حافظ خوانی - رضا ضیاء
شرح و تفسیر اشعار حافظ
با محمدرضا ضیاء
ارتباط:
@mohamadrezazia
نشانی کانال تلگرام:
https://t.me/oragheparishan
با محمدرضا ضیاء
ارتباط:
@mohamadrezazia
نشانی کانال تلگرام:
https://t.me/oragheparishan
关联群组
"حافظ خوانی - رضا ضیاء" 群组最新帖子
10.04.202507:36
ثبت‌نام در سایت هنرستان
https://honarestan.org/courses/84
https://t.me/hafezxany
https://honarestan.org/courses/84
https://t.me/hafezxany
转发自:
نشر نو
25.03.202510:05
«در راه پیشرفت فرهنگ باید کوشید و نخستین قدمْ ترکِ کهنه‌پرستی است.» (پرویز ناتل‌خانلری)
«آقاى دكتر پرویز ناتل‌خانلرى قريب صد كتاب و مقاله دربارۀ زبان و ادبيات فارسى تأليف و ترجمه كرد. ”ديوان حافظ“ تصحيح او از معتبرترين نسخه‌هاى ديوان حافظ است كه تاكنون به چاپ رسيده. تأليف دستور زبان فارسى و تاريخ زبان فارسى و تصحيح و چاپ دورۀ ”سمک عيار“ از ديگر كارهاى مهم او است. دكتر خانلرى شاعرى توانا بود كه به سبک قديم و نو شعر مى‌سرود. ”شعر عقاب“ او از زيباترين شعرهاى معاصر است كه در دفتر شعر او به‌نام ”ماه در مرداب“ به چاپ رسيده و يک بار هم اميركبير آن را منتشر كرد. دكتر خانلرى پسر خردسالى داشت كه به سرطان خون مبتلا شد و با همه كوششى كه در مداواى او صورت گرفت، سرانجام اين طفل معصوم از دنيا رفت و دكتر خانلرى و همسر دانشمندش عزادار شدند. خانم دكتر زهرا خانلرى (كيا) تا آخر عمر در ماتم فرزند خود لباس سياه مى‌پوشيد.» (عبدالرحیم جعفری، «در جست‌وجوی صبح»، ص ۷۹۸ و ۷۹۹)
پرویز ناتل‌خانلری، زادهٔ ۲۹ اسفند ۱۲۹۲، در تهران، در یک خانوادۀ مازندرانی که در عصر قاجار شغل دیوانی داشتند، زاده شد. نام‌خانوادگی خانلری برگرفته از لقب جدش خانلرخان، نویسندۀ «سفرنامۀ میرزا خانلرخان»، است. جد او، میرزا احمد مازندرانی، نخست عنوان خانلرخان و سپس لقب اعتصام‌الملک گرفت. میرزا خانلرخان اعتصام‌الملک، تا پایان عمر، مشاغلی در وزارت امور خارجه داشت و مدیرکل وزارت خارجه بود.
پرویز ناتل‌خانلری تحصیلات ابتدایی را در مدرسهٔ سَن‌لوئی تهران و مدرسهٔ ثروت گذراند. درس‌های دورهٔ اول دبیرستان را به‌صورت متفرقه امتحان داد و هنگام ورود به دارالفنون برای دورهٔ دوم متوسطه، به تشویق بدیع‌الزمان فروزانفر که آن زمان معلم دارالفنون بود، رشتهٔ ادبی را انتخاب کرد. سپس وارد دانشسرای عالی شد و در سال ۱۳۱۴ خورشیدی دانشنامهٔ کارشناسی زبان و ادبیات فارسی را از دانشکدهٔ ادبیات دانشگاه تهران دریافت کرد. پس از گذراندن دورهٔ آموزشیِ نظام‌وظیفه، از سال ۱۳۱۵ به خدمت وزارت فرهنگ درآمد و مدتی دبیر دبیرستان‌های رشت بود. سپس، ضمن تدریس در دبیرستان‌ها، دورهٔ دکتری زبان و ادبیات فارسی را گذراند.
خانلری از دوران دانشجویی با مطبوعات همکاری می‌کرد و اشعار و نوشته‌هایش در مجلّهٔ «مهر» انتشار می‌یافت. در خاطراتش از جمعی از ادیبان نامدار آن زمان همچون محمدتقی بهار، غلامرضا رشیدیاسمی، و سعید نفیسی یاد می‌کند که در دفتر مجلّهٔ «مهر» گرد می‌آمدند و مشهور به ادبای سبعه (هفتگانه) بودند. در مقابل آنان، به چهار نفر از جوانان نوگرا و دانش‌آموختۀ اروپا یعنی صادق هدایت، مجتبی مینوی، بزرگ علوی و مسعود فرزاد اشاره می‌کند که در «کافهٔ رزنوار»، در خیابان لاله‌زار نو، جمع می‌شدند و به گروه ربعه (چهارگانه) مشهور شده بودند و خانلری در حدود سال ۱۳۱۵ با آنان نیز آشنایی یافت.
از مهم‌ترین خدمات خانلری به فرهنگ ایرانی، تأسیس بنیاد فرهنگ ایران با جلب همکاری عده‌ای از پژوهشگران بود که در سال ۱۳۴۴ آغاز به کار کرد. بنیاد فرهنگ ایران در مدت فعالیت خود بیش از سیصد عنوان کتاب منتشر کرد که اغلب آنها متون و پژوهش‌های مهمی در جنبه‌های مختلف ادبی و تاریخی و علمی بود. ریاست بنیاد فرهنگ از ابتدای تأسیس تا ۱۳۵۷ بر عهدهٔ خانلری بود. خانلری ریاست فرهنگستان ادب و هنر ایران و مدتی نیز مدیرکلیِ سازمان پیکار با بی‌سوادی را برعهده داشت.
خانلری در جوانی در شاعری گرایش‌هایی مشابه نیما یوشیج داشت، اما به این نتیجه رسید که عروض فارسی ظرفیت‌های گسترده‌ای دارد و آنچه نیازمند تغییر و تحول است زبان شعر است که باید امروزی شود. مجموعهٔ اشعارش با نام «ماه در مرداب» در سال ۱۳۴۳ انتشار یافت و بارها تجدیدچاپ شد.
«آقاى دكتر پرویز ناتل‌خانلرى قريب صد كتاب و مقاله دربارۀ زبان و ادبيات فارسى تأليف و ترجمه كرد. ”ديوان حافظ“ تصحيح او از معتبرترين نسخه‌هاى ديوان حافظ است كه تاكنون به چاپ رسيده. تأليف دستور زبان فارسى و تاريخ زبان فارسى و تصحيح و چاپ دورۀ ”سمک عيار“ از ديگر كارهاى مهم او است. دكتر خانلرى شاعرى توانا بود كه به سبک قديم و نو شعر مى‌سرود. ”شعر عقاب“ او از زيباترين شعرهاى معاصر است كه در دفتر شعر او به‌نام ”ماه در مرداب“ به چاپ رسيده و يک بار هم اميركبير آن را منتشر كرد. دكتر خانلرى پسر خردسالى داشت كه به سرطان خون مبتلا شد و با همه كوششى كه در مداواى او صورت گرفت، سرانجام اين طفل معصوم از دنيا رفت و دكتر خانلرى و همسر دانشمندش عزادار شدند. خانم دكتر زهرا خانلرى (كيا) تا آخر عمر در ماتم فرزند خود لباس سياه مى‌پوشيد.» (عبدالرحیم جعفری، «در جست‌وجوی صبح»، ص ۷۹۸ و ۷۹۹)
پرویز ناتل‌خانلری، زادهٔ ۲۹ اسفند ۱۲۹۲، در تهران، در یک خانوادۀ مازندرانی که در عصر قاجار شغل دیوانی داشتند، زاده شد. نام‌خانوادگی خانلری برگرفته از لقب جدش خانلرخان، نویسندۀ «سفرنامۀ میرزا خانلرخان»، است. جد او، میرزا احمد مازندرانی، نخست عنوان خانلرخان و سپس لقب اعتصام‌الملک گرفت. میرزا خانلرخان اعتصام‌الملک، تا پایان عمر، مشاغلی در وزارت امور خارجه داشت و مدیرکل وزارت خارجه بود.
پرویز ناتل‌خانلری تحصیلات ابتدایی را در مدرسهٔ سَن‌لوئی تهران و مدرسهٔ ثروت گذراند. درس‌های دورهٔ اول دبیرستان را به‌صورت متفرقه امتحان داد و هنگام ورود به دارالفنون برای دورهٔ دوم متوسطه، به تشویق بدیع‌الزمان فروزانفر که آن زمان معلم دارالفنون بود، رشتهٔ ادبی را انتخاب کرد. سپس وارد دانشسرای عالی شد و در سال ۱۳۱۴ خورشیدی دانشنامهٔ کارشناسی زبان و ادبیات فارسی را از دانشکدهٔ ادبیات دانشگاه تهران دریافت کرد. پس از گذراندن دورهٔ آموزشیِ نظام‌وظیفه، از سال ۱۳۱۵ به خدمت وزارت فرهنگ درآمد و مدتی دبیر دبیرستان‌های رشت بود. سپس، ضمن تدریس در دبیرستان‌ها، دورهٔ دکتری زبان و ادبیات فارسی را گذراند.
خانلری از دوران دانشجویی با مطبوعات همکاری می‌کرد و اشعار و نوشته‌هایش در مجلّهٔ «مهر» انتشار می‌یافت. در خاطراتش از جمعی از ادیبان نامدار آن زمان همچون محمدتقی بهار، غلامرضا رشیدیاسمی، و سعید نفیسی یاد می‌کند که در دفتر مجلّهٔ «مهر» گرد می‌آمدند و مشهور به ادبای سبعه (هفتگانه) بودند. در مقابل آنان، به چهار نفر از جوانان نوگرا و دانش‌آموختۀ اروپا یعنی صادق هدایت، مجتبی مینوی، بزرگ علوی و مسعود فرزاد اشاره می‌کند که در «کافهٔ رزنوار»، در خیابان لاله‌زار نو، جمع می‌شدند و به گروه ربعه (چهارگانه) مشهور شده بودند و خانلری در حدود سال ۱۳۱۵ با آنان نیز آشنایی یافت.
از مهم‌ترین خدمات خانلری به فرهنگ ایرانی، تأسیس بنیاد فرهنگ ایران با جلب همکاری عده‌ای از پژوهشگران بود که در سال ۱۳۴۴ آغاز به کار کرد. بنیاد فرهنگ ایران در مدت فعالیت خود بیش از سیصد عنوان کتاب منتشر کرد که اغلب آنها متون و پژوهش‌های مهمی در جنبه‌های مختلف ادبی و تاریخی و علمی بود. ریاست بنیاد فرهنگ از ابتدای تأسیس تا ۱۳۵۷ بر عهدهٔ خانلری بود. خانلری ریاست فرهنگستان ادب و هنر ایران و مدتی نیز مدیرکلیِ سازمان پیکار با بی‌سوادی را برعهده داشت.
خانلری در جوانی در شاعری گرایش‌هایی مشابه نیما یوشیج داشت، اما به این نتیجه رسید که عروض فارسی ظرفیت‌های گسترده‌ای دارد و آنچه نیازمند تغییر و تحول است زبان شعر است که باید امروزی شود. مجموعهٔ اشعارش با نام «ماه در مرداب» در سال ۱۳۴۳ انتشار یافت و بارها تجدیدچاپ شد.
03.02.202508:01
شرحِ غزلِ ۷۲
راهیست راهِ عشق که هیچش کناره نیست
آنجا جز آنکه جان بسپارند چاره نیست
هر گه که دل به عشق دهی، خوش دمی بود،
در کارِ خیر حاجتِ هیچ استخاره نیست
https://t.me/hafezxany
راهیست راهِ عشق که هیچش کناره نیست
آنجا جز آنکه جان بسپارند چاره نیست
هر گه که دل به عشق دهی، خوش دمی بود،
در کارِ خیر حاجتِ هیچ استخاره نیست
https://t.me/hafezxany
02.02.202506:03
بگذرد این روزگار تلخ تر از زهر....
بسياری می‌پندارند كه اين دو بيت زيبا و مشهور از حافظ است. در بعضی چاپ‌های ديوان حافظ (مثل چاپ قدسی، انجوی و نيز حاشيهٔ چاپ پژمان) هم در جزء غزل حافظ (بر سر آنم كه‌گر ز دست برآيد)، كه با همين وزن و رديف و قافيه سروده، آمده است. در اوايل انقلاب نيز سرودی با اين شعر ساخته شد (شعر و آهنگ محمدعلی ابرآويز) كه مصراعِ مشهور حافظ «ديو چو بيرون رود، فرشته درآيد» نيز در آن تضمين شده بود، ولی این شعر در هيچ‌يك از چاپ‌های معتبر و نُسَخ قديم ديوان حافظ نيامده است.
اين دو بيتِ زيبا از «حكيم تبيان» است. تا جايی كه جست‌وجو كردم، نخستين‌بار مرحوم احمد گلچين معانی در جُنگ معانی (چاپ مركز پژوهشی ميراث مكتوب، ص١١) به اين انتساب اشاره كرده است. بعدها در عرفات العاشقين (چاپ مركز پژوهشی ميراث مكتوب، ص ٨٥٢ جلد دوم)، در بخش «متقدمين»، نيز ديدم كه اين دو بيت به همين شاعر نسبت داده شده است (منبعِ گلچين نيز عرفات بوده). در آنجا، مصراع چهارم به صورت «باز يكی روزگار چون شكر آيد» ضبط شده است.
https://t.me/oragheparishan
صبر و ظفر هر دو دوستانِ قديمند / بر اثر صبر، نوبتِ ظفر آيد
بگذرد اين روزگار تلخ‌تر از زهر / بار دگر روزگار چون شكر آيد
بسياری می‌پندارند كه اين دو بيت زيبا و مشهور از حافظ است. در بعضی چاپ‌های ديوان حافظ (مثل چاپ قدسی، انجوی و نيز حاشيهٔ چاپ پژمان) هم در جزء غزل حافظ (بر سر آنم كه‌گر ز دست برآيد)، كه با همين وزن و رديف و قافيه سروده، آمده است. در اوايل انقلاب نيز سرودی با اين شعر ساخته شد (شعر و آهنگ محمدعلی ابرآويز) كه مصراعِ مشهور حافظ «ديو چو بيرون رود، فرشته درآيد» نيز در آن تضمين شده بود، ولی این شعر در هيچ‌يك از چاپ‌های معتبر و نُسَخ قديم ديوان حافظ نيامده است.
اين دو بيتِ زيبا از «حكيم تبيان» است. تا جايی كه جست‌وجو كردم، نخستين‌بار مرحوم احمد گلچين معانی در جُنگ معانی (چاپ مركز پژوهشی ميراث مكتوب، ص١١) به اين انتساب اشاره كرده است. بعدها در عرفات العاشقين (چاپ مركز پژوهشی ميراث مكتوب، ص ٨٥٢ جلد دوم)، در بخش «متقدمين»، نيز ديدم كه اين دو بيت به همين شاعر نسبت داده شده است (منبعِ گلچين نيز عرفات بوده). در آنجا، مصراع چهارم به صورت «باز يكی روزگار چون شكر آيد» ضبط شده است.
https://t.me/oragheparishan
27.01.202509:54
آواز: شجریان
سه‌تار: لطفی
نی: عبدالنقی افشارنیا
شعر: حافظ
آلبوم: معمّای هستی
سه‌تار: لطفی
نی: عبدالنقی افشارنیا
شعر: حافظ
آلبوم: معمّای هستی
27.01.202507:35
زاهدِ ظاهرپرست از حالِ ما آگاه نیست
در حقِ ما هرچه گوید جایِ هیچ اکراه نیست...
چیست این سقفِ بلندِ سادهٔ بسیارنقش
زین معمّا هیچ دانا در جهان آگاه نیست
https://t.me/hafezxany
در حقِ ما هرچه گوید جایِ هیچ اکراه نیست...
چیست این سقفِ بلندِ سادهٔ بسیارنقش
زین معمّا هیچ دانا در جهان آگاه نیست
https://t.me/hafezxany
20.01.202509:14
مردمِ دیدهٔ ما جز به رخت ناظر نیست
دلِ سرگشتهٔ ما غیرِ تو را ذاکر نیست
اشکم اِحرام طوافِ حرمت می‌بندد،
گر چه از خونِ دلِ ریش، دمی طاهر نیست
۶۰۳۷ ۶۹۱۵ ۵۷۹۸ ۰۵۵۴
بانک صادرات
محمد رضا ضیاء
این کار به تداوم این درس‌گفتارها یاری می‌رساند و به من برای ادامه انگیزه می‌دهد.
پی‌نوشت
۱. به لطف بعضی دوستان، امکان واریز از خارج از ایران نیز فراهم شده. اگر عزیزانی از آنجا، خواستند به کلاس کمک کنند، به من پیام بدهند تا چگونگی واریز را عرض کنم.
https://t.me/hafezxany
@nashrenow
دلِ سرگشتهٔ ما غیرِ تو را ذاکر نیست
اشکم اِحرام طوافِ حرمت می‌بندد،
گر چه از خونِ دلِ ریش، دمی طاهر نیست
شهریه دادن برای این کلاس، اختیاری است، و کسانی لطف می‌کنند و هر ماه (یا هر چهار جلسه یک بار) به این شماره کارت، دویست هزار تومان، (یا کمتر و بیشتر) می‌ریزند.
۶۰۳۷ ۶۹۱۵ ۵۷۹۸ ۰۵۵۴
بانک صادرات
محمد رضا ضیاء
این کار به تداوم این درس‌گفتارها یاری می‌رساند و به من برای ادامه انگیزه می‌دهد.
پی‌نوشت
۱. به لطف بعضی دوستان، امکان واریز از خارج از ایران نیز فراهم شده. اگر عزیزانی از آنجا، خواستند به کلاس کمک کنند، به من پیام بدهند تا چگونگی واریز را عرض کنم.
https://t.me/hafezxany
@nashrenow
19.01.202511:39
کارگاهِ خواندن متون نثر از ابتدای بهمن‌ماه آغاز می‌شود.
این دوره شامل خواندنِ گزیده‌ای از کتاب‌های برجستهٔ نثرِ کهن فارسی، متون تفسیری و مروری بر امّهات متون ادبی‌ست:
قابوس نامه | تاریخ بیهقی | کلیله و دمنه | فیه مافیه | مقالات شمس | اسرارالتوحید | تذکرۀ الاولیا | رساله‌های نثر عبید زاکانی
و....
در این دوره گزیده‌ای از لحظات ماندگار نثر فارسی خوانده و به صورتی همه‌فهم شرح و تفسیر می‌شود.
کلاس‌ها آنلاین و با حضور مخاطب است و به صورت آفلاین هم بعداً قابل استفاده است.
ثبت‌نام در:
@hezaraanertebat
این دوره شامل خواندنِ گزیده‌ای از کتاب‌های برجستهٔ نثرِ کهن فارسی، متون تفسیری و مروری بر امّهات متون ادبی‌ست:
قابوس نامه | تاریخ بیهقی | کلیله و دمنه | فیه مافیه | مقالات شمس | اسرارالتوحید | تذکرۀ الاولیا | رساله‌های نثر عبید زاکانی
و....
در این دوره گزیده‌ای از لحظات ماندگار نثر فارسی خوانده و به صورتی همه‌فهم شرح و تفسیر می‌شود.
کلاس‌ها آنلاین و با حضور مخاطب است و به صورت آفلاین هم بعداً قابل استفاده است.
ثبت‌نام در:
@hezaraanertebat
无法访问
媒体内容
媒体内容
13.01.202509:38
کس نیست که افتادهٔ آن زلف دوتا نیست....
آهنگساز رامین کاکاوند
با صدای حسام‌الدّین سراج
آهنگساز رامین کاکاوند
با صدای حسام‌الدّین سراج
转发自:نشر نو
13.01.202509:35
چگونه با نظام «اندیشه حافظ» به گسترش مدارا در جامعه کمک کنیم؟
پویش بیکرانِ شدن
*
نشر نو: مصطفی رحیمی (۱۳۸۱-۱۳۰۵)، حقوق‌دان و نویسنده و مترجم است.
*
کتاب «حافظ اندیشه: نظری به اندیشه حافظ با انتقادگونه‌ای از تصوف» به «اندیشه» حافظ می‌پردازد و جنبه‌های گوناگون تفکر او را از پس زیبایی غزل‌هایش تحلیل می‌کند.
*
رحیمی «همساز کردن ناهمسازها» را ایده بنیادین حافظ تلقی می‌کند و با ارجاعات مفید می‌کوشد ابعاد پنهان نظریه «عشق» و «رندی» را در نظام اندیشه حافظ آشکار سازد و همچنین نشان می‌دهد که کدام سویه‌های اندیشه وی با نظریات فلسفی مدرن تلاقی می‌کند و کدام سویه‌ها با آن متفاوت است.
*
نویسنده پرده نقش‌نقش شعر حافظ را کنار می‌زند تا از ورای آن انسان و جهان مطلوب شاعر را بازشناسد. در این میانه معنا و جایگاه یکایک گزاره‌های شعر حافظ در نظام اندیشه او تشریح می‌شود.
*
رحیمی معتقد است «تفکر حافظ از حد منطق ارسطو در می‌گذرد و به مرحله دیالکتیکی می‌رسد. حاصل این سفر دراز، ره‌آوردی بزرگ است: پویایی و حرکت.»
*
حافظ اندیشه | نوشتۀ مصطفی رحیمی | نشرنو، چاپ اول ۱۳۹۸، ۳۱۷ صفحه، ۶۰,۰۰۰ تومان.
*
خرید:
http://bit.ly/2mMxOWz
*
@nashrenow
پویش بیکرانِ شدن
*
نشر نو: مصطفی رحیمی (۱۳۸۱-۱۳۰۵)، حقوق‌دان و نویسنده و مترجم است.
*
کتاب «حافظ اندیشه: نظری به اندیشه حافظ با انتقادگونه‌ای از تصوف» به «اندیشه» حافظ می‌پردازد و جنبه‌های گوناگون تفکر او را از پس زیبایی غزل‌هایش تحلیل می‌کند.
*
رحیمی «همساز کردن ناهمسازها» را ایده بنیادین حافظ تلقی می‌کند و با ارجاعات مفید می‌کوشد ابعاد پنهان نظریه «عشق» و «رندی» را در نظام اندیشه حافظ آشکار سازد و همچنین نشان می‌دهد که کدام سویه‌های اندیشه وی با نظریات فلسفی مدرن تلاقی می‌کند و کدام سویه‌ها با آن متفاوت است.
*
نویسنده پرده نقش‌نقش شعر حافظ را کنار می‌زند تا از ورای آن انسان و جهان مطلوب شاعر را بازشناسد. در این میانه معنا و جایگاه یکایک گزاره‌های شعر حافظ در نظام اندیشه او تشریح می‌شود.
*
رحیمی معتقد است «تفکر حافظ از حد منطق ارسطو در می‌گذرد و به مرحله دیالکتیکی می‌رسد. حاصل این سفر دراز، ره‌آوردی بزرگ است: پویایی و حرکت.»
*
حافظ اندیشه | نوشتۀ مصطفی رحیمی | نشرنو، چاپ اول ۱۳۹۸، ۳۱۷ صفحه، ۶۰,۰۰۰ تومان.
*
خرید:
http://bit.ly/2mMxOWz
*
@nashrenow
13.01.202509:12
کس نیست که افتادهٔ آن زلفِ دوتا نیست
در رهگذر کیست که دامی ز بلا نیست؟
دی می‌شد و گفتم: صنما عهد به جای آر
گفتا: غلطی خواجه درین عهد، وفا نیست!
https://t.me/hafezxany
در رهگذر کیست که دامی ز بلا نیست؟
دی می‌شد و گفتم: صنما عهد به جای آر
گفتا: غلطی خواجه درین عهد، وفا نیست!
https://t.me/hafezxany
07.01.202506:35
خواندن و شرح شاهکارهای نثر فارسی
با رضا ضیاء.
برای ثبت‌نام به این شناسه پیام بدهید:
@hezaraanertebat
https://t.me/hafezxany
با رضا ضیاء.
برای ثبت‌نام به این شناسه پیام بدهید:
@hezaraanertebat
https://t.me/hafezxany
06.01.202508:11
شرح غزلِ ۶۸
ماهم این هفته شد از شهر و به چشمم سالیست
حالِ هجران تو چه دانی که چه مشکل حالیست
بعد ازینم نبوَد شائبه در جوهرِ فرد
که دهانِ تو بران نکته خوش استدلالیست
https://t.me/hafezxany
نشر نو، http://www.nashrenow.com
حامی حافظ‌خوانی.
ماهم این هفته شد از شهر و به چشمم سالیست
حالِ هجران تو چه دانی که چه مشکل حالیست
بعد ازینم نبوَد شائبه در جوهرِ فرد
که دهانِ تو بران نکته خوش استدلالیست
https://t.me/hafezxany
نشر نو، http://www.nashrenow.com
حامی حافظ‌خوانی.
26.11.202404:17
برای اطلاعات بیشتر دورهٔ سعدی خوانی بنده، به اینجا بروید:
https://honarestan.org/courses/58
https://honarestan.org/courses/58
无法访问
媒体内容
媒体内容
记录
10.04.202523:59
5.4K订阅者29.03.202523:59
100引用指数24.01.202521:52
1K每帖平均覆盖率24.01.202521:52
1K广告帖子的平均覆盖率28.02.202514:44
20.00%ER20.01.202520:21
20.28%ERR转发自:نشر نو
25.03.202510:05
«در راه پیشرفت فرهنگ باید کوشید و نخستین قدمْ ترکِ کهنه‌پرستی است.» (پرویز ناتل‌خانلری)
«آقاى دكتر پرویز ناتل‌خانلرى قريب صد كتاب و مقاله دربارۀ زبان و ادبيات فارسى تأليف و ترجمه كرد. ”ديوان حافظ“ تصحيح او از معتبرترين نسخه‌هاى ديوان حافظ است كه تاكنون به چاپ رسيده. تأليف دستور زبان فارسى و تاريخ زبان فارسى و تصحيح و چاپ دورۀ ”سمک عيار“ از ديگر كارهاى مهم او است. دكتر خانلرى شاعرى توانا بود كه به سبک قديم و نو شعر مى‌سرود. ”شعر عقاب“ او از زيباترين شعرهاى معاصر است كه در دفتر شعر او به‌نام ”ماه در مرداب“ به چاپ رسيده و يک بار هم اميركبير آن را منتشر كرد. دكتر خانلرى پسر خردسالى داشت كه به سرطان خون مبتلا شد و با همه كوششى كه در مداواى او صورت گرفت، سرانجام اين طفل معصوم از دنيا رفت و دكتر خانلرى و همسر دانشمندش عزادار شدند. خانم دكتر زهرا خانلرى (كيا) تا آخر عمر در ماتم فرزند خود لباس سياه مى‌پوشيد.» (عبدالرحیم جعفری، «در جست‌وجوی صبح»، ص ۷۹۸ و ۷۹۹)
پرویز ناتل‌خانلری، زادهٔ ۲۹ اسفند ۱۲۹۲، در تهران، در یک خانوادۀ مازندرانی که در عصر قاجار شغل دیوانی داشتند، زاده شد. نام‌خانوادگی خانلری برگرفته از لقب جدش خانلرخان، نویسندۀ «سفرنامۀ میرزا خانلرخان»، است. جد او، میرزا احمد مازندرانی، نخست عنوان خانلرخان و سپس لقب اعتصام‌الملک گرفت. میرزا خانلرخان اعتصام‌الملک، تا پایان عمر، مشاغلی در وزارت امور خارجه داشت و مدیرکل وزارت خارجه بود.
پرویز ناتل‌خانلری تحصیلات ابتدایی را در مدرسهٔ سَن‌لوئی تهران و مدرسهٔ ثروت گذراند. درس‌های دورهٔ اول دبیرستان را به‌صورت متفرقه امتحان داد و هنگام ورود به دارالفنون برای دورهٔ دوم متوسطه، به تشویق بدیع‌الزمان فروزانفر که آن زمان معلم دارالفنون بود، رشتهٔ ادبی را انتخاب کرد. سپس وارد دانشسرای عالی شد و در سال ۱۳۱۴ خورشیدی دانشنامهٔ کارشناسی زبان و ادبیات فارسی را از دانشکدهٔ ادبیات دانشگاه تهران دریافت کرد. پس از گذراندن دورهٔ آموزشیِ نظام‌وظیفه، از سال ۱۳۱۵ به خدمت وزارت فرهنگ درآمد و مدتی دبیر دبیرستان‌های رشت بود. سپس، ضمن تدریس در دبیرستان‌ها، دورهٔ دکتری زبان و ادبیات فارسی را گذراند.
خانلری از دوران دانشجویی با مطبوعات همکاری می‌کرد و اشعار و نوشته‌هایش در مجلّهٔ «مهر» انتشار می‌یافت. در خاطراتش از جمعی از ادیبان نامدار آن زمان همچون محمدتقی بهار، غلامرضا رشیدیاسمی، و سعید نفیسی یاد می‌کند که در دفتر مجلّهٔ «مهر» گرد می‌آمدند و مشهور به ادبای سبعه (هفتگانه) بودند. در مقابل آنان، به چهار نفر از جوانان نوگرا و دانش‌آموختۀ اروپا یعنی صادق هدایت، مجتبی مینوی، بزرگ علوی و مسعود فرزاد اشاره می‌کند که در «کافهٔ رزنوار»، در خیابان لاله‌زار نو، جمع می‌شدند و به گروه ربعه (چهارگانه) مشهور شده بودند و خانلری در حدود سال ۱۳۱۵ با آنان نیز آشنایی یافت.
از مهم‌ترین خدمات خانلری به فرهنگ ایرانی، تأسیس بنیاد فرهنگ ایران با جلب همکاری عده‌ای از پژوهشگران بود که در سال ۱۳۴۴ آغاز به کار کرد. بنیاد فرهنگ ایران در مدت فعالیت خود بیش از سیصد عنوان کتاب منتشر کرد که اغلب آنها متون و پژوهش‌های مهمی در جنبه‌های مختلف ادبی و تاریخی و علمی بود. ریاست بنیاد فرهنگ از ابتدای تأسیس تا ۱۳۵۷ بر عهدهٔ خانلری بود. خانلری ریاست فرهنگستان ادب و هنر ایران و مدتی نیز مدیرکلیِ سازمان پیکار با بی‌سوادی را برعهده داشت.
خانلری در جوانی در شاعری گرایش‌هایی مشابه نیما یوشیج داشت، اما به این نتیجه رسید که عروض فارسی ظرفیت‌های گسترده‌ای دارد و آنچه نیازمند تغییر و تحول است زبان شعر است که باید امروزی شود. مجموعهٔ اشعارش با نام «ماه در مرداب» در سال ۱۳۴۳ انتشار یافت و بارها تجدیدچاپ شد.
«آقاى دكتر پرویز ناتل‌خانلرى قريب صد كتاب و مقاله دربارۀ زبان و ادبيات فارسى تأليف و ترجمه كرد. ”ديوان حافظ“ تصحيح او از معتبرترين نسخه‌هاى ديوان حافظ است كه تاكنون به چاپ رسيده. تأليف دستور زبان فارسى و تاريخ زبان فارسى و تصحيح و چاپ دورۀ ”سمک عيار“ از ديگر كارهاى مهم او است. دكتر خانلرى شاعرى توانا بود كه به سبک قديم و نو شعر مى‌سرود. ”شعر عقاب“ او از زيباترين شعرهاى معاصر است كه در دفتر شعر او به‌نام ”ماه در مرداب“ به چاپ رسيده و يک بار هم اميركبير آن را منتشر كرد. دكتر خانلرى پسر خردسالى داشت كه به سرطان خون مبتلا شد و با همه كوششى كه در مداواى او صورت گرفت، سرانجام اين طفل معصوم از دنيا رفت و دكتر خانلرى و همسر دانشمندش عزادار شدند. خانم دكتر زهرا خانلرى (كيا) تا آخر عمر در ماتم فرزند خود لباس سياه مى‌پوشيد.» (عبدالرحیم جعفری، «در جست‌وجوی صبح»، ص ۷۹۸ و ۷۹۹)
پرویز ناتل‌خانلری، زادهٔ ۲۹ اسفند ۱۲۹۲، در تهران، در یک خانوادۀ مازندرانی که در عصر قاجار شغل دیوانی داشتند، زاده شد. نام‌خانوادگی خانلری برگرفته از لقب جدش خانلرخان، نویسندۀ «سفرنامۀ میرزا خانلرخان»، است. جد او، میرزا احمد مازندرانی، نخست عنوان خانلرخان و سپس لقب اعتصام‌الملک گرفت. میرزا خانلرخان اعتصام‌الملک، تا پایان عمر، مشاغلی در وزارت امور خارجه داشت و مدیرکل وزارت خارجه بود.
پرویز ناتل‌خانلری تحصیلات ابتدایی را در مدرسهٔ سَن‌لوئی تهران و مدرسهٔ ثروت گذراند. درس‌های دورهٔ اول دبیرستان را به‌صورت متفرقه امتحان داد و هنگام ورود به دارالفنون برای دورهٔ دوم متوسطه، به تشویق بدیع‌الزمان فروزانفر که آن زمان معلم دارالفنون بود، رشتهٔ ادبی را انتخاب کرد. سپس وارد دانشسرای عالی شد و در سال ۱۳۱۴ خورشیدی دانشنامهٔ کارشناسی زبان و ادبیات فارسی را از دانشکدهٔ ادبیات دانشگاه تهران دریافت کرد. پس از گذراندن دورهٔ آموزشیِ نظام‌وظیفه، از سال ۱۳۱۵ به خدمت وزارت فرهنگ درآمد و مدتی دبیر دبیرستان‌های رشت بود. سپس، ضمن تدریس در دبیرستان‌ها، دورهٔ دکتری زبان و ادبیات فارسی را گذراند.
خانلری از دوران دانشجویی با مطبوعات همکاری می‌کرد و اشعار و نوشته‌هایش در مجلّهٔ «مهر» انتشار می‌یافت. در خاطراتش از جمعی از ادیبان نامدار آن زمان همچون محمدتقی بهار، غلامرضا رشیدیاسمی، و سعید نفیسی یاد می‌کند که در دفتر مجلّهٔ «مهر» گرد می‌آمدند و مشهور به ادبای سبعه (هفتگانه) بودند. در مقابل آنان، به چهار نفر از جوانان نوگرا و دانش‌آموختۀ اروپا یعنی صادق هدایت، مجتبی مینوی، بزرگ علوی و مسعود فرزاد اشاره می‌کند که در «کافهٔ رزنوار»، در خیابان لاله‌زار نو، جمع می‌شدند و به گروه ربعه (چهارگانه) مشهور شده بودند و خانلری در حدود سال ۱۳۱۵ با آنان نیز آشنایی یافت.
از مهم‌ترین خدمات خانلری به فرهنگ ایرانی، تأسیس بنیاد فرهنگ ایران با جلب همکاری عده‌ای از پژوهشگران بود که در سال ۱۳۴۴ آغاز به کار کرد. بنیاد فرهنگ ایران در مدت فعالیت خود بیش از سیصد عنوان کتاب منتشر کرد که اغلب آنها متون و پژوهش‌های مهمی در جنبه‌های مختلف ادبی و تاریخی و علمی بود. ریاست بنیاد فرهنگ از ابتدای تأسیس تا ۱۳۵۷ بر عهدهٔ خانلری بود. خانلری ریاست فرهنگستان ادب و هنر ایران و مدتی نیز مدیرکلیِ سازمان پیکار با بی‌سوادی را برعهده داشت.
خانلری در جوانی در شاعری گرایش‌هایی مشابه نیما یوشیج داشت، اما به این نتیجه رسید که عروض فارسی ظرفیت‌های گسترده‌ای دارد و آنچه نیازمند تغییر و تحول است زبان شعر است که باید امروزی شود. مجموعهٔ اشعارش با نام «ماه در مرداب» در سال ۱۳۴۳ انتشار یافت و بارها تجدیدچاپ شد.
登录以解锁更多功能。