انجمن مغز و فلسفه ذهن

🔺-همه‌روان‌دار‌انگاری دیدگاهی است که بر اساس آن، آگاهی یکی از ویژگی‌های ذاتی ماده مانند جرم، بار، spin و... که در فیزیک قائلیم بوده و جهان‌شمول است. طبق این نظرگاه، آگاهی در تمام مواد به نسبتی خاص و با درجه‌ای از شدت حاضر است(مانند جرم برای الکترون).

نظریه‌های کوانتومی دربارۀ آگاهی دچار همان قسم از شکاف تبیینی‌ای هستند که نظریه‌های کلاسیک به آن دچارند. در هر دو صورت تجربه را باید چیزی فرا و ورای ویژگی‌های فیزیکی جهان در نظر گرفت. شاید مکانیک کوانتومی بتواند در بیان مشخصات پیوند روان‌فیزیکی جهان ایفای نقش کند، اما نظریۀ کوانتومی به تنهایی نمی‌تواند به ما بگوید که چرا آگاهی وجود دارد.

باید اذعان کرد که ادراک و آنچه بر آن استوار است، با تبیین‌های مکانیکی ــ یعنی از خلال شکل، اندازه و حرکت ــ قابل فهم نیست. اگر فرض کنیم ماشینی وجود دارد که به واسطۀ ساختار خویش می‌اندیشد، احساس می‌کند و دارای ادراک است، می‌توان آن را چنان بزرگ تصور کرد که بتوان همچون آسیابی در آن گام نهاد. اما چون به درون آن برویم، جز اجزایی که یکدیگر را می‌رانند، چیزی نخواهیم یافت؛ و هرگز از دل این اجزاء، فهمی از ادراک برنخواهد خاست. بنابراین، باید منشأ ادراک را نه در ترکیب و پیچیدگی ماشین‌وار، بلکه در جوهری بسیط و ساده جست‌وجو کرد

@Aa_bahr