«ما که عادت نداشتیم دخترانمان را زنده بگور بکنیم. چندین ملکه از جمله ایزابلدخت در اندلس پادشاهی کردهاند. ما برای خودمان تمدن و ثروت و آزادی و آبادی داشتیم و فقر را فخر نمیدانستیم. همه اینها را از ما گرفتند و بجایش فقر و پریشانی و مردهپرستی و گریه و گدایی و تعصب و اطاعت از خدای غدار و قهار و آداب کونشویی و خلا رفتن برایمان آوردند! همهچیزشان آمیخته با کثافت و پستی و سودپرستی و بیذوقی و مرگ و بدبختی است.»
توپ مرواری/صادق هدایت