12.04.202511:30
استریم ها در PHP - قسمت هشتم
- سایر استریمهای ویژه
4- expect://
این استریم توسط افزونه PECL Expect فراهم میشود و به شما امکان تعامل با فرآیندهای شبهتعاملی (مانند شبیهسازی رفتار ابزار expect در لینوکس) را میدهد.
با expect:// میتوانید یک دستور سیستمعامل را اجرا کنید که منتظر ورودی کاربر است و سپس به صورت برنامهنویسی با آن تعامل کنید (ارسال ورودیها و خواندن خروجیها)، گویی که یک کاربر پشت ترمینال نشسته است.
مثلاً فرض کنید میخواهید از داخل PHP یک اسکریپت Python را اجرا کنید که در حین اجرا چند سوال yes/no از کاربر میپرسد. با expect:// میتوانید PHP را طوری برنامهنویسی کنید که به آن سوالات پاسخ بفرستد و خروجی را دریافت کند.
این یک مورد پیشرفته است و بیشتر در محیطهای خاص DevOps یا تست خودکار ابزارهای خط فرمان استفاده میشود.
در این مثال فرضی، ما برنامه ftp را با استریم expect باز کردهایم. سپس چند فرمان را به آن ارسال کردیم (باز کردن اتصال، فرستادن نامکاربری و رمز). با fgets نیز خروجی برنامه ftp را خطبهخط میخوانیم و چاپ میکنیم.
طبیعتاً در یک اسکریپت expect واقعی، شما منطق اضافهتری مینویسید تا تشخیص دهید چه زمانی ftp منتظر ورودی است (مثلاً عبارت "Password:" در خروجی ظاهر شد تا سپس رمز را ارسال کنید).
افزونه expect این امکانات تطبیق الگو را فراهم میکند. این توانمندی بسیار قدرتمند است اما محدود به مواقع خاص و نیازمند نصب extension است.
———
تا این قسمت با تمامی استریم های پیشفرض PHP آشنا شده ایم.
در قسمت بعد به ساخت استریم ها اختصاصی و شخصی سازی شده خواهیم پرداخت.
🔖 #PHP, #پی_اچ_پی
👤 AmirHossein
💎 Channel: @DevelopixPHP
- سایر استریمهای ویژه
4- expect://
این استریم توسط افزونه PECL Expect فراهم میشود و به شما امکان تعامل با فرآیندهای شبهتعاملی (مانند شبیهسازی رفتار ابزار expect در لینوکس) را میدهد.
با expect:// میتوانید یک دستور سیستمعامل را اجرا کنید که منتظر ورودی کاربر است و سپس به صورت برنامهنویسی با آن تعامل کنید (ارسال ورودیها و خواندن خروجیها)، گویی که یک کاربر پشت ترمینال نشسته است.
مثلاً فرض کنید میخواهید از داخل PHP یک اسکریپت Python را اجرا کنید که در حین اجرا چند سوال yes/no از کاربر میپرسد. با expect:// میتوانید PHP را طوری برنامهنویسی کنید که به آن سوالات پاسخ بفرستد و خروجی را دریافت کند.
این یک مورد پیشرفته است و بیشتر در محیطهای خاص DevOps یا تست خودکار ابزارهای خط فرمان استفاده میشود.
$fp = fopen("expect://ftp", "w+");
در این مثال فرضی، ما برنامه ftp را با استریم expect باز کردهایم. سپس چند فرمان را به آن ارسال کردیم (باز کردن اتصال، فرستادن نامکاربری و رمز). با fgets نیز خروجی برنامه ftp را خطبهخط میخوانیم و چاپ میکنیم.
طبیعتاً در یک اسکریپت expect واقعی، شما منطق اضافهتری مینویسید تا تشخیص دهید چه زمانی ftp منتظر ورودی است (مثلاً عبارت "Password:" در خروجی ظاهر شد تا سپس رمز را ارسال کنید).
افزونه expect این امکانات تطبیق الگو را فراهم میکند. این توانمندی بسیار قدرتمند است اما محدود به مواقع خاص و نیازمند نصب extension است.
———
تا این قسمت با تمامی استریم های پیشفرض PHP آشنا شده ایم.
در قسمت بعد به ساخت استریم ها اختصاصی و شخصی سازی شده خواهیم پرداخت.
🔖 #PHP, #پی_اچ_پی
👤 AmirHossein
💎 Channel: @DevelopixPHP
05.04.202512:30
استریم ها در PHP - قسمت اول
در PHP، استریم (Stream) یک سازوکار انتزاعی برای مدیریت ورودی و خروجی دادهها است. به زبان ساده، استریمها به شما امکان میدهند انواع مختلف منابع داده (مانند فایلهای سیستم، درخواستهای شبکه، دادههای فشرده و ...) را از طریق یک رابط یکسان بخوانید یا بنویسید.
به جای آنکه برای هر نوع منبع تابعها یا روشهای جداگانهای داشته باشید، PHP با استفاده از استریمها یک مجموعه توابع عمومی (مثل fopen, fread, fwrite و ...) فراهم کرده که با همه این منابع به شکل یکنواخت رفتار میکنند.
هر استریم رَپر (Stream Wrapper) در PHP در واقع یک پروتکل یا طرح (scheme) خاص را پیادهسازی میکند که به صورت scheme:// استفاده میشود. برای مثال، file:// برای دسترسی به سیستم فایل محلی، http:// برای منابع وب، یا php:// برای منابع داخلی PHP استفاده میشود.
PHP به طور پیشفرض تعداد زیادی استریم رپر داخلی دارد که بسیاری از کارهای معمول را پوشش میدهند. شما میتوانید توسط این استریمها به سادگی کارهایی مثل خواندن فایلها، دریافت داده از وب, نوشتن خروجی، خواندن ورودی خام درخواستها و حتی کار با دادههای فشردهشده را انجام دهید، بدون اینکه نگران جزئیات سطح پایین هر کدام باشید.
- استریمهای داخلی PHP
1- php://input
این استریم برای دسترسی به دادهٔ ورودی خام HTTP در PHP استفاده میشود. به طور خاص، این استریم محتوای خام بدنهٔ درخواست HTTP را (معمولاً در درخواستهای POST یا PUT) ارائه میکند، بدون هیچگونه پردازش یا parse خودکار.
زمانی که نیاز دارید ورودی خام درخواست را بخوانید (مثلاً دریافت دادههای JSON از یک API کلاینت یا پردازش درخواستهای RESTful)، این استریم بسیار مفید است. برخلاف متغیرهای سراسری مانند $_POST که فقط دادههای form-urlencoded را میگیرند،
این استریم اجازه میدهد انواع دادهها (JSON, XML, متن خام و ...) را مستقیماً از بدنهٔ درخواست دریافت کنید.
در این مثال، محتوای خام ورودی HTTP با file_get_contents از php://input خوانده شده و سپس از JSON به آرایه PHP تبدیل میگردد.
در نهایت نام کاربر خروجی گرفته میشود. اگر درخواست فوق رشتهٔ JSON
را ارسال کرده باشد، خروجی برنامه Hello Ali خواهد بود.
توجه داشته باشید php://input فقط خواندنی است و فقط یک بار میتوان محتوا را از آن خواند، یعنی پس از خواندن، محتوای آن خالی میشود. همچنین در مورد درخواستهای معمولی فرم (مانند multipart/form-data برای آپلود فایل)، استفاده از این استریم توصیه نمیشود، زیرا PHP آن دادهها را قبلاً پردازش کرده است.
———
2- php://output
این استریم خروجی استاندارد اسکریپت PHP را نمایندگی میکند. هر دادهای که در آن نوشته شود، مستقیماً به خروجی معمول برنامه (همان چیزی که مرورگر دریافت میکند یا در CLI ترمینال نشان داده میشود) فرستاده میشود.
زمانی که بخواهید با توابع استریم دادهای را به خروجی بفرستید (به جای استفاده از echo یا print)، میتوانید php://output را مانند یک فایل باز کرده و در آن بنویسید.
این قابلیت میتواند در سناریوهایی مفید باشد که یک تابع انتظار یک منبع استریم برای خروجی دارد یا هنگامی که میخواهید خروجی را از سایر عملیات جدا کنید.
در این قطعه کد، ما استریم خروجی را باز کردهایم و یک خط متن را با fwrite در آن نوشتیم. نتیجهٔ اجرای این کد نمایش متن ذکر شده در خروجی (مثلاً مرورگر یا کنسول) است. در واقع کاری که fwrite در اینجا انجام میدهد معادل همان echo کردن رشتهها است.
در قسمت های بعدی با سایر استریمها در PHP آشنا خواهیم شد.
🔖 #PHP, #پی_اچ_پی
👤 AmirHossein
💎 Channel: @DevelopixPHP
در PHP، استریم (Stream) یک سازوکار انتزاعی برای مدیریت ورودی و خروجی دادهها است. به زبان ساده، استریمها به شما امکان میدهند انواع مختلف منابع داده (مانند فایلهای سیستم، درخواستهای شبکه، دادههای فشرده و ...) را از طریق یک رابط یکسان بخوانید یا بنویسید.
به جای آنکه برای هر نوع منبع تابعها یا روشهای جداگانهای داشته باشید، PHP با استفاده از استریمها یک مجموعه توابع عمومی (مثل fopen, fread, fwrite و ...) فراهم کرده که با همه این منابع به شکل یکنواخت رفتار میکنند.
هر استریم رَپر (Stream Wrapper) در PHP در واقع یک پروتکل یا طرح (scheme) خاص را پیادهسازی میکند که به صورت scheme:// استفاده میشود. برای مثال، file:// برای دسترسی به سیستم فایل محلی، http:// برای منابع وب، یا php:// برای منابع داخلی PHP استفاده میشود.
PHP به طور پیشفرض تعداد زیادی استریم رپر داخلی دارد که بسیاری از کارهای معمول را پوشش میدهند. شما میتوانید توسط این استریمها به سادگی کارهایی مثل خواندن فایلها، دریافت داده از وب, نوشتن خروجی، خواندن ورودی خام درخواستها و حتی کار با دادههای فشردهشده را انجام دهید، بدون اینکه نگران جزئیات سطح پایین هر کدام باشید.
- استریمهای داخلی PHP
1- php://input
این استریم برای دسترسی به دادهٔ ورودی خام HTTP در PHP استفاده میشود. به طور خاص، این استریم محتوای خام بدنهٔ درخواست HTTP را (معمولاً در درخواستهای POST یا PUT) ارائه میکند، بدون هیچگونه پردازش یا parse خودکار.
زمانی که نیاز دارید ورودی خام درخواست را بخوانید (مثلاً دریافت دادههای JSON از یک API کلاینت یا پردازش درخواستهای RESTful)، این استریم بسیار مفید است. برخلاف متغیرهای سراسری مانند $_POST که فقط دادههای form-urlencoded را میگیرند،
این استریم اجازه میدهد انواع دادهها (JSON, XML, متن خام و ...) را مستقیماً از بدنهٔ درخواست دریافت کنید.
$json = file_get_contents("php://input");
در این مثال، محتوای خام ورودی HTTP با file_get_contents از php://input خوانده شده و سپس از JSON به آرایه PHP تبدیل میگردد.
در نهایت نام کاربر خروجی گرفته میشود. اگر درخواست فوق رشتهٔ JSON
{"user": "Ali"}
را ارسال کرده باشد، خروجی برنامه Hello Ali خواهد بود.
توجه داشته باشید php://input فقط خواندنی است و فقط یک بار میتوان محتوا را از آن خواند، یعنی پس از خواندن، محتوای آن خالی میشود. همچنین در مورد درخواستهای معمولی فرم (مانند multipart/form-data برای آپلود فایل)، استفاده از این استریم توصیه نمیشود، زیرا PHP آن دادهها را قبلاً پردازش کرده است.
———
2- php://output
این استریم خروجی استاندارد اسکریپت PHP را نمایندگی میکند. هر دادهای که در آن نوشته شود، مستقیماً به خروجی معمول برنامه (همان چیزی که مرورگر دریافت میکند یا در CLI ترمینال نشان داده میشود) فرستاده میشود.
زمانی که بخواهید با توابع استریم دادهای را به خروجی بفرستید (به جای استفاده از echo یا print)، میتوانید php://output را مانند یک فایل باز کرده و در آن بنویسید.
این قابلیت میتواند در سناریوهایی مفید باشد که یک تابع انتظار یک منبع استریم برای خروجی دارد یا هنگامی که میخواهید خروجی را از سایر عملیات جدا کنید.
$fp = fopen("php://output", "w");
در این قطعه کد، ما استریم خروجی را باز کردهایم و یک خط متن را با fwrite در آن نوشتیم. نتیجهٔ اجرای این کد نمایش متن ذکر شده در خروجی (مثلاً مرورگر یا کنسول) است. در واقع کاری که fwrite در اینجا انجام میدهد معادل همان echo کردن رشتهها است.
در قسمت های بعدی با سایر استریمها در PHP آشنا خواهیم شد.
🔖 #PHP, #پی_اچ_پی
👤 AmirHossein
💎 Channel: @DevelopixPHP
29.01.202513:30
فضای نام (Namespace) در PHP یک قابلیت برای گروهبندی کلاسها، توابع و ثابتها است تا از تداخل نام (Name Collision) جلوگیری کند. مثل کشوهای یک کمد که هر کشو متعلق به دستهای خاص است.
کاربردهای Namespace:
1- جلوگیری از تداخل نام کلاس/توابع/ثابت ها در پروژههای بزرگ.
2- سازماندهی کدها به صورت ماژولار.
3- امکان استفاده همزمان از کتابخانههای شخص ثالث بدون نگرانی از تداخل نام.
4-سازگاری با اتولودینگ استاندارد (مثل PSR-4).
مثال:
در این مثال یک namespace با نام App\Controllers تعریف شده و کلاس UserController را در بر گرفته است.
حالا برای استفاده از UserController در یک فایل یا نیم اسپیس دیگر کافی است به صورت زیر عمل کنیم:
این به این معنی است که کلاس UserController از نیم اسپیس App\Controllers فراخوانی شود.
کلمه کلیدی use:
کلمه کلیدی use به شما این امکان را می دهد تا یک بار، یک کلاس، از یک namespace را، use کنید و دفعات بعدی تنها نام کلاس را بدون namespace بنویسید:
این کار باعث کوتاهی و خوانایی کد در استفاده های مکرر از یک کلاس می شود.
نام های مستعار:
این ویژگی به شما این امکان را می دهد که یک کلاس را با نام مستعار use کنید:
این کد کلاس App\Controllers\UserController را با نام UC در دسترس قرار می دهد.
استفاده از چندین namespace در یک فایل:
به طور کلی تنها یک namespcae برای هر فایل توصیه می شود، اما PHP این امکان را می دهد که چندین namespace را در یک فایل بنویسید:
خلاصه نویسی use ها:
در صورتی که چندین کلاس از یک namespace را نیاز دارید می توانید دستور use را به طور خلاصه تر بنویسید:
استفاده در Autoloading:
با Namespaceها میتوانید اتولودینگ را بر اساس ساختار فایلها پیادهسازی کنید:
در این صورت ساختار پوشه های پروژه باید با namespace ها مطابقت داشته باشند، مثلا
قوانین و محدودیتها:
اعلام Namespace باید اولین خط کد (پس از امکان تعریف چند Namespace غیر براکتدار در یک فایل وجود ندارد.
استفاده برای توابع و ثابت ها:
تمامی قوانین و موارد برای توابع و ثابت ها یکسان است با این تفاوت که برای use کردن توابع از کلمه کلیدی use function استفاده می شود:
Namespace ها ابزاری ضروری برای مدیریت پیچیدگی در پروژههای PHP هستند. با استفاده از آنها، کدتان تمیزتر، قابل نگهداریتر و حرفهایتر خواهد شد.
🔖 #PHP, #پی_اچ_پی
👤 AmirHossein
💎 Channel: @DevelopixPHP
کاربردهای Namespace:
1- جلوگیری از تداخل نام کلاس/توابع/ثابت ها در پروژههای بزرگ.
2- سازماندهی کدها به صورت ماژولار.
3- امکان استفاده همزمان از کتابخانههای شخص ثالث بدون نگرانی از تداخل نام.
4-سازگاری با اتولودینگ استاندارد (مثل PSR-4).
مثال:
namespace App\Controllers;
در این مثال یک namespace با نام App\Controllers تعریف شده و کلاس UserController را در بر گرفته است.
حالا برای استفاده از UserController در یک فایل یا نیم اسپیس دیگر کافی است به صورت زیر عمل کنیم:
$user = new \App\Controllers\UserController();
این به این معنی است که کلاس UserController از نیم اسپیس App\Controllers فراخوانی شود.
کلمه کلیدی use:
کلمه کلیدی use به شما این امکان را می دهد تا یک بار، یک کلاس، از یک namespace را، use کنید و دفعات بعدی تنها نام کلاس را بدون namespace بنویسید:
use App\Controllers\UserController;
این کار باعث کوتاهی و خوانایی کد در استفاده های مکرر از یک کلاس می شود.
نام های مستعار:
این ویژگی به شما این امکان را می دهد که یک کلاس را با نام مستعار use کنید:
use App\Controllers\UserController as UC;
این کد کلاس App\Controllers\UserController را با نام UC در دسترس قرار می دهد.
استفاده از چندین namespace در یک فایل:
به طور کلی تنها یک namespcae برای هر فایل توصیه می شود، اما PHP این امکان را می دهد که چندین namespace را در یک فایل بنویسید:
namespace Project1 {
خلاصه نویسی use ها:
در صورتی که چندین کلاس از یک namespace را نیاز دارید می توانید دستور use را به طور خلاصه تر بنویسید:
use App\Controllers\{UserController, OrderController};
استفاده در Autoloading:
با Namespaceها میتوانید اتولودینگ را بر اساس ساختار فایلها پیادهسازی کنید:
spl_autoload_register(function ($className) {
در این صورت ساختار پوشه های پروژه باید با namespace ها مطابقت داشته باشند، مثلا
# app/Controllers/UserController.php
قوانین و محدودیتها:
اعلام Namespace باید اولین خط کد (پس از امکان تعریف چند Namespace غیر براکتدار در یک فایل وجود ندارد.
استفاده برای توابع و ثابت ها:
تمامی قوانین و موارد برای توابع و ثابت ها یکسان است با این تفاوت که برای use کردن توابع از کلمه کلیدی use function استفاده می شود:
namespace MyNamespace;
Namespace ها ابزاری ضروری برای مدیریت پیچیدگی در پروژههای PHP هستند. با استفاده از آنها، کدتان تمیزتر، قابل نگهداریتر و حرفهایتر خواهد شد.
🔖 #PHP, #پی_اچ_پی
👤 AmirHossein
💎 Channel: @DevelopixPHP
16.08.202413:30
قابلیت Type Declarations (تعیین نوع) به شما این امکان را میدهد که نوع متغیرها، پارامترهای تابع، مقادیر بازگشتی و ویژگیهای کلاس را مشخص کنید. این کار به افزایش استحکام کد و جلوگیری از خطاهای احتمالی در زمان اجرا کمک میکند.
مثال:
انواع Type Declarations:
انواع پایهای (Scalar Types):
این انواع، سادهترین نوعها در PHP هستند که شامل موارد زیر میشوند:
int برای اعداد صحیح (integer).
float برای اعداد اعشاری (floating-point numbers).
string برای رشتهها.
bool برای مقادیر بولی (true یا false).
false برای مقدار همیشه fasle.
true برای مقدار همیشه true.
انواع ترکیبی (Compound Types):
این نوعها ترکیبی از انواع مختلف هستند:
array برای آرایهها.
object برای اشیاء.
callable برای تابعهایی که میتوان آنها را فراخوانی کرد (مانند closure ها، نام توابع به صورت رشته، و غیره).
iterable برای انواعی که قابل تکرار (iteration) هستند، شامل آرایهها و اشیاء که از Traversable پیروی میکنند.
انواع خاص (Special Types):
mixed نوعی که میتواند هر چیزی باشد.
void برای توابعی که مقداری برنمیگردانند.
null برای مشخص کردن یک مقدار null.
never نوعی که نشان میدهد تابع هرگز برنمیگردد (معمولاً برای توابعی که با exit() یا پرتاب استثناها (Exception) خاتمه مییابند).
انواع کلاسها و اینترفیسها (Class/Interface Types):
شما میتوانید از نام کلاسها یا اینترفیسها به عنوان نوع پارامتر یا نوع مقدار بازگشتی استفاده کنید. این کار باعث میشود که پارامترها یا مقادیر بازگشتی باید از آن کلاس یا اینترفیس باشند.
انواع نالپذیر (Nullable Types):
با افزودن یک علامت
انواع ترکیبی منطقی (Union Types):
میتوانید از ترکیب چند نوع با استفاده از
انواع متقاطع (Intersection Types):
این نوع به شما اجازه میدهد که یک پارامتر یا مقدار بازگشتی ترکیبی از چندین نوع مختلف (همزمان) باشد. این نوع زمانی استفاده میشود که یک شیء باید همزمان از چندین اینترفیس پیروی کند.
self و parent و static :
self برای اشاره به کلاس فعلی.
parent برای اشاره به کلاس والد (در صورت وجود).
static به یک کلاس خاص اشاره کند، به کلاس فعلی یا کلاسی که از آن ارثبری شده است اشاره میکند.
🔖 #PHP, #پی_اچ_پی
👤 AmirHossein
💎 Channel: @DevelopixPHP
مثال:
// Property
انواع Type Declarations:
انواع پایهای (Scalar Types):
این انواع، سادهترین نوعها در PHP هستند که شامل موارد زیر میشوند:
int برای اعداد صحیح (integer).
float برای اعداد اعشاری (floating-point numbers).
string برای رشتهها.
bool برای مقادیر بولی (true یا false).
false برای مقدار همیشه fasle.
true برای مقدار همیشه true.
function addNumbers(int $a, int $b): int {
انواع ترکیبی (Compound Types):
این نوعها ترکیبی از انواع مختلف هستند:
array برای آرایهها.
object برای اشیاء.
callable برای تابعهایی که میتوان آنها را فراخوانی کرد (مانند closure ها، نام توابع به صورت رشته، و غیره).
iterable برای انواعی که قابل تکرار (iteration) هستند، شامل آرایهها و اشیاء که از Traversable پیروی میکنند.
function getValues(array $input): iterable {
انواع خاص (Special Types):
mixed نوعی که میتواند هر چیزی باشد.
void برای توابعی که مقداری برنمیگردانند.
null برای مشخص کردن یک مقدار null.
never نوعی که نشان میدهد تابع هرگز برنمیگردد (معمولاً برای توابعی که با exit() یا پرتاب استثناها (Exception) خاتمه مییابند).
function doNothing(): void {
انواع کلاسها و اینترفیسها (Class/Interface Types):
شما میتوانید از نام کلاسها یا اینترفیسها به عنوان نوع پارامتر یا نوع مقدار بازگشتی استفاده کنید. این کار باعث میشود که پارامترها یا مقادیر بازگشتی باید از آن کلاس یا اینترفیس باشند.
class User {
انواع نالپذیر (Nullable Types):
با افزودن یک علامت
?
قبل از نوع، میتوانید یک نوع را نالپذیر کنید، به این معنا که مقدار میتواند از نوع مشخص شده یا null باشد.function findUser(?int $id): ?User {
انواع ترکیبی منطقی (Union Types):
میتوانید از ترکیب چند نوع با استفاده از
|
استفاده کنید. این به شما اجازه میدهد که یک پارامتر یا مقدار بازگشتی بتواند یکی از چندین نوع مختلف باشد.function processInput(int|string $input) {
انواع متقاطع (Intersection Types):
این نوع به شما اجازه میدهد که یک پارامتر یا مقدار بازگشتی ترکیبی از چندین نوع مختلف (همزمان) باشد. این نوع زمانی استفاده میشود که یک شیء باید همزمان از چندین اینترفیس پیروی کند.
function handleInput(A&B $input) {
self و parent و static :
self برای اشاره به کلاس فعلی.
parent برای اشاره به کلاس والد (در صورت وجود).
static به یک کلاس خاص اشاره کند، به کلاس فعلی یا کلاسی که از آن ارثبری شده است اشاره میکند.
class Base {
🔖 #PHP, #پی_اچ_پی
👤 AmirHossein
💎 Channel: @DevelopixPHP
09.04.202511:30
استریم ها در PHP - قسمت پنجم
- استریمهای شبکهای (HTTP و FTP)
1|2- http:// and https://
این استریم رپر برای دسترسی به منابع از طریق پروتکل HTTP (و HTTPS) به کار میرود. با استفاده از آن میتوانید در PHP محتوای یک صفحه وب، API یا هر URL اینترنتی را مستقیماً بخوانید یا حتی دادهای را به آن ارسال کنید.
نکته: در حالت ارسال داده، معمولاً بهتر است از توابع مخصوص HTTP یا کتابخانههای وب استفاده شود، اما خواندن مستقیم رایج است.
متداولترین کاربرد آن دریافت محتوای وب از داخل PHP است. برای مثال، خواندن خروجی یک API خارجی، واکشی محتوای یک صفحه وب جهت parse کردن، یا حتی دانلود یک فایل از اینترنت از طریق PHP.
این کد با استفاده از file_get_contents محتوای خام HTML صفحه example.com را دریافت کرده و آن را echo میکند. در نتیجه HTML آن وبسایت (که شامل یک عنوان "Example Domain" و متن نمونه است) در خروجی ظاهر میشود.
همانطور که اشاره شد، https:// نیز پشتیبانی میشود و استفاده از آن مشابه http:// است.
———
3|4- ftp:// and ftps://
این استریم برای دسترسی به فایلها و پوشهها از طریق پروتکل FTP به کار میرود. شما میتوانید با آن به یک سرور FTP متصل شوید، فایل بخوانید یا بنویسید، و حتی فهرست فایلها را مرور کنید.
نسخهٔ امن FTP یعنی FTPS (FTP over SSL) نیز با پیشوند ftps:// در دسترس است، مشروط بر اینکه کتابخانههای لازم (مانند OpenSSL) فعال باشند.
کاربرد آن در دریافت یا ارسال فایل از/به یک سرور FTP از طریق PHP. برای مثال، اسکریپتی که هر شب یک فایل پشتیبان را از سرور دیگری دانلود میکند، یا سرویسی که یک فایل آپلودشده را روی FTP دیگری ذخیره میکند و... .
در این مثال، به یک FTP عمومی متصل میشویم که یک فایل تست 1KB ارائه میدهد. با file_get_contents محتوای فایل باینری 1KB.zip را از طریق FTP دریافت کرده و سپس آن را با file_put_contents در یک فایل محلی (local_test.zip) ذخیره میکنیم.
در صورتی که FTP نیاز به احراز هویت داشت، باید در URL لحاظ شود، مثلاً:
برای نوشتن فایل در FTP نیز میتوانید از fopen با مود w یا fwrite استفاده کنید، مشابه کار با فایل محلی، فقط باید دسترسی نوشتن روی سرور FTP داشته باشید.
- استریمهای فشردهسازی و آرشیو
1|2- compress.zlib:// and compress.bzip2://
این رپرها امکان فشردهسازی یا بازکردن دادهها را به صورت شفاف فراهم میکنند. compress.zlib:// در واقع برای کار با جریانهای فشرده به فرمت gzip/zlib استفاده میشود و compress.bzip2:// برای فرمت BZip2.
شما با این استریمها میتوانید مستقیماً یک فایل فشرده (مثلاً یک فایل .gz یا .bz2) را باز کرده و محتوای غیرفشردهشدهٔ آن را بخوانید، یا بالعکس هنگام نوشتن، دادهها را به صورت فشرده ذخیره کنید.
خواندن فایلهای متنی یا دادههایی که با gzip یا bzip2 فشرده شدهاند بدون نیاز به اجرای دستی ابزارهای فشردهسازی. برای مثال، اسکریپتی که باید محتوای یک فایل لاگ فشردهشده را بخواند، میتواند مستقیماً آن را با compress.zlib:// باز کند. همچنین برای ساخت خروجیهای فشرده (مثلاً ایجاد فایل CSV و ذخیره آن به صورت gzip) میتوان در مسیر نوشتن از این رپر استفاده کرد.
توجه داشته باشید که استفاده از این استریمها نیازمند فعال بودن کتابخانههای مربوطه در PHP است (zlib معمولاً به صورت پیشفرض وجود دارد، bzip2 نیز در بسیاری از توزیعها فعال است).
فرض کنیم فایلی به نام logs_2025-04-03.txt.gz داریم که با gzip فشرده شده است. در این مثال با fopen و پیشوند compress.zlib:// آن را باز میکنیم. سپس با fgets یک خط از محتوای غیرفشردهشده را میخوانیم و نمایش میدهیم. PHP به طور خودکار دادهها را از حالت فشرده خارج میکند، بنابراین نیازی نیست ابتدا فایل را دستی gunzip کنید.
استفاده از compress.bzip2:// نیز دقیقاً به همین شکل است، با این تفاوت که فشردهسازی با الگوریتم BZip2 انجام میشود و معمولاً برای فایلهای .bz2 به کار میرود.
در قسمت های بعدی با سایر استریمها در PHP آشنا خواهیم شد.
🔖 #PHP, #پی_اچ_پی
👤 AmirHossein
💎 Channel: @DevelopixPHP
- استریمهای شبکهای (HTTP و FTP)
1|2- http:// and https://
این استریم رپر برای دسترسی به منابع از طریق پروتکل HTTP (و HTTPS) به کار میرود. با استفاده از آن میتوانید در PHP محتوای یک صفحه وب، API یا هر URL اینترنتی را مستقیماً بخوانید یا حتی دادهای را به آن ارسال کنید.
نکته: در حالت ارسال داده، معمولاً بهتر است از توابع مخصوص HTTP یا کتابخانههای وب استفاده شود، اما خواندن مستقیم رایج است.
متداولترین کاربرد آن دریافت محتوای وب از داخل PHP است. برای مثال، خواندن خروجی یک API خارجی، واکشی محتوای یک صفحه وب جهت parse کردن، یا حتی دانلود یک فایل از اینترنت از طریق PHP.
$homepage = file_get_contents("http://www.example.com");
این کد با استفاده از file_get_contents محتوای خام HTML صفحه example.com را دریافت کرده و آن را echo میکند. در نتیجه HTML آن وبسایت (که شامل یک عنوان "Example Domain" و متن نمونه است) در خروجی ظاهر میشود.
همانطور که اشاره شد، https:// نیز پشتیبانی میشود و استفاده از آن مشابه http:// است.
———
3|4- ftp:// and ftps://
این استریم برای دسترسی به فایلها و پوشهها از طریق پروتکل FTP به کار میرود. شما میتوانید با آن به یک سرور FTP متصل شوید، فایل بخوانید یا بنویسید، و حتی فهرست فایلها را مرور کنید.
نسخهٔ امن FTP یعنی FTPS (FTP over SSL) نیز با پیشوند ftps:// در دسترس است، مشروط بر اینکه کتابخانههای لازم (مانند OpenSSL) فعال باشند.
کاربرد آن در دریافت یا ارسال فایل از/به یک سرور FTP از طریق PHP. برای مثال، اسکریپتی که هر شب یک فایل پشتیبان را از سرور دیگری دانلود میکند، یا سرویسی که یک فایل آپلودشده را روی FTP دیگری ذخیره میکند و... .
$data = file_get_contents("ftp://speedtest.tele2.net/1KB.zip");
در این مثال، به یک FTP عمومی متصل میشویم که یک فایل تست 1KB ارائه میدهد. با file_get_contents محتوای فایل باینری 1KB.zip را از طریق FTP دریافت کرده و سپس آن را با file_put_contents در یک فایل محلی (local_test.zip) ذخیره میکنیم.
در صورتی که FTP نیاز به احراز هویت داشت، باید در URL لحاظ شود، مثلاً:
ftp://username:password@ftp.example.com/pub/file.txt
برای نوشتن فایل در FTP نیز میتوانید از fopen با مود w یا fwrite استفاده کنید، مشابه کار با فایل محلی، فقط باید دسترسی نوشتن روی سرور FTP داشته باشید.
- استریمهای فشردهسازی و آرشیو
1|2- compress.zlib:// and compress.bzip2://
این رپرها امکان فشردهسازی یا بازکردن دادهها را به صورت شفاف فراهم میکنند. compress.zlib:// در واقع برای کار با جریانهای فشرده به فرمت gzip/zlib استفاده میشود و compress.bzip2:// برای فرمت BZip2.
شما با این استریمها میتوانید مستقیماً یک فایل فشرده (مثلاً یک فایل .gz یا .bz2) را باز کرده و محتوای غیرفشردهشدهٔ آن را بخوانید، یا بالعکس هنگام نوشتن، دادهها را به صورت فشرده ذخیره کنید.
خواندن فایلهای متنی یا دادههایی که با gzip یا bzip2 فشرده شدهاند بدون نیاز به اجرای دستی ابزارهای فشردهسازی. برای مثال، اسکریپتی که باید محتوای یک فایل لاگ فشردهشده را بخواند، میتواند مستقیماً آن را با compress.zlib:// باز کند. همچنین برای ساخت خروجیهای فشرده (مثلاً ایجاد فایل CSV و ذخیره آن به صورت gzip) میتوان در مسیر نوشتن از این رپر استفاده کرد.
توجه داشته باشید که استفاده از این استریمها نیازمند فعال بودن کتابخانههای مربوطه در PHP است (zlib معمولاً به صورت پیشفرض وجود دارد، bzip2 نیز در بسیاری از توزیعها فعال است).
$compressedFp = fopen("compress.zlib://logs_2025-04-03.txt.gz", "r");
فرض کنیم فایلی به نام logs_2025-04-03.txt.gz داریم که با gzip فشرده شده است. در این مثال با fopen و پیشوند compress.zlib:// آن را باز میکنیم. سپس با fgets یک خط از محتوای غیرفشردهشده را میخوانیم و نمایش میدهیم. PHP به طور خودکار دادهها را از حالت فشرده خارج میکند، بنابراین نیازی نیست ابتدا فایل را دستی gunzip کنید.
استفاده از compress.bzip2:// نیز دقیقاً به همین شکل است، با این تفاوت که فشردهسازی با الگوریتم BZip2 انجام میشود و معمولاً برای فایلهای .bz2 به کار میرود.
در قسمت های بعدی با سایر استریمها در PHP آشنا خواهیم شد.
🔖 #PHP, #پی_اچ_پی
👤 AmirHossein
💎 Channel: @DevelopixPHP


24.02.202516:30
🥳مسابقۀ ۱۰۰ میلیونی ساخت بات در اپلیکیشن بله!🦾
💰 مسابقهای برای ساخت بازو (بات) و مینیاپ در اپلیکیشن بله
🎯 از استعدادت پول در بیار!
❓چطوری؟
بله با مسابقهٔ «زور بازوت رو نشون بده!» یک فرصت عالی برای مهندسین نرمافزار، وب دولوپرها، صاحبان سایتها و اپلیکیشنها و تیمهای محصول فراهم کرده که پاسخگوی این دغدغههاست.
🎁 یه مسابقه با ۱۰۰ میلیون تومن جایزهٔ نقدی و ۱ میلیارد تومن اعتبار تبلیغات منتظرته! ♨️
📎 همین الان در مسابقه ثبتنام کن! ➡️
💬 کانال اخبار بازو دراپلیکیشن بله
کانال اطلاعرسانی بله | @BaleMessenger
💰 مسابقهای برای ساخت بازو (بات) و مینیاپ در اپلیکیشن بله
🎯 از استعدادت پول در بیار!
❓چطوری؟
بله با مسابقهٔ «زور بازوت رو نشون بده!» یک فرصت عالی برای مهندسین نرمافزار، وب دولوپرها، صاحبان سایتها و اپلیکیشنها و تیمهای محصول فراهم کرده که پاسخگوی این دغدغههاست.
🎁 یه مسابقه با ۱۰۰ میلیون تومن جایزهٔ نقدی و ۱ میلیارد تومن اعتبار تبلیغات منتظرته! ♨️
📎 همین الان در مسابقه ثبتنام کن! ➡️
💬 کانال اخبار بازو دراپلیکیشن بله
کانال اطلاعرسانی بله | @BaleMessenger
20.01.202513:30
قابلیت Asymmetric Visibility (دید نامتقارن)
این ویژگی از PHP 8.4 اضافه شده است و به شما امکان میدهد که سطح دسترسیهای متفاوتی نوشتن (set) یک property تعریف کنید. در ادامه، به بررسی این قابلیت، نحوه استفاده، و مزایای آن خواهیم پرداخت.
در PHP نسخههای قبل از 8.4، سطح دسترسی propertyها به صورت ثابت و یکسان برای عملیات خواندن و نوشتن تعریف میشد. اما در بسیاری از موارد، نیاز بود که property:
1- قابل خواندن باشد اما قابل نوشتن نباشد یا برعکس.
2- برای خواندن عمومی و برای نوشتن محدود به کلاس یا ارثبری باشد.
برای حل این مشکل، ویژگی Asymmetric Visibility معرفی شد. این قابلیت به توسعهدهندگان اجازه میدهد تا دسترسی متفاوتی برای set یک property مشخص کنند.
- نحوه استفاده
برای استفاده از این ویژگی، میتوانید در تعریف propertyها از کلمه کلیدی جدید private(set) یا protected(set) استفاده کنید. این ترکیب مشخص میکند که نوشتن (set) یک پراپرتی یه محدودیت و سطح دسترسی دارد.
مثال:
در مثال بالا پراپرتی ها به ترتیب:
1- خواندن عمومی، نوشتن خصوصی
2- خواندن عمومی، نوشتن محدود به کلاس یا ارثبری
3- خواندن و نوشتن محدود به کلاس
- قوانین و محدودیتها
1- این ویژگی فقط برای propertyهایی که نوع داده مشخص دارند قابل استفاده است.
2- نمیتوانید سطح دسترسی setter را بازتر از getter تعیین کنید.
3- setter به صورت final است یعنی نمیتوانید setter را در کلاسهای فرزند بازنویسی کنید.
4- تعریف
- مزایا و کاربردها
1- به جای تعریف دستی getter و setter برای کنترل دسترسی، میتوانید از این قابلیت به صورت مستقیم استفاده کنید.
2- با تفکیک سطح دسترسی خواندن و نوشتن، میتوانید دادهها را در برابر تغییرات غیرمجاز ایمنتر کنید.
3- استفاده از Asymmetric Visibility، کد را کوتاهتر، خواناتر و قابل نگهداریتر میکند.
- استفاده در کلاس ارثبری
- نکته
شما فقط میتوانید سطح دسترسی setter را تغییر دهید و چیزی به نام private(get) یا تغییر سطح دسترسی برای getter وجود ندارد.
به طور پیشفرض getter را با همان سطح دسترسی عمومی تعریف میکند که برای خود property تعیین شده است.
ویژگی getter به صورت protected، و ویژگی setter به صورت private تعریف شده.
🔖 #PHP, #پی_اچ_پی
👤 AmirHossein
💎 Channel: @DevelopixPHP
این ویژگی از PHP 8.4 اضافه شده است و به شما امکان میدهد که سطح دسترسیهای متفاوتی نوشتن (set) یک property تعریف کنید. در ادامه، به بررسی این قابلیت، نحوه استفاده، و مزایای آن خواهیم پرداخت.
در PHP نسخههای قبل از 8.4، سطح دسترسی propertyها به صورت ثابت و یکسان برای عملیات خواندن و نوشتن تعریف میشد. اما در بسیاری از موارد، نیاز بود که property:
1- قابل خواندن باشد اما قابل نوشتن نباشد یا برعکس.
2- برای خواندن عمومی و برای نوشتن محدود به کلاس یا ارثبری باشد.
برای حل این مشکل، ویژگی Asymmetric Visibility معرفی شد. این قابلیت به توسعهدهندگان اجازه میدهد تا دسترسی متفاوتی برای set یک property مشخص کنند.
- نحوه استفاده
برای استفاده از این ویژگی، میتوانید در تعریف propertyها از کلمه کلیدی جدید private(set) یا protected(set) استفاده کنید. این ترکیب مشخص میکند که نوشتن (set) یک پراپرتی یه محدودیت و سطح دسترسی دارد.
مثال:
class User {
در مثال بالا پراپرتی ها به ترتیب:
1- خواندن عمومی، نوشتن خصوصی
2- خواندن عمومی، نوشتن محدود به کلاس یا ارثبری
3- خواندن و نوشتن محدود به کلاس
- قوانین و محدودیتها
1- این ویژگی فقط برای propertyهایی که نوع داده مشخص دارند قابل استفاده است.
public private(set) string $example; // Worked
2- نمیتوانید سطح دسترسی setter را بازتر از getter تعیین کنید.
public private(set) string $prop; // Worked
3- setter به صورت final است یعنی نمیتوانید setter را در کلاسهای فرزند بازنویسی کنید.
4- تعریف
private(set)
باید به صورت دقیق و بدون فاصله باشد؛ استفاده از private (set )
یا مشابه آن، منجر به خطا میشود.- مزایا و کاربردها
1- به جای تعریف دستی getter و setter برای کنترل دسترسی، میتوانید از این قابلیت به صورت مستقیم استفاده کنید.
2- با تفکیک سطح دسترسی خواندن و نوشتن، میتوانید دادهها را در برابر تغییرات غیرمجاز ایمنتر کنید.
3- استفاده از Asymmetric Visibility، کد را کوتاهتر، خواناتر و قابل نگهداریتر میکند.
- استفاده در کلاس ارثبری
class Vehicle {
- نکته
شما فقط میتوانید سطح دسترسی setter را تغییر دهید و چیزی به نام private(get) یا تغییر سطح دسترسی برای getter وجود ندارد.
به طور پیشفرض getter را با همان سطح دسترسی عمومی تعریف میکند که برای خود property تعیین شده است.
protected private(set) string $property;
ویژگی getter به صورت protected، و ویژگی setter به صورت private تعریف شده.
🔖 #PHP, #پی_اچ_پی
👤 AmirHossein
💎 Channel: @DevelopixPHP


20.05.202415:30
⭕️ آموزشهای عمومی PHP
💠 در این سری از آموزشهای زبان PHP به موارد عمومی این زبان از جمله Enum ها و Closure ها و Arrow Function ها و سایر موارد مرتبط با زبان PHP پرداخته شده است.
💠 در این سری از آموزشهای زبان PHP به موارد عمومی این زبان از جمله Enum ها و Closure ها و Arrow Function ها و سایر موارد مرتبط با زبان PHP پرداخته شده است.
07.04.202515:00
استریم ها در PHP - قسمت سوم
- استریمهای داخلی PHP
7- php://temp
این استریم نیز رفتاری شبیه به php://memory دارد با این تفاوت که اگر حجم دادههای نوشتهشده از مقدار معینی بیشتر شود، به طور خودکار محتوا را در یک فایل موقت روی دیسک ذخیره میکند تا حافظه زیادی مصرف نشود (حد پیشفرض معمولاً ۲ مگابایت است).
مانند php://memory برای نگهداری موقت دادهها استفاده میشود، با این اطمینان که اگر داده خیلی بزرگ شد، به جای پر کردن RAM، به دیسک منتقل میشود.
این استریم برای مواردی مفید است که اندازهٔ داده از قبل مشخص نیست و ممکن است کوچک یا بسیار بزرگ باشد. شما میتوانید بدون نگرانی از مدیریت دستی حافظه/دیسک، به سادگی دادهها را در php://temp بنویسید.
این کد رشته "temp data" را در استریم موقتی مینویسد و سپس با بازگشت به ابتدا، آن را میخواند و چاپ میکند. از آنجا که حجم این داده کم است، همه چیز در حافظه انجام میشود. اما اگر به جای یک رشتهٔ کوتاه، مثلاً چند مگابایت داده مینوشتیم، php://temp پس از عبور از آستانهٔ تعیینشده، به طور خودکار دادهها را در یک فایل موقت ذخیره میکرد.
این جزئیات برای برنامهنویس شفاف است و نیاز به تغییر کد نیست.
———
8- php://filter
این استریم امکان فیلتر کردن (پردازش) دادههای ورودی یا خروجی را در حین خواندن/نوشتن فراهم میکند. در واقع php://filter خودش منبع نهایی داده نیست، بلکه لایهای واسط است که میتوانید آن را قبل از یک منبع دیگر قرار دهید تا دادهها را طی عملیات خواندن یا نوشتن تغییر دهد.
به عنوان مثال میتوانید هنگام خواندن از یک فایل، تمام حروف را به بزرگ (uppercase) تبدیل کنید، یا هنگام نوشتن در یک فایل، دادهها را مثلاً به صورت Base64 کدگذاری کنید. این کار با تعریف فیلترهای موجود PHP مانند
string.toupper,
string.strip_tags,
convert.base64-encode
و غیره ممکن است.
در این مثال، ما از استریم فیلتر استفاده کردهایم تا محتوای فایل input.txt را با فیلتر string.toupper (که همه حروف انگلیسی را به بزرگ تبدیل میکند) بخوانیم.
عبارت resource=input.txt در واقع به PHP میگوید منبع نهایی input.txt است اما قبل از تحویل داده، فیلتر string.toupper را بر دادههای خواندهشده اعمال کن.
نتیجهٔ این کد نمایش محتوای فایل به صورت حروف بزرگ است، بدون اینکه نیاز باشد پس از خواندن، خودمان تابعی برای بزرگکردن حروف صدا بزنیم. به همین شکل فیلترهای متنوعی برای حذف تگهای HTML، انکود/دیکود کردن Base64، فشردهسازی و... وجود دارد که میتوان در php://filter به کار گرفت.
توجه داشته باشید که نحوه نگارش میتواند برای نوشتن نیز باشد
مثلاً
php://filter/write=/resource=<...>
هنگام fwrite و حتی میتوان فیلترها را زنجیرهای اعمال کرد.
———
9- php://fd
این استریم امکان دسترسی مستقیم به یک توصیفگر فایل باز سیستمعامل (file descriptor) را فراهم میکند. در محیطهای یونیکس، هر فرایند مجموعهای شمارهگذاریشده از توصیفگرهای فایل دارد:
0 برای STDIN
1 برای STDOUT
2 برای STDERR
و اعداد بالاتر برای فایلها یا سوکتهای باز.
با استفاده از
php://fd/
میتوان به توصیفگر مربوطه در PHP دسترسی گرفت.
این قابلیت نسبتاً خاص است و عمدتاً در اسکریپتهای CLI یا موارد خیلی پیشرفته استفاده میشود. برای مثال اگر PHP توسط یک فرایند دیگر با توصیفگرهای اضافی فراخوانی شود (مثلاً descriptor 3 به یک فایل خاص اشاره کند)، میتوان از php://fd/3 برای دسترسی به آن استفاده کرد. یا جهت تأیید، php://fd/1 اساساً خروجی استاندارد و معادل php://stdout است.
در اینجا با بازکردن php://fd/1، مستقیماً به خروجی استاندارد نوشتهایم؛ این کار همان اثر php://stdout را دارد.
در عمل شما ممکن است کمتر مستقیماً از php://fd استفاده کنید مگر در شرایط خاص، زیرا PHP معادلهای راحتتری برای STDIN/STDOUT/STDERR دارد. اما دانستن وجود آن برای موارد پیچیده (یا مثلاً تعامل با کتابخانههایی که descriptorها را مدیریت میکنند) خالی از لطف نیست.
در قسمت های بعدی با سایر استریمها در PHP آشنا خواهیم شد.
🔖 #PHP, #پی_اچ_پی
👤 AmirHossein
💎 Channel: @DevelopixPHP
- استریمهای داخلی PHP
7- php://temp
این استریم نیز رفتاری شبیه به php://memory دارد با این تفاوت که اگر حجم دادههای نوشتهشده از مقدار معینی بیشتر شود، به طور خودکار محتوا را در یک فایل موقت روی دیسک ذخیره میکند تا حافظه زیادی مصرف نشود (حد پیشفرض معمولاً ۲ مگابایت است).
مانند php://memory برای نگهداری موقت دادهها استفاده میشود، با این اطمینان که اگر داده خیلی بزرگ شد، به جای پر کردن RAM، به دیسک منتقل میشود.
این استریم برای مواردی مفید است که اندازهٔ داده از قبل مشخص نیست و ممکن است کوچک یا بسیار بزرگ باشد. شما میتوانید بدون نگرانی از مدیریت دستی حافظه/دیسک، به سادگی دادهها را در php://temp بنویسید.
$fp = fopen("php://temp", "r+");
این کد رشته "temp data" را در استریم موقتی مینویسد و سپس با بازگشت به ابتدا، آن را میخواند و چاپ میکند. از آنجا که حجم این داده کم است، همه چیز در حافظه انجام میشود. اما اگر به جای یک رشتهٔ کوتاه، مثلاً چند مگابایت داده مینوشتیم، php://temp پس از عبور از آستانهٔ تعیینشده، به طور خودکار دادهها را در یک فایل موقت ذخیره میکرد.
این جزئیات برای برنامهنویس شفاف است و نیاز به تغییر کد نیست.
———
8- php://filter
این استریم امکان فیلتر کردن (پردازش) دادههای ورودی یا خروجی را در حین خواندن/نوشتن فراهم میکند. در واقع php://filter خودش منبع نهایی داده نیست، بلکه لایهای واسط است که میتوانید آن را قبل از یک منبع دیگر قرار دهید تا دادهها را طی عملیات خواندن یا نوشتن تغییر دهد.
به عنوان مثال میتوانید هنگام خواندن از یک فایل، تمام حروف را به بزرگ (uppercase) تبدیل کنید، یا هنگام نوشتن در یک فایل، دادهها را مثلاً به صورت Base64 کدگذاری کنید. این کار با تعریف فیلترهای موجود PHP مانند
string.toupper,
string.strip_tags,
convert.base64-encode
و غیره ممکن است.
$content = file_get_contents("php://filter/read=string.toupper/resource=input.txt");
در این مثال، ما از استریم فیلتر استفاده کردهایم تا محتوای فایل input.txt را با فیلتر string.toupper (که همه حروف انگلیسی را به بزرگ تبدیل میکند) بخوانیم.
عبارت resource=input.txt در واقع به PHP میگوید منبع نهایی input.txt است اما قبل از تحویل داده، فیلتر string.toupper را بر دادههای خواندهشده اعمال کن.
نتیجهٔ این کد نمایش محتوای فایل به صورت حروف بزرگ است، بدون اینکه نیاز باشد پس از خواندن، خودمان تابعی برای بزرگکردن حروف صدا بزنیم. به همین شکل فیلترهای متنوعی برای حذف تگهای HTML، انکود/دیکود کردن Base64، فشردهسازی و... وجود دارد که میتوان در php://filter به کار گرفت.
توجه داشته باشید که نحوه نگارش میتواند برای نوشتن نیز باشد
مثلاً
php://filter/write=
هنگام fwrite و حتی میتوان فیلترها را زنجیرهای اعمال کرد.
———
9- php://fd
این استریم امکان دسترسی مستقیم به یک توصیفگر فایل باز سیستمعامل (file descriptor) را فراهم میکند. در محیطهای یونیکس، هر فرایند مجموعهای شمارهگذاریشده از توصیفگرهای فایل دارد:
0 برای STDIN
1 برای STDOUT
2 برای STDERR
و اعداد بالاتر برای فایلها یا سوکتهای باز.
با استفاده از
php://fd/
میتوان به توصیفگر مربوطه در PHP دسترسی گرفت.
این قابلیت نسبتاً خاص است و عمدتاً در اسکریپتهای CLI یا موارد خیلی پیشرفته استفاده میشود. برای مثال اگر PHP توسط یک فرایند دیگر با توصیفگرهای اضافی فراخوانی شود (مثلاً descriptor 3 به یک فایل خاص اشاره کند)، میتوان از php://fd/3 برای دسترسی به آن استفاده کرد. یا جهت تأیید، php://fd/1 اساساً خروجی استاندارد و معادل php://stdout است.
$fp = fopen("php://fd/1", "w");
در اینجا با بازکردن php://fd/1، مستقیماً به خروجی استاندارد نوشتهایم؛ این کار همان اثر php://stdout را دارد.
در عمل شما ممکن است کمتر مستقیماً از php://fd استفاده کنید مگر در شرایط خاص، زیرا PHP معادلهای راحتتری برای STDIN/STDOUT/STDERR دارد. اما دانستن وجود آن برای موارد پیچیده (یا مثلاً تعامل با کتابخانههایی که descriptorها را مدیریت میکنند) خالی از لطف نیست.
در قسمت های بعدی با سایر استریمها در PHP آشنا خواهیم شد.
🔖 #PHP, #پی_اچ_پی
👤 AmirHossein
💎 Channel: @DevelopixPHP
08.02.202518:30
🔰 در این سوال نکات زیادی حائز اهمیت است که معمولا در نظر گرفته نمیشود.
🔍 در ادامه، ساختار حلقه را بهطور مفصل بررسی میکنیم:
خروجی این حلقه بهصورت زیر خواهد بود:
⁉️ اما چرا؟
بیایید ساختار حلقه را از ابتدا بررسی کنیم.
🔰 ساختار کلی حلقه for
حلقه for از سه بخش تشکیل شده است:
1- شروع: مقداردهی اولیه متغیر حلقه.
این بخش تنها یک بار در ابتدای حلقه اجرا میشود.
2- شرط ادامه: تعیین میکند که آیا حلقه ادامه یابد یا متوقف شود.
این بخش در هر تکرار، قبل از اجرای بدنه اجرا شده و شرط اجرای بدنه را بررسی میکند.
3- تغییر مقدار: مقدار متغیر حلقه را تغییر میدهد.
این بخش پس از اجرای بدنه حلقه اجرا میشود.
🔰 بررسی اجرای حلقه ذکر شده
1- مقداردهی اولیه:
- ابتدا متغیر
2- بررسی شرط (
در این قسمت نکات مهمی وجود دارد:
- هر عدد به جز 0 مقدار true دارد، بنابراین تا زمانی که
- در عبارت
- - به همین دلیل عدد 0 نیز چاپ خواهد شد.
- - مقدار
اگر حلقه به این صورت نوشته میشد:
در این حالت، ابتدا مقدار
3- بررسی قسمت سوم (تغییر مقدار update)
- بخش سوم این حلقه روی مقدار
🔰 مرور روند اجرای حلقه ذکر شده
- مقدار دهی اولیه i با 10
- بررسی 10 == true، کاهش 10 به 9، چاپ 9
- بررسی 9 == true، کاهش 9 به 8، چاپ 8
.
.
.
- بررسی 2 == true، کاهش 2 به 1، چاپ 1
- بررسی 1 == true، کاهش 1 به 0، چاپ 0
- بررسی 0 == true، پایان حلقه
❗️ درک درست post-decrement ($i--) و pre-decrement (--$i) در حلقهها اهمیت زیادی دارد و تفاوتهای ظریفی در خروجی ایجاد میکند.
🔖 #PHP, #پی_اچ_پی, #چالش
👤 AmirHossein
💎 Channel: @DevelopixPHP
🔍 در ادامه، ساختار حلقه را بهطور مفصل بررسی میکنیم:
for ($i = 10; $i--; $i > 0) {
خروجی این حلقه بهصورت زیر خواهد بود:
9 8 7 6 5 4 3 2 1 0
⁉️ اما چرا؟
بیایید ساختار حلقه را از ابتدا بررسی کنیم.
🔰 ساختار کلی حلقه for
حلقه for از سه بخش تشکیل شده است:
1- شروع: مقداردهی اولیه متغیر حلقه.
این بخش تنها یک بار در ابتدای حلقه اجرا میشود.
2- شرط ادامه: تعیین میکند که آیا حلقه ادامه یابد یا متوقف شود.
این بخش در هر تکرار، قبل از اجرای بدنه اجرا شده و شرط اجرای بدنه را بررسی میکند.
3- تغییر مقدار: مقدار متغیر حلقه را تغییر میدهد.
این بخش پس از اجرای بدنه حلقه اجرا میشود.
🔰 بررسی اجرای حلقه ذکر شده
1- مقداردهی اولیه:
- ابتدا متغیر
$i
مقدار 10 میگیرد و اجرای این بخش پایان مییابد.2- بررسی شرط (
$i--
)در این قسمت نکات مهمی وجود دارد:
- هر عدد به جز 0 مقدار true دارد، بنابراین تا زمانی که
$i
به 0 نرسد، حلقه ادامه خواهد داشت.- در عبارت
$i--
از عملیات post-decrement استفاده شده است، یعنی ابتدا مقدار فعلی $i
برای بررسی شرط استفاده میشود، سپس مقدار $i
کاهش مییابد.- - به همین دلیل عدد 0 نیز چاپ خواهد شد.
- - مقدار
$i
بعد از کاهش وارد بدنه حلقه میشود، بنابراین چاپ اعداد از 9 شروع میشود.اگر حلقه به این صورت نوشته میشد:
for ($i = 10; --$i; $i > 0) {
در این حالت، ابتدا مقدار
$i
کاهش مییابد و سپس شرط بررسی میشود زیرا از عملیات pre-decrement، بنابراین 0 چاپ نمیشود و خروجی به این شکل خواهد بود:9 8 7 6 5 4 3 2 1
3- بررسی قسمت سوم (تغییر مقدار update)
- بخش سوم این حلقه روی مقدار
$i
تغییری ایجاد نمیکند، بنابراین عملاً بیاثر است و میتوان حلقه را سادهتر نوشت:for ($i = 10; $i--;) {
🔰 مرور روند اجرای حلقه ذکر شده
- مقدار دهی اولیه i با 10
- بررسی 10 == true، کاهش 10 به 9، چاپ 9
- بررسی 9 == true، کاهش 9 به 8، چاپ 8
.
.
.
- بررسی 2 == true، کاهش 2 به 1، چاپ 1
- بررسی 1 == true، کاهش 1 به 0، چاپ 0
- بررسی 0 == true، پایان حلقه
❗️ درک درست post-decrement ($i--) و pre-decrement (--$i) در حلقهها اهمیت زیادی دارد و تفاوتهای ظریفی در خروجی ایجاد میکند.
🔖 #PHP, #پی_اچ_پی, #چالش
👤 AmirHossein
💎 Channel: @DevelopixPHP
19.01.202512:30
پراپرتی هوک ها (Property Hooks)
این ویژگی در PHP 8.4 معرفی شده است که کنترل بیشتری روی نحوه خواندن و نوشتن ویژگیهای کلاس فراهم میکند. این قابلیت، انعطافپذیری بالایی در مدیریت رفتار ویژگیهای کلاس به توسعهدهندگان میدهد.
- تعریف کلی
پراپرتی هوک ها به شما اجازه میدهند تا به صورت مستقیم رفتار خواندن و نوشتن یک ویژگی را با استفاده از متدهای خاص تنظیم کنید.
این ویژگی به شما امکان میدهد که بدون نیاز به استفاده از مجیک متدهای (مانند __get و __set) رفتار سفارشی برای ویژگیهای خاصی تعریف کنید.
- ساختار استفاده
پراپرتی هوک ها با تعریف Getter و Setter به صورت مستقیم در تعریف ویژگی کلاس عمل میکنند. بهجای تعریف ویژگیهای ساده، شما از قالب زیر استفاده میکنید:
توضیح ساختار:
get => ...:
برای زمانی که ویژگی خوانده میشود.
میتوانید یک مقدار ثابت، مقدار محاسبهشده، یا نتیجهٔ یک فراخوانی تابع را بازگردانید.
set => ...:
برای زمانی که به ویژگی مقدار اختصاص داده میشود.
معمولاً برای مقداردهی، کدی تعریف میشود که داده را پردازش یا اعتبارسنجی میکند.
- مثال
فرض کنید یک کلاس داریم که نام کامل کاربر را مدیریت میکند.
میخواهیم نام کامل به صورت ترکیب firstName و lastName باشد، اما به جای تعریف متدهای جداگانه از پراپرتی هوک ها استفاده میکنیم.
استفاده و توضیح:
در اینجا، مقدار fullName از ترکیب firstName و lastName تولید شده است.
مقدار fullName به دو بخش firstName و lastName تقسیم شده و در ویژگیهای مربوطه ذخیره میشود.
- اعمال عملیات پیچیده تر
Getter و Setter می توانند به صورت چند خطی و مانند توابع پیاده سازی شوند تا عملیات های پیچیده تری را در هنگام Get و Set پراپتری ها انجام دهد.
مثال:
فرض کنید در یک کلاس، یک ویژگی age داریم، اما سن کاربر به صورت تاریخ تولد در دیتابیس ذخیره میشود. در این حالت:
getter باید تاریخ تولد را به سن تبدیل کند.
setter باید سن ورودی را به تاریخ تولد تبدیل و ذخیره کند.
استفاده و توضیح:
getter (محاسبه سن):
مقدار تاریخ تولد که در ویژگی birthDate ذخیره شده است، با تاریخ فعلی مقایسه میشود.
اختلاف به سالها محاسبه میشود و بهعنوان سن کاربر بازگردانده میشود.
setter (محاسبه تاریخ تولد):
سن ورودی (مثلاً ۳۰) از تاریخ فعلی کسر میشود تا تاریخ تولد کاربر بهدست آید.
مقدار محاسبهشده به ویژگی birthDate اختصاص داده میشود.
- کاربردهای پراپرتی هوک ها
1- محاسبات پویا: میتوانید ویژگیهایی ایجاد کنید که مقدار آنها بهصورت پویا بر اساس شرایط محاسبه شود.
2- اعتبارسنجی دادهها: میتوانید دادههای ورودی را قبل از ذخیرهسازی اعتبارسنجی کنید.
3- ساختارهای پیچیده: امکان تبدیل خودکار دادههای ورودی به ساختارهای پیچیدهتر وجود دارد.
- مقایسه با مجیک متدها
پراپرتی هوک ها می توانند برای هر پراپرتی به صورت مجزا تعریف شوند، برخلاف مجیک متد ها که به تمامی پراپرتی ها اعمال می شوند.
ردیابی خطاها در پراپرتی هوک ها بسیار ساده تر از مجیک متد ها می باشد، همچنین خوانایی بسیار بالاتری نسبت به مجیک متد ها را دارا می باشند.
🔖 #PHP, #پی_اچ_پی
👤 AmirHossein
💎 Channel: @DevelopixPHP
این ویژگی در PHP 8.4 معرفی شده است که کنترل بیشتری روی نحوه خواندن و نوشتن ویژگیهای کلاس فراهم میکند. این قابلیت، انعطافپذیری بالایی در مدیریت رفتار ویژگیهای کلاس به توسعهدهندگان میدهد.
- تعریف کلی
پراپرتی هوک ها به شما اجازه میدهند تا به صورت مستقیم رفتار خواندن و نوشتن یک ویژگی را با استفاده از متدهای خاص تنظیم کنید.
این ویژگی به شما امکان میدهد که بدون نیاز به استفاده از مجیک متدهای (مانند __get و __set) رفتار سفارشی برای ویژگیهای خاصی تعریف کنید.
- ساختار استفاده
پراپرتی هوک ها با تعریف Getter و Setter به صورت مستقیم در تعریف ویژگی کلاس عمل میکنند. بهجای تعریف ویژگیهای ساده، شما از قالب زیر استفاده میکنید:
class ClassName {
توضیح ساختار:
get => ...:
برای زمانی که ویژگی خوانده میشود.
$value = $object->propertyName;
میتوانید یک مقدار ثابت، مقدار محاسبهشده، یا نتیجهٔ یک فراخوانی تابع را بازگردانید.
set => ...:
برای زمانی که به ویژگی مقدار اختصاص داده میشود.
$object->propertyName = 'value';
معمولاً برای مقداردهی، کدی تعریف میشود که داده را پردازش یا اعتبارسنجی میکند.
- مثال
فرض کنید یک کلاس داریم که نام کامل کاربر را مدیریت میکند.
میخواهیم نام کامل به صورت ترکیب firstName و lastName باشد، اما به جای تعریف متدهای جداگانه از پراپرتی هوک ها استفاده میکنیم.
class User {
استفاده و توضیح:
$user = new User('John', 'Doe');
در اینجا، مقدار fullName از ترکیب firstName و lastName تولید شده است.
$user->fullName = 'Jane Doe';
مقدار fullName به دو بخش firstName و lastName تقسیم شده و در ویژگیهای مربوطه ذخیره میشود.
- اعمال عملیات پیچیده تر
Getter و Setter می توانند به صورت چند خطی و مانند توابع پیاده سازی شوند تا عملیات های پیچیده تری را در هنگام Get و Set پراپتری ها انجام دهد.
مثال:
فرض کنید در یک کلاس، یک ویژگی age داریم، اما سن کاربر به صورت تاریخ تولد در دیتابیس ذخیره میشود. در این حالت:
getter باید تاریخ تولد را به سن تبدیل کند.
setter باید سن ورودی را به تاریخ تولد تبدیل و ذخیره کند.
class User {
استفاده و توضیح:
getter (محاسبه سن):
مقدار تاریخ تولد که در ویژگی birthDate ذخیره شده است، با تاریخ فعلی مقایسه میشود.
اختلاف به سالها محاسبه میشود و بهعنوان سن کاربر بازگردانده میشود.
$user = new User(new DateTime('1990-01-01'));
setter (محاسبه تاریخ تولد):
سن ورودی (مثلاً ۳۰) از تاریخ فعلی کسر میشود تا تاریخ تولد کاربر بهدست آید.
مقدار محاسبهشده به ویژگی birthDate اختصاص داده میشود.
$user->age = 30;
- کاربردهای پراپرتی هوک ها
1- محاسبات پویا: میتوانید ویژگیهایی ایجاد کنید که مقدار آنها بهصورت پویا بر اساس شرایط محاسبه شود.
2- اعتبارسنجی دادهها: میتوانید دادههای ورودی را قبل از ذخیرهسازی اعتبارسنجی کنید.
3- ساختارهای پیچیده: امکان تبدیل خودکار دادههای ورودی به ساختارهای پیچیدهتر وجود دارد.
- مقایسه با مجیک متدها
پراپرتی هوک ها می توانند برای هر پراپرتی به صورت مجزا تعریف شوند، برخلاف مجیک متد ها که به تمامی پراپرتی ها اعمال می شوند.
ردیابی خطاها در پراپرتی هوک ها بسیار ساده تر از مجیک متد ها می باشد، همچنین خوانایی بسیار بالاتری نسبت به مجیک متد ها را دارا می باشند.
🔖 #PHP, #پی_اچ_پی
👤 AmirHossein
💎 Channel: @DevelopixPHP
14.05.202414:30
دستور goto در PHP برای انتقال جریان اجرای برنامه به یک نقطه مشخص در کد استفاده میشود. این نقطه مشخص با یک برچسب (label) تعیین میشود. اگرچه استفاده از goto معمولاً توصیه نمیشود، زیرا میتواند کد را پیچیده و غیرقابل خواندن کند، اما در برخی موارد خاص میتواند مفید باشد.
دستور goto به این شکل نوشته میشود:
مثال:
فرض کنید یک حلقه for داریم که در آن یک شرط خاص را بررسی میکنیم. اگر این شرط برقرار باشد، میخواهیم بلافاصله به یک بخش دیگر از کد بپریم و ادامه حلقه را نادیده بگیریم. مثال زیر را در نظر بگیرید:
در این مثال، حلقه از 0 تا 9 اجرا میشود، اما وقتی مقدار $i به 5 میرسد، دستور goto end اجرا میشود و برنامه به برچسب end منتقل میشود. نتیجه این است که حلقه متوقف میشود و پیغام "Loop terminated because i equals 5." نمایش داده میشود.
استفاده از goto میتواند باعث کاهش خوانایی کد شود. اگر کد پیچیده و طولانی باشد، دنبال کردن جریان اجرای برنامه میتواند دشوار شود.
در بیشتر موارد، میتوان از ساختارهای کنترلی دیگر مانند break، continue و return استفاده کرد که خواناتر و مناسبتر هستند.
مثال دیگر:
فرض کنید نیاز داریم یک فایل را بخوانیم و اگر به یک خط خاص برسیم، به یک بخش دیگر از کد بپریم:
در اینجا، فایل example.txt خط به خط خوانده میشود و اگر خطی شامل کلمه کلیدی 'special keyword' باشد، جریان برنامه به برچسب specialProcessing منتقل میشود.
دستور goto در PHP ابزار قدرتمندی است که میتواند در موارد خاص مفید باشد، اما باید با احتیاط و در شرایط مناسب استفاده شود. استفاده بیش از حد یا نابجا از goto میتواند کد را پیچیده و سختخوان کند، بنابراین همیشه به دنبال راهحلهای جایگزین و مناسبتر باشید.
👤 AmirHossein
💎 Channel: @DevelopixPHP
دستور goto به این شکل نوشته میشود:
goto label;
مثال:
فرض کنید یک حلقه for داریم که در آن یک شرط خاص را بررسی میکنیم. اگر این شرط برقرار باشد، میخواهیم بلافاصله به یک بخش دیگر از کد بپریم و ادامه حلقه را نادیده بگیریم. مثال زیر را در نظر بگیرید:
for ($i = 0; $i < 10; $i++) {
در این مثال، حلقه از 0 تا 9 اجرا میشود، اما وقتی مقدار $i به 5 میرسد، دستور goto end اجرا میشود و برنامه به برچسب end منتقل میشود. نتیجه این است که حلقه متوقف میشود و پیغام "Loop terminated because i equals 5." نمایش داده میشود.
استفاده از goto میتواند باعث کاهش خوانایی کد شود. اگر کد پیچیده و طولانی باشد، دنبال کردن جریان اجرای برنامه میتواند دشوار شود.
در بیشتر موارد، میتوان از ساختارهای کنترلی دیگر مانند break، continue و return استفاده کرد که خواناتر و مناسبتر هستند.
مثال دیگر:
فرض کنید نیاز داریم یک فایل را بخوانیم و اگر به یک خط خاص برسیم، به یک بخش دیگر از کد بپریم:
$file = fopen("example.txt", "r");
در اینجا، فایل example.txt خط به خط خوانده میشود و اگر خطی شامل کلمه کلیدی 'special keyword' باشد، جریان برنامه به برچسب specialProcessing منتقل میشود.
دستور goto در PHP ابزار قدرتمندی است که میتواند در موارد خاص مفید باشد، اما باید با احتیاط و در شرایط مناسب استفاده شود. استفاده بیش از حد یا نابجا از goto میتواند کد را پیچیده و سختخوان کند، بنابراین همیشه به دنبال راهحلهای جایگزین و مناسبتر باشید.
👤 AmirHossein
💎 Channel: @DevelopixPHP
06.04.202513:30
استریم ها در PHP - قسمت دوم
- استریمهای داخلی PHP
3- php://stdin
این استریم نمایانگر ورودی استاندارد (STDIN) فرایند PHP است. در محیط خط فرمان (CLI)، php://stdin همان دادهای است که از کاربر یا از ورودی pipeline دریافت میشود.
در اسکریپتهای PHP CLI که نیاز به خواندن ورودی کاربر از کنسول یا دادههای piped از فرمان دیگر دارند، میتوان این استریم را به کار برد. به عنوان مثال، برنامهای که منتظر میماند کاربر در ترمینال متنی وارد کند یا نتیجه اجرای یک دستور دیگر را از طریق pipe دریافت کند.
این اسکریپت ابتدا پیغام درخواست ورودی را در کنسول نمایش میدهد. سپس با fopen استریم را باز کرده و با fgets یک خط از آن میخواند (منتظر میماند تا کاربر یک خط متن وارد کرده و Enter بزند). در نهایت همان خط را مجدداً در خروجی نمایش میدهد.
این استریم فقط خواندنی است و مخصوص محیطهای تعاملی یا ورودیهای خط فرمان میباشد (در حالت اجرای وب معمولاً کاربردی ندارد).
———
4- php://stdout
این استریم معادل خروجی استاندارد (STDOUT) در PHP است. در حالت CLI، هر چیزی که به php://stdout نوشته شود در کنسول به نمایش در میآید (مشابه عملکرد echo).
بیشتر در اسکریپتهای خط فرمان کاربرد دارد، زمانی که بخواهید به صورت صریح به STDOUT بنویسید. هرچند در عمل استفاده مستقیم از php://stdout تفاوتی با php://output (در حالت CLI) ندارد، اما ممکن است برای شفافسازی منظور یا برای کدنویسی سیستمهایی که مستقیماً با توصیفگرهای STDOUT کار میکنند، استفاده شود.
اجرای این کد در محیط خط فرمان، متن "Test message on STDOUT" را در خروجی ترمینال نمایش میدهد. این همان خروجی استاندارد برنامه است.
توجه کنید که در محیط وب (مثلاً اجرای PHP از طریق Apache یا Nginx)، STDOUT همان خروجی HTML ارسالی به مرورگر است، لذا php://stdout در آن context معادل php://output عمل میکند.
———
5- php://stderr
این استریم متناظر با خروجی خطا (STDERR) در PHP است. STDOUT و STDERR هر دو خروجی هستند اما به طور مجزا مدیریت میشوند؛ معمولاً STDOUT برای خروجی معمول برنامه و STDERR برای پیامهای خطا یا لاگ خطاها استفاده میشود.
در اسکریپتهای CLI یا محیطهایی که میخواهید پیامهای خطا را جدا از خروجی معمول ارسال کنید. برای مثال، میتوانید لاگ خطا یا هشدارها را به این استریم بنویسید تا در کنسول یا لاگ سرور به عنوان خطا ثبت شوند، بدون اینکه جریان عادی خروجی (STDOUT) را مختل کنند.
این قطعه کد در محیط خط فرمان، متن خطا را به STDERR میفرستد. در نتیجه اگر برنامه را اجرا کنید، پیغام "Err: Not found!" به عنوان خروجی خطا ثبت میشود (در ترمینال معمولاً با رنگ قرمز یا در جریان مجزا نمایش داده میشود).
در حالت وب، محتوایی که به آن نوشته شود توسط وبسرور ممکن است در لاگ خطای سرور ثبت گردد.
———
6- php://memory
این استریم یک فضای حافظه موقتی در RAM ایجاد میکند که میتوان مانند یک فایل با آن رفتار کرد. تمام دادههایی که در php://memory نوشته میشوند، در حافظه RAM ذخیره میشوند. هنگامی که نیاز دارید یک رشته یا داده حجیم را موقتاً مانند یک فایل مدیریت کنید اما نمیخواهید روی دیسک نوشته شود.
برای مثال تولید محتوای پویا (مثل ایجاد یک فایل CSV در حافظه و سپس ارائه آن برای دانلود) یا جمعآوری خروجیهای متعدد و سپس پردازش یا ارسال آن. مزیت استفاده از حافظه این است که عملیات سریعتر است (عدم نیاز به دیسک) البته به میزان حافظهٔ قابل دسترس PHP محدود است.
در این مثال، ابتدا یک استریم حافظه باز میکنیم (r+ به معنی خواندن/نوشتن). سپس دو رشته "Foo" و "Bar" در آن نوشته میشود. با rewind مکان فایل را به ابتدای حافظه برمیگردانیم و با stream_get_contents کل محتوا را میخوانیم؛ حاصل رشتهٔ "FooBar" است که نشان میدهد دادهها با موفقیت در حافظه جمعآوری شدهاند.
تمام این عملیات بدون نوشتن حتی یک بایت روی دیسک انجام شده است.
در قسمت های بعدی با سایر استریمها در PHP آشنا خواهیم شد.
🔖 #PHP, #پی_اچ_پی
👤 AmirHossein
💎 Channel: @DevelopixPHP
- استریمهای داخلی PHP
3- php://stdin
این استریم نمایانگر ورودی استاندارد (STDIN) فرایند PHP است. در محیط خط فرمان (CLI)، php://stdin همان دادهای است که از کاربر یا از ورودی pipeline دریافت میشود.
در اسکریپتهای PHP CLI که نیاز به خواندن ورودی کاربر از کنسول یا دادههای piped از فرمان دیگر دارند، میتوان این استریم را به کار برد. به عنوان مثال، برنامهای که منتظر میماند کاربر در ترمینال متنی وارد کند یا نتیجه اجرای یک دستور دیگر را از طریق pipe دریافت کند.
$fp = fopen("php://stdin", "r");
این اسکریپت ابتدا پیغام درخواست ورودی را در کنسول نمایش میدهد. سپس با fopen استریم را باز کرده و با fgets یک خط از آن میخواند (منتظر میماند تا کاربر یک خط متن وارد کرده و Enter بزند). در نهایت همان خط را مجدداً در خروجی نمایش میدهد.
این استریم فقط خواندنی است و مخصوص محیطهای تعاملی یا ورودیهای خط فرمان میباشد (در حالت اجرای وب معمولاً کاربردی ندارد).
———
4- php://stdout
این استریم معادل خروجی استاندارد (STDOUT) در PHP است. در حالت CLI، هر چیزی که به php://stdout نوشته شود در کنسول به نمایش در میآید (مشابه عملکرد echo).
بیشتر در اسکریپتهای خط فرمان کاربرد دارد، زمانی که بخواهید به صورت صریح به STDOUT بنویسید. هرچند در عمل استفاده مستقیم از php://stdout تفاوتی با php://output (در حالت CLI) ندارد، اما ممکن است برای شفافسازی منظور یا برای کدنویسی سیستمهایی که مستقیماً با توصیفگرهای STDOUT کار میکنند، استفاده شود.
$fp = fopen("php://stdout", "w");
اجرای این کد در محیط خط فرمان، متن "Test message on STDOUT" را در خروجی ترمینال نمایش میدهد. این همان خروجی استاندارد برنامه است.
توجه کنید که در محیط وب (مثلاً اجرای PHP از طریق Apache یا Nginx)، STDOUT همان خروجی HTML ارسالی به مرورگر است، لذا php://stdout در آن context معادل php://output عمل میکند.
———
5- php://stderr
این استریم متناظر با خروجی خطا (STDERR) در PHP است. STDOUT و STDERR هر دو خروجی هستند اما به طور مجزا مدیریت میشوند؛ معمولاً STDOUT برای خروجی معمول برنامه و STDERR برای پیامهای خطا یا لاگ خطاها استفاده میشود.
در اسکریپتهای CLI یا محیطهایی که میخواهید پیامهای خطا را جدا از خروجی معمول ارسال کنید. برای مثال، میتوانید لاگ خطا یا هشدارها را به این استریم بنویسید تا در کنسول یا لاگ سرور به عنوان خطا ثبت شوند، بدون اینکه جریان عادی خروجی (STDOUT) را مختل کنند.
$fp = fopen("php://stderr", "w");
این قطعه کد در محیط خط فرمان، متن خطا را به STDERR میفرستد. در نتیجه اگر برنامه را اجرا کنید، پیغام "Err: Not found!" به عنوان خروجی خطا ثبت میشود (در ترمینال معمولاً با رنگ قرمز یا در جریان مجزا نمایش داده میشود).
در حالت وب، محتوایی که به آن نوشته شود توسط وبسرور ممکن است در لاگ خطای سرور ثبت گردد.
———
6- php://memory
این استریم یک فضای حافظه موقتی در RAM ایجاد میکند که میتوان مانند یک فایل با آن رفتار کرد. تمام دادههایی که در php://memory نوشته میشوند، در حافظه RAM ذخیره میشوند. هنگامی که نیاز دارید یک رشته یا داده حجیم را موقتاً مانند یک فایل مدیریت کنید اما نمیخواهید روی دیسک نوشته شود.
برای مثال تولید محتوای پویا (مثل ایجاد یک فایل CSV در حافظه و سپس ارائه آن برای دانلود) یا جمعآوری خروجیهای متعدد و سپس پردازش یا ارسال آن. مزیت استفاده از حافظه این است که عملیات سریعتر است (عدم نیاز به دیسک) البته به میزان حافظهٔ قابل دسترس PHP محدود است.
$fp = fopen("php://memory", "r+");
در این مثال، ابتدا یک استریم حافظه باز میکنیم (r+ به معنی خواندن/نوشتن). سپس دو رشته "Foo" و "Bar" در آن نوشته میشود. با rewind مکان فایل را به ابتدای حافظه برمیگردانیم و با stream_get_contents کل محتوا را میخوانیم؛ حاصل رشتهٔ "FooBar" است که نشان میدهد دادهها با موفقیت در حافظه جمعآوری شدهاند.
تمام این عملیات بدون نوشتن حتی یک بایت روی دیسک انجام شده است.
در قسمت های بعدی با سایر استریمها در PHP آشنا خواهیم شد.
🔖 #PHP, #پی_اچ_پی
👤 AmirHossein
💎 Channel: @DevelopixPHP


08.02.202510:30
❓ خروجی حلقه کدام است؟
1️⃣ Error
2️⃣ 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1
3️⃣ Warning
4️⃣ 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0
✅ پاسخ خود را همراه با توضیح ارائه دهید.
❗ بدون اجرای کد یا استفاده از هوش مصنوعی، کمی فکر کنید.
🔖 #PHP, #پی_اچ_پی, #چالش
👤 AmirHossein
💎 Channel: @DevelopixPHP
1️⃣ Error
2️⃣ 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1
3️⃣ Warning
4️⃣ 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0
✅ پاسخ خود را همراه با توضیح ارائه دهید.
❗ بدون اجرای کد یا استفاده از هوش مصنوعی، کمی فکر کنید.
🔖 #PHP, #پی_اچ_پی, #چالش
👤 AmirHossein
💎 Channel: @DevelopixPHP
25.11.202409:45
معرفی yield - قسمت دوم
در قسمت اول با مفهوم و کاربرد yield آشنا شده ایم، در این قسمت به طور کامل با انواع روش های استفاده از آن آشنا می شویم.
ابتدا به معرفی متد های تعامل با Generator ها آشنا می شویم:
1- متد key
کلید (index) فعلی Generator را برمیگرداند.
2- متد current
مقدار فعلی را برمیگرداند.
3- متد next
Generator را به مقدار بعدی منتقل میکند.
4- متد rewind
Generator را به ابتدای لیست برمیگرداند. فقط در صورت عدم اجرای کامل Generator کار میکند.
5- متد valid
بررسی میکند که آیا مقدار فعلی معتبر است یا خیر.
6- متد send
مقداری را به Generator ارسال میکند (برای کار با Generators تعاملی مفید است).
7- متد throw
یک استثنا به Generator ارسال میکند.
8- متد getReturn
مقدار بازگشتی تابع Generator را (در صورتی که وجود داشته باشد) برمیگرداند. از PHP 7.0 اضافه شده است.
در ادامه به حالت های استفاده از yield خواهیم پرداخت:
1- حالت بازگشت مقدار ساده:
در سادهترین حالت، yield مقداری را برمیگرداند که میتوان در یک حلقه به آن دسترسی داشت.
2- بازگشت مقدار به همراه کلید:
در حالت معمولی، yield یک مقدار را تولید میکند. اما میتوان یک کلید نیز همراه با مقدار تولید کرد.
3- Yield ترکیبی با ارسال و دریافت مقادیر (send)
میتوانید مقادیر را به generator ارسال کنید و نتیجه را دریافت کنید.
مثال این مورد برای متد شماره 6 در ابتدای پست آورده شده.
4- Yield همراه با Exception Handling
با استفاده از متد throw میتوان یک استثنا به Generator ارسال کرد.
مثال این مورد برای متد شماره 7 در ابتدای پست آورده شده.
5- Yield مقادیر از منابع خارجی (با استفاده از yield from)
yield from برای تولید مقادیر از یک منبع دیگر، مانند یک آرایه یا یک Generator داخلی، استفاده میشود.
این منبع میتواند یک آرایه یا یک Generator باشد.
Yield from یک آرایه
Yield from یک Generator
6- بازگشت مقدار نهایی
میتوان مقدار نهایی تولید شده توسط Generator را پس از تکمیل، از طریق متد getReturn دریافت کرد.
مثال این مورد برای متد شماره 8 در ابتدای پست آورده شده.
7- Yield بدون مقدار
اگر yield بدون مقدار استفاده شود، مقدار پیشفرض null بازمیگرداند.
8- Yield با Closureها
میتوان yield را همراه با Closure استفاده کرد تا مقادیر داینامیک ایجاد شوند.
9- Yield با Reference
Yield با Reference این امکان را میدهد که مقدار بازگرداندهشده از Generator مستقیماً قابل تغییر باشد.
🔖 #PHP, #پی_اچ_پی
👤 AmirHossein
💎 Channel: @DevelopixPHP
در قسمت اول با مفهوم و کاربرد yield آشنا شده ایم، در این قسمت به طور کامل با انواع روش های استفاده از آن آشنا می شویم.
ابتدا به معرفی متد های تعامل با Generator ها آشنا می شویم:
1- متد key
کلید (index) فعلی Generator را برمیگرداند.
function gen() {
2- متد current
مقدار فعلی را برمیگرداند.
echo $generator->current(); // a
3- متد next
Generator را به مقدار بعدی منتقل میکند.
$generator->next();
4- متد rewind
Generator را به ابتدای لیست برمیگرداند. فقط در صورت عدم اجرای کامل Generator کار میکند.
$generator->rewind();
5- متد valid
بررسی میکند که آیا مقدار فعلی معتبر است یا خیر.
if ($generator->valid()) {
6- متد send
مقداری را به Generator ارسال میکند (برای کار با Generators تعاملی مفید است).
function interactive() {
7- متد throw
یک استثنا به Generator ارسال میکند.
function gen() {
8- متد getReturn
مقدار بازگشتی تابع Generator را (در صورتی که وجود داشته باشد) برمیگرداند. از PHP 7.0 اضافه شده است.
function gen() {
در ادامه به حالت های استفاده از yield خواهیم پرداخت:
1- حالت بازگشت مقدار ساده:
در سادهترین حالت، yield مقداری را برمیگرداند که میتوان در یک حلقه به آن دسترسی داشت.
function simpleYield() {
2- بازگشت مقدار به همراه کلید:
در حالت معمولی، yield یک مقدار را تولید میکند. اما میتوان یک کلید نیز همراه با مقدار تولید کرد.
function keyValueYield() {
3- Yield ترکیبی با ارسال و دریافت مقادیر (send)
میتوانید مقادیر را به generator ارسال کنید و نتیجه را دریافت کنید.
مثال این مورد برای متد شماره 6 در ابتدای پست آورده شده.
4- Yield همراه با Exception Handling
با استفاده از متد throw میتوان یک استثنا به Generator ارسال کرد.
مثال این مورد برای متد شماره 7 در ابتدای پست آورده شده.
5- Yield مقادیر از منابع خارجی (با استفاده از yield from)
yield from برای تولید مقادیر از یک منبع دیگر، مانند یک آرایه یا یک Generator داخلی، استفاده میشود.
این منبع میتواند یک آرایه یا یک Generator باشد.
Yield from یک آرایه
function arrayYield() {
Yield from یک Generator
function subGenerator() {
6- بازگشت مقدار نهایی
میتوان مقدار نهایی تولید شده توسط Generator را پس از تکمیل، از طریق متد getReturn دریافت کرد.
مثال این مورد برای متد شماره 8 در ابتدای پست آورده شده.
7- Yield بدون مقدار
اگر yield بدون مقدار استفاده شود، مقدار پیشفرض null بازمیگرداند.
function nullYield() {
8- Yield با Closureها
میتوان yield را همراه با Closure استفاده کرد تا مقادیر داینامیک ایجاد شوند.
function closureYield($callback) {
9- Yield با Reference
Yield با Reference این امکان را میدهد که مقدار بازگرداندهشده از Generator مستقیماً قابل تغییر باشد.
function &gen_reference() {
🔖 #PHP, #پی_اچ_پی
👤 AmirHossein
💎 Channel: @DevelopixPHP
显示 1 - 15 共 15
登录以解锁更多功能。