Мир сегодня с "Юрий Подоляка"

Труха⚡️Україна

查看

Николаевский Ванёк

查看

Мир сегодня с "Юрий Подоляка"

查看

Труха⚡️Україна

查看

Николаевский Ванёк

查看

Ego ideal

Visible space ✦
੭༅ Philosophy, Cinema, Rock N Roll and other things...
Text: T.me/C_Sina

TGlist 评分

类型公开

验证

未验证

可信度

不可靠

位置

语言其他

频道创建日期Jul 11, 2024

添加到 TGlist 的日期

Apr 08, 2025

我是频道所有者

变更历史

Telegram频道 Ego ideal 统计数据

详细信息

订阅者

3 271

24 小时

2-0.1%一周

7-0.2%一个月

7-0.2%

引用指数

0

提及0频道上的转发0频道上的提及0

每帖平均覆盖率

274

12 小时274

11.8%24 小时2740%48 小时274

41.9%

参与率 (ER)

5.47%

转发4评论0反应11

覆盖率参与率 (ERR)

8.37%

24 小时0%一周

0.02%一个月

0.02%

每则广告帖子的平均覆盖率

0

1 小时00%1 – 4 小时00%4 - 24 小时00%

详细信息

将我们的机器人连接到频道以了解该频道的受众性别。

过去 24 小时内的帖子数

0

动态

"Ego ideal" 群组最新帖子

所有帖子

07.04.202518:45

آین رند - ایده آلیسم اخلاقی

افراد با تمایزات فردی، می‌توانند به شیوه‌های منحصر به‌فرد اخلاق‌مدار باشند. نگرش فلسفی آین رند در باب اخلاق فردی مبتنی بر سه عنصر بود: پدیده‌های درون ذهن، پدیده‌های خارج از ذهن و پدیده‌های بین این دو. رند سپس استدلال کرد، کاملا اخلاقی است، که به طور صحیح به فکر ارتقاع سطح منافع خود باشیم.

هدف اخلاق این است، که به شما لذت بردن از زندگی و خود را بیاموزد، نه رنج کشیدن و مردن را.

آین رند

از این رو دیدگاه رند غایت‌شناسانه است، زیرا هدف را وارد اخلاق می‌کند.
بسیاری از حقوقدانان سیاسی از فلسفه رند برای پیشبرد نظام "سرمایه داری آزاد" استفاده کرده‌اند، با این جوهره که انسان به‌ عنوان موجودی قهرمان به همراه عقل مطلق تنها به وجود خود تعهد دارد. سرمایه داری از نظر یک سیستم ایده‌آل است، به این منظور که به حقوق فردی انسان‌ها به عنوان اهداف آنها رفتار می‌کند.

06.04.202519:10

هیوم و زندگی در مسیر اخلاق

هیوم در مسئله اخلاق، قاطعانه معتقد بود که اخلاق را نمی‌توان در واقعیت‌های بیرونی یا عینی خلاصه کرد، که از طریق عقل یا سایر شیوه‌های بازنمایی قابل کشف باشد، در عوض، اخلاق چیزی است که در درون ما یافت می‌شود و به موجب آن، حس اخلاقی پاسخی به درست یا نادرست بودن پدیده‌ها به ما می‌دهد.
در باور او، ادراک ما مبنی بر اخلاق، به دو صورت است: برداشت‌ها (احساسات، تمایلات، عواطف) و ایده‌ها (ترکیبی از مجموعه برداشت‌ها).
بنابراین با این استراتژی، فلسفه هیوم، یک نظریه اخلاقی مبتنی بر میل بشر است، که در آن پایه‌های باور اخلاقی در برداشت‌های فردی متولد می‌شوند.

05.04.202518:37

بشر تمایل دارد تحت روابط طلبکارانه و بدهکارانه زندگی کند. طلبکاران به نسبت بالاتری خود، مثل خدا، ارزش‌ها، جامعه و غیره سنجیده می‌شوند، و بدهکاران، طرفدار چشیدن جایگاه بالاتر آنها هستند. در این روابط بشر احساس گناه وجودی می‌کند، رنج را در آغوش می‌گیرد و حتی از آن لذت می‌برد. چنین رفتاری متعلق به زندانیان مستاصل است، که بدون غریزه هستند.

نیچه

04.04.202518:44

فوکو در مرکزیت بشریت

هنگامی که فوکو به‌ واسطه الهام از فلاسفه پیش از خود، از جمله کانت، خاستگاه بشر را شروع به شناسایی کرد، به این چالش برخورد کرد، که چرا بشر در موقعیتی اشیا و جهان را بررسی می‌کند، که جهان را آنطور که دوست دارد، نه آنطور که در وصفی عینی است، می‌خواهد ببینید. جواب ساده او، علت ناخودآگاه وسیع بشری بودی.
در دیدگاه فوکو، بشر اختراعی است، که در معرض "تغییرات" قرار دارد، به عبارتی دیگر نمودار روند بشر، متغیر و در حال حرکت است. این تنها به‌ علت، دانش در حال تکامل ما از حقایق است، که از نظر اجتماعی ساخته می‌شود و بدن مطیع ما را به پذیرش می‌سازد. بنابرین حقیقت مفروض "فردی" ایده‌ای است که در بشر نهفته است. همانطور که فوکو توضیح می‌دهد، ما وسیله‌ نقلیه‌ای از یک نظام حقیقت رویداد‌ها هستیم، که به وسیله آن بشر از نظر خرد تاریخی خود تعیین می‌شود و در درون فرهنگ قرار می‌گیرد. منظور این است، که جوامع فرهنگی ما از قواعد ناخودآگاه پیروی می‌کنند، که برخواسته از شرایط تاریخی در حال تغییر است.

03.04.202518:34

شوپنهاور و اراده

در دید شوپنهاور زندگی پر از رنج می‌باشد. او در این باب می‌گوید: " منشا همه اراده‌ها از کمبود و فقدان تشکیل شده است، که در نتیجه از رنج سرچشمه می‌گیرند." عدم تحقق اراده، امر رضایت بخش زندگی را کاهش می‌دهد، و همانطور که شوپنهاور باور داشت، به موجب این "رنج انسان" پدیدار می‌شود.
پاسکال نیز می‌گوید: " تنها چیزی که ما را از بدبختی‌هایمان تسلی می‌دهد، انحرافات و سرگرمی است، اما این بزرگ‌ترین بدبختی ماست، زیرا از این است، که اساسا ما را از تامل درمورد خودمان باز می‌دارد و باعث می‌شود که به‌طور نامحسوسی خودمان را گول بزنیم."
آنچه که شوپنهاور به این اضافه می‌کند، این است که اراده و میل برآورد کردن خواسته‌ها، آغازی برای رنج کشیدن است. به‌گونه‌ای که درواقع، اراده را ریشه پنهان نهفته در هر رنجی می‌بیند. او می‌گوید، حتی آنچه که ما آن را "شادی" می‌نامیم، درواقع فقط توقف موقت برخی از رنج‌های خاص بر ما است.

02.04.202519:27

نمایش قدرت

این بزرگ‌ترین رویای یک متالهد است که بتواند فقط در یکی از اجراهای زنده متالیکا شرکت کند. این شگفت‌انگیزه که متالیکا آهنگ 5 دقیقه‌ای را به 20 دقیقه تبدیل می‌کند، تا به صدها هزار نفر طرفدار که در آنجا حضور دارند، اجازه دهد بیشتر خود را در موقعیت موسیقی زنده حس کنند. درواقع، این بزرگ‌ترین ویژگی اجرای زنده موسیقی هوی ‌متال است. وقتی که موسیقی‌ با صدایی که شبیه جهنم سریع است، طرفداران را مجبور به فریاد زدن و به اوج رساندن سطح آدرنالین می‌کند، تا بلکه هیجانات تخلیه شوند. جیمز هتفیلد، همیشه به‌عنوان هیولای صحنه ظاهر می‌شود. جیمز در کنترل کردن و در دست گرفتن همه‌چیز استعداد بی‌نظیری دارد؛ همینطور این خیلی جالب است، که جیمز می‌تواند یک کمدین عالی هم باشد، این فقط نمایش زنده را به قدری سرگرم کننده می‌کند، که می‌تواند به سادگی با یک فیلم هالیوود رقابت کند. هرگز دیدن متالیکا در اجرای زنده، خسته کننده نبوده، آنها بیشتر از چیزی که حتی لازم باشد آماده و سرگرم کننده هستند.

28.03.202518:34

دیوید لینچ آخرین ستون از سینما

دنیای رویایی لینچ مملو از ایده‌ها و موج‌های روانه شده از خلاقیت او به‌شمار می‌رود، که به ما می‌گوید، برای رسیدن به حقایق باید در اعماق سطح فرو برویم، چرا که ما نمی‌توانیم فقط در سطح آب شناور باشیم و به عمیق‌ترین و تاریک‌ترین حقایق برسیم.
عناصر دوگانه خیر و شر تکه‌های پازلی هستند، که لینچ ابعاد سینما خود را از آنها پر می‌کند. در هیچ‌یک از آثار لینچ "شر مطلق" وجود ندارد؛ نه حتی در فیلم مخمل آبی. ما همواره روزنه‌هایی از نور را می‌بینیم، حتی در درون شرورترین‌ کارکترها، همانند فرانک. شر همواره در کنار خیر ترسیم شده است، حتی اگر که ابعاد آن بسیار کوچک باشد. البته لینچ کشتی را همیشه به جزایر زیبا و دست‌نیافتنی هدایت نمی‌کند، او تنها جست‌وجوگری به‌ دنباله‌ حقایق است. در فیلم جاده مالهالند، او به ما به‌طور غیر‌مستقیم نشان می‌دهد، که همه ما بازیگران "بد" درون خود هستیم، که پایان خود را رقم می‌زنیم. در مجموعه‌ توئین پیکس گارلند به زیبایی می‌گوید: "بزرگ‌ترین ترسش از این است، که عشق کافی نباشد." شاید این همان معما و وسواس دائمی لینچ بود، که باعث می‌شد، پیچیدگی به داستان‌های روایی خود ببخشد.