬇️
▶️ youtube.com/watch?v=KcG0k85zETo

#دیدار_نیوز
didarnews.ir
@didarnews1| @didarnewsir

17.04.202509:53

«دادگاه در دادگاه!»

✍ اکبر دانش سرارودی

حیرت آور است که قوه قضائیه ما گرچه در بسیاری از موارد فشل و ناکارآمد است اما در سرکوب منتقدین سنگ تمام گذاشته و هر دفاعی را هم بلاوجه و ناوارد میداند! تا مبادا سفارش پرونده سازان امنیتی در تعیین مجازات های سفارشی لطمه ببیند!

دیروز در سامانه ثنا پیامکی آمد و اعلام کرد پرونده شما به شعبه یک دادگاه انقلاب اصفهان رفته و زمان رسیدگی دوم اردیبهشت ۱۴۰۴ خواهد بود (۸ صبح سه شنبه آینده)
همچنانکه در ۱۵ دیماه گذشته هم پرونده ای تحت عنوان «نشر اکاذیب رایانه‌ای!» در تهران تشکیل گردید و منجر به دوبار حضورم در تهران جهت بازپرسی و برگزاری دادگاه شد و قصه همچنان ادامه دارد
در تاریخ ۱۸ اسفند ۱۴۰۳ نیز وقتی از دادگاه تهران خارج شدم پیامکی آمد که پرونده اصفهان شما به شعبه ۱۳۱ کیفری رفته و در ۱۹ فروردین پیامک دیگری آمد که به شعبه ۱۲۰ منتقل شده!
در این رمضان و نوروز! اغلب وقتم به نوشتن دفاعیه و اعتراضیه برای دادگاه تهران و شعبه ۱۱ بازپرسی اصفهانی گذشت که ظاهراً بنایی برای شنیدن ندارند

تا اینکه امروز برای خواندن پرونده به شعبه یک دادگاه انقلاب رفتم تا پرونده ۸۷ صفحه ای ام را تورق کنم و آنجا متوجه شدم که پرونده جداگانه ای هم در شعبه ۱۲۰ دادگاه کیفری اصفهان تشکیل شده تا بصورت همزمان سه پرونده یک کنش‌گر و منتقد به انبوه پلشتی های جاری، در سه دادگاه اصفهان و تهران رسیدگی شود!

طبق نامه دادستانی به رئیس دادگاههای انقلاب استان، این پرونده مهم و ویژه تلقی شده تا بصورت سفارشی مورد بررسی قرار گیرد! همچنانکه بازجوی سپاه با تحکّم می‌گفت این بار نمی‌گذاریم قسّر در بروی و کاری میکنیم که حکم تعلیقی قبلی نیز سنجاق و اجرا شود، در یکی از نامه های کتبی سپاه به دستگاه قضاء نیز اعلام شده بود «ایشان کینه و عناد خاصی با نظام مقدس جمهوری اسلامی و شخص مقام معظم رهبری دارد» و در خواست اشد مجازات کرده بودند

جالب است که این نهاد مدعی تقوا علیرغم پیگیری های مکرر، مطلقاً پای کار نیامده تا حتی اگر سهواً هم با من تصادف کرده اند! بعنوان یکطرف ماجرا به تعیین تکلیف ماشینم بپردازند و خود را جای طرف مقابلی بگذارند که در این شصت و چند روزی که از ۲۴ بهمن تا ایام نوروز و الآن که قریب یکماه دیگر میگذرد این بنده خدا چه میکند و چقدر باید کرایه اسنپ و تاکسی بدهد؟

بله میدانم که پرونده سازان خود را حق مطلق میدانند و معتقدند هر کس زبان به انتقاد بگشاید «برماست» و کسی که با ما نیست دشمن ماست!! و از تمام حقوق اولیه نیز محروم است!
ولی میگویم بر فرض که ما کافر و شما مسلمان! آیا در ارتباط با موضوعی چون این تصادف و خساراتی که ایجاد شده برای کافر حقی نیست تا بعنوان حق النّاس، مورد توجه شما سوپر مسلمانان قرار گیرد؟!
انشاالله در اولین فرصت برای مطالعه پرونده دیگری که تحت عنوان «نشر اکاذیب رایانه‌ای» [در کنار پروندهٔ هم موضوعش در تهران!!] تشکیل شده به شعبه ۱۲۰ کیفری خواهم رفت.

در پایان میگویم ایکاش لااقل عقلانیتی وجود داشت تا در این شرایطی که کشور از هر جهت تحت فشار و آبستن حوادث پیش بینی ناپذیری است تمام قوای تان را بر اذیت و مجازات منتقدین دلسوزی متمرکز نمی‌کردید که اتفاقاً تمام دغدغهٔ شان إنذار به سیاستگذاری ها و عملکرد غلطی بوده که ما را بدینجا رسانده است
[برادران عزیزم آقایان قمیشی و دانشفر و سایر دوستانی که در کمپین رفع حصر فعال بودند نیز درگیر همین دادگاهها هستند!]

متأسفم که زبان دلسوزی و خیرخواهی نمی فهمید و متوجه نیستید که این بگیر و ببندها، تمام زندانیان سیاسی مظلومی که قلب شان برای این کشور می‌تپد را مصمم تر از همیشه کرده و میکند.

@peyghameashna

16.04.202520:11

سکوت شما عین مشارکت در ظلم است

✍ ناصر دانشفر

نمی‌توان منکر شد که نظام حقوقی کشورمان علیرغم انتقاداتی که به لحاظ ساختاری و عملکردی بدان وارد است، از حیث وجود قوانین مورد نیاز و شاکلهٔ آیین دادرسی که برای امر قضاوت در مورد اعمال مجرمانه و مجازات های مربوط به آنها مورد نیاز می‌باشد، به طور نسبی از وضعیت قابل قبولی برخوردار است. با این حال، علیرغم وجود قوانین و پروتکل‌های سختگیرانه، میزان فعالیت مجرمانه در ایران همچنان یک نگرانی قابل توجه است. یکی از مهمترین عوامل مؤثر در این امر، اثر تماشاچی است. بله شاید علت اصلی این پدیده آن باشد که شاهدان تخلف، در اکثر مواقع ترجیح می‌دهند سکوت کنند و در برابر جرائمی که شاهد هستند، بی تفاوت بوده و عکس‌العملی نشان نمی‌دهند.
شاید که خوانندگان محترم، از این مقدمه بی‌درنگ اینگونه داوری کنند که نگارندهٔ این سطور، بنا دارد گناه ناکارآمدی قوهٔ قضائیه را به گردن خلایقی بیندازد که دستشان از همه جا کوتاه است و خود گرفتار این حاکمیت فشل در همهٔ عرصه‌ها از جمله ساحت قضا می‌باشند.
بی تعارف عرض می‌کنم که مردم کوچه و بازار نیز در این زمینه به طور قطع مقصرند و نمی‌توان به دلیل قصور حاکمیت از خطای خودمان بگذریم و بدان نپردازیم، اما پرواضح است که نسبت تقصیر واقعاً قابل مقایسه نیست.
توضیح اینکه من و شمایی هم که در این دیار هیچگونه مسئولیت حکومتی نداریم، قطعاً دارای وظایف اجتماعی هستیم و باید که در برابر وقوع جرائم از خود حساسیت نشان دهیم. اگر بناست کشور از جهت قانونمندی به جایگاه درخور کشوری با قدمت چند هزار سال برسد، هیچ راهکار دیگری جز پایبندی آحاد جامعه به قانون و نشان دادن واکنش مسئولانه در برابر قانون‌شکنی وجود ندارد.
یقیناً این امری بدیهی است و لذا پرداختن به آن از این زاویه به نوعی اتلاف وقت خوانندگان می‌باشد، اما منظور حقیر نگاه به این موضوع از گوشهٔ دیگری است که تردید ندارم یکی از معضلات اساسی نظام‌مقدس است.
بله، یکی از مهمترین مشکلات عدیدهٔ این دیار آن است که مسئولان نظام با علم و آگاهی کامل به قانون‌شکنی اصحاب قدرت، اگر از آن حمایت نکنند، نسبت به آن یا بی‌تفاوتند و یا ترجیح می‌دهند که در بارهٔ آن سکوت کنند.
آقای خاتمی بارها و بارها از تضعیف جمهوریت نظام، از به فضاحت کشیده شدن انتخابات و ... گفته‌اند، اما هیچگاه اشاره‌ای به فرد و یا افراد عامل این جرائم غیرقابل بخشش نمی‌نمایند. آقای احمدی‌نژاد، نه یکبار و نه دوبار که به دفعات زیاد، بگم بگم می‌کند، اما هرگز در مورد مصادیق آن از جمله برادران قاچاقچی کلامی بر زبان جاری نمی‌کند. آقای روحانی از خیانت عده‌ای صاحب منصب در ماجرای برجام می‌گوید و به تبعات فاجعه‌بار آن می‌پردازد، اما دریغ از یک اسم‌ چه رسد به فاش نمودن، چهرهٔ مجموعهٔ کاسبان تحریم که با سنگ‌اندازی‌های خود در این مسیر یک ملتی را به خاک سیاه نشانده‌اند.
امروز تقریباً بر کسی پوشیده نیست که در سال ۶۷ جنایتی رخ داده که به قول مرحوم منتظری، چون قیر بر سیمای جمهوری‌اسلامی جا خوش کرده است. حالا معلوم شده است که تعداد قابل توجهی از دست‌اندرکاران امور در آن برهه مخالف این رخداد بوده و از آن زمان تاکنون وجدان‌درد گرفته‌اند، اما تا همین الان مهر سکوت بر لب زده و از تکلیف اخلاقی خود شانه خالی نموده‌اند.
امروز بسیاری از وزرا و وکلا، معاونان و مدیران‌کل فعلی، سابق و اسبق به راهبردهای اتخاذ شده توسط رهبر و عملکرد ایشان در مدت این سی‌وچند سال نه فقط معترضند که باور دارند شخص ایشان مسئول وضعیت فلاکت‌بار کنونی می‌باشد، اما تقریباً هیچکدام از آنان حاضر نیستند بدون لکنت زبان در حضور جنابشان لب به اعتراض باز کنند که شوربختانه جمع کثیری از آنان حضرتشان را همواره تأیید می‌نمایند.
تقریباً شک ندارم که قریب به اتفاق آنانی که دستی در قدرت دارند، یقین دارند که بخش اعظم احکام صادره در مورد فعالان سیاسی معترض ناعادلانه است، اما به دلایل مختلف از ابراز این باور خودداری می‌کنند. امروز حکم تخفیف سعید مدنی اعلام گردید، به خدا اگر به محتویات پروندهٔ او سری بزنید، یقین خواهید کرد که نه هشت سال که یک روز هم نباید به زندان می‌رفت. حکم گلرخ ایرانی، سپیده قلیان، فاطمه سپهری، نرگس محمدی، مژگان ایلانلو، تاج‌زاده، محمودیان، بهشتی شیرازی، بهزادیان‌نژاد و دهها زندانی سیاسی و عقیدتی عادلانه نیست، این را حتی بسیاری از آنانی که بر آن یقین دارند، جز در پستوها ابراز نمی‌کنند.
حالا هم که سردار بختیار، محسن قشقایی به جرمی حکم گرفته‌اند که مرغ پخته را به خنده می‌اندازد. به آقای پزشکیان، جناب قائم‌پناه و وزیر محترم کشور آقای مؤمنی اطلاع داده شده که اگر یک خط بنویسید که تجمع ۲۵ بهمن قانونی بوده، این عزیزان تبرئه می‌شوند، اما افسوس که اینها مسئلهٔ دولت وفاق نیست و

ادامه در instant view

https://B2n.ir/wf1093

@peyghameashna

Усе пасты

Рэкламаваўся0 секунда

18.04.202507:30سایت خبری-تحلیلی کلمه

50.2K

Рэкламаваўся0 секунда

08.04.202514:21شاه کوه

1.2K

Рэкламаваўся0 секунда

08.04.202508:18سایت خبری-تحلیلی کلمه

50.2K

Рэкламаваўся0 секунда

30.03.202507:19دغدغه ایران

60.1K

Рэкламаваўся0 секунда

17.03.202513:37کمپین رفع حصر

6.2K

Рэкламаваўся0 секунда

28.02.202519:51🌿🌺 آینده ایران 🌺🌿

468

Падрабязней

Рэкорды

03.04.202517:02

7.1KПадпісчыкаў

28.03.202512:56

1200Індэкс цытавання

31.03.202523:59

5.3KАхоп 1 паста

31.03.202523:59

5.3KАхоп рэкламнага паста

06.03.202523:59

286.11%ER

31.03.202523:59

74.23%ERR

Развіццё

Падрабязней

Падпісчыкаў

Індэкс цытавання

Ахоп 1 паста

Ахоп рэкламнага паста

ERR

Падрабязней

Папулярныя публікацыі پیغام آشنا - ناصر دانشفر

Усе пасты

Пераслаў з:

دلنوشته ها - رحیم قمیشی

30.03.202510:40

نه، من نمی‌توانم دروغ بگویم!

✍ رحیم قمیشی

همیشه در تعطیلات عید نوروز کم کار بوده‌ام، شاید از سر تنبلی!
اما این بار تنبلی‌ای در کار نبوده.
دو هفته است تعهد سپرده‌ام برای برخورداری از آزادی موقت، چیزی ننویسم.
اما هر چه فکرش را می‌کنم، می‌بینم نمی‌توانم...
نه، من این آزادی را نمی‌خواهم!
من نمی‌خواهم بین من و دوستان شهیدم، فرسنگ‌ها فاصله بیفتد.
نمی‌خواهم آن دنیا دوستانم مسخره‌ام کنند؛ چقدر ترسو بودم.
نمی‌خواهم از آنها خجالت بکشم...
پا روی حقیقت بگذارم تا نفس بکشم!
نه! من این آزادی را نمی‌خواهم.
آقای قاضی، آقای بازجو، من دروغ گفتم نمی‌نویسم!
آمدم توبه کنم از دروغم.
من نمی‌توانم ننویسم، وقتی فکر می‌کنم اگر دوستان شهیدم زنده بودند این روزها یک ثانیه هم آرام نداشتند.

به بازجویم گفتم؛ یعنی شهدا همین روزها را برای مردم ما خواسته بودند!؟
من چشم‌بند ضخیمی روی چشم‌هایم بود و نمی‌توانستم ببینم عکس‌العملش چیست، فقط متوجه شدم خیلی مکث کرد.
حس کردم او هم مثل من بغض کرده...
بالاخره گفت: نه!
دیگر بغضم شکست.
گفتم مگر ما چه می‌گوییم!؟
ما صدها هزار شهید ندادیم تا به امروز برسیم!!
ما آن نوجوان‌های نازنین مجروح را وسط میدان تنها نگذاشتیم که به این روزها برسیم.
من به آن نوجوان‌ها بدهکارم، من نمی‌توانم آن لحظه‌ای را که تیرخلاص می‌خوردند را تجسم کنم.
ولی آنها تیر خلاص خوردند.
بازجویم ساکت شده بود...
- چرا شما نمی‌فهمید نه فقط من، همه مردم ایران خود را بدهکار آنها می‌دانند.
ما نمی‌خواهیم دزدی‌ها را ببینیم و ساکت باشیم.
ما نمی‌خواهیم باور کنیم مصلحت نظام آنست که مردم فقیر باشند و هر روز فقیرتر شوند.
ما نمی‌خواهیم باور کنیم بیگناهان در نظام برآمده از شهدا به زندان می‌افتند!
ما نمی‌خواهیم قبول کنیم همه آن شهدا برای "هیچ" شهید شدند، برای تداوم ظلم و ناکارآمدی...
خجالت می‌کشیدم در حین بازجویی گریه کنم، اما دست خودم نبود.
-آخر چطور دلتان آمد ایثارگران را بزنید؟
چطور دلتان آمد خانه‌ام را به هم بریزید!
فقط بگویید دنبال چه می‌گشتید!؟
دفترچه‌های خاطرات دخترم و پسرم قرار بود چه داشته باشد؟
لابلای کتاب‌هایم قرار بود چه چیزی پنهان باشد؟
خانه را زیر و رو کردید، چه پیدا کردید؟
از خواهر شهید شرم نکردید کمد لباس‌های خوابش را به هم ریختید..
اسناد ارتباط ما را با نتانیاهو می‌خواستید پیدا کنید؟!
خجالت نمی‌کشیدید فردایش اعلام کنید نتانیاهو ایثارگران و خانواده‌های شهدا را هم جذب کرده؟

نه، من نمی‌توانم دروغ بگویم!
من به قاضی هم دروغ نخواهم گفت...
من نمی‌گذارم شهدا را مصادره کنید.
چه کسی گفته شهدا رفتند تا به امروز برسیم؟
چه کسی گفته شهدا خواستند دیکتاتوری در کشور باشد؟
دزدی و گرانی و بیکاری و جنگ توجیه شود، که نمی‌شود کاری کرد!
چه کسی گفته وقتی اکثر مردم چیزی را می‌خواهند، شهدا ممکن است مخالف آن باشند!
نه، من نمی‌توانم دروغ بگویم!
شهدا همان چیزی را می‌خواستند که امروز اکثر مردم می‌خواهند.
ایثارگران و خانواده‌های شهدا خود را مدیون همین مردم می‌دانند.
افتخار ما نوکری این مردم است، نه نوکری قدرت.
مرا اعدام هم کنید، همه ما را حذف کنید، چیزی بر عمر حکومت‌تان اضافه نمی‌شود، شما رسوا بودید، رسواتر می‌شوید!

آمدم تا صادقانه بگویم
نه پشیمانم
نه قرار است سکوت کنم
نه پیمانم را با شهدا فراموش می‌کنم
"ایران" باید همانطور باشد که مردم می‌خواهند.
ایران برای هیچکس نیست.
نه هیچ گروه اقلیت اسلحه به‌دستی
نه گروهی که زندان دارند و بازداشتگاه
نه گروهی که خود را نمایندگان خدا می‌دانند
ایران برای همه مردم ایران است...
و من دست تک‌تک آن مردم را می‌بوسم
که با وجود همه سختی‌ها
همچنان می‌بخشندمان
همچنان امیدوارند
همچنان صلح‌دوستند
و همچنان به فرزندان‌شان اعتماد می‌کنند.
و باز ما را در آغوش می‌گیرند
و به ما امید می‌دهند؛
ایران ساخته خواهد شد
با دستان فرزندان خودش
بدون دخالت هیچ قدرت خارجی.
و "قانون" در این کشور برقرار خواهد شد.
و صداقت اصل مهم زندگی خواهد بود
ما با "راستی" ایران را خواهیم ساخت...

نه!
من نمی‌توانم دروغ بگویم...

@ghomeishi3

25.04.202505:09

Пераслаў з:

ویرایش ذهن | شهاب‌الدین حائری شیرازی

07.04.202512:50

🔴 نامه ای به رهبر ج ا ا

✍️شهاب الدین حائری شیرازی

"امیرالمومنین به مالک اشتر فرمود گویاترین افراد به گفتن حرف حق تلخ را نزدیکترین خلق به خود گردان نه اینکه به زندان بیانداز."(اینجا)

جناب اقای خامنه ای شما الان بیش از 35 سال است که بیشترین اختیارات را در ادره نظام ج ا ا داشته و دارید.
فصل الخطاب سیاستگزاری ها، شما هستید و با استفاده از قدرت مطلقه ای که دارید انواع شوراها و مجمع ها را شکل دادید تا سیاستگزاریهایتان اجرایی شود.

سیاست محوری شما از حدود بیست سال پیش که چفیه بر دوش نهادید آزادی فلسطین شد و در این مسیر علاوه بر حمایت از رژیم جنایتکار اسد و جلوگیری از سقوط آن رژیم، دست به تجهیز نیروهای هایی نظیر حزب الله لبنان و حماس و حزب الله یمن و عراق و حشدالشعبی زدید.
امروز نتیجه سیاستگزاری و اِعمال سیاستهای شما چیست؟

بپذیرید که درست هدفگیری نکردید و تیرهای شما بیشتر مملکت و نیروهای وفادارتان را زده.
اسرائیل امروز از بیست سال پیش قدرتمندتر شده چرا که نه سوریه ی اسد را در مجاورت خود دارد و نه حزب اللهِ حسن نصرالله را.
ایران در اثر تحریم به ورشکستگی در برق و آب و گاز افتاده.

اولین قدم در پیروزی، پذیرش شکست است.
تا نپذیرید که خطا رفتید، مسیر خطا همچنان قربانی می گیرد.

بپذیرد که سیاستهای شما موجب نفرت اکثریت مردم از دین و حکومت شده.
بپذیرید که هدف گذاری نابودی اسرائیل تا انجا که روزشمار گذاشتید و سالیانی قبل گفتید 25 سال دیگر اسرائیل از بین می رود یک تحلیل خطا بوده.

بپذیرید خسارت محض دانستن برجام، خطا بوده.
بپذیرید دست رد زدن به تقاضای اوباما برای بهبود روابط بر اساس به رسمیت شناختن حقوق طرفین، خطا بود.

بپذیرید به زندان انداختن منتقدین به بدتر شدن کیفیت حکمرانی و جمع شدن انسانهای دروغگو و متملق دور و برتان انجامیده.
بپذیرید که هدف حکومت بایست رشد و توسعه قرار داده می شد و در حد توان به نحوی که با ان هدف منافات نداشته باشد مکلف به حمایت از فلسطین بودیم نه بیشتر.

جناب آقای خامنه ای امروز مردم در اثر یکی دیگر از سیاستهای شما، مملکت را در خطر جنگ و فروپاشی نظام و تجزیه می بینند.
سیاستِ نه مذاکره نه جنگ، عن قریب است که به نتیجه هم مذاکره هم جنگ و هم فروپاشی و خدای ناکرده تجزیه بیانجامد.

بیایید و این قدم آخر را درست بردارید و با انجام یک مذاکره مستقیم و جدی با امریکا توأم با تغییر هدفگذاری های نظام ، از نابودی اسرائیل به توسعه ایران، از جنگ و فروپاشی نظام و تجزیه جلوگیری کنید.

مائو با سیاستگزاری های خطا به چین اسیب فراوان زد اما چون قبل از مرگ مقدمات برخی اصلاحات را فراهم کرد نظیر بهبود روابط با امریکا و فراهم اوردن مقدمات به قدرت رسیدن افراد واقع بینی که قبلا طرد شده بودند نظیر دن شیائوپینگ، هنوز در بین چینی ها از عزت و احترام برخوردار است.

امیدوارم این نامه صریح که مصداق نصیحت و امر به معروف است در آموزه های عقلایی و مذهبی، موجبات بهبود اوضاع شود.

18 فروردین 1404 / شیراز

@virayeshe_zehn

Пераслаў з:

فردای بهتر (مصطفی تاجزاده)

09.04.202521:03

‍ 📝📝📝خواب آشفته هسته‌ای

✍🏻سید مصطفی تاجزاده

✅یکم.
چند ماه پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت سازمان ملل و صلح با صدام، مرحوم هاشمی در مصاحبه با محمدجواد مظفر گفت با اطلاعات و تجربیات امروز، شاید می‌توانستیم مانع وقوع جنگ شویم.

✅دوم.
او در سال‌های بعد در جواب تهدید‌های کاخ سفید چند بار اعلام کرد اگر آمریکا به کشورمان حمله کند، ایران را ویتنام دیگری می‌کنیم. من در نقد این سخن نوشتم وظیفه حکومت آن است که مانع تهاجم نظامی آمریکا به ایران شود و نه این‌که در فکر تبدیل ایران به ویتنام دوم باشد. تا آن‌جا که به‌یاد دارم وی دیگر آن گزاره را تکرار نکرد.

✅سوم.
راه این که ایران گرفتار تحریم‌های الزام‌آور جهانی نشود، این نبود که مسولان لاف زنند که نفت ایران جایگزین ندارد، تنگه هرمز را می‌بندیم، بهای نفت به ۲۵۰ دلار در هر بشکه می‌رسد و جمهوری اسلامی غرب را متقابلا تحریم می‌کند! آنان‌ باید می‌دانستند تحریم‌های نفتی، بانکی و ... حتی اگر نتواند شیرازه اقتصاد ایران را کاملا از هم بپاشد، می‌تواند قیمت ارز، طلا و کالا‌های مورد نیاز مردم را چند برابر کند، حال آن‌که زیان‌های این تحریم‌ها برای غرب و آمریکا در حدی نخواهد بود که به اقتصاد آنها لطمه جدی بزند. روش صحیح و موثر آن بود که نگذارند پرونده ایران به شورای امنیت برود که متاسفانه رفت و مانع صدور قطعنامه‌های تحریم شوند که متاسفانه نشدند!

✅چهارم.
در صورت درگیری نظامی، مانند ماجرای تلخ تحریم‌ها، ملت ایران بیشترین آسیب‌ها را می‌بیند، حتی اگر ضربات طرفین به یکدیگر مساوی باشد. دقت شود که به علت بی‌درایتی رهبر و بی‌کفایتی دولت‌ها در ۱۴ سال تحریم‌های نفتی و بانکی، ایرانیان اکنون برای ۷ سال پیاپی تورم ۴۰ درصدی را تحمل می‌کنند که به اعتراف محمدرضا باهنر در ۱۰۰ سال گذشته بی‌سابقه است. با حمله احتمالی آمریکا یا اسرائیل به تاسیسات هسته‌ای کشورمان و عکس‌العمل جمهوری اسلامی معلوم نيست گرانی و رکود چه رکورد‌های تازه‌ای را ثبت کند و بی‌برقی، بی‌آبی، بی‌گازی و احتمالا بی‌بنزینی چه بلایی بر سر ملت می‌آورد. با تهدید متقابل نمی‌توان جنگ را منتفی کرد. شیوه موثر اتخاذ دیپلماسی خردمندانه و جلب رضایت و مشارکت ملت در مدیریت کشور است. مسیر درست تکیه بر خرد جمعی است که در یک گفت‌وگوی ملی شکل گیرد.

✅پنجم.
به آقای خامنه‌ای باید تفهیم کرد که هیمنه حکومت و ترس مردم هر دو ریخته است. اگر شهروندان تاکنون خویشتنداری کرده و اعتراضات خیابانی نکرده‌اند، به علت هارت و پورت مقامات نیست. از بی‌دولتی و هرج‌ومرج هراس دارند. ضمن آنکه هنوز کاملا ناامید نشده‌اند که رهبر برای حفظ نظام هم که شده، خردورزی پیشه کند، خطیربودن شرایط را دریابد و هستی کشور را به بهای هسته‌ای به مخاطره نیافکند. یعنی پیش از آن‌که دیر شود از عقل جمعی مدد گیرد و راه‌حلی بیابد.

✅ششم.
تحریم‌ها و انزوای کنونی محصول اشتباهات استراتژیک رهبری است. نباید اجازه داد او یا منصوبانش خطای راهبردی دیگری را مرتکب شوند و با تهدید به ساخت سلاح هسته‌ای در چنین موقعیت شکننده‌ای، اروپا، روسیه، چین، هند، ژاپن، ترکیه و ... را، با وجود اختلافات اخیرشان با ترامپ، با او همراه کنند؛ به گونه‌ای که آن‌ها از شدت عمل واشنگتن برای جلوگیری از ورود جمهوری اسلامی به باشگاه کشور‌های دارای سلاح اتمی پشتیبانی نمایند.

✅هفتم.
رهبر می‌گفت جنگ نمی‌شود، اما به موشک باران متقابل با نتانیاهو رسید. اگر وعده صادق ۳ اجرا می‌شد، بعید نبود ابعاد درگیری غیرقابل کنترل شود و به جنگی تمام عیار منجر شود. ادعای دیگرش آن بود که مذاکره نمی‌کنیم، اما با ارسال نامه، وارد گفت و گوی مکتوب با ترامپ شد و اکنون به مذاکره غیرمستقیم تن داده است. حال که پیشگویی‌های پیامبرگونه رهبر یکی پس از دیگری غلط از آب درآمده‌اند، وقت آن است که با روش‌های مدنی وی را مجبور کنیم دست از توهم بردارد، به لجاجت پایان دهد، از تهدیدکردن مردم معترض بپرهیزد، بساط حبس و حصر منتقدان خود را برچیند، تغییرات مورد نظر اکثریت ملت را به رسمیت بشناسد، به خواست آن‌ها تمکین کند، جنگ‌طلبان و کاسبان تحریم را از خود براند و در جهت لغو تحریم‌ها و دورکردن شبح جنگ از آسمان ایران بکوشد.

۲۰ فروردین ۱۴۰۴
زندان اوین
@MostafaTajzade

Пераслаў з:

دیدارنیوز

17.04.202515:22

27.04.202510:08

01.04.202509:28

جنگ بی پشتیبانی ملت نمی‌شود

✍ ناصر دانشفر

در ابتدای سخن عرض می‌کنم که بنده نیز چون جناب خامنه‌ای باور دارم که جنگ نمی‌شود و یا به بیان ایشان شرارتی از بیرون صورت نخواهد گرفت، چرا که ایشان چاره‌ای جز نرمش قهرمانانه در حد المپیک ندارند و اکنون با خرج کردن تمامی داشته‌های خود باید که با پادشاه جدید دنیا که زبانی جز زبان زور نمی‌شناسد، کنار بیایند.
این نیز معلوم است که نشستن بر سر میز مذاکره در شرایط ضعف و فتور چه تبعات فاجعه‌باری برای کشورمان خواهد داشت. خدا لعنت کند کسانی را که با تحلیل‌های آبکی و غیر کارشناسانه کار دولت را به جایی رساندند که امروز نه از موضع قوت که در جایگاه بی‌قوتی ناچار به مصالحه گردد.
پس از نگاه نگارنده احتمال وقوع جنگ ناچیز است و لذا آنچه در پی می‌آید، تنها به دلیل ترس از اتفاقی می‌باشد که از نگاه منطقی رخدادی نامحتمل است. هرچند که تجربه نشان داده که در نظام‌مقدس گاه امر تقریباً محال هم جامهٔ عمل می‌پوشد.
آری در این نظام عاقلانه نیست که به یک موضوع ظاهراً ناممکن نپرداخت که هیچ کار آن به کار آدمیزاد نمی‌ماند. حضرت‌آقا، بنده فرض می‌کنم که حضرتعالی در همین شرایط استیصال نیز بر سر حرف خود خواهید ایستاد و حتی به قیمت تحمیل جنگ بر این کشور بلازده از مواضع خود کوتاه نخواهید آمد. با این حساب آیا نباید پشت جبهه را محکم کنید و همهٔ هم و غم خود را مصروف یکدل نمودن مردم خود نمایید؟
اگر این وظیفهٔ عینی شما باشد که هست، چرا با بخش بزرگی از مردم خود اینگونه سخن می‌گویید که گویی نه تنها به پشتیبانی آنان نیاز ندارید که از طغیان این جمعیت ناراضی به هنگام یورش دشمن سراپا مسلح هراس ندارید؟
جناب خامنه‌ای، از پدر خود بارها شنیده‌ام که مرحوم فلسفی در مسجد حاج سید عزیزالله خطاب به اعلیحضرت همایونی فرمودند: شاهنشاه باور کنید که به سرنیزه می توان تکیه کرد، اما روی سرنیزه نمی‌توان نشست. با نوع بیانات شما در خطبه‌های نماز عید فطر، به نظر می‌رسد که شما جز با اتکاء به هستهٔ قدرت بنای حکومت ندارید و در روزگار جنگ نیز بنای آشتی با ملت را در سر نمی‌پرورانید. می‌دانیم که جنابعالی خود را اول بصیر دنیا می‌دانید و آگاهیم که نیت کرده‌اید که پاسخ خدا در روز عقبی را خود بدهید، اما برای ما بی‌بصیرت‌ها تبیین کنید که چگونه می‌توان در یک آن در دو جبههٔ داخلی و خارجی جنگید؟
ولی‌امر مسلمین‌جهان، ما بی‌تعارف خدمتتان عرض می‌کنیم که به قول استاد بادکوبه‌ای همچنان دلمان با فتنه‌گران است و اصولاً به آنچه شما فتنه‌گری می‌خوانید، افتخار می‌کنیم. گیریم ما بر خطا باشیم و تا هم‌اکنون نیز به اشتباه خود پی نبرده باشیم، آیا بر شما به عنوان مدیر مدبر این سامان نیست که در این شرایط دشوار تمهیداتی بیندیشید که ملت را یکپارچه کنید؟ آیا حکمت اقتضاء نمی‌کند که مردم بریده از نظام که طبق نتایج انتخابات پیشین ریاست‌جمهوری و به ویژه مجلس، اکثریت قاطع کشور می‌باشند را به راهبرد اتخاذ شده توسط جنابتان قانع بفرمایید؟
حضرت‌آقا یکی از بستگان نزدیک حقیر به پسرعموی خود گفته‌اند که اگر فرمان ولایت‌امر این باشد که سر وی را ببرد، در انجام آن لحظه‌ای درنگ نخواهد کرد. این را گفتم که بدانید ما خوب واقفیم که تعدادی از هموطنان داعشی ما همچنان از شما حمایت می‌کنند و اینان حاضرند که برای رضای خدا سر خلایق را گرداگرد ببرند، اما مگر می‌شود با این شیوه تا ابد ادامه داد؟ و به فرض که چنین باشد، آیا اینگونه حکومت کردن به جهت اخلاقی مجاز است؟ و گذشته از همهٔ اینها، آیا حاکمی را سراغ دارید که به هنگام هجوم دشمن خارجی، یک جبههٔ جنگ داخلی را هم برای خود ایجاد نماید؟
حضرت‌آقا، از کلام شما آشکار است که بنای به رسمیت شناختن حق اعتراض را ندارید و تک‌تک کنش‌گری‌های منتقدانه را با برچسب فتنه ارزیابی می‌نمایید. اکنون هم که با زبان تهدید با این جماعت سخن می‌گویید، با این حساب شما بگویید، با چه استدلالی بنای ورود به جنگ را دارید؟ سرداران شما در کشاکش جنگ به صف دشمن نگاه کنند و یا هراسان از خروش مردم به جان آمده در پشت جبهه باشند؟
البته که بندهٔ حقیر از هوش آنچنانی برخوردار نیست، اما به عنوان یک فرد با بهرهٔ هوشی متوسط، هر چه فکر می‌کنم، از چرایی مواضع شما سر در نمی‌آورم، خدا خود به خیر کند.

عزت زیاد

https://t.me/peyghameashna

25.04.202518:51

02.04.202512:10

آقای ترامپ ایران وطن ماست، ملک طلق نظام نیست

✍ ناصر دانشفر

به رسم آمریکایی‌ها تو را دونالد خطاب می‌کنم و باز مطابق عرف سرزمینی که شما در سکنی دارید، خیلی رک عرض می‌کنم که از جنابتان متنفرم و برای مردم ایالات متحده بسیار متأسفم که چون تویی را به عنوان رئیس‌جمهور خود برکشیده‌اند. شما را ننگ جامعهٔ بشری می‌دانم و اگر که سرنوشت کشورمان به تصمیم خودکامه‌ای چون تو بستگی نداشت، هرگز تمایلی به مخاطب قرار دادنت نداشتم.
آقای ترامپ، درست است که
- ما با بسیاری از راهبردهای داخلی و خارجی نظام ولایی مخالفیم و سیاست‌گذاری‌های رهبر جمهوری‌اسلامی را مغایر منافع ملی سرزمین مادری ارزیابی می‌کنیم.
- نظام مقدس با تحدید آزادی‌ ما مردم و تضییع حقوق شهروندی ملت ایران، اکثریت قریب به اتفاق خلق‌الله را به اسارت گرفته و زندگانی را بر آنان سخت نموده است.
- فرهیختگان‌مان در بند شده‌اند، فرومایگان را بر صدر نشانده‌اند. اهل خرد را با به کنج خانه‌ها رانده و یا ناچار به ترک وطن نموده‌اند
- حاکمیت نمایندهٔ ما مردم نیست و به رأی و نظر آنان که بنا بود ولی‌نعمت مسئولان نظام باشند، وقعی نمی‌نهد و حتی آنان را شایستهٔ شرکت در یک همه‌پرسی نمی‌پندارد.
- وضعیت معیشتی بخش بزرگی از مردم این سامان به دلیل اتخاذ سیاست دشمن‌محوری به مرز فلاکت رسیده و تمامیت‌خواهان دار و ندار خلایق را غارت نموده‌اند.
- اگر نگوییم از دنیا عقب افتاده‌ایم، بدون تردید با جایگاه در خور مردمی با این سطح از منابع مادی و معنوی، فاصلهٔ نجومی پیدا نموده‌ایم.

بله دونالد، شمایی که عاشق شاهنشاهی بر جهان می‌باشی، هم اینها و بسیاری از موارد از این دست کاملاً از صحت برخوردار است، اما همهٔ اینها باعث نمی‌شود که کنام شیران آنقدر حقیر شده باشد که از چون توئی توقع یاری داشته باشد، چه رسد به اینکه به این دلیل واهی، خواهان تجاوز به مام وطن گردد.
آقایی که خود را برگزیده می‌خوانی، آنجایی را که بنا داری با خاک یکسان کنی، محلی را که تهدید به جهنم ساختن آن می‌نمایی و آن محدودهٔ جغرافیایی را که لاشخورهای پرنده‌ات بناست بمباران کنند، میهن عزیز ماست و نه ملک طلق نظام‌مقدس، خانه و کاشانهٔ ماست.
زیرساخت‌هایی که تو اندیشهٔ نابودی آنها را در سر می‌پرورانی، دارایی‌های ما ملت است، ربطی به این حاکمیت بیگانه با مردم ندارد. امروز حتی صنعت هسته‌ای که علیرغم تمایل جمعیت بزرگی از ساکنان این دیار، به نماد هویتی ایران زمین مبدل گردید، مایملک ماست که برای ساختن آن، از رزق و روزی آحاد مردم برخوردار و نابرخوردار زده‌اند. از این رو بمباران این تأسیسات، به منزلهٔ آتش زدن ریال ریال داشته‌های خلق مورد ستم ایران می‌باشد.
دونالد، خیلی دقیق به این عبارت دقت کن، ما از تعامل و همکاری با آژانس و تحدیدات قانونی مطرح در ان.پی.تی استقبال می‌کنیم، اما تخریب صنعت هسته‌ای موجود را مغایر منافع ملی خود تلقی می‌نماییم.
آری، آقای ترامپ، ما بین حاکمیت و وطن تفکیک قائلیم، حملهٔ احتمالی شما به این خاک به معنای تجاوز به سرزمین مادری ما می‌باشد. این منطق ندارد که ملتی اسیر را با چنین رویکرد ظالمانه‌ای تنبیه مضاعف کنید. آنچه که در جنگ از بین می‌رود، مایملک و دارایی ماست. نمی‌شود که با رژیم ولایی وارد جنگ شوید و هزینه‌ای به مردم تحت اسارت این رژیم بیگانه با عقل و درایت وارد نکنید.
جناب رئیس‌جمهور، کار تغییر این بساط با ما مردم است. این جمله را آگاهانه ابراز می‌کنیم و می‌دانیم با چه حکومتی طرف می‌باشیم. بله، ما می‌دانیم چه کار سختی پیش روی خود داریم و بناست چه هزینه‌هایی در این مسیر بدهیم، اما یقین داریم که جنگ و تحریم به صاحب منصبان این نظام ضربه نمی‌زند، آسیب اینها تنها متوجه ما مردم ایران است.
لذا خیلی صریح عرض می‌کنم که به فکر طلا کردن ما نباشید، ما به همین مس بودن کنونی رضایت داریم.
ای که خود را شاه بدهی می‌خوانی، توصیه‌ای دارم، پیش از حمله به ایران تفألی به دیوان حافظ بزن، شاید که چون محمود افغان از این خیال خام پشیمان شوی و بدهکار این ملت نگردی، چرا که این مردم در طول تاریخ از چنین بدهکارانی نگذشته‌اند.
در پایان خدمت حضرت‌آقا عرض می‌کنم که اگر جنگی درگیرد، شخصاً شما را مسئول آن می‌دانم که با فرصت‌سوزی‌های متعدد کار کشور را به جایی رساندید که گرفتار یک امپریالیست زبان‌نفهم گردد و عاقبتی جز ویرانی در انتظارش نمی‌باشد.

عزت زیاد

https://t.me/peyghameashna

17.04.202518:22

28.03.202516:09

روسیه سلام (حکایتی خواندنی)

✍ناشناس

زمان شاه من حدوداً هشت سال داشتم، یک پسر و دختر از روستای ما عاشق هم شده بودن درحد تیم ملی، آن سالها که خبری از واتساپ و تلگرام واین بند و بساط‌ها نبود، ما که اصلا تلفن هم نداشتیم، بیرون اومدن دخترا از خونه هم سخت بود، روستای ما آن موقع حدود هزار وسیصد نفر جمعیت داشت، من هم میرفتم خونه دختره و هم خونه پسره، تنها وسیلهٔ ارتباط این فلک‌زده‌ها من بودم، من دیگه شده بودم واتساپ اینها نامه‌هاشون را رد و بدل می‌کردم، بیشتر اوقات هم پیام‌هاشون شفاهی بود، خیلی وقتها هم خودم پیام‌هاشون را کم و زیاد می گفتم، بعضی وقتها هم کلاً یه چیزهایی از خودم درمیاوردم که این بدبخت‌ها اصلا نگفته بودن، هر وقت هم هوس مرغ محلی می‌کردم به دختره می‌گفتم: من از بس رفت آمد کردم و نامه و پیام‌های شما را بردم و آوردم دیگه جان ندارم راه برم، بی‌خیال من شین ،،،، می‌افتاد به التماس می‌گفت خانعلی تو مثل برادر منی قربونت برم دورت بگردم ما را ول نکن اگه فردا یه مرغ محلی شکم پر برات درست کنم دیگه میتونی راه بری؟ منم می‌گفتم آره دیگه، ولی سعی کن کشمشش زیاد باشه، پسره می‌رفت شهر برام انواع بیسکویت و شکلات میاورد، دختره می‌گفت خانعلی از طرف من بوسش کن منم می‌گفتم چشم، من که پسره را بوس نمی‌کردم حتی بهش هم نمی‌گفتم، بعد دختره می‌گفت بهش گفتی می‌گفتم آره بابا بوسش هم کردم، می‌گفت خب چی گفت. گفتم والله چی بگم اون هم گفت از طرف اون تو را بوس کنم ، می‌گفت خب باشه بیا سرم را بوس کن میگفتم اون به من گفت از طرف من صورت ماهش را ببوس حالا تو میگی سرم را ببوس، اصلا به من چه اصلا بی خیال، می‌گفت باشه چرا ناراحت میشی، خلاصه تمام زحمت ها افتاده بود گردن من بیچاره ،، به اندازه‌ای که این دختر بیچاره به من مرغ محلی شکم پر داد در طول صد سال روباه‌های روستای ما این همه مرغ نخورده بودن، نمی‌دونم چرا الان وقتی منو میبینن میگن روسیه سلام

@peyghameashna

17.04.202509:53

09.04.202517:48

✍ ناصر دانشفر

به گمانم آحاد جامعهٔ روحانیت با بنده موافق باشند که این جناب معمم در این موقعیت باید زار زار می‌گریست و از خود سؤال می‌کرد چه شده که این شهروند کشور شیعه و مدعی پیروی از اهل بیت، با دیدن یک روحانی از خیر درآمد خود می‌گذرد و برای نشان دادن اعتراض به این قشر اکثراً حکومتی حاضر به سرویس دادن به ایشان نمی‌شود.
اما چرا این‌جناب به جای اشک جاری کردن بر گونه، دهانش را تا جای ممکن باز می‌کند و قهقهه می‌زند؟به گمانم یک دلیل ساده بیشتر ندارد و آن این است که آدمی برای گریستن نیازمند درک درد است، این به اصطلاح آخوند برای عکس‌العمل متناسب باید به عمق فاجعه پی می‌برد که آشکارا عاجز از این می‌باشد.
آقایان علما و فضلای حوزه، این تنها یک مورد از نمودهای مردم بریده از حاکمیت دینی می‌باشد که به طور مسلم از وسعت و حجم آن باخبر شده‌اید.
ما حامیان حکومت سکولار نه فقط مشکلی با دین نداریم که بنا داریم با تفکیک قدرت از دم و دستگاه روحانیت، ناکارآمدی، فساد و تک‌تک قصورهای نظام‌مقدس به پای دین نوشته نشود.
مردم ایران سالها احترام شمایان را داشته‌اند و خود می‌دانید دلیل این بی‌حرمتی‌ها چیست، کنار بکشید.

@peyghameashna

13.04.202518:52

آخرین سنگری که در حال سقوط است

✍ ناصر دانشفر

آنطور که چندی پیش در خبرها آمده بود، رهبر جمهوری‌اسلامی برای خود ۴ خط قرمز ترسیم نموده بودند و به صراحت اعلام نموده بودند که بنای عقب‌نشینی از آنها را ندارند. حجاب، نظارت استصوابی، مسئلهٔ حصر و آمریکا ستیزی که البته بنده یقین دارم که پدیدهٔ هلال شیعی را نیز به این موارد باید افزود.
خوانندگان محترم خود شاهد و ناظر هستند که لایحهٔ حجاب و عفاف با نظر شخص ایشان به محاق رفت، چرا که مصوبات شورای امنیت ملی بدون امضاء رهبر نظام از هیچگونه اعتباری برخوردار نیست. قصهٔ حصر نیز با توجه به مواضع اعلامی حکومت از همین کانال اعمال گردیده بود و لاجرم از همین مسیر امکان رفع‌حصر میسر فراهم شده‌است.
ظاهراً بنا بوده که روز بیستم فروردین تضییقات ایجاد شده برای آقای کروبی برچیده شود و آنطور که به ایشان گفته‌اند، یکی دو ماه دیگر حصر میرحسین و خانم رهنورد نیز برداشته خواهد شد.
از هلال شیعی هم چیزی نمانده تا اکنون جناب خامنه‌ای بنای ایستادن پشت سر آن را داشته باشند و همچنان بخواهند با اصرار تمام اولویت اول و آخر مملکت را حمایت‌های همه‌جانبه از آن عنوان نمایند. خط قرمزی که همهٔ دار و ندار کشور به پای آن ریخته شد، حداقل در ظاهر وجود خارجی ندارد که مقام عظمای ولایت خواسته باشد، امکانات در دسترس خود را هزینهٔ سرپا نگه‌داشتن آن بنماید، هرچند ساده‌اندیشی است که گمان بریم این ظرفیت عظیم موجود در منطقه به کل از هستی ساقط شده است و در آینده هیچ نقشی در معادلات این محدوده ایفا نخواهد داشت.
می‌ماند، نظارت استصوابی و آمریکا‌ستیزی که گمان بنده آن است که این هر دو با هم از حیز انتفاع ساقط خواهند شد. حضرت‌آقا امروز نه به ارادهٔ خود که از سر ناچاری و برای حفظ نظام تن به مذاکره داده است. تمامی نشانه‌ها حاکی از آن است که این آغاز ختم به خیر خواهد شد و بالاخره مشکلات ما و آمریکا پس از قریب نیم‌قرن حل می‌گردد. پای ۱۰۰۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری در میان است، این چیزی نیست که ترامپ از آن بگذرد و آقای خامنه‌ای در موقعیتی نیست که در برابر این روال که از طوفان‌الاقصی آغاز شد، توان مقاومت داشته باشد. این بدان معناست که موضوع توافق را باید قطعی فرض نمود، البته که برای رسیدن به این نقطه باید منتظر فراز و فرود‌های متعددی باشیم.
بیائید فرض کنیم که فردا عراقچی و ویتکاف دست داده و اعلام حل و فصل منازعات چهل و پنج ساله را نموده‌اند، پیامد این پدیده چیست؟ منظور بنده گشایش‌های اقتصادی مرتبط با این رخداد نمی‌باشد، به نتایج اعتقادی آن کار دارم. شکی نیست که برای اکثریت مردم بریده از نظام در این زمینه اتفاق خاصی نخواهد افتاد، چرا که آنها مدتهاست به خطوط قرمز اعلام شده نه فقط کاری ندارند که بسیارشان در عبور از این مسائل نقش اساسی داشته‌اند. اما این اتفاق برای آن ته مانده حامیان نظام‌مقدس بسیار سنگین خواهد بود. شک نکنید که پایداری‌چی‌ها چون خوارج نهروان خروج خواهند کرد و بدون تعارف سمت و سوی شلیک‌هایشان را متوجه شخص خامنه‌ای می‌نمایند. دیگر حامیان نسبتاً متعادل ولی‌امر مسلمین‌جهان نیز همهٔ باورهایشان فرو خواهد ریخت و دیگر حنای رهبر نظام رنگی نخواهد داشت.
این جام زهر بی‌تردید موجبات مرگ ایشان را فراهم خواهد آورد، البته شاید تا پایان زمان حیات فیزیکی ایشان چند سالی مانده باشد، اما قطع به یقین با امضای این توافق، زندگی سیاسی وی به آخر خواهد رسید. پر واضح است که در این صورت مسئلهٔ نظارت‌استصوابی یا بهتر بگویم که مهندسی انتخابات توسط ایشان، خود به خود منتفی می‌گردد.
این شواهد همه حاکی از آن است که ایران ما در مرحلهٔ یک پیچ تاریخی قرار گرفته است و لذا کنش‌گران سیاسی باید قدر این موقعیت را بدانند. دلخوش کردن به حل این معضلات که حقیقتاً جان مردم را گرفته است، یک خطای راهبردی است و بر همگان به خصوص فعالان سیاسی فرض است که در این نقطهٔ عطف تاریخ سرزمین مادری به وظیفهٔ ملی خود عمل کنند و به کمتر از تغییر ساختار رضا ندهند.
با غروب اقتدار خامنه‌ای، رهبر بعدی هر که باشد در جایگاهی نخواهد بود که بتواند با سرکوب خلایق، از تغییرات بنیادی جلوگیری نماید.
با این حساب گمان بنده بر این است که جلوداران گذار از هم‌اکنون باید به فکر برنامه‌ریزی برای این موقعیت خطیر باشند و با طرح مطالبات اساسی زمینه را برای آن شرایط آماده نمایند. باید روی پتانسیل حاصل از این رخداد حساب ویژه باز کرد و با عقب راندن حاکمیتی را که در ضعیفترین موقعیت خود قرار خواهد گرفت، رهبر بعدی را مجبور به تن‌ دادن به خواست ملت کنند.
عزیزان فرهیخته، اصحاب خرد و عاشقان وطن، این برهه از حساس‌ترین مراحل حیات ما مردم ایران است و کشور محتاج برنامه‌ای مدون برای دوران گذاری است که شاید خیلی نزدیک باشد، نشستن و نظارهٔ رخدادهای مهم کنونی تکلیف و مسئولیت شمایان نیست.

عزت زیاد

https://t.me/peyghameashna

09.04.202510:15

شبکه افق:

۳ نوع مذاکره غیرمستقیم داریم. هتل به هتل، اتاق به اتاق، میز ۳ نفره. امیدواریم از نوع سوم نباشد چون فرقی با مستقیم ندارد!

✍ ناصر دانشفر

شما فکر نکنید که این جناب کارشناس دری وری می‌گه، این نوع مذاکرهٔ غیرمستقیم وجود داره، ما دیدم که می‌گیم.
جونم واستون بگه، بچه که بودیم، گاهی ننه بابامون با هم قهر می‌کردن، اونوقت ما می‌شدیم واسطهٔ گفتگو، پدر در حالی که پشتش رو به مادر کرده بود، می‌گفت ناصر به مادرت بگو امروز آبگوشت بار بزاره و من که اون موقع‌ها چیزی از مذاکره غیرمستقیم نمی‌دونستم، با اکراه و هزار غرولند حرفای بابا رو به مامان که خودش شنیده بود، منتقل می‌کردم. بعدش مامان می‌گفت: بهش بگو نخود و سیب‌زمینی نداریم، بلند شه بره بگیره بیاد.
بعله، ما خودمون بار‌ها شاهد مذاکرهٔ غیرمستقیم بوده‌ایم و اگر اون موقع به دلایل منطقی و حکمت این شیوهٔ مذاکره واقف نبودیم، الان که در علم سیاست دستی پیدا کرده‌ایم، خیلی خوب آن را درک می‌کنیم.
تصور کنید ویتکاف پشتشو به عراقچی کرده و به عمانی‌ها میگه به جناب وزیر خارجه بگین که باید کل بند و بساط هسته‌ای رو جمع کنید و عراقچی جواب میده که بهش بگو چاییدی.

@peyghameashna

Гісторыя змяненняў канала

Увайдзіце, каб разблакаваць больш функцый.