Polaroid love 🆕

امشب هم مانند هر شب نتوانستم به خواب بروم. آخر چرا؟ مشکلی که شاید برای باقی افراد فقط یک چیز گذراست برای من یک مشکل بسیار بزرگ و جدی ای شده است.
اما امکانات آنقدر زیاد نیستند که بتوانم مشکلم را پیگیری کنم.
فقط نمی‌دانم کجا دنبال حل مشکلم بگردم، نمی‌دانم باید چه کنم و از دردم برای که بگویم که باور کند.
امیدوارم که این نامه را ببینی و پسرک بی پناه از مهرت را ببخشی؛ مادر.

زمین در چرخش خود مکثی کرد، آسمان گریستن را از سر گرفت، باد نالان شد و ستارگان خود را از درخششش باز داشتند
چرا که صدای پاهایت نواختن را آغاز کرد .
نغمه ی پرندگان نیز خاموش می‌شود، زیرا طنین دلنشین خنده‌ات پرواز کنان به آسمان می‌رود و مرا می‌جوید.
دوستت می‌دارم، به‌سان دریای آبی که با امواج خود هم آغوش می‌شود .به‌سان گل های آفتابگردان که در بهاران مژده‌ی آمدنت را می‌دهند.
تمامی برگ های پاییز از فرط زیباییت به اهتزاز درمی‌آیند و در مقابلت زانو می‌زنند، و خورشید از آرایش خود شرمگین می‌شود.
راز من در چشمانت نهفته است ، چشمان نافذت ، چون انعکاسی از نور ماه و غم من در آن تندباد گیسوان لختت نهان است.
چشمانم خشم و غم دوست داشتنت را فریاد می‌زنند . با کدامین سپیده‌دم تو را از یاد خواهم برد؟ با کدامین برف زمستانی جوانه‌ی عشقت در دلم خشک می‌شود؟ با کدامین دانه‌ی آتش این عشق می‌سوزد و خاکستر می شود؟