🖋#سبک_های_مدیریتی
✅ سبک مدیریتی دموکراتیک
یک مدیر دموکرات تیم خود را دعوت می‌کند که به صورت مستقیم در تصمیم‌گیری‌ها شرکت داشته باشند.
خطوط باز ارتباطات بین مدیران دموکراتیک و کارکنان به این نوع از مدیران اجازه می‌دهد تا مهارت‌ها و مزایای هر کارمند را درک کنند. مشارکت باز و تبادل نظرات در بین سطوح مختلف کارمندی به همه اجازه می‌دهد تا در نتیجه یک تصمیم یا یک پروژه، سهیم باشند.
✅سبک مدیریتی دستوری
مدیران پیرو این سبک ، روش کار را توضیح می‌دهند و سپس نظارت می‌کنند تا افراد حتما به مقصود مورد نظر برسند. مدیران دستوری، علاقه‌مند هستند سریع به نتیجه برسند. آنها سعی می‌کنند با یادآوری عواقب منفی قصور در کار، به افراد انگیزه بدهند. این سبک مدیریتی می‌تواند برای محیط‌های دارای شغل‌های غیرتخصصی، جایی که نظارتِ بیشتر برای جلوگیری از ابهام لازم است، مناسب باشد.
✅سبک مدیریتی متقاعدکننده
یک مدیر، زمان زیادی را با اعضای تیم خود سپری می‌کند. مشارکت با کارکنان به مدیر اجازه می‌دهد تا به جای دستور دادن یا تقاضای بیش از حد، رغبت مطلوبی را در تیم ایجاد کند. مدیران موثر از کار اعضای تیم خود مطلع هستند و هر روز در زندگی کاریشان حضور دارند.
این سبک مدیریتی هنگامی بیشتر موفق می‌شود که مدیران فرآیندهای تصمیم‌گیری، سازمان‌یافته و کارآمد را توسعه بدهند. در غیر این صورت، دریافت ورودی از تمام افراد می‌تواند سبب نامنظم‌شدن و کند شدن فرآیند شود.
✅ مدیریت آزادی مطلق اقتصادی
مدیر آزادی مطلق (عدم مداخله) بیشتر شبیه یک مربی است تا یک مدیر. این مدیرها از کارکنان خود می‌خواهند تا پا پیش گذاشته و تصمیم‌گیری کنند. این مسئله به تیم اجازه می‌دهد تا حس مالکیت در هر خصوص پروژه‌های مختلف را داشته باشد. مدیر در این سبک فکری در حاشیه می‌ماند و فقط هنگامی که مسائل دچار مشکل شوند ورود کرده و پیشنهاداتی می‌دهد. در غیر این صورت کار خاصی نمی‌کند و به کارمندان خود اجازه خلاقیت و فعالیت بر اساس تشخیص و رهبری شخصی را می‌دهد.
@modiryarii
