Мир сегодня с "Юрий Подоляка"

Труха⚡️Україна

Ko'rish

Николаевский Ванёк

Ko'rish

Мир сегодня с "Юрий Подоляка"

Ko'rish

Труха⚡️Україна

Ko'rish

Николаевский Ванёк

Ko'rish

خاطرات و روزنوشت ها

اين يك كانال شخصی برای ارائه تحلیل‌ها، تفسیرها، خاطرات، به ويژه يادداشت هاي روزانه درخور توجه، در مسیر دلمشغولی‌های امروز و دغدغه‌های فرداست؛
این جا همچون رسانه های پيشن، تريبونی است برای بازپخش ديدگاه های گوناگون، حتی متضاد و مخالف نظر مالکِ کانال

TGlist reytingi

TuriOmmaviy

Tekshirish

Tekshirilmagan

Ishonchnoma

Shubhali

Joylashuv

TilBoshqa

Kanal yaratilgan sanaMar 14, 2018

TGlist-ga qo'shildi

Mar 09, 2025

Men kanal egasiman

O'zgartirishlar tarixi

Telegram kanali خاطرات و روزنوشت ها statistikasi

Batafsil

Obunachilar

3 202

24 soat

50.1%Hafta

80.3%Oy

802.6%

Iqtiboslar indeksi

0

Eslatmalar0Kanallardagi repostlar0Kanallardagi eslatmalar0

Bitta postning o'rtacha qamrovi

75

12 soat212

139%24 soat75

138.7%48 soat310%

Ishtirok (ER)

2.75%

Repostlar1Izohlar0Reaksiyalar0

Qamrov bo'yicha ishtirok (ERR)

0.97%

24 soat0%Hafta0%Oy

5.78%

Bitta reklama postining qamrovi

7

1 soat7100%1 – 4 soat1271 814.29%4 - 24 soat2393 414.29%

Batafsil

Botimizni kanalingizga ulang va ushbu kanal auditoriyasining jinsini bilib oling.

24 soat ichidagi barcha postlar

43

Dinamika

"خاطرات و روزنوشت ها" guruhidagi so'nggi postlar

Barcha postlar

21.04.202510:27

مذاکره؛ راهبردی عقلانی

محمدرضا فرزانگان٭

در یکی از مطالعات اخیرم، عملکرد اقتصادی ایران را با گروهی از کشورهایی که تا پیش از تحریم‌‌‌های ۲۰۱۲ روند توسعه‌‌‌ای مشابهی با ایران داشتند، مقایسه کردم.

شکاف قابل‌توجهی بین درآمد سرانه ایران و این کشورها مشاهده شده است. برآوردها نشان می‌دهد که تحریم‌‌‌ها در دوره ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۹، به طور متوسط سالانه باعث کاهش ۳۶۰۰دلار درآمد سرانه (به قیمت‌های برابری قدرت خرید) هر ایرانی شده‌‌‌ است. یعنی هر ایرانی می‌‌‌توانست در این بازه زمانی، به‌طور متوسط سالانه ۳۶۰۰دلار ثروتمندتر باشد؛ اگر تحریم‌‌‌ها اعمال نمی‌‌‌شدند.

در این محاسبات، کیفیت حکمرانی نیز مدنظر قرار گرفته است و کشورهایی با وضعیت مشابه ایران از نظر حکمرانی پیش از تحریم‌‌‌ها انتخاب شده‌‌‌اند. بنابراین، بعید است که زیان تخمینی ناشی از مشکلات حکمرانی داخلی ایران باشد.

در نتیجه تحریم‌‌‌ها، اندازه طبقه متوسط (افرادی که درآمدی بین ۱۱ تا ۱۱۰دلار در روز به قیمت‌های برابری قدرت خرید دارند) طی سال‌های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۹ به طور معناداری کاهش یافته است.

اثر متوسط سالانه تحریم‌‌‌ها کاهش سهم طبقه متوسط از جمعیت کل به میزان حدود ۱۱واحد‌درصد در سال در مقایسه با کشورهای مشابه بدون تحریم بوده است.

این کاهش عمدتا به سمت گروه‌‌‌های درآمدی پایین‌‌‌تر منتقل شده است. به عبارت دیگر، بخشی از طبقه متوسط به گروه‌‌‌های آسیب‌‌‌پذیر رفته و بخش دیگری مهاجرت کرده‌‌‌اند.

شکاف قابل‌توجهی میان ایران و کشورهای مشابه در شاخص‌‌‌هایی همچون تشکیل سرمایه ثابت ناخالص، واردات، صادرات، ارزش‌افزوده صنعتی و اشتغال غیررسمی مشاهده می‌شود.

مذاکره با ایالات‌متحده به‌عنوان اصلی‌‌‌ترین کشور اعمال‌‌‌کننده تحریم‌‌‌ها، گزینه‌‌‌ای منطقی برای دولت ایران جهت تغییر روند اقتصادی است.

بازیگران خارجی ممکن است فرصت‌‌‌های قابل‌توجهی برای منافع تجاری خود در اقتصاد ایران بیابند.

رفع تحریم‌‌‌ها فرصت‌‌‌های ممتازی برای همکاری‌‌‌های علمی و پروژه‌‌‌های مشترک با نهادهای غربی فراهم خواهد کرد و می‌‌‌تواند از سرعت فرار مغزها بکاهد.

با کاهش ریسک‌‌‌های سیاسی و اقتصادی، ورود گردشگران به ایران به طور قابل‌توجهی افزایش خواهد یافت.

دسترسی به بازارهای جهانی نیز موجب افزایش تقاضا برای شفافیت و بهبود نهادها در ایران می‌شود.

٭ استاد اقتصاد خاورمیانه دانشگاه ماربورگ آلمان

متن کامل

Repost qilingan:

مطالعات راهبردی آمریکا

21.04.202510:18

چرا عربستان سعودی از مذاکرات هسته‌ای ترامپ با ایران حمایت می‌کند؟

✍ نیویورک‌تایمز

🌿 ده سال پیش، زمانی که باراک اوباما، رئیس‌جمهور وقت آمریکا، و دیگر رهبران جهانی با ایران برای محدود کردن برنامه هسته‌ای‌اش به توافق رسیدند، عربستان سعودی از این موضوع ناراضی بود. مقام‌های سعودی آن توافق را «ضعیف» خواندند و گفتند این توافق تنها موجب جسورتر شدن رقیب منطقه‌ای‌شان، ایران، شده است. آن‌ها از خروج ترامپ از توافق چند سال بعد با شور و شعف استقبال کردند.

🌿 اکنون اما، در حالی که دولت دوم ترامپ سرگرم مذاکره با ایران بر سر توافقی است که شاید شباهت زیادی به توافق قبلی داشته باشد، نگاه عربستان به این موضوع کاملاً متفاوت است.
وزارت خارجه عربستان اخیراً بیانیه‌ای صادر کرده و ابراز امیدواری کرده است که این مذاکرات که با میانجی‌گری عمان در جریان است، موجب «تقویت صلح در منطقه و جهان» شود.
محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان، حتی برادر خود، خالد بن سلمان، وزیر دفاع را به تهران فرستاد؛ جایی که با استقبال گرم مقامات ایرانی روبرو شد. خالد بن سلمان شخصاً نامه‌ای را به رهبر جمهوری اسلامی، آیت‌الله علی خامنه‌ای تحویل داد؛ کسی که بن‌سلمان زمانی او را با عبارت «از هیتلر هم بدتر» توصیف کرده بود.
چه چیزی تغییر کرده؟...👇
👈 لینک متن کامل مقاله

21.04.202509:57

چرا خامنه‌ای مذاکره و چرخش را پذیرفت؟
ترجیح حل بحران خارجی و تشدید سرکوب داخلی بر مواجهه هم‌زمان با جنگ و شورش اجتماعی

احمد علوی

پذیرش ازسرگیری مذاکرات هسته‌ای از سوی رهبر حاکمیت ولایی را نمی‌توان تنها واکنشی تاکتیکی به تحریم‌ها یا تحول در روابط بین‌المللی این رژیم و جهان دانست، بلکه این تصمیم ریشه در ملاحظات بقا و محاسبات امنیتی-سیاسی عمیق‌تری دارد. درواقع، حاکم ولایی در نقطه‌ای ایستاده که تداوم دو بحران هم‌زمان ــ جنگ بالقوه با آمریکا/اسرائیل و نارضایتی فزاینده داخلی ــ می‌تواند ثبات هسته سخت قدرت را به‌صورت هم‌زمان تهدید کند. در این چارچوب، انتخاب راهبرد «حل بحران خارجی از طریق تعامل حداقلی، همراه با استمرار و تشدید کنترل درونی» موجه تر از دیگر گزینه ها به نظر میرسد.

۱. شتاب مذاکرات و واقعیت سیاست در ایران
آغاز گفت‌وگوهای کارشناسی در مسقط و ادامه آن در رم نشان می‌دهد که مسیر مذاکرات هسته‌ای وارد مرحله‌ای جدی و فنی شده است؛ مرحله‌ای که معمولاً پس از تعیین خطوط کلی توافق شکل می‌گیرد. این روند شتاب‌گرفته می‌تواند به توافقی موقت یا چارچوبی برای گشایش‌های بعدی بی انجامد. چنین حرکتی از سوی نظام ولایی و هسته سخت قدرت، که به‌طور سنتی در برابر فشار خارجی موضع دفاعی اتخاذ می‌کند، سیگنالی از تصمیم سطح بالا برای مدیریت بحران است.

۲. ناکامی سیاست فشار حداکثری و فرصت تنفس
سیاست فشار حداکثری که در دوره ترامپ اول با هدف فروپاشی یا تغییر بنیادین ساختار قدرت در ایران طراحی شده بود، در عمل نه‌تنها به تحقق این هدف‌ها منجر نشد، بلکه موجب افزایش انزوا، فرسایش منابع اقتصادی، و در عین حال انسجام بیشتر بلوک امنیتی-نظامی در داخل رژیم شد.
اینک در چنین شرایطی، بازگشت به میز مذاکره می‌تواند راهی برای خرید زمان، جذب منابع ارزی، و مدیریت موقت بحران‌های اقتصادی تلقی شود، بی‌آن‌که نظام مجبور به اصلاحات سیاسی بنیادین گردد یا دچار فروپاشی شود.

۳. جابه‌جایی در سیاست خارجی آمریکا و فرصت برای مانور
تغییر در توازن گفتمانی سیاست خارجی آمریکا، به‌ویژه با تقویت دیدگاه‌های انزواگرایانه و ضد مداخله در بخشی از اردوگاه جمهوری‌خواهان، به حاکمیت ولایی امکان داده است تا در فضای جدیدی که برخورد نظامی اولویت کمتری دارد، به‌دنبال توافقی حداقلی باشد. چهره‌هایی چون جی‌دی ونس که مخالف جنگ‌های بی‌پایان هستند، فضایی برای تعامل محدود اما کاربردی با تهران فراهم کرده‌اند. این فرصت برای تهران به‌مثابه گشودن دریچه‌ای برای کاهش فشارها بدون تقابل آشکار است.

۴. ترجیح صلح خارجی بر مواجهه دوگانه جنگ و شورش
در مواجهه با دو بحران هم‌زمان ــ تهدید خارجی و نارضایتی داخلی ــ رهبر حاکمیت ولایی به‌تجربه تاریخی رجوع کرده و بار دیگر گزینه تعامل با دشمن خارجی را بر خطر شورش داخلی ترجیح داده است.
این الگو پیش‌تر نیز در سال ۱۳۶۷ (پذیرش قطعنامه ۵۹۸) و در سال ۱۳۹۲ (مذاکرات برجام) تکرار شده بود. در هر دو مقطع، صلح یا نرمش در سیاست خارجی به‌منظور حفظ کنترل داخلی و تداوم سرکوب به‌کار گرفته شد. اکنون نیز به‌نظر می‌رسد هدف از توافق احتمالی، بیش از آن‌که گشایشی به جهان باشد، کاستن از سطح بحران برای تجدید قوای سرکوب در داخل ایران است.

۵. غافلگیری جریانات برانداز و بازی تاکتیکی نظام
در صورت دستیابی به توافق، جریاناتی که به استراتژی فشار حداکثری دل بسته بودند یا پایان کامل برنامه هسته‌ای را انتظار داشتند، با واقعیتی پیچیده‌تر مواجه خواهند شد. حاکمیت ولایی همواره نشان داده که می‌تواند از فرصت‌های دیپلماتیک برای بقاء، کاهش تهدیدهای بیرونی، و بازتولید سرکوب استفاده کند، بی‌آن‌که در ساختار بنیادین خود تغییری ایجاد نماید.

21.04.202509:48

نتیجه مذاکره؛ دیگر چه تردیدی؟!

یدالله کریمی پور

۱۳ آوریل با عنوان: مذاکره موفق خواهد شد، در همین جا‌ نتیجه گفتگوی عراقچی- ویتکاف حدس زده شد.‌
۱۹ آوریل هم با تیتر: نتیجه مذاکره روشن‌ است، ساعت ها پیش از پایان مذاکره در سفارت عمان(رم)، نتیجه آن حدس زده شد.

در واقع حاصل مذاکره شنبه ۶ اردیبهشت در مسقط روشن و بلکه بدیهی خواهد بود. چرا؟!

۱- طرح و برنامه های دونالد ترامپ تقریبا در همه جا، از جمله اکراین، کانادا و مکزیک، اروپا و گرینلند و چین، منجر به ناکامی شده است. ترامپ و تیمش در کاخ سفید، به شدت نیازمند کسب دستاوردی بزرگ‌ در سیاست خارجی برای جلب نظر حزب جمهوری خواه و افکار عمومی هستند. چنین توافق آسانی تنها با تهران حاصل شدنی خواهد بود؛

۲- کفگیر جمهوری اسلامی در ذخیره ارزی به ته دیگ‌خورده است. برای همه تصمیم سازان روشن شده است که تحریم ها کشنده شده و التیام آن جز با زدودگیش امکان پذیر نیست. با استمرار تحریم ها اقتصاد فروپاشیده می شود؛

۳- ولی پیامد بزرگتر توافق تهران-واشنگتن، ایجاد شکاف بین ترامپ-نتانیاهو در هجوم مشترک برنامه ریزی و تمرین شده به ایران است. چنین توافقی نه تنها موجبات شقاق بین این دو رهبر تندرو را فراهم آورده، سهل است که دامنه های آن ممکن است بستری برای دیگر سیاست های خاورمیانه این دو باشد.

کوتاه آن که به اغلب احتمال، گونی دشمنی ایران-آمریکا طی روزهای نزدیک سخت سوراخ شده است.

21.04.202509:43

در آستانه یک تصمیم تاریخی

احسان نگارچی

سیاست بیش از هر زمان دیگر، در کسوت اقتصاد و منطق حسابگری ظاهر شده است، خواستِ رئیس‌جمهور ایالات متحده، ترامپ، را نیز باید در همین تراز دید.

او جنگ‌طلب نیست، لااقل نه از جنس آنانی که عطش خون دارند و از طنین گلوله لذت می‌برند. بلکه سوداگر است و به سود می‌اندیشد، نه به سرباز.
خویشتن را با دلار و دیپلماسی وزن می‌کند، نه با موشک و دود.

اما آنچه او می‌طلبد، نه کمتر از یک دگرگونی بنیادین در جمهوری اسلامی است؛ دگرگونی‌ای که از جنس تغییر رفتار نیست، بلکه عینِ استحاله و استبدالِ هویت است.
باید با مصر و سعودی همراه شوند.

تغییراتِ مطلوبِ واشنگتن، خاصه در حوزه‌ی سیاست منطقه‌ای و ترکِ حمایت از نیروهای نیابتی، در ظاهر شاید جز تعدیل نباشد، اما در باطن، بنیاد برانداز است؛ چرا که همین بازوهای نیابتی‌اند که نظام با آن‌ها برای خود عمق استراتژیک دست‌وپا کرده و تصویر تهدید‌آفرینی خویش را به رخ کشیده است. و اگر این ابزارها به کناری نهند، دیگر آن هیبت سابق نخواهد ماند.

به بیانی روشن‌تر، خواست ترامپ چیزی نیست جز آنکه ایران به اردوگاه متحدان آمریکا ، از سعودی تا مصر بپیوندد و چه بسا به صلح ابراهیم نیز مهر تأیید نهد.

آنان‌که از مذاکرات جاری سخن به میان می‌آورند و در بابِ پیشرفتِ آن بانگ خوش‌خیالی می‌زنند، شاید یادشان رفته است که در عهد بایدن نیز همین نغمه‌ها نواخته شد و سرانجام در میانه‌ی بندهای تحریمی چون قانون کاتسا، به بن‌بست رسید.

اکنون، نه‌تنها آن تحریم‌ها برقرارند، بلکه فهرست مطالبات واشنگتن طویل‌تر شده و زبانِ آن، صریح‌تر و صلابت‌آمیزتر.
از جمله‌ی این مطالبات، دعوتِ گسترده به حضور شرکت‌های آمریکایی در بازار ایران است، و در پی آن، بازگشایی سفارت آمریکا در تهران هم خواهد آمد، گرچه آن را به صراحت نگویند.

این امر اگر تحقق پذیرد، نه فقط نشانه‌ی مصالحه، بلکه گشودنِ باب نفوذ عمیق و دیرپا خواهد بود؛ نفوذی که دستگاه نظام را مهار خواهد کرد، و دیگر نخواهد توانست چون گذشته مردمان را به گلوله ببندد.

بدین‌سان، مذاکرات جاری، اگر به ثمر رسد، فرجامش نه یک توافق معمول دیپلماتیک، که نوعی تسلیم و خروج بی‌سروصدا از منظومه‌ی فکری انقلاب خمینی ست.

و اگر این مسیر پیموده نشود، راه دیگر، نه آرامش که آشوب است؛ نه سازش که ستیز. آن‌هم ستیزی که ممکن است نه در پهنه‌ی خاک، که در رأس هرم قدرت حادث شود.

این است آن دوراهی خطیر که نظام را در برابرِ خویش می‌بیند؛ یا تن در دادن به استحاله‌ ای نرم ،یا چشم در چشم باشمشیری سخت .
https://www.instagram.com/p/DIqg5kJRjCF/?igsh=MXd3NWw0a3JlM3A3YQ==

21.04.202509:31

نرمش مردمانه

نعمت الله فاضلی

دارون عجم اوغلو و جیمز رابینسون در کتاب "راه باریک آزادی" واقعیتی مهم را نشان دادند: آزادی و پیشرفت همه جانبه در هر جامعه زمانی ممکن و محقق می شود که هم دولت قوی باشد هم ملت.
بر این اساس، حداقل در حوزه فرهنگ و شیوه‌ زندگی مردم در سال های اخیر مردم ایران قوی تر شده و توان تحمیل خواسته های فرهنگی شان بر حکومت آشکارا فزونی یافته است. حکومت تن به نرمش مردمانه داده است.

از سال های ۱۳۹۰ بتدریج در نتیجه گسترش رسانه ها و شبکه های اجتماعی، حوزه عمومی و مدنی قدرتمندی در ایران شکل گرفته است. این حوزه تا حدودی بر عملکرد حکومت نظارت می کند و آن را به چالش می کشد. مردم در حال عقب تر راندن حکومت از حوزه خصوصی و بسط ارزش های عرفی شان هستند.

ما اگرچه احزاب و نهادهای مدنی قدرتمند و آزاد نداریم، اما همین دریچه ای که رسانه ها و شبکه های اجتماعی برای مردم باز کرده اند شکل اثرگذاری از چانه زنی حکومت و مردم را خلق کرده است.

برآیند این چانه زنی عقب نشینی حکومت از مواضع سفت و سخت ایدیولوژیکش بوده و هست و آن را آشکارا می بینیم. مصادیقش را می شناسید. تن دادن حکومت به دولت پزشکیان و مذاکره با آمریکا بارزترین جنبه های سیاسی آن است. اما برای من جنبه ها و جلوه های فرهنگی اش اهمیت بیشتری دارد.

نه تنها دو دهه پیش بلکه پنج سال پیش هم احتمال نمی دادیم زنان بتوانند حق آزادی پوشش را بدست آورند. اما امروز خیابان ها گواهی می دهند حکومت به هر حال نرمش مردمانه کرده و تیغ را از سر زنان برداشته است.

دو دهه پیش فضای نمادین شهرها انباشته از نمادها و نشانه های حکومت بود و جایی و فضایی برای بازنمایی نمادهای غیرحکومتی نبود. در و دیوارها انباشته از تصاویر شهدا، نظامیان و قهرمانان حکومتی بود. اما حالا تصاویر شخصیت ها، نویسندگان، هنرمندان و قهرمانان مردمی هم بر در و دیوارها نصب شده اند.
در شهرها و نامگذاری خیابان ها و رویدادهای هنری و فرهنگی می بینیم تنگنای فرهنگی که تبلیغات حکومتی و سازوکارهای امنیتی ساخته و پرداخته بود با "نرمش مردمانه" کمی و آشکارا کاسته شده است.

نرمش مردمانه را حتی در صدا و سیما هم می بینیم. هر چند هنوز صدا و سیما کهکشان ها با بازنمایی واقعیت فرهنگی جامعه فاصله دارد اما این صدا و سیما دیگر همان صدا و سیمای دهه ی هفتاد و هشتاد و حتی نود نیست. کافی است به میزگردهای انتقادی شان یا موسیقی ها و سریال هایشان نگاه کنید.

گسترش آزادی بیان را هم هر چند ناچیز می شود در فهرست "نرمش مردمانه" حکومت دید. امروزه می بینیم امثال مهرآیین، حاتم قادری و مهدی نصیری ها را که با وضوح کامل بنیان های حکومت را در حوزه عمومی به چالش می کشند و دهان شان هم حداقل هنوز دوخته نشده است.

نوروز امسال هم جلوه ای دیگر از عقب نشینی آشکار حکومت از موضع امت‌گرا و ایران‌گریزش بود. مردم فروردین را "ماه مبارک نوروز" کردند و گسترده ترین جشن نوروزی در دهه های اخیر را شاهد بودیم.

نمونه های دیگر هم هست و شما می دانید. هر چند برای "مردمی شدن فرهنگ" و شکل گیری سامان دموکراتیک اینها نه تنها کافی نیست، بلکه ناچیزند. اما اینها حکایت از "نرمش مردمانه" حکومت می کند.

قدرت چانه زنی مردم با حاکمیت رو به افزایش است. حکومت خواسته یا ناخواسته، عامدانه و سنجیده یا از روی سستی و ناتوانی، به هر حال نرمش مردمانه ای را نمایش گذاشته است و از مواضع ایدیولوژیکش در حال عقب نشینی است.

صدای گروه های تندرو داخل حاکمیت کم کم در حال کاهش است، و صدای مردم بیشتر از گذشته بلند شده و شنیده می شود. برای رسیدن به پایداری و بهبود کشور نیازمند نرمش مردمانه ای ژرف تر و گسترده تر هستیم. تنگناهای فرهنگی برای پذیرش تفاوت ها و سبک های زندگی و سلیقه های متنوع مردم و گروه ها باید برداشته شود.

راه باریک آزادی در ایران نیز در گرو گسترش و تقویت قدرت چانه زنی مردم و تن دادن حکومت به نرمش های مردمانه است. قدردان همه آنهایی باشیم که بی امان و خلاقانه و جسورانه و آگاهانه و فعالانه در خیابان ها، حوزه عمومی و حتی در درون حاکمیت برای بسط عقلانیت، گسترش آزادی ها، و بهبود جامعه تلاش می کنند.

21.04.202509:16

📝📝 «رفع اختلال» در مسیر رابطه ایران و آمریکا هم «موضوعیت» دارد و هم «طریقیت»

کوروش فرجی

نزدیک به نیم قرن اختلال تاریخی در رابطه ایران و آمریکا صرفا به خاطر وجود مشکل در یک طرف رابطه نیست و طرفین این رابطه در پیدایش و تشدید سو تفاهمات نقش موثری داشته اند. حتی حوادثی مانند کودتای 28 مرداد و اشغال سفارت آمریکا، سو تفاهم سیاسی را از عرصه 2 دولت به عرصه 2 ملت گسترش داده و به آن عمق بخشیده است.

در آستانه مذاکرات جاری و بازگشت به تنظیمات اولیه در رابطه دو کشور، طرح درست موضوع نیمی از نتایج و اهداف را به همراه خواهد داشت.
طرح موضوعات فرعی مانند تقاضای رفع تحریم اقتصادی و نادیده گرفتن موضوع اصلی یعنی «تقاضای رفع تحریم سیاسی» و تنظیم رابطه پایدار، پاشنه آشیل مذاکرات پیش روست.

چالش دیگر این مذاکرات «افزایش خواسته» در مسیر مذاکره از طرف آمریکاست و احتمال دارد طرف آمریکایی تحت فشار لابی های ضد ایرانی افزایش خواسته بدهد. برای جلوگیری از این چالش، تیم مذاکره ایرانی بایست ابتکار عمل را از هم اکنون به دست گرفته و به جای تکرار درخواست رفع تحریمها، به دنبال رفع سو تفاهم امنیتی و زدودن اختلال در رابطه سیاسی باشد. بدیهی است که با زدوده شدن آلودگی‌های ارتباطی میان دو کشور، تحریمها هم در فرایند کاهش تدریجی قرار خواهند گرفت.

در این مذاکرات «مدل و شکل مذاکرات» طریقیت دارد و نبایست به مستقیم یا غیرمستقیم بودن آن موضوعیت داد (به قول معروف گربه بایست موش بگیرد، سیاه و سفیدش مهم نیست).

از طرف دیگر در محتوای مذاکرات «نفس نرمال سازی رابطه» موضوعیت دارد چون رسیدن ایران به خواسته های اقتصادی خود در نتایج نرمال سازی رابطه سیاسی, منطوی و ملحوظ است و به قول جناب مولانا چون که صد آمد نود هم پیش ماست.

به امید ایرانی بهتر- فروردین 1404

21.04.202509:05

آقای پزشکیان! وزیر نیرو را برکنار کنید به نفع مردم است

مهدی بستانچی ٭

راهکار وزارت نیرو برای ناترازی: برق شهرک‌های صنعتی تهران از ابتدای اردیبهشت قطع شود

امروز مسأله برق در جلسه مشترک استانداری تهران و مسئولین توانیر برگزار شد و مسئولین وزارت نیرو راهکار نبوغ‌آمیزی بیان کردند: هفته اول اردیبهشت ۱ روز قطعی برق شهرک‌های صنعتی، هفته دوم: ۲ روز، هفته سوم: ۳ روز و خرداد هم با شیب افزایشی برق شهرک‌های صنعتی قطع می‌شود.

اول: از موضع دلسوزانه استاندار تهران که مخالفت جدی با این طرح داشتند، تشکر می‌کنم.

دوم: جای این کارهای ظالمانه ساعت رسمی را ۱.۵ تا ۲ ساعت جلو بکشید.

سوم: به جای قطع برق شهرک‌های صنعتی در روزهای کاری، برق پاساژ‌ها و مال‌ها را صبح‌ها در اواسط هفته که کمتر شلوغ هستند با اعلام قبلی قطع کنید

چهار: آقای رئیس جمهور پزشکیان! وزیر نیرو را امروز برکنار کنید حتما به نفع صنعت و مردم است. از آقای مهندس علی‌آبادی افزایش تولید برق و رفع ناترازی در نمیاید.

٭رئیس شورای هماهنگی شهرک‌های صنعتی

عکس: نمونه‌ای ادعاهای مهمل و پوچ!

سهام نیوز

21.04.202509:00

از اعتماد تا جزنی؛ قربانیان یک ساختار
«چرا سرنوشت ایده‌های تکنوکرات‌های پهلوی دوم محکوم به شکست بود؟»

امین احمدی

حدود یک هفته از درگذشت «اکبر اعتماد» سپری شد و طنز یا تراژدی! تاریخ، مصادف شد با پنجاهمین سالروز ترور حکومتی رژیم پهلوی علیه نه نفر از زندانیان سیاسی در تپه های اوین و مشهورترین قربانی این اعدام حکومتی؛ «بیژن جزنی» مهمترین نماینده نسلی از روشنفکری ایرانی بود که از بنیان ماهیت فکری- عملی خود را در انکار نسل تکنوکرات وابسته به رژیم پهلوی تعریف می نمود و شاید اکنون بعد از پاسداشت‌ها و آفرین و حتی نفرین!ها علیه هر دوی این متخصصین علوم و فرهنگ مدرن –از اعتماد تا جزنی- که راهی جداگانه برای ایجاد رفاه و توسعه ایران انتخاب نمودند، با آرامش و تامل به قضاوت این دو راه نشست.

تکنوکرات‌ها و مدیران تحصیلکرده مغرب زمین چون «عالیخانی»، «عبدالمجید مجیدی»، «اعتماد» و حتی افرادی چون «حسنعلی منصور» و «هویدا» -که در سلطنت پهلوی دوم، مدیریت‌های اجرایی را در دست داشتند- تاثیرات مهمی در ساختار سیاستگذاری اقتصادی دولتهای معاصر ایران داشته اند. برای پژوهشگران و علاقه مندان حوزه توسعه ایران می‌توان این چالش را طرح نمود که چرا این افراد و جمع متخصص با توجه به برخی اثرات مثبت و ایجاد روندهایی رو به جلو در توسعه ایران در دوره پهلوی، به جای مشاهده نهادی شدن عملکرد خود و تکمیل آن، در روزهای بازنشستگی با تخریب و عقبگرد هرآنچه کاشته بودند مواجه می شوند!؟گویی این مواجهه حتمی است! زیرا تجربه دولتهای موفق و کارآمد و یا دولت‌های برآمده از نهضت‌های اصلاحی و دگرگونی‌های بنیادی سیاسی در ایران معاصر همگی دولت مستعجل بوده است؛ انقلاب مشروطه به استبداد رضاشاه ختم شد و اصلاحات رضاشاهی که تسخیر ایران توسط متفقین عاقبت آن بود، دولت مصدق به کودتا و اصلاحات اقتصادی دهه چهل به دیکتاتوری و استبداد مطلق العنان محمدرضا پهلوی، دولت بازرگان به هرج و مرج و سرکوب بعداز انقلاب و سرنوشت دولت اصلاحی خاتمی به چاه ویل دوره احمدی نژاد و روزگار کنونی با آینده‌ای تیره و در نتیجه ملّتی با چنین سابقه تمدنی و نیز تحول‌خواهی مدنی و انقلابی در دوران معاصر، در آرزوی بدیهی‌ترین شرایط زیست انسانی!

عالیخانی در مصاحبه‌ای در دهه ۹۰ شمسی با شبکه بی.بی.سی فارسی در انتها، به کارگزاران کنونی اقتصادی و برنامه‌ریزان توسعه در دولت فعلی جمهوری اسلامی توصیه می‌کند «اشتباه ما را تکرار نکنید و فقط به چند شهر بزرگ در امر توسعه نپردازید و توسعه را متوازن در همه نقاط ایران برنامه ریزی و اجرا کنید» (نقل به مضمون)آنچه عالیخانی توصیه می‌کند با شرحی که از روند افزایش خوی استبدادی پهلوی دوم می‌دهد،ریشه‌های شکست توسعه در ایران معاصر است؛ استبدادی که دیگر «حرف نمی‌شنود» و خود را آگاه‌ترین فرد بر همه امور و از مشورت بی نیاز می‌داند. عالیخانی که ویراستاری و شرح «خاطرات علم» مهمترین اقدام سالیان پایانی عمرش بود، با گوشت و پوست خود روند سقوط یک نظام استبدادی را حس کرده بود زیرا او نیز بعد از اقدامات موثر در اقتصاد ایران به ویژه در حوزه صنعت و صادرات به حاشیه رفت تا محمدرضا پهلوی درتوهمی که ریشه در پول نفت داشت، وعده «تمدنی نوین» دهد؛ تمدنی که از آغازش، پایان یک دوران بود و سقوط سرنوشت محتوم آن.

امثال اعتماد و عالیخانی از گروه «روشنفکران» خارج از حکومت نبودند؛ خِبرگان علمی هستند که از ابتدای فعالیت علمی و مدیریتی، سیستم حاکم را انتخاب کرده و فاقد هرگونه رویکرد اعتراضی به سیستم سیاسی بودند و حتی اگر نقد درون سیستمی، موجب انزوای سیاسی آنان شد، هیچگاه چارچوب های رسمی را ترک نکردند؛ از اساس اعتقادی به «نظرگاه» روشنفکری در رویکرد نسبت به نظم حاکمیت با هر ساختار سیاسی و ایدئولوژی، نداشتند و می بینیم که اعتماد در سالیان اخیر حتی با سیاست هسته‌ای حکومت برآمده از انقلابی که او را از ریاست سازمان انرژی اتمی عزل کرد و مجبور به مهاجرت، دفاع کرده و به مذاکره با «غرب» و «آژانس بین المللی انرژی اتمی» بدبین بود.این گرایش فکری- عملی، تکنوکرات‌هایی «ناسیونالیست» بودند که ایده اصلی و محوری آنان، احیای مجد و شکوه «تمدن ایرانی» و توسعه اقتصادی-اجتماعی این سرزمین بود......

متن کامل:
https://cutt.ly/Qrg3LrLI

21.04.202508:53

ایده‌هایی برای یک توافق پایدار

گفتگوی رابرت آینهورن و ناصر هادیان

ناصر هادیان: راه حل حقوقی برای توافق هسته‌ای نمی‌تواند نگرانی ما را در مورد تضمین پایداری توافق برطرف کند. یعنی اگر توافق به یک معاهده (مصوب کنگره) هم تبدیل شود، همیشه احتمال خروج (یک‌طرفه) آمریکا وجود دارد. چیزی که می‌تواند بیش‌تر به ما کمک کند نگه‌داشتن اورانیوم غنی‌شده در داخل ایران، مهر و موم شده و تحت نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی است که برای رئیس جمهور بعدی آمریکا بسیار بیشتر از یک معاهده، بازدارنده است. همچنین، عامل بسیار مهم‌تر سرمایه گذاری اقتصادی در داخل ایران است. اما برای انجام این کار، آمریکا باید تحریم‌های اولیه را تغییر دهد.

رابرت آینهورن: در مذاکرات اصلی برجام، ایالات متحده باید تعادلی بین شدت محدودیت‌ها روی توان غنی‌سازی ایران و مدت آن محدودیت‌‌ها برقرار می‌کرد. این تعادل از دیدگاه ایالات متحده (در آن مقطع) بیشتر بر شدت تحریم‌ها به جای مدت زمان آن‌ها متمرکز بود. در یک توافق جدید این اولویت‌بندی باید برعکس باشد. مهم‌تر آن است که هر مدت هر نظارتی دائمی، یا حداقل طولانی‌مدت باشد. یک نوع تریدآف دیگر نیز بین محدودیت شدید بر غنی‌سازی و ترتیبات نظارت‌های سخت‌گیرانه وجود دارد. از دیدگاه من، مهم‌تر است که توافق جدید نظارت‌های جدی آژانس را به همراه داشته باشد. حتی سخت‌گیرانه‌تر از برجام.
فیلم کامل این گفتگو در یوتوب آزاد:
https://youtu.be/gNTrtlba1Qk

Repost qilingan:

اصلاحات نیوز - رسانه

21.04.202508:51

📢 «ما باختیم»

✍️ صفحه اینستاگرامی فستوال کوچه در واکنش به لغو این جشنواره نوشت:

ما باختیم. بی هیچ خشم و طعنه‌ای تبریک می‌گیم به سمت برنده. بُرد هَرزی‌ست ولی تبریک. تو نمی‌دانی در درازنای زمان چه را از خودت و مردم دریغ کردی، اما تبریک. تو نمی‌دانی زانوبه‌زانو نشوندن آدم از او‌ن سَرِ ارومیه تا این‌ور کاشمر تا آخرین خشکی قشم الی منتهای اهواز و اراک و اصفهون یعنی چه.

تو کی بابت تبعات تصمیم‌هات تنبیه شدی مرد؟ تو چه می‌دانی کارمندی که زور زده مرخصی‌هاش رو جمع کرده که ننه‌ی ۷۶ساله‌ش رو با حداقلِ پولِ ته جیبش بیاره بوشهر تو اتاق یک تخته با پتویِ کف‌خواب، بلکه ننه‌دختری، مرگ برادر جوانشان رو لای دلخوشی کوچه‌های بوشهر از سر به‌در کنند یعنی چه؟ تو‌ کِی یکی برات نوشت “خواستم از پل کریم‌خان بپرم تموم کنم، گفتم تا بیام فستیوالِ شما هم ببینم شاید تو سرم یه چیزی تغییر کرد؟

‌‎خانم‌ها و آقاها!
‌‎بوشهری‌های قشنگ و مردمِ هر جایِ عزیز ایران!
‌‎ما، تا دلخوشیِ کوچکِ “در بوشهر در پناه هم نشستن” از دست نرود، هر چی گفتن پذیرفتیم، کما که تیم راگبی رو ببرند تو زمین بسکتبال و بگن “یالله بازی کن!”
همه کاهیدن‌ها و زدودن‌ها رو پذیرفتیم.

‌‎ما حالا تا آنجا که تن یک آدم جا بدهد شرمساریم.
‌‎به هتل‌ها و ایرلاین‌ها رو می‌ندازیم که یک معرکه‌ی انسانی راه بندازند و فارغ از روالِ دستاوردهایِ اقتصادی، بی‌پنالتی، مبالغ رزروِ جا و پرواز رو عودت دهند.
‌‎بعد، اگر و اگر و اگر کسی دلش خواست علی‌رغم همه‌ی اینها، بیاید و آن چند روز وعده داده شده‌ی اردیبهشت را در بوشهر میهمان ما باشد، ما و رفیقهایمان و مردم لِنگه‌ندارِ بوشهر، تماااام وجودمون رو خرج “دلخوشْ‌ به خانه برگشتن”‌ش می‌کنیم.
تمامِ ما شاید برابر شأن و شخصیت و سليقه‌ی شما اندک باشد، ولی بی‌دریغ خرج قلب، قدم‌ و نظر بلندتان می‌کنیم.
‌‎چه‌بسا فستیوال موسیقی کنار رفت که فستیوال آدم‌ها از راه برسد؛ فستیوالِ مردم غریب و غریب و شریف ایران.
_
اصلاحات نیوز
✅ @Eslahatnews
🔗 Eslahatnews.com

21.04.202508:43

ملک‌الشّعرایِ بهار،
آخرین قصیده‌سرایِ بزرگِ پارسی

علیرضا کفایی

یکم اردیبهشت سالروز درگذشت ملک‌الشّعرایِ بهار، آخرین قصیده‌سرایِ بزرگِ پارسی، شاعر، ادیب، نویسنده، روزنامه‌نگار، تاریخ‌نگار و سیاست‌مدارِ معاصرِ ایرانی بود
بهار در بیست‌سالگی به صف مشروطه طلبان خراسان پیوست و به "انجمن سعادت" خراسان راه یافت. اولین آثار ادبی-سیاسی او در روزنامه خراسان بدون امضا به چاپ می‌رسید که مشهورترین آن‌ها مستزادی خطاب به محمدعلی شاه است.
بهار با دیگر شاعران روشنفکر عصر مشروطه به خصوص میرزاده عشقی دوستی و روابط صمیمانه و نزدیکی داشت. آن دو در سال ۱۳۰۳، در دوره نخست‌وزیری رضاخان با همراهی و همکاری هم، مثنوی معروف «جمهوری نامه» را در مخالفت با جمهوری رضاخانی سرودند.
بهار در ۱۳۲۸ روزنامه نوبهار را که ناشر افکار حزب دموکرات بود، منتشر کرد و به عضویت کمیته ایالتی این حزب درآمد. این روزنامه پس از چندی به دلیل مخالفت با حضور قوای روسیه در ایران و مخاصمه با سیاست آن دولت، به امر کنسول روس تعطیل شد. او بلافاصله روزنامه تازه‌بهار را تأسیس کرد. این روزنامه در محرم ۱۳۳۰ به امر وثوق‌الدوله، وزیر خارجه، تعطیل و بهار نیز دستگیر و به تهران تبعید شد.
بهار در سال ۱۲۹۳ خورشیدی نماینده حوزه انتخابیه درگز در مجلس سوم شورای ملی و همچنین به عنوان نماینده حوزه انتخابیه ترشیز(کاشمر کنونی) در مجلس پنجم شورای ملی انتخاب شد.
ملک‌الشعرا در همان سال، دوره سوم نوبهار را در تهران منتشر کرد، انتشار نوبهار بارها ممنوع و دوباره آزاد شد. یکی از معروفترین قصیده‌های بهار، «بث‌الشکوی»، در ۱۳۳۷ (هجری قمری) به مناسبت توقیف نوبهار سروده شده‌است.
در مجلس پنجم در حالی که ملک‌الشعرا نمایندهٔ حوزه انتخابیه ترشیز بود در صف مخالفان جمهوری رضاخانی قرار گرفت. بهار معتقد بود که موافقت سردارسپه با جمهوری، اسباب تردید مردم شده‌است و نتیجه چنین جمهوری دیکتاتوری رضاخان خواهد بود. بعدها بهار در این دوره خطر مخالفت با سردار سپه را می‌پذیرد و اشعاری به ظاهر در تحسین جمهوری می‌سراید. او در این دوره در کنار سید حسن مدرس و سید ابوالحسن حائری‌زاده در رأس جناح مخالف رضاخان بود.
محمدتقی بهار در کنار استادانی چون عباس اقبال آشتیانی، بدیع‌الزمان فروزانفر و صادق رضازاده شفق در سال تحصیلی ۱۳۰۷–۱۳۰۸ در دارالمعلمین عالی به تدریس پرداخت. وی در ۱۳۰۸، به اتهام مخالفت‌های پنهان با رضاشاه، برای چند ماه به زندان افتاد و سپس در سال ۱۳۱۲ برای یک سال به اصفهان تبعید شد. در سال ۱۳۱۳ با وساطت محمدعلی فروغی برای شرکت در جشن‌های هزاره فردوسی به تهران فراخوانده شد
با سقوط رضاشاه در شهریور ۱۳۲۰، بهار مجدداً به فعالیت سیاسی و اجتماعی روی آورد و قصیده حب‌الوطن را در اندرز به شاه جدید سرود. روزنامه نوبهار را دوباره منتشر کرد و تاریخ مختصر احزاب سیاسی را در ۱۳۲۲ نگاشت. از ۱۳۲۲ تا ۱۳۲۶، رئیس کمیسیون ادبی انجمن روابط فرهنگی ایران و شوروی بود و اولین کنگره نویسندگان ایران در ۱۳۲۴ از طرف این انجمن به ریاست او تشکیل شد
پس از غائلهٔ آذربایجان در ۱۳۲۴(هجری شمسی)، بهار زیر لوای قوام‌السلطنه به فعالیت سیاسی روی آورد و در کنگرهٔ حزب دموکرات ایران مجدانه شرکت کرد. در بهمن ۱۳۲۴ در کابینهٔ قوام وزیر فرهنگ شد، اما وزارت او چند ماهی بیش طول نکشید و استعفاء داد
در ۱۳۲۶ به عنوان نماینده تهران در مجلس پانزدهم انتخاب شد و ریاست فراکسیون حزب دموکرات را به عهده گرفت. اما بر اثر ابتلاء به بیماری سل، تنها در ماه‌های تیر، مرداد و شهریور ۱۳۲۶ فرصت حضور در مجلس را یافت. در نیمهٔ دوم ۱۳۲۶ بهار که به بیماری سل مبتلا گشته بود، با استفاده از مرخصی استعلاجی از مجلس، برای درمان به شهر لِزَن در سوئیس رفت
بهار قصیده به‌یاد وطن معروف به «لِزَنیه» را در همین شهر سرود. اما تنگنای مالی باعث شد که بهار با نیمه‌کاره رها کردن معالجه راهی ایران شود. سفر بهار به سوئیس کمی بیش از یک سال تا اردیبهشت ۱۳۲۸ طول کشید. بهار در بازگشت به ایران به تدریس دانشگاهی ادامه داد
محمد تقی بهار در سال‌های آخر عمر به بیماری سل مبتلا شد و در سال ۱۳۲۶ برای مداوا از تهران به سوئیس رفت
وی سرانجام در روز اول اردیبهشت ماه سال ۱۳۳۰، در ساعت ۸ صبح، در منزلش در خیابان ملک‌الشعرا بهار، خیابان تخت جمشید فوت کرد و در دوم اردیبهشت ماه بعد از ظهر جنازه او را از مسجد سپهسالار تا چهار راه مخبرالدوله بر سر دست بردند و در ساعت ۴ بعد از ظهر همان روز او را در شمیران در باغ آرامگاه ظهیر الدوله، به خاک سپردند
از قصیده دماوندیه
بشکن در دوزخ و برون ریز
بادافره کفر کافری چند
زانگونه که بر مدینهٔ عاد
صرصر شرر عدم پراکند
چونان که بشارسان «‌پمپی‌»
ولکان‌ اجل معلق افکند
بفکن ز پی این اساس تزویر
بگسل ز هم این نژاد و پیوند
برکن ز بن این بنا که باید
از ریشه بنای ظلم برکند
زین بیخردان سفله بستان
داد دل مردم خردمند

21.04.202508:31

سعدی آموزگار انسان

مهراب صادق‌نیا

امروز، اول اردیبهشت‌ماه، در تقویم ایرانی‌ها "روز سعدی" نامیده شده است. شاعر بلندآوازه‌ی ایرانی که اشعارش پیوند عمیق زیبایی‌شناسی و اخلاق است. سعدی به عنوان نماد فرهنگ ایرانی-اسلامی، با تلفیق ظریفِ اخلاق، انسان‌دوستی، دین، و با ادبیاتی روان و دوری از خطابه‌های تند همسویی عمیقی با روحیه‌ی ایرانی‌ها دارد. سعدی خودِ ماست و ما ایرانی‌ها را روایت می‌کند. ما با او احساس خویشی می‌کنیم.

او شاعر مدارا و تسامح است. به تعادل، اعتدال، میانه‌روی، و پرهیز از افراط تأکید کرده و تدبیر را بر خشونت مقدم می‌دارد: "تا دفع مضرت دشمن به نعمت توان کرد، خصومت روا نباشد"، و " مصاف وقتی رواست که تدبیر نماند."
این چیزها با سنت و روح جمعی آرام و مصالحه‌جوی ایرانی‌ها سازگارتر است.

زبان فاخر سعدی همان چیزی است که ایرانی‌ها دوست دارند. سعدی ما را به درون‌گری، تأمل معنوی، و خویش‌سنجی دعوت کرده و به عرفان و معنویت متمایل می‌کند. او شاعر آموزگار صلح و آشتی است؛ آشتی با خود، آشتی با دیگران؛ نه استدلال‌های عقلانی و تعالیم خشونت‌بار. و این همان چیزی است که ما ایرانی‌ها دوست داریم.

سعدی تأمل در سخن و درست‌گویی را توصیه می‌کند: "مزن بی‌تأمّل به گفتار دم" و در سیرت پادشاهان می‌گوید: "به بیهوده گفتن مبر قدر خویش." و در جایی دیگر: "بیندیش و آنگه برآور نفس." سعد از موضع برابر و با مفاهیم قابل پذیرش با دیگران سخن می‌گوید. اهل درشت‌گویی نیست. تحکم‌آمیز سخن نمی‌گوید و هیچ چیز را بر اقتدار شخصی‌اش بنا نمی‌دهد. از سخنان انحصارگرایانه و متعصبانه پرهیز دارد و مخاطب خود را هم‌دل می‌خواهد و نه فرمان‌بر.

سعدی آموزگار دوست‌داشتنی ایرانی‌هاست؛ چرا که مطابق با روح جمعی‌شان از زندگی و انسانِ معمولی با زبانی ملایم سخن می‌گوید. ایرانی‌ها درشتی را دوست ندارند. خشونت را نمی‌پسندند. نازک‌خوی‌اند و دوست ندارند کسی با زبان خشم با آن‌ها سخن بگوید. ایرانی‌ها سخنان ساده و پرمایه‌ی سعدی را بر کلماتِ پیچیده و تند دیگران ترجیح می‌دهند.

بگذارید سخنم با حکایتی از سعدی تمام کنم:
یکی را از ملوک عجم حکایت کنند که دستِ تطاول به مال رعیّت دراز کرده بود و جور و اذیّت آغاز کرده. تا به جایی که خلق از مَکایدِ فعلش به جهان برفتند و از کُرْبَتِ جورش راهِ غربت گرفتند. چون رعیّت کم شد، ارتفاعِ ولایت نقصان پذیرفت و خزانه تهی ماند و دشمنان زور آوردند.

هر که فریاد‌رسِ روز مصیبت خواهد
گو در ایّامِ سلامت به جوانمردی کوش
بندهٔ حلقه‌به‌گوش اَر ننوازی بِرَوَد
لطف کن لطف، که بیگانه شود حلقه‌به‌گوش.
(سیرت پادشاهان، حکایت 6)

۱۴۰۴/۲/۱

21.04.202508:27

21.04.202507:31

روح رم!

احمد زیدآبادی

در مذکرات ایران و آمریکا به نظرم روس‌ها نقش پررنگی دارند. بدون دخالت آنها بعید بود مذاکرات رم پیشرفت کند.
در این مقطع زمانی، روسیه را دشمن توافق ایران و آمریکا معرفی کردن، واقع‌بینانه نیست.

مسکو در این روزها یکی از مقاصد اصلی سفر مقام‌های ایرانی و آمریکایی و میانجی‌گران بین آنها بوده است. سفر فردای سلطان هیثم بن طارق پادشاه عمان به مسکو و دیدارش با ولادیمیر پوتین نیز در همین زمینه قابل ارزیابی است.

آنچه رافائل گروسی دبیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از آن به عنوان "روح رم" یاد کرده است، به نظرم اشاره‌اش به همکاری روس‌ها برای نجات مذاکرات باشد.

اینکه تمامی حامیان توافق با ایران در دولت ترامپ بخصوص جی.دی.ونس و استیو ویتکاف به نوعی از مواضع پوتین در جنگ اوکراین حمایت می‌کنند، اصلاً تصادفی نیست.
آنها با این مواضع‌شان، کمک پوتین به پیشرفت مذاکره با ایران را طلب می‌کنند.

چرخش سیاسی برخی روسوفیل‌های نشان‌دار وطنی از مخالفت سرسختانه با مذاکره و توافق با آمریکا تا استقبال‌شان از سفر ویتکاف به تهران هم می‌تواند نشانۀ دیگری در این ارزیابی باشد.

با این حساب، شانس موفقیت مذاکرات بالاست گرچه شرط احتیاط آن است که هنوز آن را قطعی و صد در صد فرض نکنیم.

Barcha postlar

Reklama qilingan7 oy

09.04.202509:18آدم بهشتی

1.5K

Batafsil

Rekordlar

21.04.202523:59

3.2KObunachilar

12.04.202523:59

1Iqtiboslar indeksi

22.03.202506:41

806Bitta post qamrovi

07.04.202523:59

355Reklama posti qamrovi

05.01.202523:59

8.57%ER

22.03.202507:48

24.66%ERR

Rivojlanish

Batafsil

Obunachilar

Iqtibos indeksi

1 ta post qamrovi

Reklama posti qamrovi

ERR

Batafsil

خاطرات و روزنوشت ها mashhur postlari

Barcha postlar

08.04.202515:02

‏نه نکته در مورد مذاکرات شنبه در مسقط

علی افشاری

‏1️⃣ مذاکرات مسقط که نزدیک‌ترین مذاکرات غیرمستقیم جمهوری اسلامی (ج.ا)در دوران ریاست جمهوری ترامپ است، اقدامی آغازین برای سنجش اراده‌های دو طرف است.
این گفتگو فعلا هیچ چیزی را مشخص نمی‌کند؛ فقط تا چند صباح التهابات را کاهش می‌دهد. نه تضمینی برای سر گرفتن توافق است و نه بازدارندگی در برابر برخورد نظامی. اما می‌تواند هم نقطه شروع فرایند پرپیچ و خم یک توافق باشد و هم مذاکرات بی‌نتیجه.

‏2️⃣ این اقدام خوشایند دولت اسرائیل نبود. نتانیاهو به واشنگتن احضار شد تا در جریان تحولات قرار گرفته و هشدار دریافت کند که کارشکنی نکرده و منتظر باشد تا آمریکا ملاحظات اسرائیل را به شیوه دیپلماسی جلو ببرد.
بی‌اطلاعی اسرائیل در حدی بود که نمایش تبلیغاتی آنها در نشست FDD برای «حمایت حداکثری» شکست خورد.
جوسازی تبلیغاتی برای رضا پهلوی و تاثیر گذاشتن بر سیاست ایران دولت ترامپ کاملا به حاشیه رفت.

‏3️⃣ خامنه‌ای از مواضع خود عقب‌نشینی بیشتری کرد. او در گام اول منع مذاکره با ترامپ ‌در دولت دوم او را کنار گذاشت.
در گام دوم تلاش کرد از دوگانه مذاکره-جنگ خارج شده و مذاکره غیرمستقیم را برگزیند. پذیرش مذاکره مستقیم و یا جنگ موضع او را در داخل و منطقه آسیب‌‌پذیرتر می‌کرد.
او‌ تهدید ترامپ را جدی گرفته اما فعلا به دنبال تسلیم نیست؛ بلکه می‌خواهد با مقاومت مشروط شرایط توافق احتمالی را تحمل‌پذیر کند. عراقچی با نظر مثبت وی به عمان می‌رود. او بدون پذیرش مسئولیت و با رفتار دوگانه در پی عبور امن از چالش فشار حداکثری دو است.
گزینه مطلوب وی خرید زمان و عبور مشابه دولت اول ترامپ با دل بستن به گرفتار شدن ترامپ در تشدید چالش‌های سیاست داخلی و جنگ تجاری است.

‏4️⃣ ترامپ هم عقب‌نشینی کرد و مسقط را به جای دوبی پذیرفت. همچنین قبول کرد از موضع قدرت برخورد نکند.
مذاکرات عمان مستقیم نیست اگرچه در مقایسه با تعاملاتی دوره اول ترامپ مستقیم‌ترین غیرمستقیم‌‌ها است. در دولت اول ترامپ هم مذاکرات غیرمستقیم در جریان بود اما هیچگاه به سطح اتاق‌های مجاور نرسید. این وضعیت در زمان دولت بایدن برقرار شد.
در دولت اول ترامپ با میانجیگری ماکرون نزدیک بود تماس بین روحانی و ترامپ برقرار شود که خامنه‌ای اجازه نداد. ترامپ با نامه‌نگاری باب ارتباط مستقیم را برقرار کرد و خامنه‌ای هم جواب داد. ترامپ در استفاده از گزینه نظامی ملاحظاتی دارد و آزمودن دیپلماسی اولویتش است.

‏5️⃣ با اعلام مذاکره عراقچی و استیو ویتکاف در مسقط معلوم شد که کامنت مثبت ویتکاف در پای پست عراقچی در ایکس که بعدا حذف شد، محصول ارتباطاتی بوده که برقرار شده است. در واقع مسقط نقطه شروع مذاکرات نیست بلکه ارتقای آن به سطحی بالاتر است.

‏6️⃣ حضور ویتکاف در مذاکرات که وزیر خارجه اصلی ترامپ است، معنادار است. مقام همسطح عراقچی، روبیو است که غیبت دارد.
ویتکاف بخش معتقد به راهکار دیپلماتیک در مواجهه با ج.ا در دولت ترامپ را نمایندگی می‌کند. او یک سیاستمدار عملگرا است.
در دولت ترامپ دو‌دستگی وجود دارد. روبیو، هگتس و والتز به عنوان جمهوری خواهان تندرو فراتر از برخورد نظامی به سرنگون کردن ج.ا از طریق مداخله نظامی نیز بی‌میل نیستند. آنها رابطه نزدیکی با لابی‌های وابسته به جریان راست اسرائیل دارند. مذاکرات مسقط به معنای در حاشیه قرار گرفتن آنها است که البته می‌تواند موقتی باشد.

‏7️⃣ فاصله بین مواضع دولت‌های ایران و امریکا زیاد است و غلبه بر آنها دشوار. اما توافق در شکل معامله نامحتمل نیست، اگرچه زمانبر است. هر دو طرف دنبال توافق جدید هستند اما ج.ا می‌خواهد برجام پشتوانه توافق جدید باشد. ترامپ برجام را منفی می‌داند.
خامنه‌‌ای، مذاکرات را به حوزه هسته‌ای محدود کرده درحالیکه ترامپ خواهان مصالحه در حوزه موشکی و منطقه‌ای هم است. البته ترامپ دنبال خلع سلاح موشکی نیست.

‏8️⃣ مذاکرات فعلا غیرمستقیم است اما می‌تواند مستقیم شود. ولی فعلا با این وضعیت فاصله وجود دارد.
انتظار ج.ا شل کردن تحریم‌ها در خلال مذاکرات است؛ درحالیکه ترامپ با تنگ کردن حلقه محاصره و تشدید فشار به دنبال افزایش قدرت چانه زنی برای تحمیل خواست خود است.

‏ 9️⃣ این مذاکره در کل اتفاق مثبتی است اگر مقدمه تنش‌زدایی پایدار و کاریست خویشتن‌داری از سوی هر دو طرف شود. تشدید منازعه با آمریکا به نفع مردم و کشور نیست. قربانی اصلی جنگ و تداوم تحریم ها مردم هستند. راه حل خوب و ایده‌آل برای بحران سیاست خارجی وجود ندارد. ناگزیر از انتخاب بین بد و بدتر هستیم.
در مورد برجام دو محتمل نباید دچار اغراق و انتظارات غیر واقعی شد. آن بخشی از مشکلات را حل می‌کند نه اصل مشکل را. مشکلات اصلی سیاست خارجی و اقتصادی ایران با رفتن ج.ا و تاسیس دولت ملی مدرن دمکراتیک توسعه‌گرا ممکن است.

14.04.202521:33

#فایل_صوتی

معرفی دومین فایل صوتی استاد منتظری درباره اعدامهای ۶۷
گزارش ویژه بی‌بی‌سی فارسی
۲۵ فروردین ۱۴۰۴

@Mohsen_Kadivar_Official

18.04.202523:17

توافق با ترامپ: معامله با شبح یا بازی آخر جمهوری اسلامی؟

حمید آصفی

وقتی صلح از دالان تجارت می‌گذرد، اما نظام هنوز در توهم استراتژیک سرگردان است

۱. دولت ایران: درمانده در جست‌وجوی تضمین از قاتل برجام؟
جمهوری اسلامی در دور جدید مذاکرات به دنبال چه می‌گردد؟ «تضمین» از ترامپ؟ از مردی که برجام را درو کرد، به قطعنامه شورای امنیت خندید، و با یک توییت جهان را به آتش کشید؟
چه طنز تلخی‌ست که حکومتی پس از چهل سال شعار «مرگ بر آمریکا»، حالا پشت درب‌های بسته دنبال "دستاوردی ترامپی" می‌گردد؛ آن هم از کسی که به اندازه حاکمیت ایران، به حقوق بین‌الملل بی‌اعتقاد است.
درخواست «تضمین» از ترامپ، یعنی آویزان شدن به ریسمانی که خودش بارها آن را بریده. با اینکه اکثریت سنا در اختیار جمهوری‌خواهان است و ترامپ بالقوه می‌تواند توافق را به معاهده‌ای رسمی تبدیل کند، اما تضمین حقیقی هنوز نه در واشنگتن، بلکه در تهران گم شده است.

۲. تضمین واقعی نه روی کاغذ، که در منافع مشترک و توسعه متوازن نوشته می‌شود
در سال ۲۰۱۵، پیش از آنکه ترامپ از برجام خارج شود، رهبر جمهوری اسلامی رسماً اعلام کرد که شرکت‌های آمریکایی اجازه فعالیت در اقتصاد ایران را ندارند. یعنی همان زمانی که باید «ضمانت عملی» وارد توافق می‌شد، نظام آن را مسدود کرد.
از سوی دیگر، نپذیرفتن FATF و ادامه سلطه‌ی شبکه‌های نظامی-امنیتی بر اقتصاد باعث شد شرکت‌های اروپایی هم یکی‌یکی عقب‌نشینی کنند.
در نتیجه، تضمین واقعی تنها زمانی شکل می‌گیرد که اقتصاد ایران در پیوندی ساختاری و متوازن با اقتصاد جهانی قرار گیرد – اما نه به شکل وابسته، بلکه در قالب یک الگوی توسعه ملی که:
بر شفافیت مالی و انحلال نهادهای موازی تأکید دارد،
فرصت‌های سرمایه‌گذاری در صنایع مادر، فناوری و انرژی پاک را در اختیار بازیگران متنوع جهانی قرار می‌دهد،
و با تعامل با چین، اروپا و آمریکا، یک دیپلماسی اقتصادی چندجانبه، هوشمند و متوازن را پیگیری می‌کند.
در چنین الگویی، نه ایران تبدیل به چراگاه استعمار اقتصادی می‌شود، و نه آمریکایی‌ها قادر خواهند بود هر روز دکمه تحریم را فشار دهند. زیرا خروج از توافق، منافع کلانی را برای خودشان نیز به خطر می‌اندازد.

۳. راهکارهای نهادینه‌سازی یک توافق پایدار
الف) پیوند منافع ساختاری
جذب شرکت‌های بزرگ بین‌المللی در پروژه‌های زیرساختی، انرژی و فناوری، با حذف انحصار بنیادها و نهادهای نظامی.
ایجاد قراردادهایی بلندمدت که لغو آن‌ها برای دولت آمریکا هزینه‌ساز باشد.
ب) توسعه الگوی اقتصادی ملی در تعامل با جهان
بازنویسی سیاست‌های توسعه با تمرکز بر عدالت منطقه‌ای، فناوری نو، و تعامل هوشمند با اقتصاد جهانی.
پایان دادن به وابستگی به نفت و رانت، و آزادسازی ظرفیت‌های مغفول انسانی و زیربنایی.
ج) تقویت ظرفیت‌های لابی‌گری مشروع و دیاسپورا
به‌جای گسترش شبکه نفوذ اطلاعاتی، استفاده از ظرفیت نخبگان ایرانی در غرب برای دفاع از صلح و توسعه ایران.
بازسازی چهره ایران در افکار عمومی جهانی، از «تهدید» به «فرصت».
د) تبدیل توافق به معاهده دوجانبه
با در اختیار داشتن سنا، ترامپ می‌تواند توافق را به معاهده‌ای رسمی تبدیل کند. اما لازمه آن، شفافیت کامل مالی، نظارت بین‌المللی و خروج کامل نهادهای نظامی و نهادهای اقتصادی زیر نظر رهبری از ساختار سیاسی-اقتصادی است.

۴. سوال کلیدی: نظام توافق می‌خواهد یا فقط یک فرصت تاکتیکی؟
اگر جمهوری اسلامی به‌دنبال اصلاح ساختارهای فرسوده‌اش نیست، اگر نمی‌خواهد اقتصاد را از دست شبکه‌های پنهان و نظامی خارج کند، و اگر مذاکره تنها برای گرفتن وقت و خاموش‌کردن خشم داخلی‌ست، هیچ توافقی—حتی با امضای سنا—دوام نمی‌آورد.

اما اگر این مذاکره قرار است به آغاز بازتعریف جایگاه ایران در نظم جهانی، و گشایش راهی برای توسعه متوازن، مردم‌محور و پایدار تبدیل شود، آن‌گاه حتی ترامپ هم نخواهد توانست چرخ آن را متوقف کند.

در نهایت، این توافق نیست که تضمین می‌سازد.
این ساختار درون کشور است که توافق را یا پایدار می‌کند، یا به خاک می‌سپارد.

16.04.202512:50

دیکتاتورها، چگونه سقوط می‌کنند؟
وقتی گوش‌سپردن را کنار می‌گذارند!

فرزند محمدعلی فروغی نقل می‌کند که در شهریور ۱۳۲۰، پس از بازگشت فروغی از دیدار رضا شاه، از پدر می‌پرسد که این بار رضاشاه با رضاشاهی که شما را در سال ۱۳۱۴ از نخست‌وزیری عزل کرد چه تفاوتی داشت؟

فروغی می‌گوید: آن موقع ما بحث می‌کردیم، رضاشاه گوش می‌کرد و سپس تصمیم می‌گرفت، اما این بار شاه خودش حرف می‌زد، ما گوش می‌کردیم، خودش تصمیم می‌گرفت.

درس فراموش‌ناشدنیِ تاریخ همین است؛ حکومت‌ها وقتی سقوط می‌کنند که گوش‌سپردن را کنار می‌گذارند.

عکسها: فروغی، رضا شاه، استعفانامه‌ی رضاشاه به خط فروغی و امضای رضا شاه

Repost qilingan:

سهام نیوز

08.04.202511:00

✅عقب نشینی رهبر از خطوط های قرمز

سه سال پیش بود علی خامنه ای در دیدار با فرمانده هان سپاه ۴ خط قرمز برای نظام یعنی خودش تعیین کرده بود. ( مذاکره با امریکا، حجاب، حصر و نظارت استصوابی) اما روی قدرت خدا حساب نکرده بود که در عرض مدت کوتاهی از سه خط قرمزی که نام برده بود مجبور به عقب نشینی می شود

اول مذاکره رو بیشرمانه و بی شرفی می دانست و ترامپ را شارلاتان ،یاوه گو،ابله ، سبک مغز و عقب مانده می نامید. حالا می گوید غیر مستقیم مذاکره میکنیم الان هم تن داد به مذاکره مستقیم با فردی که دهها توهین به او کرده بود

@Sahamnewsorg
سهام در WhatsApp‏

Repost qilingan:

Reza Alijani

05.04.202522:10

🔹گفت‌وگوی رضا علیجانی با بی‌بی‌سی

✅ نامه و بیانیه خطاب به دبیر کل سازمان ملل می‌گوید مستقل و ملی است؛ ولی از نظر من نه مستقل است و نه ملی. این نوشته نوعی تحریف واقعیت و خاک‌پاشی بر چشم حقیقت است.
🌈مستقل نیست چون ادبیاتش و داعیه‌هایش همان حرف‌های ج.ا است و ضمن اینکه مدعی است ما منتقد هستیم، ولی جرأت ندارد یک جمله به سیاست خارجی ج.ا انتقاد کند.
🌈این بیانیه مدعی است برنامه هسته‌ای ج.ا «صلح آمیز»است! واقعا تعجب می‌کنم که یک فعال سیاسی بعد از دو دهه چنین ادعایی بکند. خود ج.ا هم دیگر جرأت نمی‌کند چنین حرفی بزند.

🌈خواهش می‌کنم مدافعان این نوع مواضع و بیانیه‌ها، لااقل از مهندس سحابی مایه نگذارند. چون که...

🌈آیا آیت‌الله سیستانی که نزاع صدام و آمریکا را نزاع ملت عراق نمی‌دانست و نمی‌گفت ما دعوامان با صدام دعوای خانوادگی و داخلی است، موضعی غیر ملی داشت!؟ این یک نوع سفسطه و سوء‌استفاده از کلمه «ملی» است.

🌈تنها موضع این بیانیه که من هم قبول دارم دفاع از «دموکراسی بدون مداخله خارجی» است. من هم دوست ندارم به کشورم حمله بشود. اما جای علت و معلول را عوض نمی‌کنم و بر چشم حقیقت خاک نمی‌پاشم.
https://t.me/rezaalijani41
🔺من تمامی امضاء کنندگان را نمی‌شناسم، بنابراین ضمن احترامی که برای برخی‌شان قائلم دارم نقد نظر میکنم و نه نقد افراد. بنابراین متن بیانیه و تحلیل‌ها و مواضعش را نقد میکنم و به افراد کار ندارم.
🔺بیانیه همچون ادبیات رسمی ج.ا صدام را «نیروی نیابتی قدرت‌های شرق و غرب» می‌خواند! همه می‌دانند سیاست غربی‌ها در طول جنگ «مهار دوجانبه» بود. آمریکایی‌ها مک فارلین مشاور امنیت ملی رئیس جمهورشان را اواسط جنگ به ایران فرستادند و به ج.ا از طریق اسرائیلی‌ها سلاح دادند تا طرف دیگر پیروز نشود.
🔺بیانیه می‌گوید ترامپ از برجام خارج شد، ولی ج.ا به برجام پایبند ماند. البته من حق می‌دهم، ولی ج.ا هم پایبند نماند و در صد غنی‌سازی و ذخایر اورانیومش را بالاتر از توافق برجام برد.
🔺بخشی از امضاء کنندگان بیانیه افرادی هستتد که بعد از ترور قاسم سلیمانی بیانیه دادند و او را آرش کمانگیر خواندند؛ سلیمانی که قاتل مردم سوریه است. اینک دیگر این مسئله اظهر من الشمس شده است.
🔺مدافعان این نوع مواضع لااقل به مهندس سحابی کاری نداشته باشند! درست است زنده یاد سحابی معتقد بود «ظرف ایران» باید بماند ولی مشکل را در مرتبه اول خامنه‌ای و سیاست های او می‌دانست و در مراتب بعد به دیگران می‌پرداخت. این بیانیه جرأت ندارد کوچک‌ترین نقدی به حکومت هم بکند.
🔺مهندس سحابی پنج بار در نقد سیاست خارجی ج.ا که هنوز این‌قدرها هم جلو نرفته بود در نشریه ایران فردا، سرمقاله نوشت.
🔺مهندس سحابی و دوستانش در شورای فعالان ملی- مذهبی در سال 86 (یعنی 18 سال پیش)، بیانیه‌ای تحت عنوانِ«ندای صلح و آزادی در شرایط خطیر ملی» دادیم و گفتیم که اولا ایران به خاطر برخورداری از نفت و گاز و منابع گسترده‌ی انرژی‌های تجدید پذیر اساسا نیازی به انرژی هسته‌ای ندارد و ثانیا اگر نیاز هم داشته باشد، نیاز به غنی‌سازی اورانیوم در داخل کشور ندارد. مشخص است که این صنعت پرهزینه برای ساختن سلاح هسته‌ای است. واقعا شرم‌آور است بعد از دو دهه این بیانیه از «برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای ایران» یاد می‌کند.
🔺زنده یاد سحابی در آخرین مصاحبه طول عمرش در مصاحبه با سایت جرس از تعبیر«براندازی با شیب ملایم» استفاده کرد. این بیانیه اما می‌خواهد برود پشت صف علی خامنه‌ای بایستد.
🔺دشمن اول کشور و ملت ایران، خامنه‌ای است، دشمنان بعدی‌اش در منطقه و جهان هستند؛ شما چطور می‌خواهید از موضع «ملی» بروید در صف علی خامنه‌ای!؟ این یک نوع سوء‌استفاده از کلمه «ملی» است.
🔺این نوع تحلیل‌ها و موضع‌گیری‌ها، جا به جا کردن علت و معلول و خاک پاشیدن در چشم حقیقت است. گویی اگر کسی بگوید خامنه‌ای علت و باعث حمله خارجی‌ها شده در صف خارجی‌ها ایستاده است! من هم نمی‌خواهم به کشورم حمله شود ولی نمی‌شود جای علت و معلول را عوض کرد! (من مخالف حمله خارجی هستم، محکومش می‌کنم و مرتب سیاست‌های جنگ‌طلبانه را نقد می‌کنم و مبلغان و مشوقانش را هم بارها به صراحت و به شدت نقد کرده‌ام، به ج.ا هم هشدار می‌دهیم حتما باید مذاکره کند. ولی جای علت و معلول را عوض نمی‌کنیم و خاک پاشیدن به چشم حقیقت را هم به همان صراحت نقد می‌کنیم.)
🔹لینک فایل صوتی:
https://t.me/RezaAlijaniarchive/604

16.04.202513:00

جهان‌های موازی در زیست روزمره:
بازخوانی شکاف‌های اجتماعی در ایران امروز

سیامک معظمی گودرزی

در جهانی که شتاب تحولات دیجیتال و شبکه‌های اجتماعی، فاصله میان انسان‌ها را به ظاهر کوتاه کرده، تناقض در این است که شکاف‌های اجتماعی عمیق‌تر از پیش خودنمایی می‌کنند.
زیستن در جهان‌های موازی، نه تخیلات علمی-تخیلی، بلکه شیوه‌هایی است که گروه‌های اجتماعی در یک جغرافیای مشترک، زندگی‌هایی کاملاً متمایز و گاه متضاد را تجربه می‌کنند، بی‌آنکه نقاط تلاقی معناداری میانشان شکل گیرد.

این پدیده، نه تنها انسجام اجتماعی را به چالش می‌کشد، بلکه پرسش‌هایی بنیادین درباره هویت، همبستگی و آینده جمعی ما مطرح می‌سازد.
تصور کنید در خیابان‌های تهران قدم می‌زنید. در یک سوی شهر، کافه‌هایی مملو از جوانانی که با زبان جهانی‌شده اینستاگرام و تیک‌تاک سخن می‌گویند، مشغول خلق روایت‌هایی از زندگی مرفه و مدرن‌اند. در سوی دیگر، در حاشیه‌های همان شهر، خانواده‌هایی با دغدغه معیشت، در تلاش برای بقا در برابر تورم و ناپایداری اقتصادی‌اند.

این دو گروه، هرچند در یک زمان و مکان زندگی می‌کنند، اما گویی در دو سیاره متفاوت سکنی گزیده‌اند.
این جدایی، تنها به تفاوت‌های طبقاتی محدود نمی‌شود؛ شکاف‌های نسلی، جنسیتی و حتی ایدئولوژیک، هر یک لایه‌ای به این جهان‌های موازی می‌افزایند.

از منظر جامعه‌شناختی، می‌توان این پدیده را با الهام از نظریه «جهان‌های اجتماعی» مانوئل کاستلز بازخوانی کرد.
کاستلز معتقد است که در عصر شبکه‌ها، جوامع به سوی قطبی‌شدن پیش می‌روند، جایی که گروه‌ها در شبکه‌های اطلاعاتی و ارزشی خود محصور می‌شوند و کمتر با «دیگری» مواجه می‌شوند.

این جهان‌های موازی چگونه شکل گرفته‌اند؟ بخشی از پاسخ را باید در شتاب تغییرات اجتماعی جست.
جهانی‌شدن، دسترسی به فناوری‌های نوین و تغییر در الگوهای مصرف فرهنگی، گروه‌هایی را به سوی ارزش‌های جهانی‌شده سوق داده است.
در مقابل، فشارهای اقتصادی، محدودیت‌های ساختاری و حفظ سنت‌ها، گروه‌های دیگری را در چارچوب‌های بومی و محلی نگه داشته است.

این دوگانه‌سازی، تنها یک تفاوت نیست؛ بلکه به خلق دو نوع زیست‌جهان منجر شده که در آن، حتی زبان، آرزوها و تصورات از آینده، کاملاً متفاوت‌اند.
برای مثال، جوانی که در شبکه‌های اجتماعی، هویت خود را با برندهای جهانی و سبک زندگی بلاگری تعریف می‌کند، چگونه می‌تواند با جوانی که دغدغه‌اش تأمین هزینه‌های اولیه زندگی است، گفت‌وگویی معنادار داشته باشد؟
این گسست، به تعبیر بوردیو، از تفاوت در «سرمایه فرهنگی» و «سرمایه اقتصادی» نشأت می‌گیرد که گروه‌های اجتماعی را در میدان‌های جداگانه‌ای قرار می‌دهد.

اما این جدایی، تنها یک توصیف نیست؛ پیامدهایی عمیق دارد.
نخست، کاهش همدلی اجتماعی است. وقتی گروه‌ها در جهان‌های موازی خود محصور می‌شوند، توانایی فهم و همراهی با تجارب «دیگری» کاهش می‌یابد. این امر، به نوبه خود، به افزایش تعارضات اجتماعی منجر می‌شود؛ از تنش‌های روزمره در فضای عمومی تا قطبی‌شدن در گفتمان‌های سیاسی. همچنین این شکاف‌ها، حس تعلق به یک کل منسجم ملی را تضعیف می‌کنند.

اگر هر گروه، تنها در جهان خود معنا می‌یابد، چگونه می‌توان از یک «ما»ی جمعی سخن گفت؟ این پرسش، به‌ویژه در ایران امروز که با چالش‌های متعدد اقتصادی، سیاسی و فرهنگی مواجه است، اهمیتی دوچندان می‌یابد.

آیا این جهان‌های موازی، محتوم به جدایی ابدی‌اند؟ شاید نه. جامعه‌شناسی به ما می‌آموزد که جوامع، پویا و قابل تغییرند. اما تغییر، نیازمند بازسازی پل‌هایی است که این جهان‌ها را به هم متصل کند. آموزش، گفت‌وگوهای بین‌گروهی و سیاست‌گذاری‌هایی که نابرابری‌های ساختاری را کاهش می‌دهند، می‌توانند نقاط تلاقی ایجاد کنند.
برای مثال، تقویت فضاهای عمومی که در آن گروه‌های مختلف بتوانند بدون پیش‌داوری با یکدیگر تعامل کنند، گامی در این مسیر است.
همچنین، بازنگری در نحوه بازنمایی گروه‌های اجتماعی در رسانه‌ها و شبکه‌های مجازی، می‌تواند به کاهش کلیشه‌سازی و افزایش فهم متقابل یاری رساند.

در پایان، باید پرسید: آیا ما به‌عنوان اعضای یک جامعه، آماده‌ایم که از جهان‌های موازی خود گام به بیرون نهیم و «دیگری» را نه به‌مثابه تهدید، بلکه به‌مثابه بخشی از یک کل بزرگ‌تر ببینیم؟
این پرسش، نه تنها برای جامعه‌شناسان، بلکه برای هر شهروندی که به آینده ایران می‌اندیشد، چالشی است که نمی‌توان از آن گریخت. زیستن در جهان‌های موازی، شاید واقعیتی از زمانه‌ی ما باشد، اما سرنوشت محتوم ما نیست. آینده، در گرو انتخاب‌های امروز ماست.

متن کامل گزارش وب سایت انجمن جامعه شناسی ایران

Repost qilingan:

یدالله کریمی پور

30.03.202517:21

توصیه دکتر بیژن عبدالکریمی

دکتد بیژن عبدالکریمی زیر این کلبپ نوشته است: ایشان سردار نوعی اقدم از رفقای نزدیک سپهبد حاج قاسم سلیمانی است. دوستان ببنید.

جناب دکتر من(یدالله کریمی پور) دوست و بلکه همفکرتان نیستم؛ ولی ۵ بار به توصیه شما در دیدن کلیپ عمل کردم. می توانید پرسش های زیر را پاسخ دهید؟!! از سردار نوعی اقدم که به احوالات و سوادش آگاهم انتطاری نمی رود، ولی از شما فیلسوف حتما.

۱- خب چرا این بار رهبری نامه‌ ترامپ را پذیرفت؟!! سهل است که پاسخ آن را هم داد. چه شده؟! چه تغییراتی پیش آمده که این بار رهبر شینزومابانه با نامه ترامپ‌ برخورد نکردند؟!
۲- این بار مطمئن هستید در صورت تهاجم ایالات متحده، واکنش پشیمان کننده ای از سوی حوثی های یمنی و فرشتگان صادر شود؟!

۳- دخالت تبلیغی جنابتان در امور ژئواستراتژی و جنگ، بی شباهت به ورود اینجانب به فلسفه‌ هایدگر نیست. بدک نیست در این جهت‌گیری ها حدود و ثغور نسبی دیسیپلین ها محترم شمرده شود؛

۴- جناب عبدالکریمی آیا عدم مذاکره و بلکه گفتگوی مستقیم بین مقام رهبری و ترامپ، تن دادن به شر نالازم نیست؟!!
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k

02.04.202508:20

‏« ای عمو نوروز فکر چاره کن »

شهرام ناظری سکوت را شکست؛
به بهانه نوروز، سوگوارانه درد و غم ملت را
با شعری از پوریا سورندا سر داد

‌ این اثر از درون مایه ای اجتماعی برخوردار است و راوی حال بد مردم ایران است که در آواز دشتی اجرا گردیده است.

‌ آهنگ‌ساز این اثر تهمورس پورناظری و
‌ کارگردانی هم بر عهده ی میلاد رحیمی آبکنار بوده است.

‌ همخوانی این اثر نیز با همراهی خانم ها سحر بروجردی و دنیا کمالی‌ انجام شده است.

22.03.202508:49

آیا «مرگ مدرسه» فرا رسیده است؟

قاسم یزدان‌پناه

مقدمه

آیا مدرسه، به شکلی که ما می‌شناسیم، در حال نابودی است؟

اعلام اخیر دونالد ترامپ مبنی بر انحلال وزارت آموزش و پرورش آمریکا و سپردن کنترل آموزش به ایالت‌ها و والدین، نشانه‌ای از تغییرات عمیق در نظام آموزشی غرب است.

ترامپ معتقد است که دولت نباید در آموزش دخالت کند و سیستم مدارس دولتی ناکارآمد است. در همین راستا، او از مدل‌هایی مانند مدارس خصوصی، آموزش خانگی و برنامه‌های نوآورانه آموزشی حمایت می‌کند.

هم‌زمان، ایلان ماسک، کارآفرین پیشرو، مدت‌هاست که مدارس سنتی را ناکارآمد می‌داند. او با تأسیس مدرسه Ad Astra و سپس مدرسه X، مدل جدیدی از آموزش را معرفی کرده که بر حل مسئله، یادگیری عملی و کنار گذاشتن روش‌های سنتی تأکید دارد.

آیا این تحولات، آغاز یک عصر جدید آموزشی هستند؟ آیا مدارس دولتی و سیستم آموزشی کلاسیک به پایان خود نزدیک شده‌اند؟

مروری کوتاه بر تاریخ آموزش و پرورش:

مدرسه در عصر کشاورزی و صنعتی: از خانواده تا کارخانه

در گذشته‌های دور، یادگیری در دل خانواده‌ها و از طریق رابطه استاد و شاگرد انجام می‌شد. اما با انقلاب صنعتی، نیاز به نیروی کار تخصصی موجب شد که مدارس عمومی، شبیه کارخانه‌ها طراحی شوند:

_برنامه درسی یکسان برای همه

_ساعت‌های مشخص، زنگ‌های کلاس، امتحانات استاندارد

_تربیت نیروی کار مطیع و سازگار با ساختار صنعتی

این مدل، تا قرن بیستم کارآمد بود، اما با ورود به عصر دیجیتال، مدارس با بحران ناکارآمدی روبه‌رو شدند.

چالش‌های مدارس در عصر دیجیتال:
۱. سرعت تغییرات از مدارس پیشی گرفته است.
در حالی که هوش مصنوعی، رباتیک و فناوری‌های نوین سرعت تحولات را افزایش داده‌اند، ساختار سنتی مدارس همچنان مبتنی بر حفظیات و شیوه‌های قدیمی است.

۲. فارغ‌التحصیلان بی‌مهارت و منفعل‌اند.
بسیاری از فارغ‌التحصیلان حتی مهارت‌های ابتدایی حل مسئله و تفکر انتقادی را ندارند. مدارسی که روزگاری برای تربیت نیروی انسانی کارآمد طراحی شده بودند، امروز نمی‌توانند پاسخگوی نیازهای بازار کار مدرن باشند.

۳. بحران کرونا و تحول آموزش
شیوع کرونا نشان داد که مدارس سنتی انعطاف‌پذیر نیستند. آموزش آنلاین به سرعت گسترش یافت و نشان داد که روش‌های جدید، کارآمدتر و کم‌هزینه‌تر از مدل‌های سنتی هستند.

آمریکا و حذف وزارت آموزش و پرورش: سیاستی برای پایان مدارس دولتی؟
ترامپ، که سیاست‌های او مبتنی بر کاهش نفوذ دولت در اقتصاد و جامعه است، وعده داده که وزارت آموزش و پرورش آمریکا را منحل کند. او معتقد است که مدارس دولتی، ناکارآمد، پرهزینه و ایدئولوژیک هستند و باید کنترل آموزش را به ایالت‌ها و خانواده‌ها سپرد.

این تغییر چه معنایی دارد؟

۱. افزایش مدارس خصوصی و غیردولتی: اگر دولت نقش کمتری در آموزش داشته باشد، مدارس خصوصی، آموزش آنلاین و روش‌های جایگزین رشد خواهند کرد.

۲. افزایش آموزش خانگی: بسیاری از والدین آمریکایی در سال‌های اخیر، به‌ویژه بعد از کرونا، ترجیح داده‌اند فرزندانشان را در خانه آموزش دهند. با حذف وزارت آموزش، این روند شتاب خواهد گرفت.

۳. تمرکززدایی از آموزش: ایالت‌ها و حتی مناطق کوچک‌تر، بدون مداخله فدرال، می‌توانند مدل‌های آموزشی خود را پیاده کنند. این می‌تواند به تنوع آموزشی منجر شود، اما از سوی دیگر، باعث نابرابری نیز خواهد شد.

۴. کاهش کنترل بر محتوای آموزشی: مدارس دولتی، تحت نظارت دولت فدرال، مجبور بودند استانداردهای آموزشی خاصی را رعایت کنند. با انحلال این وزارتخانه، مدارس آزادتر خواهند بود تا برنامه‌های درسی خود را تنظیم کنند.

این سیاست، اگر اجرایی شود، می‌تواند سیستم آموزشی آمریکا را به کلی متحول کند و مدل‌های جدید را جایگزین مدارس سنتی کند.

آیا مدل ایلان ماسک، جایگزین مدارس دولتی خواهد شد؟

ایلان ماسک، که خود منتقد سیستم آموزشی سنتی است، مدرسه X را برای فرزندانش و کودکان کارمندان منتخب شرکت‌هایش ایجاد کرده است.

ویژگی‌های مدرسه X:

_بدون کلاس‌های استاندارد: دانش‌آموزان بر اساس علاقه و توانایی‌های خود یاد می‌گیرند، نه بر اساس سن و مقطع تحصیلی.

_تمرکز بر حل مسئله: به جای حفظیات، دانش‌آموزان روی چالش‌های واقعی دنیای فناوری و مهندسی کار می‌کنند.

_بدون امتحان و نمره: یادگیری مبتنی بر پروژه‌های عملی است، نه نمره‌های استاندارد.

_تأکید بر علوم، ریاضیات و فناوری: آموزش بر پایه ریاضیات، فیزیک، برنامه‌نویسی و هوش مصنوعی طراحی شده است.

ایلان ماسک اعتقاد دارد که مدارس سنتی وقت دانش‌آموزان را هدر می‌دهند و باید آموزش بر اساس مهارت‌های واقعی و نیازهای آینده شکل بگیرد.

مدارس آینده: هوش مصنوعی، متاورس و یادگیری سفارشی‌شده

Repost qilingan:

سهام نیوز

31.03.202518:58

✅اعلام جنگ خامنه ای به مردم

🔻‏خامنه‌ای امروز نشان‌داد که از شروع اعتراضات مردمی بیشتر از حمله نظامی به تاسیسات هسته‌ای وحشت دارد. او در سخنرانی امروزش پیشاپیش به مردم اعلان جنگ داد و البته پیشاپیش اعتراضات احتمالی را آشوب دشمن در کشور نامید که توسط ملت همیشه در صحنه سرکوب خواهدشد!

🔻خامنه‌ای بر این باور است که در صورت حمله به تاسیسات هسته‌ای، در نهایت می‌توان با مدیریت واکنش‌ها، شانسی برای تداوم عمر نظام قائل‌شد اما خیزش دوباره مردم اگر اتفاق بیفتد، دیگر توش و‌ توانی برای جمع‌کردن آن در جمهوری اسلامی نیست.

🔻‏تمام شواهد می‌گوید آمریکا در حال آماده شدن برای عملیات نظامی ست.
پیش‌درآمد و زمینه‌ساز آن در‌ کوتاه مدت وقوع سلسله حوادثی شبیه لبنان خواهد بود تا نهادهای امنیتی، نظامی و ساختار تصمیم‌گیری را دچار فروپاشی روانی کند.
مسئول مستقیم حوادث آینده و پیامدهای آن بدون شک، شخص خامنه‌ای ست.تحکیم ملت
@Sahamnewsorg
سهام در WhatsApp‏

07.04.202508:48

طنزسیاسی؛
لات بازی و شرایط آن

یک روزی یک کلاغ و یک الاغ سوار هواپیما شدن کلاغه زنگ مهماندار و می‌زنه و مهماندار میاد و می‌گه: بفرمایید قربان چه چیزی لازم دارید؟
کلاغه می‌گه: هیچی لازم ندارم فقط برا لات بازی زنگ زدم!
مهماندار هم می‌ره!

بعد از مدتی دوباره کلاغ زنگ مهماندارو می‌زنه و مهماندار میاد و می‌گه: بفرمایید چه چیزی لازم دارید؟
کلاغ می‌گه: هیچی لازم ندارم فقط برا لات بازی زنگ زدم!

خلاصه این کارو کلاغ چندین بار تکرار کرد و مهماندار هم با جواب دارم لات بازی در میارم مواجه می‌شد!

الاغ هم این داستان رو دید و خوشش اومد گفت منم زنگ بزنم و لات بازی در بیارم، الاغ زنگ مهماندارو زد و مهماندار اومد گفت: بفرمایید چه چیزی لازم دارید؟
الاغ گفت: هیچی لازم ندارم فقط خواستم لات بازی در بیارم!

اما مهماندار شاکی شد و به خدمه گفت: این الاغ پفیوز و پرتش کنید پایین!
الاغ گفت: چرا این کلاغ که چندین بار زنگ زد را پرتش نکردید پایین؟!

مهماندار گفت: تو که بال نداری گوه می‌خوری لات بازی در میاری

حالا شده حکایت حاکمیت جمهوری اسلامی که نه پول داره نه صنعت داره نه اقتصاد داره نه تکنولوژی برتر داره نه پشتیبانی مردمی داره ، اما می‌خواد برا دنیا لات بازی در بیاره!!

سهام نیوز

31.03.202505:35

در جهانی با عظمت این جهان و با وجود میلیاردها کهکشان و آمدن اینهمه انسان و رفتن آن ها، شما دلخوش به چه هستید که چنین خشک و جدی و عبوس به جنگ همگان رفته اید؟ تصور نمی کنید زیادی ماجرای انسان را جدی گرفته اید؟ هرگز فکر نکرده اید که این زندگی در این شکلش که انباشته از آمدن و رفتن انسانهای بزرگ و کوچک بسیار بوده است اصولا پروژه ای چندان مهم نیست و تمام تلاش انسانها فقط این بوده است که این بی معنایی زندگی را اندکی معنادار سازند تا بتوانند بودن خود را تحمل کنند و بعد از این جهان بروند؟ چرا تصور می کنید در مرکز عالم جای دارید و رسالت هدایت بشر را بر عهده دارید؟
اندکی از این جهان فاصله بگیرید، موسیقی بشنوید، با مردم گفتگو کنید، به دیدار طبیعت بروید، با نوه های خود بازی کنید، از دشمن شناسی فاصله بگیرید، در چشمانهای انسانها دیگر حیرت و راز متفاوت بودن را ببینید و آرام و ریلکس با همه چیز ، به ویژه قدرت، برخورد کنید و بگذارید تمامی این مردم در این زندگی نقش خود را ایفا کنند و سیاست را امری همگانی بدانند.
چه چیز شما را اینگونه سرسخت و جدی در جنگ با مردم و جهان نگه داشته است؟ آن را بشکنید و به سان مولوی عاشقانه به مردم عشق بورزید تا در نتیجه عاشقی با مردم شایسته معشوقی شوید.

۴.جناب آقای خامنه ای اینروزها روزهای آخر عمر شما و همه هم نسلان شماست. من و امثال من نیز زود به شما خواهیم پیوست. وجود مرگ به زبان آن فیلسوف به ما می گوید که ما هیچوقت نمی توانیم مجموع شویم و بگوییم همه چیز تحت کنترل ماست. اندیشه مرگ اندیشه رهایی و آزادی است. اکنون که به مرگ نزدیکتر هستید رویکرد خود به زندگی و قدرت و سیاست را تغییر دهید و با مبنا قرار دادن دو اصل "برگشت ناپذیری" و "بخشایش" طرح دیگری آغاز کنید و نام خود را از بسیاری سیاهی ها دور سازید. برگشت ناپذیری یعنی دیگر نمی توان کاری برای گذشته ای که بر ما گذشته است کرد، اما بخشایش یعنی هنوز امید باقی ست. آنچه به عنوان عقلانیت سیاسی دو ولی فقیه ممکن شده است چیزی جز یک پروژه ویرانگر نبوده است.
حالا که قدرت هنوز در دست شما متمرکز است دستور دهید فرآیند تغییرات سیاسی در کشور آغاز شود. در این میان با گفتگوی مستقیم با آمریکا و استفاده از تمامی اشکال خلاقیت در گفتگو با این کشور خطر جنگ را از کشور دور کنید و بعد از ممکن شدن این تحولات با مردم خداحافظی کنید و از آنها بخواهید که مطابق دو اصل برگشت ناپذیری و بخشایش شما را ببخشند.
مولانا در وصف رابطه اش با فرزندش می گوید:" او از من بود، اما من مالکش نبودم". این را شما در وصف دنیا و قدرت هم می توانید بگویید: "قدرت از آن من بود، اما من مالکش نبودم". از قدرت خداحافظی کنید و اندکی در آرامش در کنار خانواده زندگی کنید که همه ما دیر یا زود رفتنی هستیم. بگذارید راه جدید در این کشور آغاز شود و از این کشور چیز دیگر بسازد.

۵. این قاعده غلط که هر کس شما را خطاب قرار داد بلافاصله با حضور در دادگاه مواجه می شود را نیز منحل سازید و دستور دهید بگذارند همه مردم بدون ترس با شما سخن بگویند. نعوذ بالله شما که از خداوند برتر نیستید. ما روزانه صدها بار از خداوند گله میکنیم و باز نام او را مایه آرامش خود می سازیم. این چه رسمی ست که شما در سیاست این مملکت بنیان گذاشته اید. احترام شما واجب اما سخن گفتن با شما هم حق مردم است. شما رهبری برای مردمید نه بر مردم. از همین عید دستور دهید فضای کشور و سیاست آن دگرگونه شود. نگذارید این تصور در مردم شکل بگیرد که ما همه چیزمان ، حتی حکومت دیندارانمان بر ما ، "غیر عقلانی" ست.

۶. امیدوارم گفتگوی این معلم جامعه شناسی با شما بهانه ای برای گفتگوی ساده تر همگان با شما و شما با همه مردم شود. ما دانشگاهیان که با هزینه همین مملکت درس خوانده ایم، هم وظیفه داریم و هم حق ماست که در خصوص آنچه بر سرزمین ما می گذرد سخن بگوییم. اگر اهل فرهنگ یک سرزمین نتوانند با یکدیگر گفتگو کنند این به معنای مرگ اندیشه در آن سرزمین است. چهار خواهر " عشق، ایمان، آزادی، عدالت" اصول زندگی من هستند. آنچه با شما گفتم ترکیبی از این چهار اصل بود. امیدوارم جامعه ما بتواند مبتنی بر این اصول الگویی چون آفریقای جنوبی برای دیگر مردمان شود و به آن ها نشان دهد که همواره امید وجود دارد.
در پایان بگویم من خودم را برای بیست سال زندگی در زندان آماده کرده ام. هیچ چیز برای من شیرین تر از خلوت و سکوت نیست. اگر با وجود تمامی این حرفها، نیروهای تحت امرتان دستور به زندان دادند من با روی باز آن را می پذیرم اما باز از آنجا هم به شما پیام خواهم داد: "بدون بخشایش آینده ای در کار نخواهد بود".

٭معلم جامعه شناسی

Repost qilingan:

آینده

25.03.202506:19

🔹اعتراف بی‌سابقه معاون وقت خبرگزاری #ایرنا در خصوص اتاق فرمان عملیات سرکوب در اعتراضات سال ۸۸ و
پروژه بحران‌سازی شبکه امنیتی در ۹ دی.

عبدالرضا داوری که در دوره #احمدی‌نژاد نفر دوم خبرگزاری ایرنا بود، اذعان می‌کند که رسانه‌های حکومتی (اعم از؛ ایرنا، فارس و صداوسیما) طبق یک تقسیم کار که وزارت اطلاعات تحت امر #حیدر_مصلحی و شورای عالی امنیت تحت ریاست #سعید_جلیلی مشخص کرده بودند پروژه «ناآرامی و بحران هدایت شونده» را پیش می‌بردند.
داوری می‌گوید: ما مدام خودمان به دستور شورای امنیت ملی (سعید جلیلی) خبرهای دروغ پخش میکردیم مثل خبر متواری شدن #خاتمی، #میرحسین_موسوی و. ..
زیرا هدف این بود که قشر دانشجوی معترض را به خیابان بکشانیم و بر اساس یک دستورالعمل توسط پلیس و نیروهای امنیتی سرکوب کنیم
طبق این طراحی جامعه باید همواره در التهاب و تنش قرار می‌گرفت تا کار سرکوب معترضان آسان‌تر شود.

@A_pajhohi

Repost qilingan:

خبرها و نظرها

23.03.202508:16

🔹حسین راغفر ، اقتصاد دان : «...لایحه نوشتند، لایحه اصلاح نظام مالیاتی درهمان صفحه اول نوشتند که نهادهای زیر نظر رهبری از این قانون مستثنی هستند. یعنی چی ؟!! یعنی اینکه ۶۰ ، ۷۰٪ اقتصاد کشور دست آنها هست اصلا مالیات ندهند ...»

🔸محمود جامساز ، اقتصاددان:«...۶۰٪اقتصاد ملی دست چهار تا نهاد ستاد اجرایی فرمان امام ، بنیاد مستضعفان ، آستان قدس رضوی ، قرارگاه خاتم الانبیا...»
@khabarha_nazarha

Ko'proq funksiyalarni ochish uchun tizimga kiring.