در حرمسرای سلاطین صفوی، همیشه تعدادی زنِ عقدی و عده زیادی کنیز زیبارو وجود داشتند که از رابطه جنسی محروم مانده و عمر خود را با رنج روحی شدید سپری می‌کردند.
چرا که شاه معمولاً به زنان سوگلی خود توجه می‌کرد و زنان معمولی اگر بخت یارشان بود شاید سالی یک بار با شاه همبستر می‌شدند! به همین علت، تعیشات غیرطبیعی مخصوصاً طبق زدن (همجنس‌بازی زنان) در بین زنان حرمسرا بسیار رواج داشت.
شاه عباس اول زمانی که از این موضوع آگاه شد، گهگاه برخی زنان حرمسرای خود را مطلقه می‌کرد و به عقد برخی بزرگان و سرکردگان لشکر درمی‌آورد تا به محرومیت جنسی آن زنان پایان دهد.
توجه شاه عباس به این موضوع تا آنجا بود که حتی پس از عقد آن زن با یکی از بزرگان نیز، سعی می‌کرد به طریقی از روابط آنها آگاه شود و مطمئن گردد که محرومیت جنسی زن پایان یافته است.
پیترو دلاواله می‌نویسد: در مجلس میگساری شاه بودم که شاه به یکی از خان‌ها گفت پس از این مجلس آیا می‌روی تا با آن زن خلوت نمایی؟ منظور شاه زنی از زنان حرمسرایش بود که به تازگی او را طلاق داده و به عقد آن مرد درآورده بود.
آن خان گفت البته به بهترین وجه ممکن به آن زن خواهم پرداخت زیرا خدمت کردن به زنان اعطاییِ شاه، واجب است.
شاه دوباره پرسید: خلوت با او چگونه است؟ خان پاسخ داد عالی.
پس از این که شاه از این امر اطمینان حاصل کرد، در جام خود شراب ریخت و در حالی که با دست تکان می‌داد تا سرد شود، به من تعارف کرد، من هم به رسم ادب گرفتم و نوشیدم و شاه برای خود جامی دیگر ریخت و سرکشید.
گاهی اوقات شاه در یک روز بیش از سی نفر از زنان حرمسرای خود را مطلقه و به عقد بزرگان درمی‌آورد تا به محرومیت جنسی آنان پایان دهد.
منبع
سفرنامه پیترو دلاواله ص 259 تا 279 به اختصار. انتشارات علمی و فرهنگی
@bahosh_baash
