"شوراهای صنفی دانشجویان کشور" 群组最新帖子
20.04.202523:04
🔴 آزادی موقت امیرحسین باقری علویجه
#امیرحسین_باقری_علویجه، دانشجوی کارشناسی‌ارشد روان‌شناسی دانشگاه اراک، که در تاریخ ۱۳ فروردین توسط نیروهای امنیتی در شهر علویجه اصفهان بازداشت شده‌بود، در روز ۲۸ فروردین به قید وثیقه‌ی یک میلیارد تومانی آزاد شد.
4⃣3⃣0⃣0⃣
🆔 @senfi_uni_iran
#امیرحسین_باقری_علویجه، دانشجوی کارشناسی‌ارشد روان‌شناسی دانشگاه اراک، که در تاریخ ۱۳ فروردین توسط نیروهای امنیتی در شهر علویجه اصفهان بازداشت شده‌بود، در روز ۲۸ فروردین به قید وثیقه‌ی یک میلیارد تومانی آزاد شد.
4⃣3⃣0⃣0⃣
🆔 @senfi_uni_iran
01.03.202512:01
🔴 نامه‌ی اعتراضی جمعی از اعضای هیات علمی به حکم حبس آقای دکتر محمد سعادتی
۳۸ استاد و دانشگاه طی نامه‌ای اعتراض خود به زندانی شدن همکار خود را ابراز و خواهان آزادی ایشان شدند.
متن نامه و اسامی امضا کنندگان
4⃣2⃣9⃣7⃣
🆔 @senfi_uni_iran
۳۸ استاد و دانشگاه طی نامه‌ای اعتراض خود به زندانی شدن همکار خود را ابراز و خواهان آزادی ایشان شدند.
متن نامه و اسامی امضا کنندگان
4⃣2⃣9⃣7⃣
🆔 @senfi_uni_iran
26.02.202516:27
🔴 «دانشجو، سرقت، قتل و مسئولیت فردی»
«در پی انتشار متن دریافتی پست شماره4⃣2⃣9⃣4⃣
یکی از مخاطبان کانال متنی در نقد یاداشت فوق برای ما ارسال و از زاویه نگاهی متفاوت حادثه قتل امیرمحمد خالقی را بررسی کرده است.»
در ادامه متن مورد نظر بدون هیچگونه دخل و تصرف منتشر شده و قابل مطالعه است:
⏬⏬⏬
«دانشجو، سرقت، قتل و مسئولیت فردی»
قتل دردناک «امیرمحمد خالقی» بار دیگر چهره‌ی تلخ ناامنی و خشونت را به ما نشان داد. اما در مواجهه با چنین فجایعی، تحلیل‌های نادرست و مصادره‌به‌مطلوب‌های ایدئولوژیک کمکی به حل بحران نمی‌کنند. برخی تلاش کرده‌اند این قتل را نتیجه‌ی نئولیبرالیسم معرفی کنند؛ در حالی که ایران نه تنها تحت سیاست‌های نئولیبرال اداره نمی‌شود، بلکه دقیقاً به دلیل فقدان بازار آزاد، رقابت سالم و آزادی اقتصادی، جامعه به چنین بحران‌هایی دچار شده است.
در نظام‌های نئولیبرال، دولت حداقل دخالت را در اقتصاد دارد، فضای رقابتی فراهم است، فرصت‌های برابر برای رشد اقتصادی ایجاد می‌شود و بازارهای مالی شفاف و قانون‌مدار هستند. اما در ایران، شاهد سیستمی بسته، رانتی و انحصارطلب هستیم که دسترسی به منابع اقتصادی را به گروه‌های خاص محدود کرده است. آیا کشوری که بخش اعظم اقتصادش در اختیار نهادهای دولتی و شبه‌دولتی است، کشوری که اجازه‌ی رقابت آزاد را به افراد نمی‌دهد، و کشوری که فساد و مداخله‌ی دولت در کوچک‌ترین جزئیات اقتصادی مشهود است، را می‌توان نئولیبرال نامید؟
خطای تحلیل سوسیالیست‌ها
تحلیل سوسیالیست‌ها در این ماجرا این است که علت قتل را در «خصوصی‌سازی»، «پولی شدن دانشگاه» و «مناسبات سرمایه‌دارانه‌ی نئولیبرال» جستجو می‌کنند. اما آیا نئولیبرالیسم دانشگاه‌ها را ناامن می‌کند یا نبود امنیت، ضعف در حاکمیت قانون و ناکارآمدی اقتصادی؟
واقعیت این است که نبود یک نظام اقتصادی آزاد، همراه با سرکوب کسب‌وکارهای نوآور و عدم شفافیت در بازار کار، بسیاری از دانشجویان را مجبور به فعالیت در بخش‌های غیررسمی یا جستجوی راه‌های پرریسک مانند سرمایه‌گذاری‌های پرخطر کرده است. اگر ایران یک کشور واقعاً نئولیبرال بود، «امیرمحمد» به جای تلاش برای ورود به فارکس به امید رهایی از وضعیت اقتصادی، می‌توانست در یک بازار کار آزاد، شفاف و رقابتی شغل مناسب پیدا کند.
علت اصلی قتل: دولت اقتدارگرا و عدم امنیت
مسئولیت این قتل، نه بر گردن بازار آزاد و نه بر گردن مناسبات نئولیبرالی، بلکه بر گردن سیستمی است که امنیت را تأمین نمی‌کند، آزادی اقتصادی را سرکوب می‌کند و افراد را از امکان رشد اقتصادی بازمی‌دارد. در جوامع لیبرال که دولت محدود و بازار آزاد است، فرصت‌های اقتصادی برای همه فراهم است و نیازی به خشونت برای دستیابی به دارایی دیگران وجود ندارد. در مقابل، در جوامعی که دولت همه‌چیز را کنترل می‌کند و مردم را از حقوق اقتصادی‌شان محروم می‌سازد، بزهکاری و سرقت افزایش می‌یابد.
اعدام؛ راه‌حل یا بازتولید خشونت؟
در این میان، مسئله‌ی اعدام عاملان این قتل نیز مطرح شده است. در یک نظام لیبرال، عدالت بر اساس اصول مشخص و منطقی اجرا می‌شود، اما اجرای حکم مرگ برای افراد، بدون پرداختن به ریشه‌های جرم، تنها به بازتولید خشونت می‌انجامد. در عوض، باید به اصلاحات اقتصادی و اجتماعی اندیشید که چنین جرم‌هایی را به حداقل برساند.
«امیرمحمد» قربانی نبود بازار آزاد، نبود امنیت و نبود فرصت‌های برابر اقتصادی شد، نه قربانی نئولیبرالیسم. اگر ایران واقعاً نئولیبرال بود، او می‌توانست در یک اقتصاد آزاد و رقابتی، آینده‌ی خود را بدون نیاز به سرمایه‌گذاری در بازارهای مالی پرریسک تأمین کند. راه‌حل این فجایع، نه در حذف سرمایه‌داری، بلکه در حذف انحصار، ایجاد شفافیت اقتصادی و تأمین امنیت اجتماعی است.
#متن_دریافتی
#دانشگاه_تهران
4⃣2⃣9⃣6⃣
🆔 @senfi_uni_iran
«در پی انتشار متن دریافتی پست شماره4⃣2⃣9⃣4⃣
یکی از مخاطبان کانال متنی در نقد یاداشت فوق برای ما ارسال و از زاویه نگاهی متفاوت حادثه قتل امیرمحمد خالقی را بررسی کرده است.»
در ادامه متن مورد نظر بدون هیچگونه دخل و تصرف منتشر شده و قابل مطالعه است:
⏬⏬⏬
«دانشجو، سرقت، قتل و مسئولیت فردی»
قتل دردناک «امیرمحمد خالقی» بار دیگر چهره‌ی تلخ ناامنی و خشونت را به ما نشان داد. اما در مواجهه با چنین فجایعی، تحلیل‌های نادرست و مصادره‌به‌مطلوب‌های ایدئولوژیک کمکی به حل بحران نمی‌کنند. برخی تلاش کرده‌اند این قتل را نتیجه‌ی نئولیبرالیسم معرفی کنند؛ در حالی که ایران نه تنها تحت سیاست‌های نئولیبرال اداره نمی‌شود، بلکه دقیقاً به دلیل فقدان بازار آزاد، رقابت سالم و آزادی اقتصادی، جامعه به چنین بحران‌هایی دچار شده است.
در نظام‌های نئولیبرال، دولت حداقل دخالت را در اقتصاد دارد، فضای رقابتی فراهم است، فرصت‌های برابر برای رشد اقتصادی ایجاد می‌شود و بازارهای مالی شفاف و قانون‌مدار هستند. اما در ایران، شاهد سیستمی بسته، رانتی و انحصارطلب هستیم که دسترسی به منابع اقتصادی را به گروه‌های خاص محدود کرده است. آیا کشوری که بخش اعظم اقتصادش در اختیار نهادهای دولتی و شبه‌دولتی است، کشوری که اجازه‌ی رقابت آزاد را به افراد نمی‌دهد، و کشوری که فساد و مداخله‌ی دولت در کوچک‌ترین جزئیات اقتصادی مشهود است، را می‌توان نئولیبرال نامید؟
خطای تحلیل سوسیالیست‌ها
تحلیل سوسیالیست‌ها در این ماجرا این است که علت قتل را در «خصوصی‌سازی»، «پولی شدن دانشگاه» و «مناسبات سرمایه‌دارانه‌ی نئولیبرال» جستجو می‌کنند. اما آیا نئولیبرالیسم دانشگاه‌ها را ناامن می‌کند یا نبود امنیت، ضعف در حاکمیت قانون و ناکارآمدی اقتصادی؟
واقعیت این است که نبود یک نظام اقتصادی آزاد، همراه با سرکوب کسب‌وکارهای نوآور و عدم شفافیت در بازار کار، بسیاری از دانشجویان را مجبور به فعالیت در بخش‌های غیررسمی یا جستجوی راه‌های پرریسک مانند سرمایه‌گذاری‌های پرخطر کرده است. اگر ایران یک کشور واقعاً نئولیبرال بود، «امیرمحمد» به جای تلاش برای ورود به فارکس به امید رهایی از وضعیت اقتصادی، می‌توانست در یک بازار کار آزاد، شفاف و رقابتی شغل مناسب پیدا کند.
علت اصلی قتل: دولت اقتدارگرا و عدم امنیت
مسئولیت این قتل، نه بر گردن بازار آزاد و نه بر گردن مناسبات نئولیبرالی، بلکه بر گردن سیستمی است که امنیت را تأمین نمی‌کند، آزادی اقتصادی را سرکوب می‌کند و افراد را از امکان رشد اقتصادی بازمی‌دارد. در جوامع لیبرال که دولت محدود و بازار آزاد است، فرصت‌های اقتصادی برای همه فراهم است و نیازی به خشونت برای دستیابی به دارایی دیگران وجود ندارد. در مقابل، در جوامعی که دولت همه‌چیز را کنترل می‌کند و مردم را از حقوق اقتصادی‌شان محروم می‌سازد، بزهکاری و سرقت افزایش می‌یابد.
اعدام؛ راه‌حل یا بازتولید خشونت؟
در این میان، مسئله‌ی اعدام عاملان این قتل نیز مطرح شده است. در یک نظام لیبرال، عدالت بر اساس اصول مشخص و منطقی اجرا می‌شود، اما اجرای حکم مرگ برای افراد، بدون پرداختن به ریشه‌های جرم، تنها به بازتولید خشونت می‌انجامد. در عوض، باید به اصلاحات اقتصادی و اجتماعی اندیشید که چنین جرم‌هایی را به حداقل برساند.
«امیرمحمد» قربانی نبود بازار آزاد، نبود امنیت و نبود فرصت‌های برابر اقتصادی شد، نه قربانی نئولیبرالیسم. اگر ایران واقعاً نئولیبرال بود، او می‌توانست در یک اقتصاد آزاد و رقابتی، آینده‌ی خود را بدون نیاز به سرمایه‌گذاری در بازارهای مالی پرریسک تأمین کند. راه‌حل این فجایع، نه در حذف سرمایه‌داری، بلکه در حذف انحصار، ایجاد شفافیت اقتصادی و تأمین امنیت اجتماعی است.
#متن_دریافتی
#دانشگاه_تهران
4⃣2⃣9⃣6⃣
🆔 @senfi_uni_iran
24.02.202508:47
🔴 «لغو برنامه» روشی جدید برای سرکوب در دانشگاه
لغوهای پی در پی نشست‌های دانشجویی در تربیت‌مدرس، شکل جدید سرکوب با مُهر «لغو»
تیغ تیز سرکوب این بار خود را در شکل مُهر «لغو» بر برنامه‌های دانشجویی نشان می‌دهد. برنامه‌هایی که تمام روال و روند قانونی کسب مجوز را طی می‌کنند اما در لحظه نهایی و کمی پیش از اجراء و حضور مهمانان از طرف مدیر سیاست‌گذاری فرهنگی دانشگاه تربیت مدرس با لغو و کنسل مواجهه می‌شود. در تازه‌ترین لغو یک برنامه دانشجویی با عنوان «دیالوژی»، از طرف انجمن علمی جامعه‌شناسی در تاریخ ۲۸ بهمن، دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس چهره‌ی جدیدی از سرکوب در شکل دولت اصلاح‌طلبی به خود دیدند. پیش از این در برنامه‌ای دیگر که قرار بود به مناسبت ۱۶ آذر در گروه علوم سیاسی برگزار شود، نیز ابتدا همه روال‌های قانونی طی شد، سپس مدیر شورای سیاست‌گذاری فرهنگی دانشگاه با حکمی یک طرفه و بدون توضیح آن برنامه را نیز لغو کرد.
این وضعیت شبه سرکوب در حالی رخ می‌دهد که تغییر رئیس دانشگاه و حاکم شدن اصلاح‌طلبان نیز نتواست کاری در دفاع از حق آزادی برگزاری نشست‌های دانشجویی و به دنبال آن حق آزادی بیان، از پیش ببرد.
محروم کردن دانشجویان از نشست‌های عمومی نه تنها خلاف قانون اساسی و خلاف قانون وزارت علوم است بلکه دهن کجی به خواست عمومی دانشجویان است. اگرچه رئیس دانشگاه تربیت‌مدرس و معاون دانشجویی هیچ گونه مسئولیتی در قبال این لغوها به عهده نگرفتند و حتی حاضر به افشای حقیقت علل واقعی مخالفت با برگزاری این برنامه‌ها نیستند بلکه با سکوت خود در تلاش برای کتمان و طبیعی جلوه دادن وضعیت هستند. وضعیتی که ممکن است به یک سنت عادی تبدیل شود و سکوت در برابر آن تبعاتی برای دانشجویان دارد.»
#سرکوب_فراگیر
#دانشگاه_تربیت‌مدرس
4⃣2⃣9⃣5⃣
🆔 @senfi_uni_iran
لغوهای پی در پی نشست‌های دانشجویی در تربیت‌مدرس، شکل جدید سرکوب با مُهر «لغو»
تیغ تیز سرکوب این بار خود را در شکل مُهر «لغو» بر برنامه‌های دانشجویی نشان می‌دهد. برنامه‌هایی که تمام روال و روند قانونی کسب مجوز را طی می‌کنند اما در لحظه نهایی و کمی پیش از اجراء و حضور مهمانان از طرف مدیر سیاست‌گذاری فرهنگی دانشگاه تربیت مدرس با لغو و کنسل مواجهه می‌شود. در تازه‌ترین لغو یک برنامه دانشجویی با عنوان «دیالوژی»، از طرف انجمن علمی جامعه‌شناسی در تاریخ ۲۸ بهمن، دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس چهره‌ی جدیدی از سرکوب در شکل دولت اصلاح‌طلبی به خود دیدند. پیش از این در برنامه‌ای دیگر که قرار بود به مناسبت ۱۶ آذر در گروه علوم سیاسی برگزار شود، نیز ابتدا همه روال‌های قانونی طی شد، سپس مدیر شورای سیاست‌گذاری فرهنگی دانشگاه با حکمی یک طرفه و بدون توضیح آن برنامه را نیز لغو کرد.
این وضعیت شبه سرکوب در حالی رخ می‌دهد که تغییر رئیس دانشگاه و حاکم شدن اصلاح‌طلبان نیز نتواست کاری در دفاع از حق آزادی برگزاری نشست‌های دانشجویی و به دنبال آن حق آزادی بیان، از پیش ببرد.
محروم کردن دانشجویان از نشست‌های عمومی نه تنها خلاف قانون اساسی و خلاف قانون وزارت علوم است بلکه دهن کجی به خواست عمومی دانشجویان است. اگرچه رئیس دانشگاه تربیت‌مدرس و معاون دانشجویی هیچ گونه مسئولیتی در قبال این لغوها به عهده نگرفتند و حتی حاضر به افشای حقیقت علل واقعی مخالفت با برگزاری این برنامه‌ها نیستند بلکه با سکوت خود در تلاش برای کتمان و طبیعی جلوه دادن وضعیت هستند. وضعیتی که ممکن است به یک سنت عادی تبدیل شود و سکوت در برابر آن تبعاتی برای دانشجویان دارد.»
#سرکوب_فراگیر
#دانشگاه_تربیت‌مدرس
4⃣2⃣9⃣5⃣
🆔 @senfi_uni_iran
20.02.202512:58
🔴 «دانشجو، خفت‌گیری، قتل و اعدام»
پس از مرگ و به‌قتل رسیدن هم‌صنف و هم‌رزم ما، «امیرمحمد خالقی»، دانشجوی ۱۹ ساله‌ی خوابگاهی دانشگاه تهران، این تنها سوگ و دادخواهی او نیست که بردوش ماست. و نباید در رویارویی با مرگ او تنها آن وجه از او و واقعه را بازگو و بر آن تاکید کرد که قبلا حسابش را کرده‌ایم که به سود ماست. پس این یادداشت تنها جوانبی محصور را به‌یاد خواهد آورد که سعی در گم نشدن آن در سیاهه‌ی مصادره به‌مطلوب‌گری‌ها و تقلیل‌گرایی‌ها دارد.
هم قاتلین و هم مقتول، هر دو زخم خورده‌ی یک دشنه هستند. «امیرمحمد»، آن دانشجوی آمده از روستایی در خراسان جنوبی، که درپی کار بوده و اخیراً به‌کار در محلی خارج از دانشگاه پذیرفته شده بود، هرچند به روایاتی خود راه رهایی‌اش از وضع موجود را در بازارهای مالی جهانی همچون «فارکس» یافته بود؛ اما پیش از به قتل رسیدن، چاقویی دیگر زندگی انسانی را از او ستانده بود.
پولی شدن دانشگاه و زیاده از حد بالا بودن مایحتاج یک زندگی نسبتاً انسانی او را به کار در حین تحصیل کشانده بود. (مهلتی برای بحث از «فارکس» و امثالهم در این یادداشت وجود ندارد، همچنانکه بحثی از ناامنی معبر محل وقوع و حادث شدن قتل و مرگ نیز به جهت بحث از آن توسط دیگران به میزان کافی، در این یادداشت نخواهد آمد.)
اما در بحث از «خواست دانشجویان» نسبت به تامین امنیت آن معبر و سایر معابر حوالی دانشگاه‌ها با میلیتاریزه کردن آن محل‌ها و زیر یوغ دوربین بردن‌شان، به همین میزان سخن بسنده خواهم کرد که، اعتباری به «جمعی از دانشجویان» و حتی برخی بیانیه‌های شوراهای صنفی نیز نیست، چراکه برای ما فعالین دانشجویی مسلم است که به چه میزان «حافظان امنیت» متن‌هایی را برای انتشار به آنها دیکته کرده که منتشر کنند یا با نام «جمعی از دانشجویان» فلان جا منتشر شوند.
علت قتل اما، نه «ذاتِ خرفت» و نه «بد ذاتی» و «قاتل به‌ذات» بودنِ آن «قاتلین» است، بلکه علت همان علتی‌ست که «امیرمحمد» را وادار به‌کار در دوره‌ی تحصیل و «دویدن به‌دنبال قاتلین با قلب چاقو خورده» کرده است. گرانی، کاهش ارزش درآمد‌ها، کار بی‌ثبات، حقوق نابسنده، نابرابری‌های اجتماعی و اقتصادی، دانشگاه و تحصیل پولی، خصوصی‌سازی آموزش و در یک کلام «مناسبات سرمایه‌دارانه‌ی نئولیبرال» و عاملین و آمرین و فاعلین آن مناسبات هستند که در واقع قاتل «امیرمحمد» و موجب انگیزه‌ی قتل «قاتلین»، همان‌ها بوده است.
ایدئولوگ‌های وطنی این قتل، عالی‌جنابان «حلقه‌ی نیاوران» و سایر همکاران‌شان و سیاست‌گذاران نظم حاکم نئولیبرال هستند که «انسان» را وادار به قتل «انسان» کرده‌اند و می‌کنند.
«امیرمحمد» در پی حفظ عمده دارایی مالی خود بود و «قاتلین» نیز در پی تصاحب و پیدا کردن «دارایی‌ای مالی» برای خرج زندگی خود بودند. ممکن است فردا روزی اینان را «معتاد» و «بزه‌کار» نیز بخوانند و بگویند آن «مال» را برای ادامه‌ی آن امور خلاف می‌خواستند؛ اما بانی افتادن آن افراد به «آن امور» نیز همان مناسباتی خواهد بود که آموزش، بهداشت، مسکن، تغذیه و بهداشت و اصلاً زندگی را با پولی‌کردن، استثمار و سلب مالکیت و دزدی حقوق، از دسترس اکثریت جامعه خارج کرده است.
قاتلین اصلی، همان کمتر از ۴ درصد مالکین و سرمایه‌دارانی هستند که انگل کار و مالکیت ۹۶ درصد جامعه‌اند. (این بحث را بیش از این در اینجا ادامه نخواهم داد.)
مسئله‌ی مهم دیگر، اعدام «قاتلین» است که حتی خانواده‌ی «امیرمحمد» هم به روایت رسانه‌ها آن را طلب کرده‌اند. اینجا است که جامعه و صنف دانشجو باید بسیار محکم و با صدایی واحد و بلند، «به اعدام نه بگوید».
«اعدام» نه مجازات است و نه عامل پیشگیری و درمان و نه مرحم هیچ دردی، جز میل به خشونت و بازتولید خشونت! «اعدام» خشونتی برگشت‌ناپذیر «انسان» نسبت به «انسان» است، که خودِ جامعه‌ی اعدام کننده و درواقع دولت اعدام کننده باعث افتادنِ هردو «انسان» به دام آن اقدام و شرایط شده است. البته که اعدام در قبال هیچ جرمی پذیرفته نیست و آن را باید با «بازپروری» جایگزین کرد (البته بجز بازپروری، پرورشی صحیح در مناسبات اجتماعی‌ای صحیح نیز باید فراهم گردد).
سخن نهایی منِ دانشجو خطاب به هم‌صنفان و هم‌رزمان و جامعه‌ام این است:
قاتلِ «امیرمحمد» نه آن افراد، بلکه مناسباتی اقتصادی-سیاسی است که فقر و خشونت را تولید و بازتولید می‌کند؛ و راهکار آن است که نه «انسان»، بلکه «نئولیبرالیسم» را اعدام کرد.
#متن_دریافتی
#پولی‌سازی_دانشگاه
#دانشگاه_تهران
4⃣2⃣9⃣4⃣
🆔 @senfi_uni_iran
پس از مرگ و به‌قتل رسیدن هم‌صنف و هم‌رزم ما، «امیرمحمد خالقی»، دانشجوی ۱۹ ساله‌ی خوابگاهی دانشگاه تهران، این تنها سوگ و دادخواهی او نیست که بردوش ماست. و نباید در رویارویی با مرگ او تنها آن وجه از او و واقعه را بازگو و بر آن تاکید کرد که قبلا حسابش را کرده‌ایم که به سود ماست. پس این یادداشت تنها جوانبی محصور را به‌یاد خواهد آورد که سعی در گم نشدن آن در سیاهه‌ی مصادره به‌مطلوب‌گری‌ها و تقلیل‌گرایی‌ها دارد.
هم قاتلین و هم مقتول، هر دو زخم خورده‌ی یک دشنه هستند. «امیرمحمد»، آن دانشجوی آمده از روستایی در خراسان جنوبی، که درپی کار بوده و اخیراً به‌کار در محلی خارج از دانشگاه پذیرفته شده بود، هرچند به روایاتی خود راه رهایی‌اش از وضع موجود را در بازارهای مالی جهانی همچون «فارکس» یافته بود؛ اما پیش از به قتل رسیدن، چاقویی دیگر زندگی انسانی را از او ستانده بود.
پولی شدن دانشگاه و زیاده از حد بالا بودن مایحتاج یک زندگی نسبتاً انسانی او را به کار در حین تحصیل کشانده بود. (مهلتی برای بحث از «فارکس» و امثالهم در این یادداشت وجود ندارد، همچنانکه بحثی از ناامنی معبر محل وقوع و حادث شدن قتل و مرگ نیز به جهت بحث از آن توسط دیگران به میزان کافی، در این یادداشت نخواهد آمد.)
اما در بحث از «خواست دانشجویان» نسبت به تامین امنیت آن معبر و سایر معابر حوالی دانشگاه‌ها با میلیتاریزه کردن آن محل‌ها و زیر یوغ دوربین بردن‌شان، به همین میزان سخن بسنده خواهم کرد که، اعتباری به «جمعی از دانشجویان» و حتی برخی بیانیه‌های شوراهای صنفی نیز نیست، چراکه برای ما فعالین دانشجویی مسلم است که به چه میزان «حافظان امنیت» متن‌هایی را برای انتشار به آنها دیکته کرده که منتشر کنند یا با نام «جمعی از دانشجویان» فلان جا منتشر شوند.
علت قتل اما، نه «ذاتِ خرفت» و نه «بد ذاتی» و «قاتل به‌ذات» بودنِ آن «قاتلین» است، بلکه علت همان علتی‌ست که «امیرمحمد» را وادار به‌کار در دوره‌ی تحصیل و «دویدن به‌دنبال قاتلین با قلب چاقو خورده» کرده است. گرانی، کاهش ارزش درآمد‌ها، کار بی‌ثبات، حقوق نابسنده، نابرابری‌های اجتماعی و اقتصادی، دانشگاه و تحصیل پولی، خصوصی‌سازی آموزش و در یک کلام «مناسبات سرمایه‌دارانه‌ی نئولیبرال» و عاملین و آمرین و فاعلین آن مناسبات هستند که در واقع قاتل «امیرمحمد» و موجب انگیزه‌ی قتل «قاتلین»، همان‌ها بوده است.
ایدئولوگ‌های وطنی این قتل، عالی‌جنابان «حلقه‌ی نیاوران» و سایر همکاران‌شان و سیاست‌گذاران نظم حاکم نئولیبرال هستند که «انسان» را وادار به قتل «انسان» کرده‌اند و می‌کنند.
«امیرمحمد» در پی حفظ عمده دارایی مالی خود بود و «قاتلین» نیز در پی تصاحب و پیدا کردن «دارایی‌ای مالی» برای خرج زندگی خود بودند. ممکن است فردا روزی اینان را «معتاد» و «بزه‌کار» نیز بخوانند و بگویند آن «مال» را برای ادامه‌ی آن امور خلاف می‌خواستند؛ اما بانی افتادن آن افراد به «آن امور» نیز همان مناسباتی خواهد بود که آموزش، بهداشت، مسکن، تغذیه و بهداشت و اصلاً زندگی را با پولی‌کردن، استثمار و سلب مالکیت و دزدی حقوق، از دسترس اکثریت جامعه خارج کرده است.
قاتلین اصلی، همان کمتر از ۴ درصد مالکین و سرمایه‌دارانی هستند که انگل کار و مالکیت ۹۶ درصد جامعه‌اند. (این بحث را بیش از این در اینجا ادامه نخواهم داد.)
مسئله‌ی مهم دیگر، اعدام «قاتلین» است که حتی خانواده‌ی «امیرمحمد» هم به روایت رسانه‌ها آن را طلب کرده‌اند. اینجا است که جامعه و صنف دانشجو باید بسیار محکم و با صدایی واحد و بلند، «به اعدام نه بگوید».
«اعدام» نه مجازات است و نه عامل پیشگیری و درمان و نه مرحم هیچ دردی، جز میل به خشونت و بازتولید خشونت! «اعدام» خشونتی برگشت‌ناپذیر «انسان» نسبت به «انسان» است، که خودِ جامعه‌ی اعدام کننده و درواقع دولت اعدام کننده باعث افتادنِ هردو «انسان» به دام آن اقدام و شرایط شده است. البته که اعدام در قبال هیچ جرمی پذیرفته نیست و آن را باید با «بازپروری» جایگزین کرد (البته بجز بازپروری، پرورشی صحیح در مناسبات اجتماعی‌ای صحیح نیز باید فراهم گردد).
سخن نهایی منِ دانشجو خطاب به هم‌صنفان و هم‌رزمان و جامعه‌ام این است:
قاتلِ «امیرمحمد» نه آن افراد، بلکه مناسباتی اقتصادی-سیاسی است که فقر و خشونت را تولید و بازتولید می‌کند؛ و راهکار آن است که نه «انسان»، بلکه «نئولیبرالیسم» را اعدام کرد.
#متن_دریافتی
#پولی‌سازی_دانشگاه
#دانشگاه_تهران
4⃣2⃣9⃣4⃣
🆔 @senfi_uni_iran
15.02.202522:47
🔴 گزارش تجمع روز ۲۶ بهمن‌ماه کوی دانشگاه تهران
تجمع روز ۲۶ بهمن‌ماه ۱۴۰۳ که از ساعت ۱۴ در کوی دانشگاه توسط ساکنین کوی شروع شده بود، با همراهی سایر دانشجویان دانشگاه تهران تا حوالی ساعت ۲۲ ادامه یافت.
دانشجویان دانشگاه تهران سرشار از غم و خشمِ کشته شدن امیرمحمد خالقی، گرد هم آمدند تا اعتراض خود را نسبت به قصور مسئولین در تامین امنیت دانشجویان نشان دهند. اما در همین روز، هنگامی که مسئولین دانشگاه در پاسخ به دانشجویان معترض، خود را داغدار دانشجوی از دست رفته معرفی کرده و از اهمیت امنیت دانشجو سخن سرمی‌دادند، به دو دانشجوی دیگر این دانشگاه توسط نیروهای لباس شخصی و مجهول‌الهویه که محوطه‌های اطراف خوابگاههای کوی و چمران و مسیر بین آنها را قرق کرده بودند، سوقصد شد. این اتفاق و موضع و اقدامات مسئولین دانشگاه در قبال آن به خوبی خط بطلانی بر تمامی ادعاهای ایشان کشید.
📌برای مطالعه متن کامل لینک زیر را لمس کنید:
ادامه مطلب
منبع:
@Ssutsenfi
4⃣2⃣9⃣3⃣
🆔 @senfi_uni_iran
تجمع روز ۲۶ بهمن‌ماه ۱۴۰۳ که از ساعت ۱۴ در کوی دانشگاه توسط ساکنین کوی شروع شده بود، با همراهی سایر دانشجویان دانشگاه تهران تا حوالی ساعت ۲۲ ادامه یافت.
دانشجویان دانشگاه تهران سرشار از غم و خشمِ کشته شدن امیرمحمد خالقی، گرد هم آمدند تا اعتراض خود را نسبت به قصور مسئولین در تامین امنیت دانشجویان نشان دهند. اما در همین روز، هنگامی که مسئولین دانشگاه در پاسخ به دانشجویان معترض، خود را داغدار دانشجوی از دست رفته معرفی کرده و از اهمیت امنیت دانشجو سخن سرمی‌دادند، به دو دانشجوی دیگر این دانشگاه توسط نیروهای لباس شخصی و مجهول‌الهویه که محوطه‌های اطراف خوابگاههای کوی و چمران و مسیر بین آنها را قرق کرده بودند، سوقصد شد. این اتفاق و موضع و اقدامات مسئولین دانشگاه در قبال آن به خوبی خط بطلانی بر تمامی ادعاهای ایشان کشید.
📌برای مطالعه متن کامل لینک زیر را لمس کنید:
ادامه مطلب
منبع:
@Ssutsenfi
4⃣2⃣9⃣3⃣
🆔 @senfi_uni_iran
15.02.202516:45
🔴 اعتراض دانشجویان دانشکده علوم‌اجتماعی دانشگاه تهران به تلاش بسیج برای بهره‌برداری سیاسی از قتل امیرمحمد خالقی
فعالین مستقل دانشجویی دانشکده علوم‌اجتماعی دانشگاه تهران با چسباندن پلاکارد روی بورد بسیج دانشجویی این دانشکده نسبت به دستاویز کردن خون امیرمحمد خالقی توسط این نهاد سرکوبگر و هرگونه استفاده‌ی ابزاری هر دو جناح درون حکومت اعتراض کردند.
دانشجویان معترض همچنین در تجمع شب گذشته‌ی کوی دانشگاه نیز استفاده‌ی سیاسی تبلیغاتی هر دوجناح سیاسی اصلاح‌طلب و اصولگرا وابسته به حکومت از قتل امیرمحمد و همچنین از اعتراضات دانشجویی را محکوم کردند.
متن پلاکاردها به شرح زیر است:
«از دانشجویان خطاب به بسیج دانشجویان:
جان دانشجویان بازیچه بهره‌برداری سیاسی جناح‌های درون حکومت نیست.
دانشجو-لباس‌شخصی‌ها را چه به امنیت دانشجو؟
#اصلاح‌طلب_اصولگرا_دیگه_تمومه_ماجرا»
#دانشگاه_تهران
#مطالبات_صنفی
#سرکوب_فراگیر
4⃣2⃣9⃣2⃣
🆔 @senfi_uni_iran
فعالین مستقل دانشجویی دانشکده علوم‌اجتماعی دانشگاه تهران با چسباندن پلاکارد روی بورد بسیج دانشجویی این دانشکده نسبت به دستاویز کردن خون امیرمحمد خالقی توسط این نهاد سرکوبگر و هرگونه استفاده‌ی ابزاری هر دو جناح درون حکومت اعتراض کردند.
دانشجویان معترض همچنین در تجمع شب گذشته‌ی کوی دانشگاه نیز استفاده‌ی سیاسی تبلیغاتی هر دوجناح سیاسی اصلاح‌طلب و اصولگرا وابسته به حکومت از قتل امیرمحمد و همچنین از اعتراضات دانشجویی را محکوم کردند.
متن پلاکاردها به شرح زیر است:
«از دانشجویان خطاب به بسیج دانشجویان:
جان دانشجویان بازیچه بهره‌برداری سیاسی جناح‌های درون حکومت نیست.
دانشجو-لباس‌شخصی‌ها را چه به امنیت دانشجو؟
#اصلاح‌طلب_اصولگرا_دیگه_تمومه_ماجرا»
#دانشگاه_تهران
#مطالبات_صنفی
#سرکوب_فراگیر
4⃣2⃣9⃣2⃣
🆔 @senfi_uni_iran
15.02.202513:27
🔴 حمله حراست دانشگاه به تجمع دانشجویان دانشگاه تهران
در ادامه تجمعات اعتراضی دانشجویان دانشگاه تهران امروز، شنبه بیست‌و‌هفتم بهمن، در تجمع دانشجویان در پردیس مرکزی دانشگاه تهران یکی از نیروهای حراست دانشگاه در حال فیلم‌برداری از دانشجویان بوده است که با اعتراض دانشجویان مواجه می‌شود. در پی این اعتراض، نیروهای حراست به دانشجویان حاضر در تجمع حمله کرده و آنها را مورد ضرب و شتم قرار می‌دهند. با وجود تلاش نیروهای حراست جهت فراری‌دادن حراستی مذکور، مقاومت دانشجویان منجر به پاک‌شدن عکس و فیلم‌های گرفته‌شده توسط وی شد.
طبق گزارشات دانشجویان، تجمع دانشجویان و فضای ملتهب در دانشگاه تهران همچنان ادامه دارد.
#سرکوب_فراگیر
#مطالبات_صنفی
#دانشگاه_تهران
4⃣2⃣9⃣1⃣
🆔 @senfi_uni_iran
در ادامه تجمعات اعتراضی دانشجویان دانشگاه تهران امروز، شنبه بیست‌و‌هفتم بهمن، در تجمع دانشجویان در پردیس مرکزی دانشگاه تهران یکی از نیروهای حراست دانشگاه در حال فیلم‌برداری از دانشجویان بوده است که با اعتراض دانشجویان مواجه می‌شود. در پی این اعتراض، نیروهای حراست به دانشجویان حاضر در تجمع حمله کرده و آنها را مورد ضرب و شتم قرار می‌دهند. با وجود تلاش نیروهای حراست جهت فراری‌دادن حراستی مذکور، مقاومت دانشجویان منجر به پاک‌شدن عکس و فیلم‌های گرفته‌شده توسط وی شد.
طبق گزارشات دانشجویان، تجمع دانشجویان و فضای ملتهب در دانشگاه تهران همچنان ادامه دارد.
#سرکوب_فراگیر
#مطالبات_صنفی
#دانشگاه_تهران
4⃣2⃣9⃣1⃣
🆔 @senfi_uni_iran
15.02.202513:14
🔴 ادامه تجمعات اعتراضی دانشجویان دانشگاه تهران
تجمعات دانشجویان معترض دانشگاه تهران در پردیس مرکزی در اعتراض به قتل امیرمحمد خالقی و سیاست‌گذاری‌های دانشگاه در جهت تأمین امنیت محیط‌های اطراف خوابگاههای دانشجویی
در ادامه تجمعات اعتراضی دانشگاه تهران، امروز، ۲۷بهمن جمعی از دانشجویان در پردیس مرکزی دانشگاه تهران دست به تجمع اعتراضی زدند.
بخشی از شعارهای امروز در تجمع:
امنیت دانشجو تامین باید گردد
امروز اگه داد نزنی، خالقی فردا تویی
#سرکوب_فراگیر
#مطالبات_صنفی
#دانشگاه_تهران
4⃣2⃣9⃣0⃣
🆔 @senfi_uni_iran
تجمعات دانشجویان معترض دانشگاه تهران در پردیس مرکزی در اعتراض به قتل امیرمحمد خالقی و سیاست‌گذاری‌های دانشگاه در جهت تأمین امنیت محیط‌های اطراف خوابگاههای دانشجویی
در ادامه تجمعات اعتراضی دانشگاه تهران، امروز، ۲۷بهمن جمعی از دانشجویان در پردیس مرکزی دانشگاه تهران دست به تجمع اعتراضی زدند.
بخشی از شعارهای امروز در تجمع:
امنیت دانشجو تامین باید گردد
امروز اگه داد نزنی، خالقی فردا تویی
#سرکوب_فراگیر
#مطالبات_صنفی
#دانشگاه_تهران
4⃣2⃣9⃣0⃣
🆔 @senfi_uni_iran
15.02.202504:58
🔴 صحبت‌های اعتراضی یکی از دانشجویان و از فعالین صنفی- دانشجویی سابق دانشگاه تهران در تجمع کوی دانشگاه
یکی از فعالین صنفی دانشگاه تهران بعد از اشاره چندین‌باره مسئولین به نقش مثبت خود در فاجعه کوی دانشگاه در تیر ۷۸ با گرفتن بلندگو، صحبت‌های «کوهی» را قطع و نسبت به تبدیل کردن تجمع اعتراضی در نتیجه‌ی قتل امیرمحمد خالقی به استفاده‌ی تبلیغاتی جناح اصلاح‌طلب اعتراض کرد. این دانشجو تاکید کرد سالهاست دانشجویان با شعار #اصلاح‌طلب_اصولگرا_دیگه_تمومه_ماجرا از بازی‌های تبلیغاتی دوجناح حکومت گذر کرده‌اند.
همچنین با اشاره به نقش دانشگاه در وقوع قتل و مرگ این دانشجو تاکید کرد که دانشجویان صرفا برای پرسش و پاسخ نیامده‌اند بلکه برای اعتراض، دادخواهی خون، محکومیت مسئولین مقصر در دانشگاه و اقدام عملی سریع برای جلوگیری از تکرار این فاجعه جمع شده‌‌اند تا مسئولین به نقش خود در مرگ دانشجو اعتراف کنند و برای محکومیت تمامی عوامل دانشگاهی و غیردانشگاهی اقدام کنند.
وی همچنین دروغ‌گویی مسئولین دانشگاه درباره‌ی محل وقوع قتل را به عنوان شاهد و مدرکی برای تایید سلب مسئولیت‌های دانشگاه در گذشته عنوان کرد و اشاره کرد که دانشجویان برای تک تک مشکلات صنفی در طی یک دهه گذشته به صورت مکرر اعتراض کردند ولی پاسخ آنها نه پیگیری و اقدام عملی مسئولین دانشگاه بلکه سرکوب و بازداشت و ضرب و شتم دانشجویان معترض بود. همچنین وی با اشاره به سرکوب‌های امنیتی در طی دهه‌های متمادی و در جنبش #زن_زندگی_آزادی، سیاست‌گذاری امنیتی- پلیسی و صرف بودجه‌های کلان دانشگاه برای پیاده‌سازی آن به جای تامین امنیت واقعی دانشجویان را عامل اصلی مرگ امیرمحمد دانست.
همچنین در اعتراض به تداوم سلب مسئولیت و مشخص نشدن هیچ اقدام مشخص و عملی‌ای از سمت مسئولین عنوان کرد دانشگاه سه وظیفه دارد، هم برای دادخواهی و محکومیت عوامل دانشگاهی و غیردانشگاهی مقصر در قتل و هم جلوگیری از وقوع فاجعه مشابه با اقدامات مشخص و سریع برای تامین امنیت تمامی محیط‌های ناامن همه‌ی خوابگاه‌ها و تا زمانی که این سه وظیفه محقق نشوند دانشجویان به اعتراض خود ادامه می‌دهند:
۱- انتشار عمومی پیگیری‌های ادعا شده‌ی درون دانشگاهی و درخواست از نیروی انتظامی و شهرداری درباره‌ی ایجاد امنیت در کوچه جنت در پی گزارش‌های متعدد دانشجویان در بیش از چند دهه
۲- انتشار اسم مسئولین دانشگاه که با قصور در وظایف‌شان مسئول غیرمستقیم قتل امیرمحمد خالقی هستند و شکایت از نهادهای دیگری که دانشگاه مدعی عدم همکاری آنان در تامین امنیت محوطه اطراف خوابگاه است و انتشار گزارشات رسمی و عمومی در این‌باره تا محکومیت تمامی عوامل و افراد مقصر.
۳-اقدام سریع در راستای تامین امنیت محیط‌های اطراف تمامی خوابگاههای دانشجوی با همکاری و گزارش‌دهی به شورای صنفی و کمیته دانشجویی. همچنین تغییر آئین‌نامه سراسری انتخابات شورا و تشکیل سریع شورای خوابگاه‌ها.
#دانشگاه_تهران
#مطالبات_صنفی
#سرکوب_فراگیر
4⃣2⃣8⃣9⃣
🆔 @senfi_uni_iran
یکی از فعالین صنفی دانشگاه تهران بعد از اشاره چندین‌باره مسئولین به نقش مثبت خود در فاجعه کوی دانشگاه در تیر ۷۸ با گرفتن بلندگو، صحبت‌های «کوهی» را قطع و نسبت به تبدیل کردن تجمع اعتراضی در نتیجه‌ی قتل امیرمحمد خالقی به استفاده‌ی تبلیغاتی جناح اصلاح‌طلب اعتراض کرد. این دانشجو تاکید کرد سالهاست دانشجویان با شعار #اصلاح‌طلب_اصولگرا_دیگه_تمومه_ماجرا از بازی‌های تبلیغاتی دوجناح حکومت گذر کرده‌اند.
همچنین با اشاره به نقش دانشگاه در وقوع قتل و مرگ این دانشجو تاکید کرد که دانشجویان صرفا برای پرسش و پاسخ نیامده‌اند بلکه برای اعتراض، دادخواهی خون، محکومیت مسئولین مقصر در دانشگاه و اقدام عملی سریع برای جلوگیری از تکرار این فاجعه جمع شده‌‌اند تا مسئولین به نقش خود در مرگ دانشجو اعتراف کنند و برای محکومیت تمامی عوامل دانشگاهی و غیردانشگاهی اقدام کنند.
وی همچنین دروغ‌گویی مسئولین دانشگاه درباره‌ی محل وقوع قتل را به عنوان شاهد و مدرکی برای تایید سلب مسئولیت‌های دانشگاه در گذشته عنوان کرد و اشاره کرد که دانشجویان برای تک تک مشکلات صنفی در طی یک دهه گذشته به صورت مکرر اعتراض کردند ولی پاسخ آنها نه پیگیری و اقدام عملی مسئولین دانشگاه بلکه سرکوب و بازداشت و ضرب و شتم دانشجویان معترض بود. همچنین وی با اشاره به سرکوب‌های امنیتی در طی دهه‌های متمادی و در جنبش #زن_زندگی_آزادی، سیاست‌گذاری امنیتی- پلیسی و صرف بودجه‌های کلان دانشگاه برای پیاده‌سازی آن به جای تامین امنیت واقعی دانشجویان را عامل اصلی مرگ امیرمحمد دانست.
همچنین در اعتراض به تداوم سلب مسئولیت و مشخص نشدن هیچ اقدام مشخص و عملی‌ای از سمت مسئولین عنوان کرد دانشگاه سه وظیفه دارد، هم برای دادخواهی و محکومیت عوامل دانشگاهی و غیردانشگاهی مقصر در قتل و هم جلوگیری از وقوع فاجعه مشابه با اقدامات مشخص و سریع برای تامین امنیت تمامی محیط‌های ناامن همه‌ی خوابگاه‌ها و تا زمانی که این سه وظیفه محقق نشوند دانشجویان به اعتراض خود ادامه می‌دهند:
۱- انتشار عمومی پیگیری‌های ادعا شده‌ی درون دانشگاهی و درخواست از نیروی انتظامی و شهرداری درباره‌ی ایجاد امنیت در کوچه جنت در پی گزارش‌های متعدد دانشجویان در بیش از چند دهه
۲- انتشار اسم مسئولین دانشگاه که با قصور در وظایف‌شان مسئول غیرمستقیم قتل امیرمحمد خالقی هستند و شکایت از نهادهای دیگری که دانشگاه مدعی عدم همکاری آنان در تامین امنیت محوطه اطراف خوابگاه است و انتشار گزارشات رسمی و عمومی در این‌باره تا محکومیت تمامی عوامل و افراد مقصر.
۳-اقدام سریع در راستای تامین امنیت محیط‌های اطراف تمامی خوابگاههای دانشجوی با همکاری و گزارش‌دهی به شورای صنفی و کمیته دانشجویی. همچنین تغییر آئین‌نامه سراسری انتخابات شورا و تشکیل سریع شورای خوابگاه‌ها.
#دانشگاه_تهران
#مطالبات_صنفی
#سرکوب_فراگیر
4⃣2⃣8⃣9⃣
🆔 @senfi_uni_iran
15.02.202504:58
🔴 صحبت‌های اعتراضی یکی از دانشجویان و از فعالین صنفی- دانشجویی سابق دانشگاه تهران در تجمع شب گذشته کوی دانشگاه»
#دانشگاه_تهران
#مطالبات_صنفی
#سرکوب_فراگیر
4⃣2⃣8⃣9⃣
🆔 @senfi_uni_iran
#دانشگاه_تهران
#مطالبات_صنفی
#سرکوب_فراگیر
4⃣2⃣8⃣9⃣
🆔 @senfi_uni_iran
14.02.202519:12
🔴 توضیحات دکتر حسینی رییس دانشگاه تهران در تجمع دانشجویان درباره نقش لباس‌شخصی‌ها و نیروهای امنیتی در تولید بحران و ایجاد سرکوب
#سرکوب_فراگیر
#دانشگاه_تهران
4⃣2⃣8⃣8⃣
🆔 @senfi_uni_iran
#سرکوب_فراگیر
#دانشگاه_تهران
4⃣2⃣8⃣8⃣
🆔 @senfi_uni_iran
14.02.202516:57
فایلهای پیوست گزارش پست قبل ⏫
۱.عکس محل وقوع حادثه بر روی نقشه
۲.فیلم دوربین مداربسته از وقوع حادثه برای امیر محمد خالقی درمیان
4⃣2⃣8⃣7⃣
🆔 @senfi_uni_iran
۱.عکس محل وقوع حادثه بر روی نقشه
۲.فیلم دوربین مداربسته از وقوع حادثه برای امیر محمد خالقی درمیان
4⃣2⃣8⃣7⃣
🆔 @senfi_uni_iran
14.02.202516:55
🔴 دروغ مفتضحانه‌ی معاونت دانشجویی دانشگاه تهران، علی‌حسین رضاییان، در خصوص محل قتل امیرمحمد خالقی، دانشجوی به قتل رسیده‌ی دانشگاه تهران در ادامه تلاش برای سلب مسئولیت از دانشگاه
علی‌حسین رضاییان، در مصاحبه با ایلنا در خصوص محل قتل امیرمحمد خالقی گفته است:«برای مراعات وضعیت روحی خانواده محترم ایشان سعی کردیم تا آخرین لحظه‌ای که امید هست، ماجرا تبدیل به خبر و بحث داغ خبرگزاری‌ها نشود. ولی واقعاً اتفاقی که افتاده، در درب پشتی کوی نبوده است. حادثه در کنار خیابان و تقاطع کوچه جنت با آل احمد _روبروری دانشگاه تربیت مدرس_ در کنار ایستگاه اتوبوس اتفاق افتاده است».
رضاییان و مسئولین دانشگاه تهران احتمال تصور نمی‌کردند که فیلم دوربین مداربسته منتشر شود تا سندی باشد برای دروغ‌گویی آنها و تداوم تلاششان برای سلب مسئولیت و پنهان کردن نقش محرز دانشگاه تهران حتا پس از به قتل رسیدن یک دانشجو.
طبق فیلم دوربین مداربسته به وضوح مشخص است که زورگیری، درگیری و ضربهی منتهی به مرگ امیرحسین خالقی در داخل کوچه‌ی جنت رخ داده و این دانشجو با وجود اصابت ضربهی چاقو در درون کوچه، تا تقاطع کوچه‌ی جنت و اتوبان جلال آل احمد به دنبال سارقین می‌دود و سپس در این نقطه نقش بر زمین می‌شود. در فیلم منتشر شده از دوربین مدار بسته مامور نیروی انتظامی می‌گوید:«موتوری از داخل کوچه میاد». مامور دیگری می‌گوید:«این بدبخت رو این دویدن می‌کشه». امیرمحمد تصور نمی‌کرد مقاومت تک‌نفره او و دویدن برای پس گرفتن کوله‌پشتی‌اش هم بهانه‌ای شود تا رضاییان و مسئولین دانشگاه از آن برای سلب مسئولیت خود حتا پس از وقوع فاجعه و مرگ یک دانشجو استفاده کنند.
فارغ از محرز بودن دروغ‌گویی رضاییان درباره‌ی محل دقیق وقوع درگیری و قتل، عجیب نیست که رضاییان برای توضیح همین محل دروغین دانشگاه از گزاره‌های «روبروی دانشگاه تربیت مدرس»، «خیابان جلال آل احمد» و «ایستگاه اتوبوس» استفاده می‌کند اما کمترین اشاره‌ای به این ندارد که همین مکان دروغین نیز دقیقا مجاور دانشکدگان فنی «دانشگاه تهران» است.
با وجود ادعای بی شرمانه‌ی مسئولین دانشگاه مبنی بر وقوع قتل در «محوطه‌ی خارج از دانشگاه» و اینکه محوطه بیرون در حوزه‌ی اختیاراتشان نیست، رضاییان دقیقا می‌داند که دور کردن محل قتل از دانشگاه تهران تا چه حد اهمیت دارد و برای منحرف‌کردن واقعیت در پوشش رسانه‌ای و جهت‌دهی به افکار عمومی با هدف سلب مسئولیت کامل از دانشگاه، محل قتل را به دروغ از درب غربی خوابگاه کوی پسران و دانشکدگان فنی - داخل کوچه‌ی جنت - دور می‌کند.
محل وقوع قتل بنا بر تصویر دوربین مداربسته و گزارش پلیس دقیقا در کوچه‌ی جنت ذکر شده است جایی که درب غربی دانشکدگان فنی دانشگاه تهران و درب غربی مجتمع خوابگاهی کوی پسران قرار دارد. همان کوچه‌‌ای که بیش از یک دهه است که گزارشات زورگیری، سرقت اموال دانشجویان و درگیری و جراحات شدید جسمی دانشجویان به گوش مسئولین دانشگاه رسیده است و مطلقا هیچ اقدامی برای تامین امنیت آن و پیشگیری وقوع دوباره انجام نداده‌اند.
هرگونه تحریف محل این فاجعه با هدف بی‌ارتباط کردن قتل امیرمحمد خالقی در نتیجه‌ی عدم اقدام موثر دانشگاه برای تامین امنیت کوچه‌ی جنت چیزی جز نمایش تداوم سلب مسئولیت مسئولین از خود و در نتیجه تایید نقش آنان در قتل این دانشجو نیست.
(پیوست مستندات در پست بعدی ⏬)
#دانشگاه_تهران
4⃣2⃣8⃣7⃣
🆔 @senfi_uni_iran
علی‌حسین رضاییان، در مصاحبه با ایلنا در خصوص محل قتل امیرمحمد خالقی گفته است:«برای مراعات وضعیت روحی خانواده محترم ایشان سعی کردیم تا آخرین لحظه‌ای که امید هست، ماجرا تبدیل به خبر و بحث داغ خبرگزاری‌ها نشود. ولی واقعاً اتفاقی که افتاده، در درب پشتی کوی نبوده است. حادثه در کنار خیابان و تقاطع کوچه جنت با آل احمد _روبروری دانشگاه تربیت مدرس_ در کنار ایستگاه اتوبوس اتفاق افتاده است».
رضاییان و مسئولین دانشگاه تهران احتمال تصور نمی‌کردند که فیلم دوربین مداربسته منتشر شود تا سندی باشد برای دروغ‌گویی آنها و تداوم تلاششان برای سلب مسئولیت و پنهان کردن نقش محرز دانشگاه تهران حتا پس از به قتل رسیدن یک دانشجو.
طبق فیلم دوربین مداربسته به وضوح مشخص است که زورگیری، درگیری و ضربهی منتهی به مرگ امیرحسین خالقی در داخل کوچه‌ی جنت رخ داده و این دانشجو با وجود اصابت ضربهی چاقو در درون کوچه، تا تقاطع کوچه‌ی جنت و اتوبان جلال آل احمد به دنبال سارقین می‌دود و سپس در این نقطه نقش بر زمین می‌شود. در فیلم منتشر شده از دوربین مدار بسته مامور نیروی انتظامی می‌گوید:«موتوری از داخل کوچه میاد». مامور دیگری می‌گوید:«این بدبخت رو این دویدن می‌کشه». امیرمحمد تصور نمی‌کرد مقاومت تک‌نفره او و دویدن برای پس گرفتن کوله‌پشتی‌اش هم بهانه‌ای شود تا رضاییان و مسئولین دانشگاه از آن برای سلب مسئولیت خود حتا پس از وقوع فاجعه و مرگ یک دانشجو استفاده کنند.
فارغ از محرز بودن دروغ‌گویی رضاییان درباره‌ی محل دقیق وقوع درگیری و قتل، عجیب نیست که رضاییان برای توضیح همین محل دروغین دانشگاه از گزاره‌های «روبروی دانشگاه تربیت مدرس»، «خیابان جلال آل احمد» و «ایستگاه اتوبوس» استفاده می‌کند اما کمترین اشاره‌ای به این ندارد که همین مکان دروغین نیز دقیقا مجاور دانشکدگان فنی «دانشگاه تهران» است.
با وجود ادعای بی شرمانه‌ی مسئولین دانشگاه مبنی بر وقوع قتل در «محوطه‌ی خارج از دانشگاه» و اینکه محوطه بیرون در حوزه‌ی اختیاراتشان نیست، رضاییان دقیقا می‌داند که دور کردن محل قتل از دانشگاه تهران تا چه حد اهمیت دارد و برای منحرف‌کردن واقعیت در پوشش رسانه‌ای و جهت‌دهی به افکار عمومی با هدف سلب مسئولیت کامل از دانشگاه، محل قتل را به دروغ از درب غربی خوابگاه کوی پسران و دانشکدگان فنی - داخل کوچه‌ی جنت - دور می‌کند.
محل وقوع قتل بنا بر تصویر دوربین مداربسته و گزارش پلیس دقیقا در کوچه‌ی جنت ذکر شده است جایی که درب غربی دانشکدگان فنی دانشگاه تهران و درب غربی مجتمع خوابگاهی کوی پسران قرار دارد. همان کوچه‌‌ای که بیش از یک دهه است که گزارشات زورگیری، سرقت اموال دانشجویان و درگیری و جراحات شدید جسمی دانشجویان به گوش مسئولین دانشگاه رسیده است و مطلقا هیچ اقدامی برای تامین امنیت آن و پیشگیری وقوع دوباره انجام نداده‌اند.
هرگونه تحریف محل این فاجعه با هدف بی‌ارتباط کردن قتل امیرمحمد خالقی در نتیجه‌ی عدم اقدام موثر دانشگاه برای تامین امنیت کوچه‌ی جنت چیزی جز نمایش تداوم سلب مسئولیت مسئولین از خود و در نتیجه تایید نقش آنان در قتل این دانشجو نیست.
(پیوست مستندات در پست بعدی ⏬)
#دانشگاه_تهران
4⃣2⃣8⃣7⃣
🆔 @senfi_uni_iran
14.02.202515:12
🔴 ادامه درگیری‌ها در دانشگاه تهران و ضرب و شتم یک دانشجوی دختر توسط مامور لباس شخصی در درب کوی دانشگاه تهران
طبق گزارشات دانشجویان و تصاویر ارسالی درگیری در ورودی خوابگاه کوی پسران تشدید شده و در این بین بی‌سیم یکی از لباس‌شخصی‌های حاضر در ورودی خوابگاه بر زمین می‌افتد و در پی آن یکی از دانشجویان دختر با دیدن بی‌سیم به حضور فرد اعتراض می‌کند که مامور لباس شخصی در پاسخ به سمت او حمله‌ور شده و او را مورد ضرب و شتم قرار می‌دهد.
مامورین حراست دانشگاه این دانشجو را به داخل اتاق حراست منتقل کرده‌اند. ویس ارسالی دانشجویان حاوی صحبت یکی از مسئولین دانشگاه بعد از این اتفاق است و صحت ماجرا و ضرب‌‌وشتم دانشجو را تایید می‌کند. تا این لحظه از وضعیت این دانشجو اطلاع دیگری در دست نیست.
#دانشگاه_تهران
4⃣2⃣8⃣6⃣
🆔 @senfi_uni_iran
طبق گزارشات دانشجویان و تصاویر ارسالی درگیری در ورودی خوابگاه کوی پسران تشدید شده و در این بین بی‌سیم یکی از لباس‌شخصی‌های حاضر در ورودی خوابگاه بر زمین می‌افتد و در پی آن یکی از دانشجویان دختر با دیدن بی‌سیم به حضور فرد اعتراض می‌کند که مامور لباس شخصی در پاسخ به سمت او حمله‌ور شده و او را مورد ضرب و شتم قرار می‌دهد.
مامورین حراست دانشگاه این دانشجو را به داخل اتاق حراست منتقل کرده‌اند. ویس ارسالی دانشجویان حاوی صحبت یکی از مسئولین دانشگاه بعد از این اتفاق است و صحت ماجرا و ضرب‌‌وشتم دانشجو را تایید می‌کند. تا این لحظه از وضعیت این دانشجو اطلاع دیگری در دست نیست.
#دانشگاه_تهران
4⃣2⃣8⃣6⃣
🆔 @senfi_uni_iran
