𝖾𝖺𝗋𝗇︎ 𝗄︎𝗈𝗋𝖾𝖺ꥉ𝗇︎ | زبان کرـہ اے

۱-فعالیتی(حرکتی) مثل : درس خواندن،غذا خوردن،ورزش کردن، تمیز کردن..
۲-صفتی(توصیفی) مثل زشت بودن، زیبا بودن، مهربان بودن، پاکیزه بودن، باهوش بودن ...

میگه که 아요/어요 بعد از
فعل فعالیتی و فعل توصیفی میاد دقت کنید👇🏻
مثلا برای 하다
1-اول 다 حذف میکنیم ولی بعد 하 میمونه
حالا ميايم 하 رو صرف ميكنيم با 아요/어요
وقتی ㅏ به ㅓ بچسبه ㅐ تشکیل میدن
برای همین ما 해 داریم 하+어요=해요 الان یه صرف حالت زمان حال انجام دادیم
(해요:انجام میدم)

보다:فعل ديدن
طبق فرمول 다 حذف ميكنيم و فقط 보 ميمونه برامون보다👉🏻보
طبق فرمول پیش میریم توی 보 آخرین حرف صدادارمون ㅗ هست.گفتیم اگه ㅏ یا ㅗ باشه از 아요 باید استفاده کنیم.
پس میشه👈🏻میبینم،ببین:보+아요=봐요

چند تا مثال دیگه هم بزنیم
가다👉🏻다❌가+아요=가요
오다👉🏻다❌오+아요=와요
하다👉🏻다❌하+어요=해요

پس مجبوریم همون 다 حذف کنیم و فقط 자 میمونه آخرین حرف صدادار این کلمه ㅏ هست
پس مثل گرامری که گفته ما ㅏ داریم یه 요 اضافه میکنیم میشه..👇🏻
자요= فعل خوابیدن به زمان حال دادیم که
کلمه 자요 مودبانه طور هست اگه بخوایم غیر رسمی بگیم 요 نمیاریم فقط 자

برای مثال...👇🏻
사랑+하다=사랑하다=عاشق بودن
عشق+انجام دادن=عاشق بودن
(با 하다 و كلمات ميشه فعل ساخت)
حالا اگه بخوایم عاشق بودن رو به زمان حال بگیم
사랑하다👉🏻사랑하+어요=사랑해요
عاشقتم(يه فعل فعاليتيه)
صرف 하다 استثنا هست و هميشه با 어요 صرف ميشه كه 해요 تشكيل بده.

﷽
گونه پدر و مادرتون رو ببوسید☁️
یا بغلشون کنید و ازشون بی دلیل تشکر کنین

˚ ִֶָ ࣪ᨳ 목표를 위해 노력하세요𔓘 ⏝ ︶

#سجونگ_جلسه7 🧸𝓢𝓮𝓪𝓻𝓬𝓱 𝔂𝓸𝓾𝓻 𝓯𝓪𝓿𝓸𝓻𝓲𝓽𝓮

주어가 누구인지 알 수 있으면
주어를 생략할 수 있다.
ميگه در صورتی میتونیم من:저는 (فاعل جمله) نیاریم که شخصی که باهاش صحبت میکنیم بدونه درباره «کی یا چی» داریم حرف میزنیم.
برای مثال خانم سوجین در جمله دوم مکالمه نگفت 저는 운동해요 و به جاش فقط گفت 운동해요. البته دلیل اصلی این کارشون اینه که کلا کره ای ها دوست دارن کوتاه صحبت کنن

하다 : انجام دادن (فعل)
این فعل به هر چی اضافه بشه کلمه رو از اسم به فعل تغییر میده. حالا مثال میزنیم تا بهتر بفهمیم.

؛