برای پاسخ به این سوالات باید به چندین نکته توجه کرد که یکی از این نکات زمان مذاکرات است . مذاکرات دقیقا در زمانی درحال رخ دادن است که جمهوری اسلامی تمامی نیروهای خود را در خارج از مرزهای ایران از دست داده و دیگر توانایی و قدرتی در خارج از مرزها ندارد .
در شرایطی که جمهوری اسلامی توانایی نفس کشیدن ندارد اینکه بگوییم مذاکره میکنند برای توافق، چیز کاملا غیر منطقی است چرا که چه توافقی وقتی دشمن از جهت نظامی ، بازوهایش در خارج از ایران نابود شده است ؟

نکته دیگری که تمام مردم به آن توجه کردند این بود که وزیر امور خارجه از روند خوب مذاکره صحبت میکند ولی رسانه‌های حکومتی تندتر از قبل درحال حمله به ترامپ هستند !
در مواردی هم باید توجه کرد که آمریکا در این مذاکرات تماماً نشان داد که چه قدرت اقتصادی دارد و می‌تواند تاثیرات بزرگی بر اقتصاد کشور بگذارد ، هنگامی که مذاکرات درحال شروع بود دلار در حدود قیمت ۱۰۰ هزار تومان بود ولی پس از آغاز مذاکرات دلار سیری نزولی به خود گرفت و دوباره وارد کانال‌های هشتاد و هفتاد هزار تومانی شد که خوده این نشان میدهد که آمریکا اکنون دست و بال دشمن را بسته و تماما درحال تحقیر هرچه بیشتر جمهوری اسلامی است .

اکنون که از نظر نظامی جمهوری اسلامی در خاورمیانه به بن‌بست خورده و همینطور از نظر اقتصادی کاملا آمریکا درحال بازی با اقتصاد جمهوری اسلامی است ، نتایج مذاکرات خارج از دو حالت نیست
ترامپ فردی غیر قابل پیش‌بینی است و خب هرچه که در آن لحظه برای منافع کشورش باشد آن را انجام میدهد و خوب میداند برای شکست دادن چین از منظر اقتصادی نیازمند اروپا و ایران است و اگر یکی از بخش‌های این پازل نباشند نمی‌تواند چین را شکست دهد پس نیازمند ایران است .

۱ ـ سقوط جمهوری اسلامی در حالت اولیه کاملا مشخص است چرا که جمهوری اسلامی زیربار آمریکا نمیرود و تندتر از قبل عمل میکند و این یعنی ترامپ از این گزینه که« جمهوری اسلامی بماند ولی تابع آمریکا شود و جنبش‌ها و حرکات ستیزجویانه خود را علیه آمریکا پایان دهد و در سیاست وارد جبهه آن‌ها شود» منصرف میشود و کاملا راه را در منظر جهانی برای سقوط جمهوری اسلامی در ایران آماده میکند و سیاست تغییر نظام را پیش تر از قبل ادامه میدهند و بر این روند در سیاست جهانی فشار بیشتری وارد میکنند .

۲ ـ جمهوری اسلامی در مقابل آمریکا سر خم میکند و بیش از امروزش تضعیف میشود ولی باقی می‌ماند ، در واقع در این حالت جمهوری اسلامی عملا همه چیز خود را فقط برای بقا تسلیم می‌کند .
که در حالت دوم نیز دو حالت دیگر برای نیروهای ملی پیش می‌آید
یا جمهوری اسلامی با رویه امروزش بر پیکر ایران میتازد و تا چند دهه دیگر ایران را از بین میبرد و یا نیروهای ملی بر پیکر این ساختار مریض نفوذ کرده و از درون نظام را نابود می‌کنند.
البته این نیز گفتنی است که طرفین مقابل مذاکره بدون شک از شرایط درونی ایران آگاه هستند و میدانند ملت ایران دیگر از جمهوری اسلامی گذر کردند و برای مردم این نظام دیگر ظرفیتی ندارد و تمام شده است و طبعاً وقتی اوضاع داخلی آشفته است و این نظام ظرفیت اصلاح ندارد سرمایه‌گذاری بر روی این‌ها نیز یک کار پر خطر است .