🔻در برخی اظهارنظرها به برگزاری کنسرت در آکروپولیس یونان اشاره شده که به نظر من این هم یک مقایسه بلاوجه است. اولا آکروپولیس به میزان تخت‌جمشید آسیب ندیده، از سوی دیگر اقدامات حفاظتی مستمر و سالانه در آن مجموعه بسیار بالاست و ده‌ها سال است که صدها مرمت‌گر در آنجا مشغول فعالیت هستند.
معابر با روکش و حفاظ پوشیده شده‌اند.
🔻به هر روی، چنانچه مقرر باشد اینگونه برنامه‌ها با برنامه قبلی در مجاورت تخت‌جمشید یا پاسارگاد برگزار شود، باید نخست تشکیلاتی برای تصمیم‌گیری، نظارت و اجرا در معاونت حفظ و احیاء وزارت میراث ایجاد شود، سپس محوطه‌ای جداگانه و فضایی مخصوص در حریم درجه دوی کاخ طراحی، تجهیز و به اجرای اینگونه برنامه‌ها اختصاص یابد، در این صورت زمینه اجرای برنامه‌های متنوع در معرفی فرهنگ و تمدن ایران فراهم و حتی از هنرمندان بزرگ جهان و بویژه هنرمندان کشورهای حوزه تمدن بزرگ ایرانی نیز دعوت کرد.
🔻بدیهی است در این صورت می‌توان بیشترین بهره را برد و آسیب‌ها را به حداقل رساند و با اِعمال نظارت‌ها و کنترل‌های شدید، آسیب‌ها به کمترین حد ممکن کاهش پیدا کند.»
👈حالا یکی از سوالات برخی فعالان میراثی این ست که اگر اجرا در تخت‌جمشید آزاد است چرا زمانی‌که «یانی، نوازنده و آهنگساز مطرح یونانی» درخواست اولین اجرای خود را در ایران در تخت‌جمشید برگزار کند، اجازه این کار به او داده نشد؛ اما حالا علیرضا قربانی به دنبال برگزاری تور یک ساله‌اش به تخت‌جمشید هم می‌رود! که شنیده‌ها می‌گویند این اقدام به دنبال رایزنی‌های یکی از متولیان معاونت گردشگری نهایی شده است.
🔻اما مگر قطعاتی که قربانی قرار است در این محوطه جهانی اجرا کند چه قدر با موضوع تاریخ و فرهنگ کشور همخوانی دارد که این همه اصرار برای انجام آن وجود دارد و در نهایت تا کنون رسیده به شب اجرا مگر نه این‌که همه قطعات عاشقانه و تاریخی است!
🔻این چند روز مهمترین نکته‌ای که بسیاری از افراد برای مبرا کردن اقدام در حال انجام در تخت‌جمشید به آن بسنده می‌کنند و نگاه مخالفان را نوعی متعصب بودن می‌خوانند آن است که سالانه در کشورهای دیگر کنسرت‌هایی در محوطه‌های باستانی مانند ایتالیا و یونان برگزار می‌شود؛ که از یک سو این مقایسه‌ها در حالی انجام می‌شود که وضعیت محوطه‌های باستانی در ایران و نگاه متولیان آن اصلا قابل مقایسه با کشورهای دیگر نیس و از سوی دیگر همین موافقان یا نمی‌دانند یا در هر صورت اصلا به این موضوع اشاره نمی‌کنند که پس از برگزاری کنسرت یانی در سال ۱۹۹۴ یا کنسرت‌های بعدی در آکروپلیس بسیاری به آن نقد کردند و گفتند که این بنای تاریخی ممکن است تحت تأثیر ارتعاشات قرار گیرد.
🔻در هر صورت اگر جایی مانند تخت‌جمشید 2500 ساله و سنگ‌هایی که سال‌هاست در دل زمین‌های سرسخت مرودشت جاخوش کرده‌اند و اصلا به همین دلیل ساخته شده‌اند تا محلی برای برگزاری جشن‌های هخامنشی‌ها باشند، اما بررسی‌هایی از سوی کارشناسان بین‌المللی موزه‌ای هم حرف دیگری می‌زنند.
🔻سال 2008 کارشناسان موزه هرمیتاژ روسیه به مدت سه سال این موضوع را مورد بررسی قرار دادند که «بررسی شدت تخریب ارتعاشات نت‌های باس روی بنای همپتون کورت لندن» و نتیجه آن شد که نگاهی متفاوتی برای متولیان بناهای تاریخی در آن سوی مرزها ایجاد کرد: «برگزاری هر ۱۰ کنسرت با شدت صدای بالای ۸۲ دسی‌بل، یک سال از عمر هر بنا یا اثر تاریخی کم می‌کند» حتی مدیر موزه هرمیتاژ گفته «به نظر می‌آید، کتاب‌ها، بناها و مجسمه‌های این موزه تحت تاثیر کنسرت‌های موسیقی قرار گرفته و دچار آسیب می‌شوند»
🔻و البته که در حال حاضر هیچ پروتکل یا قانونی دست‌کم برای چنین برنامه‌هایی در محوطه‌های تاریخی جهانی و نه حتی ملی در سایت یونسکو وجود ندارد تا هر کشور یا متولی سایتی تاریخی در زمان مورد نیاز و استفاده از قوانین خاص و جهانی به آن رجوع کند، همان‌طور که سال‌هاست به گفته متولیان سابق میراثی ایران ایکوم جهانی در این زمینه سکوت کرده است.
@miraskhabar
