شرکت برای عموم آزاد و رایگان است!
1. اندازه کوچک و سطح بزرگ: ابعاد نانوذرات به آنها این امکان را می‌دهد که به راحتی وارد سلول‌ها شوند و سطح زیادی برای اتصال به مولکول‌های دارویی یا عوامل دیگر فراهم کنند. این ویژگی سبب می‌شود تا نانوذرات بتوانند به‌طور کارآمدتر داروها را به هدف‌های خاص هدایت کنند.
2. قابلیت تغییر خصوصیات سطحی: سطح نانوذرات می‌تواند با استفاده از مواد خاص پوشش داده شود که باعث می‌شود داروها بهتر در بدن توزیع شوند یا از سیستم ایمنی بدن دور بمانند. همچنین، این قابلیت امکان اتصال نانوذرات به آنتی‌بادی‌ها یا مولکول‌های خاص برای هدف‌گیری دقیق‌تر را فراهم می‌آورد.
3. دستگاه‌های تحویل دارو به‌صورت کنترل‌شده: نانوذرات می‌توانند به‌گونه‌ای طراحی شوند که دارو را به تدریج آزاد کنند، این فرآیند به‌ویژه در درمان بیماری‌هایی مانند سرطان که نیاز به دوزهای بلند مدت دارو دارند، اهمیت ویژه‌ای دارد.
4. جلوگیری از تخریب دارو در بدن: بسیاری از داروها در مسیر انتقال به مقصد ممکن است تخریب شوند یا اثر خود را از دست دهند. نانوذرات می‌توانند این داروها را از تأثیرات محیطی مانند pH یا آنزیم‌ها حفظ کرده و به طور مؤثری آنها را به مقصد برسانند.
🧪 کاربردهای بالینی و تحقیقاتی:
1. درمان سرطان:
در درمان سرطان، نانوذرات می‌توانند داروهای شیمی‌درمانی را به‌طور مستقیم به تومور منتقل کنند. این روش می‌تواند با کاهش دوز دارو، عوارض جانبی درمان‌های شیمی‌درمانی را کاهش دهد و اثربخشی آنها را افزایش دهد.
2. درمان بیماری‌های قلبی و عروقی:
نانوذرات قادرند داروهای ترمیم‌کننده بافت یا داروهای ضدالتهاب را به بافت‌های آسیب‌دیده قلبی برسانند. این امکان موجب بهبود فرآیندهای ترمیمی در بافت‌های قلبی آسیب‌دیده پس از سکته می‌شود.
3. درمان بیماری‌های عصبی:
نانوذرات می‌توانند به عنوان ابزارهایی برای انتقال داروهایی به سیستم عصبی مرکزی عمل کنند که از سد خونی مغزی عبور کرده و به‌طور مؤثر به مغز و نخاع می‌رسند. این می‌تواند درمان بیماری‌هایی مانند آلزایمر و پارکینسون را متحول کند.
🔗 Link Reference
برای ثبت نام به آیدی @anjomanSBU_admin مراجعه کنید.
🗣 دانشجویان تمامی دانشگاه‌ها و در رشته‌های مختلف مجاز به عضویت در شورای عمومی هستند.
☑️ همچنین عضویت در سایر انجمن ها، مانعی برای عصویت در شورای عمومی انجمن ندارد.
(جهت مشاهده توضیحات هر حوزه بر روی آن کلیک کنید)
1. افزایش کارایی:🌍 آینده نانوواکسن‌ها؛ انقلاب در درمان بیماری‌ها
دوز کمتر، اثربخشی بیشتر! نانوواکسن‌ها می‌توانند با مقدار کمتری از مواد، پاسخ ایمنی قوی‌تری ایجاد کنند.
2. ایمنی بالا:
با کاهش عوارض جانبی و افزایش هدف‌گیری دقیق، این واکسن‌ها نسبت به روش‌های سنتی ایمنی بیشتری دارند.
3. قابلیت تنظیم:
امکان کنترل سایز، ترکیب شیمیایی و زمان‌بندی آزادسازی آنتی‌ژن‌ها باعث می‌شود این واکسن‌ها برای بیماری‌های مختلف قابل طراحی باشند.
4. کاربردهای گسترده:
از بیماری‌های عفونی مانند آنفلوآنزا و مالاریا گرفته تا درمان سرطان و حتی بیماری‌های خودایمنی، نانوواکسن‌ها کاربرد دارند.
مطالعات منتشرشده در مجلات معتبر علمی، اثربخشی نانوواکسن‌ها را اثبات کرده‌اند. برای مثال، پژوهشی که در مجله Nature Nanotechnology منتشر شده است، نشان داده که استفاده از نانوذرات لیپیدی برای انتقال آنتی‌ژن می‌تواند پاسخ ایمنی بدن را تا چند برابر افزایش دهد. همچنین در پروژه‌های مربوط به واکسن سرطان، نانوواکسن‌ها نتایج امیدوارکننده‌ای نشان داده‌اند.💡 آیا نانوواکسن‌ها آینده پزشکی هستند؟
🔗 Reference
🔸روش شناسایی باکتری‌ها از طریق رنگ آمیزی گرم
🔸آشنایی با انواع محیط‌های کشت میکروبی (جامد، مایع، نیمه جامد)
🔸آشنایی با محیط‌های کشت اختصاصی و افترافی
🔸آشنایی با انواع روش‌های کشت (خطی، سطحی، پورپلیت و ...)
🔸جدا سازی و خالص سازی باکتری‌ها
1. اندازه کوچک و سطح بزرگ: ابعاد نانوذرات به آنها این امکان را می‌دهد که به راحتی وارد سلول‌ها شوند و سطح زیادی برای اتصال به مولکول‌های دارویی یا عوامل دیگر فراهم کنند. این ویژگی سبب می‌شود تا نانوذرات بتوانند به‌طور کارآمدتر داروها را به هدف‌های خاص هدایت کنند.
2. قابلیت تغییر خصوصیات سطحی: سطح نانوذرات می‌تواند با استفاده از مواد خاص پوشش داده شود که باعث می‌شود داروها بهتر در بدن توزیع شوند یا از سیستم ایمنی بدن دور بمانند. همچنین، این قابلیت امکان اتصال نانوذرات به آنتی‌بادی‌ها یا مولکول‌های خاص برای هدف‌گیری دقیق‌تر را فراهم می‌آورد.
3. دستگاه‌های تحویل دارو به‌صورت کنترل‌شده: نانوذرات می‌توانند به‌گونه‌ای طراحی شوند که دارو را به تدریج آزاد کنند، این فرآیند به‌ویژه در درمان بیماری‌هایی مانند سرطان که نیاز به دوزهای بلند مدت دارو دارند، اهمیت ویژه‌ای دارد.
4. جلوگیری از تخریب دارو در بدن: بسیاری از داروها در مسیر انتقال به مقصد ممکن است تخریب شوند یا اثر خود را از دست دهند. نانوذرات می‌توانند این داروها را از تأثیرات محیطی مانند pH یا آنزیم‌ها حفظ کرده و به طور مؤثری آنها را به مقصد برسانند.
🧪 کاربردهای بالینی و تحقیقاتی:
1. درمان سرطان:
در درمان سرطان، نانوذرات می‌توانند داروهای شیمی‌درمانی را به‌طور مستقیم به تومور منتقل کنند. این روش می‌تواند با کاهش دوز دارو، عوارض جانبی درمان‌های شیمی‌درمانی را کاهش دهد و اثربخشی آنها را افزایش دهد.
2. درمان بیماری‌های قلبی و عروقی:
نانوذرات قادرند داروهای ترمیم‌کننده بافت یا داروهای ضدالتهاب را به بافت‌های آسیب‌دیده قلبی برسانند. این امکان موجب بهبود فرآیندهای ترمیمی در بافت‌های قلبی آسیب‌دیده پس از سکته می‌شود.
3. درمان بیماری‌های عصبی:
نانوذرات می‌توانند به عنوان ابزارهایی برای انتقال داروهایی به سیستم عصبی مرکزی عمل کنند که از سد خونی مغزی عبور کرده و به‌طور مؤثر به مغز و نخاع می‌رسند. این می‌تواند درمان بیماری‌هایی مانند آلزایمر و پارکینسون را متحول کند.
🔗 Link Reference
شرکت برای عموم آزاد و رایگان است!
🗣 دانشجویان تمامی دانشگاه‌ها و در رشته‌های مختلف مجاز به عضویت در شورای عمومی هستند.
☑️ همچنین عضویت در سایر انجمن ها، مانعی برای عصویت در شورای عمومی انجمن ندارد.
(جهت مشاهده توضیحات هر حوزه بر روی آن کلیک کنید)
برای ثبت نام به آیدی @anjomanSBU_admin مراجعه کنید.
