در این کانال از فریاد قلم می گوییم تا پژواک آن به گوش ها برسد و کنشگری خشونت پرهیز و مطالبه گری مدنی بعنوان حقوق شهروندی راه خود را در اذهان عمومی باز کند.
✍رضارضایی ۱۴۰۴/۱/۱۶ آیا وقتی کشور در آستانه ی آسیب جدی است، نباید گزینه های عزل، استعفا یا جام زهر را روی میز گذاشت؟ مقدمه: یک رفتاری در جوامع مختلف اجرا می شود و آن هم در زمانی است که ناکارآمدی، بی تدبیری، تصمیمات اشتباه و فرمان های ناصحیح، کیان مملکت و هستی ملت را در معرض خطر قرار می دهد، آن رفتار عبارت است از اجبار حاکمیت به انتخاب یکی از گزینه های فوق. ✅ یکم: #فقر و #فلاکت مردم بر اثر #بی_تدبیری، #جاه_طلبی و #انحصارطلبی، آنقدر عیان شده که نیاز به ارائه ی آمار و سند نیست؛ ✅ دوم: ایجاد بن بست حکمرانی به واسطه ی عملکرد سوء مسئولان و دخالت های بی جای هسته ی سخت قدرت در امور شخصی مردم به قدری آشکار شده که نیازی به ارائه ی شاهد و مدرک نیست؛ ✅ سوم: بیم و هراس از جنگ ناخواسته چنان بر جامعه مستولی شده که نه تنها زلزله در زیرساخت های اقتصادی و مالی انداخته؛ بلکه موجب تعمیق ناترازی‌ها هم شده و دورنمایی از بروز بحران های پیاپی را ترسیم کرده است؛ ✅ چهارم: انزوای سیاسی آنچنان منجر به انزوای اقتصادی و مالی شده که تجارت بین الملل و حتی تجارت داخلی را مواجه با اختلال جدی نموده است؛ ✅ پنجم: امنیت ملی، اجتماعی، اقتصادی و روانی جامعه به گونه ای به مخاطره افتاده که موجب نا امیدی عمومی شده است.
به اعتقاد این کنشگر مدنی:
1⃣ به نظر می رسد که #حاکمیت، قدرت و درایت لازم برای تصمیم گیری در مورد سه انتخاب (عزل، استعفا یا جام زهر) در خصوص افراد مختلف در نظام حکمرانی و حکمرانان را ندارد؛ 2⃣ به نظر می رسد که کمک مردم به حاکمیت در انتخاب یک یا دو یا هرسه گزینه ی فوق، یک عمل ملی است و چنانچه این کمک رسانی رد شود، مردم وارد فاز نافرمانی مدنی برای تحمیل گزینه ها خواهند شد؛ 3⃣ به نظر می رسد رفع انسداد سیاسی و اقتصادی و دفع شر جنگ، برون داد انتخاب ترکیبی از گزینه های پیشگفته (عزل، استعفا، جام زهر) باشد.
فراموش نمی کنیم که به دلیل ناکارآمدی و بی تاثیری افراد در نظام حکمرانی فعلی، انتخاب گزینه های فوق، هیچ تاثیر منفی در زندگی مردم و امنیت کشور نخواهد داشت و پر کردن خلأ ها توسط مردم به گونه ای انجام می شود که نیاز به دخالت خارجی نخواهد بود. به یاد داشته باشیم که وقتی به مرحله ی اجتناب ناپذیری انتخاب یکی از گزینه های فوق می رسیم، هرگونه مسامحه و مماشات و تاخیر، ممکن است به زیان امنیت ملی و هدررفت منابع کشور و جان و مال مردم تمام می شود. پس انتخاب گزینه های سه گانه ی مزبور به منزله ی گام برداشتن در جهت انتقال مسالمت آمیز قدرت به مردم و تثیبیت حاکمیت آنان است.
پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد، و متحد. پاینده باد صلح جهانی.
آیا اگر صلح ذلت‌بار را نپذیریم، الزاماً باید جنگ ویرانگر را بپذیریم؟
مقدمه: در طول عمر ج.ا.ا و شاید در حکومت های پیشین، ما مردم به کرات بر سر دوراهی تصمیم‌گیری‌های سخت گرفتار شده‌ایم، یا تصمیم‌سازان مغرض و بیشعور بوده‌اند، یا تصمیم‌گیرندگان درایت و صلابت کافی نداشته‌اند تا بهترین تصمیم را قاطعانه اتخاذ و اجرایی کنند. تبعات این تصمیمات، یااز دست دادن بخش‌هایی از سرزمین، یا منابع، یا فقر و فلاکت و بیماری و از دست دادن مردم عزیزمان بوده است. ✅ یکم: بارها و بارها گزینه ی سوم، راه سوم، و چاره ی سوم مطرح شده است، اما به‌نظر میرسد تصمیم‌گیرندگان به اشتباه، راه سوم را با سوم شدن در مسابقه و اخذ مدال برنز اشتباه گرفته‌اند؛ ✅ دوم: مردم بارها با تصمیمات ورفتارهایشان اعلام کرده‌اند که نه این حاکمیت و نه نظام‌های حکومتی موجود را نمی‌خواهند. آنها شکل سومی را می‌خواهند که نه این باشد و نه آن، هم این باشد و هم آن (جمهوری دموکراتیک)، البته با این تعریف: جمهوری دموکراتیک با ترکیب عناصر جمهوری و دموکراسی، یک نظام حکومتی پایدار و عادلانه را ارائه می‌دهد که بر اساس مشارکت مردم، حفاظت از حقوق فردی، و ترویج رشداقتصادی عمل می‌کند. این نظام به‌طور همزمان از ثبات و پایداری برخوردار است و شرایط رابرای توسعه پایدار و رشد فرهنگی و اقتصادی فراهم می‌کند؛ ✅ سوم: موافقان این حاکمیت یا انواع دیگر نظام‌های حکومتی، مردم را بر سر دوراهی انتخاب قرار داده‌اند و آنها را از تصمیم‌گیری ترساندند و نگذاشتند #نهضت‌ها و #جنبش‌های_مردمی پیوسته و ادامه‌دار شود تا به نتیجه مطلوب مردم برسد؛ ✅ چهارم: مردم را بارها و بارهابر سر دوراهی #جنگ و #صلح، #مذاکره یا عدم مذاکره، #توافق یا عدم توافق قرار داده‌اند و نتیجه‌اش استمرار حاکمیت و بدنبال آن #فقر و #فلاکت مستمر شده است.
به اعتقاد این کنشگر مدنی:
1⃣ به‌نظر میرسد هرگونه انشقاق میان مردم و هرگونه دوگانه‌سازی انتخاب مردم، فقط و فقط فرصت‌سوزی و از دست دادن زمان برای تصمیم‌گیری صحیح و نجات از وضعیت بغرنج بوده و هست؛ 2⃣ به‌نظر میرسد که راه‌حل‌یابی از اصول حل مسئله پیروی نمیکند و مسئله و مشکل اصلی کشور درست تعریف و تبیین نمی‌شود و در نتیجه، تا آخر فرایند، راهی جز تصمیم‌گیری خطا بر روی راه حل اشتباه نخواهد بود؛ 3⃣ به‌نظر میرسد که عده‌ای مردم را به وادی #ترس یا #ناامیدی می‌کشانند تا مردم به ظرفیت‌های درونی خود برای برون‌رفت از وضعیت حاکمیت یا انتخاب جنگ/صلح نپردازند و فراموش کنند که قدرت مردم بیش از قدرت حاکمیت و بیش از #تهدیدات یا تطمیع خارجی است؛ 4⃣ به‌نظر میرسد که مردم نه صلح ذلت‌باری که در آن دستاوردهای علمی، صنعتی، نظامی، امنیتی، و معیشتی را می‌پذیرند و نه جنگ ویرانگری که حاکمان شروع‌کننده و پایان‌دهنده به آن هستند و مردم فقط باید جانشان را در این میانه از دست بدهند؛ 5⃣ به‌نظر میرسد که کسانی که خوش‌بینی ما کنشگران مدنی ومردم و وطن‌دوستان را به سخره می‌گیرند، فقط در هراس از راه حل سوم هستند که مبتنی بر #گذار از حاکمیت کنونی با انجام #همه‌پرسی و عدم جنگ با آمریکا و اسرائیل با اتخاذ سیاست #صلح‌طلبی، عدم مداخله در کشورهای دیگر، شفاف‌سازی فعالیتهای هسته‌ای، شفاف‌سازی تبادلات مالی، و به‌طور کلی مذاکره مستقیم برد – برد است.
فراموش نمی‌کنیم که حذف مردم توسط حاکمیت برای اتخاذتصمیمات حیاتی و نادیده گرفتن مردم ایران توسط آمریکا و اسرائیل در زمان شروع هر جنگی، دارای پرخطرترین وضعیت برای هرسه آنهاست، چرا که مردم ما یاد گرفته‌اند راه حل‌های سوم، چهارم، و... که متضمن امنیت، آرامش، رفاه، و خوشبختی است را انتخاب کنند.
به یاد داشته باشیم که نه تنها بسیاری از ظرفیت‌های نظامی (فیزیکی و سایبری) محرمانه مانده است، بلکه بسیاری از ظرفیت‌های مردم ایران در مواجهه با دشمن داخلی و خارجی، محرمانه مانده و همه مترصد زمان انتخاب سوم هستند.
پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد، و متحد. پاینده باد صلح جهانی.
آیالزوماً برای رفع هر #تقابل، باید به #جنگ متوسل شد؟
مقدمه:این درست است که با #اسرائیل و #آمریکا دشمنی ایدئولوژیک و تاریخی داریم و دارای مبانی مشترک گفتاری و منافع مشترک مادی و معنوی نیستیم و ظاهراً هر سه حکومت نیاز به این دشمنی برای بقای خود دارند، اما نباید جنگ را تنها راه حل تقابل، نزاع ومناقشه دانست.
✅یکم:گرچه هیچگاه نباید کشور و مردم ایران با بیش از ۷۰۰۰ سال تمدن را تحقیر یا تهدیدکرد؛ اما امروزه دنیای سیاسی کاران و جنگ افروزان پر شده از الفاظی که از اخلاقیات و معنویات به دور است؛ لیکن خرد ایرانیان در مقابله با اینگونه مسائل در واقع گرایی است، نه شعارهای تلافی جویانه یا افتادن به دامهای صد دام آنها؛ ✅ دوم:گرچه اکثریت هشتاد درصدی ها در اسفند ۱۴۰۲ عدم همراهی خود با حاکمیت را نشان داده و در دو انتخابات ۱۴۰۳ نیز بیش از نیمی از مردم با حاکمیت همراه نبودند، اما مردم راه براندازی خشونت آمیز و تغییر حاکمیت به قیمت جنگ داخلی را انتخاب نکردند؛ ✅ سوم:گرچه نه با آمریکا و نه با اسرائیل و نه با حاکمیت مستقر در کشور می شود از راه گفتمان و مفاهمه به رفع تقابلها پرداخت، اما نباید فراموش کرد که ادامه ی تقابل تارسیدن به جنگ به نفع تمامیت ارضی، حقوق ملت و حفظ منابع کشور نیست؛ ✅چهارم: گرچه ورود به جنگ یا حتی لاف نیرومند بودن و توان نظامی بالای بازدارندگی یا جنگ تمام عیار در سیاست جایگاه دارد و سیاسی کاری نامیده می شود، اما نباید فراموش کرد که دنیای امروز متعلق به نسل جوان است که می خواهد زندگی کند و طعم خوشبختی رابچشد، نه آنکه شاهد دعواهای پیر و پاتالها برای به کرسی نشاندن ادعاها یا تظاهر به وطن دوستی باشد.
به اعتقاد این کنشگر مدنی:
1⃣ به نظر می رسد که رفع تنشهای منطقه ای و بین المللی لازمه ی عصرتکنولوژی، نانو، کوانتوم و هوش مصنوعی است و رسیدن به تفاهم بر سر منافع مشترک بهتر از تقابل برای ازبین بردن منابع کشورها یا ضربه زدن به تکوین اخلاقیات بشری است؛ 2⃣ به نظر می رسد که هم می توان تنش زدایی با دیگر کشورها را دنبال کرد و هم کنشگری مدنی و مطالبه گری را برای تغییر حاکمیت داخلی دنبال کرد؛ 3⃣ به نظر می رسد که از نظر استراتژیکی، جنگ در دو جبهه ی داخلی و خارجی یک انتخاب معقول و منطقی برای کشوری که بر اثر تحریمها و فشارهای بین المللی دچار ضعف سیاسی، فقرمعیشتی و فساد سازمان یافته ی داخلی شده است، نمی باشد؛ 4⃣ به نظر می رسد که دومینوی سقوط حکومتها حکایت از دخالت برای تغییرات گسترده ی جهانی و رسیدن به دنیای جدیدی دارد که نظام سلطه (ابرقدرتها و اسرائیل) سهم بیشتری ازمنابع و خوشبختی را برای ملت خود می خواهند و تنش، درگیری و جنگ امری مهتوم در آن است، ولی گستردگی سرزمینی، تنوع زیستی، جایگاه علم، دانش، جوانان، نخبگان، وطن دوستان و صلح طلبان در کشور، مانع اصلی برای تحقق اهداف سلطه و توسعه طلبانه ی آنان است؛ 5⃣ به نظر می رسد که ملت فهیم و خردمند ایران ضمن رد تهدیدات خارجی نسبت به وقایع تجزیه طلبانه ی داخلی نیز هوشیار است و اجازه ی گسستن همبستگی داخلی و فرقه گرایی یانژاد پرستی را نخواهد داد.
فراموش نمی کنیم که به دور از تفاخرهای غیر واقعی و یا غرور بی جای ملی گرایانه، کشور ایران سرزمین #خیزشهای مردم گرایانه و #انقلابهای اساسی به سمت رسیدن به جایگاه تمدنی خود است و نه دخالت بیرونی و نه حتی اپوزیسیون خارج نشین نمی تواند جایگاه رهبری قیامهای مردمی را از آن خود کند.
به خاطر داشته باشیم که «نه» بزرگ ملت به حاکمیت به معنی «بله» به بیگانگان نیست،بلکه «آری» بزرگ به اتحاد و همبستگی درونی برای عبور از دوران گذار و ساختن ایرانی تحول خواه، توسعه طلب، آزادی خواه، عدالت طلب مبتنی بر اخلاقیات، گفتمان، تفاهم و دین انسانیت است.
پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد. پاینده باد صلح جهانی.
آیا وقتی بازی ابرقدرتها یا بازی دولت-ملت را به هم می‌زنید، برهم زدن بازی شما دور از انتظار است؟
مقدمه: سال‌هاست #توازن_قوا، توازن غارت منابع کشورهای فقیر نگاه داشته و بازی فروش اسلحه را بر هم زدیم. طبیعی است که بازی حامیان منطقه‌ای و بین‌المللی ما را بر هم بزنند یا حتی بازی مذاکره و توافق پیش رو نیز، به هم بخورد.
✅ یکم: در برهم زدن بازیها و ایجاد وضعیت جدید، برنده کسی است که دست پیش داشته باشد؛ ✅ دوم: عقل سلیم #حکمرانی، حکم می‌کرد در دورانی که در آغوش شرق لمیده بودیم و اجازه ی غارت منابعمان را می‌دادیم، گوشه‌چشمی به غرب و مشارکت درپروژه‌های توسعه‌ای آنها هم داشته باشیم که نداشتیم. امارات، عربستان و حتی کویت، قطر و بحرین زودتر از ما این را درک کردند؛ ✅ سوم: وقتی با فرمان مذاکره ی ساده برای رسیدن به توافق بزرگ پای میز می‌نشینیم، باید پلن بی ( PLAN B) راهم در آستین نگاه می‌داشتیم تا مجبور نشویم عراقچی را به روسیه بفرستیم؛ ✅ چهارم: برهم زدن بازی ایجاد نظم نوین جهانی با شعار و نمایش قدرت نظامی و توان هسته‌ای کامل نمی‌شود. بازی تغییر مواضع و خواسته‌های آمریکا تازه آغاز شده و باید منتظر برهم خوردن بازی باشیم.
به اعتقاد این کنشگر مدنی: 1⃣ به نظر میرسد برای برهم زدن بازی آمریکا در حین مذاکره (افزایش درخواست‌های آن‌هامبنی بر کاهش توان غنی‌سازی اورانیوم، فروش اجباری اورانیوم بالای %60، محدود کردن توان موشکی یا کاهش برد موشک‌های بازدارنده)، تنها با نمایش شهرهای موشکی، لشکر قایق‌های موشک‌انداز تندرو، نمایش سامانه‌های رهگیری قدرتمند، برگزاری مانور در دریای عمان یا حتی باج دادن به روسیه کافی نیست؛ 2⃣ به نظر میرسد تهدید منافع غرب در عربستان، امارات، قطر، تنگه ی هرمز، خلیج عدن، دریای عمان و پایگاه‌های آمریکا در کشورهای منطقه نیز کافی نیست؛ 3⃣ به نظر میرسد وقتی بازی شهریار-شهروند را به هم زدند و بازی دولت-برده را شروع کردند، باید به فکر برهم زدن بازی توسط توده‌های خلق می‌بودند و راهی برای بازگشت به سوی مردم و استفاده از پشتیبانی مردمی می‌گذاشتند که نگذاشتند؛ 4⃣ به نظر میرسد فرصت باقی‌مانده تا شنبه و دور دوم مذاکره، فرصتی مناسب است تا پلن بی حاکمیت با آزادی محصورینی مانند موسوی و تاج‌زاده آغاز شود و در ادامه، فرمان برگزاری همه‌پرسی با نظارت بین‌المللی و سپس راستی‌آزمایی هسته‌ای اجرا گردد تابازی دور دوم آمریکا مبنی بر کاهش توان هسته‌ای، موشکی و بازدارندگی کشور خنثی شود.
فراموش نمی کنیم هیچ ابرقدرتی بر کشوری مسلط نشد مگرآنکه یا مردمانش را راضی کرده باشد یا گروه‌های شبه‌نظامی درون آن کشور را آماده و تحریک کرده باشد. از آنجا که هر دو گزینه در کشور ما تقریبا منتفی است، هنوز هم ما بازی‌گردانیم و می‌توانیم به قدرت انبوه خلق تکیه کنیم و بازی جدیدی را آغاز کنیم که یک طرف آن آمریکا و طرف دیگر کل کشور ایران باشد، نه صرفاً حاکمیت.
به خاطر داشته باشیم وقتی بازی دیگران را به هم می‌زنیم،بازی ما را به هم می‌زنند. اگر خرد حاکمیتی وجود داشته باشد، خود را از بازی اخراج می‌کند و ادامه ی بازی را به مردم و رهبران صالح مردمی می‌سپارد؛ چراکه قدرت انبوه خلق از همه ی قدرت‌های خارجی بیشتر است و عقل جمعی زعمای وطندوست از عقل کهنه سیاستمداران مصلحت‌اندیشی که به فکر حفظ حاکمیتند، فراتر است. زیرا هدف گروه نخست،حفظ کشور و منافع مردم است.
آیا هنوز هم مردم برای اخبار مذاکرات ایران و آمریکا نامحرم هستند؟ مقدمه: تا کنون انتشار برخی از اخبار در کشور #محرمانه تلقی می‌شد چون ممکن بود که دشمنان از آن استفاده کنند ولی وقتی همه‌ی دشمنان و دوستان با هم هماهنگ کرده و در جریان نشست عمان هستند، محرمانه بودن اخبار، وجاهت ندارد. ✅ یکم:سلسله مراتب محرمانه و سری بودن اخبار، اسناد و حتی مذاکرات و نشست‌ها، یک امر بدیهی و عقلانی است؛ ✅ دوم:نامحرم بودن مردم نیز در برخی اموری که انتشار اخبار ممکن است باعث سوء استفاده‌ی دشمن خارجی و داخلی بشود، قابل قبول است؛ ✅ سوم:نداشتن کانال‌های ارتباطی امن و مطمئن بین حاکمیت و مردم یک نقیصه و اشکال بزرگ است که موجب بی‌اعتمادی مردم و روی‌آوری به هر منبع خبری شده است؛ ✅ چهارم:وقتی حاکمیت، آمریکا و اسرائیل و برخی از کشورهای دیگر را تا کنون دشمن می نامیده، حق داشته که اطلاعات و اخبار را محرمانه نگه دارد، ولی وقتی با خود آنها واردمذاکره می‌شود، نامحرم دانستن مردم، یک خطای استراتژیکی است.
به اعتقاد این کنشگر مدنی:
1⃣ به نظر میرسد که برای جلوگیری از سوء استفاده‌ی بنگاه‌های خبری دشمن و القائات نابجای آنها، بهتر است که اخبار و اطلاعات مربوط به نشست و مذاکرات و توافقات بین ایران و آمریکا از کانال‌های معتبر به مردم برسد؛ 2⃣ به نظر میرسد که فرصت پیش آمده ( نشست و مذاکره بین ایران و آمریکا) می‌تواند مرجعیت خبر از بیگانگان، به خودی‌ها را تغییر داده و اعتماد عمومی را افزایش دهد؛ 3⃣ به نظر میرسد که نه تنها اصل مذاکرات؛ بلکه جزئیات اخبار مربوط به نشست ایران و آمریکادر عمان، مستقیماً به وضعیت نرخ ارز، تورم و معیشت مردم مربوط می‌شود، پس اطلاع رسانی به موقع، لازم و ضروری است.
فراموش نمی‌کنیم که با توسعه‌ی فناوری‌های اطلاعاتی و ارتباطاتی، بسیاری از اطلاعات واخبار پیش از انقلاب ۵۷، حین انقلاب و بعد از آن و حتی بسیاری از فساد‌ها، برملا شده و اصرار بر کتمان یا تکذیب یا تحریف، بی‌اثر بوده حالا نوبت شفافیت، راستگویی،محرم دانستن مردم و حتی هدایت مردم به سمت تصمیم‌گیری درست جمعی است نه پنهانکاری در پستو‌های هزار توی پنهانکاری.
به خاطر داشته باشیم که تا حالا حاکمیت از ترفند " دوره‌ی حساس کنونی" استفاده می‌کرد و حالا واقعاً در دوران حساس بی‌اعتمادی مردم به حاکمیت و بنگاه‌های خبری آن هستیم و ممکن است که مردم با آگاه شدن از واقعیات، از کنشگری مدنی به فاز‌های عملیاتی دیگری وارد شوند که قطعاً خوشایند حاکمیت نخواهد بود.
پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد. پاینده باد صلح جهانی.
آیااگر دیپلماسی فعال شد، باید مردم و مطالبات آنها غیرفعال شود؟
مقدمه: این روزها شاهد دیپلماسیِ دیدار، گفتگو، مذاکره، ارسال پیام، سفرهای ناگهانی،توافقات پُشت پرده، نرمش قهرمانانه، چرخشهای ناگهانی در صحنه ی سیاسی از یک سو و سکوت مردمِ منتظر و رئیس جمهورِ غایب از سوی دیگر هستیم. ✅ یکم:ملتِ گرفتار در انبوه مشکلات و خبرهای ضدونقیض از منابع مختلف، به امید دور شدن سایه ی جنگ، گشایش اقتصادی و صلح با دنیاست. ✅ دوم: #کنشگران_مدنی، #عدالتخواهان، #جنبش_سبز، #جنبش_مهسا، #اصلاحطلبان، اصولگرایان، ارزشیهاو نظامیان، همگی در انتظار قرائن و شواهدی برای تغییرِ خوب یا بد هستند. ✅ سوم:نشانه هایی از تغییر راهبردها، اهداف و فعالیتهای حاکمیت به سوی تحقق خواسته های مردم در افق های دور قابل مشاهده است. ✅چهارم:راهبردهایی مانند تصرف خیابان، مقاومت مدنی، نافرمانی مدنی، استفاده از اپوزیسیون داخلی و خارجی، و اعتراض های توأم با تجمع، اعتصاب و تحصن، از دستور کار مردم خارج شده است.
به اعتقاد این کنشگر مدنی:
1⃣ به نظر می رسد صحنه های سقوط حاکمیت، فرار مختلسان و فاسدان، مصادره ی اموال به غارت رفته ی ملت، دستگیری فاسدان، تشکیل دادگاه مردمی، همه پرسی و تدوین قانون اساسی جدید، به محاق رفته و همچون آتشی زیر خاکستر است. 2⃣به نظر میرسد حداقل های صلح، سازش، توافق و گشایش اقتصادی جایگزین مطالباتی چون آزادیخواهی،عدالتخواهی، رفع استبداد، پایان #حصرها، و #آزادی زندانیان سیاسی و خبرنگاران شده است. 3⃣ به نظر میرسد متصرفان صداوسیما، برخی خبرگزاریها، روزنامه ها و سایت های معلوم الحال،در حال تغییر موضع و همسویی با فرمانِ فرمانفرمایان هستند. 4⃣ به نظر میرسد حاکمیت در ظاهر و مردم در باطن به درکی خردمندانه از واقعیات جهانِ نو در سایه ی تعامل و تفاهم همه جانبه رسیده اند.
فراموش نمی کنیم که نهضت بیداری و خیزش خردورزی، از این فراز و نشیب ها بسیار دیده و همواره بر استراتژی فعال اعتراضی، کنشگری و مطالبه گری برای حفظ منافع ملی و تمامیت ارضی کشور باقی مانده است. این جنبش، هرچند از زایش امید و شادی مردم خرسند است، اما همچنان مراقب دستهای آلوده به خون ملت و سیاست بازان چندچهره است.
به خاطر داشته باشیم که سراب صلح و رفاه همیشه پشتِ غفلت پنهان است. باید هوشیارانه دیپلماسی فعال کنونی را دنبال کنیم و مجالی برای فریبِ دو دوزه بازان و کاسبان تحریم، فقر و فلاکت مردم باقی نگذاریم؛ چراکه شاید با یک فریب و غفلت، این بار نیز یکصد سال به عقب بازگردیم.
مقدمه: افراد زیادی در زندان و در #حصر و در بیرون زندان برای رهبری نامه نوشتند و ضمن حفظ احترام ( بر اساس قانون اساسی) به بیان درد دل، گلایه، شکایت، آسیب شناسی، راه حل، نصیحت، تشریح وضعیت موجود کشور و روابط بین الملل پرداختند اما ظاهرا مشکل و یا نویز، بین فرستنده و گیرنده وجود دارد. ✅ یکم: به فرض عدم وجود اشکال قانونی و شرعی، در نامه نگاری و با فرض عدم رسیدن نامه و پیام به گیرنده، نهضت سراسری نامه نگاری به رهبری، یک #کنشگری_مدنی خواهد شد؛ ✅ دوم: ارسال نامه یا پیام سرگشاده به رهبری و انتشار عمومی آن، این حسن را دارد که همگان از همه ی موضوعات مطلع شده و گامی در جهت شفافیت بین حاکمیت و مردم برداشته می شود؛ ✅ سوم: تابوی نامه نگاری شکسته می شود و عموم مردم از این طریق می توانند نقش خود در تصمیم سازی را ایفا و به سمت مشارکت همگانی حرکت خواهیم کرد؛ ✅ چهارم: با پیوستن به نهضت نامه نگاری به رهبری، دست واسطه های منفعت طلب و سانسور چی ها قطع شده و فرستنده و گیرنده به درک مشترکی از پیام و اهداف و اصالت منبع خواهند رسید.
به اعتقاد این کنشگر مدنی:
1⃣ به نظر می رسد که هر کنشگری مدنی(خشونت پرهیز) که می تواند موانع بین حاکمیت و ملت را بردارد، یک امر خجسته و میمون و به نفع ملت برای حذف حکمرانان ناشنوا است؛ 2⃣ به نظر می رسد که با پیوستن به این نهضت، حجت بر صالح و مصلح و وطن دوست و مردم دوست نیز تمام می شود و بعد از آن رفتارهای اجتماعی اعتراضی دارای وجاهت بیشتری خواهد بود؛ 3⃣ به نظر می رسد که وقتی حرف ها گفته شد ولی اثر بخش نبود، راه برای عبور از حاکمیت و جایگزین نمودن حکومت مردمی که شنوا و قابل تعویض است نیز باز می شود؛ 4⃣ به نظر می رسد که ایده هایی مثل خود براندازی، خود ویرانگری و خود تخریبی حاکمیت، پس از نهضت نامه نگاری به رهبری یا در حین آن، شدت یافته و می تواند موجب جابه جایی قدرت به صورت مسالمت آمیز و به نفع مردم باشد.
فراموش نمی کنیم که مردم تا کنون تابوهای زیادی را شکستند و توانستند به اهداف متعالی خود برسند و تابو شکنی را به عنوان یک سنت حسنه به جهان معرفی کرده و پیشگام شوند.
به خاطر داشته باشیم که نهضت بیداری و خیزش خردورزی مردم ایران، بدنبال وقت خریدن برای ظالمین نیست؛ بلکه بدنبال راه های خشونت پرهیز و موثر در تغییر وضعیت موجود و خلاصی از فقر و فلاکت و استبداد و دیکتاتوری و رسیدن به آرامش، امنیت، رفاه و عدالت و صدالبته بدون خون‌ریزی و بدون تجزیه طلبی و برای منفعت ملک و ملت است.
پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد. پاینده باد صلح جهانی.
آیابا وجود فقر و فساد مستمر و پایدار، می‌توان آینده‌ای توأم با خوشبختی و سعادت برای کشور متصور بود؟
مقدمه: در جامعه‌ای که ثروت ملی به‌صورت سیستماتیک توسط #شبکه‌های_فساد_دولتی و خصوصی به #انحصار_اقلیتی_خاص درمی‌آید، قطعاً زندگی و خوشبختی نسل‌های آتی به فنا می‌رود. این پدیده نه تنها #اعتماد_عمومی را از بین می‌برد؛ بلکه پایه‌های #توسعه پایدار را نیز ویران می‌کند. ✅ یکم: فساد در این نظام نه به‌صورت اتفاقی، بلکه به‌عنوان مکانیزم بقا برای حفظ قدرت و ثروت عمل می‌کند؛ ✅ دوم: در چنین وضعیتی تخصیص بودجه‌های کلان به پروژه‌های غیرضروری یا شرکت‌های خاص بدون رقابت سالم صورت میگیرد؛ ✅ سوم: در چنین نظام حکمرانی، انتقال سرمایه‌های ملی به خارج از کشور از طریق معاملات غیرقانونی یا شرکت‌های در انحصار قدرت حاکمه انجام می‌شود؛ ✅ چهارم: دسترسی نابرابر به فرصت‌های اقتصادی و سیاسی برای اقشار خاص نیز از دیگر دست‌آوردهای آن نظام خواهد بود؛ ✅ پنجم:در بخش خصوصی نیز تشکیل شبکه‌های نفوذ برای اخذ مجوزهای ویژه یا اجتناب از پرداخت مالیات و انتقال وجوه به خارج از کشور بدون گزارش به نهادهای نظارتی انجام می‌شود.
به اعتقاد این کنشگر مدنی:
1⃣ به نظر میرسد آن نظام بر پایه حاکمیت اقلیتی استوار است که از طریق: متمرکزسازی قدرت (تمرکز تصمیم‌گیری در دست گروه‌های خاص بدون پاسخگویی به مردم)، سرکوب مخالفان (محدودیت آزادی بیان و فعالیتهای مدنی برای جلوگیری از افشاگری)، تولید ثروت ازطریق انحصار (کنترل بازارها و صنایع کلیدی توسط شرکت‌های وابسته به حاکمیت) به بقای خود ادامه می‌دهد؛ 2⃣ به نظر میرسد این ساختار، اقتصاد را به ابزار تثبیت قدرت تبدیل کرده و فرصت‌های رشد را برای اکثریت سلب می‌کند؛ 3⃣ به نظر میرسد حاکمیت یا باید با راهکارهای زیر، دست ملت را بفشارد یا دست بیگانه را، یا منتظر عبور مردم از روی خود باشد. الف)شفافیت و نظارت مردمی با انتشار گزارش‌های دقیق از بودجه و قراردادهای دولتی؛ ب) استفاده از بلاکچین برای ردیابی جریان وجوه؛ ج)حمایت از رسانه‌هایی که بدون خودسانسوری به افشای فساد و ناکارآمدی ها بپردازند؛ د) تقویت نهادهای مستقل مردمی برای جلوگیری از تمرکز قدرت؛ ه) توزیع فرصت‌های اقتصادی به‌صورت عادلانه و کاهش انحصارات؛ و) آموزش مفاهیم حقوق شهروندی و نقش مردم در نظارت بر حاکمیت و ایجاد فرهنگ انتقادپذیری و مقابله با رشوه و تبعیض؛ ز) همکاری با سازمان‌های بین‌المللی برای بازگرداندن ثروت‌های به یغما رفته ی ملت؛ ح) اعمال تحریم علیه افراد و شرکت‌های مرتبط با فساد سیستماتیک.
فراموش نمی‌کنیم که دزدی آینده کشور، تنها با همکاری فعالانه مردم و اصلاح ساختاری یا تغییرکل نظام قابل جلوگیری است. به یاد داشته باشیم که #شفافیت، #تقسیم_قدرت و حمایت از نهادهای مستقل گام‌های اولیه برای بازپس‌گیری ثروت ملی و ساخت جامعه‌ای عادلانه است. در این مسیر، نقش #آگاه‌سازی و #سازماندهی_اجتماعی برای ایجاد تحول پایدار، حیاتی است و باور کنیم که آینده کشور در دستان ماست.
پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد. پاینده باد صلح جهانی.
آیا ضرورتاً همه‌ی مذاکره‌ها بین دو کشور متخاصم یا متقابل، منجر به دستیابی به توافق کامل می‌شود؟
مقدمه:وقتی دو کشور ایران و آمریکا در روز شنبه و در عمان با عدم اعتماد متقابل پای میز مذاکره می‌نشینند، بدیهی است که وقت زیادی برای تفاهم اولیه و رسیدن به مشترکات منافع دو طرف صرف می‌شود. زمانی نیز برای ایجاد اعتماد و اطمینان نسبی تخصیص خواهد یافت و در نهایت امکان دستیابی به توافق نهایی وجود دارد. ✅ یکم:فارغ از فرآیند مذاکره‌ها در عمان، ملت ایران به هر دو طرف مذاکره‌کننده اعتماد و اطمینان ندارد؛ ✅ دوم:قرار نیست که اگر صلح کامل بین دو طرف انجام شد، اختلاف مردم با دولت آمریکا یا حاکمیت ایران نیز پایان یابد؛ ✅ سوم:توافق نهایی دو طرف مذاکره‌کننده، حتی با کسب اعتماد و اطمینان کامل، باید از سوی ملت ایران راستی‌آزمایی شود تا اعتماد به نتایج مذاکره‌ها و خارج شدن اقتصاد ملت از چنگال سیاست نابخردانه، قلدرمآبانه، واپس گرایانه ضد اتسانی و ضد توسعه حاصل شود؛ ✅ چهارم: آسیب‌های وارده از سیاست‌ها و تحریم‌های ظالمانه‌ی آمریکا از یک سو، و حصر، حبس ومرگ بسیاری از مردمان به‌خاطر سیاست‌ها و رویکردهای ضد اخلاقی، ضد فرهنگی، ضد کرامت انسانی، ضد آزادی و ضد عدالتی حاکمیت از سوی دیگر، نمی‌تواند باعث پایان مطالبه‌گری یا ایجاد صلح بین مردم ایران و حاکمیت آن دو کشور شود(هرچند که مردم ایران بواسطه ی داشتن فرهنگ اصیل و خلق و خوی انسانگرایانه و طبع لطیف شاعرانگی و عشق ورزی، با مردم تمام دنیا در صلح هستند).
به اعتقاد این کنشگر مدنی:
1⃣ به نظر می رسد که دیوار بی‌اعتمادی بین مردم و حاکمیت‌های ایران و آمریکا آنقدر بلنداست که حتی با صلح بین دولت‌ها نیز فرو نمی‌ریزد؛ حق‌خواهی و حق‌طلبی ادامه خواهد یافت؛ 2⃣ به نظر می رسد که چون دو طرف مذاکره‌کننده بیشترین تلاش را برای تعطیل کردن سیاست‌ها یارفتارهای طرف مقابل انجام میدهند، رسیدن به توافق برای تعلیق نیز دور از ذهن نیست.پس نباید پایان این دور از مذاکرات را پایان تخاصم دانست؛ 3⃣ به نظر می رسد که دولت اسرائیل به همراه تندروهای آمریکایی و کاسبان تحریم در ایران به دنبال هدف مشترک یعنی شکست مذاکرات هستند. اما مردم ایران نیز با مطالبه‌ی صلح با همه‌ی کشورهای جهان، رسیدن به توافق تعلیق یا تفاهم تعطیل را پایان کنشگری ندانسته و تا دستیابی به صلح کامل در میدان باقی خواهند ماند.
فراموش نمی کنیم که هوشیاری مردم فرهیخته در این مرحله باید باعث حمایت کامل از تیم مذاکره‌کننده و همچنین تداوم حمایت از معترضان و مخالفان حاکمیت شود.
به خاطر داشته باشیم که تمامی آسیب‌های رسیده به مردم ایران، کسب‌وکارها، محیط زیست،فرهنگ و اخلاق یک‌شبه ایجاد نشده‌اند که یک روزه فراموش شوند و کنشگری مدنی برای گذار از این حکومت همچنان ادامه خواهد داشت. ملت ایران چاره‌ای جز پیروزی کامل در دو جبهه ندارد و نهضت بیداری مردم برای رهایی همچنان ادامه خواهد یافت.
آیاجابجا کردن‌امید مردم عمدی یا از روی خطا یا با برنامه‌ریزی است؟ مقدمه: تا چندی پیش تمام #امید مردم به گشایشهای اقتصادی و رفع مشکلات #معیشتی از طریق تغییرات جزئی و کلی در حاکمیت و سیاست‌های اشتباه ۴۶ ساله‌ی قبل بود اما حالا خواستگاه‌امیدمردم به نتایج مذاکرات مستقیم/غیرمستقیم ایران و #آمریکا بسته شده است. ✅ یکم:مذاکره برای رفع تحریم‌های ظالمانه خوب است، تغییر ساست‌های هردو کشور از تخاصم به تفاهم بسیار خوب است، بازگشایی سفارتخانه‌های دو طرف در خاک یکدیگر خوب و موجب تسریع و تسهیل در امور کنسولی و شهروندان و سرمایه‌گذاران است؛ ✅دوم: تغییر نگرش‌ها، افکار، سیاست‌ها و رفتار دو طرف از تهدید و ارعاب به تشویق و رفع کدورت بسیار خوب است؛ ✅سوم: تلاش دوطرف مذاکره برای قانع‌سازی و جلب #اعتماد و #اطمینان بسیار خوب است؛ ✅ چهارم: همراهی نهادهای قانونی دو کشور با تصمیمیات سیاسی برای رفع خصومت و در پیش گرفتن همگرایی و #دوستی_ملل بسیار عالی است؛ ✅ پنجم:تجلیل و احترام‌گذاری دو ملت به فرهنگ‌ها و سنن کشور دیگر موجب نزدیک شدن فرهنگی مردم و رفع برخی از نامرادی‌های حاکمان نسبت به مردم کشور دیگر می‌شود؛ ✅ ششم:حذف واسطه‌های #منفع_طلب، #جنگ_طلب، دروغگو و ریا کار، یک تصمیم عاقلانه و حرکت به سمت حسن درک متقابل است.
به اعتقاد این کنشگر مدنی:
1⃣ به نظر میرسد که ممکن است، همه‌ی خوبی‌های گفته شده، موجب تغییر و جابجایی‌امید مردم از تغییر حاکمیت و بازپس‌گیری ایران از سلطه گران، غارتگران، خودفروختگان و مستبدان شود؛ 2⃣ به نظر می‌رسد‌امید بستن به نتایج مذاکرات ایران و آمریکا، ممکن است به وقت کشی و تقویت نیروهای متخاصم دوطرف و یا طولانی شدن، رسیدن به صلح باشد در حالیکه مردم ایران در رنج و فقر و فلاکت، کمر خم کرده‌اند؛ 3⃣ به نظر میرسد که تحت الشعاع قرار دادن کنشگری حق طلبانه مردم به رهبری روشنفکران،فرهیختگان، وطن دوستان، سیاست پیشگان درست کردار و کهنه سربازان باتجربه در امور نظامی و سیاسی، یک برنامه برای عقیم ساختن #نهضت‌های_مردمی باشد؛ 4⃣ به نظر میرسد که ممکن است بزرگ کردن صلح با آمریکا و رفع تحریم یک سرابی بیش نباشد و زمان مقاومت مدنی، مبارزه منفی یا آزادی خواهی خشونت پرهیز مردم ایران را با چالش از دست دادن زمان برای تغییرات اساسی مثل تغییر در قانون اساسی از طریق همه پرسی و انتخاب نوع دیگری از حاکمیت روبرو گرداند.
فراموش نمی‌کنیم که هم دولت آمریکا و هم حاکمیت ایران، اصلی‌ترین موجبات وضعیت کنونی و گرفتاری‌های معیشتی و سیاسی مردم هستند و نمیتوان به سادگی و بدون حساب و کتاب کشیدن از عاملین و آمرین، همه‌ی خون‌های پاک بر زمین ریخته شده و زجرجانبازان و آزادگان و خانواده‌های آنها، مردم ستمدیده و فقیر شده را فراموش کنیم، هرچند بر این باورهستیم که برای رسیدن به صلح پایدار باید از خیلی از اتفاقات گذشته چشم پوشی کرد.
به خاطر داشته باشیم صلح از پلک چشم به ما نزدیک‌تر است، مشروط بر آنکه مردم همدیگر را ببخشند و متحد باشند وحاکمیت با میل و بدون خشونت، به پذیرش تغییرات اساسی تا رهایی وطن، تن بدهد و مانع رسیدن مردم به نظام جمهوری دموکراتیک نشود والا نه صلح با آمریکا گره گشا است و نه رفع تحریم.
پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد. پاینده باد صلح جهانی.
مقدمه: در حالیکه قوانین طبیعت ثابت است و قطعا بهار به دنبال زمستان می آید؛ اما در قوانین اجتماعی اینگونه نیست و چه بسا یک قیام مردمی چند بهار طول بکشد تا به نتیجه برسد.
✅ یکم: #رویش_قیام مردمی یک پروسه ی کاشت، داشت و برداشت است که بذر آن آگاهی مردم و نهال آن افزایش مطالبه گری و میوه ی آن، آزادی، آبادی، استقلال، رفع فقر، رفع نابرابری و رفع استبداد بخصوص استبداد دینی است؛ ✅ دوم: رویش قیام مردم ایران متفاوت با سال های قبل از ۵۷ و حین آن است و این بار زمینه برای دست یابی به واقعیات سیاسی _ اجتماعی _ اقتصادی_ نظامی و امنیتی فراهم تر است؛ ✅ سوم: رویش قیام مردمی، این‌بار بر اساس ارس کردن علف های هرز خواهد بود؛ ✅ چهارم: به احتمال قوی رویش قیام مردمی ایران بر اساس برنامه ی حذف یک نظام حکومتی و بی برنامگی حکمرانان برای بعد آن نخواهد بود بلکه براساس ۴۶ سال تجربه، هم برای دوران گذار و هم پس از آن برنامه ریزی، طرح و نقشه ی منحصر بفردی خواهد داشت که نه رهبر منتخب شورای نگهبان خواهد بود و نه نوع حکومت ایدئولوژی.
به اعتقاد این کنشگر مدنی:
1⃣ به نظر می رسد بر اساس مشاهدات میدانی و اطلاعات و اخبار موثق، تمایل اکثریت مردم بر گرامیداشت آئین نوروز باستانی بیش از آئین های مذهبی است؛ 2⃣ دوم: رویش قیام مردمی با عبور از خرافات و بازی های فریبنده و صوری مذهبی، به ماه مبارک رمضان بر اساس اصالت آن که همانا انسان سازی و تمسک به فضائل و اخلاق انسانی بود پرداخت؛ 3⃣ سوم: رویش قیام ضد استبدادی، ضد ظلم و ضد نابرابری در سال ۱۴۰۴ مقارن با انرژی و آموخته های راستین حکومت دموکراتیک همراه شده و نه علوی و مهدوی سازی های دروغین کاسبان دین؛ 4⃣ به نظر می رسد به دلیل گسترش فقر و فساد، رویش قیام مردمی در سال ۱۴۰۴، توان بسیج فکری_انسانی بیشتری را خواهد یافت چرا که هیچ افق روشنی برای حل معضلات مردم، مشکل کمبود منابع، عدم وجود نقشه ی راه و لوازم توسعه و احیای محیط زیست، قابل مشاهده نیست. 5⃣ به نظر می رسد که رهبران ایران و #آمریکا به توافق نخواند رسید و سایه ی شوم #جنگ بر سر کشور خواهد ماند و این باعث تسریع در رویش قیام مردمی خواهد شد؛ 6⃣ به نظر می رسد مردمی که تصور می کردند سال ۱۴۰۳ را با خیر و برکت تغییر حکومت و نظام به اتمام خواهند رساند، در ابتدای سال ۱۴۰۴ واقع بینانه تر به مسائل سیاسی که منشأ نابسامانی اقتصادی است خواهند نگریست و رویش قیام مردمی معطوف به تغییرات سیاسی برای رسیدن به تغییرات اقتصادی خواهد بود. 7⃣ به نظر میرسد که بر اساس اصول تخریب و ساختن اصولی و بهینه، در سال ۱۴۰۴، نهاد رهبری و موسسات وابسته به آن و حتی شورای نگهبان و سازمان های وابسته به آن برچیده خواهند شد و نهادهای موثر و کارا جایگزین خواهند شد. فراموش نمی کنیم که زایش و رویش، دوران سختی خواهد بود که فقط با امید، #همبستگی و داشتن برنامه برای #دوران_گذار و پس از آن، به ثمر خواهد نشست. به یاد داشته باشیم که رمز پیروزی رویش قیام در << خواستن>> و << به پا خواستن>> است.
پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد. پاینده باد صلح جهانی.
آیادر زمانه ای که ابرقدرتها قوانین بازی را تغییر میدهند، نمیتوان قوانین بازی شطرنج را نیز دگرگون کرد؟
مقدمه:در دورانی که #جنگ نه برای تصرف سرزمین، بلکه برای تسلط بر #منابع شکل میگیرد و #تکنولوژی نه در خدمت انسان، بلکه انسان در خدمت تکنولوژی است، پس تغییر قوانین سنتی بسیاری از بازیها قابل تصور خواهد بود.
✅ یکم:وقتی شاه حریف نه به دنبال حذف سرباز، رخ، فیل، اسب یا وزیر از صفحه است؛ بلکه آمادگی دارد با شاه ما وارد معامله شود، در موقعیت «کیش»، منطقی تر است به جای جنگ و نابودی نیروها و منابع، به معامله بیندیشیم؛ ✅ دوم: اگر شاه ما بتواند بدون از دست دادن نیروها و منابع، از طریق مذاکره و معامله، شاه حریف را به وضعیت «برد-برد» راضی کند، ادامه بازی با روشهای سنتی دیگر توجیهی ندارد؛ ✅ سوم: اگر مردم امکان تغییر مسالمت آمیز صحنه نبرد شطرنج، یا حتی تعویض شاه را از طریق ابزارهایی مانند همه پرسی برای تغییر قانون اساسی و حاکمیت داشته باشند، پایبندی به شیوه های سنتیِ حاکمیت یا قواعد بین المللیِ منسوخ، خردمندانه نیست؛ ✅ چهارم:اگر بتوان مواضع نیروهای خود در صفحه شطرنج را نه تنها حفظ؛ بلکه تقویت کرد و صفحه را آزاد و آباد ساخت، صلح در شرایط «کیش و مات» بهترین گزینه است.
به اعتقاد این کنشگر مدنی:
1⃣ به نظر میرسد رفتارهای دیپلماتیک ایران (پیش از مذاکره، حین و پس از آن) با محوریت چانه زنی، امتیازگیری و نمایش قدرتِ بازدارنده (مانند توان موشکی یا خطوط قرمزنظامی) همراه است، نه تمایل به جنگ. 2⃣ به نظر میرسد حتی با فرض توافق ایران و آمریکا و برقراری صلح یا انجام معاملات گوناگون با غرب، مسئله مردم ایران با حاکمیت و سلطه آن بر کشور پایان نمی یابد.گشایشهای اقتصادی نیز مانعی برای ادامه کنشگری و جنبش مردمی در راستای تحقق خواسته های ملی نخواهند بود. 3⃣ به نظر میرسد حمایت از صلح میان ایران و آمریکا، هوشیاری مردم نسبت به مطالبات برحقشان یا تلاش برای جلوگیری از هجوم فرهنگیِ همراه با سرمایه گذاریهای خارجی را نقض نمیکند.
فراموش نکنیم که مردم ایران پیشینه همزیستی مسالمت آمیز با حکومت در توافق با کشورهای مختلف (به ویژه شرق) را دارند؛ پس در معرکه ی جدید، مردم صلح طلب، حافظ ارزشهای ملی،سرزمینی، فرهنگی و تمامیت ارضی مام وطن هستند.
به خاطر داشته باشیم: در هیچ معامله ای نمیتوان بدون در نظر گرفتن منافع حریف، تنها به پیروزی خود اندیشید. باید به قواعد جدید بین المللی که بر اقتصاد (به جای جنگ)استوارند، تن داد، مدیریت منابع کشور را بهبود بخشید و از هدف اصلی جنبش، یعنی #عبور از حاکمیت موجود و استقرار نظام #جمهوری_دموکراتیک، غافل نشد، زیرا که با وجود #فساد_سیستماتیک و گسترده، تمام عواید صلح به جیب عده ای می رود و باز مرد، #فقیر و فقیر تر می شوند.
آیاهمه ی مردمی که به آئین ها و سنت های ایرانی معتقدند، امکان محقق ساختن آنها را دارند؟
مقدمه: همه ی مردمی که در ایران فرهنگی زیست می کنند، معتقدند که #سیزده_بدر یک جشن اجتماعی وفرهنگی است که به عنوان روز طبیعت شناخته می‌شود. آنها روز سیزدهم فروردین ماه را فرصتی برای گردهمایی خانواده‌ها و دوستان و تقویت روابط اجتماعی می‌دانند، اما به راستی برای ایرانیانی که در جغرافیای ایران زندگی می‌کنند چنین نیست. ✅ یکم:به لیست افرادی که نمی‌توانند در جشن سیزده بدر یا روز طبیعت شرکت کنند نگاهی می‌اندازیم: افراد در حال قرنطینه یا بیماری، کارمندان شاغل در روز سیزده بدر، زندانیان، افراددر سفر یا مأموریت، افراد دارای محدودیت‌های جسمی، افراد در حال خدمت سربازی، و افراد در مناطق دور افتاده یا محروم؛ ✅ دوم: افراد در مناطق دور افتاده یا محروم (ساکنان روستاهای دورافتاده و محروم هستند که با چالش‌های زیادی مواجه هستند). این مناطق معمولاً از کمبود منابع طبیعی، امکانات اقتصادی محدود و نقص خدمات اساسی رنج می‌برند؛ ✅ سوم: برخی آمارها نشان می‌دهد که حدود ۲۶ درصد از جمعیت ایران در روستاها زندگی می‌کنند،که این رقم شامل حدود ۲۰ میلیون نفر روستایی و یک میلیون نفر عشایر است؛ ✅چهارم: بر اساس برخی اطلاعات، از ۶۹ هزار روستا در ایران، ۳۱ هزار روستا خالی از سکنه شده‌اندو تنها ۳۸ هزار روستا دارای سکنه هستند؛ ✅ پنجم: بر اساس برخی اطلاعات، حدود ۳۰ درصد از جمعیت ایران زیر خط فقر قرار دارند، که اینرقم به حدود ۲۶ میلیون نفر میرسد. خط فقر نسبی در ایران به حدود ۳۵۰ میلیون ریال در ماه رسیده است و در سال گذشته، حدود ۲۳۰ هزار نفر زیر خط فقر مطلق جهانی زندگی می‌کردند.
به اعتقاد این کنشگر مدنی:
1⃣ به نظر میرسد که گسترش #فقر و #فلاکت یکی از عوامل عدم اجرای درست آئین‌های ایرانیان است و همه نمی‌توانند با هم شاد و خوشبخت به دامن طبیعت بروند و جشن بگیرند؛ 2⃣ به نظر میرسد که از یک سو، افزایش فقر باعث افزایش جرم و جنایت و بالطبع افزایش زندانیان شده که آنها هم از حضور در طبیعت و داشتن زندگی معمولی محروم هستند و ازسوی دیگر، انسداد سیاسی و محروم کردن منتقدان و معترضان از آزادی‌های معمول و اجتماعی نیز باعث محرومیت آنها از برگزاری جشن‌های آئینی ایرانی شده است؛ 3⃣ به نظر میرسد که وقتی #جنگ و نابودی منابع بر سر ایران عزیز سایه انداخته و #نابخردان، #ناکارآمدان، #کاسبان_تحریم، #جنگ‌طلبان و متنعمان از خوان گسترده ی انقلاب و جیب مردم، سرخوش و سرمست به فکر خود و خانواده و گروه و دسته ی خود هستند، سیزده بدر همگانی و جشن عمومی، محقق نشده است؛ 4⃣ به نظر میرسد که وقتی سیاست، اقتصاد و معیشت را به گروگان گرفته، نه پولی برای جشن مانده و نه دلی شاد که آن را به دشت و گلشن ببریم. فراموش نمی‌کنیم که وقتی جشن و شادی برای عموم مردم نیست، روح اجتماعی ما درد می‌کند، ولی از اینکه هموطنانی می‌توانند آئین و سنن ایرانی مثل سیزده بدر را به جا آورده و پاسداری کنند، خوشحال و مفتخر هستیم. به خاطر داشته باشیم که زمانی جشن عمومی و شادی همگانی خواهیم داشت که همه با هم باشیم و همه در غم و شادی کنار هم باشیم و در قیام بر علیه ظلم و تبعیض و نابرابری و سرکوب آزادگان و آزادی‌خواهان به باور ضرورت عبور از خودکامگی و انحصار رسیده باشیم. پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد. پاینده باد صلح جهانی.
آیااگر دیپلماسی فعال شد، باید مردم و مطالبات آنها غیرفعال شود؟
مقدمه: این روزها شاهد دیپلماسیِ دیدار، گفتگو، مذاکره، ارسال پیام، سفرهای ناگهانی،توافقات پُشت پرده، نرمش قهرمانانه، چرخشهای ناگهانی در صحنه ی سیاسی از یک سو و سکوت مردمِ منتظر و رئیس جمهورِ غایب از سوی دیگر هستیم. ✅ یکم:ملتِ گرفتار در انبوه مشکلات و خبرهای ضدونقیض از منابع مختلف، به امید دور شدن سایه ی جنگ، گشایش اقتصادی و صلح با دنیاست. ✅ دوم: #کنشگران_مدنی، #عدالتخواهان، #جنبش_سبز، #جنبش_مهسا، #اصلاحطلبان، اصولگرایان، ارزشیهاو نظامیان، همگی در انتظار قرائن و شواهدی برای تغییرِ خوب یا بد هستند. ✅ سوم:نشانه هایی از تغییر راهبردها، اهداف و فعالیتهای حاکمیت به سوی تحقق خواسته های مردم در افق های دور قابل مشاهده است. ✅چهارم:راهبردهایی مانند تصرف خیابان، مقاومت مدنی، نافرمانی مدنی، استفاده از اپوزیسیون داخلی و خارجی، و اعتراض های توأم با تجمع، اعتصاب و تحصن، از دستور کار مردم خارج شده است.
به اعتقاد این کنشگر مدنی:
1⃣ به نظر می رسد صحنه های سقوط حاکمیت، فرار مختلسان و فاسدان، مصادره ی اموال به غارت رفته ی ملت، دستگیری فاسدان، تشکیل دادگاه مردمی، همه پرسی و تدوین قانون اساسی جدید، به محاق رفته و همچون آتشی زیر خاکستر است. 2⃣به نظر میرسد حداقل های صلح، سازش، توافق و گشایش اقتصادی جایگزین مطالباتی چون آزادیخواهی،عدالتخواهی، رفع استبداد، پایان #حصرها، و #آزادی زندانیان سیاسی و خبرنگاران شده است. 3⃣ به نظر میرسد متصرفان صداوسیما، برخی خبرگزاریها، روزنامه ها و سایت های معلوم الحال،در حال تغییر موضع و همسویی با فرمانِ فرمانفرمایان هستند. 4⃣ به نظر میرسد حاکمیت در ظاهر و مردم در باطن به درکی خردمندانه از واقعیات جهانِ نو در سایه ی تعامل و تفاهم همه جانبه رسیده اند.
فراموش نمی کنیم که نهضت بیداری و خیزش خردورزی، از این فراز و نشیب ها بسیار دیده و همواره بر استراتژی فعال اعتراضی، کنشگری و مطالبه گری برای حفظ منافع ملی و تمامیت ارضی کشور باقی مانده است. این جنبش، هرچند از زایش امید و شادی مردم خرسند است، اما همچنان مراقب دستهای آلوده به خون ملت و سیاست بازان چندچهره است.
به خاطر داشته باشیم که سراب صلح و رفاه همیشه پشتِ غفلت پنهان است. باید هوشیارانه دیپلماسی فعال کنونی را دنبال کنیم و مجالی برای فریبِ دو دوزه بازان و کاسبان تحریم، فقر و فلاکت مردم باقی نگذاریم؛ چراکه شاید با یک فریب و غفلت، این بار نیز یکصد سال به عقب بازگردیم.
آیا وقتی بازی ابرقدرتها یا بازی دولت-ملت را به هم می‌زنید، برهم زدن بازی شما دور از انتظار است؟
مقدمه: سال‌هاست #توازن_قوا، توازن غارت منابع کشورهای فقیر نگاه داشته و بازی فروش اسلحه را بر هم زدیم. طبیعی است که بازی حامیان منطقه‌ای و بین‌المللی ما را بر هم بزنند یا حتی بازی مذاکره و توافق پیش رو نیز، به هم بخورد.
✅ یکم: در برهم زدن بازیها و ایجاد وضعیت جدید، برنده کسی است که دست پیش داشته باشد؛ ✅ دوم: عقل سلیم #حکمرانی، حکم می‌کرد در دورانی که در آغوش شرق لمیده بودیم و اجازه ی غارت منابعمان را می‌دادیم، گوشه‌چشمی به غرب و مشارکت درپروژه‌های توسعه‌ای آنها هم داشته باشیم که نداشتیم. امارات، عربستان و حتی کویت، قطر و بحرین زودتر از ما این را درک کردند؛ ✅ سوم: وقتی با فرمان مذاکره ی ساده برای رسیدن به توافق بزرگ پای میز می‌نشینیم، باید پلن بی ( PLAN B) راهم در آستین نگاه می‌داشتیم تا مجبور نشویم عراقچی را به روسیه بفرستیم؛ ✅ چهارم: برهم زدن بازی ایجاد نظم نوین جهانی با شعار و نمایش قدرت نظامی و توان هسته‌ای کامل نمی‌شود. بازی تغییر مواضع و خواسته‌های آمریکا تازه آغاز شده و باید منتظر برهم خوردن بازی باشیم.
به اعتقاد این کنشگر مدنی: 1⃣ به نظر میرسد برای برهم زدن بازی آمریکا در حین مذاکره (افزایش درخواست‌های آن‌هامبنی بر کاهش توان غنی‌سازی اورانیوم، فروش اجباری اورانیوم بالای %60، محدود کردن توان موشکی یا کاهش برد موشک‌های بازدارنده)، تنها با نمایش شهرهای موشکی، لشکر قایق‌های موشک‌انداز تندرو، نمایش سامانه‌های رهگیری قدرتمند، برگزاری مانور در دریای عمان یا حتی باج دادن به روسیه کافی نیست؛ 2⃣ به نظر میرسد تهدید منافع غرب در عربستان، امارات، قطر، تنگه ی هرمز، خلیج عدن، دریای عمان و پایگاه‌های آمریکا در کشورهای منطقه نیز کافی نیست؛ 3⃣ به نظر میرسد وقتی بازی شهریار-شهروند را به هم زدند و بازی دولت-برده را شروع کردند، باید به فکر برهم زدن بازی توسط توده‌های خلق می‌بودند و راهی برای بازگشت به سوی مردم و استفاده از پشتیبانی مردمی می‌گذاشتند که نگذاشتند؛ 4⃣ به نظر میرسد فرصت باقی‌مانده تا شنبه و دور دوم مذاکره، فرصتی مناسب است تا پلن بی حاکمیت با آزادی محصورینی مانند موسوی و تاج‌زاده آغاز شود و در ادامه، فرمان برگزاری همه‌پرسی با نظارت بین‌المللی و سپس راستی‌آزمایی هسته‌ای اجرا گردد تابازی دور دوم آمریکا مبنی بر کاهش توان هسته‌ای، موشکی و بازدارندگی کشور خنثی شود.
فراموش نمی کنیم هیچ ابرقدرتی بر کشوری مسلط نشد مگرآنکه یا مردمانش را راضی کرده باشد یا گروه‌های شبه‌نظامی درون آن کشور را آماده و تحریک کرده باشد. از آنجا که هر دو گزینه در کشور ما تقریبا منتفی است، هنوز هم ما بازی‌گردانیم و می‌توانیم به قدرت انبوه خلق تکیه کنیم و بازی جدیدی را آغاز کنیم که یک طرف آن آمریکا و طرف دیگر کل کشور ایران باشد، نه صرفاً حاکمیت.
به خاطر داشته باشیم وقتی بازی دیگران را به هم می‌زنیم،بازی ما را به هم می‌زنند. اگر خرد حاکمیتی وجود داشته باشد، خود را از بازی اخراج می‌کند و ادامه ی بازی را به مردم و رهبران صالح مردمی می‌سپارد؛ چراکه قدرت انبوه خلق از همه ی قدرت‌های خارجی بیشتر است و عقل جمعی زعمای وطندوست از عقل کهنه سیاستمداران مصلحت‌اندیشی که به فکر حفظ حاکمیتند، فراتر است. زیرا هدف گروه نخست،حفظ کشور و منافع مردم است.
آیادر زمانه ای که ابرقدرتها قوانین بازی را تغییر میدهند، نمیتوان قوانین بازی شطرنج را نیز دگرگون کرد؟
مقدمه:در دورانی که #جنگ نه برای تصرف سرزمین، بلکه برای تسلط بر #منابع شکل میگیرد و #تکنولوژی نه در خدمت انسان، بلکه انسان در خدمت تکنولوژی است، پس تغییر قوانین سنتی بسیاری از بازیها قابل تصور خواهد بود.
✅ یکم:وقتی شاه حریف نه به دنبال حذف سرباز، رخ، فیل، اسب یا وزیر از صفحه است؛ بلکه آمادگی دارد با شاه ما وارد معامله شود، در موقعیت «کیش»، منطقی تر است به جای جنگ و نابودی نیروها و منابع، به معامله بیندیشیم؛ ✅ دوم: اگر شاه ما بتواند بدون از دست دادن نیروها و منابع، از طریق مذاکره و معامله، شاه حریف را به وضعیت «برد-برد» راضی کند، ادامه بازی با روشهای سنتی دیگر توجیهی ندارد؛ ✅ سوم: اگر مردم امکان تغییر مسالمت آمیز صحنه نبرد شطرنج، یا حتی تعویض شاه را از طریق ابزارهایی مانند همه پرسی برای تغییر قانون اساسی و حاکمیت داشته باشند، پایبندی به شیوه های سنتیِ حاکمیت یا قواعد بین المللیِ منسوخ، خردمندانه نیست؛ ✅ چهارم:اگر بتوان مواضع نیروهای خود در صفحه شطرنج را نه تنها حفظ؛ بلکه تقویت کرد و صفحه را آزاد و آباد ساخت، صلح در شرایط «کیش و مات» بهترین گزینه است.
به اعتقاد این کنشگر مدنی:
1⃣ به نظر میرسد رفتارهای دیپلماتیک ایران (پیش از مذاکره، حین و پس از آن) با محوریت چانه زنی، امتیازگیری و نمایش قدرتِ بازدارنده (مانند توان موشکی یا خطوط قرمزنظامی) همراه است، نه تمایل به جنگ. 2⃣ به نظر میرسد حتی با فرض توافق ایران و آمریکا و برقراری صلح یا انجام معاملات گوناگون با غرب، مسئله مردم ایران با حاکمیت و سلطه آن بر کشور پایان نمی یابد.گشایشهای اقتصادی نیز مانعی برای ادامه کنشگری و جنبش مردمی در راستای تحقق خواسته های ملی نخواهند بود. 3⃣ به نظر میرسد حمایت از صلح میان ایران و آمریکا، هوشیاری مردم نسبت به مطالبات برحقشان یا تلاش برای جلوگیری از هجوم فرهنگیِ همراه با سرمایه گذاریهای خارجی را نقض نمیکند.
فراموش نکنیم که مردم ایران پیشینه همزیستی مسالمت آمیز با حکومت در توافق با کشورهای مختلف (به ویژه شرق) را دارند؛ پس در معرکه ی جدید، مردم صلح طلب، حافظ ارزشهای ملی،سرزمینی، فرهنگی و تمامیت ارضی مام وطن هستند.
به خاطر داشته باشیم: در هیچ معامله ای نمیتوان بدون در نظر گرفتن منافع حریف، تنها به پیروزی خود اندیشید. باید به قواعد جدید بین المللی که بر اقتصاد (به جای جنگ)استوارند، تن داد، مدیریت منابع کشور را بهبود بخشید و از هدف اصلی جنبش، یعنی #عبور از حاکمیت موجود و استقرار نظام #جمهوری_دموکراتیک، غافل نشد، زیرا که با وجود #فساد_سیستماتیک و گسترده، تمام عواید صلح به جیب عده ای می رود و باز مرد، #فقیر و فقیر تر می شوند.
آیا هنوز هم مردم برای اخبار مذاکرات ایران و آمریکا نامحرم هستند؟ مقدمه: تا کنون انتشار برخی از اخبار در کشور #محرمانه تلقی می‌شد چون ممکن بود که دشمنان از آن استفاده کنند ولی وقتی همه‌ی دشمنان و دوستان با هم هماهنگ کرده و در جریان نشست عمان هستند، محرمانه بودن اخبار، وجاهت ندارد. ✅ یکم:سلسله مراتب محرمانه و سری بودن اخبار، اسناد و حتی مذاکرات و نشست‌ها، یک امر بدیهی و عقلانی است؛ ✅ دوم:نامحرم بودن مردم نیز در برخی اموری که انتشار اخبار ممکن است باعث سوء استفاده‌ی دشمن خارجی و داخلی بشود، قابل قبول است؛ ✅ سوم:نداشتن کانال‌های ارتباطی امن و مطمئن بین حاکمیت و مردم یک نقیصه و اشکال بزرگ است که موجب بی‌اعتمادی مردم و روی‌آوری به هر منبع خبری شده است؛ ✅ چهارم:وقتی حاکمیت، آمریکا و اسرائیل و برخی از کشورهای دیگر را تا کنون دشمن می نامیده، حق داشته که اطلاعات و اخبار را محرمانه نگه دارد، ولی وقتی با خود آنها واردمذاکره می‌شود، نامحرم دانستن مردم، یک خطای استراتژیکی است.
به اعتقاد این کنشگر مدنی:
1⃣ به نظر میرسد که برای جلوگیری از سوء استفاده‌ی بنگاه‌های خبری دشمن و القائات نابجای آنها، بهتر است که اخبار و اطلاعات مربوط به نشست و مذاکرات و توافقات بین ایران و آمریکا از کانال‌های معتبر به مردم برسد؛ 2⃣ به نظر میرسد که فرصت پیش آمده ( نشست و مذاکره بین ایران و آمریکا) می‌تواند مرجعیت خبر از بیگانگان، به خودی‌ها را تغییر داده و اعتماد عمومی را افزایش دهد؛ 3⃣ به نظر میرسد که نه تنها اصل مذاکرات؛ بلکه جزئیات اخبار مربوط به نشست ایران و آمریکادر عمان، مستقیماً به وضعیت نرخ ارز، تورم و معیشت مردم مربوط می‌شود، پس اطلاع رسانی به موقع، لازم و ضروری است.
فراموش نمی‌کنیم که با توسعه‌ی فناوری‌های اطلاعاتی و ارتباطاتی، بسیاری از اطلاعات واخبار پیش از انقلاب ۵۷، حین انقلاب و بعد از آن و حتی بسیاری از فساد‌ها، برملا شده و اصرار بر کتمان یا تکذیب یا تحریف، بی‌اثر بوده حالا نوبت شفافیت، راستگویی،محرم دانستن مردم و حتی هدایت مردم به سمت تصمیم‌گیری درست جمعی است نه پنهانکاری در پستو‌های هزار توی پنهانکاری.
به خاطر داشته باشیم که تا حالا حاکمیت از ترفند " دوره‌ی حساس کنونی" استفاده می‌کرد و حالا واقعاً در دوران حساس بی‌اعتمادی مردم به حاکمیت و بنگاه‌های خبری آن هستیم و ممکن است که مردم با آگاه شدن از واقعیات، از کنشگری مدنی به فاز‌های عملیاتی دیگری وارد شوند که قطعاً خوشایند حاکمیت نخواهد بود.
پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد. پاینده باد صلح جهانی.
آیاجابجا کردن‌امید مردم عمدی یا از روی خطا یا با برنامه‌ریزی است؟ مقدمه: تا چندی پیش تمام #امید مردم به گشایشهای اقتصادی و رفع مشکلات #معیشتی از طریق تغییرات جزئی و کلی در حاکمیت و سیاست‌های اشتباه ۴۶ ساله‌ی قبل بود اما حالا خواستگاه‌امیدمردم به نتایج مذاکرات مستقیم/غیرمستقیم ایران و #آمریکا بسته شده است. ✅ یکم:مذاکره برای رفع تحریم‌های ظالمانه خوب است، تغییر ساست‌های هردو کشور از تخاصم به تفاهم بسیار خوب است، بازگشایی سفارتخانه‌های دو طرف در خاک یکدیگر خوب و موجب تسریع و تسهیل در امور کنسولی و شهروندان و سرمایه‌گذاران است؛ ✅دوم: تغییر نگرش‌ها، افکار، سیاست‌ها و رفتار دو طرف از تهدید و ارعاب به تشویق و رفع کدورت بسیار خوب است؛ ✅سوم: تلاش دوطرف مذاکره برای قانع‌سازی و جلب #اعتماد و #اطمینان بسیار خوب است؛ ✅ چهارم: همراهی نهادهای قانونی دو کشور با تصمیمیات سیاسی برای رفع خصومت و در پیش گرفتن همگرایی و #دوستی_ملل بسیار عالی است؛ ✅ پنجم:تجلیل و احترام‌گذاری دو ملت به فرهنگ‌ها و سنن کشور دیگر موجب نزدیک شدن فرهنگی مردم و رفع برخی از نامرادی‌های حاکمان نسبت به مردم کشور دیگر می‌شود؛ ✅ ششم:حذف واسطه‌های #منفع_طلب، #جنگ_طلب، دروغگو و ریا کار، یک تصمیم عاقلانه و حرکت به سمت حسن درک متقابل است.
به اعتقاد این کنشگر مدنی:
1⃣ به نظر میرسد که ممکن است، همه‌ی خوبی‌های گفته شده، موجب تغییر و جابجایی‌امید مردم از تغییر حاکمیت و بازپس‌گیری ایران از سلطه گران، غارتگران، خودفروختگان و مستبدان شود؛ 2⃣ به نظر می‌رسد‌امید بستن به نتایج مذاکرات ایران و آمریکا، ممکن است به وقت کشی و تقویت نیروهای متخاصم دوطرف و یا طولانی شدن، رسیدن به صلح باشد در حالیکه مردم ایران در رنج و فقر و فلاکت، کمر خم کرده‌اند؛ 3⃣ به نظر میرسد که تحت الشعاع قرار دادن کنشگری حق طلبانه مردم به رهبری روشنفکران،فرهیختگان، وطن دوستان، سیاست پیشگان درست کردار و کهنه سربازان باتجربه در امور نظامی و سیاسی، یک برنامه برای عقیم ساختن #نهضت‌های_مردمی باشد؛ 4⃣ به نظر میرسد که ممکن است بزرگ کردن صلح با آمریکا و رفع تحریم یک سرابی بیش نباشد و زمان مقاومت مدنی، مبارزه منفی یا آزادی خواهی خشونت پرهیز مردم ایران را با چالش از دست دادن زمان برای تغییرات اساسی مثل تغییر در قانون اساسی از طریق همه پرسی و انتخاب نوع دیگری از حاکمیت روبرو گرداند.
فراموش نمی‌کنیم که هم دولت آمریکا و هم حاکمیت ایران، اصلی‌ترین موجبات وضعیت کنونی و گرفتاری‌های معیشتی و سیاسی مردم هستند و نمیتوان به سادگی و بدون حساب و کتاب کشیدن از عاملین و آمرین، همه‌ی خون‌های پاک بر زمین ریخته شده و زجرجانبازان و آزادگان و خانواده‌های آنها، مردم ستمدیده و فقیر شده را فراموش کنیم، هرچند بر این باورهستیم که برای رسیدن به صلح پایدار باید از خیلی از اتفاقات گذشته چشم پوشی کرد.
به خاطر داشته باشیم صلح از پلک چشم به ما نزدیک‌تر است، مشروط بر آنکه مردم همدیگر را ببخشند و متحد باشند وحاکمیت با میل و بدون خشونت، به پذیرش تغییرات اساسی تا رهایی وطن، تن بدهد و مانع رسیدن مردم به نظام جمهوری دموکراتیک نشود والا نه صلح با آمریکا گره گشا است و نه رفع تحریم.
پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد. پاینده باد صلح جهانی.
آیا ضرورتاً همه‌ی مذاکره‌ها بین دو کشور متخاصم یا متقابل، منجر به دستیابی به توافق کامل می‌شود؟
مقدمه:وقتی دو کشور ایران و آمریکا در روز شنبه و در عمان با عدم اعتماد متقابل پای میز مذاکره می‌نشینند، بدیهی است که وقت زیادی برای تفاهم اولیه و رسیدن به مشترکات منافع دو طرف صرف می‌شود. زمانی نیز برای ایجاد اعتماد و اطمینان نسبی تخصیص خواهد یافت و در نهایت امکان دستیابی به توافق نهایی وجود دارد. ✅ یکم:فارغ از فرآیند مذاکره‌ها در عمان، ملت ایران به هر دو طرف مذاکره‌کننده اعتماد و اطمینان ندارد؛ ✅ دوم:قرار نیست که اگر صلح کامل بین دو طرف انجام شد، اختلاف مردم با دولت آمریکا یا حاکمیت ایران نیز پایان یابد؛ ✅ سوم:توافق نهایی دو طرف مذاکره‌کننده، حتی با کسب اعتماد و اطمینان کامل، باید از سوی ملت ایران راستی‌آزمایی شود تا اعتماد به نتایج مذاکره‌ها و خارج شدن اقتصاد ملت از چنگال سیاست نابخردانه، قلدرمآبانه، واپس گرایانه ضد اتسانی و ضد توسعه حاصل شود؛ ✅ چهارم: آسیب‌های وارده از سیاست‌ها و تحریم‌های ظالمانه‌ی آمریکا از یک سو، و حصر، حبس ومرگ بسیاری از مردمان به‌خاطر سیاست‌ها و رویکردهای ضد اخلاقی، ضد فرهنگی، ضد کرامت انسانی، ضد آزادی و ضد عدالتی حاکمیت از سوی دیگر، نمی‌تواند باعث پایان مطالبه‌گری یا ایجاد صلح بین مردم ایران و حاکمیت آن دو کشور شود(هرچند که مردم ایران بواسطه ی داشتن فرهنگ اصیل و خلق و خوی انسانگرایانه و طبع لطیف شاعرانگی و عشق ورزی، با مردم تمام دنیا در صلح هستند).
به اعتقاد این کنشگر مدنی:
1⃣ به نظر می رسد که دیوار بی‌اعتمادی بین مردم و حاکمیت‌های ایران و آمریکا آنقدر بلنداست که حتی با صلح بین دولت‌ها نیز فرو نمی‌ریزد؛ حق‌خواهی و حق‌طلبی ادامه خواهد یافت؛ 2⃣ به نظر می رسد که چون دو طرف مذاکره‌کننده بیشترین تلاش را برای تعطیل کردن سیاست‌ها یارفتارهای طرف مقابل انجام میدهند، رسیدن به توافق برای تعلیق نیز دور از ذهن نیست.پس نباید پایان این دور از مذاکرات را پایان تخاصم دانست؛ 3⃣ به نظر می رسد که دولت اسرائیل به همراه تندروهای آمریکایی و کاسبان تحریم در ایران به دنبال هدف مشترک یعنی شکست مذاکرات هستند. اما مردم ایران نیز با مطالبه‌ی صلح با همه‌ی کشورهای جهان، رسیدن به توافق تعلیق یا تفاهم تعطیل را پایان کنشگری ندانسته و تا دستیابی به صلح کامل در میدان باقی خواهند ماند.
فراموش نمی کنیم که هوشیاری مردم فرهیخته در این مرحله باید باعث حمایت کامل از تیم مذاکره‌کننده و همچنین تداوم حمایت از معترضان و مخالفان حاکمیت شود.
به خاطر داشته باشیم که تمامی آسیب‌های رسیده به مردم ایران، کسب‌وکارها، محیط زیست،فرهنگ و اخلاق یک‌شبه ایجاد نشده‌اند که یک روزه فراموش شوند و کنشگری مدنی برای گذار از این حکومت همچنان ادامه خواهد داشت. ملت ایران چاره‌ای جز پیروزی کامل در دو جبهه ندارد و نهضت بیداری مردم برای رهایی همچنان ادامه خواهد یافت.
✍رضارضایی ۱۴۰۴/۱/۱۶ آیا وقتی کشور در آستانه ی آسیب جدی است، نباید گزینه های عزل، استعفا یا جام زهر را روی میز گذاشت؟ مقدمه: یک رفتاری در جوامع مختلف اجرا می شود و آن هم در زمانی است که ناکارآمدی، بی تدبیری، تصمیمات اشتباه و فرمان های ناصحیح، کیان مملکت و هستی ملت را در معرض خطر قرار می دهد، آن رفتار عبارت است از اجبار حاکمیت به انتخاب یکی از گزینه های فوق. ✅ یکم: #فقر و #فلاکت مردم بر اثر #بی_تدبیری، #جاه_طلبی و #انحصارطلبی، آنقدر عیان شده که نیاز به ارائه ی آمار و سند نیست؛ ✅ دوم: ایجاد بن بست حکمرانی به واسطه ی عملکرد سوء مسئولان و دخالت های بی جای هسته ی سخت قدرت در امور شخصی مردم به قدری آشکار شده که نیازی به ارائه ی شاهد و مدرک نیست؛ ✅ سوم: بیم و هراس از جنگ ناخواسته چنان بر جامعه مستولی شده که نه تنها زلزله در زیرساخت های اقتصادی و مالی انداخته؛ بلکه موجب تعمیق ناترازی‌ها هم شده و دورنمایی از بروز بحران های پیاپی را ترسیم کرده است؛ ✅ چهارم: انزوای سیاسی آنچنان منجر به انزوای اقتصادی و مالی شده که تجارت بین الملل و حتی تجارت داخلی را مواجه با اختلال جدی نموده است؛ ✅ پنجم: امنیت ملی، اجتماعی، اقتصادی و روانی جامعه به گونه ای به مخاطره افتاده که موجب نا امیدی عمومی شده است.
به اعتقاد این کنشگر مدنی:
1⃣ به نظر می رسد که #حاکمیت، قدرت و درایت لازم برای تصمیم گیری در مورد سه انتخاب (عزل، استعفا یا جام زهر) در خصوص افراد مختلف در نظام حکمرانی و حکمرانان را ندارد؛ 2⃣ به نظر می رسد که کمک مردم به حاکمیت در انتخاب یک یا دو یا هرسه گزینه ی فوق، یک عمل ملی است و چنانچه این کمک رسانی رد شود، مردم وارد فاز نافرمانی مدنی برای تحمیل گزینه ها خواهند شد؛ 3⃣ به نظر می رسد رفع انسداد سیاسی و اقتصادی و دفع شر جنگ، برون داد انتخاب ترکیبی از گزینه های پیشگفته (عزل، استعفا، جام زهر) باشد.
فراموش نمی کنیم که به دلیل ناکارآمدی و بی تاثیری افراد در نظام حکمرانی فعلی، انتخاب گزینه های فوق، هیچ تاثیر منفی در زندگی مردم و امنیت کشور نخواهد داشت و پر کردن خلأ ها توسط مردم به گونه ای انجام می شود که نیاز به دخالت خارجی نخواهد بود. به یاد داشته باشیم که وقتی به مرحله ی اجتناب ناپذیری انتخاب یکی از گزینه های فوق می رسیم، هرگونه مسامحه و مماشات و تاخیر، ممکن است به زیان امنیت ملی و هدررفت منابع کشور و جان و مال مردم تمام می شود. پس انتخاب گزینه های سه گانه ی مزبور به منزله ی گام برداشتن در جهت انتقال مسالمت آمیز قدرت به مردم و تثیبیت حاکمیت آنان است.
پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد، و متحد. پاینده باد صلح جهانی.
آیا اگر صلح ذلت‌بار را نپذیریم، الزاماً باید جنگ ویرانگر را بپذیریم؟
مقدمه: در طول عمر ج.ا.ا و شاید در حکومت های پیشین، ما مردم به کرات بر سر دوراهی تصمیم‌گیری‌های سخت گرفتار شده‌ایم، یا تصمیم‌سازان مغرض و بیشعور بوده‌اند، یا تصمیم‌گیرندگان درایت و صلابت کافی نداشته‌اند تا بهترین تصمیم را قاطعانه اتخاذ و اجرایی کنند. تبعات این تصمیمات، یااز دست دادن بخش‌هایی از سرزمین، یا منابع، یا فقر و فلاکت و بیماری و از دست دادن مردم عزیزمان بوده است. ✅ یکم: بارها و بارها گزینه ی سوم، راه سوم، و چاره ی سوم مطرح شده است، اما به‌نظر میرسد تصمیم‌گیرندگان به اشتباه، راه سوم را با سوم شدن در مسابقه و اخذ مدال برنز اشتباه گرفته‌اند؛ ✅ دوم: مردم بارها با تصمیمات ورفتارهایشان اعلام کرده‌اند که نه این حاکمیت و نه نظام‌های حکومتی موجود را نمی‌خواهند. آنها شکل سومی را می‌خواهند که نه این باشد و نه آن، هم این باشد و هم آن (جمهوری دموکراتیک)، البته با این تعریف: جمهوری دموکراتیک با ترکیب عناصر جمهوری و دموکراسی، یک نظام حکومتی پایدار و عادلانه را ارائه می‌دهد که بر اساس مشارکت مردم، حفاظت از حقوق فردی، و ترویج رشداقتصادی عمل می‌کند. این نظام به‌طور همزمان از ثبات و پایداری برخوردار است و شرایط رابرای توسعه پایدار و رشد فرهنگی و اقتصادی فراهم می‌کند؛ ✅ سوم: موافقان این حاکمیت یا انواع دیگر نظام‌های حکومتی، مردم را بر سر دوراهی انتخاب قرار داده‌اند و آنها را از تصمیم‌گیری ترساندند و نگذاشتند #نهضت‌ها و #جنبش‌های_مردمی پیوسته و ادامه‌دار شود تا به نتیجه مطلوب مردم برسد؛ ✅ چهارم: مردم را بارها و بارهابر سر دوراهی #جنگ و #صلح، #مذاکره یا عدم مذاکره، #توافق یا عدم توافق قرار داده‌اند و نتیجه‌اش استمرار حاکمیت و بدنبال آن #فقر و #فلاکت مستمر شده است.
به اعتقاد این کنشگر مدنی:
1⃣ به‌نظر میرسد هرگونه انشقاق میان مردم و هرگونه دوگانه‌سازی انتخاب مردم، فقط و فقط فرصت‌سوزی و از دست دادن زمان برای تصمیم‌گیری صحیح و نجات از وضعیت بغرنج بوده و هست؛ 2⃣ به‌نظر میرسد که راه‌حل‌یابی از اصول حل مسئله پیروی نمیکند و مسئله و مشکل اصلی کشور درست تعریف و تبیین نمی‌شود و در نتیجه، تا آخر فرایند، راهی جز تصمیم‌گیری خطا بر روی راه حل اشتباه نخواهد بود؛ 3⃣ به‌نظر میرسد که عده‌ای مردم را به وادی #ترس یا #ناامیدی می‌کشانند تا مردم به ظرفیت‌های درونی خود برای برون‌رفت از وضعیت حاکمیت یا انتخاب جنگ/صلح نپردازند و فراموش کنند که قدرت مردم بیش از قدرت حاکمیت و بیش از #تهدیدات یا تطمیع خارجی است؛ 4⃣ به‌نظر میرسد که مردم نه صلح ذلت‌باری که در آن دستاوردهای علمی، صنعتی، نظامی، امنیتی، و معیشتی را می‌پذیرند و نه جنگ ویرانگری که حاکمان شروع‌کننده و پایان‌دهنده به آن هستند و مردم فقط باید جانشان را در این میانه از دست بدهند؛ 5⃣ به‌نظر میرسد که کسانی که خوش‌بینی ما کنشگران مدنی ومردم و وطن‌دوستان را به سخره می‌گیرند، فقط در هراس از راه حل سوم هستند که مبتنی بر #گذار از حاکمیت کنونی با انجام #همه‌پرسی و عدم جنگ با آمریکا و اسرائیل با اتخاذ سیاست #صلح‌طلبی، عدم مداخله در کشورهای دیگر، شفاف‌سازی فعالیتهای هسته‌ای، شفاف‌سازی تبادلات مالی، و به‌طور کلی مذاکره مستقیم برد – برد است.
فراموش نمی‌کنیم که حذف مردم توسط حاکمیت برای اتخاذتصمیمات حیاتی و نادیده گرفتن مردم ایران توسط آمریکا و اسرائیل در زمان شروع هر جنگی، دارای پرخطرترین وضعیت برای هرسه آنهاست، چرا که مردم ما یاد گرفته‌اند راه حل‌های سوم، چهارم، و... که متضمن امنیت، آرامش، رفاه، و خوشبختی است را انتخاب کنند.
به یاد داشته باشیم که نه تنها بسیاری از ظرفیت‌های نظامی (فیزیکی و سایبری) محرمانه مانده است، بلکه بسیاری از ظرفیت‌های مردم ایران در مواجهه با دشمن داخلی و خارجی، محرمانه مانده و همه مترصد زمان انتخاب سوم هستند.
پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد، و متحد. پاینده باد صلح جهانی.
آیاهمه ی مردمی که به آئین ها و سنت های ایرانی معتقدند، امکان محقق ساختن آنها را دارند؟
مقدمه: همه ی مردمی که در ایران فرهنگی زیست می کنند، معتقدند که #سیزده_بدر یک جشن اجتماعی وفرهنگی است که به عنوان روز طبیعت شناخته می‌شود. آنها روز سیزدهم فروردین ماه را فرصتی برای گردهمایی خانواده‌ها و دوستان و تقویت روابط اجتماعی می‌دانند، اما به راستی برای ایرانیانی که در جغرافیای ایران زندگی می‌کنند چنین نیست. ✅ یکم:به لیست افرادی که نمی‌توانند در جشن سیزده بدر یا روز طبیعت شرکت کنند نگاهی می‌اندازیم: افراد در حال قرنطینه یا بیماری، کارمندان شاغل در روز سیزده بدر، زندانیان، افراددر سفر یا مأموریت، افراد دارای محدودیت‌های جسمی، افراد در حال خدمت سربازی، و افراد در مناطق دور افتاده یا محروم؛ ✅ دوم: افراد در مناطق دور افتاده یا محروم (ساکنان روستاهای دورافتاده و محروم هستند که با چالش‌های زیادی مواجه هستند). این مناطق معمولاً از کمبود منابع طبیعی، امکانات اقتصادی محدود و نقص خدمات اساسی رنج می‌برند؛ ✅ سوم: برخی آمارها نشان می‌دهد که حدود ۲۶ درصد از جمعیت ایران در روستاها زندگی می‌کنند،که این رقم شامل حدود ۲۰ میلیون نفر روستایی و یک میلیون نفر عشایر است؛ ✅چهارم: بر اساس برخی اطلاعات، از ۶۹ هزار روستا در ایران، ۳۱ هزار روستا خالی از سکنه شده‌اندو تنها ۳۸ هزار روستا دارای سکنه هستند؛ ✅ پنجم: بر اساس برخی اطلاعات، حدود ۳۰ درصد از جمعیت ایران زیر خط فقر قرار دارند، که اینرقم به حدود ۲۶ میلیون نفر میرسد. خط فقر نسبی در ایران به حدود ۳۵۰ میلیون ریال در ماه رسیده است و در سال گذشته، حدود ۲۳۰ هزار نفر زیر خط فقر مطلق جهانی زندگی می‌کردند.
به اعتقاد این کنشگر مدنی:
1⃣ به نظر میرسد که گسترش #فقر و #فلاکت یکی از عوامل عدم اجرای درست آئین‌های ایرانیان است و همه نمی‌توانند با هم شاد و خوشبخت به دامن طبیعت بروند و جشن بگیرند؛ 2⃣ به نظر میرسد که از یک سو، افزایش فقر باعث افزایش جرم و جنایت و بالطبع افزایش زندانیان شده که آنها هم از حضور در طبیعت و داشتن زندگی معمولی محروم هستند و ازسوی دیگر، انسداد سیاسی و محروم کردن منتقدان و معترضان از آزادی‌های معمول و اجتماعی نیز باعث محرومیت آنها از برگزاری جشن‌های آئینی ایرانی شده است؛ 3⃣ به نظر میرسد که وقتی #جنگ و نابودی منابع بر سر ایران عزیز سایه انداخته و #نابخردان، #ناکارآمدان، #کاسبان_تحریم، #جنگ‌طلبان و متنعمان از خوان گسترده ی انقلاب و جیب مردم، سرخوش و سرمست به فکر خود و خانواده و گروه و دسته ی خود هستند، سیزده بدر همگانی و جشن عمومی، محقق نشده است؛ 4⃣ به نظر میرسد که وقتی سیاست، اقتصاد و معیشت را به گروگان گرفته، نه پولی برای جشن مانده و نه دلی شاد که آن را به دشت و گلشن ببریم. فراموش نمی‌کنیم که وقتی جشن و شادی برای عموم مردم نیست، روح اجتماعی ما درد می‌کند، ولی از اینکه هموطنانی می‌توانند آئین و سنن ایرانی مثل سیزده بدر را به جا آورده و پاسداری کنند، خوشحال و مفتخر هستیم. به خاطر داشته باشیم که زمانی جشن عمومی و شادی همگانی خواهیم داشت که همه با هم باشیم و همه در غم و شادی کنار هم باشیم و در قیام بر علیه ظلم و تبعیض و نابرابری و سرکوب آزادگان و آزادی‌خواهان به باور ضرورت عبور از خودکامگی و انحصار رسیده باشیم. پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد. پاینده باد صلح جهانی.
مقدمه: افراد زیادی در زندان و در #حصر و در بیرون زندان برای رهبری نامه نوشتند و ضمن حفظ احترام ( بر اساس قانون اساسی) به بیان درد دل، گلایه، شکایت، آسیب شناسی، راه حل، نصیحت، تشریح وضعیت موجود کشور و روابط بین الملل پرداختند اما ظاهرا مشکل و یا نویز، بین فرستنده و گیرنده وجود دارد. ✅ یکم: به فرض عدم وجود اشکال قانونی و شرعی، در نامه نگاری و با فرض عدم رسیدن نامه و پیام به گیرنده، نهضت سراسری نامه نگاری به رهبری، یک #کنشگری_مدنی خواهد شد؛ ✅ دوم: ارسال نامه یا پیام سرگشاده به رهبری و انتشار عمومی آن، این حسن را دارد که همگان از همه ی موضوعات مطلع شده و گامی در جهت شفافیت بین حاکمیت و مردم برداشته می شود؛ ✅ سوم: تابوی نامه نگاری شکسته می شود و عموم مردم از این طریق می توانند نقش خود در تصمیم سازی را ایفا و به سمت مشارکت همگانی حرکت خواهیم کرد؛ ✅ چهارم: با پیوستن به نهضت نامه نگاری به رهبری، دست واسطه های منفعت طلب و سانسور چی ها قطع شده و فرستنده و گیرنده به درک مشترکی از پیام و اهداف و اصالت منبع خواهند رسید.
به اعتقاد این کنشگر مدنی:
1⃣ به نظر می رسد که هر کنشگری مدنی(خشونت پرهیز) که می تواند موانع بین حاکمیت و ملت را بردارد، یک امر خجسته و میمون و به نفع ملت برای حذف حکمرانان ناشنوا است؛ 2⃣ به نظر می رسد که با پیوستن به این نهضت، حجت بر صالح و مصلح و وطن دوست و مردم دوست نیز تمام می شود و بعد از آن رفتارهای اجتماعی اعتراضی دارای وجاهت بیشتری خواهد بود؛ 3⃣ به نظر می رسد که وقتی حرف ها گفته شد ولی اثر بخش نبود، راه برای عبور از حاکمیت و جایگزین نمودن حکومت مردمی که شنوا و قابل تعویض است نیز باز می شود؛ 4⃣ به نظر می رسد که ایده هایی مثل خود براندازی، خود ویرانگری و خود تخریبی حاکمیت، پس از نهضت نامه نگاری به رهبری یا در حین آن، شدت یافته و می تواند موجب جابه جایی قدرت به صورت مسالمت آمیز و به نفع مردم باشد.
فراموش نمی کنیم که مردم تا کنون تابوهای زیادی را شکستند و توانستند به اهداف متعالی خود برسند و تابو شکنی را به عنوان یک سنت حسنه به جهان معرفی کرده و پیشگام شوند.
به خاطر داشته باشیم که نهضت بیداری و خیزش خردورزی مردم ایران، بدنبال وقت خریدن برای ظالمین نیست؛ بلکه بدنبال راه های خشونت پرهیز و موثر در تغییر وضعیت موجود و خلاصی از فقر و فلاکت و استبداد و دیکتاتوری و رسیدن به آرامش، امنیت، رفاه و عدالت و صدالبته بدون خون‌ریزی و بدون تجزیه طلبی و برای منفعت ملک و ملت است.
پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد. پاینده باد صلح جهانی.
آیابا وجود فقر و فساد مستمر و پایدار، می‌توان آینده‌ای توأم با خوشبختی و سعادت برای کشور متصور بود؟
مقدمه: در جامعه‌ای که ثروت ملی به‌صورت سیستماتیک توسط #شبکه‌های_فساد_دولتی و خصوصی به #انحصار_اقلیتی_خاص درمی‌آید، قطعاً زندگی و خوشبختی نسل‌های آتی به فنا می‌رود. این پدیده نه تنها #اعتماد_عمومی را از بین می‌برد؛ بلکه پایه‌های #توسعه پایدار را نیز ویران می‌کند. ✅ یکم: فساد در این نظام نه به‌صورت اتفاقی، بلکه به‌عنوان مکانیزم بقا برای حفظ قدرت و ثروت عمل می‌کند؛ ✅ دوم: در چنین وضعیتی تخصیص بودجه‌های کلان به پروژه‌های غیرضروری یا شرکت‌های خاص بدون رقابت سالم صورت میگیرد؛ ✅ سوم: در چنین نظام حکمرانی، انتقال سرمایه‌های ملی به خارج از کشور از طریق معاملات غیرقانونی یا شرکت‌های در انحصار قدرت حاکمه انجام می‌شود؛ ✅ چهارم: دسترسی نابرابر به فرصت‌های اقتصادی و سیاسی برای اقشار خاص نیز از دیگر دست‌آوردهای آن نظام خواهد بود؛ ✅ پنجم:در بخش خصوصی نیز تشکیل شبکه‌های نفوذ برای اخذ مجوزهای ویژه یا اجتناب از پرداخت مالیات و انتقال وجوه به خارج از کشور بدون گزارش به نهادهای نظارتی انجام می‌شود.
به اعتقاد این کنشگر مدنی:
1⃣ به نظر میرسد آن نظام بر پایه حاکمیت اقلیتی استوار است که از طریق: متمرکزسازی قدرت (تمرکز تصمیم‌گیری در دست گروه‌های خاص بدون پاسخگویی به مردم)، سرکوب مخالفان (محدودیت آزادی بیان و فعالیتهای مدنی برای جلوگیری از افشاگری)، تولید ثروت ازطریق انحصار (کنترل بازارها و صنایع کلیدی توسط شرکت‌های وابسته به حاکمیت) به بقای خود ادامه می‌دهد؛ 2⃣ به نظر میرسد این ساختار، اقتصاد را به ابزار تثبیت قدرت تبدیل کرده و فرصت‌های رشد را برای اکثریت سلب می‌کند؛ 3⃣ به نظر میرسد حاکمیت یا باید با راهکارهای زیر، دست ملت را بفشارد یا دست بیگانه را، یا منتظر عبور مردم از روی خود باشد. الف)شفافیت و نظارت مردمی با انتشار گزارش‌های دقیق از بودجه و قراردادهای دولتی؛ ب) استفاده از بلاکچین برای ردیابی جریان وجوه؛ ج)حمایت از رسانه‌هایی که بدون خودسانسوری به افشای فساد و ناکارآمدی ها بپردازند؛ د) تقویت نهادهای مستقل مردمی برای جلوگیری از تمرکز قدرت؛ ه) توزیع فرصت‌های اقتصادی به‌صورت عادلانه و کاهش انحصارات؛ و) آموزش مفاهیم حقوق شهروندی و نقش مردم در نظارت بر حاکمیت و ایجاد فرهنگ انتقادپذیری و مقابله با رشوه و تبعیض؛ ز) همکاری با سازمان‌های بین‌المللی برای بازگرداندن ثروت‌های به یغما رفته ی ملت؛ ح) اعمال تحریم علیه افراد و شرکت‌های مرتبط با فساد سیستماتیک.
فراموش نمی‌کنیم که دزدی آینده کشور، تنها با همکاری فعالانه مردم و اصلاح ساختاری یا تغییرکل نظام قابل جلوگیری است. به یاد داشته باشیم که #شفافیت، #تقسیم_قدرت و حمایت از نهادهای مستقل گام‌های اولیه برای بازپس‌گیری ثروت ملی و ساخت جامعه‌ای عادلانه است. در این مسیر، نقش #آگاه‌سازی و #سازماندهی_اجتماعی برای ایجاد تحول پایدار، حیاتی است و باور کنیم که آینده کشور در دستان ماست.
پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد. پاینده باد صلح جهانی.
آیالزوماً برای رفع هر #تقابل، باید به #جنگ متوسل شد؟
مقدمه:این درست است که با #اسرائیل و #آمریکا دشمنی ایدئولوژیک و تاریخی داریم و دارای مبانی مشترک گفتاری و منافع مشترک مادی و معنوی نیستیم و ظاهراً هر سه حکومت نیاز به این دشمنی برای بقای خود دارند، اما نباید جنگ را تنها راه حل تقابل، نزاع ومناقشه دانست.
✅یکم:گرچه هیچگاه نباید کشور و مردم ایران با بیش از ۷۰۰۰ سال تمدن را تحقیر یا تهدیدکرد؛ اما امروزه دنیای سیاسی کاران و جنگ افروزان پر شده از الفاظی که از اخلاقیات و معنویات به دور است؛ لیکن خرد ایرانیان در مقابله با اینگونه مسائل در واقع گرایی است، نه شعارهای تلافی جویانه یا افتادن به دامهای صد دام آنها؛ ✅ دوم:گرچه اکثریت هشتاد درصدی ها در اسفند ۱۴۰۲ عدم همراهی خود با حاکمیت را نشان داده و در دو انتخابات ۱۴۰۳ نیز بیش از نیمی از مردم با حاکمیت همراه نبودند، اما مردم راه براندازی خشونت آمیز و تغییر حاکمیت به قیمت جنگ داخلی را انتخاب نکردند؛ ✅ سوم:گرچه نه با آمریکا و نه با اسرائیل و نه با حاکمیت مستقر در کشور می شود از راه گفتمان و مفاهمه به رفع تقابلها پرداخت، اما نباید فراموش کرد که ادامه ی تقابل تارسیدن به جنگ به نفع تمامیت ارضی، حقوق ملت و حفظ منابع کشور نیست؛ ✅چهارم: گرچه ورود به جنگ یا حتی لاف نیرومند بودن و توان نظامی بالای بازدارندگی یا جنگ تمام عیار در سیاست جایگاه دارد و سیاسی کاری نامیده می شود، اما نباید فراموش کرد که دنیای امروز متعلق به نسل جوان است که می خواهد زندگی کند و طعم خوشبختی رابچشد، نه آنکه شاهد دعواهای پیر و پاتالها برای به کرسی نشاندن ادعاها یا تظاهر به وطن دوستی باشد.
به اعتقاد این کنشگر مدنی:
1⃣ به نظر می رسد که رفع تنشهای منطقه ای و بین المللی لازمه ی عصرتکنولوژی، نانو، کوانتوم و هوش مصنوعی است و رسیدن به تفاهم بر سر منافع مشترک بهتر از تقابل برای ازبین بردن منابع کشورها یا ضربه زدن به تکوین اخلاقیات بشری است؛ 2⃣ به نظر می رسد که هم می توان تنش زدایی با دیگر کشورها را دنبال کرد و هم کنشگری مدنی و مطالبه گری را برای تغییر حاکمیت داخلی دنبال کرد؛ 3⃣ به نظر می رسد که از نظر استراتژیکی، جنگ در دو جبهه ی داخلی و خارجی یک انتخاب معقول و منطقی برای کشوری که بر اثر تحریمها و فشارهای بین المللی دچار ضعف سیاسی، فقرمعیشتی و فساد سازمان یافته ی داخلی شده است، نمی باشد؛ 4⃣ به نظر می رسد که دومینوی سقوط حکومتها حکایت از دخالت برای تغییرات گسترده ی جهانی و رسیدن به دنیای جدیدی دارد که نظام سلطه (ابرقدرتها و اسرائیل) سهم بیشتری ازمنابع و خوشبختی را برای ملت خود می خواهند و تنش، درگیری و جنگ امری مهتوم در آن است، ولی گستردگی سرزمینی، تنوع زیستی، جایگاه علم، دانش، جوانان، نخبگان، وطن دوستان و صلح طلبان در کشور، مانع اصلی برای تحقق اهداف سلطه و توسعه طلبانه ی آنان است؛ 5⃣ به نظر می رسد که ملت فهیم و خردمند ایران ضمن رد تهدیدات خارجی نسبت به وقایع تجزیه طلبانه ی داخلی نیز هوشیار است و اجازه ی گسستن همبستگی داخلی و فرقه گرایی یانژاد پرستی را نخواهد داد.
فراموش نمی کنیم که به دور از تفاخرهای غیر واقعی و یا غرور بی جای ملی گرایانه، کشور ایران سرزمین #خیزشهای مردم گرایانه و #انقلابهای اساسی به سمت رسیدن به جایگاه تمدنی خود است و نه دخالت بیرونی و نه حتی اپوزیسیون خارج نشین نمی تواند جایگاه رهبری قیامهای مردمی را از آن خود کند.
به خاطر داشته باشیم که «نه» بزرگ ملت به حاکمیت به معنی «بله» به بیگانگان نیست،بلکه «آری» بزرگ به اتحاد و همبستگی درونی برای عبور از دوران گذار و ساختن ایرانی تحول خواه، توسعه طلب، آزادی خواه، عدالت طلب مبتنی بر اخلاقیات، گفتمان، تفاهم و دین انسانیت است.
پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد. پاینده باد صلح جهانی.
مقدمه: در حالیکه قوانین طبیعت ثابت است و قطعا بهار به دنبال زمستان می آید؛ اما در قوانین اجتماعی اینگونه نیست و چه بسا یک قیام مردمی چند بهار طول بکشد تا به نتیجه برسد.
✅ یکم: #رویش_قیام مردمی یک پروسه ی کاشت، داشت و برداشت است که بذر آن آگاهی مردم و نهال آن افزایش مطالبه گری و میوه ی آن، آزادی، آبادی، استقلال، رفع فقر، رفع نابرابری و رفع استبداد بخصوص استبداد دینی است؛ ✅ دوم: رویش قیام مردم ایران متفاوت با سال های قبل از ۵۷ و حین آن است و این بار زمینه برای دست یابی به واقعیات سیاسی _ اجتماعی _ اقتصادی_ نظامی و امنیتی فراهم تر است؛ ✅ سوم: رویش قیام مردمی، این‌بار بر اساس ارس کردن علف های هرز خواهد بود؛ ✅ چهارم: به احتمال قوی رویش قیام مردمی ایران بر اساس برنامه ی حذف یک نظام حکومتی و بی برنامگی حکمرانان برای بعد آن نخواهد بود بلکه براساس ۴۶ سال تجربه، هم برای دوران گذار و هم پس از آن برنامه ریزی، طرح و نقشه ی منحصر بفردی خواهد داشت که نه رهبر منتخب شورای نگهبان خواهد بود و نه نوع حکومت ایدئولوژی.
به اعتقاد این کنشگر مدنی:
1⃣ به نظر می رسد بر اساس مشاهدات میدانی و اطلاعات و اخبار موثق، تمایل اکثریت مردم بر گرامیداشت آئین نوروز باستانی بیش از آئین های مذهبی است؛ 2⃣ دوم: رویش قیام مردمی با عبور از خرافات و بازی های فریبنده و صوری مذهبی، به ماه مبارک رمضان بر اساس اصالت آن که همانا انسان سازی و تمسک به فضائل و اخلاق انسانی بود پرداخت؛ 3⃣ سوم: رویش قیام ضد استبدادی، ضد ظلم و ضد نابرابری در سال ۱۴۰۴ مقارن با انرژی و آموخته های راستین حکومت دموکراتیک همراه شده و نه علوی و مهدوی سازی های دروغین کاسبان دین؛ 4⃣ به نظر می رسد به دلیل گسترش فقر و فساد، رویش قیام مردمی در سال ۱۴۰۴، توان بسیج فکری_انسانی بیشتری را خواهد یافت چرا که هیچ افق روشنی برای حل معضلات مردم، مشکل کمبود منابع، عدم وجود نقشه ی راه و لوازم توسعه و احیای محیط زیست، قابل مشاهده نیست. 5⃣ به نظر می رسد که رهبران ایران و #آمریکا به توافق نخواند رسید و سایه ی شوم #جنگ بر سر کشور خواهد ماند و این باعث تسریع در رویش قیام مردمی خواهد شد؛ 6⃣ به نظر می رسد مردمی که تصور می کردند سال ۱۴۰۳ را با خیر و برکت تغییر حکومت و نظام به اتمام خواهند رساند، در ابتدای سال ۱۴۰۴ واقع بینانه تر به مسائل سیاسی که منشأ نابسامانی اقتصادی است خواهند نگریست و رویش قیام مردمی معطوف به تغییرات سیاسی برای رسیدن به تغییرات اقتصادی خواهد بود. 7⃣ به نظر میرسد که بر اساس اصول تخریب و ساختن اصولی و بهینه، در سال ۱۴۰۴، نهاد رهبری و موسسات وابسته به آن و حتی شورای نگهبان و سازمان های وابسته به آن برچیده خواهند شد و نهادهای موثر و کارا جایگزین خواهند شد. فراموش نمی کنیم که زایش و رویش، دوران سختی خواهد بود که فقط با امید، #همبستگی و داشتن برنامه برای #دوران_گذار و پس از آن، به ثمر خواهد نشست. به یاد داشته باشیم که رمز پیروزی رویش قیام در << خواستن>> و << به پا خواستن>> است.
پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد. پاینده باد صلح جهانی.
مقدمه: نمی گویم غوطه ور شدن در دریای بی ساحل شرق، غلط بود و نمی گویم دل دادن به سراب غرب غلط بود، بلکه می گویم خودباختگی و خودشیفتگی و عدم اقرار به اشتباه و پیاده نشدن از خر شیطان حاکمیت غلط است. ✅ یکم: سال ۱۴۰۳ برگ نازیبایی از کتاب تاریخ سرنوشت کشوری بود که به دلیل لجاجت حاکمیت، بارها تا آستانه ی یک جنگ ویرانگر پیش رفت؛ ✅ دوم: سال ۱۴۰۳ آغاز ابر بحران های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی بود که زنگ های هشدار را برای سال ۱۴۰۴ به صدا در آورد اما حاکمیت خطا پیشه، از خر شیطان پایین نیامد؛ ✅ سوم: تحولات جهانی و منطقه ای بیانگر پذیرش تغییر و تحول پذیری بسیاری از کشور ها و مردم آن بود اما در کشور ما اجازه ی آن داده نشد و کماکان حاکمیت از خر شیطان پیاده نشد؛ ✅ چهارم: عرصه ی تکنولوژی های نوین و اختراعات و اکتشافات به دست ابر قدرت ها و ابر دیوانگان افتاده و ما قادر به استفاده نیستیم و از چرخه ی علم و توسعه، به بی بیرون پرت شدیم و حاکمیت همچنان سوار خر شیطان است و علوم جدید برای حل ناترازی انرژی و نجات محیط زیست، تکنولوژی های نوین و اکتشافات جدید برای توسعه ی همه جانبه و پایدار را نمی پذیرد و راه برای تعامل با دنیا را باز نمی کند، پس بر فقر و فلاکت مردم افزوده می شود.
به اعتقاد این کنشگر مدنی: 1⃣ به نظر می رسد که سال ۱۴۰۳، سالی نحس و بد یمن بود اما آخرش با رفع حصر آقای کروبی و آزاد کردن مشروط زندانیان کمپین ۲۵ بهمن و برخی از زندانیان سیاسی، از نحوست آن کاسته شد؛ 2⃣ به نظر می رسد که پوسته ی سخت قدرت با مشورت گرفتن از مشاوران جنگ طلب و ضد مردمی و ضد توسعه، از خر شیطان پیاده نخواهد شد و سال ۱۴۰۴ را برای مردم بخصوص قشر آسیب پذیر به جهنمی عذاب آور تبدیل خواهد کرد؛ 3⃣ به نظر می رسد که بازی نمایش قدرت برای امتیاز گیری در پای میز مذاکره با آمریکا به یک سناریوی نخ نما تبدیل شده و حریف، هر روز یک برگ جدید روی میز می گذارد؛ 4⃣ به نظر می رسد که سال ۱۴۰۳ سال نتیجه گیری از جنبش مهسا نبود و علاوه بر تمهیدات حاکمیت برای افزایش فقر و فشار اقتصادی و تشدید رعب و وحشت، جامعه نیز پذیرای تغییرات دوران گذار و پس از آن نبود؛ 5⃣ به نظر می رسد که در سال ۱۴۰۴، برای جبران کمبودهای جنبش مردمی، قشر معلم (دانشگاهی و غیر دانشگاهی) بهمراه اصحاب قلم، به مقولاتی مثل آگاهی بخشی، شفاف سازی، افشاگری و تببین وضعیت موجود و وضعیت پس از دوران گذار، خواهند پرداخت.
فراموش نمی کنیم که دو تجربه ی جنبش ناقص مردمی سال ۱۴۰۱ که با سرکوب مواجه شد و اعتصابات قشری حق طلبانه یا کنشگری های مدنی بدون همراهی مردمی در سال ۱۴۰۳، تجربیات گرانبهایی بوده که چراغ راه سال ۱۴۰۴ خواهد بود. به یاد داشته باشیم که سال ۱۴۰۴، سال بسیار دشواری برای حاکمیت و مردم خواهد بود و تنها راه بقای مردم و کشور، پایین کشیدن حاکمیت از خر شیطان است.
پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد. پاینده باد صلح جهانی.
آیا هر #تظاهراتی لزوما سیاسی و یا به دنبال احقاق حقی است؟ مقدمه: این روزها در بازار بزرگ تهران و اطراف آن، آنقدر شلوغ است که یک فاصله ی ۳ متری، طی ۳۰ دقیقه طی می‌شود و انبوه جمعیت، تداعی کننده ی تظاهراتی پر جمعیت است. ✅ یکم: قیمت ها بالا است و مردم توان خرید ندارند و فقط تماشاگر و منتظر هستند؛ ✅ دوم: قیمت ها قابل کنترل و نظارت نیست و کسبه، بیکار و تماشاگر مردم هستند و منتظر؛ ✅ سوم: دست فروشان اقلام ته انباری، ناقص، بنجل، تاریخ گذشته، تک سایز و یا اقلام سفره ی هفت سین را می فروشند و فقط گروه آخر مشتری دارد؛ ✅ چهارم: در قلب تهران بزرگترین تظاهرات آرام بدون مجوز و در یک منطقه ی عمومی برگزار می شود و هیچ شعاری داده نمی شود و هیچ پلاکارد یا دست نوشته ای حمل نمی شود.
به اعتقاد این کنشگر مدنی:
1⃣ به نظر می رسد که مردم منتظر لحظات آخر سال هستند که جنس های فروش نرفته، حراج می شود، غافل از اینکه کسبه نیز اگر نتوانستند بفروشند، اجناس را به شهرستان یا انبار می فرستند اما قیمت را نمی شکنند؛ 2⃣ به نظر می رسد که نه فروش زیر قیمت و نه خرید بالاتر از قیمت معمول، توجیه اقتصادی ندارد؛ 3⃣ به نظر میرسد که در دل این همهمه، یک سکوت اعتراضی نسبت به وضعیت اسفبار موجود که شاهد آن هستند وجود دارد؛ 4⃣ به نظر می رسد که این صحنه در سراسر کشور، ساری و جاری است و حکایت از فقر گسترده و تورم لجام گسیخته و غیبت دولت به عنوان بالاترین مرجع نظارتی است؛ 5⃣ به نظر می رسد که نتیجه ی این تظاهرات آرام، دست و سفره ی خالی و خجالت و شرمندگی و سرکوب عمدی آئین #جشن_نوروز است؛ 6⃣ به نظر می رسد که اتصال این تظاهرات آرام به عدم دید و بازدید و #عیدی و مسافرت عیدانه در سال جدید، به مثابه افزایش نا امیدی و شرمندگی ایرانیان #فرهنگ_دوست است؛ 7⃣ به نظر می رسد که حاکمیت آنچنان فارغ از درد و آلام مردم، به فکر عدم مذاکره و عدم پاسخ به نامه ی رسیده است که فراموش کرده، آستانه ی تاب آوری مردم تمام شده و در آستانه ی انفجار بزرگ هستند.
فراموش نمی کنیم که هر تظاهرات آرامی، لزوما با آرامش خاتمه نمی یابد.
به خاطر داشته باشیم که اگر مردم مجبور بشوند به جشن نوروز و سفره ی افطار و بعدش به سیزده بدر و عید فطر، << نه>>، بگویند، قطعا به حاکمیت و نظام حکمرانی مسبب این وضعیت نیز << نه>> بزرگتری خواهند گفت.
پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد. پاینده باد صلح جهانی.
