از خودت بپرس:"آیا این فکری که دارم، واقعاً کمکی بهم می‌کنه یا فقط دارم الکی خودمو می‌ترسونم؟"
زمان‌بندی کن: یه تایم مشخص تو روز بذار برای نگرانی (مثلاً ۲۰ دقیقه). اگه وسط روز فکری اومد سراغت، بهش بگو "الان نه، سر تایم نگرانی بهت فکر می‌کنم!" اینطوری ذهنت یاد می‌گیره که کنترل دست توئه.
بدترین حالت رو تصور کن: یه لحظه فکر کن که اون چیزی که می‌ترسی واقعاً اتفاق بیفته، بعد ببین چطور می‌تونی از پسش بربیای. معمولاً می‌فهمی که دنیا به آخر نمی‌رسه و یه راهی هست.
— خلاصه، نگرانی مثل نشستن روی گهواره‌س یه عالمه تکون می‌خوری ولی از جات جم نمی‌خوری! به جای غرق شدن تو فکرای اضطرابی، سعی کن روی کارایی تمرکز کنی که واقعاً نتیجه دارن.
