— حس می‌کنم چنلت می‌تونست دنی ویلنوو باشه برای خودش. چرا؟ چون حس قدرت و چیزای پیچیده و جریان تاریک و عمیق متن‌هایی که می‌نویسی تداعی‌کننده فیلماشه که اغلب به روان انسان می‌پردازه.
— بی شک میشه گفت گاس ون سنت کارگردان چنل توعه. پیام زیادی نداشتی ولی از اسم کانالت اون حس شخصی، خودکاوی و روایت‌های صمیمی تداعی میشه واسه آدم، درست مثل فیلم‌های ون سنت که اغلب به بررسی زندگی فردی و احساسات انسانی می‌پردازن.
- Good Will Hunting (1997) - Milk (2008) - Elephant (2003) - My Own Private Idaho (1991) - Paranoid Park (2007)
— طبق اسمت میخوام یه کارگردان بهت معرفی کنم که شبیه سبکیه که اسم چنلتو گذاشتی. اون کسی نیست جز تیم برتون. اسم خاص کانالت و محتوای جالبی که داری ترکیبی از شیرینی و تلخی و ترشیه که تداعی‌کننده سبک این کارگردانه. تیم برتونه که فیلماش پر از تضادهای جالب و غیر منتظره‌ست که غافلگیرت می‌کنه.
- Edward Scissorhands (1990) - Big Fish (2003) - The Nightmare Before Christmas (1993) - Corpse Bride (2005) - Beetlejuice (1988)
— یکی از چنلای دیگه‌ای که دنبالش می‌کنم و اسم کانالشو دوست دارم. راستش فکر می‌کنم اگه این کانال کارگردان بود میشد آرماندو یانوچی. چرا که یانوچی خالق طنزهای هوشمندانه با چاشنی انتقاد اجتماعیه درست شبیه به محتوای چنلت.
1- The Death of Stalin (2017) 2- In the Loop (2009) 3- The Personal History of David Copperfield (2019) 4- Veep (2012-2019) (سریال) 5- The Thick of It (2005-2012) (سریال)
— سبک نوشته‌هات شبیه سبک کارای سلین سیاماست.فیلماش غالبا به احساسات و عواطف انسانی و ظرافتای زندگی اشاره داره و جالبه. تو فیلمای این کارگردان، انسان بودن برای یه بچه‌ی کوچک تا یه آدم بزرگسال، به یک اندازه پیچیده و عجیبه و همه با احساساتشون درگیر هستن. بخشی از فیلمایی که ساخته اینا هستن:
1- Portrait of a Lady on Fire (2019) 2- Petite Maman (2021) 3- Girlhood (2014) 4- Tomboy (2011)
— یکی دیگه از چنلای مورد علاقم. چنلی که تک تک حرفاشو میخونم و انگار که حرفای خودمو زده. بنظرم چنلش اگه کارگردان بود پل توماس اندرسون میشد چرا؟ چون نوشته‌هاش درباره زندگی، شکایت درباره ناعدالتی دنیا، جنبه‌های پیچیده مسائل و انسانا و ... ست چیزی که اندرسون هم تو فیلماش بهش اشاره می‌کنه. اینم فیلماش:
1- There Will Be Blood (2007) 2- Phantom Thread (2017) 3- Magnolia (1999) 4- Punch-Drunk Love (2002) 5- The Master (2012)
—عکسای سیاه و سفیدت و کنتراست و تنظیم نوری که برای عکاسی ازشون استفاده می‌کنی یادآور جیم جارموشه. سادگی، لطافت و عکس‌های زیبات آدمو یاد این کارگردان میندازه.
1- Stranger Than Paradise (1984) 2- Dead Man (1995) 3- Coffee and Cigarettes (2003) 4- Paterson (2016) 5- Ghost Dog: The Way of the Samurai (1999)
— راستش خیلی مستقیم نمی‌شه گفت چنلت چه کارگردانیه ولی اسم چنلت و عکسای زیادی که از گربه‌ها تو طبیعت گذاشتی آدمو یاد هایائو میازاکی میندازه. میازاکیه که تو کاراش مدام از حیوونا و طبیعت ایده میگیره و حس خوب میده. من خودم که عاشقشم! بخشی از کاراش:
