يه واقعيت اينه كه شما اگه مدت طولانى، مثلا ده سال بيست سال،
آدم آن تايم، مهربون، خوددار، كمك‌كن، خنده رو، معاشرتى يا هر صفت دیگه باشيد و حسب اتفاق يكبار از دستتون در بره و اونجورى نباشيد،
آدم ها شما رو با همون يه بار كه اونطورى نبودين قضاوت مى كنن.
تلخه، ولى واقعيته.
