وقتی در ۱۹ سالگی منچستر را ترک کردم، واقعاً ناراحت بودم. در ابتدا گریه کردم. بازگشت به باشگاهی که برایم این‌قدر اهمیت داشت، همیشه هدفم بود

بی‌آنکه خودم متوجه شوم دچار افسردگی شدم. کسی به شما یاد نمی‌دهد که افسردگی چیست. تا اینکه یک روز شروع به ریزش مو کردم و لکه‌های طاسی در سرم پیدا شد

اگر آن چهار سال تأیید می‌شد، از فوتبال خداحافظی می‌کردم. همه‌ی آنچه اتفاق افتاد، مرا تغییر داد. واقعاً معنای زندگی را فهمیدم. مثل بازگشت به نقطه اول بود. انگار در یک لحظه ۱۰ سال پیر شدم

آیا عنوان «خوش قیافه‌ترین مربی لیگ برتر» تنها جامی است که آرتتا می‌برد؟ بله، می‌تواند همان را برای خودش نگه دارد!

اما کسی که واقعاً باید برنده می‌شد، به‌نظرم پپ گواردیولاست. او از هر لحاظ برازنده است؛ رفتارش، انگیزه‌اش، مثبت‌اندیشی‌، حرفه‌ای‌گری‌ او… در کل آدم جالبی است، این‌طور نیست؟

شک نکنید این اسکرین شات فیک است. عده‌ای که نمی‌دانم چه کسانی هستند، در حال دادن آدرس غلط به هواداران استقلال هستند. جالب است هرروز یک حاشیه جدید برای علیرضا بیرانوند ایجاد می‌شود. هدف چنین اخباری مشخص است.