Әли Ханәлиұлы Әлиевке төтесінен сұрақ қойдым: «Ұлттық құрамада 2 матч өткіздіңіз. Басты командамыздың бапкері болу – байырғы арманыңыз. Ол орындалды. Енді екі матчта жұмыс істеген соң, жұмыстың қиындығын көрген соң, қандай түйінге келдіңіз? Ұлттық құрама бапкері болуыңызға білігіңіз жете ме, жетпей ме екен?».
Бас бапкердің жауабы: «Мен проблемаларды көріп тұрмын. Қатты айтсам, арттық кетті демеңіздер. Алайда, Ұлттық құраманың деңгейін көтерудің жолын көріп тұрмын. Мүмкіндік болса, жағдайды реттей алатыныма сенемін. Құдай қаласа, жеңіске жетелей аламын. Маған сенсеңіз, барымды саламын».
Маған Әлиевтің ойы мен сөзі ұнайды. Нық әрі түзу. Енді сәт келсе, іске көшсе екен.
Күтеміз, сенеміз.
