Мир сегодня с "Юрий Подоляка"
Мир сегодня с "Юрий Подоляка"
Труха⚡️Україна
Труха⚡️Україна
Николаевский Ванёк
Николаевский Ванёк
Мир сегодня с "Юрий Подоляка"
Мир сегодня с "Юрий Подоляка"
Труха⚡️Україна
Труха⚡️Україна
Николаевский Ванёк
Николаевский Ванёк
Літоўскі Легіён avatar

Літоўскі Легіён

Magna Lithuania non est mortua – vivit in corde nostro.
Рейтинг TGlist
0
0
ТипПублічний
Верифікація
Не верифікований
Довіреність
Не надійний
Розташування
МоваІнша
Дата створення каналуЛют 05, 2024
Додано до TGlist
Бер 20, 2025
Прикріплена група

Останні публікації в групі "Літоўскі Легіён"

Шаноўныя Лідчане, чытайце вялікага словам літвіна, Адама Бернарда Міцкевіча. Ваш улюбёны горад быў для той геніяльнай постаці часткай "святой Літвы".

Прапануем для азнаямлення ўрывак з паэмы "Grażyna".

Ліда і землі Верхняга Нёмана зноў будуць Літвой. Не сучасным нацыяналістычным новабудам, але Літвой даўняй. З усімі яе сімваламі і сэнсамі. Памылка гісторыі і найвялікшая несправядлівасць XX стагоддзя (смерць ідэі адраджэння Вялікага Княства Літоўскага) рана ці позна будуць выпраўлены.

У тое веру, тым жыву, для таго жыву і, дасць Бог, дажыву.
"Натуральна, перанарадзіцца я ніколі не здолею і спадзяюся на Бога, што я – ці ў Кардыльерах, ці ў Панарах – усё роўна памру літвінам".

Словы геолага, географа і этнолага, мнагагадовага рэктара Чылійскага Універсітэту, нацыянальнага героя Чылі, ураджэнца Наваградскага краю, Ігнацыя Дамейкі.
"W Nowogródku dotąd sławna
Góra jest Mendoga,
Gdzie on złożon, kiedy oddał
Duszę w ręce Boga.

Był to niegdyś Król Litewski,
Garstka dziś popiołu;
Żył obłudnie i obłuda
Pchnęła go do dołu...".

Урывак з вершу "Grób Mendoga" паэта, этнографа і фалькларыста, ураджэнца Наваградскага краю, Яна Антонія Чачота.
"...Język, rasa, nic nie mówią,
O znaczeniu naszem;
To himera pustej głowy,
Obalona czasem...
...Z mową wszelką, a tradycją
W sercu utrwaloną,
Zawsze będziem Litwinami,
Z Ojczyzną wskrzeszoną...".

("Мова, раса, нічога не кажуць
Аб значэнні нашым;
То хімера пустой галавы,
Зрынутая часам...
...З любой мовай і традыцыяй,
У сэрцы нерушонай,
Заўсёды будзем літвінамі
З Айчынай уваскрашонай...").

Урывак з твору "Hymn litewski" ад 1907 году, належыўшага пяру ўраджэнца Ковеншчыны, старалітвіна XX стагоддзя, Аттона Завішы.
"Літва, маці сямі боляў, зямля герояў і пакутнікаў, на ўскрозь іх крывёю прасякнутая, магіламі і шыбеніцамі пакрытая, руінамі тваіх сёлаў і двароў ад Нёмана да Дзвіны засеяна! Ці ж тых ахвяраў, якія бы сто пакаленняў людскасці вызваліць павінны, было яшчэ за мала?".

Урывак з перадавіцы паўстанніцкай газеты "Niepodliegłość" ад верасня 1863 года.

Даследчыкі прыпісваюць прыведзеныя словы аднаму з лідэраў паўстання на Літве, Вінцэнту Канстанціну Каліноўскаму.
"...Mam nadzieję że z tobą jeszcze obacze się na ziemi i w lepszych czasach, a radbym żebyś ty miał ufność w Bogu, że jeszcze i Litwę obaczymy, Litwę naszą już a nie moskiewską. Tem żyje, dla tego, żyję i tego da Bóg dożyję...".

("...Маю надзею, што з табой яшчэ пабачуся на зямлі і ў лепшых часах, а рады быў бы каб ты меў давер Богу, што яшчэ і Літву пабачым, Літву нашу ўжо, а не маскоўскую. Тым жыву, для таго жыву і, дасць Бог, да таго дажыву...").

Сумныя і, сапраўды, разрываючыя сэрца словы ўраджэнца Наваградскага краю, Адама Міцкевіча, з ліста да Францішка Міцкевіча ад 9 мая 1844 года.
"...Праз маё акенца бачу Віленьку, тую Віленьку, што так дарагая душы кожнага літвіна, сядзібу грозных Альгердаў, думкі ўчынкаў у Богу і праўдзе пачатых... Ты мой анёлачак з сардэчкам гарачым, дачка маёй радзімай Літвы, яе захапленняў і болю... У становішчы любым ты будзеш годнай дачкой Літвы...".

Словы аднаго з лідэраў паўстання 1863-1864 гадоў на землях былога Вялікага Княства Літоўскага, ураджэнца Гарадзенскага краю, Вінцэнта Канстанціна Каліноўскага, з перадсмяротнага ліста да сваёй нявесты, Марыі Ямант.

7 (19) сакавіка 1864 года, за некалькі дзён да смяротнага пакарання праз павешанне.
"...w obecnych stosunkach z Litwy historycznej – tej większej Litwy, jeśli nie Witoldowej, od morza do morza, to tej, której interesem jest wyrwanie się z ponurej niewoli moskiewskiej, niepodobna wyłaczać części jednej i opierać się jedynie na niej. Przyjmy się bowiem tej Litwy, a spostrzeżemy jak słabymi są jeszcze te czynniki, co ją na cześci rozbijają, jak silnymi zaś te, co ją w jedną całość sprzegają...".

("...у цяперашніх стасунках з гістарычнай Літвы – той большай Літвы, калі не Вітаўтавай, ад мора да мора, то той, якой інтарэсам ёсць вырванне з панурай няволі маскоўскай, нельга вылучаць адну частку і абапірацца адзіна на яе. Бо разгледзім тую Літву і ўбачым, наколькі слабыя яшчэ тыя чыннікі, што яе на часткі разбіваюць, і наколькі моцныя тыя, што спрагаюць яе ў адзінае цэлае...").

Словы з выдаванага Юзафам Пілсудскім часопісу "Walka".

Лістапад 1903 года, калі будучы Першы Маршал Польшчы яшчэ быў дзейнічаўшым на Літве рэвалюцыянерам і сацыялістам.
"...Ja śpiewam – zawoła. –
Dawniej Prusakom i Litwie śpiewałem:
Dziś jedni legli w ojczyzny obronie,
Drudzy, żyć nie chcąc po ojczyzny zgonie,
Dobić się wolą nad jej martwym ciałem;
Jak sługi, wierne w dobrym i złym losie,
Giną na swego dobroczyńcy stosie...".

("Я спяваю – усклікае. –
Даўней прусакам і Літве спяваў:
Сёння адныя ляглі ў Айчыны абароне,
Другія, жыць не жадаючы па Айчыны сконе,
Дабіваюць сябе воляй над яе мёртвым целам;
Як слугі, адданыя ў добрым і злым лёсе,
Гінуць на вогнішчы свайго дабрадзея...").

Урывак з шэдэўральнай паэмы "Konrad Wallenrod", належаўшай пяру геніяльнага ўраджэнца Наваградскага краю, Адама Міцкевіча.
Пра з'яву "беларускага адраджэння". Трэцяе інтэрэрв'ю з доктарам Белым.
https://youtube.com/watch?v=reUctpKawtc&feature=shared
Добрага дня шаноўнаму паньству.

Свет пабачыў першы зборнічак вершаў Вальдэмара Буткевіча.

Пасля прачытання атрымліваецца зразумець, які душэўны боль адчувае аўтар па забітай Айчыне, Вялікаму Княству Літоўскаму.

І не толькі па Айчыне.

Вельмі раім пазнаёміцца.

https://www.academia.edu/127912658/_Alter_ego_%D0%97%D0%B1%D0%BE%D1%80%D0%BD%D1%96%D0%BA_%D0%B2%D0%B5%D1%80%D1%88%D0%B0%D1%9E
Добрага дня паважаным панам літвінам!

Сёння на заснаванні сведчання адной гістарычнай крыніцы ад 1916 году ўзгадаем аб значнай складовай частцы самасвядомасці ўраджэнца Віленскага краю, будучага першага маршала Польшчы, Юзафа Пілсудскага.

Адзін з галоўных ідэолагаў "Краёвай ідэі", старалітвін Міхал Ромэр, пад час службы пад ачолам Юзафа Пілсудскага ў "Легіёнах Польскіх" у складзе аўстра-венгерскага войска, у сваім дзённіку пасля асабістай сустрэчы запісаў наступныя словы Пілсудскага:

“…tu wskazał na Sosnkowskiego i Wieniawę, uśmiechnął się gorąco i sam się na baczność wyprostował - „Baczność!” przed Litwinami. Niewarci są oni wszyscy, psiakrew – dodał żartobliwie, ale gorąco – tej krwi litewskiej i litewskiego ducha...„A wiecie, że jestem uparty jak Litwin i jak z pewnością sami jesteście uparci, toteż z góry Wam powiadam, że mnie nie przekonacie…”.

Як магчыма заўважыць, Юзаф Пілсудскі ў глыбіні душы ніколі не забываў, хто ён такі. Дык давайце і мы, яго менш трыўмфальныя землякі, таго не забудзем...
Невялічкая лекцыя аўтара "Літоўскага Легіёну" у рубрыцы "Litwiny Live" аб спробах адраджэння старой Літвы ў XIX стагоддзі.

Прыемнага прагляду шаноўнаму паньству)

https://youtu.be/XflpeQYe1PI?si=Uea89Polh6IeZcob
Вітаем шаноўнае паньства!

Прапануем для прагляду другое інтэрв'ю з доктарам гуманітарных навук у гісторыі, Аляксандрам Вялерыянавічам Белым.

Прыемнага прагляду)

https://youtu.be/rNdj7rByTSs?si=bTIeZ1xXd_A81Lm0

Рекорди

20.03.202523:59
649Підписників
27.10.202423:59
0Індекс цитування
05.02.202523:59
147Охоплення 1 допису
23.04.202521:17
0Охоп рекл. допису
24.03.202515:44
24.69%ER
20.02.202512:49
22.65%ERR

Розвиток

Підписників
Індекс цитування
Охоплення 1 допису
Охоп рекл. допису
ER
ERR
ЛИСТ '24ГРУД '24СІЧ '25ЛЮТ '25БЕР '25КВІТ '25

Популярні публікації Літоўскі Легіён

"Літва, маці сямі боляў, зямля герояў і пакутнікаў, на ўскрозь іх крывёю прасякнутая, магіламі і шыбеніцамі пакрытая, руінамі тваіх сёлаў і двароў ад Нёмана да Дзвіны засеяна! Ці ж тых ахвяраў, якія бы сто пакаленняў людскасці вызваліць павінны, было яшчэ за мала?".

Урывак з перадавіцы паўстанніцкай газеты "Niepodliegłość" ад верасня 1863 года.

Даследчыкі прыпісваюць прыведзеныя словы аднаму з лідэраў паўстання на Літве, Вінцэнту Канстанціну Каліноўскаму.
"...Język, rasa, nic nie mówią,
O znaczeniu naszem;
To himera pustej głowy,
Obalona czasem...
...Z mową wszelką, a tradycją
W sercu utrwaloną,
Zawsze będziem Litwinami,
Z Ojczyzną wskrzeszoną...".

("Мова, раса, нічога не кажуць
Аб значэнні нашым;
То хімера пустой галавы,
Зрынутая часам...
...З любой мовай і традыцыяй,
У сэрцы нерушонай,
Заўсёды будзем літвінамі
З Айчынай уваскрашонай...").

Урывак з твору "Hymn litewski" ад 1907 году, належыўшага пяру ўраджэнца Ковеншчыны, старалітвіна XX стагоддзя, Аттона Завішы.
20.04.202517:41
Шаноўныя Лідчане, чытайце вялікага словам літвіна, Адама Бернарда Міцкевіча. Ваш улюбёны горад быў для той геніяльнай постаці часткай "святой Літвы".

Прапануем для азнаямлення ўрывак з паэмы "Grażyna".

Ліда і землі Верхняга Нёмана зноў будуць Літвой. Не сучасным нацыяналістычным новабудам, але Літвой даўняй. З усімі яе сімваламі і сэнсамі. Памылка гісторыі і найвялікшая несправядлівасць XX стагоддзя (смерць ідэі адраджэння Вялікага Княства Літоўскага) рана ці позна будуць выпраўлены.

У тое веру, тым жыву, для таго жыву і, дасць Бог, дажыву.
"Натуральна, перанарадзіцца я ніколі не здолею і спадзяюся на Бога, што я – ці ў Кардыльерах, ці ў Панарах – усё роўна памру літвінам".

Словы геолага, географа і этнолага, мнагагадовага рэктара Чылійскага Універсітэту, нацыянальнага героя Чылі, ураджэнца Наваградскага краю, Ігнацыя Дамейкі.
"W Nowogródku dotąd sławna
Góra jest Mendoga,
Gdzie on złożon, kiedy oddał
Duszę w ręce Boga.

Był to niegdyś Król Litewski,
Garstka dziś popiołu;
Żył obłudnie i obłuda
Pchnęła go do dołu...".

Урывак з вершу "Grób Mendoga" паэта, этнографа і фалькларыста, ураджэнца Наваградскага краю, Яна Антонія Чачота.
Увійдіть, щоб розблокувати більше функціональності.