ㅤㅤNyctophiliàㅤㅤ

³⁰ دسامبر - پاریس
همچنان زنان و مردانی با لباس های شیک و مجلل به همراه ماسکی بر چهره، و دعوتنامه هایی طلایی رنگ که در دست داشتند، وارد میشدند؛
دعوتنامه ای درخشان دقیق شبیه به همان دعوتنامه ای که میان دستان تهیونگ قرار داشت
سه شب پیش آن دعوتنامه به صورت ناشناس به دستش رسیده بود و تنها، نشانی و ساعت مهمانی ای در آن ذکر شده بود اما مهر و مومی داشت به شکل Jk ؛
موسیقی ملایم، تن ها را لمس میکرد و آن ها را به حرکت در می آورد، و شمع های سوزان وظیفه داشتند سایه های رقصان را بر روی دیوار های آن کاخ حک کنند. در دل این شب پر از رمز و راز و ناشناخته ها، پسری به زیبایی ماه در گوشه ای ایستاده بود و بی آنکه لب بر لبه ی جام شرابش بزارد آن را تکان میداد؛
با چشم هایش که از زیر ماسک بسیار گیرا تر شده بودند به مهمانان مینگریست و سعی داشت داستان پنهان هر یک از آنان را بفهمد، فارغ از آن پرنس تیره پوشی که به سمتش قدم برداشته بود؛
هنگامی زمان خودش را بهش نشان داد که دستی به سمتش گرفته شده بود و صدای زیبایی خطابش میکرد، " اینجا و امشب هرچیزی ممکن است؛ افتخار دارم؟ "
قصد مخالفت داشت اما وقتی تتوی Jk جلوی چشمانش رقصید خیره به آن دو گوی سیاه مرموز دستش را با آن دست گرم جلویش هم آغوش کرد؛ و رقصی آغاز شد که نه تنها جسم، بلکه روح‌ ها را به حرکت درآورد؛ و دوباره آن صدای گیرا نجوا کرد،
" تولدت مبارک شاهزاده سفید پوش "
در آن لحظه همه چیز فراموش شد، هویت ها، گذشته ها و حتی ترس‌ها؛ بالماسکه ادامه داشت و هرکس به دنبال کشف رازهایی بود که در زیر آن ماسک های زیبا، پنهان شده بودند.