میدونم سختی این روزا بیشتر از همیشه قلب محبوب منو گرفته کرده. میدونم شونه های مهربونت گاهی زیر به دوش کشیدن بار این مسئولیتا خسته میشه، اما میخوام بهت بگم من اینجام! هرچی که بشه؛ تا تهش قول. قول زبونی نه و قول انگشتی! هیچ کسم این مدت متوجهش نشده باشه من تمام وقت شاهد قوی بودنات بودم باورت دارم که این مرحله رو رد میکنی و تهش یه جنش دو نفره با ماچ اضافه میگیریم. دور اون دلت بگردم من، که تموم دلخوشیمه نبینم تنهایی خسته بشیا؛ من اینجام تا تموم بد قلقی ها و از وسط نصفشون کنیم.
با عشق، جهت باز کردن اخم های شما :).