آکادمی دگرگشت ایران (تکامل)
25.04.202513:04
👩👩👧👧پروتئین‌های باستانی!
🔍محققان به طور موفقیت‌آمیز پروتئین‌های باستانی را از فسیل‌های آسترالوپیتکوس آفریکانوس استخراج کرده و برای نخستین بار در زمینه مطالعات تکامل انسان، جنس یک فرد را تعیین کرده‌اند. این مطالعه بر روی دو جمجمه آسترالوپیتکوس آفریکانوس متمرکز است؛ یکی متعلق به یک کودک خردسال و دیگری به یک بزرگسال می‌باشد.
🪄دانشمندان از تکنیک پالئوتروپیکومیکس (paleoproteomics) بهره بردند و پروتئین‌های موجود در مینا دندان (tooth enamel) را از فسیلی که سال‌ها پیش در یک غار در آفریقای جنوبی کشف شده بود، مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. این روش، که پیش‌تر بر روی چنین هومینین‌های باستانی اعمال نشده بود، به تیم تحقیقاتی این امکان را داد که پروتئین‌هایی را بررسی کنند که به اعتقاد محققان، بهتر از DNA در طول میلیون‌ها سال حفظ شده‌اند.
📖این یافته نمایانگر قدیمی‌ترین هومینینی است که تحت چنین تحلیلی قرار گرفته است. تیم تحقیقاتی بیش از ۱۰۰ پپتید را از دندان این فرد آسترالوپیتکوس استخراج کرده و یک پروتئین خاص مرتبط با توسعه دندان را شناسایی کردند که در بین مردان و زنان تفاوت‌های جزئی دارد. این اطلاعات تأیید کرد که دندان متعلق به یک مرد است.
💡هدف این پژوهش افزایش درک از تنوع‌های موجود در میان گونه‌های مختلف هومینین، به ویژه در زمینه سوابق ناقص فسیلی است.
نویسنده: متینه امینی ✍🏻
•منبع•
╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝
🔍محققان به طور موفقیت‌آمیز پروتئین‌های باستانی را از فسیل‌های آسترالوپیتکوس آفریکانوس استخراج کرده و برای نخستین بار در زمینه مطالعات تکامل انسان، جنس یک فرد را تعیین کرده‌اند. این مطالعه بر روی دو جمجمه آسترالوپیتکوس آفریکانوس متمرکز است؛ یکی متعلق به یک کودک خردسال و دیگری به یک بزرگسال می‌باشد.
🪄دانشمندان از تکنیک پالئوتروپیکومیکس (paleoproteomics) بهره بردند و پروتئین‌های موجود در مینا دندان (tooth enamel) را از فسیلی که سال‌ها پیش در یک غار در آفریقای جنوبی کشف شده بود، مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. این روش، که پیش‌تر بر روی چنین هومینین‌های باستانی اعمال نشده بود، به تیم تحقیقاتی این امکان را داد که پروتئین‌هایی را بررسی کنند که به اعتقاد محققان، بهتر از DNA در طول میلیون‌ها سال حفظ شده‌اند.
📖این یافته نمایانگر قدیمی‌ترین هومینینی است که تحت چنین تحلیلی قرار گرفته است. تیم تحقیقاتی بیش از ۱۰۰ پپتید را از دندان این فرد آسترالوپیتکوس استخراج کرده و یک پروتئین خاص مرتبط با توسعه دندان را شناسایی کردند که در بین مردان و زنان تفاوت‌های جزئی دارد. این اطلاعات تأیید کرد که دندان متعلق به یک مرد است.
💡هدف این پژوهش افزایش درک از تنوع‌های موجود در میان گونه‌های مختلف هومینین، به ویژه در زمینه سوابق ناقص فسیلی است.
نویسنده: متینه امینی ✍🏻
•منبع•
╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝
Переслав з:
کانال اتحاد زیست شناسان
30.03.202516:38
🎁عیدانه اتحاد زیست‌شناسان ایران🎁
🔔 به درخواست شما تا ۱۵ فروردین ماه تمدید شد
⭕️ تخفیف ویژه ۵۰درصدی برای ثبت‌نام دوره‌های جامع به‌صورت تکی
+ بسته‌های ویژه برای ورود به حوزه‌ی ترندهای زیستشناسی، مانند: ورود به صنعت، ژن‌درمانی، پزشکی بازساختی و...
به‌همراه هدیه رایگان
🌐 اطلاعات تکمیلی و ثبت‌نام در عیدانه
⁉️ آیدی پشتیبانی تلگرام
اینستاگرام | تلگرام | لینکدین | درباره ما
┏━━━━━━
🆔 @UIBiologists🌱💡
┗━━━━━━
🔔 به درخواست شما تا ۱۵ فروردین ماه تمدید شد
⭕️ تخفیف ویژه ۵۰درصدی برای ثبت‌نام دوره‌های جامع به‌صورت تکی
+ بسته‌های ویژه برای ورود به حوزه‌ی ترندهای زیستشناسی، مانند: ورود به صنعت، ژن‌درمانی، پزشکی بازساختی و...
به‌همراه هدیه رایگان
🔆به‌همراه کارآموزی رایگان برای دوره‌های جامع پزشکی بازساختی و بیوانفورماتیک🔆
🌐 اطلاعات تکمیلی و ثبت‌نام در عیدانه
⁉️ آیدی پشتیبانی تلگرام
اینستاگرام | تلگرام | لینکدین | درباره ما
┏━━━━━━
🆔 @UIBiologists🌱💡
┗━━━━━━
12.03.202509:20
چندهمسری پرندگان: تأثیر جفت‌گیری بر دگرگشت و بقا
پژوهشگران در مطالعه‌ای جدید، رفتارهای جفت‌گیری پرندگان را بررسی کرده‌اند تا دلایل پایداری یا ناپایداری این سیستم‌ها را در دگرگشت توضیح دهند.
لکینگ: پایداری در نمایش
یافته‌ها نشان می‌دهد «لکینگ»—سیستمی که در آن نرها با نمایش‌های جفت‌گیری ماده‌ها را جذب می‌کنند بدون پیوند دائمی—یک راهبرد تکاملی پایدار است.
این سیستم اغلب از تک‌همسری دگرگشت می‌یابد و به بقای گونه کمک می‌کند. در مقابل، «چندهمسری مبتنی بر دفاع از منابع»—که نرها با محافظت از قلمرو جفت جذب می‌کنند—ناپایدار است و معمولاً به تک‌همسری بازمی‌گردد، زیرا مراقبت از جوجه‌ها در آن چالش‌برانگیزتر است.
تک‌همسری: پایه‌ای برای بقا
مدل‌های دگرگشتی پیچیده نشان داد که تک‌همسری پایدارترین سیستم جفت‌گیری است و نرخ انقراض کمتری دارد. چندهمسری مبتنی بر منابع، به دلیل فشارهای محیطی و نیاز به مراقبت دوجانبه، اغلب به تک‌همسری تبدیل می‌شود. لکینگ اما با انعطاف‌پذیری‌اش، یک مسیر دگرگشتی جداگانه را طی می‌کند.
پیوند محیط و دگرگشت
این مطالعه ارتباط بین فشارهای محیطی، رفتار جفت‌گیری و دگرگشت گونه‌ها را در میلیون‌ها سال نشان می‌دهد و دیدگاه‌های تازه‌ای درباره الگوهای دگرگشتی پرندگان ارائه می‌کند.
نويسندگان ✍: علی اسلامی،نگین قره‌خانی
╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝
پژوهشگران در مطالعه‌ای جدید، رفتارهای جفت‌گیری پرندگان را بررسی کرده‌اند تا دلایل پایداری یا ناپایداری این سیستم‌ها را در دگرگشت توضیح دهند.
لکینگ: پایداری در نمایش
یافته‌ها نشان می‌دهد «لکینگ»—سیستمی که در آن نرها با نمایش‌های جفت‌گیری ماده‌ها را جذب می‌کنند بدون پیوند دائمی—یک راهبرد تکاملی پایدار است.
این سیستم اغلب از تک‌همسری دگرگشت می‌یابد و به بقای گونه کمک می‌کند. در مقابل، «چندهمسری مبتنی بر دفاع از منابع»—که نرها با محافظت از قلمرو جفت جذب می‌کنند—ناپایدار است و معمولاً به تک‌همسری بازمی‌گردد، زیرا مراقبت از جوجه‌ها در آن چالش‌برانگیزتر است.
تک‌همسری: پایه‌ای برای بقا
مدل‌های دگرگشتی پیچیده نشان داد که تک‌همسری پایدارترین سیستم جفت‌گیری است و نرخ انقراض کمتری دارد. چندهمسری مبتنی بر منابع، به دلیل فشارهای محیطی و نیاز به مراقبت دوجانبه، اغلب به تک‌همسری تبدیل می‌شود. لکینگ اما با انعطاف‌پذیری‌اش، یک مسیر دگرگشتی جداگانه را طی می‌کند.
پیوند محیط و دگرگشت
این مطالعه ارتباط بین فشارهای محیطی، رفتار جفت‌گیری و دگرگشت گونه‌ها را در میلیون‌ها سال نشان می‌دهد و دیدگاه‌های تازه‌ای درباره الگوهای دگرگشتی پرندگان ارائه می‌کند.
نويسندگان ✍: علی اسلامی،نگین قره‌خانی
╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝
09.03.202511:00
در سیارک بِنو، DNA کشف شد!
🔬 آیا حیات زمینی، منشأ کیهانی دارد؟
انسان همواره در جست‌وجوی پاسخ این پرسش بوده که حیات چگونه آغاز شد؟
با پیشرفت علم، ما اکنون به سیارک Bennu رسیده‌ایم—جسمی که می‌تواند رازهای شکل‌گیری حیات روی زمین را فاش کند.
نمونه‌های سیارکی حاوی مولکول‌های آلی مهم هستند، اما ورود آنها به جو زمین، تحقیق درباره منشأ واقعی‌شان را پیچیده می‌کند
برای دیدن ادامه ی مطلب،لینک زیر را لمس کنید👇
✍️نگین قره خانی
╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝
🔬 آیا حیات زمینی، منشأ کیهانی دارد؟
انسان همواره در جست‌وجوی پاسخ این پرسش بوده که حیات چگونه آغاز شد؟
با پیشرفت علم، ما اکنون به سیارک Bennu رسیده‌ایم—جسمی که می‌تواند رازهای شکل‌گیری حیات روی زمین را فاش کند.
نمونه‌های سیارکی حاوی مولکول‌های آلی مهم هستند، اما ورود آنها به جو زمین، تحقیق درباره منشأ واقعی‌شان را پیچیده می‌کند
برای دیدن ادامه ی مطلب،لینک زیر را لمس کنید👇
✍️نگین قره خانی
╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝
03.03.202517:35
فقط ۳ روز مانده تا شروع...
🧬 وبینار روش‌های نوین غربالگری:
روش‌های بی‌خطر برای اطمینان از سلامت جنین
📌 محور موضوعات:
1⃣ تاریخچه‌ی روش‌های غربالگری و اهمیت آن
2⃣ روش‌های غربالگری بیوشیمیایی
3⃣ روش‌های غربالگری نوین غیرتهاجمی، مبانی، کاربردها و محدودیت‌های آن
4⃣ آینده تست‌های غربالگری
⭕️کاملا رایگان⭕️
🗓 زمان: پنجشنبه ۱۶ اسفند ۱۴۰۳
🌐 دریافت اطلاعات بیشتر و ثبت‌نام رایگان ازطریق لینک زیر 👇
https://biologyevents.ir/course/714
🧬 وبینار روش‌های نوین غربالگری:
روش‌های بی‌خطر برای اطمینان از سلامت جنین
📌 محور موضوعات:
1⃣ تاریخچه‌ی روش‌های غربالگری و اهمیت آن
2⃣ روش‌های غربالگری بیوشیمیایی
3⃣ روش‌های غربالگری نوین غیرتهاجمی، مبانی، کاربردها و محدودیت‌های آن
4⃣ آینده تست‌های غربالگری
⭕️کاملا رایگان⭕️
🗓 زمان: پنجشنبه ۱۶ اسفند ۱۴۰۳
🌐 دریافت اطلاعات بیشتر و ثبت‌نام رایگان ازطریق لینک زیر 👇
https://biologyevents.ir/course/714
27.02.202504:15
🦜 تقلید حرکتی طوطی‌های آبی‌گلو: گامی نوین در فهم دگرگشت فرهنگی حیوانات
🔬 مطالعه‌ای جدید نشان داده است که طوطی‌های آبی‌گلو که گونه‌ای در معرض انقراض هستند، قادر به تقلید غیرارادی حرکات غیردستوری (بدون هدف) هستند، پدیده‌ای که پیش‌تر تنها در انسان‌ها مشاهده شده بود. این یافته‌ها نشان دهنده‌ی توانایی‌های چشمگیر این پرندگان در تقلید حرکات است.
طوطی‌های آبی‌گلو در این تحقیق آموزش دیدند تا در پاسخ به سیگنال‌های دستی خاص، دو حرکت ساده (بالا بردن پا و باز کردن بال‌ها) را انجام دهند. سپس پرندگان به دو گروه تقسیم شدند؛ گروه همسان که در صورت تقلید از حرکت طوطی دیگر پاداش دریافت می‌کردند و گروه مخالف که برای عدم تقلید و انجام حرکت مخالف پاداش می‌گرفتند. نتایج نشان داد که گروه مخالف، به سختی می‌توانست تمایل به تقلید را کنترل کند و این امر منجر به افزایش اشتباهات و زمان واکنش طولانی‌تر نسبت به گروه همسان شد.
🧠 در انسان‌ها، چنین تقلیدی با فعالیت نورون‌های آینه‌ای در مغز ارتباط دارد که در مشاهده و اجرای حرکات مشابه فعال می‌شوند. این تحقیق در طوطی‌ها، به طور مستقیم وجود نورون‌های آینه‌ای در طوطی‌ها را اثبات نمی‌کند، اما شواهد آن با احتمال بالا، بر نقش احتمالی این نورون‌ها در تقلید حرکات تأکید دارد.
🌍 طوطی‌ها، به عنوان حیواناتی اجتماعی که در گروه‌های پویا و در حال تغییر زندگی می‌کنند، از این توانایی برای بهبود ارتباطات اجتماعی و تقویت پیوستگی در گروه‌هایشان استفاده می‌کنند. تقلید حرکات به آنها کمک می‌کند تا سریع‌تر به گروه‌های جدید وارد شوند و رفتارهای گروهی خاص را یاد بگیرند.
⚠️ با توجه به اینکه این پرندگان در معرض خطر انقراض هستند و تنها کمتر از ۳۵۰ فرد بالغ از آنها در طبیعت باقی‌مانده است، این یافته‌ها می‌تواند به پروژه‌های بازگرداندن این گونه به طبیعت کمک کند. طوطی‌ها می‌توانند رفتارهای طبیعی را از هم‌نوعان وحشی خود یاد بگیرند و سریع‌تر خود را با محیط‌های طبیعی سازگار کنند.
نویسنده✍️:زهرا علی‌دادی
╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝
🔬 مطالعه‌ای جدید نشان داده است که طوطی‌های آبی‌گلو که گونه‌ای در معرض انقراض هستند، قادر به تقلید غیرارادی حرکات غیردستوری (بدون هدف) هستند، پدیده‌ای که پیش‌تر تنها در انسان‌ها مشاهده شده بود. این یافته‌ها نشان دهنده‌ی توانایی‌های چشمگیر این پرندگان در تقلید حرکات است.
طوطی‌های آبی‌گلو در این تحقیق آموزش دیدند تا در پاسخ به سیگنال‌های دستی خاص، دو حرکت ساده (بالا بردن پا و باز کردن بال‌ها) را انجام دهند. سپس پرندگان به دو گروه تقسیم شدند؛ گروه همسان که در صورت تقلید از حرکت طوطی دیگر پاداش دریافت می‌کردند و گروه مخالف که برای عدم تقلید و انجام حرکت مخالف پاداش می‌گرفتند. نتایج نشان داد که گروه مخالف، به سختی می‌توانست تمایل به تقلید را کنترل کند و این امر منجر به افزایش اشتباهات و زمان واکنش طولانی‌تر نسبت به گروه همسان شد.
🧠 در انسان‌ها، چنین تقلیدی با فعالیت نورون‌های آینه‌ای در مغز ارتباط دارد که در مشاهده و اجرای حرکات مشابه فعال می‌شوند. این تحقیق در طوطی‌ها، به طور مستقیم وجود نورون‌های آینه‌ای در طوطی‌ها را اثبات نمی‌کند، اما شواهد آن با احتمال بالا، بر نقش احتمالی این نورون‌ها در تقلید حرکات تأکید دارد.
🌍 طوطی‌ها، به عنوان حیواناتی اجتماعی که در گروه‌های پویا و در حال تغییر زندگی می‌کنند، از این توانایی برای بهبود ارتباطات اجتماعی و تقویت پیوستگی در گروه‌هایشان استفاده می‌کنند. تقلید حرکات به آنها کمک می‌کند تا سریع‌تر به گروه‌های جدید وارد شوند و رفتارهای گروهی خاص را یاد بگیرند.
⚠️ با توجه به اینکه این پرندگان در معرض خطر انقراض هستند و تنها کمتر از ۳۵۰ فرد بالغ از آنها در طبیعت باقی‌مانده است، این یافته‌ها می‌تواند به پروژه‌های بازگرداندن این گونه به طبیعت کمک کند. طوطی‌ها می‌توانند رفتارهای طبیعی را از هم‌نوعان وحشی خود یاد بگیرند و سریع‌تر خود را با محیط‌های طبیعی سازگار کنند.
نویسنده✍️:زهرا علی‌دادی
╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝
25.04.202506:19
🧠راز یک جمجمه‌ی کوچک!
📍در نوامبر ۱۹۲۴، ریچموند دارت و همسرش دورا، دو جعبه بزرگ حاوی فسیل‌ها را در روز عروسی‌شان در ژوهانسبورگ، آفریقای جنوبی دریافت کردند. با وجود درخواست‌های دورا برای صبر کردن، دارت فسیل‌هایی را که به عنوان (Taung Child) شناخته شدند، کشف مهمی در تکامل انسان بررسی کرد.
📍دارت به سرعت متوجه شد که این فسیل نشان‌دهنده درک جدیدی از نیاکان انسانی است که چالش‌هایی برای فسیل‌های قبلاً پذیرفته‌شده و شبیه به انسان ایجاد می‌کند.
📍یافته‌های او نشان داد که Taung Child بخشی از گروه جدیدی از نیاکان دوپا به نام آسترالوپیتکوس آفریکانوس (Australopithecus africanus) است و تأکید بر آفریقا به عنوان مهد بشریت دارد. با این حال، بینش‌های دارت با برخی اشتباهات همراه بود که حتی یک قرن بعد نیز سوالاتی درباره تکامل انسان را به دنبال داشت.
📍ایده‌های جنجالی او برای چندین دهه با شک و تردید مواجه شد اما در نهایت به‌طور گسترده‌ای پذیرفته شد. دارت فرض کرد که Taung Child حدود شش ساله با اندازه مغز ۵۲۰ سانتی‌متر مکعب بوده و سن فسیل را حدود یک میلیون سال تخمین زد. اما مطالعات دندانی و رشد بعداً نشان داد که Taung Child در واقع حدود ۳.۸ ساله بوده و احتمالاً به حدود ۲.۵۸ میلیون سال پیش برمی‌گردد. این درک جدید نشان می‌دهد که Taung Child بیشتر مانند یک میمون غیرانسانی بالغ شده تا یک کودک انسانی.
📍مفهوم کودکی به عنوان مرحله‌ای از توسعه قبلاً در میمون‌ها شناسایی نشده بود و سوالاتی را درباره چگونگی تکامل این مرحله در هومینین‌ها مطرح می‌کرد. رشد تأخیری ممکن است بعداً در تکامل انسانی ظهور کرده باشد، احتمالاً در هومو ارکتوس (Homo erectus). شواهد جدید نشان می‌دهد که Taung Childممکن است دوران کودکی نداشته و برخلاف انسان‌های مدرن، از مراقبت‌های بزرگسالان به طور گسترده‌ای برخوردار نبوده باشد.
📍تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که آناتومی منحصر به فرد Taung Child ممکن است منعکس‌کننده سازگاری‌ها برای راه رفتن به صورت ایستاده باشد و به فشارهای محیطی اشاره کند که بر مراحل رشد در هومینین‌های اولیه تأثیر گذاشته است. مطالعه مداوم بر روی Taung Child همچنان بینش‌های ارزشمندی را درباره تغییر به سمت دوپایی و ظهور کودکی در نیاکان انسانی ارائه می‌دهد و کشف اصلی دارت را به عنوان یک لحظه محوری در درک تکامل انسان معرفی می‌کند.
نویسنده: متینه امینی✍🏻
•منبع•
╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝
📍در نوامبر ۱۹۲۴، ریچموند دارت و همسرش دورا، دو جعبه بزرگ حاوی فسیل‌ها را در روز عروسی‌شان در ژوهانسبورگ، آفریقای جنوبی دریافت کردند. با وجود درخواست‌های دورا برای صبر کردن، دارت فسیل‌هایی را که به عنوان (Taung Child) شناخته شدند، کشف مهمی در تکامل انسان بررسی کرد.
📍دارت به سرعت متوجه شد که این فسیل نشان‌دهنده درک جدیدی از نیاکان انسانی است که چالش‌هایی برای فسیل‌های قبلاً پذیرفته‌شده و شبیه به انسان ایجاد می‌کند.
📍یافته‌های او نشان داد که Taung Child بخشی از گروه جدیدی از نیاکان دوپا به نام آسترالوپیتکوس آفریکانوس (Australopithecus africanus) است و تأکید بر آفریقا به عنوان مهد بشریت دارد. با این حال، بینش‌های دارت با برخی اشتباهات همراه بود که حتی یک قرن بعد نیز سوالاتی درباره تکامل انسان را به دنبال داشت.
📍ایده‌های جنجالی او برای چندین دهه با شک و تردید مواجه شد اما در نهایت به‌طور گسترده‌ای پذیرفته شد. دارت فرض کرد که Taung Child حدود شش ساله با اندازه مغز ۵۲۰ سانتی‌متر مکعب بوده و سن فسیل را حدود یک میلیون سال تخمین زد. اما مطالعات دندانی و رشد بعداً نشان داد که Taung Child در واقع حدود ۳.۸ ساله بوده و احتمالاً به حدود ۲.۵۸ میلیون سال پیش برمی‌گردد. این درک جدید نشان می‌دهد که Taung Child بیشتر مانند یک میمون غیرانسانی بالغ شده تا یک کودک انسانی.
📍مفهوم کودکی به عنوان مرحله‌ای از توسعه قبلاً در میمون‌ها شناسایی نشده بود و سوالاتی را درباره چگونگی تکامل این مرحله در هومینین‌ها مطرح می‌کرد. رشد تأخیری ممکن است بعداً در تکامل انسانی ظهور کرده باشد، احتمالاً در هومو ارکتوس (Homo erectus). شواهد جدید نشان می‌دهد که Taung Childممکن است دوران کودکی نداشته و برخلاف انسان‌های مدرن، از مراقبت‌های بزرگسالان به طور گسترده‌ای برخوردار نبوده باشد.
📍تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که آناتومی منحصر به فرد Taung Child ممکن است منعکس‌کننده سازگاری‌ها برای راه رفتن به صورت ایستاده باشد و به فشارهای محیطی اشاره کند که بر مراحل رشد در هومینین‌های اولیه تأثیر گذاشته است. مطالعه مداوم بر روی Taung Child همچنان بینش‌های ارزشمندی را درباره تغییر به سمت دوپایی و ظهور کودکی در نیاکان انسانی ارائه می‌دهد و کشف اصلی دارت را به عنوان یک لحظه محوری در درک تکامل انسان معرفی می‌کند.
نویسنده: متینه امینی✍🏻
•منبع•
╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝
Переслав з:
👥 آکادمی پزشکی بازساختی ایران🩺
30.03.202516:36
آکادمی پزشکی بازساختی ایران (زیرنظر اتحاد زیست‌شناسان ایران) برگزار می‌کند:
🟣وبینار رویکردهای نوین در پزشکی بازساختی🟣
•دبیر علمی:
دکتر مسعود وثوق، مدیر گروه پزشکی بازساختی پژوهشگاه رویان و رئیس آکادمی پزشکی بازساختی ایران
•دبیر اجرایی:
محمد آبیان، سرپرست آکادمی پزشکی بازساختی ایران
در این وبینار:
🔹️نقش وزیکول‌های خارج سلولی در هدف‌گیری و درمان بیماری‌ها
🔸️کاربرد بیومتریال‌های نوین در پزشکی بازساختی
و
🔹️استفاده از وزیکول‌های برون‌سلولی به‌عنوان حامل‌های دارورسانی بررسی می‌شود.
🔸️همچنین، روش‌های جدید درمان فلج مغزی با بهره‌گیری از سلول‌های بنیادی مورد بحث قرار می‌گیرد.
📄با ارائه گواهی معتبر
✳️رایگان
🗓تاریخ برگزاری: دوشنبه ۱۸ فروردین
⏱️زمان: ساعت ۱۹ الی ۲۱
🖇لینک ثبت‌نام در وبینار
✉️آیدی پشتیبانی
◇اینستاگرام ◇تلگرام ◇لینکدین
|••آڪادمے پزشڪے بازساختے ایران••|
|••🧬@𝐼𝑟_𝑅𝑒𝑔𝑒𝑛𝑒𝑟𝑎𝑡𝑖𝑣𝑒_𝐴𝑐🩺••|
🟣وبینار رویکردهای نوین در پزشکی بازساختی🟣
•دبیر علمی:
دکتر مسعود وثوق، مدیر گروه پزشکی بازساختی پژوهشگاه رویان و رئیس آکادمی پزشکی بازساختی ایران
•دبیر اجرایی:
محمد آبیان، سرپرست آکادمی پزشکی بازساختی ایران
در این وبینار:
🔹️نقش وزیکول‌های خارج سلولی در هدف‌گیری و درمان بیماری‌ها
🔸️کاربرد بیومتریال‌های نوین در پزشکی بازساختی
و
🔹️استفاده از وزیکول‌های برون‌سلولی به‌عنوان حامل‌های دارورسانی بررسی می‌شود.
🔸️همچنین، روش‌های جدید درمان فلج مغزی با بهره‌گیری از سلول‌های بنیادی مورد بحث قرار می‌گیرد.
📄با ارائه گواهی معتبر
✳️رایگان
🗓تاریخ برگزاری: دوشنبه ۱۸ فروردین
⏱️زمان: ساعت ۱۹ الی ۲۱
🖇لینک ثبت‌نام در وبینار
✉️آیدی پشتیبانی
@IRMA_pr
◇اینستاگرام ◇تلگرام ◇لینکدین
|••آڪادمے پزشڪے بازساختے ایران••|
|••🧬@𝐼𝑟_𝑅𝑒𝑔𝑒𝑛𝑒𝑟𝑎𝑡𝑖𝑣𝑒_𝐴𝑐🩺••|
11.03.202508:30
🧬 ارتباطات شگفت‌انگیز DNA نئاندرتال‌ها و اختلالات روانی مدرن
مطالعات جدید نشان می‌دهد که DNA به ارث رسیده از نئاندرتال‌ها می‌تواند بر سلامت جسمی و ذهنی انسان‌های امروزی تأثیر بگذارد.
نئاندرتال‌ها که حدود ۱۷۰ سال پیش کشف شدند، توانایی‌های شناختی پیچیده‌ای از جمله ساخت ابزار، استفاده از داروهای گیاهی و انجام مراسم تدفین داشتند.
در سال ۲۰۱۰، دانشمندان اولین توالی ژنوم نئاندرتال را منتشر کردند و مشخص شد که آنها با انسان‌های امروزی آمیزش داشته‌اند.
از آن زمان، مطالعات زیادی نشان داده‌اند که DNA نئاندرتال‌ها بر ویژگی‌هایی مانند سیستم ایمنی، رنگ پوست، لخته شدن خون، بیماری‌های قلبی و واکنش بدن به استرس‌های محیطی تأثیر می‌گذارد.
🧠 مطالعات نشان داده‌اند که DNA نئاندرتال می‌تواند بر شکل جمجمه، تولید نورون‌ها و حتی مهارت‌های شناختی تأثیر بگذارد.
🧩 ارتباط با شرایط عصبی و روانی
برخی از واریانت‌های DNA نئاندرتال با افسردگی، اعتیاد، حساسیت به درد و حتی بیش‌فعالی (ADHD) مرتبط هستند.
یکی از یافته‌های جالب، ارتباط احتمالی DNA نئاندرتال با اوتیسم است. برخی از ویژگی‌های اوتیسم، مانند توانایی‌های دیداری-فضایی قوی و مشکلات در تعاملات اجتماعی، مشابه الگوهای مغزی افرادی است که مقدار بیشتری DNA نئاندرتال دارند.
❓چرا این ژن‌ها هنوز در انسان‌های امروزی وجود دارند؟
اگرچه برخی از واریانت‌های DNA نئاندرتال که به بیش‌فعالی و اوتیسم مرتبط هستند، به تدریج در حال حذف شدن از جمعیت انسانی‌اند، اما برخی دیگر باقی مانده‌اند.
این می‌تواند به این دلیل باشد که برخی از ویژگی‌های مرتبط با اوتیسم، مانند هوش بالا، حافظه قوی و خلاقیت، ممکن است در طول دگرگشت مفید بوده باشند!
🔬 تحقیقات آینده
تحقیقات آینده می‌تواند دیدگاه دقیق‌تری درباره این تأثیرات ارائه دهد و شاید حتی به درمان‌های جدیدی برای شرایط عصبی و روانی منجر شود.
╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝
مطالعات جدید نشان می‌دهد که DNA به ارث رسیده از نئاندرتال‌ها می‌تواند بر سلامت جسمی و ذهنی انسان‌های امروزی تأثیر بگذارد.
نئاندرتال‌ها که حدود ۱۷۰ سال پیش کشف شدند، توانایی‌های شناختی پیچیده‌ای از جمله ساخت ابزار، استفاده از داروهای گیاهی و انجام مراسم تدفین داشتند.
در سال ۲۰۱۰، دانشمندان اولین توالی ژنوم نئاندرتال را منتشر کردند و مشخص شد که آنها با انسان‌های امروزی آمیزش داشته‌اند.
از آن زمان، مطالعات زیادی نشان داده‌اند که DNA نئاندرتال‌ها بر ویژگی‌هایی مانند سیستم ایمنی، رنگ پوست، لخته شدن خون، بیماری‌های قلبی و واکنش بدن به استرس‌های محیطی تأثیر می‌گذارد.
🧠 مطالعات نشان داده‌اند که DNA نئاندرتال می‌تواند بر شکل جمجمه، تولید نورون‌ها و حتی مهارت‌های شناختی تأثیر بگذارد.
🧩 ارتباط با شرایط عصبی و روانی
برخی از واریانت‌های DNA نئاندرتال با افسردگی، اعتیاد، حساسیت به درد و حتی بیش‌فعالی (ADHD) مرتبط هستند.
یکی از یافته‌های جالب، ارتباط احتمالی DNA نئاندرتال با اوتیسم است. برخی از ویژگی‌های اوتیسم، مانند توانایی‌های دیداری-فضایی قوی و مشکلات در تعاملات اجتماعی، مشابه الگوهای مغزی افرادی است که مقدار بیشتری DNA نئاندرتال دارند.
❓چرا این ژن‌ها هنوز در انسان‌های امروزی وجود دارند؟
اگرچه برخی از واریانت‌های DNA نئاندرتال که به بیش‌فعالی و اوتیسم مرتبط هستند، به تدریج در حال حذف شدن از جمعیت انسانی‌اند، اما برخی دیگر باقی مانده‌اند.
این می‌تواند به این دلیل باشد که برخی از ویژگی‌های مرتبط با اوتیسم، مانند هوش بالا، حافظه قوی و خلاقیت، ممکن است در طول دگرگشت مفید بوده باشند!
🔬 تحقیقات آینده
تحقیقات آینده می‌تواند دیدگاه دقیق‌تری درباره این تأثیرات ارائه دهد و شاید حتی به درمان‌های جدیدی برای شرایط عصبی و روانی منجر شود.
╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝
06.03.202514:30
🏃♂️ بررسی دویدن لوسی؛ پلی بین نیاکان درخت‌نشین و انسان‌های امروزی
دانشمندان دانشگاه لیورپول با همکاری محققانی از بریتانیا و هلند، با استفاده از شبیه‌سازی‌های پیشرفته کامپیوتری 🖥️، توانایی‌های دویدن گونه Australopithecus afarensis، که فسیل معروف "لوسی" به آن تعلق دارد، را بررسی کرده‌اند.
این تحقیقات نشان می‌دهد که لوسی قادر به دویدن به صورت عمودی بوده، اما سرعت دویدن او به طور قابل‌توجهی کمتر از انسان‌های امروزی بوده است. این یافته‌ها از نظریه‌ای حمایت می‌کنند که دگرگشت بدن انسان بیشتر بر بهبود عملکرد دویدن، به ویژه افزایش سرعت، متمرکز بوده است.
پروفسور کارل بیتس، متخصص زیستشناسی اسکلتی-عضلانی، اظهار داشت که لوسی مرحله‌ای میانی در دگرگشت Homo sapiens را نشان می‌دهد و پلی بین نیاکان درخت‌نشین ما 🌳🦍 و انسان‌های مدرن است که به‌طور مؤثر روی دو پا راه می‌روند و می‌دوند 🏃♂️.
این تیم با استفاده از شبیه‌سازی‌های کامپیوتری، بیومکانیک و انرژی مصرفی در دویدن Australopithecus afarensis را مدل‌سازی کردند و این مدل را با مدل انسان امروزی مقایسه نمودند. در هر دو مدل، ویژگی‌هایی که برای دویدن انسان‌های مدرن مهم هستند، مانند عضلات بزرگتر پا و تاندون آشیل بلندتر، اضافه و حذف شدند تا تأثیر آنها بر سرعت دویدن و مصرف انرژی بررسی شود.
🔬 نتایج نشان داد:
✅ لوسی قادر به دویدن عمودی روی دو پا بوده، اما سرعت او بسیار کمتر از انسان‌های امروزی بوده است.
✅ حتی در مدل‌هایی که عضلاتی شبیه به انسان داشتند، حداکثر سرعت لوسی تنها ۱۸ کیلومتر در ساعت بود، در حالی‌که دوندگان نخبه انسانی به بیش از ۳۸ کیلومتر در ساعت می‌رسند.
🧬 این مطالعه نشان می‌دهد که تغییرات دگرگشتی در عضلات و تاندون‌ها نقش مهمی در افزایش سرعت و کارایی دویدن انسان‌ها داشته‌اند و به درک بهتری از ویژگی‌های منحصربه‌فرد انسانی کمک می‌کند.
نویسنده✍️: نرگس شمایلی
╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝
دانشمندان دانشگاه لیورپول با همکاری محققانی از بریتانیا و هلند، با استفاده از شبیه‌سازی‌های پیشرفته کامپیوتری 🖥️، توانایی‌های دویدن گونه Australopithecus afarensis، که فسیل معروف "لوسی" به آن تعلق دارد، را بررسی کرده‌اند.
این تحقیقات نشان می‌دهد که لوسی قادر به دویدن به صورت عمودی بوده، اما سرعت دویدن او به طور قابل‌توجهی کمتر از انسان‌های امروزی بوده است. این یافته‌ها از نظریه‌ای حمایت می‌کنند که دگرگشت بدن انسان بیشتر بر بهبود عملکرد دویدن، به ویژه افزایش سرعت، متمرکز بوده است.
پروفسور کارل بیتس، متخصص زیستشناسی اسکلتی-عضلانی، اظهار داشت که لوسی مرحله‌ای میانی در دگرگشت Homo sapiens را نشان می‌دهد و پلی بین نیاکان درخت‌نشین ما 🌳🦍 و انسان‌های مدرن است که به‌طور مؤثر روی دو پا راه می‌روند و می‌دوند 🏃♂️.
این تیم با استفاده از شبیه‌سازی‌های کامپیوتری، بیومکانیک و انرژی مصرفی در دویدن Australopithecus afarensis را مدل‌سازی کردند و این مدل را با مدل انسان امروزی مقایسه نمودند. در هر دو مدل، ویژگی‌هایی که برای دویدن انسان‌های مدرن مهم هستند، مانند عضلات بزرگتر پا و تاندون آشیل بلندتر، اضافه و حذف شدند تا تأثیر آنها بر سرعت دویدن و مصرف انرژی بررسی شود.
🔬 نتایج نشان داد:
✅ لوسی قادر به دویدن عمودی روی دو پا بوده، اما سرعت او بسیار کمتر از انسان‌های امروزی بوده است.
✅ حتی در مدل‌هایی که عضلاتی شبیه به انسان داشتند، حداکثر سرعت لوسی تنها ۱۸ کیلومتر در ساعت بود، در حالی‌که دوندگان نخبه انسانی به بیش از ۳۸ کیلومتر در ساعت می‌رسند.
🧬 این مطالعه نشان می‌دهد که تغییرات دگرگشتی در عضلات و تاندون‌ها نقش مهمی در افزایش سرعت و کارایی دویدن انسان‌ها داشته‌اند و به درک بهتری از ویژگی‌های منحصربه‌فرد انسانی کمک می‌کند.
نویسنده✍️: نرگس شمایلی
╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝
Переслав з:
آکادمی اخترزیست‌شناسی ایران
03.03.202516:09
میلیون‌ها سال باران بی‌وقفه سیاره زمین 🌩
حدود ۲۳۲ میلیون سال پیش، زمین وارد یکی از مرطوب‌ترین دوره‌های تاریخ خود شد:
🌋 این فوران‌ها مقادیر زیادی گازهای گلخانه‌ای را وارد جو کردند و موجب گرمایش زمین و افزایش تبخیر آب شدند. نتیجه؟ بارش‌های سیل‌آسا که باعث تغییرات شدید در اکوسیستم‌های زمین شد.
⇲ iflscience.com
✍🏻 لی‌لی نوری‌زاده
✦ آکادمی‌اخترزیست‌شناسی‌ایران ✦
حدود ۲۳۲ میلیون سال پیش، زمین وارد یکی از مرطوب‌ترین دوره‌های تاریخ خود شد:
رویداد بارشی کارنین⛈ این دوره که بین ۱ تا ۲ میلیون سال طول کشید، به لطف تغییرات شدید آب‌وهوایی ناشی از فوران‌های آتشفشانی عظیم شکل گرفت.
🌋 این فوران‌ها مقادیر زیادی گازهای گلخانه‌ای را وارد جو کردند و موجب گرمایش زمین و افزایش تبخیر آب شدند. نتیجه؟ بارش‌های سیل‌آسا که باعث تغییرات شدید در اکوسیستم‌های زمین شد.
⛰درحالی‌که بسیاری از موجودات مانند آمونوئیدها و کونودونت‌ها در این دوره منقرض شدند، 🦖 دایناسورها موفق شدند از این تغییرات بهره‌مند شوند و در زمین گسترش یابند. شاید بتوان این بارش‌های سیل‌آسا را نقطه عطفی برای تسلط دایناسورها بر زمین دانست!
⇲ iflscience.com
✍🏻 لی‌لی نوری‌زاده
✦ آکادمی‌اخترزیست‌شناسی‌ایران ✦
26.02.202515:10
شامپانزه‌ها مهارت‌های استفاده از ابزار را در بین نسل‌ها منتقل می‌کنند!
🧠 فرهنگ تجمعی نشانه بارز دگرگشت نخستیان است و منشأ آن را می‌توان به جد مشترک ما با شامپانزه‌ها نسبت داد. مطالعه‌ای که اخیراً انجام شده‌است، شباهت‌های رفتاری شامپانزه‌ها و انسان‌های اولیه را در اشتراک‌گذاری دانش بررسی می‌کند.
🔬 محققان اخیراً منشأ دگرگشت فرهنگ تجمعی شامپانزه‌ها و چرایی آغاز و باقی ماندن آن را بررسی کردند. برای ردیابی انتقال فرهنگی در میان چهار زیرگونه شامپانزه، شبکه‌های جمعیتی را بر اساس نشانگرهای ژنتیکی مهاجرت اخیر و ویژگی‌های فرهنگی مشترک مقایسه کردند.
🌍 این یافته‌ها پیشنهاد می‌کنند که واگرایی در الگوهای اجتماعی منجر به افزایش تحرک بین گروه‌های جنس «هومو» شده‌است که منجر به وابستگی غیرقابل برگشت به تبادل فرهنگی و پیچیدگی می‌شود.
🛠️ این مطالعه‌ی جذاب نشان می‌دهد که شامپانزه‌ها نیز مانند انسان‌ها به‌تدریج مهارت‌های استفاده از ابزار خود را از طریق تبادل ایده‌ها و اطلاعات در میان جمعیت‌های مختلف به‌دست می‌آورند.
📜 شواهد علمی نشان داده‌اند که شامپانزه‌ها در انتقال رفتارهایی مانند استفاده از ابزار از نسلی به نسل دیگر کاملاً ماهر هستند. با این حال، به‌نظر می‌رسد که «فرهنگ» آنها که به‌عنوان رفتارهای آموخته‌شده اجتماعی تعریف می‌شود، کم‌وبیش ثابت مانده‌است.
🔎 تیمی از دانشگاه زوریخ، داده‌های ژنتیکی ردیابی مهاجرت شامپانزه‌های باستانی در سراسر آفریقا را با مشاهدات ۱۵ رفتار جستجوی متمایز در بین جمعیت‌ها و زیرگونه‌ها به‌دقت ترکیب کردند.
🛠️ رفتارها به سه دسته تقسیم شدند: رفتارهایی که نیازی به ابزار ندارند، رفتارهایی که از ابزارهای ساده استفاده می‌کنند و پیچیده‌ترین رفتارها که شامل مجموعه ابزار هستند.
📊 نتیجه اصلی مطالعه شامپانزه‌ها این بود که استفاده از ابزارهای پیشرفته به‌شدت با جمعیت‌های مرتبط با تبادلات ژنتیکی در بازه‌ی ۵ تا ۱۵ هزار سال گذشته ارتباط دارد. این نشانه آن است که رفتارهای پیچیده هنگام تعامل گروه‌ها گسترش یافته‌است.
🌍 جالب است بدانید که در مناطقی که این سه زیرگونه از شامپانزه‌ها با هم ارتباط داشتند، پیچیده‌ترین استفاده از ابزار شناسایی شد.
🗺️ مشابه فرهنگ‌های انسانی، فرهنگ شامپانزه نیز تنوع و تفاوت‌های منطقه‌ای را نشان می‌دهد. جمعیت‌های مختلف شامپانزه‌ها دارای اعمال و رفتارهای فرهنگی منحصربه‌فردی هستند که مختص گروه‌ها و محیط‌های اجتماعی آنها هستند. این تفاوت‌ها را می‌توان در تکنیک‌های مختلف استفاده از ابزار، الگوهای ارتباطی و حتی اشکال تعامل اجتماعی مشاهده کرد.
🔬 با مطالعه این تغییرات فرهنگی، محققان بینش‌های ارزشمندی در مورد ماهیت سازگاری فرهنگ شامپانزه‌ها و تأثیر محیط‌های محلی بر الگوی رفتاری آنها به دست می‌آورند.
🧐 با کاوش در تأثیر یادگیری اجتماعی و برجسته کردن تغییرات فرهنگی در میان جمعیت شامپانزه‌ها، به درک عمیق‌تری از پیچیدگی و اهمیت فرهنگ شامپانزه‌ها و استفاده از ابزارها در سفر دگرگشتی آنها دست می‌یابیم.
نویسنده✍️:نگین قره خانی
╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝
🧠 فرهنگ تجمعی نشانه بارز دگرگشت نخستیان است و منشأ آن را می‌توان به جد مشترک ما با شامپانزه‌ها نسبت داد. مطالعه‌ای که اخیراً انجام شده‌است، شباهت‌های رفتاری شامپانزه‌ها و انسان‌های اولیه را در اشتراک‌گذاری دانش بررسی می‌کند.
🔬 محققان اخیراً منشأ دگرگشت فرهنگ تجمعی شامپانزه‌ها و چرایی آغاز و باقی ماندن آن را بررسی کردند. برای ردیابی انتقال فرهنگی در میان چهار زیرگونه شامپانزه، شبکه‌های جمعیتی را بر اساس نشانگرهای ژنتیکی مهاجرت اخیر و ویژگی‌های فرهنگی مشترک مقایسه کردند.
🌍 این یافته‌ها پیشنهاد می‌کنند که واگرایی در الگوهای اجتماعی منجر به افزایش تحرک بین گروه‌های جنس «هومو» شده‌است که منجر به وابستگی غیرقابل برگشت به تبادل فرهنگی و پیچیدگی می‌شود.
🛠️ این مطالعه‌ی جذاب نشان می‌دهد که شامپانزه‌ها نیز مانند انسان‌ها به‌تدریج مهارت‌های استفاده از ابزار خود را از طریق تبادل ایده‌ها و اطلاعات در میان جمعیت‌های مختلف به‌دست می‌آورند.
📜 شواهد علمی نشان داده‌اند که شامپانزه‌ها در انتقال رفتارهایی مانند استفاده از ابزار از نسلی به نسل دیگر کاملاً ماهر هستند. با این حال، به‌نظر می‌رسد که «فرهنگ» آنها که به‌عنوان رفتارهای آموخته‌شده اجتماعی تعریف می‌شود، کم‌وبیش ثابت مانده‌است.
🔎 تیمی از دانشگاه زوریخ، داده‌های ژنتیکی ردیابی مهاجرت شامپانزه‌های باستانی در سراسر آفریقا را با مشاهدات ۱۵ رفتار جستجوی متمایز در بین جمعیت‌ها و زیرگونه‌ها به‌دقت ترکیب کردند.
🛠️ رفتارها به سه دسته تقسیم شدند: رفتارهایی که نیازی به ابزار ندارند، رفتارهایی که از ابزارهای ساده استفاده می‌کنند و پیچیده‌ترین رفتارها که شامل مجموعه ابزار هستند.
📊 نتیجه اصلی مطالعه شامپانزه‌ها این بود که استفاده از ابزارهای پیشرفته به‌شدت با جمعیت‌های مرتبط با تبادلات ژنتیکی در بازه‌ی ۵ تا ۱۵ هزار سال گذشته ارتباط دارد. این نشانه آن است که رفتارهای پیچیده هنگام تعامل گروه‌ها گسترش یافته‌است.
🌍 جالب است بدانید که در مناطقی که این سه زیرگونه از شامپانزه‌ها با هم ارتباط داشتند، پیچیده‌ترین استفاده از ابزار شناسایی شد.
🗺️ مشابه فرهنگ‌های انسانی، فرهنگ شامپانزه نیز تنوع و تفاوت‌های منطقه‌ای را نشان می‌دهد. جمعیت‌های مختلف شامپانزه‌ها دارای اعمال و رفتارهای فرهنگی منحصربه‌فردی هستند که مختص گروه‌ها و محیط‌های اجتماعی آنها هستند. این تفاوت‌ها را می‌توان در تکنیک‌های مختلف استفاده از ابزار، الگوهای ارتباطی و حتی اشکال تعامل اجتماعی مشاهده کرد.
🔬 با مطالعه این تغییرات فرهنگی، محققان بینش‌های ارزشمندی در مورد ماهیت سازگاری فرهنگ شامپانزه‌ها و تأثیر محیط‌های محلی بر الگوی رفتاری آنها به دست می‌آورند.
🧐 با کاوش در تأثیر یادگیری اجتماعی و برجسته کردن تغییرات فرهنگی در میان جمعیت شامپانزه‌ها، به درک عمیق‌تری از پیچیدگی و اهمیت فرهنگ شامپانزه‌ها و استفاده از ابزارها در سفر دگرگشتی آنها دست می‌یابیم.
نویسنده✍️:نگین قره خانی
╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝
Переслав з:کانال اتحاد زیست شناسان
23.04.202518:17
💡 معرفی رویداد بزرگ CancerBioTalent و بررسی نکات متمایز آن نسبت به سایر رویدادهای علمی کشور، توسط جناب پروفسور امیرعلی حمیدیه، رئیس رویداد
📝 مهلت ارسال ایده و طرح:
تا ۱خرداد ۱۴۰۴
✍🏻 در این رویداد می‌توانید به دو صورت ثبت‌نام کنید:
1️⃣ ثبت ایده
2️⃣ حضور در رویداد
🤩 تاکنون بیش از ۱۲۰نفر در این رویداد بزرگ ملی، ثبت‌نام کرده‌اند.
📣 فقط ۳۰۰نفر دیگر ظرفیت باقی مانده‌است
💬 برای اطلاعات بیشتر ازجمله محورهای پذیرش ایده و طرح، چگونگی ثبت آن و ثبت‌نام حضور در این رویداد، «بایوتلنت» را در زیر این پست کامنت کنید.👇🏻
⭕️ مشاهده پست اینستاگرام
اینستاگرام | تلگرام | لینکدین | درباره ما
┏━━━━━━
🆔 @UIBiologists🌱💡
┗━━━━━━
📝 مهلت ارسال ایده و طرح:
تا ۱خرداد ۱۴۰۴
✍🏻 در این رویداد می‌توانید به دو صورت ثبت‌نام کنید:
1️⃣ ثبت ایده
2️⃣ حضور در رویداد
🤩 تاکنون بیش از ۱۲۰نفر در این رویداد بزرگ ملی، ثبت‌نام کرده‌اند.
📣 فقط ۳۰۰نفر دیگر ظرفیت باقی مانده‌است
💬 برای اطلاعات بیشتر ازجمله محورهای پذیرش ایده و طرح، چگونگی ثبت آن و ثبت‌نام حضور در این رویداد، «بایوتلنت» را در زیر این پست کامنت کنید.👇🏻
⭕️ مشاهده پست اینستاگرام
اینستاگرام | تلگرام | لینکدین | درباره ما
┏━━━━━━
🆔 @UIBiologists🌱💡
┗━━━━━━
13.03.202514:00
تحولات مغزی: بیانی متفاوت از مشترکات ژنتیکی انسان و شامپانزه 🧠🧬
🧪 یک مطالعه جدید از دانشگاه ییل، دیدگاه جامع‌تری درباره تغییرات ژنتیکی شکل‌دهنده دگرگشت مغز انسان و تفاوت‌های آن با دگرگشت مغز شامپانزه‌ها ارائه می‌دهد.
🧫 در این پژوهش که در ۳۰ ژانویه در ژورنال Cell منتشر شد، محققان روی گروهی از سوئیچ‌های ژنتیکی به‌نام HARs (Human Accelerated Regions) تمرکز کردند. این سوئیچ‌ها تعیین می‌کنند که ژن‌ها چه زمانی، در کجا و به چه میزانی طی دگرگشت بیان شوند.
❓ با وجود اینکه نقش HARها در دگرگشت مغز انسان مشخص شده‌است، اما اطلاعات دقیقی از ژن‌ها و مسیرهایی که این مناطق کنترل می‌کنند وجود ندارد و این مسئله مانع درک عملکرد آنها شده است.
🔄 تحقیقات گذشته این نظریه را مطرح کرده بود که HARها در انسان با کنترل ژن‌های متفاوت نسبت به شامپانزه‌ها، نزدیک‌ترین خویشاوندان ما در میان نخستی‌ها، عمل می‌کنند. اما یافته‌های جدید نشان می‌دهد که HARها، بیان ژن‌های مشترک بین انسان و شامپانزه را تنظیم کرده و بر نحوه تولد، رشد و ارتباط نورون‌ها با یکدیگر تأثیر می‌گذارند.
🔍 محققان، ۲۹۶۳ هدف ژنی حفاظت‌شده را برای ۱۵۹۰ HAR و ارتولوگ‌های آنها در سلول‌های بنیادی عصبی انسان و شامپانزه (NSCs) شناسایی کردند.
🧠 این اهداف ژنی حفاظت‌شده، در عملکردهای رشدی عصبی نقش دارند و در میان ژن‌های بیان‌شده متفاوت (DEGs) در NSCs انسان (hNSCs) و NSCs شامپانزه (cNSCs) و همچنین در مغز انسان و مغز پستانداران غیرانسان به‌طور قابل توجهی دیده شده‌اند.
🚫 اهداف ژنی خاص گونه‌ای، به عملکردهای مشترک منجر نمی‌شوند و در بین DEGها غنی نیستند. همچنین، اهداف HAR، بیان اختصاصی در نوع سلولی مغز جنین انسان، به‌ویژه در گلیای شعاعی بیرونی که با گسترش قشر مغز مرتبط است را نشان می‌دهند.
✔️ یافته‌های این مطالعه تأیید می‌کند که HARها با تغییر بیان ژن‌های مشترک بین انسان و شامپانزه، به‌جای ایجاد اهداف جدید در انسان، بر دگرگشت مغز تأثیر می‌گذارند. این نتایج می‌تواند به مطالعات مبتنی بر فرضیه در زمینه زیستشناسی HAR کمک کند.
نویسنده✍️:نگین قره خانی
╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝
🧪 یک مطالعه جدید از دانشگاه ییل، دیدگاه جامع‌تری درباره تغییرات ژنتیکی شکل‌دهنده دگرگشت مغز انسان و تفاوت‌های آن با دگرگشت مغز شامپانزه‌ها ارائه می‌دهد.
🧫 در این پژوهش که در ۳۰ ژانویه در ژورنال Cell منتشر شد، محققان روی گروهی از سوئیچ‌های ژنتیکی به‌نام HARs (Human Accelerated Regions) تمرکز کردند. این سوئیچ‌ها تعیین می‌کنند که ژن‌ها چه زمانی، در کجا و به چه میزانی طی دگرگشت بیان شوند.
❓ با وجود اینکه نقش HARها در دگرگشت مغز انسان مشخص شده‌است، اما اطلاعات دقیقی از ژن‌ها و مسیرهایی که این مناطق کنترل می‌کنند وجود ندارد و این مسئله مانع درک عملکرد آنها شده است.
🔄 تحقیقات گذشته این نظریه را مطرح کرده بود که HARها در انسان با کنترل ژن‌های متفاوت نسبت به شامپانزه‌ها، نزدیک‌ترین خویشاوندان ما در میان نخستی‌ها، عمل می‌کنند. اما یافته‌های جدید نشان می‌دهد که HARها، بیان ژن‌های مشترک بین انسان و شامپانزه را تنظیم کرده و بر نحوه تولد، رشد و ارتباط نورون‌ها با یکدیگر تأثیر می‌گذارند.
🔍 محققان، ۲۹۶۳ هدف ژنی حفاظت‌شده را برای ۱۵۹۰ HAR و ارتولوگ‌های آنها در سلول‌های بنیادی عصبی انسان و شامپانزه (NSCs) شناسایی کردند.
🧠 این اهداف ژنی حفاظت‌شده، در عملکردهای رشدی عصبی نقش دارند و در میان ژن‌های بیان‌شده متفاوت (DEGs) در NSCs انسان (hNSCs) و NSCs شامپانزه (cNSCs) و همچنین در مغز انسان و مغز پستانداران غیرانسان به‌طور قابل توجهی دیده شده‌اند.
🚫 اهداف ژنی خاص گونه‌ای، به عملکردهای مشترک منجر نمی‌شوند و در بین DEGها غنی نیستند. همچنین، اهداف HAR، بیان اختصاصی در نوع سلولی مغز جنین انسان، به‌ویژه در گلیای شعاعی بیرونی که با گسترش قشر مغز مرتبط است را نشان می‌دهند.
✔️ یافته‌های این مطالعه تأیید می‌کند که HARها با تغییر بیان ژن‌های مشترک بین انسان و شامپانزه، به‌جای ایجاد اهداف جدید در انسان، بر دگرگشت مغز تأثیر می‌گذارند. این نتایج می‌تواند به مطالعات مبتنی بر فرضیه در زمینه زیستشناسی HAR کمک کند.
نویسنده✍️:نگین قره خانی
╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝
10.03.202514:30
🧬 تکمیل «زمان‌بندی» نخستی‌ها: روشی جدید برای ترسیم تاریخ دگرگشتی حیات روی زمین
زیست‌شناسان دانشگاه تمپل به‌تازگی درختی دگرگشتی طراحی کرده‌اند که ۴۵۵ گونه پستاندار از راسته نخستی‌ها را در بر می‌گیرد. این راسته شامل میمون‌ها، کپی‌ها (مانند شامپانزه‌ها و اورانگوتان‌ها)، لوریس‌ها و گالاگوس‌ها می‌شود و کامل‌ترین درخت فیلوژنتیک مولکولی زمان‌بندی‌شده تا به امروز است. این درخت، که «تایم‌تری» (Timetree) نامیده می‌شود، با استفاده از داده‌های ژنتیکی، زمان پیدایش هر گونه و نزدیک‌ترین خویشاوندان آنها را مشخص می‌کند. راسته نخستی‌ها تنوع گسترده‌ای دارد؛ از گوریل‌های ۴۰۰ پوندی تا لمورهای موش با وزن یک اونس، و رفتارهای شگفت‌انگیزی مانند شکار موریانه توسط شامپانزه‌ها با چوب یا استفاده اورانگوتان‌ها از برگ به‌عنوان دستکش را نشان می‌دهند. با این حال، پیش از این، بزرگ‌ترین تایم‌تری مولکولی تنها بیش از ۲۰۰ گونه و بزرگ‌ترین درخت مصنوعی (برگرفته از ۴۰۰۰ مطالعه) حدود دو برابر این تعداد را شامل می‌شد و هنوز یک‌پنجم تاریخچه دگرگشتی نخستی‌ها حل‌نشده باقی مانده است.
🌍 درختان دگرگشتی زمان‌بندی‌شده اهمیت بسزایی دارند
زیرا نه‌تنها تاریخ دگرگشت تنوع زیستی کنونی را به تصویر می‌کشند، بلکه پایه‌ای برای پژوهش‌های آینده‌اند. این درختان در طبقه‌بندی گونه‌ها، مطالعه سرعت دگرگشت و ارتباط آن با تغییرات آب‌وهوایی یا زمین‌شناختی، و همچنین در جغرافیای زیستی و بوم‌شناسی تاریخی کاربرد دارند. در شرایطی که تنوع زیستی جهانی به‌دلیل انقراض تهدید می‌شود، این ابزارها برای تعیین اولویت‌های حفاظتی و ارزیابی تلاش‌های حفظ گونه‌ها حیاتی‌اند. پژوهشگران در این مطالعه نشان دادند که با وجود ناشناخته بودن بخش‌هایی از تاریخچه نخستی‌ها، ابزارهای موجود می‌توانند شکاف‌های دانش را پر کنند. آنها پروتکل خود را منبعی قابل‌دسترس و ارزشمند برای درک دگرگشت می‌دانند.
📊 این مطالعه همچنین فرضیه‌هایی را آزمایش کرد
از جمله اینکه آیا غنای گونه‌ای در نخستی‌ها به نرخ گونه‌زایی متفاوت بستگی دارد یا صرفاً به قدمت دودمان‌ها. یافته‌ها نشان داد که گروه‌های اصلی نخستی‌ها نرخ گونه‌زایی مشابهی دارند و تفاوت در تعداد گونه‌ها بیشتر به زمان پیدایش دودمان‌ها مرتبط است تا سرعت تولید گونه‌های جدید. به این ترتیب، دودمان‌های قدیمی‌تر به‌دلیل زمان بیشتر، گونه‌های بیشتری دارند. این پژوهش گامی مهم در تکمیل «تایم‌تری حیات» است و نشان می‌دهد که داده‌های موجود می‌توانند به درک بهتری از تاریخ دگرگشتی منجر شوند.
نویسندگان✍️:نگین قره خانی
نرگس پیشوا
فاطمه دوراندیش
╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝
زیست‌شناسان دانشگاه تمپل به‌تازگی درختی دگرگشتی طراحی کرده‌اند که ۴۵۵ گونه پستاندار از راسته نخستی‌ها را در بر می‌گیرد. این راسته شامل میمون‌ها، کپی‌ها (مانند شامپانزه‌ها و اورانگوتان‌ها)، لوریس‌ها و گالاگوس‌ها می‌شود و کامل‌ترین درخت فیلوژنتیک مولکولی زمان‌بندی‌شده تا به امروز است. این درخت، که «تایم‌تری» (Timetree) نامیده می‌شود، با استفاده از داده‌های ژنتیکی، زمان پیدایش هر گونه و نزدیک‌ترین خویشاوندان آنها را مشخص می‌کند. راسته نخستی‌ها تنوع گسترده‌ای دارد؛ از گوریل‌های ۴۰۰ پوندی تا لمورهای موش با وزن یک اونس، و رفتارهای شگفت‌انگیزی مانند شکار موریانه توسط شامپانزه‌ها با چوب یا استفاده اورانگوتان‌ها از برگ به‌عنوان دستکش را نشان می‌دهند. با این حال، پیش از این، بزرگ‌ترین تایم‌تری مولکولی تنها بیش از ۲۰۰ گونه و بزرگ‌ترین درخت مصنوعی (برگرفته از ۴۰۰۰ مطالعه) حدود دو برابر این تعداد را شامل می‌شد و هنوز یک‌پنجم تاریخچه دگرگشتی نخستی‌ها حل‌نشده باقی مانده است.
🌍 درختان دگرگشتی زمان‌بندی‌شده اهمیت بسزایی دارند
زیرا نه‌تنها تاریخ دگرگشت تنوع زیستی کنونی را به تصویر می‌کشند، بلکه پایه‌ای برای پژوهش‌های آینده‌اند. این درختان در طبقه‌بندی گونه‌ها، مطالعه سرعت دگرگشت و ارتباط آن با تغییرات آب‌وهوایی یا زمین‌شناختی، و همچنین در جغرافیای زیستی و بوم‌شناسی تاریخی کاربرد دارند. در شرایطی که تنوع زیستی جهانی به‌دلیل انقراض تهدید می‌شود، این ابزارها برای تعیین اولویت‌های حفاظتی و ارزیابی تلاش‌های حفظ گونه‌ها حیاتی‌اند. پژوهشگران در این مطالعه نشان دادند که با وجود ناشناخته بودن بخش‌هایی از تاریخچه نخستی‌ها، ابزارهای موجود می‌توانند شکاف‌های دانش را پر کنند. آنها پروتکل خود را منبعی قابل‌دسترس و ارزشمند برای درک دگرگشت می‌دانند.
📊 این مطالعه همچنین فرضیه‌هایی را آزمایش کرد
از جمله اینکه آیا غنای گونه‌ای در نخستی‌ها به نرخ گونه‌زایی متفاوت بستگی دارد یا صرفاً به قدمت دودمان‌ها. یافته‌ها نشان داد که گروه‌های اصلی نخستی‌ها نرخ گونه‌زایی مشابهی دارند و تفاوت در تعداد گونه‌ها بیشتر به زمان پیدایش دودمان‌ها مرتبط است تا سرعت تولید گونه‌های جدید. به این ترتیب، دودمان‌های قدیمی‌تر به‌دلیل زمان بیشتر، گونه‌های بیشتری دارند. این پژوهش گامی مهم در تکمیل «تایم‌تری حیات» است و نشان می‌دهد که داده‌های موجود می‌توانند به درک بهتری از تاریخ دگرگشتی منجر شوند.
نویسندگان✍️:نگین قره خانی
نرگس پیشوا
فاطمه دوراندیش
╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝
06.03.202505:30
تأثیر تغییرات اقلیمی در دگرگشت هومینی‌ها! 🌍⏳
از میوسن تا پلیستوسن
در دوره آخر میوسن (۱۱.۲–۵.۳ میلیون سال پیش) تغییرات اقلیمی باعث کاهش جنگل‌ها 🌳❌ و ظهور زیست‌بوم‌های بازتر شد 🏜️.
این روند در دوره پلیوسن (۵.۳–۲.۶ میلیون سال پیش) تشدید شد، به طوری که در آفریقا، نخستی‌ها تنوع بیشتری پیدا کردند، اما در اوراسیا هومینی‌ها از ابتدای پلیوسن ناپدید شدند.
در آفریقا، هومینی‌ها در زیستگاه‌های مختلف از جنگل‌های رودخانه‌ای 🌿 تا دشت‌های علفی 🌾 زندگی می‌کردند. این تغییرات اقلیمی باعث تغییر در شیوه‌های زندگی آنها شد و برخی از این تغییرات به بقا و دگرگشت آنها کمک کرد 🔄.
در همین دوره، گونه‌های Homo 🧑🔬 به تدریج از آفریقا به اوراسیا و آسیای جنوب شرقی مهاجرت کردند 🌏. با توسعه ابزارهای سنگی 🪨 و افزایش اندازه مغز 🧠، آنها به یک مرحله جدید در دگرگشت انسانی رسیدند.
نویسنگان✍:ملیکا شیاسی، سودابه جهانیان فر
╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝
از میوسن تا پلیستوسن
در دوره آخر میوسن (۱۱.۲–۵.۳ میلیون سال پیش) تغییرات اقلیمی باعث کاهش جنگل‌ها 🌳❌ و ظهور زیست‌بوم‌های بازتر شد 🏜️.
این روند در دوره پلیوسن (۵.۳–۲.۶ میلیون سال پیش) تشدید شد، به طوری که در آفریقا، نخستی‌ها تنوع بیشتری پیدا کردند، اما در اوراسیا هومینی‌ها از ابتدای پلیوسن ناپدید شدند.
در آفریقا، هومینی‌ها در زیستگاه‌های مختلف از جنگل‌های رودخانه‌ای 🌿 تا دشت‌های علفی 🌾 زندگی می‌کردند. این تغییرات اقلیمی باعث تغییر در شیوه‌های زندگی آنها شد و برخی از این تغییرات به بقا و دگرگشت آنها کمک کرد 🔄.
در همین دوره، گونه‌های Homo 🧑🔬 به تدریج از آفریقا به اوراسیا و آسیای جنوب شرقی مهاجرت کردند 🌏. با توسعه ابزارهای سنگی 🪨 و افزایش اندازه مغز 🧠، آنها به یک مرحله جدید در دگرگشت انسانی رسیدند.
نویسنگان✍:ملیکا شیاسی، سودابه جهانیان فر
╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝
28.02.202518:15
✨چرا شاهین‌ها خطوطی زیر چشمانشان دارند؟
📌 شاهین‌ها در سراسر جهان یافت می‌شوند و دارای گونه‌های متنوعی هستند. آنها به گروهی از پرندگان شکاری تعلق دارند که دارای منقار قلاب‌دار، بینایی قوی و پنجه‌های تیز هستند. یکی از ویژگی‌های خاص شاهین‌ها، خطوط تیره‌ای است که زیر چشمانشان (خطوط مالار) دیده می‌شود.
📌 مدت‌ها تصور می‌شد که این خطوط مانند عینک آفتابی طبیعی عمل می‌کنند و با کاهش تابش نور خورشید، به بهبود دید شاهین‌ها در حین شکار کمک می‌کنند. این ایده مشابه به استفاده ورزشکاران از خطوط سیاه زیر چشم برای کاهش نور و افزایش تمرکز است.
📌 در یک مطالعه از قبل، دانشمندان با بررسی هزاران عکس از شاهین‌های مهاجر (شاهین‌های پردگرین) دریافتند پرندگانی که در مناطق آفتابی‌تر زندگی می‌کنند، خطوط مالار تیره‌تر و بزرگ‌تری دارند. این یافته‌ها تأییدی بر فرضیه‌ی کاهش تابش خورشید بود؛ اما تحقیقات جدیدتر که شامل بررسی ۳۹ گونه‌ی مختلف شاهین با استفاده از بیش از ۱۰ هزار عکس بود، این فرضیه را به چالش کشید.
📌 نتایج نشان داد که در سایر گونه‌های شاهین، ارتباطی بین میزان تابش خورشید و اندازه یا تیرگی خطوط مالار وجود ندارد. برخی از شاهین‌ها در مناطق آفتابی اصلاً این خطوط را ندارند. بنابراین، این خطوط احتمالا کاربردهای دیگری نیز دارند، مانند استتار چشم‌ها از دید طعمه یا برقراری ارتباط با سایر شاهین‌ها.
📖 این تحقیق نشان می‌دهد که فرآیند دگرگشت بسیار پیچیده است و هر گونه ممکن است ویژگی‌های ظاهری خود را بر اساس نیازهای محیطی و رفتاری‌اش توسعه دهد.
✍️ نویسنده: علی اسلامی
📚 گردآورنده: ملیکا شیاسی
╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝
📌 شاهین‌ها در سراسر جهان یافت می‌شوند و دارای گونه‌های متنوعی هستند. آنها به گروهی از پرندگان شکاری تعلق دارند که دارای منقار قلاب‌دار، بینایی قوی و پنجه‌های تیز هستند. یکی از ویژگی‌های خاص شاهین‌ها، خطوط تیره‌ای است که زیر چشمانشان (خطوط مالار) دیده می‌شود.
📌 مدت‌ها تصور می‌شد که این خطوط مانند عینک آفتابی طبیعی عمل می‌کنند و با کاهش تابش نور خورشید، به بهبود دید شاهین‌ها در حین شکار کمک می‌کنند. این ایده مشابه به استفاده ورزشکاران از خطوط سیاه زیر چشم برای کاهش نور و افزایش تمرکز است.
📌 در یک مطالعه از قبل، دانشمندان با بررسی هزاران عکس از شاهین‌های مهاجر (شاهین‌های پردگرین) دریافتند پرندگانی که در مناطق آفتابی‌تر زندگی می‌کنند، خطوط مالار تیره‌تر و بزرگ‌تری دارند. این یافته‌ها تأییدی بر فرضیه‌ی کاهش تابش خورشید بود؛ اما تحقیقات جدیدتر که شامل بررسی ۳۹ گونه‌ی مختلف شاهین با استفاده از بیش از ۱۰ هزار عکس بود، این فرضیه را به چالش کشید.
📌 نتایج نشان داد که در سایر گونه‌های شاهین، ارتباطی بین میزان تابش خورشید و اندازه یا تیرگی خطوط مالار وجود ندارد. برخی از شاهین‌ها در مناطق آفتابی اصلاً این خطوط را ندارند. بنابراین، این خطوط احتمالا کاربردهای دیگری نیز دارند، مانند استتار چشم‌ها از دید طعمه یا برقراری ارتباط با سایر شاهین‌ها.
📖 این تحقیق نشان می‌دهد که فرآیند دگرگشت بسیار پیچیده است و هر گونه ممکن است ویژگی‌های ظاهری خود را بر اساس نیازهای محیطی و رفتاری‌اش توسعه دهد.
✍️ نویسنده: علی اسلامی
📚 گردآورنده: ملیکا شیاسی
╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝
26.02.202504:30
مدفوع، استفراغ و مواد غذایی فسیل شده در معده، سرنخ‌های جدیدی از چگونگی ظهور دایناسورها برای تسلط بر زمین ارائه کرده است!
🦴 در یک مطالعه، دانشمندان بیش از ۵۰۰ برومالیت (بقایای فسیل شده مدفوع، استفراغ و غذای هضم نشده داخل روده‌های دایناسورها) را بررسی کردند.
با نسبت دادن برومالیت‌ها به تولیدکنندگانشان و شناسایی ترکیبات آنها، می‌توان فهمید که هر موجود، چه موجود دیگری یا چه ماده‌ای را خورده بود.
🔬 محققان از فناوری جدیدی به نام میکروتوموگرافی سنکروترون برای ساختن یک تصویر سه بعدی از نمونه‌ها استفاده کردند. این فناوری نشان داد که مدفوع دایناسورها حاوی بقایای حشرات، گیاهان، ماهی‌ها و حیوانات بزرگتر است.
🦖 برومالیت‌ها، حیوان فرصت‌طلبی را نشان دادند که طول و عرض آن در طول دوره ۳۰ میلیون ساله، سه برابر شد. برخی از بقایای فسیل شده، متعلق به یکی از اجداد اولیه دایناسورها به نام سیلسئوروس است.
سیلسئوروس بسیار کوچک بود و حداکثر حدود ۱۵ کیلوگرم وزن داشت. حیوانات غالب در آن زمان، خزندگان گیاه‌خوار سینه بشکه‌ای به نام دسینودونت‌ها بودند که چند تُن وزن داشتند.
🍂 آنچه از فضولات این موجود می‌بینیم این است که حشرات، ماهی‌ها و گیاهان زیادی را می‌خورد. این بدان معناست که این حیوان فرصت طلب در سازگاری با تغییرات ناگهانی در محیط بهتر عمل می‌کرد.
به عنوان مثال، یک دوره بارانی انبوه به نام اپیزود کرنین پلویال منجر به دگرگشت بسیاری از گیاهان جدید شد. خزندگان بزرگ گیاه‌خوار تلاش کردند با این رژیم غذایی جدید سازگار شوند اما فقط سیلسئوروس و بعدها دایناسورهای گردن دراز که اجداد دیپلودوکوس‌ها بودند توانستند از تمام این گیاهان جدید تغذیه کنند.
🌋 دو نظریه اصلی برای ظهور دایناسورها وجود دارد:
یکی این که دایناسورهای اولیه از مزایای فیزیولوژیکی کلیدی مانند ایستادن در حالت قائم برای پیشی گرفتن از رقبای خود استفاده می‌کردند.
مورد دیگر این است که تحولات محیطی، مانند فوران‌های آتشفشانی یا تغییر آب و هوا، بسیاری از جانوران غالب را از بین بردند و فرصتی برای غالب شدن ایجاد کردند.
🧐 محققین مطالعه برومالیت‌ها پیشنهاد کردند که با ترکیب این دو نظریه،
دایناسورها از مزایای دگرگشتی خود برای بهره‌برداری از تغییرات محیطی که رقبایشان را عقب انداخته بود، استفاده کردند.
نویسنده✍️:ملیکا شیاسی
╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝
🦴 در یک مطالعه، دانشمندان بیش از ۵۰۰ برومالیت (بقایای فسیل شده مدفوع، استفراغ و غذای هضم نشده داخل روده‌های دایناسورها) را بررسی کردند.
با نسبت دادن برومالیت‌ها به تولیدکنندگانشان و شناسایی ترکیبات آنها، می‌توان فهمید که هر موجود، چه موجود دیگری یا چه ماده‌ای را خورده بود.
🔬 محققان از فناوری جدیدی به نام میکروتوموگرافی سنکروترون برای ساختن یک تصویر سه بعدی از نمونه‌ها استفاده کردند. این فناوری نشان داد که مدفوع دایناسورها حاوی بقایای حشرات، گیاهان، ماهی‌ها و حیوانات بزرگتر است.
🦖 برومالیت‌ها، حیوان فرصت‌طلبی را نشان دادند که طول و عرض آن در طول دوره ۳۰ میلیون ساله، سه برابر شد. برخی از بقایای فسیل شده، متعلق به یکی از اجداد اولیه دایناسورها به نام سیلسئوروس است.
سیلسئوروس بسیار کوچک بود و حداکثر حدود ۱۵ کیلوگرم وزن داشت. حیوانات غالب در آن زمان، خزندگان گیاه‌خوار سینه بشکه‌ای به نام دسینودونت‌ها بودند که چند تُن وزن داشتند.
🍂 آنچه از فضولات این موجود می‌بینیم این است که حشرات، ماهی‌ها و گیاهان زیادی را می‌خورد. این بدان معناست که این حیوان فرصت طلب در سازگاری با تغییرات ناگهانی در محیط بهتر عمل می‌کرد.
به عنوان مثال، یک دوره بارانی انبوه به نام اپیزود کرنین پلویال منجر به دگرگشت بسیاری از گیاهان جدید شد. خزندگان بزرگ گیاه‌خوار تلاش کردند با این رژیم غذایی جدید سازگار شوند اما فقط سیلسئوروس و بعدها دایناسورهای گردن دراز که اجداد دیپلودوکوس‌ها بودند توانستند از تمام این گیاهان جدید تغذیه کنند.
🌋 دو نظریه اصلی برای ظهور دایناسورها وجود دارد:
یکی این که دایناسورهای اولیه از مزایای فیزیولوژیکی کلیدی مانند ایستادن در حالت قائم برای پیشی گرفتن از رقبای خود استفاده می‌کردند.
مورد دیگر این است که تحولات محیطی، مانند فوران‌های آتشفشانی یا تغییر آب و هوا، بسیاری از جانوران غالب را از بین بردند و فرصتی برای غالب شدن ایجاد کردند.
🧐 محققین مطالعه برومالیت‌ها پیشنهاد کردند که با ترکیب این دو نظریه،
دایناسورها از مزایای دگرگشتی خود برای بهره‌برداری از تغییرات محیطی که رقبایشان را عقب انداخته بود، استفاده کردند.
نویسنده✍️:ملیکا شیاسی
╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝
Переслав з:کانال اتحاد زیست شناسان
10.04.202517:56
💡و سرانجام، رونمایی از سومین دوره از رویداد بایوتلنت (Cancer BioTalent)
🎗️ اولین رویداد بایوتلنت در حوزه سرطان...
🗒️ اسلایدها را ورق بزنید تا در جریان این رویداد و روند ثبت‌نام، قرار بگیرید.
🤩 ما در این رویداد بزرگ که به‌صورت تخصصی در حوزه بیماری سرطان است، پذیرای ایده‌های شما، حتی ایده‌های خام و اولیه تا طرح‌هایی که منجر به محصول اولیه شده‌اند، هستیم.
در این رویداد می‌توانید به دو صورت ثبت‌نام کنید:
1️⃣ ثبت ایده
2️⃣ شرکت‌کننده
💬 برای دریافت اطلاعات بیشتر و محورهای رویداد به‌صورت کامل، کلمه «بایوتلنت» را زیر این پست اینستاگرام کامنت کنید.
⭕️مشاهده پست اینستاگرام⭕️
اینستاگرام | تلگرام | لینکدین | درباره ما
┏━━━━━━
🆔 @UIBiologists🌱💡
┗━━━━━━
🎗️ اولین رویداد بایوتلنت در حوزه سرطان...
🗒️ اسلایدها را ورق بزنید تا در جریان این رویداد و روند ثبت‌نام، قرار بگیرید.
🤩 ما در این رویداد بزرگ که به‌صورت تخصصی در حوزه بیماری سرطان است، پذیرای ایده‌های شما، حتی ایده‌های خام و اولیه تا طرح‌هایی که منجر به محصول اولیه شده‌اند، هستیم.
در این رویداد می‌توانید به دو صورت ثبت‌نام کنید:
1️⃣ ثبت ایده
2️⃣ شرکت‌کننده
💬 برای دریافت اطلاعات بیشتر و محورهای رویداد به‌صورت کامل، کلمه «بایوتلنت» را زیر این پست اینستاگرام کامنت کنید.
⭕️مشاهده پست اینستاگرام⭕️
اینستاگرام | تلگرام | لینکدین | درباره ما
┏━━━━━━
🆔 @UIBiologists🌱💡
┗━━━━━━
13.03.202506:30
کشف آنزیم فوق‌العاده‌ای که سطح تستوسترون در نرهای یک گونه پرنده عجیب را تنظیم می‌کند 🧬🦜
🧪 یک ژن خاص که سطح تستوسترون در یک گونه عجیب از پرندگان ساحلی را تنظیم می‌کند، مسئول ایجاد سه نوع نر کاملاً متفاوت در این گونه است.
🔍 رف‌ها (Ruffs)، که مدت‌هاست دانشمندان را با سه نوع نر خود (معروف به مورف‌ها) که از نظر ظاهر و رفتار جفت‌گیری تفاوت چشمگیری دارند، مجذوب کرده‌اند، اکنون موضوع این کشف جدید هستند. این مورف‌ها توسط یک آنزیم فوق‌العاده (HSD17B2) در خون پرندگان تولید می‌شوند که می‌تواند سطح تستوسترون در نرها را تنظیم کرده و هورمونی که معمولاً با تسلط و پرخاشگری مردانه مرتبط است را به سرعت تجزیه کند.
سه نوع نر رف عبارتند از:
1️⃣ مستقل‌ها: نرهایی با پرهای تیره و جذاب در فصل تولیدمثل که از قلمروهای کوچک جفت‌گیری خود به شدت دفاع می‌کنند تا ماده‌ها را تحت تأثیر قرار دهند.
2️⃣ ماهواره‌ها: نرهایی کوچک‌تر با پرهای روشن‌تر که با مستقل‌ها همکاری کرده و به صورت گروهی ماده‌ها را جذب می‌کنند، اما همچنان هر نر تلاش می‌کند با تعداد بیشتری از ماده‌ها جفت‌گیری کند.
3️⃣ فیدرها: نرهایی که هیچ پر زینتی یا رفتار نمایشی ندارند و خود را به شکل ماده‌ها در می‌آورند تا به صورت مخفیانه وارد قلمروهای جفت‌گیری شوند.
⚖️ برای ماهواره‌ها و فیدرها، که استراتژی‌های آنها مبتنی بر رفتار تهاجمی نیست، سطح بالای تستوسترون مضر است. مطالعات قبلی نشان داده بود که این دو نوع نر سطح تستوسترون بسیار پایین‌تری در خون خود دارند. مطالعه جدید ژنی را شناسایی کرده است که آنزیم فوق‌العاده‌ای تولید می‌کند که سطح تستوسترون را در سراسر بدن (به جز در بیضه‌ها) کنترل می‌کند. تستوسترون همچنان در بیضه‌ها برای تولید اسپرم رقابتی مورد نیاز است.
🌍 این مکانیزم هورمونی که در رف‌ها مشاهده شده، در تمام مهره‌داران، از جمله انسان‌ها، نیز کاربرد دارد. شکل خاصی از ژن استروئیدی شناسایی‌شده ممکن است در آینده برای درمان برخی اختلالات مرتبط با سطح بالای تستوسترون در انسان مورد استفاده قرار گیرد.
به گفته پژوهشگران، آنزیم HSD17B2 سه تا چهار برابر کارآمدتر در تبدیل تستوسترون به آندروستندیون عمل می‌کند، که ممکن است راهی برای درمان اختلالات مرتبط با تستوسترون بالا با استفاده از این آنزیم یا نسخه‌های مصنوعی آن ارائه دهد.
نویسنده✍️: ستاره غفاری
╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝
🧪 یک ژن خاص که سطح تستوسترون در یک گونه عجیب از پرندگان ساحلی را تنظیم می‌کند، مسئول ایجاد سه نوع نر کاملاً متفاوت در این گونه است.
🔍 رف‌ها (Ruffs)، که مدت‌هاست دانشمندان را با سه نوع نر خود (معروف به مورف‌ها) که از نظر ظاهر و رفتار جفت‌گیری تفاوت چشمگیری دارند، مجذوب کرده‌اند، اکنون موضوع این کشف جدید هستند. این مورف‌ها توسط یک آنزیم فوق‌العاده (HSD17B2) در خون پرندگان تولید می‌شوند که می‌تواند سطح تستوسترون در نرها را تنظیم کرده و هورمونی که معمولاً با تسلط و پرخاشگری مردانه مرتبط است را به سرعت تجزیه کند.
سه نوع نر رف عبارتند از:
1️⃣ مستقل‌ها: نرهایی با پرهای تیره و جذاب در فصل تولیدمثل که از قلمروهای کوچک جفت‌گیری خود به شدت دفاع می‌کنند تا ماده‌ها را تحت تأثیر قرار دهند.
2️⃣ ماهواره‌ها: نرهایی کوچک‌تر با پرهای روشن‌تر که با مستقل‌ها همکاری کرده و به صورت گروهی ماده‌ها را جذب می‌کنند، اما همچنان هر نر تلاش می‌کند با تعداد بیشتری از ماده‌ها جفت‌گیری کند.
3️⃣ فیدرها: نرهایی که هیچ پر زینتی یا رفتار نمایشی ندارند و خود را به شکل ماده‌ها در می‌آورند تا به صورت مخفیانه وارد قلمروهای جفت‌گیری شوند.
⚖️ برای ماهواره‌ها و فیدرها، که استراتژی‌های آنها مبتنی بر رفتار تهاجمی نیست، سطح بالای تستوسترون مضر است. مطالعات قبلی نشان داده بود که این دو نوع نر سطح تستوسترون بسیار پایین‌تری در خون خود دارند. مطالعه جدید ژنی را شناسایی کرده است که آنزیم فوق‌العاده‌ای تولید می‌کند که سطح تستوسترون را در سراسر بدن (به جز در بیضه‌ها) کنترل می‌کند. تستوسترون همچنان در بیضه‌ها برای تولید اسپرم رقابتی مورد نیاز است.
🌍 این مکانیزم هورمونی که در رف‌ها مشاهده شده، در تمام مهره‌داران، از جمله انسان‌ها، نیز کاربرد دارد. شکل خاصی از ژن استروئیدی شناسایی‌شده ممکن است در آینده برای درمان برخی اختلالات مرتبط با سطح بالای تستوسترون در انسان مورد استفاده قرار گیرد.
به گفته پژوهشگران، آنزیم HSD17B2 سه تا چهار برابر کارآمدتر در تبدیل تستوسترون به آندروستندیون عمل می‌کند، که ممکن است راهی برای درمان اختلالات مرتبط با تستوسترون بالا با استفاده از این آنزیم یا نسخه‌های مصنوعی آن ارائه دهد.
نویسنده✍️: ستاره غفاری
╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝
10.03.202506:00
🌱 کشف اصول ژنتیکی مربوط به تغییر جنسیت در درختان گردو
تحقیقی که در مجله Science منتشر شده، مکانیسمی را نشان می‌دهد که در گردوها و نیاکان آنها به مدت چهل میلیون سال پایدار بوده و شباهت‌هایی با سیستم‌های تعیین جنسیت در انسان‌ها و سایر جانوران دارد.
🌸 روش‌های جلوگیری از خودباروری در گیاهان
گیاهان گل‌دار روش‌های مختلفی برای جلوگیری از خودباروری دارند. در برخی از آنها، ساختار گل‌ها به گونه‌ای است که خودباروری دشوار گردد. بعضی گونه‌ها نیز دارای گیاهان نر و ماده جداگانه هستند. در برخی دیگر، گل‌های نر و ماده از نظر زمانی طبقه‌بندی جداگانه‌ای دارند. این موضوع در درختان خانواده گردو یک قدم پیشرفته‌تر است!
🔍 مشاهدات چارلز داروین
درختان گردو در ابتدا گل‌های یک جنس را تولید می‌کنند و سپس در همان فصل نوبت گل‌های جنس دیگر می‌رسد. داروین در سال ۱۸۷۷ مشاهده کرد که این درختان بر طبق تقدم رویش گل‌های نر و ماده متفاوت هستند. یعنی هر درخت به طور مداوم یا با گل‌های نر آغاز رویش می‌کند یا با گل‌های ماده.
🌳 مطالعات جدید دانشگاه دیویس کالیفرنیا
طبق گفته محققین این دانشگاه، گردوها و پکان‌ها دارای دیمورفیسم زمانی هستند که در طول فصل گل‌دهی، گل‌های نر و ماده متناوب را ایجاد می‌کنند.
🧬 مکانیسم مشابه، ژن‌های متفاوت
در گردوها، دو واریانت از یک ژن مرتبط با گل‌دهی ماده-اول یا نر-اول شناسایی شد. این پلی‌مورفیسم DNA در حداقل ۹ گونه از گردو دیده شده است. این دو نوع گل‌دهی تقریباً دارای تعادل نسبت به هم هستند. اگر یکی از انواع گل‌دهی بیشتر از دیگری رایج شود، نوع کمتر رایج مزیت جفت‌گیری پیدا کرده و بنابراین رایج‌تر می‌شود. این موضوع سیستم را به تعادل ۵۰:۵۰ می‌رساند و تنوع ژنتیکی را حفظ می‌کند.
🌰 پکان‌ها نیز دارای پلی‌مورفیسم ژنتیکی متعادل برای تعیین ترتیب گل‌دهی هستند
اما این ژن در بخش متفاوتی از ژنوم نسبت به گردو قرار دارد. پلی‌مورفیسم پکان به نظر می‌رسد که قدیمی‌تر از گردو باشد و بیش از پنجاه میلیون سال قدمت دارد.
این موضوع شباهت جالب توجهی به مکانیسم عمل کروموزم‌های جنسی (یعنی کروموزم‌های X و Y در انسان‌ها و سایر پستانداران) دارد که تقریباً در یک تعادل قرار گرفته‌اند.
نویسنده✍️: آرمین شبستری
╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝
تحقیقی که در مجله Science منتشر شده، مکانیسمی را نشان می‌دهد که در گردوها و نیاکان آنها به مدت چهل میلیون سال پایدار بوده و شباهت‌هایی با سیستم‌های تعیین جنسیت در انسان‌ها و سایر جانوران دارد.
🌸 روش‌های جلوگیری از خودباروری در گیاهان
گیاهان گل‌دار روش‌های مختلفی برای جلوگیری از خودباروری دارند. در برخی از آنها، ساختار گل‌ها به گونه‌ای است که خودباروری دشوار گردد. بعضی گونه‌ها نیز دارای گیاهان نر و ماده جداگانه هستند. در برخی دیگر، گل‌های نر و ماده از نظر زمانی طبقه‌بندی جداگانه‌ای دارند. این موضوع در درختان خانواده گردو یک قدم پیشرفته‌تر است!
🔍 مشاهدات چارلز داروین
درختان گردو در ابتدا گل‌های یک جنس را تولید می‌کنند و سپس در همان فصل نوبت گل‌های جنس دیگر می‌رسد. داروین در سال ۱۸۷۷ مشاهده کرد که این درختان بر طبق تقدم رویش گل‌های نر و ماده متفاوت هستند. یعنی هر درخت به طور مداوم یا با گل‌های نر آغاز رویش می‌کند یا با گل‌های ماده.
🌳 مطالعات جدید دانشگاه دیویس کالیفرنیا
طبق گفته محققین این دانشگاه، گردوها و پکان‌ها دارای دیمورفیسم زمانی هستند که در طول فصل گل‌دهی، گل‌های نر و ماده متناوب را ایجاد می‌کنند.
🧬 مکانیسم مشابه، ژن‌های متفاوت
در گردوها، دو واریانت از یک ژن مرتبط با گل‌دهی ماده-اول یا نر-اول شناسایی شد. این پلی‌مورفیسم DNA در حداقل ۹ گونه از گردو دیده شده است. این دو نوع گل‌دهی تقریباً دارای تعادل نسبت به هم هستند. اگر یکی از انواع گل‌دهی بیشتر از دیگری رایج شود، نوع کمتر رایج مزیت جفت‌گیری پیدا کرده و بنابراین رایج‌تر می‌شود. این موضوع سیستم را به تعادل ۵۰:۵۰ می‌رساند و تنوع ژنتیکی را حفظ می‌کند.
🌰 پکان‌ها نیز دارای پلی‌مورفیسم ژنتیکی متعادل برای تعیین ترتیب گل‌دهی هستند
اما این ژن در بخش متفاوتی از ژنوم نسبت به گردو قرار دارد. پلی‌مورفیسم پکان به نظر می‌رسد که قدیمی‌تر از گردو باشد و بیش از پنجاه میلیون سال قدمت دارد.
این موضوع شباهت جالب توجهی به مکانیسم عمل کروموزم‌های جنسی (یعنی کروموزم‌های X و Y در انسان‌ها و سایر پستانداران) دارد که تقریباً در یک تعادل قرار گرفته‌اند.
نویسنده✍️: آرمین شبستری
╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝
04.03.202509:30
توانایی‌های بی‌نظیر دست انسان
دست‌های انسان تفاوت‌های قابل توجهی با دست‌های میمون‌های بزرگ دارند که به ما اجازه می‌دهند ابزارها را با دقت و مهارت بالا بسازیم و بهره‌برداری کنیم.
یکی از مهم‌ترین ویژگی‌ها، شست انسان است که از عضله‌ای مستقل به نام "فلکسر پولیسیس لونگوس" برخوردار است که این ویژگی به انسان قدرت زیادی برای گرفتن اجسام با دقت و کنترل دقیق می‌دهد.
نوک انگشتان انسان پهن است و دارای نواحی حساس پوست است که امکان لمس و درک دقیق اجسام را فراهم می‌آورد. طول متناسب انگشتان دست و شست باعث می‌شود که شست قابل تطابق با نوک سایر انگشتان باشد و قدرت گرفتن دقیقی ایجاد کند.
مفصل خاص در پایه شست امکان چرخش‌های ظریف را فراهم می‌آورد و تنظیمات ویژه مفصل‌های پایه انگشتان به دست این توانایی را می‌دهد که اجسام را با دقت بالا در دستان خود بگیرد.
در حالی که آسترالوپیتکوس آفرانسس قادر به استفاده از ابزارهای ساده بود، انسان‌های اولیه مانند هومو هابیلیس توانستند ابزارهایی بسازند که نشان دهنده‌ی دگرگشت در مهارت‌های دست‌کاری و استفاده از ابزارها بودند.
نويسندگان✍:ملیکا شیاسی، سودابه جهانیان فر
╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝
دست‌های انسان تفاوت‌های قابل توجهی با دست‌های میمون‌های بزرگ دارند که به ما اجازه می‌دهند ابزارها را با دقت و مهارت بالا بسازیم و بهره‌برداری کنیم.
یکی از مهم‌ترین ویژگی‌ها، شست انسان است که از عضله‌ای مستقل به نام "فلکسر پولیسیس لونگوس" برخوردار است که این ویژگی به انسان قدرت زیادی برای گرفتن اجسام با دقت و کنترل دقیق می‌دهد.
نوک انگشتان انسان پهن است و دارای نواحی حساس پوست است که امکان لمس و درک دقیق اجسام را فراهم می‌آورد. طول متناسب انگشتان دست و شست باعث می‌شود که شست قابل تطابق با نوک سایر انگشتان باشد و قدرت گرفتن دقیقی ایجاد کند.
مفصل خاص در پایه شست امکان چرخش‌های ظریف را فراهم می‌آورد و تنظیمات ویژه مفصل‌های پایه انگشتان به دست این توانایی را می‌دهد که اجسام را با دقت بالا در دستان خود بگیرد.
در حالی که آسترالوپیتکوس آفرانسس قادر به استفاده از ابزارهای ساده بود، انسان‌های اولیه مانند هومو هابیلیس توانستند ابزارهایی بسازند که نشان دهنده‌ی دگرگشت در مهارت‌های دست‌کاری و استفاده از ابزارها بودند.
نويسندگان✍:ملیکا شیاسی، سودابه جهانیان فر
╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝
27.02.202517:00
🧬 تلاقی ژنتیکی انسان‌های مدرن و نئاندرتال‌ها
🔍 محققان با استفاده از ژنوم‌های باستانی، به تازگی زمان دقیق‌تری برای ترکیب ژن‌های نئاندرتال‌ها و انسان‌های مدرن اولیه مشخص کرده‌اند. این تحقیقات نشان می‌دهد که انسان‌های مدرن (Homo sapiens) و نئاندرتال‌ها در حدود ۴۷ هزار سال پیش و در طول یک دوره طولانی از تعاملات، با یکدیگر جفت‌گیری کرده‌اند.
⏳ این آمیختگی ژنتیکی از حدود ۵۰ هزار سال پیش آغاز شده و برای مدت ۷ هزار سال ادامه داشته است. نتایج به دست آمده با شواهد باستان‌شناسی که از همزیستی نئاندرتال‌ها و انسان‌های مدرن در همان دوره حمایت می‌کنند، تطابق دارد.
📜 با تحلیل قدیمی‌ترین ژنوم‌های انسانی مدرن، نشان داده شده است که DNA نئاندرتال از حدود ۸۰ نسل قبل وارد یکی از خانواده‌های باستانی شده است. اگر چه این گروه از انسان‌ها پیشینه نئاندرتالی داشتند، نسل آنها به نظر منقرض شده و هیچ گونه نقشی در ژن‌های انسان‌های امروزی ندارند.
🌍 این تحقیقات علاوه بر شفاف‌سازی تاریخچه تلاقی ژنتیکی انسان‌ها و نئاندرتال‌ها، به درک بهتری از روند مهاجرت Homo sapiens و چگونگی ورود آنها به قاره‌های مختلف کمک می‌کند. اگر چه این جفت‌گیری‌ها منجر به حضور DNA نئاندرتال در انسان‌های معاصر شده است، برخی از این ژن‌ها برای بشر مفید بوده و در دگرگشت انسان تأثیر گذاشته‌اند.
⚠️ اما همچنان برخی محققان نسبت به این یافته‌ها نگرانی دارند. آنها هشدار می‌دهند که ژن‌های نئاندرتالی خاصی می‌توانند برای Homo sapiens کشنده باشند و این ترکیب ژنتیکی احتمالاً در بسیاری از موارد باعث انقراض گروه‌های مختلف شده است.
🧐 این تحقیقات نه تنها به تاریخ‌نگاری دگرگشت بشر کمک می‌کنند، بلکه چالش‌هایی برای درک اثرات این جفت‌گیری‌های قدیمی بر سلامت و بقای انسان‌ها به وجود می‌آورند.
نویسنده✍️: ملیکا شیاسی
╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝
🔍 محققان با استفاده از ژنوم‌های باستانی، به تازگی زمان دقیق‌تری برای ترکیب ژن‌های نئاندرتال‌ها و انسان‌های مدرن اولیه مشخص کرده‌اند. این تحقیقات نشان می‌دهد که انسان‌های مدرن (Homo sapiens) و نئاندرتال‌ها در حدود ۴۷ هزار سال پیش و در طول یک دوره طولانی از تعاملات، با یکدیگر جفت‌گیری کرده‌اند.
⏳ این آمیختگی ژنتیکی از حدود ۵۰ هزار سال پیش آغاز شده و برای مدت ۷ هزار سال ادامه داشته است. نتایج به دست آمده با شواهد باستان‌شناسی که از همزیستی نئاندرتال‌ها و انسان‌های مدرن در همان دوره حمایت می‌کنند، تطابق دارد.
📜 با تحلیل قدیمی‌ترین ژنوم‌های انسانی مدرن، نشان داده شده است که DNA نئاندرتال از حدود ۸۰ نسل قبل وارد یکی از خانواده‌های باستانی شده است. اگر چه این گروه از انسان‌ها پیشینه نئاندرتالی داشتند، نسل آنها به نظر منقرض شده و هیچ گونه نقشی در ژن‌های انسان‌های امروزی ندارند.
🌍 این تحقیقات علاوه بر شفاف‌سازی تاریخچه تلاقی ژنتیکی انسان‌ها و نئاندرتال‌ها، به درک بهتری از روند مهاجرت Homo sapiens و چگونگی ورود آنها به قاره‌های مختلف کمک می‌کند. اگر چه این جفت‌گیری‌ها منجر به حضور DNA نئاندرتال در انسان‌های معاصر شده است، برخی از این ژن‌ها برای بشر مفید بوده و در دگرگشت انسان تأثیر گذاشته‌اند.
⚠️ اما همچنان برخی محققان نسبت به این یافته‌ها نگرانی دارند. آنها هشدار می‌دهند که ژن‌های نئاندرتالی خاصی می‌توانند برای Homo sapiens کشنده باشند و این ترکیب ژنتیکی احتمالاً در بسیاری از موارد باعث انقراض گروه‌های مختلف شده است.
🧐 این تحقیقات نه تنها به تاریخ‌نگاری دگرگشت بشر کمک می‌کنند، بلکه چالش‌هایی برای درک اثرات این جفت‌گیری‌های قدیمی بر سلامت و بقای انسان‌ها به وجود می‌آورند.
نویسنده✍️: ملیکا شیاسی
╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝
25.02.202515:50
🧬 کشف پیشینه ژنتیکی انسان‌های مدرن و باستانی
تحقیقات جدید انجام شده در دپارتمان زیستشناسی دانشگاه پادووا، با شناسایی نقاط عطف ژنتیکی در دگرگشت انسان‌های هومو ساپینس، برخی از اسرار دگرگشت انسان را روشن کرده است.
این مطالعه به بررسی تغییرات کروموزومی و واریانت‌های ژنی پرداخته است که به توسعه ویژگی‌های مدرن انسان‌ها کمک کرده‌اند. یافته‌های این پژوهش، مدل‌های سنتی دگرگشت را به چالش می‌کشد.
این تحقیق نشان می‌دهد که بسیاری از ویژگی‌های ژنتیکی انسان‌های مدرن، پیش از جدایی شاخه‌های نئاندرتال‌ها، دنیسوواها و هومو ساپینس شکل گرفته‌اند.
به عبارت دیگر، شباهت‌های ژنتیکی بین انسان‌های مدرن و باستانی نشان می‌دهند که بخش زیادی از ویژگی‌های ژنتیکی انسان‌ها قبل از انشعاب گونه‌ها توسعه یافته است.
🔑 سه رویداد ژنتیکی کلیدی
1️⃣ گردنه جمعیتی ۹۰۰ هزار سال پیش که با تغییرات ژنتیکی بزرگی همراه بود؛ از جمله ادغام کروموزوم ۲ و جابجایی منطقه شبه‌اتوزومال ۲ (PAR2).
2️⃣ انشعاب انسان‌های مدرن از نئاندرتال‌ها و دنیسوواها حدود ۶۵۰ هزار سال پیش که با ظهور تغییرات ژنتیکی جدید همراه بود.
این تغییرات به طور ویژه بر ویژگی‌های مغز و جمجمه تأثیر گذاشته‌اند و به‌نظر می‌رسد که موجب شکل‌گیری ویژگی‌های رفتاری و زیستی انسان‌های مدرن شده‌اند.
3️⃣ همزیستی ژنتیکی انسان‌های مدرن و نئاندرتال‌ها در حدود ۳۵۰ هزار سال پیش که باعث بازگشت برخی واریانت‌های ژنتیکی از نئاندرتال‌ها به جمعیت‌های انسانی مدرن شد و تنوع ژنتیکی نئاندرتال‌ها را افزایش داد.
🧪 روش‌های تحقیق و نتایج
محققان با استفاده از روش‌های پیشرفته تحلیلی همچون تحلیل‌های همپوشانی، برآورد نرخ جهش و بررسی امضاهای همسازی باستانی، توانسته‌اند تاریخ دقیق‌تری از این رویدادها به دست آورند.
نتایج این مطالعه نه تنها به ما کمک می‌کند که درک بهتری از تاریخ دگرگشتی انسان‌ها داشته باشیم، بلکه فرضیات قدیمی در مورد دگرگشت ژنتیکی انسان‌ها را به چالش می‌کشد و بر پیچیدگی‌های سفر ژنتیکی انسان تأکید می‌کند.
نويسندگان✍️:ملیکا شیاسی، نرگس پیشوا
╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝
تحقیقات جدید انجام شده در دپارتمان زیستشناسی دانشگاه پادووا، با شناسایی نقاط عطف ژنتیکی در دگرگشت انسان‌های هومو ساپینس، برخی از اسرار دگرگشت انسان را روشن کرده است.
این مطالعه به بررسی تغییرات کروموزومی و واریانت‌های ژنی پرداخته است که به توسعه ویژگی‌های مدرن انسان‌ها کمک کرده‌اند. یافته‌های این پژوهش، مدل‌های سنتی دگرگشت را به چالش می‌کشد.
این تحقیق نشان می‌دهد که بسیاری از ویژگی‌های ژنتیکی انسان‌های مدرن، پیش از جدایی شاخه‌های نئاندرتال‌ها، دنیسوواها و هومو ساپینس شکل گرفته‌اند.
به عبارت دیگر، شباهت‌های ژنتیکی بین انسان‌های مدرن و باستانی نشان می‌دهند که بخش زیادی از ویژگی‌های ژنتیکی انسان‌ها قبل از انشعاب گونه‌ها توسعه یافته است.
🔑 سه رویداد ژنتیکی کلیدی
1️⃣ گردنه جمعیتی ۹۰۰ هزار سال پیش که با تغییرات ژنتیکی بزرگی همراه بود؛ از جمله ادغام کروموزوم ۲ و جابجایی منطقه شبه‌اتوزومال ۲ (PAR2).
2️⃣ انشعاب انسان‌های مدرن از نئاندرتال‌ها و دنیسوواها حدود ۶۵۰ هزار سال پیش که با ظهور تغییرات ژنتیکی جدید همراه بود.
این تغییرات به طور ویژه بر ویژگی‌های مغز و جمجمه تأثیر گذاشته‌اند و به‌نظر می‌رسد که موجب شکل‌گیری ویژگی‌های رفتاری و زیستی انسان‌های مدرن شده‌اند.
3️⃣ همزیستی ژنتیکی انسان‌های مدرن و نئاندرتال‌ها در حدود ۳۵۰ هزار سال پیش که باعث بازگشت برخی واریانت‌های ژنتیکی از نئاندرتال‌ها به جمعیت‌های انسانی مدرن شد و تنوع ژنتیکی نئاندرتال‌ها را افزایش داد.
🧪 روش‌های تحقیق و نتایج
محققان با استفاده از روش‌های پیشرفته تحلیلی همچون تحلیل‌های همپوشانی، برآورد نرخ جهش و بررسی امضاهای همسازی باستانی، توانسته‌اند تاریخ دقیق‌تری از این رویدادها به دست آورند.
نتایج این مطالعه نه تنها به ما کمک می‌کند که درک بهتری از تاریخ دگرگشتی انسان‌ها داشته باشیم، بلکه فرضیات قدیمی در مورد دگرگشت ژنتیکی انسان‌ها را به چالش می‌کشد و بر پیچیدگی‌های سفر ژنتیکی انسان تأکید می‌کند.
نويسندگان✍️:ملیکا شیاسی، نرگس پیشوا
╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝
Показано 1 - 24 із 86
Увійдіть, щоб розблокувати більше функціональності.