چارلز داروین در ۱۲ فوریه ۱۸۰۹ در بریتانیا متولد شد و با انتشار کتاب منشأ انواع (The Origin of Species) در سال ۱۸۵۹، یکی از تأثیرگذارترین ایده‌های علمی تاریخ را مطرح کرد. نظریه‌ی او نشان داد که گونه‌ها به مرور زمان تغییر می‌کنند و این تغییرات از طریق انتخاب طبیعی (Natural Selection) هدایت می‌شوند. او تا سال‌ها از انتشار نظریه خود واهمه داشت زیرا می‌دانست با مخالفت‌های شدیدی از سوی کلیسا و جامعه علمی روبرو خواهد شد. او بیش از ۲۰ سال نظریه خود را جمع‌بندی کرد تا اینکه آلفرد راسل والاس، دانشمند دیگری، به‌طور مستقل به نتایج مشابهی رسید و داروین را به انتشار نظریه‌اش ترغیب کرد.
داروین ابتدا در رشته پزشکی در دانشگاه ادینبرو تحصیل کرد اما علاقه‌ای به این رشته نداشت. سپس به دانشگاه کمبریج رفت و در زمینه الهیات تحصیل کرد، اما علاقه اصلی او طبیعت‌شناسی بود.
مهم‌ترین مرحله زندگی داروین، سفر او با کشتی بیگل (HMS Beagle) بود که بین سال‌های ۱۸۳۱ تا ۱۸۳۶ انجام شد. در این سفر، او مناطق مختلفی از جمله جزایر گالاپاگوس را مطالعه کرد که بعدها الهام‌بخش نظریات تکاملی او شد.
نظریه داروین، درک ما از منشا حیات و تنوع زیستی را دگرگون کرد و پایه‌های زیست‌شناسی مدرن را بنا نهاد.او باعث شد تا دیدگاه‌های سنتی درباره ثبات گونه‌ها تغییر کند. ایده‌های او بر علوم دیگر از جمله روان‌شناسی، انسان‌شناسی و حتی فلسفه تاثیر گذاشت. داروین مسیر تحقیقاتی جدیدی را گشود که به مطالعات ژنتیکی و اکولوژیکی پیشرفته امروزی منجر شده است.
داروین نه تنها علم را تغییر داد، بلکه فهم ما از جایگاه انسان در طبیعت را نیز متحول ساخت.