#finished
Gabriel Garsia Markes – “Polkovnikka birov maktub bitmas”
Nimanidir kutish juda qiyin. U mavhum va mujmal boʻlsa, bu qiyinchilikning darajasi anchayin ortadi. Bu kutish 10-15 yil boʻlsa yukning zalvorini his etaverasiz…
Buyuk yozuvchilardan biri boʻlgan Gabriel Garsia Markes ana shuncha muddatda mujmal bir jarayonni umid bilan kutayotgan qariya atrofida asar gʻoyalarini; inson yasharkan umidi ham tirikligi, qadr-qiymatini va or-nomusini saqlab qolish uchun kurashi, yolgʻizlik kabilarni tizib beradi.
Asarning qisqa hajmiga qaramay, muallif matnlarga bir-necha qavatga ega ma’no va gʻoyalarni joylashtira olgan. Markes bu asar orqali insonning jamiyatdagi o‘rni, davlat va xalq o‘rtasidagi aloqaning murakkabligini, insoniy sabr va oriyat qanday sinovlarga duch kelishini koʻrsatib beradi.
Polkovnik qanchalik og‘ir hayot kechirsa-da, hech qachon umidini yo‘qotmaydi. Har juma kuni u hukumatdan kelishi kerak boʻlgan xatni kutadi. Bu xat aslida polkovnik uchun faqat moddiy emas, balki ruhiy qoniqish hissini beruvchi kutilma ham edi. U davlat tomonidan tan olinishni, o‘zining “kerakli” ekanini his qilishni xohlashi yaqqol sezilib turadi. Kitobda umid xat va xoʻroz koʻrinishida tasvirlanadi…
Bu asari orqali Gabriel Garsia Markes Janubiy Amerika davlatlaridagi insonlarning oʻsha davrdagi kayfiyatini, hukumatlarning ularni qanchalar yolgʻizlatib qoʻyganini, vatanparvarlik hissining oyoq-osti boʻlishiga qanday yoʻl ochib berganini ham koʻrsatib bergandek, nazarimda.
Asarning menga yoqqan yana bir jihati esa inson har doim qalban yolgʻiz ekani, bu hisni hech nima, bola, xotin yoki doʻstlar ham arita olmasligi haqidagi gʻoyasi boʻldi. Shuning uchun ham odamlar doimo nimanidir kutishini, ongida qandaydir oʻzgarishni orzu qilishi, unga umid bogʻlashini Gabriel Garsia Markes tushunarli tahlil qilib berolgan deb oʻylayman.
➡️@qora_yigit
