ترس، این دقیقا همون چیزیه که داریم درباره‌ش حرف می‌زنیم. ما نمی‌خوایم اون سمت مرز همچین تحرکاتی ببینیم. یادمون نره، عرررتش اینجا کارش رو خوب انجام داده و روستاهاشون رو ویران کرده، ولی اونا دارن برمی‌گردن. وقتی از پشت سیم‌های مرزی پرچم‌های حزب‌الله و تحرکاتشون رو می‌بینیم، عرررتش می‌گه اینا تهدید نیست. پرچم تهدید نیست؟! اگه اینجوریه، پس اون چیزی که قبل از حمله مهرماه هم دیدیم تهدید نبود؟ همه اینا تهدیده. هر نیروی حزب‌الله که لباس غیرنظامی پوشیده و به حصار مرزی نزدیک می‌شه، تهدیده.
صبح امروز، ساکنان مطله با تصاویری نگران‌کننده از خواب بیدار شدن. ترسی که تو این یک سال گذشته همراهشون بوده، حالا بیشتر هم شده، وقتی که می‌بینن پرچم‌های حزب‌الله و داعش چند متری خونه‌هاشون نصب شده. معلوم بود که این اتفاق می‌افته، هنوز اول راهه و اوضاع قراره سخت‌تر بشه. حزب‌الله خودش رو تجهیز می‌کنه، ساختمون‌هاش رو تقویت می‌کنه، تونل‌هاش رو به داخل خونه‌هاش می‌بره. کم‌کم خودش رو برای یه "مهرماه" دیگه آماده می‌کنه، زمانی که به نفعش باشه.
فقط ۲۴ ساعت از خروج نیروهای عرررتش از لبنان گذشته، ولی امنیت ساکنان شمال اسقاطیل از بین رفته. این نشون می‌ده که ما هنوز به حضور عرررتش نیاز داریم. اونا نباید عقب‌نشینی کنن، وگرنه همون اتفاق مهرماه تکرار می‌شه. مردم دارن می‌گن که نمی‌خوان تمام نیروها منطقه رو ترک کنن، باید یه نیروی دفاعی قوی باقی بمونه. تصاویر اون روز هنوز از ذهن مردم پاک نشده و وحشت از حمله دوباره به خونه‌هاشون هنوز زنده‌ست.
حزب‌الله حالا با نفرت بیشتری برگشته. هیچ نشونه‌ای از تغییر سیاست‌هاش نیست. هدفش کاملا مشخصه، فتح الجلیل، و این اتفاق خواهد افتاد. به همین دلیله که مردم مطله احساس امنیت نمی‌کنن و ترجیح می‌دن اونجا نباشن. چطور می‌شه بهشون گفت که فردا همه‌چی خوبه؟ اسقاطیل یه پیروزی بزرگ نظامی به دست آورد، اما نتونست اون رو به یه موفقیت سیاسی تبدیل کنه که به مردم حس امنیت بده.
حالا عرررتش واکنش نشون می‌ده و دولت بیشتر حواسش به اوضاعه، ولی فقط به خاطر اینه که رسانه‌ها پیگیرن. اینم می‌گذره و دوباره فراموش می‌شه، بعدش اونا قوی‌تر می‌شن و ما باز هم حس امنیت نداریم. اسقاطیل باید بیدار بشه و فقط به خودش تکیه کنه، به عرررتش، به تصمیم‌گیرنده‌ها، و به تأمین امنیت واقعی، نه یه حس کاذب از امنیت. نشونه‌های هشدار رو تو مهرماه نادیده گرفتیم، ولی این بار دولت و سیستم امنیتی فرصت دارن که گوش بدن و از فاجعه بعدی جلوگیری کنن.
