Мир сегодня с "Юрий Подоляка"
Мир сегодня с "Юрий Подоляка"
Труха⚡️Україна
Труха⚡️Україна
Николаевский Ванёк
Николаевский Ванёк
Мир сегодня с "Юрий Подоляка"
Мир сегодня с "Юрий Подоляка"
Труха⚡️Україна
Труха⚡️Україна
Николаевский Ванёк
Николаевский Ванёк
مطالعات جنسیت و سکسوالیته avatar

مطالعات جنسیت و سکسوالیته

این کانال متعلق به کارگروه جنسیت و سکسوالیته انجمن انسان‌شناسی ایران است.
جهت ارتباط :
@Somayesaeidi

@shiva_alnqn

لینک جهت حمایت مالی از کارگروه
https://hamibash.com/anthropologyofgender
Рейтинг TGlist
0
0
ТипПубличный
Верификация
Не верифицированный
Доверенность
Не провернный
Расположение
ЯзыкДругой
Дата создания каналаAug 21, 2024
Добавлено на TGlist
Feb 06, 2025

Последние публикации в группе "مطالعات جنسیت و سکسوالیته"

مقاله‌ی عمق میدان‌ها، عکاسی سفر و فضاسازی مدرنیته‌‌ها در پاکستان شمالی، کاترین بسیو، انتشار یافته در Environment and planning D: society and space, 2007
@anthropologyofgender
🖌گردشگری و سیاستِ دیدنِ بدن‌ها

🔻 گردشگری، برخلاف ظاهر بی‌خطرش، عرصه‌ای عمیقاً سیاسی و طبقاتی است. آن‌چه راهنماهای سفر، سایت و صفحات تبلیغاتی، یا حتی بروشورهای تورهای داخلی از چهره‌ی یک مکان گردشگری ارائه می‌دهند، چیزی فراتر از اطلاعات فرهنگی یا تاریخی است؛ بلکه بازنمایی گزینش‌گرانه از آن چیزی است که باید دیده شود، و آن‌چه باید نادیده بماند.

🔻 در ایران هم، این بازنمایی‌ها اغلب حامل ساختارهای پیچیده‌ای از تمایزهای جنسیتی، قومی، و طبقاتی‌اند. زن ایرانی، در این منابع، دو پیکربندی اصلی دارد: یکی زن فارس، شهری، با صورت آرایش‌شده، ظاهری مرتب و لبخند آرام - و دست کم از دو سال گذشته بی‌حجاب- در حاشیه‌ی یک بنای تاریخی، یک منظر طبیعی یا یک بافت سنتی؛ و دیگری زن روستایی یا شهرستانی با چهره‌ای تیره و سخت، دستان زمخت کار کرده، روسری سنتی یا حتی نوعی نقاب سنتی بر چهره دارد و نگاهی فروتن یا بی‌تفاوت به دوربین. این دوگانه نه تنها از واقعیت‌های فرهنگی فاصله دارد، بلکه بازتولید مدرنیته‌ای پنهان و سلسله‌مراتبی از «دیدنی‌بودن» را شکل می‌دهد.

🔻سالهاست که نگاه پسااستعماری با تمرکز بر این نگاه تلاش کرده تا توضیح دهد که چگونه مرکز با خلق تصویری از حاشیه به‌مثابه «دیگری» غیربرخوردار، غیرعقلانی، و نیازمند ترحم، جایگاه خود را به‌عنوان سوژه‌ی جهانی تثبیت می کند و این نگاه در قالب راهنماهای رسمی گردشگری یا نمایشگاه‌های فرهنگی و محلی بازتولید می‌شود: زنان روستایی یا عشایر به‌مثابه نمایندگان سنتی، اصیل اما ساده‌ و چسبیده به مردان خانواده معرفی می‌شوند، در حالی‌که زن شهرنشین نماد پیشرفت، مدنیت، و خودمختاری است.

🔻نظریه‌پردازانی چون لاتا مانی (1989) و گایاتری اسپیواک (1988) بر این موضوع تأکید داشته‌اند که «بدن زن» به عنوان محل تثبیت سنت یا مدرنیته نقش پررنگی در بازنمایی کشورهای استعمار زده و حتی پس از استعمار داشته است. این تصاویر نه بر مبنای تفاوت واقعی سبک زندگی، بلکه بر اساس نیاز به خلق دوگانه‌های فرهنگی برای مصرف گردشگری شکل می‌گیرند. در بسیاری از تورهای گردشگری، به‌ویژه آن‌هایی که با هدف «آشنایی با فرهنگ اقوام» طراحی شده‌اند، بدن زن به کالای فرهنگی تبدیل می‌شود. لباس‌های سنتی رنگارنگ، خالکوبی‌های صورت، یا چادرهای خاص، از ابزارهای نمایشی‌اند که برای مصرف بصری توریست شهری به‌کار می‌روند. در این زمینه، تفاوت نه‌تنها پذیرفته می‌شود، بلکه بازاریابی می‌شود.

🔻کاترین بسیو (2007) در مقاله خود عمق میدان‌ها، عکاسی سفر و فضاسازی مدرنیته‌‌ها در پاکستان شمالی، نشان می‌دهد، راهنماهای سفر با بازنمایی زن «سنتی» به‌عنوان بدن انکارشده و زن «مدرن» به‌عنوان بدن کنش‌گر، ساختاری از انقیاد بصری خلق می‌کنند. این گفتارِ «پذیرش تفاوتها» در سطح زیبایی‌شناسی متوقف می‌شود و صدایی از این زن و تجربه‌ی زیسته‌اش، برنمی خیزد. به‌جای آن، نگاه توریستی با تثبیت ظاهر «سنتی» و «اصیل»، بدن زن را در موقعیتی از سکوت و نگاه‌پذیری فرو می‌کاهد.

🔻بسیو در مطالعه‌ی خود از بالتستانِ پاکستان اشاره می‌کند، این کنش‌ها نه تنها بازنمایی‌های پیشین را به چالش نمی‌کشند، بلکه آن‌ها را بازتولید می‌کنند؛ به شکلی نرم‌تر، مؤدب‌تر، و در ظاهر فرهنگی‌تر. او بحث می کند که در برخی از تورهای رسمی یا خصوصی، توصیه‌هایی به زنان مسافر (به‌ویژه مسافران زن شهری) ارائه می‌شود تا در روستاها «لباس پوشیده‌تر» داشته باشند، یا «از عکاسی مستقیم خودداری کنند». در ظاهر، این توصیه‌ها نشانه‌ی احترام به فرهنگ محلی است، اما در واقع آن‌چه اتفاق می‌افتد، انضباط بدن زن شهری و روستایی مبتنی بر تداوم همان تصویر کلیشه‌ای است.

🔻راهنماهای گردشگری، پوسترها و توصیه‌های سفر، در ظاهر بی‌طرفانه، اما در واقع حامل پیام ها و پیامدهای جنسیتی، قومی و به عبارتی شرق‌شناسانه‌اند و نقد این گفتمان‌ها، مستلزم بازخوانی نقش توریسم در تولید دانش درباره‌ی «ما» و «دیگری» است. مقالاتی از این دست نشان می دهد که تصاویری که در راهنماهای گردشگری ارائه می‌شوند نه بی‌طرفانه، بلکه حامل بارهای ایدئولوژیک، پدرسالارانه و طبقه‌محورند. این مقاله با اتکا به چهارچوب‌های نظری پسااستعماری، نشان می‌دهد که چگونه این بازنمایی‌ها قرائتی زیبایی شناسانه از «سنت» ارائه کرده، و «مدرنیته» را امتیاز طبقه و قوم خاصی معرفی می‌کنند.

@anthropologyofgender
📕تخمک و اسپرم؛ چگونه علم براساس نقش‌های کلیشه‌ای زنانه و مردانه، داستانی عاشقانه ساخته است

✍️ امیلی مارتین
مترجم: سمیه سعیدی
ناشر: کارگروه مطالعات‌جنسیت و سکسوالیته

🖇 از متن:
به‌عنوان یک انسان‌شناس، این ایده برای من بسیار جذاب است که فرهنگ می‌تواند نحوه توصیف دانشمندان زیست‌شناس از کشفیات‌شان دربارة جهان طبیعی را شکل دهد. اگر این فرضیه درست باشد، ما در کلاس زیست‌شناسی دبیرستان تنها دربارة جهان طبیعی یاد نمی‌گیریم؛ بلکه باورها و رویه‌های فرهنگی را نیز به شکلی می‌آموزیم که گویی بخشی از طبیعت هستند. در طول تحقیقاتم به این نتیجه رسیدم که تصویر تخمک و اسپرم، همان‌طور که در متون علمی و عمومی دربارة زیست‌شناسی تولیدمثل ارائه می‌شود، به کلیشه‌هایی وابسته است که در تعریف فرهنگی ما از زن و مرد نقش محوری دارند. این کلیشه‌ها نه تنها تفاوت‌های جنسیتی را بازنمایی می‌کنند، بلکه بر نوع دید ما از عملکردهای زیستی نیز تأثیر می‌گذارند. فرآیندهای زیستی زنان نه تنها کمتر از معادل‌های مردانه‌شان ارزشمند شمرده می‌شوند. این مقاله، کلیشه‌های جنسیتی پنهان در زبان علمی زیست‌شناسی را آشکار خواهد کرد.
🟣 کارگروه مطالعات جنسیت و سکسوالیته‌‌ انجمن انسان‌شناسی ایران با هدف ایجاد بستری برای تبادل دانش، ایده‌ها، مباحثات جاری، و نیز نقد و بررسی نظری و تجربی موضوعات مرتبط با جنسیت و روابط جنسیتی از منظر انسان‌شناختی، فعالیت خود را از نیمه‌ی شهریور ۱۴۰۳ آغاز کرد.

🖇 شرح فعالیت‌های صورت گرفته در شش ماه گذشته را می‌توانید در این گزارش عملکرد ببینید.

🟣 چنانچه در شش ماه گذشته مخاطب برنامه‌های ما بوده‌اید، نظرات ارزشمندتان را با ما در میان بگذارید.

@anthropologyofgender
🟣 کارگروه مطالعات جنسیت و سکسوالیته‌‌ انجمن انسان‌شناسی ایران با هدف ایجاد بستری برای تبادل دانش، ایده‌ها، مباحثات جاری، و نیز نقد و بررسی نظری و تجربی موضوعات مرتبط با جنسیت و روابط جنسیتی از منظر انسان‌شناختی، فعالیت خود را از نیمه‌ی شهریور ۱۴۰۳ آغاز کرد.

🖇 شرح فعالیت‌های صورت گرفته در شش ماه گذشته را می‌توانید در این گزارش عملکرد ببینید.

🟣 چنانچه در شش ماه گذشته مخاطب برنامه‌های ما بوده‌اید، نظرات ارزشمندتان را با ما در میان بگذارید.

@anthropologyofgender
«فتیش»
بیست و سه مدخل از دانشنامه‌ی زبان‌های سکسوالیته اثر جفری ویکس را از ابتدای فعالیت کارگروه با هدف اشنایی بیشتر با مفاهیم مهم حوزه جنسیت و سکسوالیته ترجمه و بارگذاری کردیم، اخرین مدخل با عنوان “فتیش”  که ناظر به مفهومی در ادبیات  روانکاوی، مارکسیستی و فمینیستی است، پایان بخش این فعالیت در کارگروه جنسیت و سکسوالیته انجمن انسان‌شناسی ایران در سال ۱۴۰۳ است.
@AnthropologyOfGender
#Fetish
#زبان‌های_سکسوالیته
#جفری_ویکس
#دانشنامه ‌
#فتیش
برای خواندن متن مدخل👉
🎤 فایل صوتی نشست« زنان، دولت و اقتصاد سیاسی»
با عنوان مادر: سوژهٔ تحت انقیاد دولت و بازار
🔹فاطمه مقدسی

به مناسبت روز جهانی زن
کارگروه جنسیت و سکسوالیته انجمن انسان‌شناسی ایران
۱۶ اسفند ۱۴۰۳
@AnthropologyOfGender
متن مکتوب سخنرانی👉
🎤 فایل صوتی نشست« زنان، دولت و اقتصاد سیاسی»
با عنوان چالش‌های حفظ اصول کنش‌گری زنانه در خلال همراهی با سازمان‌های مدنی, یک تجربه زیسته
🔹کلثوم بزی

به مناسبت روز جهانی زن
کارگروه جنسیت و سکسوالیته انجمن انسان‌شناسی ایران
۱۶ اسفند ۱۴۰۳
@AnthropologyOfGender
متن مکتوب سخنرانی 👉
🎤 فایل صوتی نشست« زنان، دولت و اقتصاد سیاسی»
با عنوان خانه‌های امن، برون‌سپاری، بازتولید اجتماعی و مراقبت
🔹زهرا افتخارزاده

به مناسبت روز جهانی زن
کارگروه جنسیت و سکسوالیته انجمن انسان‌شناسی ایران
۱۶ اسفند ۱۴۰۳
@AnthropologyOfGender
متن مکتوب سخنرانی👉
🎤 فایل صوتی نشست« زنان، دولت و اقتصاد سیاسی»
با عنوان اتاقی از آن ما: مراقبت در نهادهای غیردولتی حوزه زنان
🔹شیما وزوایی

به مناسبت روز جهانی زن
کارگروه جنسیت و سکسوالیته انجمن انسان‌شناسی ایران
۱۶ اسفند ۱۴۰۳
@AnthropologyOfGender
متن مکتوب سخنرانی 👉
🎤 فایل صوتی نشست« زنان، دولت و اقتصاد سیاسی»
با عنوان زیرساخت شهروندی یا شبکه مراقبت؟
🔹پریسا مختاباد

به مناسبت روز جهانی زن
کارگروه جنسیت و سکسوالیته انجمن انسان‌شناسی ایران
۱۶ اسفند ۱۴۰۳
@AnthropologyOfGender
متن مکتوب سخنرانی 👉
🎤 فایل صوتی نشست« زنان، دولت و اقتصاد سیاسی»
با عنوان تحلیل رابطه‌ی دولت و زنان از منظر اقتصاد سیاسی فمینیستی
🔹پریسا شکورزاده

به مناسبت روز جهانی زن
کارگروه جنسیت و سکسوالیته انجمن انسان‌شناسی ایران
۱۶ اسفند ۱۴۰۳
@AnthropologyOfGender
متن مکتوب از سایت نقد اقتصاد سیاسی
👉

Рекорды

25.04.202523:59
2KПодписчиков
17.02.202523:59
100Индекс цитирования
02.04.202512:48
471Охват одного поста
24.03.202506:00
391Охват рекламного поста
03.04.202516:15
12.10%ER
02.03.202512:48
25.82%ERR

Развитие

Подписчиков
Индекс цитирования
Охват 1 поста
Охват рекламного поста
ER
ERR
FEB '25MAR '25APR '25

Популярные публикации مطالعات جنسیت و سکسوالیته

31.03.202508:26
📕تخمک و اسپرم؛ چگونه علم براساس نقش‌های کلیشه‌ای زنانه و مردانه، داستانی عاشقانه ساخته است

✍️ امیلی مارتین
مترجم: سمیه سعیدی
ناشر: کارگروه مطالعات‌جنسیت و سکسوالیته

🖇 از متن:
به‌عنوان یک انسان‌شناس، این ایده برای من بسیار جذاب است که فرهنگ می‌تواند نحوه توصیف دانشمندان زیست‌شناس از کشفیات‌شان دربارة جهان طبیعی را شکل دهد. اگر این فرضیه درست باشد، ما در کلاس زیست‌شناسی دبیرستان تنها دربارة جهان طبیعی یاد نمی‌گیریم؛ بلکه باورها و رویه‌های فرهنگی را نیز به شکلی می‌آموزیم که گویی بخشی از طبیعت هستند. در طول تحقیقاتم به این نتیجه رسیدم که تصویر تخمک و اسپرم، همان‌طور که در متون علمی و عمومی دربارة زیست‌شناسی تولیدمثل ارائه می‌شود، به کلیشه‌هایی وابسته است که در تعریف فرهنگی ما از زن و مرد نقش محوری دارند. این کلیشه‌ها نه تنها تفاوت‌های جنسیتی را بازنمایی می‌کنند، بلکه بر نوع دید ما از عملکردهای زیستی نیز تأثیر می‌گذارند. فرآیندهای زیستی زنان نه تنها کمتر از معادل‌های مردانه‌شان ارزشمند شمرده می‌شوند. این مقاله، کلیشه‌های جنسیتی پنهان در زبان علمی زیست‌شناسی را آشکار خواهد کرد.
22.04.202505:49
مقاله‌ی عمق میدان‌ها، عکاسی سفر و فضاسازی مدرنیته‌‌ها در پاکستان شمالی، کاترین بسیو، انتشار یافته در Environment and planning D: society and space, 2007
@anthropologyofgender
22.04.202505:48
🖌گردشگری و سیاستِ دیدنِ بدن‌ها

🔻 گردشگری، برخلاف ظاهر بی‌خطرش، عرصه‌ای عمیقاً سیاسی و طبقاتی است. آن‌چه راهنماهای سفر، سایت و صفحات تبلیغاتی، یا حتی بروشورهای تورهای داخلی از چهره‌ی یک مکان گردشگری ارائه می‌دهند، چیزی فراتر از اطلاعات فرهنگی یا تاریخی است؛ بلکه بازنمایی گزینش‌گرانه از آن چیزی است که باید دیده شود، و آن‌چه باید نادیده بماند.

🔻 در ایران هم، این بازنمایی‌ها اغلب حامل ساختارهای پیچیده‌ای از تمایزهای جنسیتی، قومی، و طبقاتی‌اند. زن ایرانی، در این منابع، دو پیکربندی اصلی دارد: یکی زن فارس، شهری، با صورت آرایش‌شده، ظاهری مرتب و لبخند آرام - و دست کم از دو سال گذشته بی‌حجاب- در حاشیه‌ی یک بنای تاریخی، یک منظر طبیعی یا یک بافت سنتی؛ و دیگری زن روستایی یا شهرستانی با چهره‌ای تیره و سخت، دستان زمخت کار کرده، روسری سنتی یا حتی نوعی نقاب سنتی بر چهره دارد و نگاهی فروتن یا بی‌تفاوت به دوربین. این دوگانه نه تنها از واقعیت‌های فرهنگی فاصله دارد، بلکه بازتولید مدرنیته‌ای پنهان و سلسله‌مراتبی از «دیدنی‌بودن» را شکل می‌دهد.

🔻سالهاست که نگاه پسااستعماری با تمرکز بر این نگاه تلاش کرده تا توضیح دهد که چگونه مرکز با خلق تصویری از حاشیه به‌مثابه «دیگری» غیربرخوردار، غیرعقلانی، و نیازمند ترحم، جایگاه خود را به‌عنوان سوژه‌ی جهانی تثبیت می کند و این نگاه در قالب راهنماهای رسمی گردشگری یا نمایشگاه‌های فرهنگی و محلی بازتولید می‌شود: زنان روستایی یا عشایر به‌مثابه نمایندگان سنتی، اصیل اما ساده‌ و چسبیده به مردان خانواده معرفی می‌شوند، در حالی‌که زن شهرنشین نماد پیشرفت، مدنیت، و خودمختاری است.

🔻نظریه‌پردازانی چون لاتا مانی (1989) و گایاتری اسپیواک (1988) بر این موضوع تأکید داشته‌اند که «بدن زن» به عنوان محل تثبیت سنت یا مدرنیته نقش پررنگی در بازنمایی کشورهای استعمار زده و حتی پس از استعمار داشته است. این تصاویر نه بر مبنای تفاوت واقعی سبک زندگی، بلکه بر اساس نیاز به خلق دوگانه‌های فرهنگی برای مصرف گردشگری شکل می‌گیرند. در بسیاری از تورهای گردشگری، به‌ویژه آن‌هایی که با هدف «آشنایی با فرهنگ اقوام» طراحی شده‌اند، بدن زن به کالای فرهنگی تبدیل می‌شود. لباس‌های سنتی رنگارنگ، خالکوبی‌های صورت، یا چادرهای خاص، از ابزارهای نمایشی‌اند که برای مصرف بصری توریست شهری به‌کار می‌روند. در این زمینه، تفاوت نه‌تنها پذیرفته می‌شود، بلکه بازاریابی می‌شود.

🔻کاترین بسیو (2007) در مقاله خود عمق میدان‌ها، عکاسی سفر و فضاسازی مدرنیته‌‌ها در پاکستان شمالی، نشان می‌دهد، راهنماهای سفر با بازنمایی زن «سنتی» به‌عنوان بدن انکارشده و زن «مدرن» به‌عنوان بدن کنش‌گر، ساختاری از انقیاد بصری خلق می‌کنند. این گفتارِ «پذیرش تفاوتها» در سطح زیبایی‌شناسی متوقف می‌شود و صدایی از این زن و تجربه‌ی زیسته‌اش، برنمی خیزد. به‌جای آن، نگاه توریستی با تثبیت ظاهر «سنتی» و «اصیل»، بدن زن را در موقعیتی از سکوت و نگاه‌پذیری فرو می‌کاهد.

🔻بسیو در مطالعه‌ی خود از بالتستانِ پاکستان اشاره می‌کند، این کنش‌ها نه تنها بازنمایی‌های پیشین را به چالش نمی‌کشند، بلکه آن‌ها را بازتولید می‌کنند؛ به شکلی نرم‌تر، مؤدب‌تر، و در ظاهر فرهنگی‌تر. او بحث می کند که در برخی از تورهای رسمی یا خصوصی، توصیه‌هایی به زنان مسافر (به‌ویژه مسافران زن شهری) ارائه می‌شود تا در روستاها «لباس پوشیده‌تر» داشته باشند، یا «از عکاسی مستقیم خودداری کنند». در ظاهر، این توصیه‌ها نشانه‌ی احترام به فرهنگ محلی است، اما در واقع آن‌چه اتفاق می‌افتد، انضباط بدن زن شهری و روستایی مبتنی بر تداوم همان تصویر کلیشه‌ای است.

🔻راهنماهای گردشگری، پوسترها و توصیه‌های سفر، در ظاهر بی‌طرفانه، اما در واقع حامل پیام ها و پیامدهای جنسیتی، قومی و به عبارتی شرق‌شناسانه‌اند و نقد این گفتمان‌ها، مستلزم بازخوانی نقش توریسم در تولید دانش درباره‌ی «ما» و «دیگری» است. مقالاتی از این دست نشان می دهد که تصاویری که در راهنماهای گردشگری ارائه می‌شوند نه بی‌طرفانه، بلکه حامل بارهای ایدئولوژیک، پدرسالارانه و طبقه‌محورند. این مقاله با اتکا به چهارچوب‌های نظری پسااستعماری، نشان می‌دهد که چگونه این بازنمایی‌ها قرائتی زیبایی شناسانه از «سنت» ارائه کرده، و «مدرنیته» را امتیاز طبقه و قوم خاصی معرفی می‌کنند.

@anthropologyofgender
Войдите, чтобы разблокировать больше функциональности.