نگاه متفاوت (احمد زیدآبادی)
25.04.202509:11
مخمصۀ بی‌بی!
"بی‌بی" به شدت نگران عقد یک "توافق بد" بین ایران و آمریکاست! ترامپ گفته است که "نگرانی" او را در نظر دارد، اما این صحبت، خیال بی‌بی را راحت نکرده است چون از نظر او ترامپ کار خود را پیش می‌برد.
این به چه معناست؟ به معنای آن است که نه سیاست واشنگتن در تل‌آویو تعیین می‌شود و نه سیاست تل‌آویو در واشنگتن! دو طرف منافع مشترک گسترده‌ای دارند اما "یکی" نیستند. یکی انگاشتن آنها در همۀ امور افسانه‌پردازی است!
اگر ایران و آمریکا به توافقی دست یابند که نظر بی‌بی را تأمین نکند، او در بد مخمصه‌ای گرفتار می‌شود. امیدوارم که بشود.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
"بی‌بی" به شدت نگران عقد یک "توافق بد" بین ایران و آمریکاست! ترامپ گفته است که "نگرانی" او را در نظر دارد، اما این صحبت، خیال بی‌بی را راحت نکرده است چون از نظر او ترامپ کار خود را پیش می‌برد.
این به چه معناست؟ به معنای آن است که نه سیاست واشنگتن در تل‌آویو تعیین می‌شود و نه سیاست تل‌آویو در واشنگتن! دو طرف منافع مشترک گسترده‌ای دارند اما "یکی" نیستند. یکی انگاشتن آنها در همۀ امور افسانه‌پردازی است!
اگر ایران و آمریکا به توافقی دست یابند که نظر بی‌بی را تأمین نکند، او در بد مخمصه‌ای گرفتار می‌شود. امیدوارم که بشود.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
23.04.202506:10
کثرت خطوط قرمز هم افتخار دارد؟
دست اندرکاران مذاکره و مسئولان تأسیسات اتمی به جای آنکه هر روز "خط قرمز" جدیدی را در مذاکره اعلام کنند، بهتر است به فکر ارائۀ ابتکاراتی برای دستیابی به توافق باشند.
خطوط قرمز چه در زندگی فردی و چه در سطح دولتی وقتی از حد معقول خود فراتر روند، فقط چابکی و قدرت ابتکار را از بین می‌برند و مایۀ شکست و فلاکت می‌شوند.
بنابراین اینکه رئیس سازمان انرژی اتمی بخواهد هر روز با "افتخار" "خط قرمز" جدیدی را در مذاکرات اعلام کند، اصلاً افتخار ندارد! افتخار به قدرت مانور و ابتکار است نه به دست و بال خود را بستن و حیطۀ مانور خود را محدود کردن!
موضوعی که برای دولت محمود احمدی‌نژاد در سال 88 خطر قرمز محسوب نمی شد، حالا چرا باید برای دولت پزشکیان خط قرمز اعلام شود؟ منظورم انتقال بخشی از ذخایر اورانیوم غنی شده در سطح بالا به خارج از کشور است.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
دست اندرکاران مذاکره و مسئولان تأسیسات اتمی به جای آنکه هر روز "خط قرمز" جدیدی را در مذاکره اعلام کنند، بهتر است به فکر ارائۀ ابتکاراتی برای دستیابی به توافق باشند.
خطوط قرمز چه در زندگی فردی و چه در سطح دولتی وقتی از حد معقول خود فراتر روند، فقط چابکی و قدرت ابتکار را از بین می‌برند و مایۀ شکست و فلاکت می‌شوند.
بنابراین اینکه رئیس سازمان انرژی اتمی بخواهد هر روز با "افتخار" "خط قرمز" جدیدی را در مذاکرات اعلام کند، اصلاً افتخار ندارد! افتخار به قدرت مانور و ابتکار است نه به دست و بال خود را بستن و حیطۀ مانور خود را محدود کردن!
موضوعی که برای دولت محمود احمدی‌نژاد در سال 88 خطر قرمز محسوب نمی شد، حالا چرا باید برای دولت پزشکیان خط قرمز اعلام شود؟ منظورم انتقال بخشی از ذخایر اورانیوم غنی شده در سطح بالا به خارج از کشور است.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
22.04.202506:38
پاپ فرانسیس؛
لیبرال و مداراجو و شوخ طبع
انسانی که از شوخ‌طبعی و بازی‌گوشی بهره‌ای برده باشد، انتظار رفتار و گفتار لطیف‌تری از او می‌توان داشت. پاپ فرانسیس از شوخ‌طبعی و بازی‌گوشی بی‌بهره نبود و تا اندازه‌ای به همین دلیل، پاپی متفاوت از دیگران از کار درآمد.
او را به‌عنوان لیبرال‌ترین پاپ تاریخ کلیسای کاتولیک معرفی می‌کنند و بیهوده نمی‌گویند. رواداری جوهر لیبرالیسم است و پاپ بسیار روادار بود؛ رواداری از جهتی در شوخ‌طبعی ریشه دارد. شوخ‌طبعی نشانۀ جدی نگرفتن امور صلب و سخت و انعطاف‌ناپذیر است. به واقع، نوعی جهان‌نگری است که بسیاری از امور دنیا را معمولاً ساده و زودگذر و قابل گذشت می‌داند و تعصب و سختگیری را نشانۀ خامی و خون‌آشامی قلمداد می‌کند.
پاپ فرانسیس به خلاف بسیاری از اسلافش، اهل تعصب و سختگیری نبود. خدا را بردبار و روادار و بخشنده و مهربان می‌دید. تعالیم کلیسایی و انجیلی را در پرتو همین فهم از خدا تعبیر و تفسیر می‌کرد. از این رو، در کنار رواداری، صلح‌طلب و فروتن و بی‌آلایش بود. تشریفات را خوش نمی‌داشت و با کراهت به آن تن می‌داد. خود را مناسب منصب پاپی نمی‌دانست. این منصب را دست‌وپاگیر و سبب سلبِ آزادی عمل خود می‌دانست. بیشتر دوست داشت مثل افراد بی‌نام و نشان در گوشۀ اغذیه‌فروشی بنشیند و با ولع و لذت پیتزا بخورد.
برای یک انسان شوخ‌طبعِ روادار، مناصب عالی و رسمی حکم قفس را دارد. فرد را در لایۀ ضخیمی از تکلفات و تشریفات پوچ و بی‌ارزش غرق می‌کند و از حلاوت و سادگی زندگی دور می‌سازد. مناصب عالی مشکل بزرگ دیگری هم دارد و آن مرزکشی غلیظ با غیرت و تعصب نسبت به یاران و پیروان است. پاپ با این هم میانه‌ای نداشت.
به اقصی‌نقاط جهان سفر کرد و با پیروان و رهبران دیگر مذاهب به همدلی و گفت‌وگو پرداخت. دیدارش با آیت‌الله سیدعلی سیستانی در منزل سادۀ او در نجف مثال‌زدنی است. پاپ فرانسیس دیانت را در دایره‌ای بسته و محدود و منحصر به یک آیین و مناسک خاص نمی‌دید.
با همۀ رنج‌دیدگان جهان همدلی و همراهی می‌کرد. بیش از بسیاری از رهبران جهان، نسبت به تضییع حقوق فلسطینی‌ها حساسیت نشان می‌داد بی‌آنکه پای یهودیت را در این مناقشه وسط بکشد.
رواداری و ترویج آن، تعامل نوع بشر را سهل و کم‌هزینه می‌کند اما در دنیایی که برخی عقاید به صورت سنگواره درآمده، انسان مروج رواداری خود به رنج و زحمت می‌افتد. از این جهات، پاپ فرانسیس در ترویج رواداری، باری سبک بر دوش نداشت.
برای الغای برخی آموزه‌های کلیسای کاتولیک.....(ادامه یادداشت در لینک زیر)
@ahmadzeidabad
https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-36493
لیبرال و مداراجو و شوخ طبع
انسانی که از شوخ‌طبعی و بازی‌گوشی بهره‌ای برده باشد، انتظار رفتار و گفتار لطیف‌تری از او می‌توان داشت. پاپ فرانسیس از شوخ‌طبعی و بازی‌گوشی بی‌بهره نبود و تا اندازه‌ای به همین دلیل، پاپی متفاوت از دیگران از کار درآمد.
او را به‌عنوان لیبرال‌ترین پاپ تاریخ کلیسای کاتولیک معرفی می‌کنند و بیهوده نمی‌گویند. رواداری جوهر لیبرالیسم است و پاپ بسیار روادار بود؛ رواداری از جهتی در شوخ‌طبعی ریشه دارد. شوخ‌طبعی نشانۀ جدی نگرفتن امور صلب و سخت و انعطاف‌ناپذیر است. به واقع، نوعی جهان‌نگری است که بسیاری از امور دنیا را معمولاً ساده و زودگذر و قابل گذشت می‌داند و تعصب و سختگیری را نشانۀ خامی و خون‌آشامی قلمداد می‌کند.
پاپ فرانسیس به خلاف بسیاری از اسلافش، اهل تعصب و سختگیری نبود. خدا را بردبار و روادار و بخشنده و مهربان می‌دید. تعالیم کلیسایی و انجیلی را در پرتو همین فهم از خدا تعبیر و تفسیر می‌کرد. از این رو، در کنار رواداری، صلح‌طلب و فروتن و بی‌آلایش بود. تشریفات را خوش نمی‌داشت و با کراهت به آن تن می‌داد. خود را مناسب منصب پاپی نمی‌دانست. این منصب را دست‌وپاگیر و سبب سلبِ آزادی عمل خود می‌دانست. بیشتر دوست داشت مثل افراد بی‌نام و نشان در گوشۀ اغذیه‌فروشی بنشیند و با ولع و لذت پیتزا بخورد.
برای یک انسان شوخ‌طبعِ روادار، مناصب عالی و رسمی حکم قفس را دارد. فرد را در لایۀ ضخیمی از تکلفات و تشریفات پوچ و بی‌ارزش غرق می‌کند و از حلاوت و سادگی زندگی دور می‌سازد. مناصب عالی مشکل بزرگ دیگری هم دارد و آن مرزکشی غلیظ با غیرت و تعصب نسبت به یاران و پیروان است. پاپ با این هم میانه‌ای نداشت.
به اقصی‌نقاط جهان سفر کرد و با پیروان و رهبران دیگر مذاهب به همدلی و گفت‌وگو پرداخت. دیدارش با آیت‌الله سیدعلی سیستانی در منزل سادۀ او در نجف مثال‌زدنی است. پاپ فرانسیس دیانت را در دایره‌ای بسته و محدود و منحصر به یک آیین و مناسک خاص نمی‌دید.
با همۀ رنج‌دیدگان جهان همدلی و همراهی می‌کرد. بیش از بسیاری از رهبران جهان، نسبت به تضییع حقوق فلسطینی‌ها حساسیت نشان می‌داد بی‌آنکه پای یهودیت را در این مناقشه وسط بکشد.
رواداری و ترویج آن، تعامل نوع بشر را سهل و کم‌هزینه می‌کند اما در دنیایی که برخی عقاید به صورت سنگواره درآمده، انسان مروج رواداری خود به رنج و زحمت می‌افتد. از این جهات، پاپ فرانسیس در ترویج رواداری، باری سبک بر دوش نداشت.
برای الغای برخی آموزه‌های کلیسای کاتولیک.....(ادامه یادداشت در لینک زیر)
@ahmadzeidabad
https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-36493
21.04.202507:25
روح رم!
در مذکرات ایران و آمریکا به نظرم روس‌ها نقش پررنگی دارند. بدون دخالت آنها بعید بود مذاکرات رم پیشرفت کند.
در این مقطع زمانی، روسیه را دشمن توافق ایران و آمریکا معرفی کردن، واقع‌بینانه نیست. مسکو در این روزها یکی از مقاصد اصلی سفر مقام‌های ایرانی و آمریکایی و میانجی‌گران بین آنها بوده است. سفر فردای سلطان هیثم بن طارق پادشاه عمان به مسکو و دیدارش با ولادیمیر پوتین نیز در همین زمینه قابل ارزیابی است.
آنچه رافائل گروسی دبیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از آن به عنوان "روح رم" یاد کرده است، به نظرم اشاره‌اش به همکاری روس‌ها برای نجات مذاکرات باشد. اینکه تمامی حامیان توافق با ایران در دولت ترامپ بخصوص جی.دی.ونس و استیو ویتکاف به نوعی از مواضع پوتین در جنگ اوکراین حمایت می‌کنند، اصلاً تصادفی نیست. آنها با این مواضع‌شان، کمک پوتین به پیشرفت مذاکره با ایران را طلب می‌کنند.
چرخش سیاسی برخی روسوفیل‌های نشان‌دار وطنی از مخالفت سرسختانه با مذاکره و توافق با آمریکا تا استقبال‌شان از سفر ویتکاف به تهران هم می‌تواند نشانۀ دیگری در این ارزیابی باشد.
با این حساب، شانس موفقیت مذاکرات بالاست گرچه شرط احتیاط آن است که هنوز آن را قطعی و صد در صد فرض نکنیم.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
در مذکرات ایران و آمریکا به نظرم روس‌ها نقش پررنگی دارند. بدون دخالت آنها بعید بود مذاکرات رم پیشرفت کند.
در این مقطع زمانی، روسیه را دشمن توافق ایران و آمریکا معرفی کردن، واقع‌بینانه نیست. مسکو در این روزها یکی از مقاصد اصلی سفر مقام‌های ایرانی و آمریکایی و میانجی‌گران بین آنها بوده است. سفر فردای سلطان هیثم بن طارق پادشاه عمان به مسکو و دیدارش با ولادیمیر پوتین نیز در همین زمینه قابل ارزیابی است.
آنچه رافائل گروسی دبیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از آن به عنوان "روح رم" یاد کرده است، به نظرم اشاره‌اش به همکاری روس‌ها برای نجات مذاکرات باشد. اینکه تمامی حامیان توافق با ایران در دولت ترامپ بخصوص جی.دی.ونس و استیو ویتکاف به نوعی از مواضع پوتین در جنگ اوکراین حمایت می‌کنند، اصلاً تصادفی نیست. آنها با این مواضع‌شان، کمک پوتین به پیشرفت مذاکره با ایران را طلب می‌کنند.
چرخش سیاسی برخی روسوفیل‌های نشان‌دار وطنی از مخالفت سرسختانه با مذاکره و توافق با آمریکا تا استقبال‌شان از سفر ویتکاف به تهران هم می‌تواند نشانۀ دیگری در این ارزیابی باشد.
با این حساب، شانس موفقیت مذاکرات بالاست گرچه شرط احتیاط آن است که هنوز آن را قطعی و صد در صد فرض نکنیم.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
19.04.202518:39
تأخیر مشکوک!
مقام‌های آمریکایی تا این لحظه هیچ اظهارنظری در مورد فضای حاکم بر دور دوم مذاکره با مقام‌های جمهوری اسلامی در رم نکرده‌اند.
تأخیرشان قدری مشکوک است، اما همینکه قرار به برگزاری دور سوم مذاکرات شده است، خودش نشانگر امید به آینده است.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
مقام‌های آمریکایی تا این لحظه هیچ اظهارنظری در مورد فضای حاکم بر دور دوم مذاکره با مقام‌های جمهوری اسلامی در رم نکرده‌اند.
تأخیرشان قدری مشکوک است، اما همینکه قرار به برگزاری دور سوم مذاکرات شده است، خودش نشانگر امید به آینده است.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
17.04.202513:36
عجب فضاحتی!
گاهی به این دل خوش می‌کنیم که اگر دولت بنیامین نتانیاهو در اسرائیل سقوط کند و احزاب اپوزیسیون دولت تشکیل دهند، وضع خاورمیانه آرام‌تر و بهتر می‌شود!
اما زهی خیال باطل! رهبران احزاب اپوزيسيون مثل یائیر لپید، بنی‌گانتز و نفتالی بنت ظاهراً آتش‌شان تندتر از نتانياهو و اسموتریچ و بن‌گویر برای حملهٔ نظامی به ایران است!
لپید ناراحت است که چرا دولت نتانیاهو تأسيسات نفت و گاز ایران را مورد هدف قرار نداده و گانتز هم از نتانیاهو می‌خواهد که بدون توجه به نظر ترامپ تأسیسات اتمی ایران را بلادرنگ مورد هدف قرار دهد! اینها تازه میانه‌رو محسوب می‌شوند. بنت افراطی که از آنها هم برای حمله به ایران حریص‌تر است!
عجب فضاحتی عالم را برداشته است!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
گاهی به این دل خوش می‌کنیم که اگر دولت بنیامین نتانیاهو در اسرائیل سقوط کند و احزاب اپوزیسیون دولت تشکیل دهند، وضع خاورمیانه آرام‌تر و بهتر می‌شود!
اما زهی خیال باطل! رهبران احزاب اپوزيسيون مثل یائیر لپید، بنی‌گانتز و نفتالی بنت ظاهراً آتش‌شان تندتر از نتانياهو و اسموتریچ و بن‌گویر برای حملهٔ نظامی به ایران است!
لپید ناراحت است که چرا دولت نتانیاهو تأسيسات نفت و گاز ایران را مورد هدف قرار نداده و گانتز هم از نتانیاهو می‌خواهد که بدون توجه به نظر ترامپ تأسیسات اتمی ایران را بلادرنگ مورد هدف قرار دهد! اینها تازه میانه‌رو محسوب می‌شوند. بنت افراطی که از آنها هم برای حمله به ایران حریص‌تر است!
عجب فضاحتی عالم را برداشته است!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
25.04.202507:40
مسابقۀ الفاظ تند!
این روزها برخی از فعالان سیاسی در داخل کشور به جای ارائۀ تحلیل و چشم‌انداز، گویی با هم مسابقۀ به کارگیری الفاظ تند گذاشته‌اند!
ظاهراً می‌پندارند که هر چه واژه‌های گزنده‌تر و تلخ‌تر و نیش‌دارتری به کار گیرند، "پیشگام‌تر" به حساب می‌آیند و نزد مردم محبوبتر می‌شوند!
به کارگیری این نوع ادبیات به نظرم هم نوعی "تلبیس" است و هم فرهنگ عمومی و مدنی را آلوده می‌کند.
"تلبیس" است چون نوعی هنرنمایی و دانش‌نمایی کاذب است. به واقع فقدان آگاهی و پختگی لازم، در زیر واژه‌های تند و تیز پنهان می‌شود. این شیوه‌ای تکراری در تاریخ سیاسی ایران معاصر است، بخصوص در دوران مشروطه و جنبش ملی شدن صنعت نفت و انقلاب 57 که فرهنگ عمومی را آلود و به افراط و خشونت کشاند.
در دهۀ اول انقلاب، در یکی از دانشکده‌ها استادی بود که به جای درس دادن، به برخی مدیران آن دوره متلک می‌انداخت. چون این کار تازگی داشت، دانشجویان جدیدالورود را خوش می‌آمد و به همین جهت کلاس‌هایش شلوغ شد. چندی گذشت و متلک‌پرانی استاد عادی و تکراری شد و دانشجویان از او طلب ارائۀ درس کردند. استاد می‌کوشید تا به نوعی از درس دادن فرار کند و به همان متلک‌پرانی ادامه دهد، اما چون متلک‌های او دیگر جذابیتش را از دست داده بود، دانشجویان خطاب به او گفتند؛ جناب استاد! اینها را چندین و چند بار شنیدیم و خیلی هم از شما ممنون! ولی درس چه می‌شود؟ چیزی هم در بارۀ موضوع اصلی که برای آن استخدام شده‌اید بفرمایید! بدین ترتیب استاد ناچار به تدریس شد و با ارائۀ درس، تازه دانشجویان متوجه شدند که آن همه پناه بردن به طعنه و کنایه و متلک به مدیران وقت، برای پوشاندن عدم تسلط استاد به درس و ضعف مفرط او در این زمینه بوده است! این بود که کلاس‌هایش خلوت و خالی شد!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
این روزها برخی از فعالان سیاسی در داخل کشور به جای ارائۀ تحلیل و چشم‌انداز، گویی با هم مسابقۀ به کارگیری الفاظ تند گذاشته‌اند!
ظاهراً می‌پندارند که هر چه واژه‌های گزنده‌تر و تلخ‌تر و نیش‌دارتری به کار گیرند، "پیشگام‌تر" به حساب می‌آیند و نزد مردم محبوبتر می‌شوند!
به کارگیری این نوع ادبیات به نظرم هم نوعی "تلبیس" است و هم فرهنگ عمومی و مدنی را آلوده می‌کند.
"تلبیس" است چون نوعی هنرنمایی و دانش‌نمایی کاذب است. به واقع فقدان آگاهی و پختگی لازم، در زیر واژه‌های تند و تیز پنهان می‌شود. این شیوه‌ای تکراری در تاریخ سیاسی ایران معاصر است، بخصوص در دوران مشروطه و جنبش ملی شدن صنعت نفت و انقلاب 57 که فرهنگ عمومی را آلود و به افراط و خشونت کشاند.
در دهۀ اول انقلاب، در یکی از دانشکده‌ها استادی بود که به جای درس دادن، به برخی مدیران آن دوره متلک می‌انداخت. چون این کار تازگی داشت، دانشجویان جدیدالورود را خوش می‌آمد و به همین جهت کلاس‌هایش شلوغ شد. چندی گذشت و متلک‌پرانی استاد عادی و تکراری شد و دانشجویان از او طلب ارائۀ درس کردند. استاد می‌کوشید تا به نوعی از درس دادن فرار کند و به همان متلک‌پرانی ادامه دهد، اما چون متلک‌های او دیگر جذابیتش را از دست داده بود، دانشجویان خطاب به او گفتند؛ جناب استاد! اینها را چندین و چند بار شنیدیم و خیلی هم از شما ممنون! ولی درس چه می‌شود؟ چیزی هم در بارۀ موضوع اصلی که برای آن استخدام شده‌اید بفرمایید! بدین ترتیب استاد ناچار به تدریس شد و با ارائۀ درس، تازه دانشجویان متوجه شدند که آن همه پناه بردن به طعنه و کنایه و متلک به مدیران وقت، برای پوشاندن عدم تسلط استاد به درس و ضعف مفرط او در این زمینه بوده است! این بود که کلاس‌هایش خلوت و خالی شد!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
22.04.202513:52
احضار سفیر
رسانه‌های لبنانی از تصمیم وزارت خارجۀ این کشور برای احضار سفیر جمهوری اسلامی در بیروت خبر داده‌اند.
مجتبی امانی سفیر ایران در بیروت نسبت به خلع سلاح حزبالله لبنان هشدار داده است. دلیل احضار وی به وزارت خارجۀ لبنان همین هشدار است.
رئیس‌جمهور، نخست‌وزیر و دیگر سران لبنان در هفته‌های اخیر بارها تکرار کرده‌اند که سلاح باید منحصراً در اختیار دولت باشد و جنوب و شمال رودخانۀ لیطانی از این جهت تفاوتی ندارد. این اشارۀ مستقیمی به ضرورت خلع سلاح حزبالله در سرتاسر خاک لبنان است که جوزف عون رئیس‌جمهور لبنان بر اجرای آن از طریق مسالمت‌آمیر و گفتگو با نمایندگان حزبالله تأکید دارد، حال آنکه برخی محافل لبنانی خواستار اعلام ضرب‌الاجل در این مورد و سپس توسل به زور هستند.
واقعیت این است که در بین احزاب لبنانی با گرایش‌های مختلف، اجماعی در بارۀ انحصار سلاح در دست دولت شکل گرفته است و برخی اعضای حزبالله نیز به شرط عقب‌نشینی اسرائیل از پنج نقطۀ اشغالی در جنوب لبنان، برای گفتگو در این باره اعلام آمادگی کرده‌اند.
یوسف رجّی وزیر خارجۀ لبنان به نقل از نمایندۀ آمریکا گفته است که اگر حزبالله خلع سلاح نشود یک سنت برای بازسازی مناطق ویران و جنگ زدۀ لبنان وارد آن کشور نخواهد شد.
به نظرم اگر جمهوری‌اسلامی بر موضع کنونی خود در مورد مسلح ماندن حزبالله اصرار ورزد روابط تهران و بیروت متشنج و چه بسا منجر به کاهش رابطه شود. یوسف رجّی همین را می‌خواهد. او سهم حزب "قوات‌لبنانیه" به رهبری سمیر جعجع در کابینۀ نواف سلام نخست وزیر لبنان است.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
رسانه‌های لبنانی از تصمیم وزارت خارجۀ این کشور برای احضار سفیر جمهوری اسلامی در بیروت خبر داده‌اند.
مجتبی امانی سفیر ایران در بیروت نسبت به خلع سلاح حزبالله لبنان هشدار داده است. دلیل احضار وی به وزارت خارجۀ لبنان همین هشدار است.
رئیس‌جمهور، نخست‌وزیر و دیگر سران لبنان در هفته‌های اخیر بارها تکرار کرده‌اند که سلاح باید منحصراً در اختیار دولت باشد و جنوب و شمال رودخانۀ لیطانی از این جهت تفاوتی ندارد. این اشارۀ مستقیمی به ضرورت خلع سلاح حزبالله در سرتاسر خاک لبنان است که جوزف عون رئیس‌جمهور لبنان بر اجرای آن از طریق مسالمت‌آمیر و گفتگو با نمایندگان حزبالله تأکید دارد، حال آنکه برخی محافل لبنانی خواستار اعلام ضرب‌الاجل در این مورد و سپس توسل به زور هستند.
واقعیت این است که در بین احزاب لبنانی با گرایش‌های مختلف، اجماعی در بارۀ انحصار سلاح در دست دولت شکل گرفته است و برخی اعضای حزبالله نیز به شرط عقب‌نشینی اسرائیل از پنج نقطۀ اشغالی در جنوب لبنان، برای گفتگو در این باره اعلام آمادگی کرده‌اند.
یوسف رجّی وزیر خارجۀ لبنان به نقل از نمایندۀ آمریکا گفته است که اگر حزبالله خلع سلاح نشود یک سنت برای بازسازی مناطق ویران و جنگ زدۀ لبنان وارد آن کشور نخواهد شد.
به نظرم اگر جمهوری‌اسلامی بر موضع کنونی خود در مورد مسلح ماندن حزبالله اصرار ورزد روابط تهران و بیروت متشنج و چه بسا منجر به کاهش رابطه شود. یوسف رجّی همین را می‌خواهد. او سهم حزب "قوات‌لبنانیه" به رهبری سمیر جعجع در کابینۀ نواف سلام نخست وزیر لبنان است.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
21.04.202514:52
فلج سازی!
حسین سیمایی صراف وزیر علوم در توضیح دلایل تأخیر در معرفی رؤسای دانشگاه‌ها از روندی برای انتصاب آنها خبر داده است که حقا از هفت‌خان رستم هم دشوارتر است!
بدبختانه در چند دهۀ اخیر انواع و اقسام مجالس و دولت‌ها و شوراهای عالی و وزارتخانه‌ها، به دلیل رقابت‌های جناحی و نابلدی و کژفهمی و انحصارطلبی و بخصوص بیکاری، چنان حجم مهیبی از قوانین و مقرراتِ دست و پا گیر و بعضاً متناقض تصویب کرده و به روی هم انباشته‌اند که چون غل و زنجیر پای مدیران و نهادهای اجرایی را بسته و آنها را پاک اسیر خود کرده است!
با این وضع حتی یک مدیر آگاه و متخصص و دلسوز هم نمی‌تواند گام از گام بردارد. رعایت این همه قوانین و مقررات سبب توقف و ناکارآمدی و نادیده گرفتن آنها نیز مایۀ اتهامِ تخطی از قانون است! برای فلج کردن بروکراسی یک کشور کاری بهترین از این نمی‌توان کرد!
برخی مسئولان گاهی از ضرورتِ مقررات‌زدایی به قصد روان کردن اجرای امور سخن به میان می‌آورند اما آنچه عملاً رخ می‌دهد تلنبار شدن فزایندۀ آن است!
قوانین و مقررات در عالم بشری به قصد حرکت ماشین دولت و تعیین سرعت مطمئنۀ آن تصویب و ابلاغ می‌شوند، به همین دلیل کار با سوار کردن چهار حلقه لاستیک و یک گیربکس و یک میل‌لنگ و موتور و فرمان و اتاق بر روی هم، سامان می‌یابد. در اینجا اما گویی قرار است گاراژ بی‌انتهایی را از انواع لوازم یدکی انباشته کنند و برای همین، بی‌وقفه قطعاتی را به سمت کوهی از لوازم یدکی پرتاب می‌کنند. بدین ترتیب، نه امیدی به سوارکردن قطعات برای ساخت ماشین می‌رود و نه از حجم عظیمی از قطعات انبار شده به روی هم، می‌توان انتظار حرکت داشت!
وقتی مسئولان در برابر این نوع از مشکلاتِ واضح و بیّن بی‌تفاوتند، وقت خود را صرفِ چه می‌کنند؟ لولیدن در میان انبار قطعات؟
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
حسین سیمایی صراف وزیر علوم در توضیح دلایل تأخیر در معرفی رؤسای دانشگاه‌ها از روندی برای انتصاب آنها خبر داده است که حقا از هفت‌خان رستم هم دشوارتر است!
بدبختانه در چند دهۀ اخیر انواع و اقسام مجالس و دولت‌ها و شوراهای عالی و وزارتخانه‌ها، به دلیل رقابت‌های جناحی و نابلدی و کژفهمی و انحصارطلبی و بخصوص بیکاری، چنان حجم مهیبی از قوانین و مقرراتِ دست و پا گیر و بعضاً متناقض تصویب کرده و به روی هم انباشته‌اند که چون غل و زنجیر پای مدیران و نهادهای اجرایی را بسته و آنها را پاک اسیر خود کرده است!
با این وضع حتی یک مدیر آگاه و متخصص و دلسوز هم نمی‌تواند گام از گام بردارد. رعایت این همه قوانین و مقررات سبب توقف و ناکارآمدی و نادیده گرفتن آنها نیز مایۀ اتهامِ تخطی از قانون است! برای فلج کردن بروکراسی یک کشور کاری بهترین از این نمی‌توان کرد!
برخی مسئولان گاهی از ضرورتِ مقررات‌زدایی به قصد روان کردن اجرای امور سخن به میان می‌آورند اما آنچه عملاً رخ می‌دهد تلنبار شدن فزایندۀ آن است!
قوانین و مقررات در عالم بشری به قصد حرکت ماشین دولت و تعیین سرعت مطمئنۀ آن تصویب و ابلاغ می‌شوند، به همین دلیل کار با سوار کردن چهار حلقه لاستیک و یک گیربکس و یک میل‌لنگ و موتور و فرمان و اتاق بر روی هم، سامان می‌یابد. در اینجا اما گویی قرار است گاراژ بی‌انتهایی را از انواع لوازم یدکی انباشته کنند و برای همین، بی‌وقفه قطعاتی را به سمت کوهی از لوازم یدکی پرتاب می‌کنند. بدین ترتیب، نه امیدی به سوارکردن قطعات برای ساخت ماشین می‌رود و نه از حجم عظیمی از قطعات انبار شده به روی هم، می‌توان انتظار حرکت داشت!
وقتی مسئولان در برابر این نوع از مشکلاتِ واضح و بیّن بی‌تفاوتند، وقت خود را صرفِ چه می‌کنند؟ لولیدن در میان انبار قطعات؟
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
20.04.202513:56
https://www.aparat.com/v/ayza0r1
پس از توافق احتمالی چه باید کرد؟
از امروز تصمیم گرفتم ویدئوها را در آپارات هم منتشر کنم چون یوتیوب هم فیلتر است و هم گاه ادا و اطوارش زیاد است!
از مخاطبانم در این کانال درخواست می‌کنم که مشترک شوند و دنبال کنند. در این ویدئو توضیح داده‌ام که چگونه بعد از توافق احتمالی ایران و آمریکا شرایط برای فعالیت نیروی چهارم مناسب می‌شود.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
پس از توافق احتمالی چه باید کرد؟
از امروز تصمیم گرفتم ویدئوها را در آپارات هم منتشر کنم چون یوتیوب هم فیلتر است و هم گاه ادا و اطوارش زیاد است!
از مخاطبانم در این کانال درخواست می‌کنم که مشترک شوند و دنبال کنند. در این ویدئو توضیح داده‌ام که چگونه بعد از توافق احتمالی ایران و آمریکا شرایط برای فعالیت نیروی چهارم مناسب می‌شود.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
19.04.202507:43
در بارۀ مذاکرات امروز در ایتالیا
دور دوم مذاکرات مقام‌های ایرانی و آمریکایی که قرار است امروز در ایتالیا برگزار شود، به نظرم بسیار سخت‌تر از دور اول باشد. بنابراین، اینکه روند مذاکره امروز با چالشی شدید روبرو شود، محتمل است. هیئت‌های مذاکره کننده بروز چنین چالش احتمالی را افشا نخواهند کرد اما به سرعت به رسانه‌ها درز پیدا خواهد کرد و بر بهای ارز و طلا و فضای سیاسی در ایران تأثیر خواهد گذاشت.
اگر بر خلاف تصور من این دور از مذاکرات هم با چالش جدی روبرو نشود، امید به دستیابی سریع به توافق افزایش خواهد یافت اما اگر مذاکرات با دست‌اندازی جدی مواجه شود، به معنای بن‌‌بست آن نیست و با فرار و فرودهایی ادامه خواهد یافت. ماهیت مذاکره‌ا‌ی چنین حساس فراز و فرود آن را اجتناب‌ناپذیر می‌کند. از این رو، خبرهای مثبت و منفی به صورت متناوب خواهد بود. انتشار یا درز یک خبر مثبت به معنای عبور نهایی از موانع نیست و اعلام یک خبر منفی هم به معنای شکست و پایان مذاکرات نخواهد بود. باید منتظر نتیجۀ نهایی نشست و امیدوار بود که موفقیت‌آمیز باشد چون آلترناتیو شکست مذاکرات امری بسیار مخاطره‌آمیز و پیامدهایش غیرقابل تصور است!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
دور دوم مذاکرات مقام‌های ایرانی و آمریکایی که قرار است امروز در ایتالیا برگزار شود، به نظرم بسیار سخت‌تر از دور اول باشد. بنابراین، اینکه روند مذاکره امروز با چالشی شدید روبرو شود، محتمل است. هیئت‌های مذاکره کننده بروز چنین چالش احتمالی را افشا نخواهند کرد اما به سرعت به رسانه‌ها درز پیدا خواهد کرد و بر بهای ارز و طلا و فضای سیاسی در ایران تأثیر خواهد گذاشت.
اگر بر خلاف تصور من این دور از مذاکرات هم با چالش جدی روبرو نشود، امید به دستیابی سریع به توافق افزایش خواهد یافت اما اگر مذاکرات با دست‌اندازی جدی مواجه شود، به معنای بن‌‌بست آن نیست و با فرار و فرودهایی ادامه خواهد یافت. ماهیت مذاکره‌ا‌ی چنین حساس فراز و فرود آن را اجتناب‌ناپذیر می‌کند. از این رو، خبرهای مثبت و منفی به صورت متناوب خواهد بود. انتشار یا درز یک خبر مثبت به معنای عبور نهایی از موانع نیست و اعلام یک خبر منفی هم به معنای شکست و پایان مذاکرات نخواهد بود. باید منتظر نتیجۀ نهایی نشست و امیدوار بود که موفقیت‌آمیز باشد چون آلترناتیو شکست مذاکرات امری بسیار مخاطره‌آمیز و پیامدهایش غیرقابل تصور است!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
17.04.202507:51
نیویورک‌تایمز و خبرهای پشت پرده!
نیویورک‌تایمز از مخالفت ترامپ با برنامۀ اسرائیل برای حمله به تأسیسات اتمی ایران خبر داده است.
راستش، من مدتی است اعتمادم را به صحت خبرهای پشت پردۀ نیویورک‌تایمز از دست داده‌ام. این روزنامه مورد نفرت ترامپ است و از این همین رو به نظرم به منابع معتبر در کاخ سفید و دولت فدرال دسترسی ندارد و شاید حتی بعضاً از طرف آنها گمراه شود تا اعتبارش بیشتر آسیب ببیند. الان وال استریت ژورنال و فاکس نیوز به کاخ سفید نزدیک‌ترند و از آنچه در نهادهای مختلف دولت آمریکا می‌گذرد، به نظرم بیشتر باخبرند. پلیتیکو و آکسیوس هم ظاهراً دسترسی‌های خوبی به افراد مطلع در آمریکا دارند.
از طرفی منابع نیویورک‌تایمز در ایران هم به نظر نمی‌رسد چندان معتبر باشند. گزارش‌های این روزنامه در مورد تصمیمات پشت پرده در جمهوری اسلامی بعضاً با عقل سلیم و آنچه از نوع رفتار ایران می‌شناسیم سازگاری ندارد.
در اینجا منظورم این نیست که خبرش در مورد مخالفت ترامپ با برنامۀ اسرائیل برای حمله به تأسیسات اتمی ایران لزوماً غلط است، فقط منظورم این است که دسترسی این روزنامه به حرف و حدیث‌های پشت‌پرده در کاخ سفید خیلی محدود است و گزارش‌های آن را نمی‌توان در حد قابل قبولی قرین واقعیت دانست.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
نیویورک‌تایمز از مخالفت ترامپ با برنامۀ اسرائیل برای حمله به تأسیسات اتمی ایران خبر داده است.
راستش، من مدتی است اعتمادم را به صحت خبرهای پشت پردۀ نیویورک‌تایمز از دست داده‌ام. این روزنامه مورد نفرت ترامپ است و از این همین رو به نظرم به منابع معتبر در کاخ سفید و دولت فدرال دسترسی ندارد و شاید حتی بعضاً از طرف آنها گمراه شود تا اعتبارش بیشتر آسیب ببیند. الان وال استریت ژورنال و فاکس نیوز به کاخ سفید نزدیک‌ترند و از آنچه در نهادهای مختلف دولت آمریکا می‌گذرد، به نظرم بیشتر باخبرند. پلیتیکو و آکسیوس هم ظاهراً دسترسی‌های خوبی به افراد مطلع در آمریکا دارند.
از طرفی منابع نیویورک‌تایمز در ایران هم به نظر نمی‌رسد چندان معتبر باشند. گزارش‌های این روزنامه در مورد تصمیمات پشت پرده در جمهوری اسلامی بعضاً با عقل سلیم و آنچه از نوع رفتار ایران می‌شناسیم سازگاری ندارد.
در اینجا منظورم این نیست که خبرش در مورد مخالفت ترامپ با برنامۀ اسرائیل برای حمله به تأسیسات اتمی ایران لزوماً غلط است، فقط منظورم این است که دسترسی این روزنامه به حرف و حدیث‌های پشت‌پرده در کاخ سفید خیلی محدود است و گزارش‌های آن را نمی‌توان در حد قابل قبولی قرین واقعیت دانست.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
24.04.202510:53
دشمنان تقریب!
آن دسته از رهبران مذهبی شیعه و سنی که جنبش تقریب مذاهب را تأسیس و ترویج کردند، نگاهی صرفاً از سر مصلحت‌اندیشی به معنای منفعت‌‌جویانهٔ آن به این موضوع نداشتند و نوعی گفتمان کلامی را پشت‌بند آن می‌دانستند.
بدون پشتیبانی گفتمان کلامی تازه، تقریب به موضوعی گذرا و چه بسا ریاکارانه و نفاق‌آلود تبدیل می‌شود و در آن صورت، در هر مقطع و بزنگاهی، پردهٔ ریا کنار می‌رود و واقعیت عقاید تقریب‌ستیز ریاکاران نمایان می‌شود و مشکل به بار می‌آورد.
فردی که در ما‌فی‌الضمیر خود دشمن عقیده‌ای باشد، تاب مستوری آن را تا ابد ندارد و به محض یافتن فرصت مناسب عقیدهٔ پنهان خود را آشکار می‌کند.
این همان اتفاقی است که در صدا و سیما رخ داده است.
برخورد قضایی هم راه‌حل آن نیست. راه‌حلش تنقیح گفتمان کلامی از روی صدق و راستی و ندادن پست و تریبون رسمی به اهل ریا و دورویی است!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
آن دسته از رهبران مذهبی شیعه و سنی که جنبش تقریب مذاهب را تأسیس و ترویج کردند، نگاهی صرفاً از سر مصلحت‌اندیشی به معنای منفعت‌‌جویانهٔ آن به این موضوع نداشتند و نوعی گفتمان کلامی را پشت‌بند آن می‌دانستند.
بدون پشتیبانی گفتمان کلامی تازه، تقریب به موضوعی گذرا و چه بسا ریاکارانه و نفاق‌آلود تبدیل می‌شود و در آن صورت، در هر مقطع و بزنگاهی، پردهٔ ریا کنار می‌رود و واقعیت عقاید تقریب‌ستیز ریاکاران نمایان می‌شود و مشکل به بار می‌آورد.
فردی که در ما‌فی‌الضمیر خود دشمن عقیده‌ای باشد، تاب مستوری آن را تا ابد ندارد و به محض یافتن فرصت مناسب عقیدهٔ پنهان خود را آشکار می‌کند.
این همان اتفاقی است که در صدا و سیما رخ داده است.
برخورد قضایی هم راه‌حل آن نیست. راه‌حلش تنقیح گفتمان کلامی از روی صدق و راستی و ندادن پست و تریبون رسمی به اهل ریا و دورویی است!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
22.04.202512:38
نوریزاد را آزاد کنید
وقتی یک زندانی به هر دلیلی به این نقطه می‌رسد که اینطور خود را مضروب و مجروح کند، یک لحظه هم نباید در زندان بماند.
حالِ محمد نوریزاد خوب نیست. همین عکس از وضع جسمی و روحی او حکایت می‌کند. واقعاً برای چه در حبس مانده و آزاد نمی‌شود؟
الان حکومت از ماندن آقای نوریزاد و امثال او در زندان چه سودی عایدش می‌شود؟ اگر آقای نوریزاد از زندان آزاد شود آیا بیش از آنچه مهدی نصیری می‌گفت و می‌نوشت؛ خواهد گفت و نوشت؟
مگر آقای نصیری تا روزی که در ایران بود و آزادانه نوشت و سخن گفت و بدون مانع کشور را ترک کرد، ارکان امنیت کشور ترک برداشت و حکومت در معرض سقوط قرار گرفت که با آزاد بودن آقای نوریزاد این اتفاق رخ دهد؟
اگر بنا به سابقه است که هر دو، یک سابقه دارند و از کیهان برخاسته‌اند و به اینجا رسیده‌اند. این استاندارد دوگانه برای چیست؟
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
وقتی یک زندانی به هر دلیلی به این نقطه می‌رسد که اینطور خود را مضروب و مجروح کند، یک لحظه هم نباید در زندان بماند.
حالِ محمد نوریزاد خوب نیست. همین عکس از وضع جسمی و روحی او حکایت می‌کند. واقعاً برای چه در حبس مانده و آزاد نمی‌شود؟
الان حکومت از ماندن آقای نوریزاد و امثال او در زندان چه سودی عایدش می‌شود؟ اگر آقای نوریزاد از زندان آزاد شود آیا بیش از آنچه مهدی نصیری می‌گفت و می‌نوشت؛ خواهد گفت و نوشت؟
مگر آقای نصیری تا روزی که در ایران بود و آزادانه نوشت و سخن گفت و بدون مانع کشور را ترک کرد، ارکان امنیت کشور ترک برداشت و حکومت در معرض سقوط قرار گرفت که با آزاد بودن آقای نوریزاد این اتفاق رخ دهد؟
اگر بنا به سابقه است که هر دو، یک سابقه دارند و از کیهان برخاسته‌اند و به اینجا رسیده‌اند. این استاندارد دوگانه برای چیست؟
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
21.04.202510:45
https://m.youtube.com/watch?v=Wg48Sx6_2GY
@ahmadzeidabad
@ahmadzeidabad
20.04.202511:46
اگر قرار به مصالحه است...
در حالی که ایران و آمریکا درگیر مذاکره‌اند، نیروهای سنتکام به حملات بی‌امان خود علیه اهداف نظامی و اقتصادی حوثی‌های یمن ادامه می‌دهند. جنگنده‌های اسرائیلی به طور ممتد، فرماندهان تیپ رضوانِ حزبالله در لبنان را هدف می‌گیرند و تشدید حملات علیه نوارغزه و منع ورود موادغذایی و مایحتاج زندگی به آنجا، زندگی حدود دو میلیون فلسطینی را شبیه جهنم کرده است.
اگر قرار به مصالحه با آمریکاست، لازم است نوعی میانجیگری در آن مناطق هم از سوی ایران صورت گیرد که لااقل مردم آن نواحی اینطور هدف قلع و قمع و بمباران قرار نگیرند و جان فرزندان و امکانات مادی و زیستی خود را از دست ندهند.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
در حالی که ایران و آمریکا درگیر مذاکره‌اند، نیروهای سنتکام به حملات بی‌امان خود علیه اهداف نظامی و اقتصادی حوثی‌های یمن ادامه می‌دهند. جنگنده‌های اسرائیلی به طور ممتد، فرماندهان تیپ رضوانِ حزبالله در لبنان را هدف می‌گیرند و تشدید حملات علیه نوارغزه و منع ورود موادغذایی و مایحتاج زندگی به آنجا، زندگی حدود دو میلیون فلسطینی را شبیه جهنم کرده است.
اگر قرار به مصالحه با آمریکاست، لازم است نوعی میانجیگری در آن مناطق هم از سوی ایران صورت گیرد که لااقل مردم آن نواحی اینطور هدف قلع و قمع و بمباران قرار نگیرند و جان فرزندان و امکانات مادی و زیستی خود را از دست ندهند.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
19.04.202507:08
سوغات سفر!
کلاه گشادی تحت عنوان "عدالت‌خواهی"!
در پمپ بنرین بین راه از پمپچی می‌پرسم، قطع‌کنِ نازل کار می‌کند؟ جواب می‌دهد: «نه! ولی نگران نباش! فوقش نیم لیتر سرریز می‌شود!» می‌پرسم اگر قیمت بنزین لیتری صدهزار تومان هم بود، همین را می‌گفتی؟ می‌گوید: «حالا که نیست!»
باک را با 40 لیتر بنزین پر می‌کنم، قیمت سهمیه‌ای آن می‌شود 60 هزار تومان. در همانجا یک چیپس نمکی 180 گرمی مزمز می‌خرم، می‌شود 72 هزار تومان!
در یک مسافرت 20 روزه، حدود پانصد لیتر بنزین مصرف شد و بهای آن عددی بین یک تا یک‌ونیم میلیون تومان درآمد یعنی کمتر از بهای سه پرس قلیه ماهی در جزیرۀ لاوان یا بندر مقام!
سال‌هاست وقتی باک بنزین ماشین را پر می‌کنم و پول ناچیزی می‌پردازم، هیچ یاد خیری از هیچ مسئولی نمی‌کنم که: «بله! حداقل بنزین را تقریباً رایگان در اختیارمان می‌گذارند.» درست برعکس، واقعاً احساس عذاب وجدان می‌کنم و با خود می‌گویم، من حق کدام فرد محروم در کدام نقطۀ ایران را که صاحب خودرو و اهل مسافرت نیست، در حلقوم این ماشین می‌ریزم؟ چرا سرمایۀ نسل آینده را اینطور رایگان دود می‌کنم و به هوا می‌فرستم؟
من می‌دانم که قریب به عموم مردم در کنارِ روشنفکران و اهل نظری که خود را «چپ» یا «عدالت‌خواه» می‌نامند، به اضافۀ تمام نیروها و شبکه‌های مخالف حکومت، با افزایش بهای سوخت به‌خصوص بنزین مخالفند و من هم نمی‌خواهم در این شرایط ناگوار اقتصادی و با وجود چنین نگاهی از سوی مردم، از آزاد شدن قیمت سوخت دفاع کنم، اما به نظرم در تاریخ کلاهی گشادتر از دفاع از این نوع سوبسید غیرمستقیم سوخت به عنوان عدالت‌خواهی بر سر خلایق گذاشته نشده است!
تمام استدلالات مدافعان این نوع هدر دادن سوخت را شنیده‌ام. اینکه «ما یک کشور نفتی هستیم و سوخت باید ارزان باشد.» اینکه «وقتی مجبوریم ماشین‌های بی‌کیفیت و پرمصرف را به اندازۀ چند برابر قیمت جهانی آن خریداری کنیم، چرا باید قیمت بنزین به اندازۀ دیگر کشورها باشد؟» اینکه «با این درآمدهای پایین، آزادسازی قیمت بنزین طبقات آسیب‌پذیر و حتی طبقۀ متوسط جامعه را از پا در می‌آورد و بسیاری از مسافرکشان را به روز سیاه می‌نشاند.» اینکه «آزادسازی قیمت بنزین تأثیر تورم‌زای فوق‌العاده‌ای دارد.» اینکه «ایرانی‌ها بیش از دیگر مردم جهان سوخت و انرژی مصرف نمی‌کنند.» اینکه «آزادسازی قیمت انرژی و سوخت، اجرای سیاست اقتصادی نئولیبرالیستی است و سبب افزایش شکاف طبقاتی می‌شود.» اینکه «مردم از افزایش بهای بنزین متنفرند و در مقابل آن دست به شورش می‌زنند.» و اینکه....
برخی از این استدلالات مثل بالا بودن قیمت خودروهای پرمصرف و بی‌کیفیت داخلی و پایین بودن درآمد عمومی، کاملاً موجه است اما وقتی به قصد پاک کردن صورت‌مسئله و گریز از راه‌حل مطرح می‌شوند، یعنی علاقه‌ای برای رویارویی با معضل و بحران وجود ندارد.
بارها از دوستانی که تحت عنوان دفاع از عدالت از پایین بودن قیمت سوخت حمایت می‌کنند پرسیده‌ام که چطور خانواده‌ای با پنج دستگاه خودرو باید از سوبسیدی استفاده کنند که یک خانوادۀ فاقد خودرو امکان استفاده از یک لیتر آن را هم ندارد؟ این کجایش عادلانه است؟
از این ظالمانه‌تر هم مگر وجود دارد؟ دوستان به جای توجیه این موضوع، بحث را به حوزه‌های دیگر و بی‌لیاقتی مسئولان می‌کشانند که این مورد دوم کاملاً درست است! اگر لیاقتی در ادارۀ کشور وجود داشت، وضع انرژی کشور به این سطح از ناترازی بحران‌زا می‌رسید؟
در اینجا اما بحث من بر سر گران کردن قیمت بنزین نیست. بارها پیشنهاد شده است که به هر فرد ایرانی می‌توان روزانه یک لیتر بنزین سهمیه داد تا آنکه نیاز بیشتری دارد از آنکه نیازی ندارد، خریداری کند. این عادلانه‌تر است یا این مصرفِ بی‌رویۀ ماشین‌داران و محرومیت مردم بدونِ ماشین؟
در برخی خیابان‌های تهران........(ادامۀ یادداشت در لینک زیر)
@ahmadzeidabad
https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-36222
کلاه گشادی تحت عنوان "عدالت‌خواهی"!
در پمپ بنرین بین راه از پمپچی می‌پرسم، قطع‌کنِ نازل کار می‌کند؟ جواب می‌دهد: «نه! ولی نگران نباش! فوقش نیم لیتر سرریز می‌شود!» می‌پرسم اگر قیمت بنزین لیتری صدهزار تومان هم بود، همین را می‌گفتی؟ می‌گوید: «حالا که نیست!»
باک را با 40 لیتر بنزین پر می‌کنم، قیمت سهمیه‌ای آن می‌شود 60 هزار تومان. در همانجا یک چیپس نمکی 180 گرمی مزمز می‌خرم، می‌شود 72 هزار تومان!
در یک مسافرت 20 روزه، حدود پانصد لیتر بنزین مصرف شد و بهای آن عددی بین یک تا یک‌ونیم میلیون تومان درآمد یعنی کمتر از بهای سه پرس قلیه ماهی در جزیرۀ لاوان یا بندر مقام!
سال‌هاست وقتی باک بنزین ماشین را پر می‌کنم و پول ناچیزی می‌پردازم، هیچ یاد خیری از هیچ مسئولی نمی‌کنم که: «بله! حداقل بنزین را تقریباً رایگان در اختیارمان می‌گذارند.» درست برعکس، واقعاً احساس عذاب وجدان می‌کنم و با خود می‌گویم، من حق کدام فرد محروم در کدام نقطۀ ایران را که صاحب خودرو و اهل مسافرت نیست، در حلقوم این ماشین می‌ریزم؟ چرا سرمایۀ نسل آینده را اینطور رایگان دود می‌کنم و به هوا می‌فرستم؟
من می‌دانم که قریب به عموم مردم در کنارِ روشنفکران و اهل نظری که خود را «چپ» یا «عدالت‌خواه» می‌نامند، به اضافۀ تمام نیروها و شبکه‌های مخالف حکومت، با افزایش بهای سوخت به‌خصوص بنزین مخالفند و من هم نمی‌خواهم در این شرایط ناگوار اقتصادی و با وجود چنین نگاهی از سوی مردم، از آزاد شدن قیمت سوخت دفاع کنم، اما به نظرم در تاریخ کلاهی گشادتر از دفاع از این نوع سوبسید غیرمستقیم سوخت به عنوان عدالت‌خواهی بر سر خلایق گذاشته نشده است!
تمام استدلالات مدافعان این نوع هدر دادن سوخت را شنیده‌ام. اینکه «ما یک کشور نفتی هستیم و سوخت باید ارزان باشد.» اینکه «وقتی مجبوریم ماشین‌های بی‌کیفیت و پرمصرف را به اندازۀ چند برابر قیمت جهانی آن خریداری کنیم، چرا باید قیمت بنزین به اندازۀ دیگر کشورها باشد؟» اینکه «با این درآمدهای پایین، آزادسازی قیمت بنزین طبقات آسیب‌پذیر و حتی طبقۀ متوسط جامعه را از پا در می‌آورد و بسیاری از مسافرکشان را به روز سیاه می‌نشاند.» اینکه «آزادسازی قیمت بنزین تأثیر تورم‌زای فوق‌العاده‌ای دارد.» اینکه «ایرانی‌ها بیش از دیگر مردم جهان سوخت و انرژی مصرف نمی‌کنند.» اینکه «آزادسازی قیمت انرژی و سوخت، اجرای سیاست اقتصادی نئولیبرالیستی است و سبب افزایش شکاف طبقاتی می‌شود.» اینکه «مردم از افزایش بهای بنزین متنفرند و در مقابل آن دست به شورش می‌زنند.» و اینکه....
برخی از این استدلالات مثل بالا بودن قیمت خودروهای پرمصرف و بی‌کیفیت داخلی و پایین بودن درآمد عمومی، کاملاً موجه است اما وقتی به قصد پاک کردن صورت‌مسئله و گریز از راه‌حل مطرح می‌شوند، یعنی علاقه‌ای برای رویارویی با معضل و بحران وجود ندارد.
بارها از دوستانی که تحت عنوان دفاع از عدالت از پایین بودن قیمت سوخت حمایت می‌کنند پرسیده‌ام که چطور خانواده‌ای با پنج دستگاه خودرو باید از سوبسیدی استفاده کنند که یک خانوادۀ فاقد خودرو امکان استفاده از یک لیتر آن را هم ندارد؟ این کجایش عادلانه است؟
از این ظالمانه‌تر هم مگر وجود دارد؟ دوستان به جای توجیه این موضوع، بحث را به حوزه‌های دیگر و بی‌لیاقتی مسئولان می‌کشانند که این مورد دوم کاملاً درست است! اگر لیاقتی در ادارۀ کشور وجود داشت، وضع انرژی کشور به این سطح از ناترازی بحران‌زا می‌رسید؟
در اینجا اما بحث من بر سر گران کردن قیمت بنزین نیست. بارها پیشنهاد شده است که به هر فرد ایرانی می‌توان روزانه یک لیتر بنزین سهمیه داد تا آنکه نیاز بیشتری دارد از آنکه نیازی ندارد، خریداری کند. این عادلانه‌تر است یا این مصرفِ بی‌رویۀ ماشین‌داران و محرومیت مردم بدونِ ماشین؟
در برخی خیابان‌های تهران........(ادامۀ یادداشت در لینک زیر)
@ahmadzeidabad
https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-36222
16.04.202514:50
حکم اعدام برای تتلو؟
برای تتلو حکم اعدام صادر شده است. طبق توضیحِ سخنگوی قوۀ قضائیه، شعبۀ 9 دادگاه کیفری ابتدا او را به اتهام "توهین به مقدسات" به پنج سال زندان محکوم کرده اما این حکم با اعتراض دادگستری در دیوان عالی کشور نقض شده است. پس از نقض حکم، شعبۀ 6 دادگاه کیفری، اتهام "توهین به مقدسات" را "سب‌النبی" تشخیص داده و حکم 5 سال زندان او را به اعدام تبدیل کرده است!
این چه اتهامِ کشداری است که نزد یک قاضی 5 سال زندان مجازات دارد و نزد قاضی دیگری اعدام؟
پیش از این در بارۀ مجازات سب‌النبی و نسبت آن با منابع قرآنی و خلق و خوی پیامبر توضیح داده‌ام.
در اینجا فقط می‌پرسم آیا بر خواننده‌ای با مختصات و روحیات تتلو واقعاً حرجی است؟
او اگر هوش و حواس درست و حسابی داشت نه با مرحوم سید ابراهیم رئیسی به طور خصوصی دیدار می‌کرد و آن حرف ها را می‌زد و نه بلافاصله بعد از آن دیدار، آن رفتارهای زننده را از خود نشان می‌داد. بر چنین آدمی حرجی نیست، آزادش کنید.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
برای تتلو حکم اعدام صادر شده است. طبق توضیحِ سخنگوی قوۀ قضائیه، شعبۀ 9 دادگاه کیفری ابتدا او را به اتهام "توهین به مقدسات" به پنج سال زندان محکوم کرده اما این حکم با اعتراض دادگستری در دیوان عالی کشور نقض شده است. پس از نقض حکم، شعبۀ 6 دادگاه کیفری، اتهام "توهین به مقدسات" را "سب‌النبی" تشخیص داده و حکم 5 سال زندان او را به اعدام تبدیل کرده است!
این چه اتهامِ کشداری است که نزد یک قاضی 5 سال زندان مجازات دارد و نزد قاضی دیگری اعدام؟
پیش از این در بارۀ مجازات سب‌النبی و نسبت آن با منابع قرآنی و خلق و خوی پیامبر توضیح داده‌ام.
در اینجا فقط می‌پرسم آیا بر خواننده‌ای با مختصات و روحیات تتلو واقعاً حرجی است؟
او اگر هوش و حواس درست و حسابی داشت نه با مرحوم سید ابراهیم رئیسی به طور خصوصی دیدار می‌کرد و آن حرف ها را می‌زد و نه بلافاصله بعد از آن دیدار، آن رفتارهای زننده را از خود نشان می‌داد. بر چنین آدمی حرجی نیست، آزادش کنید.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
24.04.202507:38
ناسزای ابومازن
محمود عباس رهبر دولت خودگردان فلسطین در پیرانه‌سری خود را در تنگنای شدیدی احساس می‌کند.
راهی که سازمان متبوع او به سوی صلح و تأسیس کشور فلسطینی گشود، اینک تقریباً بسته شده است بدون آنکه راه دیگری باز شود.
عباس در این زمینه حماس را مقصر می‌داند. از نگاه او عملیات 7 اکتبر آزموده را آزمودن بود، آن هم به بدترین وجه و در وخیم‌ترین شرایط.
از این رو ابومازن با آن عملیات مخالف بود و از طرف بسیاری از دولت‌ها برای محکوم کردن آن تحت فشار قرار داشت. با این حال حمایت گستردهٔ افکار عمومی فلسطینی‌ها از عملیات 7 اکتبر مانع از محکوم کردن صریح آن توسط ابومازن شد. در واقع عملیات 7 اکتبر او را از دو جهت متضاد تحت فشار گذاشت و اعصاب پیرمرد را به کلی به هم ریخت بدون آنکه قادر به انجام کار مؤثری باشد.
حالا او در مقابل آنچه در نوارغزه می‌گذرد، از کوره در رفته و با الفاظ ناپسندی رهبران حماس را خطاب قرار داده است.
ابومازن در دور نخست ریاست جمهوری ترامپ هم وقتی از طرف او متهم به ترک میز مذاکره شد، خطاب به رئیس جمهور آمریکا گفت: خدا خانه‌ات را خراب کند، من کی میز مذاکره را ترک کردم؟
ترجمهٔ این سخن تندتر از منظور او بود و مطبوعات اسرائیل روی آن مانور دادند!
الان هم ناسزای عباس به رهبران حماس دو معنا دارد. یکی همان تعبیر تندی است که در رسانه‌های فارسی‌زبان از آن شده است یعنی "پدر سگ"! اما در زبان متداول فارسی گاهی افراد از روی کلافگی به دیگران و حتی فرزندان خود "توله‌سگ" می‌گویند که جنبهٔ فحاشی و ناسزا ندارد.
نمی‌دانم بین عرب‌ها نیز این مرسوم است یا خیر. اگر مرسوم باشد، شاید منظور ابومازن هم چیزی جز این نبوده باشد.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
محمود عباس رهبر دولت خودگردان فلسطین در پیرانه‌سری خود را در تنگنای شدیدی احساس می‌کند.
راهی که سازمان متبوع او به سوی صلح و تأسیس کشور فلسطینی گشود، اینک تقریباً بسته شده است بدون آنکه راه دیگری باز شود.
عباس در این زمینه حماس را مقصر می‌داند. از نگاه او عملیات 7 اکتبر آزموده را آزمودن بود، آن هم به بدترین وجه و در وخیم‌ترین شرایط.
از این رو ابومازن با آن عملیات مخالف بود و از طرف بسیاری از دولت‌ها برای محکوم کردن آن تحت فشار قرار داشت. با این حال حمایت گستردهٔ افکار عمومی فلسطینی‌ها از عملیات 7 اکتبر مانع از محکوم کردن صریح آن توسط ابومازن شد. در واقع عملیات 7 اکتبر او را از دو جهت متضاد تحت فشار گذاشت و اعصاب پیرمرد را به کلی به هم ریخت بدون آنکه قادر به انجام کار مؤثری باشد.
حالا او در مقابل آنچه در نوارغزه می‌گذرد، از کوره در رفته و با الفاظ ناپسندی رهبران حماس را خطاب قرار داده است.
ابومازن در دور نخست ریاست جمهوری ترامپ هم وقتی از طرف او متهم به ترک میز مذاکره شد، خطاب به رئیس جمهور آمریکا گفت: خدا خانه‌ات را خراب کند، من کی میز مذاکره را ترک کردم؟
ترجمهٔ این سخن تندتر از منظور او بود و مطبوعات اسرائیل روی آن مانور دادند!
الان هم ناسزای عباس به رهبران حماس دو معنا دارد. یکی همان تعبیر تندی است که در رسانه‌های فارسی‌زبان از آن شده است یعنی "پدر سگ"! اما در زبان متداول فارسی گاهی افراد از روی کلافگی به دیگران و حتی فرزندان خود "توله‌سگ" می‌گویند که جنبهٔ فحاشی و ناسزا ندارد.
نمی‌دانم بین عرب‌ها نیز این مرسوم است یا خیر. اگر مرسوم باشد، شاید منظور ابومازن هم چیزی جز این نبوده باشد.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
22.04.202511:58
در مرکز شهر
امروز برای کاری به مرکز شهر رفته بودم. شهروندانی که می‌شناختند چندان وارد صحبت و گفتگو شدند که به بخشی از کارم نرسیدم. پیرمرد مهربانی که از اوضاع خیلی ناراحت به نظر می رسید؛ گفت که 38 پشتش به امام‌حسین می‌رسد اما همه چیز را بوسیده و کنار گذاشته است!
دلم برایش ریش شد. هیچ عناد و زیاده‌خواهی در او دیده نمی‌شد. از روی پاکی و صداقتی آشکار و بی‌ریا اظهار درماندگی می‌کرد.
واژه‌ای برای دلداری و امید دادن به او پیدا نکردم. هنگام رفتن، شکلاتی از کیفش درآورد و به من داد تا لطف خود را نشان داده باشد.
وقتی با غم و اندوه و ناراحتی مردم روبرو می‌شوم، تنها حرفم به آنها این است که به امید خدا فرصتی پیش می‌آید و اوضاع بهتر می‌شود.
توافق با آمریکا و عبور از سد تحریم‌ها از نگاه من فرصتی است، اما به شرطی که از طرف عموم تأثیرگذاران بر افکار عمومی این فرصت فهم و مغتنم شمرده شود.
فضای سیاسی آلوده و منحط شده است. فرصت‌ها را سقط می‌کند. آلودگی و انحطاط آن را کسانی بیشتر حس می‌کنند که می‌فهمند از یک من ماست چقدر می‌توان کره گرفت! میدان تا اندازۀ زیادی دست کسانی است که گویی در عمرشان نه ماست دیده‌اند و نه قدر کره را می‌دانند و نه اصولاً آموخته‌اند که کره را باید از ماست گرفت آن هم به زحمت فراوان! با میدان‌داری چنین افرادی چطور می‌توان فرصتی را دریافت و از اسقاط آن جلوگیری کرد؟
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
امروز برای کاری به مرکز شهر رفته بودم. شهروندانی که می‌شناختند چندان وارد صحبت و گفتگو شدند که به بخشی از کارم نرسیدم. پیرمرد مهربانی که از اوضاع خیلی ناراحت به نظر می رسید؛ گفت که 38 پشتش به امام‌حسین می‌رسد اما همه چیز را بوسیده و کنار گذاشته است!
دلم برایش ریش شد. هیچ عناد و زیاده‌خواهی در او دیده نمی‌شد. از روی پاکی و صداقتی آشکار و بی‌ریا اظهار درماندگی می‌کرد.
واژه‌ای برای دلداری و امید دادن به او پیدا نکردم. هنگام رفتن، شکلاتی از کیفش درآورد و به من داد تا لطف خود را نشان داده باشد.
وقتی با غم و اندوه و ناراحتی مردم روبرو می‌شوم، تنها حرفم به آنها این است که به امید خدا فرصتی پیش می‌آید و اوضاع بهتر می‌شود.
توافق با آمریکا و عبور از سد تحریم‌ها از نگاه من فرصتی است، اما به شرطی که از طرف عموم تأثیرگذاران بر افکار عمومی این فرصت فهم و مغتنم شمرده شود.
فضای سیاسی آلوده و منحط شده است. فرصت‌ها را سقط می‌کند. آلودگی و انحطاط آن را کسانی بیشتر حس می‌کنند که می‌فهمند از یک من ماست چقدر می‌توان کره گرفت! میدان تا اندازۀ زیادی دست کسانی است که گویی در عمرشان نه ماست دیده‌اند و نه قدر کره را می‌دانند و نه اصولاً آموخته‌اند که کره را باید از ماست گرفت آن هم به زحمت فراوان! با میدان‌داری چنین افرادی چطور می‌توان فرصتی را دریافت و از اسقاط آن جلوگیری کرد؟
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
21.04.202509:19
در بزرگداشت پاپ فرانسیس
پاب فرانسیس دیده از جهان فرو بست. رحمت خدا بر او باد.
او را می‌توان لیبرال‌ترین و در عین حال یکی از انسان‌دوست‌ترین و مهربان‌ترین و متواضع‌ترین پاپ‌های تاریخ کاتولیسیسم جهان به شمار آورد.
پاپ فرانسیس در جهت سازگاری ارزش‌های بنیادین مسیحیت با دستاوردهای عصر جدید، خلاق و بی‌باک بود. خدایش بیامرزد.
برخی بر این تصورند که در عصر کنونی "دینداری" به امری ممتنع تبدیل شده است. به نظرم اما دینداری امتناع‌پذیر نیست، زیرا با وجهی از جهان هستی و وجود انسان سر و کار دارد که هیچ علم و فلسفه و عقلانیتی پاسخی برای آن ندارد.
محبوبیت پاپ فرانسیس خود گواهی بر نیاز پایدار نوع بشر به فرا رفتن از فهمی صرفاً مادی از جهان هستی و وجود آدمی است. میلیادرها کاتولیک و غیرکاتولیک و غیرمسیحی نام او را بزرگ خواهند داشت و چنین بزرگداشتی برای هیچ چهرۀ شاخص دیگری در جهان قابل تصور نیست. این بدان معناست که ایمانِ مهرورزانه و صادقانه و انسان‌دوستانه همچنان مورد احترام و حتی حسرت نوع بشر است.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
پاب فرانسیس دیده از جهان فرو بست. رحمت خدا بر او باد.
او را می‌توان لیبرال‌ترین و در عین حال یکی از انسان‌دوست‌ترین و مهربان‌ترین و متواضع‌ترین پاپ‌های تاریخ کاتولیسیسم جهان به شمار آورد.
پاپ فرانسیس در جهت سازگاری ارزش‌های بنیادین مسیحیت با دستاوردهای عصر جدید، خلاق و بی‌باک بود. خدایش بیامرزد.
برخی بر این تصورند که در عصر کنونی "دینداری" به امری ممتنع تبدیل شده است. به نظرم اما دینداری امتناع‌پذیر نیست، زیرا با وجهی از جهان هستی و وجود انسان سر و کار دارد که هیچ علم و فلسفه و عقلانیتی پاسخی برای آن ندارد.
محبوبیت پاپ فرانسیس خود گواهی بر نیاز پایدار نوع بشر به فرا رفتن از فهمی صرفاً مادی از جهان هستی و وجود آدمی است. میلیادرها کاتولیک و غیرکاتولیک و غیرمسیحی نام او را بزرگ خواهند داشت و چنین بزرگداشتی برای هیچ چهرۀ شاخص دیگری در جهان قابل تصور نیست. این بدان معناست که ایمانِ مهرورزانه و صادقانه و انسان‌دوستانه همچنان مورد احترام و حتی حسرت نوع بشر است.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
20.04.202505:43
کمی عجیب نیست؟
یک مقام بلندپایهٔ آمریکایی مذاکرات رم را همراه با پیشرفتی خوب دانسته و سید عباس عراقچی وزیر خارجهٔ جمهوری اسلامی نیز اظهارنظر کم و بیش مشابهی داشته است.
این سطح از پیشرفت در دو دور مذاکره برای من قدری عجیب است، زیرا دو طرفی که مواضع اعلام شدهٔ آنها از هم فاصلهٔ جدی داشته باشد، قاعدتاً مذاکرات‌شان خالی از چالش پیش نمی‌رود و به این سرعت پیشرفت نمی‌کند.
داستان چیست؟ دو طرف هنوز در مرحلهٔ بحث بر سر کلیات هستند و وارد جزئیات حساس نشده‌اند؟ یا حرف‌های یکدیگر را به درستی و دقت ادراک نمی‌کنند و با نوعی سوءتفاهم، آنها را مصادرهٔ به مطلوب می‌کنند؟ یا اینکه یکی از دو طرف و بلکه هر دو، از مواضع اعلام‌شده عدول کرده‌اند و به قصد دستیابی به توافق سریع از خود انعطاف غیرمترقبه نشان می‌دهند؟
یا اینکه پیش از آغاز رسمی مذاکرات، با تلاش میانجی‌ها برخی توافقات به صورت محرمانه به انجام رسیده و کار را ساده کرده است؟
امیدوارم داستان مربوط به دو مورد اول نباشد و مذاکرات با همین سرعت به زودی به نتیجه برسد چون به نتیجه رسیدن آن برای ایران و منطقه و جهان خیر است و شر بزرگی را از سر هر سه برمی‌دارد و شروران را منزوی می‌کند.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
یک مقام بلندپایهٔ آمریکایی مذاکرات رم را همراه با پیشرفتی خوب دانسته و سید عباس عراقچی وزیر خارجهٔ جمهوری اسلامی نیز اظهارنظر کم و بیش مشابهی داشته است.
این سطح از پیشرفت در دو دور مذاکره برای من قدری عجیب است، زیرا دو طرفی که مواضع اعلام شدهٔ آنها از هم فاصلهٔ جدی داشته باشد، قاعدتاً مذاکرات‌شان خالی از چالش پیش نمی‌رود و به این سرعت پیشرفت نمی‌کند.
داستان چیست؟ دو طرف هنوز در مرحلهٔ بحث بر سر کلیات هستند و وارد جزئیات حساس نشده‌اند؟ یا حرف‌های یکدیگر را به درستی و دقت ادراک نمی‌کنند و با نوعی سوءتفاهم، آنها را مصادرهٔ به مطلوب می‌کنند؟ یا اینکه یکی از دو طرف و بلکه هر دو، از مواضع اعلام‌شده عدول کرده‌اند و به قصد دستیابی به توافق سریع از خود انعطاف غیرمترقبه نشان می‌دهند؟
یا اینکه پیش از آغاز رسمی مذاکرات، با تلاش میانجی‌ها برخی توافقات به صورت محرمانه به انجام رسیده و کار را ساده کرده است؟
امیدوارم داستان مربوط به دو مورد اول نباشد و مذاکرات با همین سرعت به زودی به نتیجه برسد چون به نتیجه رسیدن آن برای ایران و منطقه و جهان خیر است و شر بزرگی را از سر هر سه برمی‌دارد و شروران را منزوی می‌کند.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
18.04.202508:57
دیدار ترامپ و پزشکیان در ریاض؟!
لارا روزن خبرنگار آمریکایی از پیشنهاد وزیر دفاع عربستان برای دیدار رؤسای جمهور آمریکا و ایران در ریاض خبر داده است.
اگر این خبر صحت داشته باشد، آیا پذیرفتن آن از سوی ایران محتمل است؟
ترامپ از کارهای نمایشی لذت می‌برد، اما در پشتِ آنها، مقاصد مهمی را دنبال می‌کند. هدف ترامپ از مذاکره با جمهوری‌اسلامی متقاعد کردن یا واداشتن آن برای پیوستن به نظمی منطقه‌ای است؛ نظمی که بر اساس ترتیبات امنیتی جدید و نوعی همکاری و بازار مشترک استوار است. در نظمِ مورد نظر ترامپ، ایران به جای "مشکل" باید بخشی از "راه‌حل" باشد و اسرائیل هم در مرزهای تعریف شده‌ای به ثبات و امنیت برسد.
بر خلاف تصور رایج، روسیه و چین هم همین نظم را برای خاورمیانه می‌پسندند و پیش از این، طرح‌های خود را در بارۀ ترتیبات امنیتی منطقه علنی کرده‌اند.
کشورهای حاشیۀ جنوبی خلیج‌فارس از چند سال پیش، با بهبود روابط خود با ایران از یک سو و برقراری روابط پنهان و آشکار با اسرائیل از سوی دیگر، در مسیر شکل دادن به نظم جدید و همراهی با آن گام برداشته‌اند و اینک لحظۀ سرنوشت دو گام نهایی این نظم فرا رسیده است. دو گام نهایی اما دو گام بسیار دشوارند. جمهوری‌اسلامی هر نوع نظم منطقه‌ای را که اسرائیل هم عضوی از آن باشد، به عنوان تابو تعریف کرده است و اسرائیل هم حاضر نیست بهای ادغام در منطقه را که همان تأسیس کشور فلسطینی است، بپردازد.
ظاهراً دولت ترامپ علاقمند است که اسرائیل را از پرداخت بهای ادغام در منطقه معاف کند و به نظرم در پشت پرده به کشورهای عرب فشار می‌آورد که باید با اسرائیل بدون تشکیل یک کشور فلسطینی و در مرزهایی فراتر از مرزهای قبل از جنگ ژوئن سال 1967کنار بیایند. برای کشورهای عرب پذیرش این موضوع بسیار سخت است. از این رو، آنان بخصوص عربستان امیدوارند که ورود ایران به این معادله، کفه را به نفع خودشان سنگین‌تر کند تا بتوانند ترامپ را در ازای همراهی تهران با نظم منطقه‌ای جدید، به پذیرش صورت حداقلی از کشور فلسطینی متقاعد کنند.
در واقع معادله‌ای چند وجهی و بغرنج شکل گرفته است. ایران تاکنون امکانات و ابزارهای خود را در جهت "نابودی اسرائیل" به کار گرفته بود و اینک کشورهای عرب از آن می خواهند که در جهت "تشکیل کشور فلسطینی" به کار گیرد. چنین تغییر جهتی به لحاظ داخلی آسان به نظر نمی‌رسد. از طرفی اسرائیل ادغام در منطقه را نه فقط مفت و مجانی بلکه همراه با باج‌خواهی سرزمینی می‌خواهد. بنابراین کشورهای عرب به ترامپ و پوتین و حتی شی متوسل شده‌اند تا برای حل معادله از ابزارهای خود استفاده کنند. در مورد اسرائیل فقط ترامپ می‌تواند فشار لازم را به آن وارد کند که فعلاً اثری از آن دیده نمی‌شود. سعودی‌ها امیدوارند که با ترتیب دادنِ یک ملاقات بین ترامپ و مسعود پزشکیان که ابعاد خبری آن مثل آتشفشان فوران خواهد کرد، ترامپ را به تجدیدنظر در مورد حمایت یکجانبه از اسرائیل ترغیب کنند. به نظرم آنها در پشت پرده از پوتین و شی هم می‌خواهند که جمهوری‌اسلامی را برای پذیرش این ملاقات تحت فشار بگذارند.
آیا چنین چیزی شدنی است؟ اگر بشود چه شود! در نظر بسیاری، چیزی شبیه تبدیل دریا به دوغ با یک قاشق ماست می‌نماید! ولی خب، در آن سوی ماجرا، واقعیت هم مثل الماس تیز و بُرنده است. بدون سپر که در برابر آن ظاهر شوی، حیا و شرمی از بریدن ندارد! واقعیت هم حکم همان "نکته" را در کلام مولانا دارد:
نکته‌ها چون تیغ پولاد است تیــز
گر نداری تو سپـــــر، واپس گریــز
پیش این المـــاس بی اِسپــر میــا
کز بریـــدن تیــــــغ را نبــود حیــا
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
لارا روزن خبرنگار آمریکایی از پیشنهاد وزیر دفاع عربستان برای دیدار رؤسای جمهور آمریکا و ایران در ریاض خبر داده است.
اگر این خبر صحت داشته باشد، آیا پذیرفتن آن از سوی ایران محتمل است؟
ترامپ از کارهای نمایشی لذت می‌برد، اما در پشتِ آنها، مقاصد مهمی را دنبال می‌کند. هدف ترامپ از مذاکره با جمهوری‌اسلامی متقاعد کردن یا واداشتن آن برای پیوستن به نظمی منطقه‌ای است؛ نظمی که بر اساس ترتیبات امنیتی جدید و نوعی همکاری و بازار مشترک استوار است. در نظمِ مورد نظر ترامپ، ایران به جای "مشکل" باید بخشی از "راه‌حل" باشد و اسرائیل هم در مرزهای تعریف شده‌ای به ثبات و امنیت برسد.
بر خلاف تصور رایج، روسیه و چین هم همین نظم را برای خاورمیانه می‌پسندند و پیش از این، طرح‌های خود را در بارۀ ترتیبات امنیتی منطقه علنی کرده‌اند.
کشورهای حاشیۀ جنوبی خلیج‌فارس از چند سال پیش، با بهبود روابط خود با ایران از یک سو و برقراری روابط پنهان و آشکار با اسرائیل از سوی دیگر، در مسیر شکل دادن به نظم جدید و همراهی با آن گام برداشته‌اند و اینک لحظۀ سرنوشت دو گام نهایی این نظم فرا رسیده است. دو گام نهایی اما دو گام بسیار دشوارند. جمهوری‌اسلامی هر نوع نظم منطقه‌ای را که اسرائیل هم عضوی از آن باشد، به عنوان تابو تعریف کرده است و اسرائیل هم حاضر نیست بهای ادغام در منطقه را که همان تأسیس کشور فلسطینی است، بپردازد.
ظاهراً دولت ترامپ علاقمند است که اسرائیل را از پرداخت بهای ادغام در منطقه معاف کند و به نظرم در پشت پرده به کشورهای عرب فشار می‌آورد که باید با اسرائیل بدون تشکیل یک کشور فلسطینی و در مرزهایی فراتر از مرزهای قبل از جنگ ژوئن سال 1967کنار بیایند. برای کشورهای عرب پذیرش این موضوع بسیار سخت است. از این رو، آنان بخصوص عربستان امیدوارند که ورود ایران به این معادله، کفه را به نفع خودشان سنگین‌تر کند تا بتوانند ترامپ را در ازای همراهی تهران با نظم منطقه‌ای جدید، به پذیرش صورت حداقلی از کشور فلسطینی متقاعد کنند.
در واقع معادله‌ای چند وجهی و بغرنج شکل گرفته است. ایران تاکنون امکانات و ابزارهای خود را در جهت "نابودی اسرائیل" به کار گرفته بود و اینک کشورهای عرب از آن می خواهند که در جهت "تشکیل کشور فلسطینی" به کار گیرد. چنین تغییر جهتی به لحاظ داخلی آسان به نظر نمی‌رسد. از طرفی اسرائیل ادغام در منطقه را نه فقط مفت و مجانی بلکه همراه با باج‌خواهی سرزمینی می‌خواهد. بنابراین کشورهای عرب به ترامپ و پوتین و حتی شی متوسل شده‌اند تا برای حل معادله از ابزارهای خود استفاده کنند. در مورد اسرائیل فقط ترامپ می‌تواند فشار لازم را به آن وارد کند که فعلاً اثری از آن دیده نمی‌شود. سعودی‌ها امیدوارند که با ترتیب دادنِ یک ملاقات بین ترامپ و مسعود پزشکیان که ابعاد خبری آن مثل آتشفشان فوران خواهد کرد، ترامپ را به تجدیدنظر در مورد حمایت یکجانبه از اسرائیل ترغیب کنند. به نظرم آنها در پشت پرده از پوتین و شی هم می‌خواهند که جمهوری‌اسلامی را برای پذیرش این ملاقات تحت فشار بگذارند.
آیا چنین چیزی شدنی است؟ اگر بشود چه شود! در نظر بسیاری، چیزی شبیه تبدیل دریا به دوغ با یک قاشق ماست می‌نماید! ولی خب، در آن سوی ماجرا، واقعیت هم مثل الماس تیز و بُرنده است. بدون سپر که در برابر آن ظاهر شوی، حیا و شرمی از بریدن ندارد! واقعیت هم حکم همان "نکته" را در کلام مولانا دارد:
نکته‌ها چون تیغ پولاد است تیــز
گر نداری تو سپـــــر، واپس گریــز
پیش این المـــاس بی اِسپــر میــا
کز بریـــدن تیــــــغ را نبــود حیــا
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
16.04.202511:55
دو روی یک سکه!
مهدی خزعلی پسر شیخ ابوالقاسم خزعلی در مصاحبه با انصاف‌نیوز گفته است که پدرش با اعدام‌های شیخ صادق خلخالی مخالف بوده و با تهدید به "زمین زدن عمامه و جدایی از انقلاب" عملاً آیت‌الله خمینی را وادار به برکناری او کرده است.
نسل ما به یاد دارد که شیخ ابوالقاسم خزعلی یکی از تندروترین مقام‌های رسمی پس از انقلاب بود و جز تهدید و توهین به نیروهای مخالف و منتقد حکومت و اصرار بر حذف آنها، یادگاری از او باقی نمانده است.
بنابراین، مخالفتش با خلخالی را با هیچ مقیاس و معیاری نمی‌توان علامت میانه‌روی او دانست. در واقع خلخالی و خزعلی از لحاظ تندروی دو روی یک سکه بودند بدین معنا که خلخالی از موضع چپ و خزعلی از موضع راست، منتقدان و مخالفان خود را مستحق مرگ و حذف می‌دانستند. با این وضع، طبیعی است که آب‌شان به یک جوی نرود بخصوص اینکه خلخالی دشمن انجمن حجتیه و افکار آن بود، حال آنکه خزعلی از مدافعان آنها به شمار می‌رفت. خلاصه دعوا دعوای افراط و اعتدال و یا تندروی و میانه‌روی نبود! دعوای دو افراط و تندروی از موضع چپ و راست بود!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
مهدی خزعلی پسر شیخ ابوالقاسم خزعلی در مصاحبه با انصاف‌نیوز گفته است که پدرش با اعدام‌های شیخ صادق خلخالی مخالف بوده و با تهدید به "زمین زدن عمامه و جدایی از انقلاب" عملاً آیت‌الله خمینی را وادار به برکناری او کرده است.
نسل ما به یاد دارد که شیخ ابوالقاسم خزعلی یکی از تندروترین مقام‌های رسمی پس از انقلاب بود و جز تهدید و توهین به نیروهای مخالف و منتقد حکومت و اصرار بر حذف آنها، یادگاری از او باقی نمانده است.
بنابراین، مخالفتش با خلخالی را با هیچ مقیاس و معیاری نمی‌توان علامت میانه‌روی او دانست. در واقع خلخالی و خزعلی از لحاظ تندروی دو روی یک سکه بودند بدین معنا که خلخالی از موضع چپ و خزعلی از موضع راست، منتقدان و مخالفان خود را مستحق مرگ و حذف می‌دانستند. با این وضع، طبیعی است که آب‌شان به یک جوی نرود بخصوص اینکه خلخالی دشمن انجمن حجتیه و افکار آن بود، حال آنکه خزعلی از مدافعان آنها به شمار می‌رفت. خلاصه دعوا دعوای افراط و اعتدال و یا تندروی و میانه‌روی نبود! دعوای دو افراط و تندروی از موضع چپ و راست بود!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
Показано 1 - 24 із 240
Увійдіть, щоб розблокувати більше функціональності.