بنظرم مغز آدمی خیلی زود شرطی میشه
مثلا اگر کاملا شانسی سکه پرتاب بشه و ۵ بار، پشت بیاد
مغز کم کم این رو میسازه که پرتاب بعدی هم باید پشت بیاد
هرچی تعداد دفعاتی که پشت هم پشت میاد بیشتر باشه، سوگیری مغز برای حدس بعدی هم بیشتر میشه
حالا سکه ۲ رو داره و تکرار شده
اگر تاس که شش وجه داره مثلا ۵ بار پرتاب بشه و ۲ بیاد برای دفعه بعد اومدن ۲ رو خیلی بیشتر مغز فکر میکنه ۲ خواهد اومد
*دواقع بنظرم هرچند احتمال رخ دادن چیزی کمتر باشه، و مداوم تکرار بشه، شدت سوگیری مغز تصاعدی زیاد میشه
این دوتا مثال خیلی ساده و پیش پا افتاده بود. اما چیزی که توی زندگی واقعی هست تاس شش وجهی نیست، بینهایت گزینه هست؛ مخصوصا زمان ما که تعداد انتخاب ها هم خیلی خیلی بیشتر شده.
توی چنین شرایطی اگه یه پیشآمد چندین بار تکرار بشه، چقدر زندگی و تفکرمون سوگیرانه خواهد بود؟
#برداشت_هایی_شاید_اشتباه