هفته‌نامه تجارت‌فردا
کانال رسمی هفته نامه تجارت فردا
صاحب امتیاز: شرکت دنیای اقتصاد تابان
مدیر مسئول: علیرضا بختیاری
سردبیر: محمد طاهری
سایت:
Www.Tejaratefarda.com
صاحب امتیاز: شرکت دنیای اقتصاد تابان
مدیر مسئول: علیرضا بختیاری
سردبیر: محمد طاهری
سایت:
Www.Tejaratefarda.com
记录
24.03.202523:59
14.3K订阅者23.03.202508:09
600引用指数12.04.202523:59
9.6K每帖平均覆盖率12.04.202523:59
9.6K广告帖子的平均覆盖率29.03.202523:59
7.94%ER12.04.202523:59
67.41%ERR
28.03.202520:13
توصیه‌های مالی به نسل زد در ایران؛
راه میانبر را فراموش کنید!
✅ سردار خالدی با راهنمایی دکتر مهدی حق‌باعلی، پژوهشگر اقتصاد مالی، به علایق مالی نسل زد در ایران و رویکرد آنها به سرمایه گذاری پرداخته است.
چکیده:
🔹نسل زد (Generation Z) که به زومرها هم شناخته میشود، به نسلی گفته میشود که در محدوده زمانی تقریبی سال‌های 1374 تا 1390 ه.ش متولد شده‌اند.
🔹زومرها که به بومی دیجیتال نیز شناخته می‌شوند، در ایران به فرمانروایان دهه هشتادی معروف‌اند و از این حیث ویژگی‌ها و خلق‌وخوی خاصی دارند.
🔹نسل زد نخستین نسل اجتماعی است که از جوانی با دسترسی به اینترنت و فناوری دیجیتال قابل حمل، رشد کرده است.
🔹البته این لزوماً به معنای سواد بالای دیجیتال نیست و چه‌بسا بسیاری از آنان سواد دیجیتال ندارند، اما در بستر آنلاین زیست می‌کنند.
🔹نسل Z همان‌طور که با زیست خاصی بزرگ شده، خلق‌وخوی خاص و متفاوتی هم نسبت به نسل‌های قبل از خود دارد، ازاین‌رو همواره مسئله «درک میان‌نسلی» یکی از چالش‌هاست.
🔹جوانان نسل Z بیشتر تمایل به خوش‌رفتاری، پرهیزکاری و ریسک‌گریزی و نیاز به باور و اعتماد دارند و نسبت به پیشینیان خود محتاط‌تر زندگی می‌کنند.
🔹نسل Z، در سیاست پیشرو هستند؛ دوست دارند اظهارنظرها و احساس‌های شخصی‌شان را آزادانه بیان کنند و در زندگی آنان خبری از آرمان‌گرایی نیست.
🔹برخلاف نسل قبل که با ایدئولوژی زیست خود را سر کردند، آنان تنها به دنبال رفع نیازها و دغدغه‌مندی‌هایشان هستند.
🔹عموماً به خاطر ایده‌آلیست بودنشان شناخته می‌شوند، اما بخشی از موج جدید مصرف‌کنندگان فراگیر و رویاپردازان مترقی اجتماعی هستند.
🔹نسل Z همواره در حال جست‌وجو هستند و با ابزارهای آنلاین و شبکه‌های اجتماعی بهروز سروکار دارند، از این حیث، تغییرات در دنیای کسب‌وکارها برای آنان امر بدیهی قلمداد میشود.
🔹این نسل از کارفرمای خود «رفاه»، «اخلاق‌مداری»، «رهبری شفاف» و «محل کار متنوع» می‌خواهد.
🔹تعاملات نسل Z نشان می‌دهد آنان به مشارکت تیمی اهمیت می‌دهند، اما شاید نیاز به تشویق به این امر هم داشته باشند.
🔹نسل Z به دلیل انعطاف‌پذیری‌شان، بسیار علاقه‌مندند که در محل کار خود همان‌گونه منعطف و آزاد و به‌عنوان فریلنسر کار کنند. هر چند علاقه‌مند و مشتاق کارآفرینی هستند.
🔹 آنان استقلال و خودمختاری بالایی را طلب می‌کنند و همین مسئله برای محیط کسب‌وکار چالش‌ساز است.
.
🔹الگوهای سرمایه‌گذاری نسل Z به دلیل زیست خاص آنان با بقیه نسل‌ها متفاوت است.
🔹آنان دیدگاه متفاوتی نسبت به کارآفرینی در قیاس با نسل‌های دیگر دارند و برایشان داشتن سواد مالی با سطح قابل توجه اهمیت دارد و تمایل دارند در تصمیم‌گیری مالی، مستقل و سریع عمل کنند.
🔹این نسل انبوهی از اطلاعات و داده‌ها را در اختیار دارند و همین مسئله آنان را با تصمیم‌های آگاهانه‌تر مواجه می‌کند.
🔹از نظر آنان رابطه سنتی کارفرما و کارمند با ظهور اقتصاد کاره‌ای (Gig Economy) تغییر یافته است.
🔹آنها با ترکیبی از سواد مالی اولیه، استفاده از فناوری و ابزارهای مختلف، منابع درآمدی متفاوت و تنوع بخشیدن به سبدهای سرمایه‌گذاری، خود را برای آینده‌ای غیرقابل‌پیش‌بینی آماده می‌کنند.
🔹الگوی مالی این نسل، تماشاکردن و یاد گرفتن است؛ «ببین و یاد بگیر».
🔹پلت‌فرم‌های آنلاین برای آنان ابزار محبوب یادگیری در حوزه مالی است.
🔹این نسل خوداشتغال و کارآفرین با درک پذیرش مدیریت بدهی‌ها و استقراض، پیوسته به دنبال بهبود امتیاز اعتباری، سرمایه‌گذاری و پس‌انداز هستند.
🔹نسل Z برخلاف تصور عموم که مدعی بیکاری این نسل‌اند، با الگوهای متفاوت به دنبال کسب درآمد بیشتر هستند. آنان با مهارت‌های دیجیتال و فناوری که دارند اهداف مالی روشنی دارند و از منابع قابل اعتماد راهنمایی می‌گیرند.
🔹در شرایط دشوار اقتصادی ناشی از تحریمها و مشکلات ساختاری، جوانان نسل Z باید مهارت ویژه و یگانه‌ای داشته باشند و سرمایه‌گذاری در دارایی‌های به‌شدت ارزشمند یا بنیادی با نگاه بلندمدت را در اولویت قرار دهند.
🔹توصیه اصلی به جوانان دهه هشتادی این است که به هیچ وجه از راه‌های میانبر به دنبال رسیدن به مقصد نباشد، چرا که انتها و نتیجه این مسیر، ناکامی و شکست است.
متن کامل این مطلب را در سالنامه نوروزی گروه رسانه‌ای دنیای اقتصاد بخوانید
✔️کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir
راه میانبر را فراموش کنید!
✅ سردار خالدی با راهنمایی دکتر مهدی حق‌باعلی، پژوهشگر اقتصاد مالی، به علایق مالی نسل زد در ایران و رویکرد آنها به سرمایه گذاری پرداخته است.
چکیده:
🔹نسل زد (Generation Z) که به زومرها هم شناخته میشود، به نسلی گفته میشود که در محدوده زمانی تقریبی سال‌های 1374 تا 1390 ه.ش متولد شده‌اند.
🔹زومرها که به بومی دیجیتال نیز شناخته می‌شوند، در ایران به فرمانروایان دهه هشتادی معروف‌اند و از این حیث ویژگی‌ها و خلق‌وخوی خاصی دارند.
🔹نسل زد نخستین نسل اجتماعی است که از جوانی با دسترسی به اینترنت و فناوری دیجیتال قابل حمل، رشد کرده است.
🔹البته این لزوماً به معنای سواد بالای دیجیتال نیست و چه‌بسا بسیاری از آنان سواد دیجیتال ندارند، اما در بستر آنلاین زیست می‌کنند.
🔹نسل Z همان‌طور که با زیست خاصی بزرگ شده، خلق‌وخوی خاص و متفاوتی هم نسبت به نسل‌های قبل از خود دارد، ازاین‌رو همواره مسئله «درک میان‌نسلی» یکی از چالش‌هاست.
🔹جوانان نسل Z بیشتر تمایل به خوش‌رفتاری، پرهیزکاری و ریسک‌گریزی و نیاز به باور و اعتماد دارند و نسبت به پیشینیان خود محتاط‌تر زندگی می‌کنند.
🔹نسل Z، در سیاست پیشرو هستند؛ دوست دارند اظهارنظرها و احساس‌های شخصی‌شان را آزادانه بیان کنند و در زندگی آنان خبری از آرمان‌گرایی نیست.
🔹برخلاف نسل قبل که با ایدئولوژی زیست خود را سر کردند، آنان تنها به دنبال رفع نیازها و دغدغه‌مندی‌هایشان هستند.
🔹عموماً به خاطر ایده‌آلیست بودنشان شناخته می‌شوند، اما بخشی از موج جدید مصرف‌کنندگان فراگیر و رویاپردازان مترقی اجتماعی هستند.
🔹نسل Z همواره در حال جست‌وجو هستند و با ابزارهای آنلاین و شبکه‌های اجتماعی بهروز سروکار دارند، از این حیث، تغییرات در دنیای کسب‌وکارها برای آنان امر بدیهی قلمداد میشود.
🔹این نسل از کارفرمای خود «رفاه»، «اخلاق‌مداری»، «رهبری شفاف» و «محل کار متنوع» می‌خواهد.
🔹تعاملات نسل Z نشان می‌دهد آنان به مشارکت تیمی اهمیت می‌دهند، اما شاید نیاز به تشویق به این امر هم داشته باشند.
🔹نسل Z به دلیل انعطاف‌پذیری‌شان، بسیار علاقه‌مندند که در محل کار خود همان‌گونه منعطف و آزاد و به‌عنوان فریلنسر کار کنند. هر چند علاقه‌مند و مشتاق کارآفرینی هستند.
🔹 آنان استقلال و خودمختاری بالایی را طلب می‌کنند و همین مسئله برای محیط کسب‌وکار چالش‌ساز است.
.
🔹الگوهای سرمایه‌گذاری نسل Z به دلیل زیست خاص آنان با بقیه نسل‌ها متفاوت است.
🔹آنان دیدگاه متفاوتی نسبت به کارآفرینی در قیاس با نسل‌های دیگر دارند و برایشان داشتن سواد مالی با سطح قابل توجه اهمیت دارد و تمایل دارند در تصمیم‌گیری مالی، مستقل و سریع عمل کنند.
🔹این نسل انبوهی از اطلاعات و داده‌ها را در اختیار دارند و همین مسئله آنان را با تصمیم‌های آگاهانه‌تر مواجه می‌کند.
🔹از نظر آنان رابطه سنتی کارفرما و کارمند با ظهور اقتصاد کاره‌ای (Gig Economy) تغییر یافته است.
🔹آنها با ترکیبی از سواد مالی اولیه، استفاده از فناوری و ابزارهای مختلف، منابع درآمدی متفاوت و تنوع بخشیدن به سبدهای سرمایه‌گذاری، خود را برای آینده‌ای غیرقابل‌پیش‌بینی آماده می‌کنند.
🔹الگوی مالی این نسل، تماشاکردن و یاد گرفتن است؛ «ببین و یاد بگیر».
🔹پلت‌فرم‌های آنلاین برای آنان ابزار محبوب یادگیری در حوزه مالی است.
🔹این نسل خوداشتغال و کارآفرین با درک پذیرش مدیریت بدهی‌ها و استقراض، پیوسته به دنبال بهبود امتیاز اعتباری، سرمایه‌گذاری و پس‌انداز هستند.
🔹نسل Z برخلاف تصور عموم که مدعی بیکاری این نسل‌اند، با الگوهای متفاوت به دنبال کسب درآمد بیشتر هستند. آنان با مهارت‌های دیجیتال و فناوری که دارند اهداف مالی روشنی دارند و از منابع قابل اعتماد راهنمایی می‌گیرند.
🔹در شرایط دشوار اقتصادی ناشی از تحریمها و مشکلات ساختاری، جوانان نسل Z باید مهارت ویژه و یگانه‌ای داشته باشند و سرمایه‌گذاری در دارایی‌های به‌شدت ارزشمند یا بنیادی با نگاه بلندمدت را در اولویت قرار دهند.
🔹توصیه اصلی به جوانان دهه هشتادی این است که به هیچ وجه از راه‌های میانبر به دنبال رسیدن به مقصد نباشد، چرا که انتها و نتیجه این مسیر، ناکامی و شکست است.
متن کامل این مطلب را در سالنامه نوروزی گروه رسانه‌ای دنیای اقتصاد بخوانید
✔️کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir
05.04.202514:44
⭕️جدول زمانی نسل‌ها در جهان غرب
#تجارت_فردا
@tejaratefarda
#تجارت_فردا
@tejaratefarda
21.04.202507:37
⭕️عایدی اقتصاد
اگر ایران و آمریکا به یک توافق پایدار برسند اقتصاد ایران چه وضعیتی پیدا می‌کند؟
#تجارت_فردا
@tejaratefarda
اگر ایران و آمریکا به یک توافق پایدار برسند اقتصاد ایران چه وضعیتی پیدا می‌کند؟
#تجارت_فردا
@tejaratefarda
转发自:
✍️ محسن جلال‌پور
02.04.202508:53
معجزه اقتصادی مداد
۳۰ مارس به عنوان «روز جهانی مداد» شناخته میشود. این روز به افتخار اختراع مداد مدرن توسط نیکلاس ژاک کنته مخترع و شیمیدان فرانسوی، در سال ۱۷۹۵ نام‌گذاری شده است. آقای کنته روشی را ابداع کرد که به تولید انبوه مدادهای امروزی منجر شد. هدف از این نام‌گذاری، قدردانی از نقش مداد به عنوان ابزاری ساده اما تأثیرگذار در آموزش، هنر و زندگی روزمره است.
هرچند نیکلاس ژاک کنته را مخترع مداد مدرن می‌دانند اما داستان تولید مداد را لئونارد ادوارد رید از همه بهتر تعریف کرده است. او اقتصاددان، نویسنده و فیلسوفی آزادی‌خواه بود که در ۲۸ سپتامبر ۱۸۹۸ در میشیگان متولد شد و در ۱۴ مه ۱۹۸۳ درگذشت. ادوارد رید بنیان‌گذار بنیاد آموزش اقتصادی در سال ۱۹۴۶ بود که یکی از اولین سازمان‌های مدرن حامی آزادی بازار در آمریکا به شمار می‌رود. آقای رید به خاطر دیدگاه‌هایش در دفاع از اقتصاد بازار آزاد، آزادی فردی و دولت محدود شناخته شده است. او در طول زندگی‌اش آثار متعددی نوشت که معروف‌ترین آنها مقاله‌ای به نام «اینجانب مداد» است که در سال ۱۹۵۸ منتشر شد.
اما داستان اینجانب مداد چیست؟
«اینجانب، مداد» یک مقاله کوتاه اما تأثیرگذار است که به صورت روایی از زبان یک مداد ساده نوشته شده است. در این داستان، مداد راوی داستان زندگی خود میشود و شرح می‌دهد که چگونه به وجود آمده است.
مداد توضیح می‌دهد که برای ساخته شدنش، افراد و منابع متعددی از سراسر جهان همکاری کرده‌اند؛ او می‌گوید:« چوب من از درختان سدر ایالت اورگن آمده، زغال من از معادن سریلانکا، خاک رس برای اضافه کردن به زغال از مکزیک تأمین شده، پاک‌کن از مالزی آمده و فلز اتصال دهنده چوب به پاک کن هم از ایالت‌های دور دست تأمین شده است.»
بر اساس این روایت، هر یک از مواد به کار رفته در تولید مداد، توسط کارگران، مهندسان، حمل‌ونقل‌کنندگان و تاجران مختلف فرآوری و به دست تولیدکننده نهایی رسیده است. نکته کلیدی اینجاست که هیچ‌کدام از این افراد به تنهایی قصد ساختن یک مداد را نداشته‌اند؛ بلکه انگیزه شخصی هر فرد (مثل کسب درآمد) در زنجیره‌ای از فعالیت‌ها، به خلق این کالای ساده اما بسیار مهم منجر شده است.
رید از این داستان برای توضیح مفهوم «دست نامرئی» آدام اسمیت استفاده می‌کند؛ ایده‌ای که نشان می‌دهد چگونه تصمیم‌های فردی در یک سیستم آزاد، بدون دخالت مرکزی، به نتایجی مفید برای جامعه منجر میشود. او این فرآیند را به یک معجزه تشبیه می‌کند و استدلالش این است که چنین هماهنگی بی‌نظیری تنها در سایه آزادی اقتصادی ممکن است.
«اینجانب، مداد» به دلیل سادگی و در عین حال عمق پیامش، به یکی از آثار کلاسیک در ادبیات اقتصاد آزاد تبدیل شده و نه تنها برای اقتصاددانان، بلکه برای عموم مردم نیز قابل فهم است و به عنوان ابزاری آموزشی برای ترویج مفاهیم بازار آزاد به کار می‌رود.
ادوارد رید با این مقاله مهم نشان داد که پشت هر محصول ساده، شبکه‌ای پیچیده از تلاش‌های انسانی نهفته است که تنها در یک سیستم آزاد میتواند به شکلی کارآمد عمل کند.
☑️محسن جلال‌پور
@mohsenjalalpour
۳۰ مارس به عنوان «روز جهانی مداد» شناخته میشود. این روز به افتخار اختراع مداد مدرن توسط نیکلاس ژاک کنته مخترع و شیمیدان فرانسوی، در سال ۱۷۹۵ نام‌گذاری شده است. آقای کنته روشی را ابداع کرد که به تولید انبوه مدادهای امروزی منجر شد. هدف از این نام‌گذاری، قدردانی از نقش مداد به عنوان ابزاری ساده اما تأثیرگذار در آموزش، هنر و زندگی روزمره است.
هرچند نیکلاس ژاک کنته را مخترع مداد مدرن می‌دانند اما داستان تولید مداد را لئونارد ادوارد رید از همه بهتر تعریف کرده است. او اقتصاددان، نویسنده و فیلسوفی آزادی‌خواه بود که در ۲۸ سپتامبر ۱۸۹۸ در میشیگان متولد شد و در ۱۴ مه ۱۹۸۳ درگذشت. ادوارد رید بنیان‌گذار بنیاد آموزش اقتصادی در سال ۱۹۴۶ بود که یکی از اولین سازمان‌های مدرن حامی آزادی بازار در آمریکا به شمار می‌رود. آقای رید به خاطر دیدگاه‌هایش در دفاع از اقتصاد بازار آزاد، آزادی فردی و دولت محدود شناخته شده است. او در طول زندگی‌اش آثار متعددی نوشت که معروف‌ترین آنها مقاله‌ای به نام «اینجانب مداد» است که در سال ۱۹۵۸ منتشر شد.
اما داستان اینجانب مداد چیست؟
«اینجانب، مداد» یک مقاله کوتاه اما تأثیرگذار است که به صورت روایی از زبان یک مداد ساده نوشته شده است. در این داستان، مداد راوی داستان زندگی خود میشود و شرح می‌دهد که چگونه به وجود آمده است.
مداد توضیح می‌دهد که برای ساخته شدنش، افراد و منابع متعددی از سراسر جهان همکاری کرده‌اند؛ او می‌گوید:« چوب من از درختان سدر ایالت اورگن آمده، زغال من از معادن سریلانکا، خاک رس برای اضافه کردن به زغال از مکزیک تأمین شده، پاک‌کن از مالزی آمده و فلز اتصال دهنده چوب به پاک کن هم از ایالت‌های دور دست تأمین شده است.»
بر اساس این روایت، هر یک از مواد به کار رفته در تولید مداد، توسط کارگران، مهندسان، حمل‌ونقل‌کنندگان و تاجران مختلف فرآوری و به دست تولیدکننده نهایی رسیده است. نکته کلیدی اینجاست که هیچ‌کدام از این افراد به تنهایی قصد ساختن یک مداد را نداشته‌اند؛ بلکه انگیزه شخصی هر فرد (مثل کسب درآمد) در زنجیره‌ای از فعالیت‌ها، به خلق این کالای ساده اما بسیار مهم منجر شده است.
رید از این داستان برای توضیح مفهوم «دست نامرئی» آدام اسمیت استفاده می‌کند؛ ایده‌ای که نشان می‌دهد چگونه تصمیم‌های فردی در یک سیستم آزاد، بدون دخالت مرکزی، به نتایجی مفید برای جامعه منجر میشود. او این فرآیند را به یک معجزه تشبیه می‌کند و استدلالش این است که چنین هماهنگی بی‌نظیری تنها در سایه آزادی اقتصادی ممکن است.
«اینجانب، مداد» به دلیل سادگی و در عین حال عمق پیامش، به یکی از آثار کلاسیک در ادبیات اقتصاد آزاد تبدیل شده و نه تنها برای اقتصاددانان، بلکه برای عموم مردم نیز قابل فهم است و به عنوان ابزاری آموزشی برای ترویج مفاهیم بازار آزاد به کار می‌رود.
ادوارد رید با این مقاله مهم نشان داد که پشت هر محصول ساده، شبکه‌ای پیچیده از تلاش‌های انسانی نهفته است که تنها در یک سیستم آزاد میتواند به شکلی کارآمد عمل کند.
☑️محسن جلال‌پور
@mohsenjalalpour
25.03.202518:40
سال نااطمینانی
🔺وقایع آینده همیشه نامعلوم هستند، و بعضی اوقات به شدّت نامعلوم. گاهی اوقات برای توصیف نامعلوم بودن آینده از اصطلاح ریسک یا خطر استفاده می‌کنیم. در این حالت هرچند نمی‌دانیم چه خواهد شد، ولی این را می‌دانیم که چه احتمالاتی وجود دارند. بنابراین می‌توانیم برای روبرو شدن با تک‌تک آن احتمالات برنامه‌ریزی کنیم. امّا بعضی اوقات آینده چنان نامعلوم است که حتّی نمی‌توان دانست که چه سناریو‌ها و احتمالاتی امکان‌پذیرند.
🔺برای توصیف این حالت از اصطلاح نااطمینانی یا عدم اطمینان (uncertainty) استفاده میشود. قدم برداشتن در فضای مبهم و مه‌آلود نااطمینانی برای فعالان اقتصادی دشوار است، در حدّی که بسیاری از آنها تصمیم می‌گیرند که فعلاً هیچ تصمیمی نگیرند تا شاید گذشت زمان مسیر پیش رویشان را قدری روشن‌تر کند.نااطمینانی آینده فرآیند سرمایه‌گذاری و انباشت سرمایه را کند یا متوقف می‌کند.
🔺آقای علی چشمی استاد اقتصاد دانشگاه فردوسی مشهد مهم‌ترین عامل نااطمینانی در شرایط فعلی را نااطمینانی سیاستگذاری می‌داند. ایشان در یادداشتی با عنوان «آدرس بی‌ثباتی» توضیح می‌دهند که موضع دولت در عرصه سیاست‌های مالی و پولی و ارزی مشخص نیست، علاوه بر این که مسئله انرژی هم تکلیف روشن و مشخصی ندارد.
بودجه 1404 بیش از 1100 هزار میلیارد تومان کسری دارد. استقراض دولت برای پوشش دادن کسری‌های درهم‌تنیده و رو به تزاید بودجه، نرخ بهره را بالا می‌برد و تأمین مالی برای بخش خصوصی هرچه دشوارتر خواهد شد. گران‌تر و کمیاب‌تر شدن منابع مالی سودآوری شرکت‌ها را پایین‌تر می‌آورد و بازار سهام را زیر فشار می‌گذارد.
🔺بخشی از کسر بودجه نیز تبدیل به افزایش پایه پولی میشود و تورّم را افزایش می‌دهد و اقتصاد را بی‌ثبات‌تر می‌کند. از طرف دیگر فشار مالی باعث میشود دولت از مخارج عمرانی کم کند. نتیجه کاهش مخارج عمرانی تضعیف هرچه بیشتر زیرساخت‌های تسهیل‌کننده فعالیت‌های تولیدی است.
🔺چشم‌انداز مشخصی از تورّم، نرخ ارز، و اوضاع تأمین برق و گاز در سال آینده وجود ندارد. امّا شاید مادر همه این نااطمینانی‌ها «معمولی نبودن» ایران باشد. یک کشور معمولی کشوری نیست که در لیست سیاه FATF قرار داشته باشد، کشوری نیست که بیش از فعالیت اقتصادی مشغول فعالیت‌های امنیتی در کشورهای منطقه باشد، کشوری نیست که گرفتار تحریم بانکی و بیمه‌ای و تجاری و نفتی باشد، و کشوری نیست که 50 سال تورم دو رقمی را تاب آورده باشد.
🔺در مجموع کمبود شدید سرمایه‌گذاری، انرژی، و رفاه در کنار کاهش سرمایه اجتماعی، سال 1404 را با نااطمینانی بسیار بزرگ‌تری روبرو می‌کند؛ یعنی فروپاشی اقتصادی. برای تغییر روند سال‌های اخیر و تبدیل ایران به کشوری معمولی یک راه بیشتر به نظر نمی‌رسد و آن تغییر جهت بنیادی سیاستگذاری است.
متن کامل یادداشت «آدرس بی‌ثباتی» در صفحات 248 و 249 سالنامه تجارت فردا منتشر شده است.
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir
🔺وقایع آینده همیشه نامعلوم هستند، و بعضی اوقات به شدّت نامعلوم. گاهی اوقات برای توصیف نامعلوم بودن آینده از اصطلاح ریسک یا خطر استفاده می‌کنیم. در این حالت هرچند نمی‌دانیم چه خواهد شد، ولی این را می‌دانیم که چه احتمالاتی وجود دارند. بنابراین می‌توانیم برای روبرو شدن با تک‌تک آن احتمالات برنامه‌ریزی کنیم. امّا بعضی اوقات آینده چنان نامعلوم است که حتّی نمی‌توان دانست که چه سناریو‌ها و احتمالاتی امکان‌پذیرند.
🔺برای توصیف این حالت از اصطلاح نااطمینانی یا عدم اطمینان (uncertainty) استفاده میشود. قدم برداشتن در فضای مبهم و مه‌آلود نااطمینانی برای فعالان اقتصادی دشوار است، در حدّی که بسیاری از آنها تصمیم می‌گیرند که فعلاً هیچ تصمیمی نگیرند تا شاید گذشت زمان مسیر پیش رویشان را قدری روشن‌تر کند.نااطمینانی آینده فرآیند سرمایه‌گذاری و انباشت سرمایه را کند یا متوقف می‌کند.
🔺آقای علی چشمی استاد اقتصاد دانشگاه فردوسی مشهد مهم‌ترین عامل نااطمینانی در شرایط فعلی را نااطمینانی سیاستگذاری می‌داند. ایشان در یادداشتی با عنوان «آدرس بی‌ثباتی» توضیح می‌دهند که موضع دولت در عرصه سیاست‌های مالی و پولی و ارزی مشخص نیست، علاوه بر این که مسئله انرژی هم تکلیف روشن و مشخصی ندارد.
بودجه 1404 بیش از 1100 هزار میلیارد تومان کسری دارد. استقراض دولت برای پوشش دادن کسری‌های درهم‌تنیده و رو به تزاید بودجه، نرخ بهره را بالا می‌برد و تأمین مالی برای بخش خصوصی هرچه دشوارتر خواهد شد. گران‌تر و کمیاب‌تر شدن منابع مالی سودآوری شرکت‌ها را پایین‌تر می‌آورد و بازار سهام را زیر فشار می‌گذارد.
🔺بخشی از کسر بودجه نیز تبدیل به افزایش پایه پولی میشود و تورّم را افزایش می‌دهد و اقتصاد را بی‌ثبات‌تر می‌کند. از طرف دیگر فشار مالی باعث میشود دولت از مخارج عمرانی کم کند. نتیجه کاهش مخارج عمرانی تضعیف هرچه بیشتر زیرساخت‌های تسهیل‌کننده فعالیت‌های تولیدی است.
🔺چشم‌انداز مشخصی از تورّم، نرخ ارز، و اوضاع تأمین برق و گاز در سال آینده وجود ندارد. امّا شاید مادر همه این نااطمینانی‌ها «معمولی نبودن» ایران باشد. یک کشور معمولی کشوری نیست که در لیست سیاه FATF قرار داشته باشد، کشوری نیست که بیش از فعالیت اقتصادی مشغول فعالیت‌های امنیتی در کشورهای منطقه باشد، کشوری نیست که گرفتار تحریم بانکی و بیمه‌ای و تجاری و نفتی باشد، و کشوری نیست که 50 سال تورم دو رقمی را تاب آورده باشد.
🔺در مجموع کمبود شدید سرمایه‌گذاری، انرژی، و رفاه در کنار کاهش سرمایه اجتماعی، سال 1404 را با نااطمینانی بسیار بزرگ‌تری روبرو می‌کند؛ یعنی فروپاشی اقتصادی. برای تغییر روند سال‌های اخیر و تبدیل ایران به کشوری معمولی یک راه بیشتر به نظر نمی‌رسد و آن تغییر جهت بنیادی سیاستگذاری است.
متن کامل یادداشت «آدرس بی‌ثباتی» در صفحات 248 و 249 سالنامه تجارت فردا منتشر شده است.
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir
05.04.202507:37
⭕️جامعه ایران از دریچه آمار 1403
#تجارت_فردا
@tejaratefarda
#تجارت_فردا
@tejaratefarda
29.03.202513:04
پیش‌بینی روند نرخ ارز در یک میزگرد/ چشم‌انداز بازارها در ۱۴۰۴ ترسیم شد
🔺دنیای‌اقتصاد: معادلات بازارهای دارایی در سال ۱۴۰۴ موضوع یکی از میزگردهای برگزار شده در گروه رسانه‌ای «دنیای‌اقتصاد» برای ویژه‌نامه نوروزی بود.
در این میزگرد که با حضور داود سوری، اقتصاددان و بهروز ملکی، صاحب‌نظر اقتصاد مسکن برگزار شد، آینده دلار، بورس، مسکن، خودرو و البته طلا و سکه در قالب ۹ پرسش از مهمانان برنامه، بحث و بررسی شد.
خلاصه‌ای از محتوای میزگرد را در زیر بخوانید:
برای پیش‌بینی رشد قیمت بازارها در سال ۱۴۰۴ یک پیش‌فرض مهم وجود دارد و آن «موضوع توافق یا عدم توافق» است.
در سال جدید با تحریم و تورم عمومی، روند افزایشی نرخ ارز ادامه می‌یابد اما میزان آن بستگی به تصمیم‌هایی که دولت برای «اصلاحات احتمالی» اتخاذ می‌کند، دارد. اما روند قطعا افزایشی است.
نرخ ارز به شدت از پارامتر «توافق یا عدم توافق» تاثیر می‌پذیر‌د؛ البته توافق حالت صفر و یک ندارد.
هر چقدر توافق با گستردگی بیشتری شکل بگیرد، بازار ارز میتواند آرامتر باشد و برعکس.
اما قضیه برای بازار مسکن برعکس ارز است.
نزدیکی به توافق باعث خواهد شد «قیمت دلاری مسکن» از ۱۱۰۰ دلار صعود کند.
در صورت تشدید تنش اما قیمت دلاری مسکن کف ۱۰۰۰ دلار را هم از دست می‌دهد.
سال آینده در بازار خودرو، بعید است کاهش قیمت اتفاق بیفتد.
اما افزایش قیمت هم آنچنان نخواهد بود بلکه به میزان رشد نرخ ارز است.
بازار خودرو نیز در مسیر بازار مسکن قرار گرفته و در حال دورتر شدن از دسترس خانوارها است.
اگر در سال جدید توافقی بین ایران و غرب صورت بگیرد، بازارهای چسبیده به زمین همچون سهام و مسکن شرایط بهتری برای خرید و سرمایه‌گذاری پیدا می‌کنند.
در صورت تشدید تنش، گزینه اول طلا و گزینه دوم ارز است.
در سال ۱۴۰۴ احتمال صعود بورس بیشتر از سال ۱۴۰۳ است؛ بازار سهام قابلیت افزایش قیمت را دارد اما بهرحال فعلا همه شاخص‌ها به اخبار و ریسک‌ها وابسته است.
متن کامل این میزگرد را می‌توانید در ویژنامه نوروزی گروه رسانه‌ای «دنیای‌اقتصاد» بخوانید.
ویدئوی این برنامه را نیز از اکوایران ببینید.
#نوروز #دنیای_اقتصاد #ویژه‌نامه_نوروزی_گروه_رسانه‌ای_دنیای_اقتصاد #تجارت_فردا #اکوایران #مسکن #دلار #بورس #طلا
✔️کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir
🔺دنیای‌اقتصاد: معادلات بازارهای دارایی در سال ۱۴۰۴ موضوع یکی از میزگردهای برگزار شده در گروه رسانه‌ای «دنیای‌اقتصاد» برای ویژه‌نامه نوروزی بود.
در این میزگرد که با حضور داود سوری، اقتصاددان و بهروز ملکی، صاحب‌نظر اقتصاد مسکن برگزار شد، آینده دلار، بورس، مسکن، خودرو و البته طلا و سکه در قالب ۹ پرسش از مهمانان برنامه، بحث و بررسی شد.
خلاصه‌ای از محتوای میزگرد را در زیر بخوانید:
برای پیش‌بینی رشد قیمت بازارها در سال ۱۴۰۴ یک پیش‌فرض مهم وجود دارد و آن «موضوع توافق یا عدم توافق» است.
در سال جدید با تحریم و تورم عمومی، روند افزایشی نرخ ارز ادامه می‌یابد اما میزان آن بستگی به تصمیم‌هایی که دولت برای «اصلاحات احتمالی» اتخاذ می‌کند، دارد. اما روند قطعا افزایشی است.
نرخ ارز به شدت از پارامتر «توافق یا عدم توافق» تاثیر می‌پذیر‌د؛ البته توافق حالت صفر و یک ندارد.
هر چقدر توافق با گستردگی بیشتری شکل بگیرد، بازار ارز میتواند آرامتر باشد و برعکس.
اما قضیه برای بازار مسکن برعکس ارز است.
نزدیکی به توافق باعث خواهد شد «قیمت دلاری مسکن» از ۱۱۰۰ دلار صعود کند.
در صورت تشدید تنش اما قیمت دلاری مسکن کف ۱۰۰۰ دلار را هم از دست می‌دهد.
سال آینده در بازار خودرو، بعید است کاهش قیمت اتفاق بیفتد.
اما افزایش قیمت هم آنچنان نخواهد بود بلکه به میزان رشد نرخ ارز است.
بازار خودرو نیز در مسیر بازار مسکن قرار گرفته و در حال دورتر شدن از دسترس خانوارها است.
اگر در سال جدید توافقی بین ایران و غرب صورت بگیرد، بازارهای چسبیده به زمین همچون سهام و مسکن شرایط بهتری برای خرید و سرمایه‌گذاری پیدا می‌کنند.
در صورت تشدید تنش، گزینه اول طلا و گزینه دوم ارز است.
در سال ۱۴۰۴ احتمال صعود بورس بیشتر از سال ۱۴۰۳ است؛ بازار سهام قابلیت افزایش قیمت را دارد اما بهرحال فعلا همه شاخص‌ها به اخبار و ریسک‌ها وابسته است.
متن کامل این میزگرد را می‌توانید در ویژنامه نوروزی گروه رسانه‌ای «دنیای‌اقتصاد» بخوانید.
ویدئوی این برنامه را نیز از اکوایران ببینید.
#نوروز #دنیای_اقتصاد #ویژه‌نامه_نوروزی_گروه_رسانه‌ای_دنیای_اقتصاد #تجارت_فردا #اکوایران #مسکن #دلار #بورس #طلا
✔️کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir
15.04.202514:34
⭕️نقشه نابرابری اشتغال در ایران
#تجارت_فردا
@tejaratefarda
#تجارت_فردا
@tejaratefarda
12.04.202506:02
🔹 سرمقاله امروز «دنیای اقتصاد»:
نقش منافع اقتصادی در مذاکرات ایران و آمریکا
👤 دکتر موسی غنی نژاد؛ اقتصاددان
✍️ بدون تردید اولویت نخست ایران در مذاکرات، برداشته شدن تحریم‌‌‌های اقتصادی و برای آمریکا، تضمین عینی برای دست‌نیافتن ایران به سلاح هستهای است.
✍️ آنچه از لحاظ اقتصادی برای ایران بسیار مهم و حتی حیاتی است، برای طرف آمریکایی عملا در شرایط فعلی اهمیتی ندارد.
✍️ به سخن دیگر، اگر بر فرض توافقی در مذاکرات حاصل شود، طرف ایرانی منافع اقتصادی زیادی به دست خواهد آورد، بدون اینکه هیچ منفعت اقتصادی برای طرف آمریکایی قابل تصور باشد.
✍️ با توجه به ذائقه ترامپ که در هر کنش سیاسی خود در روابط بین‌المللی بر منافع اقتصادی ایالات‌متحده تاکید می‌کند، چنین توافقی طبیعتا به خودی خود هیچ جذابیتی از جهت اقتصادی نخواهد داشت.
✍️ اما اگر طرف ایرانی پیشنهادی روی میز بگذارد که بالقوه در برگیرنده منافع اقتصادی چشم‌گیری برای طرف آمریکایی باشد، میتواند جذابیت حصول توافق را برای رئیس‌جمهور آمریکا بسیار بیشتر کند و شانس رسیدن به توافق را افزایش دهد.
✍️ در آن صورت میتوان گفت که طرف ایرانی با دست پر پشت میز مذاکره رفته و با تکیه بر آن میتواند چانه‌‌‌زنی خوبی را به نفع خود پیش ببرد.
✍️ حال سخن اینجاست که طرف ایرانی چه پیشنهادی را میتواند مطرح سازد که از جهت اقتصادی برای طرف آمریکایی جذاب باشد؟
✍️ تجربه برجام نشان داد که بنگاههای آمریکایی، از جمله بزرگ‌ترین‌‌‌هایشان مانند بوئینگ، تمایل زیادی برای ورود به بازار ایران دارند و اگر شرایط سیاسی مساعد باشد، تردیدی در سرمایه‌گذاری در ایران نخواهند کرد.
✍️ فراموش نکنیم که یکی از بهانه‌‌‌های ترامپ برای خروج از برجام این استدلال بود که منافع برجام فقط نصیب طرفهای ایرانی و غیرآمریکایی میشود، چون با یک تصمیم سیاسی، پس از توافق برجام، بنگاههای آمریکایی از ورود به بازار ایران منع شدند.
✍️ جذابیت سرمایه‌گذاری در ایران با توجه به وجود منابع طبیعی گسترده و متنوع، به‌‌‌علاوه نیروی انسانی جوان و تحصیل‌‌‌کرده در کنار بازار مصرفی جمعیت حدود ۹۰میلیون نفری به قدری زیاد است که نیازی به دادن امتیازی خاص به طرفهای خارجی نیست.
✍️ اگر طرف ایرانی در مذاکرات روی گشایش درها به روی سرمایه‌گذاران آمریکایی تاکید کند، شکی نیست که جذابیت نیل به توافق را برای طرف آمریکایی بیشتر خواهد کرد و دست طرف ایرانی را برای امتیاز گرفتن در سایر موارد بازتر خواهد کرد.
✍️ مضافا اینکه صرف جذب سرمایه‌گذاری بنگاههای آمریکایی در ایران نه‌تنها فرآیند برداشته شدن تحریمها را تسریع خواهد کرد، بلکه به خودی خود گام مهمی در تامین نیازهای مالی و تکنولوژیک مبرم کشورمان در شرایط کنونی خواهد بود.
#دنیای_اقتصاد #سرمقاله #مذاکره #مذاکرات #توافق #سرمایه_گذاری_آمریکایی #نفع_اقتصادی
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir
نقش منافع اقتصادی در مذاکرات ایران و آمریکا
👤 دکتر موسی غنی نژاد؛ اقتصاددان
✍️ بدون تردید اولویت نخست ایران در مذاکرات، برداشته شدن تحریم‌‌‌های اقتصادی و برای آمریکا، تضمین عینی برای دست‌نیافتن ایران به سلاح هستهای است.
✍️ آنچه از لحاظ اقتصادی برای ایران بسیار مهم و حتی حیاتی است، برای طرف آمریکایی عملا در شرایط فعلی اهمیتی ندارد.
✍️ به سخن دیگر، اگر بر فرض توافقی در مذاکرات حاصل شود، طرف ایرانی منافع اقتصادی زیادی به دست خواهد آورد، بدون اینکه هیچ منفعت اقتصادی برای طرف آمریکایی قابل تصور باشد.
✍️ با توجه به ذائقه ترامپ که در هر کنش سیاسی خود در روابط بین‌المللی بر منافع اقتصادی ایالات‌متحده تاکید می‌کند، چنین توافقی طبیعتا به خودی خود هیچ جذابیتی از جهت اقتصادی نخواهد داشت.
✍️ اما اگر طرف ایرانی پیشنهادی روی میز بگذارد که بالقوه در برگیرنده منافع اقتصادی چشم‌گیری برای طرف آمریکایی باشد، میتواند جذابیت حصول توافق را برای رئیس‌جمهور آمریکا بسیار بیشتر کند و شانس رسیدن به توافق را افزایش دهد.
✍️ در آن صورت میتوان گفت که طرف ایرانی با دست پر پشت میز مذاکره رفته و با تکیه بر آن میتواند چانه‌‌‌زنی خوبی را به نفع خود پیش ببرد.
✍️ حال سخن اینجاست که طرف ایرانی چه پیشنهادی را میتواند مطرح سازد که از جهت اقتصادی برای طرف آمریکایی جذاب باشد؟
✍️ تجربه برجام نشان داد که بنگاههای آمریکایی، از جمله بزرگ‌ترین‌‌‌هایشان مانند بوئینگ، تمایل زیادی برای ورود به بازار ایران دارند و اگر شرایط سیاسی مساعد باشد، تردیدی در سرمایه‌گذاری در ایران نخواهند کرد.
✍️ فراموش نکنیم که یکی از بهانه‌‌‌های ترامپ برای خروج از برجام این استدلال بود که منافع برجام فقط نصیب طرفهای ایرانی و غیرآمریکایی میشود، چون با یک تصمیم سیاسی، پس از توافق برجام، بنگاههای آمریکایی از ورود به بازار ایران منع شدند.
✍️ جذابیت سرمایه‌گذاری در ایران با توجه به وجود منابع طبیعی گسترده و متنوع، به‌‌‌علاوه نیروی انسانی جوان و تحصیل‌‌‌کرده در کنار بازار مصرفی جمعیت حدود ۹۰میلیون نفری به قدری زیاد است که نیازی به دادن امتیازی خاص به طرفهای خارجی نیست.
✍️ اگر طرف ایرانی در مذاکرات روی گشایش درها به روی سرمایه‌گذاران آمریکایی تاکید کند، شکی نیست که جذابیت نیل به توافق را برای طرف آمریکایی بیشتر خواهد کرد و دست طرف ایرانی را برای امتیاز گرفتن در سایر موارد بازتر خواهد کرد.
✍️ مضافا اینکه صرف جذب سرمایه‌گذاری بنگاههای آمریکایی در ایران نه‌تنها فرآیند برداشته شدن تحریمها را تسریع خواهد کرد، بلکه به خودی خود گام مهمی در تامین نیازهای مالی و تکنولوژیک مبرم کشورمان در شرایط کنونی خواهد بود.
#دنیای_اقتصاد #سرمقاله #مذاکره #مذاکرات #توافق #سرمایه_گذاری_آمریکایی #نفع_اقتصادی
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir
30.03.202509:02
ترامپ به دنبال چیست؟
رئیس‌جمهور نمایشی
✅ علی واعظ، تحلیلگر ارشد امور ایران در گروه بین‌المللی بحران، چشم‌انداز روابط ایران و آمریکا در سال ۱۴۰۴ را بررسی کرده است.
🔹برای اتخاذ یک راهبرد مناسب در مقابل دونالد ترامپ ابتدا باید درک درستی از رفتار او داشته باشیم. آنچه برای ترامپ اهمیت دارد خود اوست، نه منافع و سیاست‌های راهبردی آمریکا.
🔹در واقع ترامپ خودش را محور قرار می‌دهد و همه مسائل را بر اساس آن محور ارزیابی می‌کند.
بنابراین اگر درک درستی از اولویت‌های ترامپ داشته باشیم متوجه می‌شویم که او در رابطه با ایران به دنبال کسب امتیازهایی است که در ۴۵ سال گذشته برای هیچ رئیس‌جمهوری در آمریکا مقدور نبوده است.
🔹 در همین رابطه برخی از اقدامات نمایشی مثل دیدار با رئیس‌جمهور ایران یا بازگشایی دفاتر دیپلماتیک آمریکا در ایران برای ترامپ به مراتب مهم‌تر از به دست آوردن توافقی است که از لحاظ راستی‌آزمایی در درجه بالاتری از برجام قرار داشته باشد.
🔹به عبارت دیگر هیچ‌یک از اینها برای ترامپ مهم نیست، چراکه هدف او به دست آوردن آن چیزی است که تاکنون هیچ‌کس به دست نیاورده است.
🔹کره شمالی در دوره نخست ریاست‌جمهوری ترامپ از همین ویژگی رفتاری او استفاده کرد و با چند اقدام نمایشی، تهدیدی را که ترامپ می‌توانست علیه کره شمالی اعمال کند، بدون واگذار کردن حتی کوچک‌ترین امتیازی کاهش داد.
🔹در همین راستا عدم تعامل با ترامپ به امید اینکه او متوجه شود فشار و تهدید باعث مقاومت ایران خواهد شد تلاشی بیهوده است.
🔹اگر شما به زبان بدن آقای ترامپ حین امضای سند فشار حداکثری توجه کنید متوجه اکراه او برای امضای این سند می‌شوید.
🔹علاوه بر این، ترامپ سه موضع اصولی را در ارتباط با ایران اتخاذ کرده است که به گمان من برای ایران مثبت است: یک، خواهان تغییر رژیم در ایران نیست، دو، خواهان درگیری نظامی با ایران نیست و سه، خواهان توافق هستهای است.
🔹حتی ترامپ در بسیاری از مواقع تاکید کرده است که چیزی غیر از توافق هستهای نمی‌خواهد.
🔹 اما مشکلی که در رابطه با دولت ترامپ چه در این دوره، چه در دوره نخست ریاست‌جمهوری وجود دارد این است که فقط خود او مایل به یک توافق برد-برد با ایران است و دولتش خواستار چنین توافقی نیست.
🔹درواقع اعمال فشار حداکثری برای اطرافیان ترامپ به قصد براندازی نظام در ایران است، نه به قصد رسیدن به یک توافق.
🔹در همین راستا مهم است که تعامل با شخص ترامپ صورت بگیرد، نه با دولت و اطرافیانش.
🔹به کانادا مکزیک و کلمبیا نگاه کنید متوجه می‌شوید که این کشورها با دادن امتیازهای صوری به ترامپ توانستند تهدید تعرفه‌ها را برای مدتی به عقب بیندازند.
🔹علاوه بر این، باید به آن طرف معادله هم توجه شود. اگر آقای ترامپ آن‌طوری که خودش ادعا می‌کند هشت سال دیگر بر سر قدرت باشد و بعد از او هم دموکرات‌ها چهار تا هشت سال دیگر نتوانند به قدرت برگردند، راهبرد طولانی‌مدت جمهوری اسلامی چیست؟
🔹به هر حال کشوری که در یک دهه گذشته از رشد اقتصاد چندانی برخوردار نبوده و با تورم بسیار بالایی هم دست‌به‌گریبان بوده اگر قرار باشد بین ۸تا ۱۶ سال دیگر هم در چنین وضعیتی باقی بماند شرایطش بیش از پیش دشوار میشود.
متن کامل این مطلب را در ویژه‌نامه نوروزی گروه رسانه‌ای دنیای اقتصاد بخوانید
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir
رئیس‌جمهور نمایشی
✅ علی واعظ، تحلیلگر ارشد امور ایران در گروه بین‌المللی بحران، چشم‌انداز روابط ایران و آمریکا در سال ۱۴۰۴ را بررسی کرده است.
🔹برای اتخاذ یک راهبرد مناسب در مقابل دونالد ترامپ ابتدا باید درک درستی از رفتار او داشته باشیم. آنچه برای ترامپ اهمیت دارد خود اوست، نه منافع و سیاست‌های راهبردی آمریکا.
🔹در واقع ترامپ خودش را محور قرار می‌دهد و همه مسائل را بر اساس آن محور ارزیابی می‌کند.
بنابراین اگر درک درستی از اولویت‌های ترامپ داشته باشیم متوجه می‌شویم که او در رابطه با ایران به دنبال کسب امتیازهایی است که در ۴۵ سال گذشته برای هیچ رئیس‌جمهوری در آمریکا مقدور نبوده است.
🔹 در همین رابطه برخی از اقدامات نمایشی مثل دیدار با رئیس‌جمهور ایران یا بازگشایی دفاتر دیپلماتیک آمریکا در ایران برای ترامپ به مراتب مهم‌تر از به دست آوردن توافقی است که از لحاظ راستی‌آزمایی در درجه بالاتری از برجام قرار داشته باشد.
🔹به عبارت دیگر هیچ‌یک از اینها برای ترامپ مهم نیست، چراکه هدف او به دست آوردن آن چیزی است که تاکنون هیچ‌کس به دست نیاورده است.
🔹کره شمالی در دوره نخست ریاست‌جمهوری ترامپ از همین ویژگی رفتاری او استفاده کرد و با چند اقدام نمایشی، تهدیدی را که ترامپ می‌توانست علیه کره شمالی اعمال کند، بدون واگذار کردن حتی کوچک‌ترین امتیازی کاهش داد.
🔹در همین راستا عدم تعامل با ترامپ به امید اینکه او متوجه شود فشار و تهدید باعث مقاومت ایران خواهد شد تلاشی بیهوده است.
🔹اگر شما به زبان بدن آقای ترامپ حین امضای سند فشار حداکثری توجه کنید متوجه اکراه او برای امضای این سند می‌شوید.
🔹علاوه بر این، ترامپ سه موضع اصولی را در ارتباط با ایران اتخاذ کرده است که به گمان من برای ایران مثبت است: یک، خواهان تغییر رژیم در ایران نیست، دو، خواهان درگیری نظامی با ایران نیست و سه، خواهان توافق هستهای است.
🔹حتی ترامپ در بسیاری از مواقع تاکید کرده است که چیزی غیر از توافق هستهای نمی‌خواهد.
🔹 اما مشکلی که در رابطه با دولت ترامپ چه در این دوره، چه در دوره نخست ریاست‌جمهوری وجود دارد این است که فقط خود او مایل به یک توافق برد-برد با ایران است و دولتش خواستار چنین توافقی نیست.
🔹درواقع اعمال فشار حداکثری برای اطرافیان ترامپ به قصد براندازی نظام در ایران است، نه به قصد رسیدن به یک توافق.
🔹در همین راستا مهم است که تعامل با شخص ترامپ صورت بگیرد، نه با دولت و اطرافیانش.
🔹به کانادا مکزیک و کلمبیا نگاه کنید متوجه می‌شوید که این کشورها با دادن امتیازهای صوری به ترامپ توانستند تهدید تعرفه‌ها را برای مدتی به عقب بیندازند.
🔹علاوه بر این، باید به آن طرف معادله هم توجه شود. اگر آقای ترامپ آن‌طوری که خودش ادعا می‌کند هشت سال دیگر بر سر قدرت باشد و بعد از او هم دموکرات‌ها چهار تا هشت سال دیگر نتوانند به قدرت برگردند، راهبرد طولانی‌مدت جمهوری اسلامی چیست؟
🔹به هر حال کشوری که در یک دهه گذشته از رشد اقتصاد چندانی برخوردار نبوده و با تورم بسیار بالایی هم دست‌به‌گریبان بوده اگر قرار باشد بین ۸تا ۱۶ سال دیگر هم در چنین وضعیتی باقی بماند شرایطش بیش از پیش دشوار میشود.
متن کامل این مطلب را در ویژه‌نامه نوروزی گروه رسانه‌ای دنیای اقتصاد بخوانید
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir
登录以解锁更多功能。
