فصلنامه خاطرات سیاسی
سایت فصلنامه خاطرات سیاسی :
www.khsmag.ir
www.khsmag.ir
TGlist reytingi
0
0
TuriOmmaviy
Tekshirish
TekshirilmaganIshonchnoma
ShubhaliJoylashuv
TilBoshqa
Kanal yaratilgan sanaГруд 25, 2020
TGlist-ga qo'shildi
Квіт 10, 2025"فصلنامه خاطرات سیاسی" guruhidagi so'nggi postlar
09.04.202520:34
فرازهایی از سرمقاله بیست و هفتمین شماره فصلنامه خاطرات سیاسی، به قلم حسن اکبری بیرق
*پرسش اصلی باید این می‌بود که این «وفاق» و «ترک دعوا» که از زبان رئیس‌جمهور فرونمی‌افتاد، چه معنا و مبنایی داشت. وفاق، متعلَّقی دارد که نپرداختن بدان، نه‌تنها واژه را بی‌اثر می‌سازد، بلکه مفهوم آن را چنان مبتذل و بی‌معنا می‌کند که دیگر پرداختن به آن را مشمئزکننده می‌سازد؛ امری رایج برای تغییر و تبدیل معنای واژگان در تاریخ جمهوری‌اسلامی، که مصادیق فراوانی برای آن می‌توان ذکر کرد.
*آن چندمیلیون‌نفری که ملامت رفقا را به جان خریدند و در انتخابات شرکت کردند و به پزشکیان رأی دادند، درواقع او را به جنگ‌ودعوای کسانی فرستادند که در چنددهه گذشته، با اِعمال سیاست‌های تنگ نظرانه، خون ملّت را در شیشه کرده و حسرت یک روز زندگی معمولی را بر دل آنان نهادند؛ همانان که با ستیزه‌جویی با جهان و جهانیان، منابع این مرزبوم را هدردادند و موجبات تحریم‌های ظالمانه و کمرشکن را فراهم کردند؛ در یک کلام، هواداران پزشکیان به زبان بی‌زبانی از او خواستند که بر سر حقوق ملّت و عزّت دولت و اعتبار کشور، پای فِشُرَد و حتی تا پای جان مقاومت و دعوا کند.
*دولت توسعه‌محور پزشکیان چگونه می‌تواند با گروه‌هایی در بدنه قدرت وفاق نماید که از بیخ و بن به توسعه اعتقادی نداشته حتی از تلفّظِ لفظ آن اِبا دارند و حدّاکثر، پیشرفت اسلامی- شیعی را مطمح نظر خود کرده‌اند؟
*امروز، نظام جمهوری‌اسلامی‌ایران بر یک دوراهی تعیین‌کننده قرارگرفته‌است؛ یا پیوستن عزّتمند به جامعه جهانی و تعامل راهگشا برای توسعه ایران با قدرت‌های بزرگ و یا ادامه وضع اسفبار فعلی که معلوم نیست به کجا بیانجامد. پزشکیانی که با همین راهبرد، کابینه خود را چیده‌بود، ظاهراً در هزارتوی بلوک‌های قدرت و ثروت حاکمیّت، که منفعت خود را در جنگ و ستیزه با مردم در داخل و دولت‌های غربی در خارج می‌دانند، گیر افتاده‌است و نه راه پس دارد و نه راه پیش. آیا او بازهم خوش‌خیالانه به راه خود ادامه می‌دهد یا به فکر وفای به عهدی است که گردنش را به‌پای آن گرو گذاشته‌است؟
@Political_Quarterly
*پرسش اصلی باید این می‌بود که این «وفاق» و «ترک دعوا» که از زبان رئیس‌جمهور فرونمی‌افتاد، چه معنا و مبنایی داشت. وفاق، متعلَّقی دارد که نپرداختن بدان، نه‌تنها واژه را بی‌اثر می‌سازد، بلکه مفهوم آن را چنان مبتذل و بی‌معنا می‌کند که دیگر پرداختن به آن را مشمئزکننده می‌سازد؛ امری رایج برای تغییر و تبدیل معنای واژگان در تاریخ جمهوری‌اسلامی، که مصادیق فراوانی برای آن می‌توان ذکر کرد.
*آن چندمیلیون‌نفری که ملامت رفقا را به جان خریدند و در انتخابات شرکت کردند و به پزشکیان رأی دادند، درواقع او را به جنگ‌ودعوای کسانی فرستادند که در چنددهه گذشته، با اِعمال سیاست‌های تنگ نظرانه، خون ملّت را در شیشه کرده و حسرت یک روز زندگی معمولی را بر دل آنان نهادند؛ همانان که با ستیزه‌جویی با جهان و جهانیان، منابع این مرزبوم را هدردادند و موجبات تحریم‌های ظالمانه و کمرشکن را فراهم کردند؛ در یک کلام، هواداران پزشکیان به زبان بی‌زبانی از او خواستند که بر سر حقوق ملّت و عزّت دولت و اعتبار کشور، پای فِشُرَد و حتی تا پای جان مقاومت و دعوا کند.
*دولت توسعه‌محور پزشکیان چگونه می‌تواند با گروه‌هایی در بدنه قدرت وفاق نماید که از بیخ و بن به توسعه اعتقادی نداشته حتی از تلفّظِ لفظ آن اِبا دارند و حدّاکثر، پیشرفت اسلامی- شیعی را مطمح نظر خود کرده‌اند؟
*امروز، نظام جمهوری‌اسلامی‌ایران بر یک دوراهی تعیین‌کننده قرارگرفته‌است؛ یا پیوستن عزّتمند به جامعه جهانی و تعامل راهگشا برای توسعه ایران با قدرت‌های بزرگ و یا ادامه وضع اسفبار فعلی که معلوم نیست به کجا بیانجامد. پزشکیانی که با همین راهبرد، کابینه خود را چیده‌بود، ظاهراً در هزارتوی بلوک‌های قدرت و ثروت حاکمیّت، که منفعت خود را در جنگ و ستیزه با مردم در داخل و دولت‌های غربی در خارج می‌دانند، گیر افتاده‌است و نه راه پس دارد و نه راه پیش. آیا او بازهم خوش‌خیالانه به راه خود ادامه می‌دهد یا به فکر وفای به عهدی است که گردنش را به‌پای آن گرو گذاشته‌است؟
@Political_Quarterly
09.04.202520:25
متن کامل سرمقاله شماره ۲۷ فصلنامه خاطرات سیاسی(زمستان ۱۴۰۳)
وفاق؟!
تمام شد، رفت!
دالّ مرکزی و کلیدواژه تکراری مسعود پزشکیان در کارزار ریاست‌جمهوری گذشته، جمله «دعوا نکنیم!» بود. محور وعده‌های انتخاباتی او نیز حرفِ دلِ اکثریّت قریب به اتفاق کاربران اینترنت، یعنی رفع فیلترینگ، و مطالبه عقلایی بیشینه خواصّ و عوامِ شهروندان ایران، یعنی ورود به روند مذاکره و ارتباط با جامعۀ جهانی و کشورهای قدرتمند از جمله ایالات‌متّحده‌امریکا بود. البته موتیف دیگری که در فحوای سخنان وی، به عنوان برنامه، فراوان شنیده می‌شد، اجرای سیاست‌های ابلاغی از سوی رهبری بود. نکته جالب ماجرا این است که بیش از نیمی از شهروندان واجد حق رأی، گوششان نه بدهکار حرف‌‌های پزشکیان بود، نه رقبایش و اصولا نهاد انتخابات را نادیده گرفتند و پای صندوق‌های رأی نرفتند؛ آنهاهم که آمدند و پزشکیان را بر رقیبان پرشمارش ترجیح دادند، دوست‌تر داشتند شعارهای اصلاح‌طلبانه و آشتی‌جویانه او را بشنوند، نه الفاظ ولایتمدارانه وی را که به‌مراتب تندتر از لفّاظی‌های حریفان اصولگرا و پایداری‌چی وی بود.....
https://t.me/Political_Quarterly
وفاق؟!
تمام شد، رفت!
دالّ مرکزی و کلیدواژه تکراری مسعود پزشکیان در کارزار ریاست‌جمهوری گذشته، جمله «دعوا نکنیم!» بود. محور وعده‌های انتخاباتی او نیز حرفِ دلِ اکثریّت قریب به اتفاق کاربران اینترنت، یعنی رفع فیلترینگ، و مطالبه عقلایی بیشینه خواصّ و عوامِ شهروندان ایران، یعنی ورود به روند مذاکره و ارتباط با جامعۀ جهانی و کشورهای قدرتمند از جمله ایالات‌متّحده‌امریکا بود. البته موتیف دیگری که در فحوای سخنان وی، به عنوان برنامه، فراوان شنیده می‌شد، اجرای سیاست‌های ابلاغی از سوی رهبری بود. نکته جالب ماجرا این است که بیش از نیمی از شهروندان واجد حق رأی، گوششان نه بدهکار حرف‌‌های پزشکیان بود، نه رقبایش و اصولا نهاد انتخابات را نادیده گرفتند و پای صندوق‌های رأی نرفتند؛ آنهاهم که آمدند و پزشکیان را بر رقیبان پرشمارش ترجیح دادند، دوست‌تر داشتند شعارهای اصلاح‌طلبانه و آشتی‌جویانه او را بشنوند، نه الفاظ ولایتمدارانه وی را که به‌مراتب تندتر از لفّاظی‌های حریفان اصولگرا و پایداری‌چی وی بود.....
https://t.me/Political_Quarterly
09.04.202520:07
فهرست مطالب شماره ۲۷ فصلنامه خاطرات سیاسی
https://www.instagram.com/p/DIMqDsMMfBS/?igsh=MWl0c2lybHJ5MGFzbQ==
https://t.me/Political_Quarterly
https://www.instagram.com/p/DIMqDsMMfBS/?igsh=MWl0c2lybHJ5MGFzbQ==
https://t.me/Political_Quarterly
08.04.202515:45
انتشار شماره ۲۷ خاطرات سیاسی
بیست و هفتمین شماره فصلنامه خاطرات سیاسی (زمستان ۱۴:۳)، منتشر شد. در این شماره به موضوعاتی همچون رابطه ایران و آمریکا و پیامدهای راهیابی دوباره دونالد ترامپ به کاخ سفید و نیز جنبه‌های مختلف ترور مقامات قضایی ایران در سال گذشته پرداخته شده است.
بحث و برسی درباره نظریه مشروطه نوین از دیگر پرونده‌های شماره ۲۷ این نشریه سه زبانه است.
فصلنامه خاطرات سیاسی را که به مدیریت احمد حکیمی‌پور و سردبیری حسن اکبری بیرق منتشر می‌شود از کتابفروشی و روزنامه فروشی‌های معتبر و سایت طاقچه می توانید تهیه نمایید، یا آبونه شوید.
http://www.khsmag.ir
https://t.me/Political_Quarterly
بیست و هفتمین شماره فصلنامه خاطرات سیاسی (زمستان ۱۴:۳)، منتشر شد. در این شماره به موضوعاتی همچون رابطه ایران و آمریکا و پیامدهای راهیابی دوباره دونالد ترامپ به کاخ سفید و نیز جنبه‌های مختلف ترور مقامات قضایی ایران در سال گذشته پرداخته شده است.
بحث و برسی درباره نظریه مشروطه نوین از دیگر پرونده‌های شماره ۲۷ این نشریه سه زبانه است.
فصلنامه خاطرات سیاسی را که به مدیریت احمد حکیمی‌پور و سردبیری حسن اکبری بیرق منتشر می‌شود از کتابفروشی و روزنامه فروشی‌های معتبر و سایت طاقچه می توانید تهیه نمایید، یا آبونه شوید.
http://www.khsmag.ir
https://t.me/Political_Quarterly
05.04.202519:03
هتاکی رسایی به آقای کروبی شرم آور است
محمدتقی فاضل میبدی
فلک به مردم نادان دهد زمام مراد/.
تو اهل فضلی و دانش همین گناهت بس/
جای تاسف است کسانی مانند آقای رسایی که منطقی جز فحش و هتاکی در راستای کار خود ندارند، در مجلس به عنوان نماینده مردم نشسته اند.
پرواضح است که این، به اصطلاح، نمایندگان زیر ده درصد، نماینده واقعی مردم نیستند و بر صندلی انتصابی نشسته اند.
دریغ این که شورای نگهبان در دوره پیش، این آقا را به خاطر پاره ای مسایل رد صلاحیت کرد، اما در این دوره تایید صلاحیت شد و کمترین رای تهران را نصیب خود کرد. و تا کنون در مجلس رسالتی جز حمله و هتاکی به مسئولان دلسوز نظام نداشته و اخیرا شاهد هتاکی ایشان به آقای کروبی بودیم، که شرم آوراست.
اگر با بیانیه آقای کروبی مشکل داری ، و منطقی برای گفتن و پاسخ دادن نداری، چرابه جای سکوت هتاکی می کنی؟
کاش در حوزه کمی دانش اخلاق آموخته بودی و به جای گفتگو هیاهو نمی کردی.
از سیئات شما همین بس که در دولت اسبق گروهی خودسر را درحمله به سفارت انگلستان همراهی کردی و یک میلیون پوند خسارت بر کشور وارد کردی.
باحمله های زشت خود، کسی مانند دکتر ظریف را از چرخه نظام بیرون کردی تاراه را برای کاسبان تحربم بازکنی و یا دولت چهاردهم را به شکست بکشانی.
هروقت امثال رسایی را در مجلس و یا در صدا و سیما می بینم ، که به افراد دلسوز وکاردان نظام حمله می کنند، این بیت حافظ در ذهنم خطور می کند:
همای گو مفکن سایه شرف هرگز/
در آن دیار که طوطی کم از زغن باشد/
https://t.me/Political_Quarterly
محمدتقی فاضل میبدی
فلک به مردم نادان دهد زمام مراد/.
تو اهل فضلی و دانش همین گناهت بس/
جای تاسف است کسانی مانند آقای رسایی که منطقی جز فحش و هتاکی در راستای کار خود ندارند، در مجلس به عنوان نماینده مردم نشسته اند.
پرواضح است که این، به اصطلاح، نمایندگان زیر ده درصد، نماینده واقعی مردم نیستند و بر صندلی انتصابی نشسته اند.
دریغ این که شورای نگهبان در دوره پیش، این آقا را به خاطر پاره ای مسایل رد صلاحیت کرد، اما در این دوره تایید صلاحیت شد و کمترین رای تهران را نصیب خود کرد. و تا کنون در مجلس رسالتی جز حمله و هتاکی به مسئولان دلسوز نظام نداشته و اخیرا شاهد هتاکی ایشان به آقای کروبی بودیم، که شرم آوراست.
اگر با بیانیه آقای کروبی مشکل داری ، و منطقی برای گفتن و پاسخ دادن نداری، چرابه جای سکوت هتاکی می کنی؟
کاش در حوزه کمی دانش اخلاق آموخته بودی و به جای گفتگو هیاهو نمی کردی.
از سیئات شما همین بس که در دولت اسبق گروهی خودسر را درحمله به سفارت انگلستان همراهی کردی و یک میلیون پوند خسارت بر کشور وارد کردی.
باحمله های زشت خود، کسی مانند دکتر ظریف را از چرخه نظام بیرون کردی تاراه را برای کاسبان تحربم بازکنی و یا دولت چهاردهم را به شکست بکشانی.
هروقت امثال رسایی را در مجلس و یا در صدا و سیما می بینم ، که به افراد دلسوز وکاردان نظام حمله می کنند، این بیت حافظ در ذهنم خطور می کند:
همای گو مفکن سایه شرف هرگز/
در آن دیار که طوطی کم از زغن باشد/
https://t.me/Political_Quarterly
Repost qilingan:
سیاست نگار
03.04.202521:18
مطالبات مدنی
در هیاهوی منازعات بین‌المللی
حسن اکبری بیرق
بعد از واقعه سقوط بالگرد رئیس دولت سیزدهم و همراهان در جنگل های ورزقان و روی کار آمدن دکتر پزشکیان با وعده هایی امیدوار کننده، بخش خوش بین جامعه مدنی ایران به همین مقدارِ رفع فیلتر و برچیده شدن گشت به اصطلاح ارشاد(الحاد) ، دلخوش گشت و در انتظار تنفیذ و تحلیف و چینش کابینه چهاردهم نشست تا بلکه از دولت به دولت فرجی باشد و اندکی از عُسر و حرج مردم، کاسته شود. اما گویا در مقدّرات الهی و مشیّت ربوبی، روزی برای پایین رفتن آب خوش از گلوی این ملّت بی‌نوا، تعیین و نگاشته نشده است؛ تحلیف همان بود و انفجار در خوابگه اسماعیل هنیه همان و بلواها و اتفاقات ناخوشایند در پی آن. با بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید نیز بخت و اقبال این پزشک معالج، گُل بود، به سبزه نیز آراسته شد! البته یک کورسوی امید و نوری در ظلمات انتهای این تونل، هنوز باقی بود: وعده پزشکیان برای تعامل با جهان و عزم ترامپ برای توافق با ایران. در ابتدا لفاظی های طرفین، نوید آن می‌داد که سرانجام این طلسم قریب به نیم قرنه شکسته شود و گفتگوهای جدّی و مستقیمی بین ایالات متحده امریکا و جمهوری اسلامی ایران درگیرد و گرهی از کار فروبسته این سرزمین و مردمان آن بازشود. اما به هزارویک دلیل آشنا و یک علّت دیرپا، که پرداختن بدان از حوصله این مقال بیرون است، این بار نیز این قفل، ناگشوده ماند.
این که سرنوشت دشمنی بین این دو کشورِ عضو سازمان ملل در نهایت به کجا بیانجامد، موضوع این نوشتار نیست؛ بلکه بیشتر، اشاره به سرنوشت وعده هایی است که در رقابت های انتخاباتی به شهروندان ایرانی داده شد و از صد یکی به جا نیامد. بی تردید رفع و حذف این فیلترینگ غیرمنطقی، ضدّملی و آزارگرانه و سادیسمی، یا گشایش فضای فرهنگی و بازگرداندن آرامش به جامعه علمی و هنری و پرداختن جدّی به معضلات اجتماعی و رسیدگی عاجل به بحران های زیست محیطی، هیچکدام به ضرورت و فوریّت برطرف کردن سایه جنگ از سر این مُلک و ملّت نیست؛ اما نکته غم انگیز و در عین حال تکراری در تاریخ جمهوری اسلامی، پشت کردن بسیاری از دولت ها به بسیاری از این مسائل به بهانه جنگ یا احتمال جنگ بوده است و از این روست که هرگز مشکلات اینجا و اکنون شهروندان ایران، در صدر فهرست کاربرگ اجرائی حاکمان نبوده است و پرداختن بدانان همواره به دلیل «شرایط حسّاس کنونی» به عهده تعویق افتاده است و همیشه مطالبات مدنی ایرانیان در هیاهوی جنگ و غبار جدال با بیگانگان، گم شده و در محاق خاموشی و فراموشی رفته است.
آنان که به پزشکیان رأی دادند، حتی همان بزرگان که از قاطبۀ ملّت، به استدعا و التماس و ریش گرو گذاشتن برای وی رأی جمع کرده و سرمایه اجتماعی خود را در طبق اخلاص نهادند، نیک می دانستند که ساختار پیچیده حکومت و هسته سخت قدرت در نظام جمهوری اسلامی ایران، فرصت کارهای خطیر و رخصت تصمیم های بزرگ را به هیچ رئیس جمهوری نداده است؛ حتی به بزرگمردانی چون هاشمی(رحمه الله علیه) و روحانی(سلّمَهُ الله) فضای کافی برای تحقق ایده های بلندپروازانه و برنامه های دوراندیشانه و توسعه محورشان داده نشده است. اینها همه درست، اما دیگر دستور رفع فیلتر از اینترنت که برخی پلتفرم های آن به رأی قاضیانی بدنام، مسدود شده است، قطعاً از هر رئیس دولتی بر می آید؛ به شرط آن که عزمی قاطع داشته باشد. این که دولت چهاردهم، با ابرچالش هایی کلان درگیر است که کیان این دولت-ملت را تهدید می کند، کاملا قابل درک است؛ اما این که چرا از صدور فرامین اجرائی خُرد اما پربرکت، از جنس همان ها که ترامپ در آغازین روز کاریش صادر کرد، عاجز است و یا دریغ می ورزد، به هیچ وجه قابل درک نیست.
حال که پزشکیان به اذعان و اعتراف خود، نمی تواند به وعده انتخاباتی و باور و عقیده شخصی خویش، یعنی تعامل و گفتگو با قدرت های بزرگ جهانی عمل نماید، دستکم می تواند در این غوغای مذاکره و عدم مذاکره و جنگ و صلح هسته ای و... که در آن نه سر پیاز است ونه ته پیاز، با اتخاذ تصمیماتی خُرد در چارچوب اختیارات مصرح رئیس جمهور در قانون اساسی، و پافشاری برای اجرای آنها، جامعه مدنی ایران را ذرّه ای به حال و آینده امیدوار نماید؛ تصمیماتی که از برچیدن بساط چند آشوبگر غوغاسالار از جلوی مجلس و تعلیق شبه قانون موسوم به عفاف و حجاب، به مراتب آسان تر است.
https://t.me/siaasatnegaar
در هیاهوی منازعات بین‌المللی
حسن اکبری بیرق
بعد از واقعه سقوط بالگرد رئیس دولت سیزدهم و همراهان در جنگل های ورزقان و روی کار آمدن دکتر پزشکیان با وعده هایی امیدوار کننده، بخش خوش بین جامعه مدنی ایران به همین مقدارِ رفع فیلتر و برچیده شدن گشت به اصطلاح ارشاد(الحاد) ، دلخوش گشت و در انتظار تنفیذ و تحلیف و چینش کابینه چهاردهم نشست تا بلکه از دولت به دولت فرجی باشد و اندکی از عُسر و حرج مردم، کاسته شود. اما گویا در مقدّرات الهی و مشیّت ربوبی، روزی برای پایین رفتن آب خوش از گلوی این ملّت بی‌نوا، تعیین و نگاشته نشده است؛ تحلیف همان بود و انفجار در خوابگه اسماعیل هنیه همان و بلواها و اتفاقات ناخوشایند در پی آن. با بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید نیز بخت و اقبال این پزشک معالج، گُل بود، به سبزه نیز آراسته شد! البته یک کورسوی امید و نوری در ظلمات انتهای این تونل، هنوز باقی بود: وعده پزشکیان برای تعامل با جهان و عزم ترامپ برای توافق با ایران. در ابتدا لفاظی های طرفین، نوید آن می‌داد که سرانجام این طلسم قریب به نیم قرنه شکسته شود و گفتگوهای جدّی و مستقیمی بین ایالات متحده امریکا و جمهوری اسلامی ایران درگیرد و گرهی از کار فروبسته این سرزمین و مردمان آن بازشود. اما به هزارویک دلیل آشنا و یک علّت دیرپا، که پرداختن بدان از حوصله این مقال بیرون است، این بار نیز این قفل، ناگشوده ماند.
این که سرنوشت دشمنی بین این دو کشورِ عضو سازمان ملل در نهایت به کجا بیانجامد، موضوع این نوشتار نیست؛ بلکه بیشتر، اشاره به سرنوشت وعده هایی است که در رقابت های انتخاباتی به شهروندان ایرانی داده شد و از صد یکی به جا نیامد. بی تردید رفع و حذف این فیلترینگ غیرمنطقی، ضدّملی و آزارگرانه و سادیسمی، یا گشایش فضای فرهنگی و بازگرداندن آرامش به جامعه علمی و هنری و پرداختن جدّی به معضلات اجتماعی و رسیدگی عاجل به بحران های زیست محیطی، هیچکدام به ضرورت و فوریّت برطرف کردن سایه جنگ از سر این مُلک و ملّت نیست؛ اما نکته غم انگیز و در عین حال تکراری در تاریخ جمهوری اسلامی، پشت کردن بسیاری از دولت ها به بسیاری از این مسائل به بهانه جنگ یا احتمال جنگ بوده است و از این روست که هرگز مشکلات اینجا و اکنون شهروندان ایران، در صدر فهرست کاربرگ اجرائی حاکمان نبوده است و پرداختن بدانان همواره به دلیل «شرایط حسّاس کنونی» به عهده تعویق افتاده است و همیشه مطالبات مدنی ایرانیان در هیاهوی جنگ و غبار جدال با بیگانگان، گم شده و در محاق خاموشی و فراموشی رفته است.
آنان که به پزشکیان رأی دادند، حتی همان بزرگان که از قاطبۀ ملّت، به استدعا و التماس و ریش گرو گذاشتن برای وی رأی جمع کرده و سرمایه اجتماعی خود را در طبق اخلاص نهادند، نیک می دانستند که ساختار پیچیده حکومت و هسته سخت قدرت در نظام جمهوری اسلامی ایران، فرصت کارهای خطیر و رخصت تصمیم های بزرگ را به هیچ رئیس جمهوری نداده است؛ حتی به بزرگمردانی چون هاشمی(رحمه الله علیه) و روحانی(سلّمَهُ الله) فضای کافی برای تحقق ایده های بلندپروازانه و برنامه های دوراندیشانه و توسعه محورشان داده نشده است. اینها همه درست، اما دیگر دستور رفع فیلتر از اینترنت که برخی پلتفرم های آن به رأی قاضیانی بدنام، مسدود شده است، قطعاً از هر رئیس دولتی بر می آید؛ به شرط آن که عزمی قاطع داشته باشد. این که دولت چهاردهم، با ابرچالش هایی کلان درگیر است که کیان این دولت-ملت را تهدید می کند، کاملا قابل درک است؛ اما این که چرا از صدور فرامین اجرائی خُرد اما پربرکت، از جنس همان ها که ترامپ در آغازین روز کاریش صادر کرد، عاجز است و یا دریغ می ورزد، به هیچ وجه قابل درک نیست.
حال که پزشکیان به اذعان و اعتراف خود، نمی تواند به وعده انتخاباتی و باور و عقیده شخصی خویش، یعنی تعامل و گفتگو با قدرت های بزرگ جهانی عمل نماید، دستکم می تواند در این غوغای مذاکره و عدم مذاکره و جنگ و صلح هسته ای و... که در آن نه سر پیاز است ونه ته پیاز، با اتخاذ تصمیماتی خُرد در چارچوب اختیارات مصرح رئیس جمهور در قانون اساسی، و پافشاری برای اجرای آنها، جامعه مدنی ایران را ذرّه ای به حال و آینده امیدوار نماید؛ تصمیماتی که از برچیدن بساط چند آشوبگر غوغاسالار از جلوی مجلس و تعلیق شبه قانون موسوم به عفاف و حجاب، به مراتب آسان تر است.
https://t.me/siaasatnegaar
Repost qilingan:
دیدارنیوز
31.03.202516:48
🔹منان رئیسی، نماینده مجلس در مورد قانون حجاب:
🔹 امیدوارم شورای عالی امنیت ملی فهم این موضوع را داشته باشد که اگر بخواهد به این قصه ادامه دهد، هسته سخت نظام ناامید می‌شوند
🔹اگر هسته سخت نظام ناامید و جدا شوند، رحم الله من یقرا فاتحه مع الصلوات
#دیدار_نیوز
didarnews.ir
@didarnews1| @didarnewsir
🔹 امیدوارم شورای عالی امنیت ملی فهم این موضوع را داشته باشد که اگر بخواهد به این قصه ادامه دهد، هسته سخت نظام ناامید می‌شوند
🔹اگر هسته سخت نظام ناامید و جدا شوند، رحم الله من یقرا فاتحه مع الصلوات
#دیدار_نیوز
didarnews.ir
@didarnews1| @didarnewsir
Repost qilingan:
Azadi | آزادی
20.03.202511:08
🔴 جزئیات نامه ترامپ از زبان عراقچی
سید عباس عراقچی: نامه ترامپ به رهبری بیشتر جنبه تهدید دارد، ولی فرصت‌هایی را نیز به اصطلاح ادعا می‌کند که وجود دارد.
@SepehrAzadi
سید عباس عراقچی: نامه ترامپ به رهبری بیشتر جنبه تهدید دارد، ولی فرصت‌هایی را نیز به اصطلاح ادعا می‌کند که وجود دارد.
@SepehrAzadi
Repost qilingan:
جنگ پژوهی🪖
18.03.202520:53
و اما در باب عوام نادان :
عوام هیچوقت طرفدار دانایی نیست. عوام هیجان، شارلاتان و شعار دوست دارد. بطور مثال در کشور ما یک شخصیت قهرمان بنام دکتر محمد مصدق داریم که پروژه "ملی شدن صنعت نفت" را فدای کیش شخصیت خودش کرد. باعث کودتای ۲۸ مرداد و بازگشت شاه متواری ایران شد. استبداد جایگزین مشروطه سلطنتی شد که در نهایت به حکومت مذهبی منجر شد.
در مقابل قوام السلطنه را داریم که که فقط یکی از خدمات او به ایران ؛ ماجرای فریب استالین و خروج ارتش سرخ از ایران بود. که بهمین دلیل آذربایجان و کردستان از ایران جدا نشدند و تجزیه طلبان مورد حمایت شوروی منحل گشتند.
اما قوام در تاریخ عوام فحش می‌خورد(اگر اصلا او را بشناسند) و مصدق همچنان قهرمان است!
سیاست خارجی و اهداف استراتژیک نباید بر اساس رضایت عوام تنظیم شود. بلکه عوام هستند که باید خودشان را با دانایان تنظیم کنند.
@updateworlddnews
عوام هیچوقت طرفدار دانایی نیست. عوام هیجان، شارلاتان و شعار دوست دارد. بطور مثال در کشور ما یک شخصیت قهرمان بنام دکتر محمد مصدق داریم که پروژه "ملی شدن صنعت نفت" را فدای کیش شخصیت خودش کرد. باعث کودتای ۲۸ مرداد و بازگشت شاه متواری ایران شد. استبداد جایگزین مشروطه سلطنتی شد که در نهایت به حکومت مذهبی منجر شد.
در مقابل قوام السلطنه را داریم که که فقط یکی از خدمات او به ایران ؛ ماجرای فریب استالین و خروج ارتش سرخ از ایران بود. که بهمین دلیل آذربایجان و کردستان از ایران جدا نشدند و تجزیه طلبان مورد حمایت شوروی منحل گشتند.
اما قوام در تاریخ عوام فحش می‌خورد(اگر اصلا او را بشناسند) و مصدق همچنان قهرمان است!
سیاست خارجی و اهداف استراتژیک نباید بر اساس رضایت عوام تنظیم شود. بلکه عوام هستند که باید خودشان را با دانایان تنظیم کنند.
@updateworlddnews
09.04.202520:07
فهرست مطالب شماره ۲۷ فصلنامه خاطرات سیاسی
https://www.instagram.com/p/DIMqDsMMfBS/?igsh=MWl0c2lybHJ5MGFzbQ==
https://t.me/Political_Quarterly
https://www.instagram.com/p/DIMqDsMMfBS/?igsh=MWl0c2lybHJ5MGFzbQ==
https://t.me/Political_Quarterly
08.04.202515:45
انتشار شماره ۲۷ خاطرات سیاسی
بیست و هفتمین شماره فصلنامه خاطرات سیاسی (زمستان ۱۴:۳)، منتشر شد. در این شماره به موضوعاتی همچون رابطه ایران و آمریکا و پیامدهای راهیابی دوباره دونالد ترامپ به کاخ سفید و نیز جنبه‌های مختلف ترور مقامات قضایی ایران در سال گذشته پرداخته شده است.
بحث و برسی درباره نظریه مشروطه نوین از دیگر پرونده‌های شماره ۲۷ این نشریه سه زبانه است.
فصلنامه خاطرات سیاسی را که به مدیریت احمد حکیمی‌پور و سردبیری حسن اکبری بیرق منتشر می‌شود از کتابفروشی و روزنامه فروشی‌های معتبر و سایت طاقچه می توانید تهیه نمایید، یا آبونه شوید.
http://www.khsmag.ir
https://t.me/Political_Quarterly
بیست و هفتمین شماره فصلنامه خاطرات سیاسی (زمستان ۱۴:۳)، منتشر شد. در این شماره به موضوعاتی همچون رابطه ایران و آمریکا و پیامدهای راهیابی دوباره دونالد ترامپ به کاخ سفید و نیز جنبه‌های مختلف ترور مقامات قضایی ایران در سال گذشته پرداخته شده است.
بحث و برسی درباره نظریه مشروطه نوین از دیگر پرونده‌های شماره ۲۷ این نشریه سه زبانه است.
فصلنامه خاطرات سیاسی را که به مدیریت احمد حکیمی‌پور و سردبیری حسن اکبری بیرق منتشر می‌شود از کتابفروشی و روزنامه فروشی‌های معتبر و سایت طاقچه می توانید تهیه نمایید، یا آبونه شوید.
http://www.khsmag.ir
https://t.me/Political_Quarterly
Repost qilingan:سیاست نگار
03.04.202521:18
مطالبات مدنی
در هیاهوی منازعات بین‌المللی
حسن اکبری بیرق
بعد از واقعه سقوط بالگرد رئیس دولت سیزدهم و همراهان در جنگل های ورزقان و روی کار آمدن دکتر پزشکیان با وعده هایی امیدوار کننده، بخش خوش بین جامعه مدنی ایران به همین مقدارِ رفع فیلتر و برچیده شدن گشت به اصطلاح ارشاد(الحاد) ، دلخوش گشت و در انتظار تنفیذ و تحلیف و چینش کابینه چهاردهم نشست تا بلکه از دولت به دولت فرجی باشد و اندکی از عُسر و حرج مردم، کاسته شود. اما گویا در مقدّرات الهی و مشیّت ربوبی، روزی برای پایین رفتن آب خوش از گلوی این ملّت بی‌نوا، تعیین و نگاشته نشده است؛ تحلیف همان بود و انفجار در خوابگه اسماعیل هنیه همان و بلواها و اتفاقات ناخوشایند در پی آن. با بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید نیز بخت و اقبال این پزشک معالج، گُل بود، به سبزه نیز آراسته شد! البته یک کورسوی امید و نوری در ظلمات انتهای این تونل، هنوز باقی بود: وعده پزشکیان برای تعامل با جهان و عزم ترامپ برای توافق با ایران. در ابتدا لفاظی های طرفین، نوید آن می‌داد که سرانجام این طلسم قریب به نیم قرنه شکسته شود و گفتگوهای جدّی و مستقیمی بین ایالات متحده امریکا و جمهوری اسلامی ایران درگیرد و گرهی از کار فروبسته این سرزمین و مردمان آن بازشود. اما به هزارویک دلیل آشنا و یک علّت دیرپا، که پرداختن بدان از حوصله این مقال بیرون است، این بار نیز این قفل، ناگشوده ماند.
این که سرنوشت دشمنی بین این دو کشورِ عضو سازمان ملل در نهایت به کجا بیانجامد، موضوع این نوشتار نیست؛ بلکه بیشتر، اشاره به سرنوشت وعده هایی است که در رقابت های انتخاباتی به شهروندان ایرانی داده شد و از صد یکی به جا نیامد. بی تردید رفع و حذف این فیلترینگ غیرمنطقی، ضدّملی و آزارگرانه و سادیسمی، یا گشایش فضای فرهنگی و بازگرداندن آرامش به جامعه علمی و هنری و پرداختن جدّی به معضلات اجتماعی و رسیدگی عاجل به بحران های زیست محیطی، هیچکدام به ضرورت و فوریّت برطرف کردن سایه جنگ از سر این مُلک و ملّت نیست؛ اما نکته غم انگیز و در عین حال تکراری در تاریخ جمهوری اسلامی، پشت کردن بسیاری از دولت ها به بسیاری از این مسائل به بهانه جنگ یا احتمال جنگ بوده است و از این روست که هرگز مشکلات اینجا و اکنون شهروندان ایران، در صدر فهرست کاربرگ اجرائی حاکمان نبوده است و پرداختن بدانان همواره به دلیل «شرایط حسّاس کنونی» به عهده تعویق افتاده است و همیشه مطالبات مدنی ایرانیان در هیاهوی جنگ و غبار جدال با بیگانگان، گم شده و در محاق خاموشی و فراموشی رفته است.
آنان که به پزشکیان رأی دادند، حتی همان بزرگان که از قاطبۀ ملّت، به استدعا و التماس و ریش گرو گذاشتن برای وی رأی جمع کرده و سرمایه اجتماعی خود را در طبق اخلاص نهادند، نیک می دانستند که ساختار پیچیده حکومت و هسته سخت قدرت در نظام جمهوری اسلامی ایران، فرصت کارهای خطیر و رخصت تصمیم های بزرگ را به هیچ رئیس جمهوری نداده است؛ حتی به بزرگمردانی چون هاشمی(رحمه الله علیه) و روحانی(سلّمَهُ الله) فضای کافی برای تحقق ایده های بلندپروازانه و برنامه های دوراندیشانه و توسعه محورشان داده نشده است. اینها همه درست، اما دیگر دستور رفع فیلتر از اینترنت که برخی پلتفرم های آن به رأی قاضیانی بدنام، مسدود شده است، قطعاً از هر رئیس دولتی بر می آید؛ به شرط آن که عزمی قاطع داشته باشد. این که دولت چهاردهم، با ابرچالش هایی کلان درگیر است که کیان این دولت-ملت را تهدید می کند، کاملا قابل درک است؛ اما این که چرا از صدور فرامین اجرائی خُرد اما پربرکت، از جنس همان ها که ترامپ در آغازین روز کاریش صادر کرد، عاجز است و یا دریغ می ورزد، به هیچ وجه قابل درک نیست.
حال که پزشکیان به اذعان و اعتراف خود، نمی تواند به وعده انتخاباتی و باور و عقیده شخصی خویش، یعنی تعامل و گفتگو با قدرت های بزرگ جهانی عمل نماید، دستکم می تواند در این غوغای مذاکره و عدم مذاکره و جنگ و صلح هسته ای و... که در آن نه سر پیاز است ونه ته پیاز، با اتخاذ تصمیماتی خُرد در چارچوب اختیارات مصرح رئیس جمهور در قانون اساسی، و پافشاری برای اجرای آنها، جامعه مدنی ایران را ذرّه ای به حال و آینده امیدوار نماید؛ تصمیماتی که از برچیدن بساط چند آشوبگر غوغاسالار از جلوی مجلس و تعلیق شبه قانون موسوم به عفاف و حجاب، به مراتب آسان تر است.
https://t.me/siaasatnegaar
در هیاهوی منازعات بین‌المللی
حسن اکبری بیرق
بعد از واقعه سقوط بالگرد رئیس دولت سیزدهم و همراهان در جنگل های ورزقان و روی کار آمدن دکتر پزشکیان با وعده هایی امیدوار کننده، بخش خوش بین جامعه مدنی ایران به همین مقدارِ رفع فیلتر و برچیده شدن گشت به اصطلاح ارشاد(الحاد) ، دلخوش گشت و در انتظار تنفیذ و تحلیف و چینش کابینه چهاردهم نشست تا بلکه از دولت به دولت فرجی باشد و اندکی از عُسر و حرج مردم، کاسته شود. اما گویا در مقدّرات الهی و مشیّت ربوبی، روزی برای پایین رفتن آب خوش از گلوی این ملّت بی‌نوا، تعیین و نگاشته نشده است؛ تحلیف همان بود و انفجار در خوابگه اسماعیل هنیه همان و بلواها و اتفاقات ناخوشایند در پی آن. با بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید نیز بخت و اقبال این پزشک معالج، گُل بود، به سبزه نیز آراسته شد! البته یک کورسوی امید و نوری در ظلمات انتهای این تونل، هنوز باقی بود: وعده پزشکیان برای تعامل با جهان و عزم ترامپ برای توافق با ایران. در ابتدا لفاظی های طرفین، نوید آن می‌داد که سرانجام این طلسم قریب به نیم قرنه شکسته شود و گفتگوهای جدّی و مستقیمی بین ایالات متحده امریکا و جمهوری اسلامی ایران درگیرد و گرهی از کار فروبسته این سرزمین و مردمان آن بازشود. اما به هزارویک دلیل آشنا و یک علّت دیرپا، که پرداختن بدان از حوصله این مقال بیرون است، این بار نیز این قفل، ناگشوده ماند.
این که سرنوشت دشمنی بین این دو کشورِ عضو سازمان ملل در نهایت به کجا بیانجامد، موضوع این نوشتار نیست؛ بلکه بیشتر، اشاره به سرنوشت وعده هایی است که در رقابت های انتخاباتی به شهروندان ایرانی داده شد و از صد یکی به جا نیامد. بی تردید رفع و حذف این فیلترینگ غیرمنطقی، ضدّملی و آزارگرانه و سادیسمی، یا گشایش فضای فرهنگی و بازگرداندن آرامش به جامعه علمی و هنری و پرداختن جدّی به معضلات اجتماعی و رسیدگی عاجل به بحران های زیست محیطی، هیچکدام به ضرورت و فوریّت برطرف کردن سایه جنگ از سر این مُلک و ملّت نیست؛ اما نکته غم انگیز و در عین حال تکراری در تاریخ جمهوری اسلامی، پشت کردن بسیاری از دولت ها به بسیاری از این مسائل به بهانه جنگ یا احتمال جنگ بوده است و از این روست که هرگز مشکلات اینجا و اکنون شهروندان ایران، در صدر فهرست کاربرگ اجرائی حاکمان نبوده است و پرداختن بدانان همواره به دلیل «شرایط حسّاس کنونی» به عهده تعویق افتاده است و همیشه مطالبات مدنی ایرانیان در هیاهوی جنگ و غبار جدال با بیگانگان، گم شده و در محاق خاموشی و فراموشی رفته است.
آنان که به پزشکیان رأی دادند، حتی همان بزرگان که از قاطبۀ ملّت، به استدعا و التماس و ریش گرو گذاشتن برای وی رأی جمع کرده و سرمایه اجتماعی خود را در طبق اخلاص نهادند، نیک می دانستند که ساختار پیچیده حکومت و هسته سخت قدرت در نظام جمهوری اسلامی ایران، فرصت کارهای خطیر و رخصت تصمیم های بزرگ را به هیچ رئیس جمهوری نداده است؛ حتی به بزرگمردانی چون هاشمی(رحمه الله علیه) و روحانی(سلّمَهُ الله) فضای کافی برای تحقق ایده های بلندپروازانه و برنامه های دوراندیشانه و توسعه محورشان داده نشده است. اینها همه درست، اما دیگر دستور رفع فیلتر از اینترنت که برخی پلتفرم های آن به رأی قاضیانی بدنام، مسدود شده است، قطعاً از هر رئیس دولتی بر می آید؛ به شرط آن که عزمی قاطع داشته باشد. این که دولت چهاردهم، با ابرچالش هایی کلان درگیر است که کیان این دولت-ملت را تهدید می کند، کاملا قابل درک است؛ اما این که چرا از صدور فرامین اجرائی خُرد اما پربرکت، از جنس همان ها که ترامپ در آغازین روز کاریش صادر کرد، عاجز است و یا دریغ می ورزد، به هیچ وجه قابل درک نیست.
حال که پزشکیان به اذعان و اعتراف خود، نمی تواند به وعده انتخاباتی و باور و عقیده شخصی خویش، یعنی تعامل و گفتگو با قدرت های بزرگ جهانی عمل نماید، دستکم می تواند در این غوغای مذاکره و عدم مذاکره و جنگ و صلح هسته ای و... که در آن نه سر پیاز است ونه ته پیاز، با اتخاذ تصمیماتی خُرد در چارچوب اختیارات مصرح رئیس جمهور در قانون اساسی، و پافشاری برای اجرای آنها، جامعه مدنی ایران را ذرّه ای به حال و آینده امیدوار نماید؛ تصمیماتی که از برچیدن بساط چند آشوبگر غوغاسالار از جلوی مجلس و تعلیق شبه قانون موسوم به عفاف و حجاب، به مراتب آسان تر است.
https://t.me/siaasatnegaar
Repost qilingan:دیدارنیوز
31.03.202516:48
🔹منان رئیسی، نماینده مجلس در مورد قانون حجاب:
🔹 امیدوارم شورای عالی امنیت ملی فهم این موضوع را داشته باشد که اگر بخواهد به این قصه ادامه دهد، هسته سخت نظام ناامید می‌شوند
🔹اگر هسته سخت نظام ناامید و جدا شوند، رحم الله من یقرا فاتحه مع الصلوات
#دیدار_نیوز
didarnews.ir
@didarnews1| @didarnewsir
🔹 امیدوارم شورای عالی امنیت ملی فهم این موضوع را داشته باشد که اگر بخواهد به این قصه ادامه دهد، هسته سخت نظام ناامید می‌شوند
🔹اگر هسته سخت نظام ناامید و جدا شوند، رحم الله من یقرا فاتحه مع الصلوات
#دیدار_نیوز
didarnews.ir
@didarnews1| @didarnewsir
Ko'proq funksiyalarni ochish uchun tizimga kiring.
