ولی امسال جور دیگه ای واسم بود، چون
اطرافیانم رو شناختم و به بدترین شکل ممکن
پشتمو خالی کردن، یاد گرفتم در عین خواستن
رها کنم، یاد گرفتم همیشه هم دنیا قرار نیست به
ساز آرزوهام برقصه و قرارم نیست بشینم پای
آرزوهایی که ازم گرفته شدن بسوزم، پس بلند
شدم و به سمت زندگی جدید و ساختن آرزوهای
جدید قدم برداشتم، یادگرفتم همیشه هم قلبِ
همه مثل قلب من صاف و زلال نیست، یادگرفتم
قرار نیست چون من فداکاری میکنم برای آدمایی
که دوسشون دارم اوناهم همین کارو بکنن، یاد
گرفتم تصمیماتی بگیرم که آسون نیستن ولی
لازم بود بگیرم، یاد گرفتم هرچقدر دنیا و آدماش
من رو بکوبن من باید بسازم،اهمیت دادن به خودم
رو یاد گرفتم و بیشتر از قبل با خودم خلوت کردم
و از تنهاییم لذت بردم،امسال نسخه ای از خودم رو
دیدم که خیلی دلیل برای جا زدن داشت ولی جا نزد
و ادامه داد، امسال یاد گرفتم آدما هرچقدر هم قلبم
رو شکستن و دستم رو ول کردن، بازم ببخشمشون
چون من عددی نیستم وقتی خدا میبخشه !
سر آخرین نماز 403 بخشیدم و به خدا گفتم
ببخشه ولی سوزش قلبم رو حس کردم و گذشتم.
با وجود همه اینا بازم سپاسگزارم که باعث رشد
من شدی 1403 ازت راضیم💙 ! -
