ChanMin

همون طور که داشت با دقت چهره مقابلش رو روی بومش میاورد سعی میکرد تک تک جزئیات صورت پسر حتی خط ریز کنار لبش هنگام لبخند زدن هم ثبت کنه هر کس از کنار چان رد میشد متوجه میشد تا چه حد شیفته ی مدل روبه روش هست چون اون تاحالا برای کشیدن افراد بیشتر از یک هفته وقت نذاشته بود اما خوب فردی که روی صندلی نشسته بود و بخاطر طولانی شدن طرح زدن کمی خسته به نظر میرسید هر کس نبود...
سونگمین کسی بود که تونسته بود با لبخندهای زیباش چان رو به سمت خودش بکشونه چان بعد از تموم شدن تابلو با حالتی که انگار جز اون دو نفر کسی اونجا نبود جلوی سونگمین زانو زد و گفت:
سونگمین من به اندازه ی تموم جزئیات این تابلو دوستت دارم تو به اندازه اثر آسمان شب زیبا و آرامش بخشی و من می‌خوام این ترکیب رو که دقیقا حسی مثل خلق کردن اثری فوق العاده میده رو کنار خودم داشته باشم و تو میتونی با قبول کردن تابلوی خودت به من جواب خودت رو برسونی