curator w her
Hello the Museum speaks
Have you ever seen a crow that looks like a writing desk?
پرایوت:
https://t.me/+NJ3HE9O6Rl1kOWVk
اقا کلاغه حرفاتونو به دستم میرسونه:
http://t.me/HidenChat_Bot?start=7276933252
@Mikkels0nbot
کتابخونه:
@ecrivainnommeVertigo
Have you ever seen a crow that looks like a writing desk?
پرایوت:
https://t.me/+NJ3HE9O6Rl1kOWVk
اقا کلاغه حرفاتونو به دستم میرسونه:
http://t.me/HidenChat_Bot?start=7276933252
@Mikkels0nbot
کتابخونه:
@ecrivainnommeVertigo
Рейтинг TGlist
0
0
ТипПублічний
Верифікація
Не верифікованийДовіреність
Не надійнийРозташування
МоваІнша
Дата створення каналуВер 13, 2024
Додано до TGlist
Лют 21, 2025Рекорди
24.03.202523:59
462Підписників18.11.202423:59
0Індекс цитування22.02.202523:59
78Охоплення 1 допису01.03.202506:27
106Охоп рекл. допису29.03.202523:59
33.33%ER22.02.202523:59
21.61%ERRПереслав з:
ㅤجۅھـࢪ و خـآکسـترㅤㅤ
13.03.202522:03
تراپیست تو ایران واقعا بدرد نمیخوره آخه دوستان.
جدا از اینکه اصلا معلوم نیست صلاحیت مدرکشون رو دارن یا اینکه علم روانشناسی تو ایران یه علم خیلی جدید و محدوده (تا حدی که یه نفر میتونه از حوزه علمیه روانشناسی بخونه و مدرک بگیره، استادمون میگفت با همین درس معرفت شناسی راحت مدرک روانشناسی میگیرن از حوزه علمیه) اینکه خیلی جاها علم خارج از چهار چوب قانون قرار میگیره مثلا یسری مسائل که استادمون مطرح کرد اینکه توی علم روانشناسی همجنس گرایی امروزه دیگه به صورت رسمی بیماری محسوب نمیشه و نباید جزوه این دسته قرار داد ولی همین مورد خارج از قانونه و مشکلات پیش میاره یا خیلی از روانشناس ها و تراپیست های داخل ایران به خاطر عقاید شخصیشون سرش گارد دارن
جدا از اینکه اصلا معلوم نیست صلاحیت مدرکشون رو دارن یا اینکه علم روانشناسی تو ایران یه علم خیلی جدید و محدوده (تا حدی که یه نفر میتونه از حوزه علمیه روانشناسی بخونه و مدرک بگیره، استادمون میگفت با همین درس معرفت شناسی راحت مدرک روانشناسی میگیرن از حوزه علمیه) اینکه خیلی جاها علم خارج از چهار چوب قانون قرار میگیره مثلا یسری مسائل که استادمون مطرح کرد اینکه توی علم روانشناسی همجنس گرایی امروزه دیگه به صورت رسمی بیماری محسوب نمیشه و نباید جزوه این دسته قرار داد ولی همین مورد خارج از قانونه و مشکلات پیش میاره یا خیلی از روانشناس ها و تراپیست های داخل ایران به خاطر عقاید شخصیشون سرش گارد دارن
Переслав з:ㅤجۅھـࢪ و خـآکسـترㅤㅤ
25.03.202520:59
من فقط یک بچه بودم.
یک کودک کوچک و ساده‌لوح، غرق در تصورات شیرینی که از دنیای اطرافش ساخته بود.
من فقط یک بچه بودم، اما خیلی زود فهمیدم که چیزهای معصوم و زیبا آلوده نمی‌شوند، چون این دنیا از همان آغاز، هیچ‌وقت معصوم و زیبا نبوده است.
من فقط یک بچه بودم که اهریمن را دیدم.
نه آنطور که در قصه‌ها می‌گفتند، با شاخ و چنگال‌های تیز، بلکه در چهره‌ای آشنا، با لبخند منزجر‌کننده‌ای که بارها در کابوس‌هایم تکرار می‌شد. کسی را که قرار بود از من محافظت کند، درست مقابل چشمانم به قتل رساند.
آن روز، دنیا نقاب از چهره برداشت و به من نشان داد که هرگز امن نبوده و نخواهد بود، حتی در پناه والدینم. آن روز فهمیدم که این جهان همیشه قدرت آن را داشته است که در یک چشم بر هم زدن، تمام رویاهای شیرین و کودکانه‌ام را از بین ببرد.
مثل آهوی کوچکی که در سرمای مرگبار زمستان، کنار پیکر بی‌جان و شکافته‌ی مادرش نشسته و با وحشت و ناباوری به چشمان بی‌فروغ او خیره مانده است. آهویی که می‌داند دیگر هرگز چشمان گرم و درخشان مادرش را نخواهد دید. که دیگر هیچ آغوشی نیست تا در تاریکی شب، هنگام هجوم کابوس‌ها، پناهگاهش باشد.
و شاید همانجا، همان شب، یاد گرفتم که هیولاها و شیاطین و جادوگران کودک‌خوار تنها ساخته‌ی قصه‌ها بودند.
اما انسان‌ها؟
انسان‌ها واقعی بودند.
یک کودک کوچک و ساده‌لوح، غرق در تصورات شیرینی که از دنیای اطرافش ساخته بود.
من فقط یک بچه بودم، اما خیلی زود فهمیدم که چیزهای معصوم و زیبا آلوده نمی‌شوند، چون این دنیا از همان آغاز، هیچ‌وقت معصوم و زیبا نبوده است.
من فقط یک بچه بودم که اهریمن را دیدم.
نه آنطور که در قصه‌ها می‌گفتند، با شاخ و چنگال‌های تیز، بلکه در چهره‌ای آشنا، با لبخند منزجر‌کننده‌ای که بارها در کابوس‌هایم تکرار می‌شد. کسی را که قرار بود از من محافظت کند، درست مقابل چشمانم به قتل رساند.
آن روز، دنیا نقاب از چهره برداشت و به من نشان داد که هرگز امن نبوده و نخواهد بود، حتی در پناه والدینم. آن روز فهمیدم که این جهان همیشه قدرت آن را داشته است که در یک چشم بر هم زدن، تمام رویاهای شیرین و کودکانه‌ام را از بین ببرد.
مثل آهوی کوچکی که در سرمای مرگبار زمستان، کنار پیکر بی‌جان و شکافته‌ی مادرش نشسته و با وحشت و ناباوری به چشمان بی‌فروغ او خیره مانده است. آهویی که می‌داند دیگر هرگز چشمان گرم و درخشان مادرش را نخواهد دید. که دیگر هیچ آغوشی نیست تا در تاریکی شب، هنگام هجوم کابوس‌ها، پناهگاهش باشد.
و شاید همانجا، همان شب، یاد گرفتم که هیولاها و شیاطین و جادوگران کودک‌خوار تنها ساخته‌ی قصه‌ها بودند.
اما انسان‌ها؟
انسان‌ها واقعی بودند.
Увійдіть, щоб розблокувати більше функціональності.
