▪️طبق این نظریه، موجودات زنده ممکنه به صورت نوعی پروتوپلاسم مقاوم (شاید شبیه هاگ) از کرات دیگه به زمین آمده باشن! 🪐
این ایده از مطالعه شهاب‌سنگ‌هایی شروع شده که ترکیباتی مثل نوکلئوپروتئین‌ها توشون پیدا شده! 🌠🔬

▪️کارت احمق آغازگر سفر تاروت است؛ نماد تولد دوباره، بی‌قیدی و جهش به دل ناشناخته‌ها. او بر لبه‌ی صخره ایستاده، بی‌هیچ ترسی، با قلبی سبک و ذهنی باز. این کارت ما را دعوت می‌کند به اعتماد به خود، به هستی، و به لحظه‌ای که در آن هستیم.

احمق یادآور قدرت رهایی از کنترل و استقبال از مسیر ناپیداست. او با چشمانی پر از شگفتی و دلی سرشار از امکان، به ما نشان می‌دهد که هر پایان، آغازی‌ست، اگر بگذاریم. اما در کنار این همه آزادی، باید آگاهی را فراموش نکنیم—چرا که مسیر پر از زیبایی و خطر است.

اگر این کارت وارونه بیفتد، نشانه‌ی تردید، ترس از شروع یا بی‌فکری در عمل است. این وضعیت از ما می‌خواهد پیش از پریدن، زمین زیر پایمان را نگاه کنیم. هنوز می‌شود پیش رفت، اما با تعادل میان شور و خرد.

🔄 کارل اشمیت نشان می‌دهد که بسیاری از مفاهیم کلیدی دولت مدرن همان مفاهیمی الهیاتی هستند که سکولار شده‌اند و بدین ترتیب قدرت قدسی در قالب ساختارهای سیاسی بازتوزیع می‌شود.

🧩 ژاک دریدا با نقدِ لائیسیته نه‌تنها مرز میان دین و دولت را زیر سؤال می‌برد، بلکه فرآیند بازچینش معنا و نظم مدنی را در بطن جامعه آشکار می‌سازد.

🌱 طلعت اسد سکولاریسم را یک ردهٔ معرفتی می‌داند که مرجعیت خدایی را از نهادی کلی به کنشگر فردی منتقل کرده و فضای پرسشگری آزاد را گسترش می‌دهد.

🌐 خوزه کازانووا در «دین‌های عمومی در جهان مدرن» نشان می‌دهد که سکولاریسم معاصر مسیر «دِپریواتیزاسیون» دین را طی کرده و آن را در عرصه‌های گوناگون قدرت و معنا توزیع می‌کند.

🔗 برونو لاتور با تبیین مفهوم «شبه‌هیبریدها» تاکید می‌کند که در دوران مدرن هیچ‌گاه مرز صریحی میان «طبیعت» و «اجتماع» وجود نداشته و سکولاریسم امروزی همان معماریِ پیوند علم، سیاست و فرهنگ است.

🕊 میشل فوکو با مفهوم «قدرت/دانش» می‌گوید که هیچ دانشی خنثی نیست و هر نظم اجتماعی مبتنی بر سازوکاری معرفتی است که دین و ارزش‌های مقدس را همچنان حفظ می‌کند.

🔄 چارلز تیلور در «عصر سکولار» استدلال می‌کند که سکولاریسم نه حذف دین، بلکه ایجاد زمینه‌ای است که در آن باور به خدا صرفاً یکی از گزینه‌های ممکن برای معناست.

که را گردش روز با کام نیست
ورا مرگ با زندگانی یکیست

محصول کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان
سال ساخت: ۱۳۵۰
کارگردان: علی‌اکبر صادقی

جوایز:
🏆پلاک طلای هفتمین جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان تهران ۱۳۵۱

📑تقدیرنامه از جشنواره جهانی فیلم‌های کوتاه تامبره ۱۹۷۳ فنلاند

🏆جایزه اتحادیه نقاشان شوروی ۱۹۷۴

🥇جایزه اول جشنواره جهانی فیلم‌های آموزشی لبنان ۱۹۷۴

🏆پلاک برنز جشنواره فیلم کلمبوس در اوهایوی آمریکا ۱۹۷۵

🏆پلاک برنز جشنواره فیلم کلمبوس در اوهایوی آمریکا به خاطر فکر و انگیزه ساختن فیلم گلباران ۱۹۷۵

📄تقدیر نامه از جشنواره فیلم کارتون نیویورک ۱۹۷۵

🏆پلاک برنز جشنواره جهانی فیلم کارتون نیویورک ۱۹۷۵

📄دیپلم افتخار چهارمین جشنواره بین‌المللی فیلم اودنسه دانمارک

متیو شیرن، برادر بزرگتر اد شیرن، موسیقیدانی تحصیل‌کرده و آهنگسازِ آثار کلاسیک و موسیقی متن فیلمه. اون در مدرسه موسیقی کلاسیک "گیلدهال" لندن تحصیل کرده و با ارکسترهای معتبری همکاری داشته. سبک اون پیچیده، عمیق و متمایل به آثار آوانگارده، اما برخلاف اد، هرگز به جریان اصلی موسیقی راه پیدا نکرد.

۱. سلطه فرهنگ عامه‌پسند:
- موسیقی پاپ (آثار اد) بر اساس سادگی، تکرار و احساسات فوری طراحی شده تا مخاطب عام رو جذب کنه.
- موسیقی کلاسیک (آثار متیو) نیاز به تفکر، دانش موسیقایی و توجه عمیق داره که در جامعه مصرف‌گرای امروز کمتر یافت میشه.

۲. اقتصاد توجه در عصر دیجیتال:
- اد شیرن با ترانه‌های عاشقانه و ریتم‌های قابل‌رقص، به‌راحتی در تیک‌تاک، یوتوب و اسپاتیفای وایرال میشه.
- آثار متیو شیرن معمولاً در سالن‌های اپرا و فستیوال‌های تخصصی اجرا میشن؛ فضاهایی که برای عموم مردم کمتر قابل‌دسترسه.

۳. سرمایه فرهنگی 🆚️ سرمایه اقتصادی:
- متیو شیرن سرمایه فرهنگی بالایی داره (تحصیلات آکادمیک، تخصص در موسیقی کلاسیک)، اما این سرمایه در بازار انبوه به‌سختی به پول تبدیل میشه.
- اد شیرن با ترکیب پاپ، هیپ‌هاپ و فولک، سرمایه اقتصادی رو به حداکثر رسوند؛ حتی اگر منتقدان اونو "کم‌عمق" بدونن!

۴. نقش شبکه‌های اجتماعی:
- اد شیرن از ابتدا در یوتوب با اجراهای خیابانی شناخته شد و بعداً با الگوریتم‌های اسپاتیفای همسو شد.
- متیو شیرن در فضایی فعالیت می‌کنه که حتی مخاطبان موسیقی کلاسیک هم بیشتر به نوازندگان تاریخی (مثل بتهوون) توجه می‌کنند تا آهنگسازان معاصر!

▪️خلیج فارس نه‌تنها یکی از مهم‌ترین آبراهه‌های جهان است، بلکه نماد بخشی از هویت تاریخی، فرهنگی و تمدنی ملت ایران است. نام «خلیج فارس» در صدها سند تاریخی، نقشه‌ی کهن و منابع معتبر جهانی ثبت شده و پیوندی ناگسستنی با سرزمین ایران دارد. این پهنه‌ی آبی، قرن‌ها مرکز تبادل فرهنگی، بازرگانی و تمدنی میان شرق و غرب بوده و پاسداشت آن، پاسداشت تاریخ و ریشه‌های ماست. دهم اردیبهشت، فرصتی‌ست برای یادآوری این میراث مشترک و مقابله با تحریفاتی که هویت تاریخی ما را هدف گرفته‌اند.

• نام خلیج فارس در گذرنامه بنیانگذار امارات متحده عربی

• نام خلیج فارس در نامه ای با دست خط عبدالعزیز بنیانگذار نظام سعودی در عربستان

• نام خلیج فارس در قالی عراقی

• نام خلیج فارس در تلگراف ارسالی جمال عبدالناصر (سیاستمدار مصری)

• تاکید سازمان ملل بر رسمیت و استفاده از نام خلیج فارس

• خلیج عربی؟!

• پیامبر اسلام و خلیج عربی؟

• تغییر شکل خلیج فارس از ۱۵ هزار سال پیش تا اکنون

• مرزهای آبی خلیج فارس

▪️مطالعه روی فسیل ها و اسکلت های منجمد شده موجودات زنده گذشته که از طبقات مختلف زمین به دست آمده، نشان می‌دهد که موجودات زنده از صورت های ساده تر به صورت های کاملتر و پیچیده تر، تغییر شکل داده اند و تنها راهی که اختلاف و تفاوت فسیل ها را می‌توان با آن مشاهده کرد، همین فرضیه تکامل است.

▪️دانشمندان از قرائنی که از تشریح مقایسه ای به دست آورده اند به این نتیجه رسیده اند که بین استخوان بندی مختلف حیوانات هنگام سنجش، شباهت زیادی به چشم می خورد که نشان می‌دهد همه از یک اصل گرفته شده اند.

▪️این شیوه میگوید که اگر حیوانات را در طول دوران جنینی که هنوز تكامل لازم را نیافته اند در کنار هم بگذاریم خواهیم دید که جنین ها، قبل از تکامل در شکم مادر یا درون تخم تا چه اندازه با هم شباهت دارند که می تواند دلیلی باشد بر این که همه انواع موجودات در آغاز از یک اصل گرفته شده باشند.

هرگاه در خیال با خود به گفت‌وگو بنشینم، به‌روشنی می‌بینم که امروز، روزگار به طرز شگفت‌انگیزی آماده است تا شهریاری خردمند و مصمم، نام خویش را با افتخار در تاریخ ایران ثبت کند. چه بسا امروز، بهتر از هر زمان دیگری، زمینه برای یک جنبش بزرگ، برای یک تحول عمیق و رهایی‌بخش فراهم است؛ جنبشی که مایه نجات ملت، و نامیرا شدن نام شهریار آن گردد.

همچنان‌که شکوه موسی در بندگی قومش نزد فرعونیان آشکار شد، و بزرگی کوروش در اسارت ایرانیان نزد مادها رخ نمود، و دلاوری تزئوس با پراکندگی و ترس اهالی آتن سنجیده شد، امروز نیز شکوه یک نجات‌دهنده‌ی ایرانی تنها در دل همین پریشانی‌ها و ویرانی‌ها می‌تواند بدرخشد. ایرانِ ما امروز چونان قوم بنی‌اسرائیل، زخم‌خورده، چون ایرانیان تحت یوغ مادها، تحقیر شده، و چون آتنیانِ پیش از وحدت، پراکنده و ناامید است.

این سرزمین بی‌سرپناه مانده، پیکرش تکه‌تکه، صدایش خاموش، خاکش لگدمال، و ثروتش غارت شده است. نه از خرد بهره دارد، نه از عدالت سایه‌ای، نه از آزادی نشانی. با این همه، گاه‌گاهی بارقه‌ای از امید، با ظهور مردان و زنانی شجاع، درخشیده است. اما یا دست تقدیر با آنان یاری نکرد، یا روزگار پشتشان را خالی نمود، و ایران همچنان چشم به راه مانده است، به امید آن‌که دستی برآید تا زخم‌هایش را مرهم نهد، فساد را براندازد، و این خاک خسته را به سامان آورد.

ایران به درگاه خداوندی فریاد می‌کشد، از چنگال اهریمنان، نادانان، و بیگانگان، پناه می‌طلبد، و بی‌قرارانه منتظر پرچمی‌ست که به‌راستی از آنِ خودش باشد، نه پوششی بر چهره‌ی دیگری.

آیا شهریاری از خاندانی پاک و ریشه‌دار، شهریاری که هم نزد مردمان عزیز است و هم چشم امید دل‌های خسته، امروز برخواهد خاست؟ آیا وقت آن نرسیده است که نجات ایران به دست فرزندان خود ایران انجام گیرد؟

چنین وظیفه‌ای، هرچند بزرگ و سنگین است، اما برای آنان‌که در دل ایمان دارند و در بازوان اراده، ممکن و شدنی‌ست. تاریخ پر است از کسانی که از هیچ آغاز کردند و جهانی را دگرگون ساختند. آنان انسان بودند، و امروز نیز آن‌که بخواهد، می‌تواند.

و این‌بار، حق با ماست. هدف، نجات ملتی‌ست از بند ظلم. سلاح‌ها، سلاح‌های عدالت‌اند. خواست، خواست اکثریت است. عشق به ایران در جان بسیاری شعله‌ور است. در چنین وضعیتی، موانع رنگ می‌بازند، اگر همت بلند باشد.

نشانه‌های لطف خداوند نیز کم نیست: دل‌های بی‌قرار، نغمه‌هایی که از میان ویرانی‌ها می‌جوشند، و نسل‌هایی که برخلاف فشار و خفقان، هنوز ایستاده‌اند. چشمه‌ها از دل کوه می‌جوشند، حتی اگر کوه را هزار سنگ بسته باشند. و این نشانه‌ها، مژده‌اند. مژده‌ی آن‌که نوبت کار ماست. که خداوند، فاعل مختارمان کرده و اکنون دیگر این ما هستیم که باید برخیزیم.

آیا تعجب دارد که مردان بزرگ پیشین ناکام ماندند؟ نه. زیرا زمانه هنوز چنین آماده نبود، و آن اراده‌ی واحد هنوز شکل نگرفته بود. اما امروز، پس از جنگ‌ها، شورش‌ها، خیانت‌ها، مهاجرت‌ها، و ویرانی‌ها، همه چیز برای بازآفرینی مهیاست.

هیچ افتخاری بالاتر از آن نیست که انسانی یا جمعی از انسان‌ها، اصول نوینی بنا نهند و نظمی نو بسازند برای رفاه و عظمت ملتشان. و ایران، این خاکِ کهنِ پرشکوه، شایسته‌تر از هر سرزمینی‌ست برای این کار.

ایرانیان هنوز نیرومندند، در جان و جسم. هرچند که سردرگم‌اند، اما در ذات‌شان همان آتش است، همان تیزهوشی، همان آزادگی. اگر سرداری باشد، اگر کسی باشد که دیده شود و اعتماد یابد، بی‌شک مردم ایران نیز از او پیروی خواهند کرد. نه از ترس، که از ایمان.

تا کنون، هرجا ارتشی از غیر ایرانیان، یا ایرانیانی بی‌ریشه و وابسته، به میدان آمده، شکست نصیب ما بوده است. جنگ‌های بی‌سرانجام، قهرمانان بی‌پشتوانه، اصلاحاتی نیمه‌کاره، تنها ما را فرسوده‌تر کرده است.

پس نخستین گام، نه اصلاح اقتصاد است، نه سیاست. نخستین گام، ساختن نیرویی ایرانی، مردمی، مؤمن و آگاه است؛ نیرویی که بداند برای چه می‌جنگد و به که دل سپرده.

اگر این قشون ایرانی بنیاد گیرد، و اگر در رأس آن، رهبری باشد که مردم دوستش دارند، باورش دارند، و در آینه‌ی نگاهش آینده‌ای روشن را ببینند، آنگاه است که می‌توان گفت ایران برای نجات آماده شده است.

سواره‌نظام بیگانه، هر چقدر هم هراس‌افکن، در برابر پیاده‌نظامی از دل این خاک تاب نمی‌آورد، اگر ایمان و اتحاد در دل‌هایشان موج بزند.و این، نخستین و مهم‌ترین گام است. گامی که همه‌چیز از آن آغاز می‌شود.

محصول کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان
سال ساخت: ۱۳۵۱
کارگردان: علی‌اکبر صادقی

جوایز:
🏆جایزه صلح تصویر گاندی از طرف سازمان سیدالک در بیست و چهارمین جشنواره جهانی فیلم در برلین آلمان ۱۹۷۴

🏆پلاک برنز سیدالک در مجمع سالانه جهانی این سازمان در پاریس،
فرانسه ۱۹۷۴

❓چرا مردم سرزمین‌های داریوش، بعد از مرگ اسکندر، علیه جانشینان او قیام نکردند؟
⁉️ چرا آن‌همه وسعت و قدرت، بی‌صدا در دست سلوکیان ماند؟

مانند امپراتوری هخامنشیان یا حکومت عثمانی
👑 تمام قدرت در دست یک پادشاهه.
🛡 اطرافیان او فقط کارگزارند، نه صاحب نفوذ و نه محبوب دل مردم.
✂️ اگه پادشاه حذف بشه، تمام ساختار قدرت فرو می‌ریزه.

نتیجه:
✅ فتحش سخته چون همه به پادشاه وابسته‌ان و کسی کمک نمی‌کنه.
✅ اما نگه‌داشتنش آسونه چون دیگه کسی نیست مردم رو به شورش دعوت کنه.

مانند سلطنت فرانسه
⚔️ اشراف قدیمی قدرت دارن و مردم بهشون وفادارن.
💬 این نجبا حتی گاهی از پادشاه هم محبوب‌ترن.

نتیجه:
✅ فتحش راحته چون اشراف ناراضی، درِ مملکت رو به روی دشمن باز می‌کنن.
❌ اما نگه‌داشتنش خیلی سخته چون همین اشراف بعدها می‌تونن شورش کنن.

▪️ حکومت داریوش از نوع نخست بود. وقتی اسکندر او را شکست داد، فقط کافی بود خودشو به‌جای او بذاره. مردم و درباریان، بدون وابستگی، سلطه‌ی جدید رو پذیرفتن.
هیچ اشراف بانفوذی نبود که مردم رو به مقاومت یا شورش دعوت کنه.

تنها مشکل؟
اختلاف خودِ سرداران اسکندر بود.

دید ماکیاولی ساده‌ست:
برای کنترل کشوری مثل ایرانِ آن زمان، کافیه شاهو بزنی.
بقیه، خودبه‌خود ساکت می‌شن.

▪︎گیاه موز برای جذب نور بیشتر، ساقه رو به سمت آفتاب هدایت می‌کنه.
▪︎این انحنا به میوه‌ها کمک می‌کنه که در سایه برگ‌ها قرار بگیرن و از آفتاب‌سوختگی در امان بمونن.

▪︎اگه موز در تاریکی رشد کنه، ساقه‌هاش بلند و ضعیف میشن (پدیده بی‌رنگ‌شدگی²).
▪︎موز تنها میوه با این ویژگی نیست! آناناس و برخی گیاهان گرمسیری دیگه هم برخلاف جاذبه رشد می‌کنن. 🍍

نظریه ترانسفورمیسم می‌گه که موجودات زنده از ابتدا به شکل کنونی نبودن!
اول همه‌چیز از موجودات تک‌سلولی در اعماق اقیانوس‌ها شروع شد، جایی که در لجن‌های دریا، اولین سلول‌های زنده به وجود اومدن ⚡️
این موجودات کوچک کم‌کم تکامل پیدا کردن و شکل‌های جدیدی به خودشون گرفتن. از دریاها اومدن به صحراها، بعدش به هوا به شکل پرندگان و... 🦠➡️🌱➡️🐦

در واقع، این نظریه توضیح می‌ده که زندگی از تک‌سلول‌ها به موجودات پیچیده‌تر و متنوع‌تر تبدیل شده. 🌿🐅

سال ساخت: ۱۳۵۰
کارگردان: علی‌اکبر صادقی
دکلمه: احمد شاملو
محصول کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان

سال ۱۳۵۰، سطح انیمیشن‌سازی ایران به این جایگاه دست پیدا کرده بود! 🎞

هر شهریار عاقلی باید یه قهرمان تاریخی برای خودش انتخاب کنه تا ازش یاد بگیره، الهام بگیره و حتی تقلید کنه.

کوروش بزرگ، پادشاه ایران
کسی که حتی فرمانده‌های رومی هم بهش نگاه می‌کردن تا راه شهریاری رو یاد بگیرن.

سی‌پیو کتاب «کوروش‌نامه» گزنفون رو خوند و اون‌قدر از کوروش تأثیر گرفت که زندگی‌ش شبیه به کوروش شد.

سی‌پیو به همون ویژگی‌هایی رسید که گزنفون در کوروش تحسین می‌کرد:
✨ پاکدامنی
✨ ادب
✨ مهربانی
✨ سخاوت
✨ بزرگی در رفتار و گفتار
✨ شکوه در پیروزی‌ها

شهریار دانا از زمان صلح استفاده می‌کنه تا خودش رو بسازه.
تا وقتی روزگار سخت شد، مثل کوروش بتونه مقاومت کنه و از بحران‌ها پادشاهی بسازه.

✍🏼 دیدم که مردی دیگر در راه بود...
خسته و لنگان، خودش را روی جاده‌ی خاکی و بی‌آب‌وعلف می‌کشید، زیر آفتاب سوزان.
با نگاهی خیره و نادان، لبخندی ناآگاهانه بر لب، در جهانی خیالی غرق شده بود، بی‌آنکه بداند کجا می‌رود.
کلاهِ دلقک‌وارش را وارونه بر سر گذاشته بود، لباس‌هایش از پشت پاره بود.
ناگهان یک سیاه‌گوش با چشمانی آتشین از پشت به او پرید و دندان در تنش فروبرد...
اما او همچنان پیش رفت، کیسه‌ای بر دوش، پر از چیزهای بی‌فایده.
جلوی پایش شکافی بود، و در دره‌ای که در انتظارش بود، یک تمساح دهان‌گشوده کمین کرده بود.
و صدایی آمد:
«بنگر! این همان مرد است.»

و در پاسخ به پرسش من: «در کیسه‌اش چیست؟»
صدا گفت:
«چهار نماد جادویی: عصا، جام، شمشیر، و پنج‌پر.
احمق همیشه آنها را با خود دارد، حتی اگر معنایشان را فراموش کرده باشد...
اما قدرتشان همچنان درونشان باقی‌ست.»

▪️یک مرد جوان، در لباس‌های زیبا، با گل سرخی در دست و عصایی آویخته به دوش، بر لبه‌ی پرتگاه ایستاده.
سگی در کنارش جست‌وخیز می‌کند، آسمان پیش چشمش و پرتگاه پشت سرش.
اما ترسی ندارد...
او شاهزاده‌ای از جهانی دیگر است، در سفری از درون این جهان.

🤔 «فردی با کلاه دلقک، لباسی پاره و کیسه‌ای بر دوش، که بی‌توجه به سگی که پایش را گاز می‌گیرد، به سوی پرتگاهی می‌رود که تمساحی در آن انتظار می‌کشد...»
(پاپوس، ۱۸۹۲)

نمادها:
گل رز = پاکی نیت
عصا = قدرت پنهان
سگ = غرایز یا هشدار
پرتگاه = آزمون روح
خورشید پشت سر = مسیری که پشت‌سر گذاشته‌ایم

احمق، روحی‌ست در جست‌وجوی تجربه.
او آغازگر سفری‌ست که تمام اسرار روح را طی خواهد کرد…
او ما هستیم، در آغاز راه بیداری.

ابوریحان بیرونی تو کتاب الجماهير می‌نویسه که بعضی طبیعی‌دان‌ها فکر می‌کردن یاقوت مثل انسان رشد می‌کنه!
از رنگهای مختلف شروع می‌کنه تا به اوج زیبایی یعنی رنگ سرخ می‌رسه ❤️
مثل طلا که از جیوه و گوگرد شروع میشه و به نهایت کمال خودش (طلا) می‌رسه ✨

بعد ابوریحان یه تشبیه عجیب میاره:
✍🏼 همونطور که طلا و یاقوت به کمال می‌رسن، انسان هم از حیوانات پایین‌تر مثل سگ، خرس و بوزینه، مرحله‌به‌مرحله رشد کرده تا به انسان رسیده!
🐶➡️🐻➡️🦍➡️👤

میان‌رودان: ۱
ایران: ۱
یونان: ۷
اسرائیل: ۱
بریتانیا: ۳
ایرلند: ۱
چین: ۱
اسکاندیناوی: ۳
فرانکی/ژرمنی: ۱
خلافت عباسی: ۱
بیزانسی مقدونی: ۱
فرانسه: ۲
مکزیک/آمریکا: ۱

حماسه گیلگمش
شاهنامه
فولکلور یونانی
ایلیاد
زندگی تسئوس
آرگونوتیکا
اودیسه
کتاب داوران (عهد عتیق)
شاه لیر
چرخه اولستر
قصیده مولان
تاریخ پادشاهان بریتانیا
حماسه بیوولف
سرود نیبلونگ‌ها
قصه راگنار لادبروک
فولکلور انگلیسی
تایرنت لو بلانک
سه تفنگدار
نفرین کاپیسترانو