*من نزد یزدان میروم*
<هیربد سوشیانت مزدیسنا>
باز میروم باز میروم
من نزد یزدان میروم
خورشید چو هست خُم خانه ام
با مِی پرستان میروم
راه مرا گر بسته اند
از راه رندان میروم
پرده سرای پاک او
شادان و شیدان میروم
اندر مَیَزد مینوی
باده گساران میروم
باز میروم باز میروم
من نزد یاران میروم
پیدا کنم جانان خود
من بوسه باران میروم
همدم چو نیست اندر جهان
در: دَم، شتابان میروم
بیداری ام: خوابی چو بود
در خواب ِخوبان میروم
باز میروم باز میروم
اندر گرودمان میروم
ساز و سرای زَند و اُست
آوازه خوانان میروم
شاهنشه شاهنشهان
تابنده بر سوی مهان
مزدااهورای من است
زی مرز مستان میروم
.
میزد: خوان و میز ویژه آیینهای مغانه
گرودمان: بهشت. سرای روشن اهورایی.
زند: سرودهای زرتشت. گزارش گاتها
اُست: اوستا
