فریبا قربان کریمی Nafese Barann
Dr:Fariba Gh karimi
خواندم غزلی اسم تو در قافیه اش بود
ای دستمریزاد بنازم هنرت را
✍️#فریبا_قربان_کریمی
💚N@f@s💚
خواندم غزلی اسم تو در قافیه اش بود
ای دستمریزاد بنازم هنرت را
✍️#فریبا_قربان_کریمی
💚N@f@s💚
Рейтинг TGlist
0
0
ТипПубличный
Верификация
Не верифицированныйДоверенность
Не провернныйРасположение
ЯзыкДругой
Дата создания каналаMay 01, 2022
Добавлено на TGlist
Mar 20, 2025Рекорды
26.03.202514:49
20.9KПодписчиков27.12.202423:59
0Индекс цитирования28.12.202423:59
19.9KОхват одного поста14.03.202514:28
9.2KОхват рекламного поста28.03.202523:59
11.11%ER20.03.202518:26
74.60%ERR29.03.202514:55
آلن دو باتن میگه:
گفتگوهایی که سر میز شام داریم
فاصله‌ها رو در اتاق خواب کمتر میکنن….
گفتگوهایی که سر میز شام داریم
فاصله‌ها رو در اتاق خواب کمتر میکنن….
27.03.202512:19
دانی که چه‌ها چه‌ها چه‌ها می‌خواهم؟
«««وصل تو،من بی سر و پا می‌خواهم»»»
فریاد و فغان و ناله‌ام دانی چیست؟
«««یعنی که تو را تو را تو را می‌خواهم»»»
#شیخ -ابوسعید -ابوالخیر
«««وصل تو،من بی سر و پا می‌خواهم»»»
فریاد و فغان و ناله‌ام دانی چیست؟
«««یعنی که تو را تو را تو را می‌خواهم»»»
#شیخ -ابوسعید -ابوالخیر
01.04.202501:52
در رکاب برق دارد پای ،ایام نشاط
دربهار از کف مده چون شاخ گل جام نشاط
پیش هرکس پنبه غفلت برون آرد ز گوش
دربهار آوازه رعدست پیغام نشاط
خنده برق است بر خوشوقتی گردون دلیل
سایه ابرست بر روی زمین دام نشاط
نعل ایام بهاران است درآتش ز برق
از گرانخوابی مشو غافل ز هنگام نشاط
توبه در آغاز عمر از نقل و می کردن خطاست
سعی کن تا هست فرصت در سرانجام نشاط
همچو شبنم، تا زبرگ عیش لبریزست باغ
دیده خود آب ده ازروی گلفام نشاط
خنده رویان صیقل آیینه یکدیگرند
خوش بود درموسم گل گردش جام نشاط
نوش و نیش عالم امکان به هم آمیخته است
می شود از تلخی می،شکرین کام نشاط
وقت ساقی خوش که دریک دم کند ماه تمام
از می روشن هلال جام را شام نشاط
چاره نبود حسن کامل را ز نیل چشم زخم
از شب آدینه باشد نیل ایام نشاط
در دل ساده است عیش عالم ایجاد فرش
جامه بی نقش باید بهر احرام نشاط
گرم کن هنگامه افسردگان خاک را
تاسرت گرم است چون خورشید ازجام نشاط
تا سلیمان زمان صائب به تخت جم نشست
کامرانی را زسر بگرفت ایام نشاط
#میرزا -محمد علی -صائب -تبریزی
دربهار از کف مده چون شاخ گل جام نشاط
پیش هرکس پنبه غفلت برون آرد ز گوش
دربهار آوازه رعدست پیغام نشاط
خنده برق است بر خوشوقتی گردون دلیل
سایه ابرست بر روی زمین دام نشاط
نعل ایام بهاران است درآتش ز برق
از گرانخوابی مشو غافل ز هنگام نشاط
توبه در آغاز عمر از نقل و می کردن خطاست
سعی کن تا هست فرصت در سرانجام نشاط
همچو شبنم، تا زبرگ عیش لبریزست باغ
دیده خود آب ده ازروی گلفام نشاط
خنده رویان صیقل آیینه یکدیگرند
خوش بود درموسم گل گردش جام نشاط
نوش و نیش عالم امکان به هم آمیخته است
می شود از تلخی می،شکرین کام نشاط
وقت ساقی خوش که دریک دم کند ماه تمام
از می روشن هلال جام را شام نشاط
چاره نبود حسن کامل را ز نیل چشم زخم
از شب آدینه باشد نیل ایام نشاط
در دل ساده است عیش عالم ایجاد فرش
جامه بی نقش باید بهر احرام نشاط
گرم کن هنگامه افسردگان خاک را
تاسرت گرم است چون خورشید ازجام نشاط
تا سلیمان زمان صائب به تخت جم نشست
کامرانی را زسر بگرفت ایام نشاط
#میرزا -محمد علی -صائب -تبریزی
28.03.202520:59
تنها جوابِ بی احترامی....................
29.03.202518:38
ای عشقِ تو دیوانه، تو رویای که بودی؟
ای جلوۀ مهتاب تو رسوای که بودی؟
گلبرگم و با یاد و خیالِ تو معطر
ای جدولِ مجهول، معمای که بودی؟
زیباییِ بارانِ بهاریِ غزل‌خوان
آمیزه‌ای از شبنم و دریای که بودی؟
مشکن دل درماندۀ من بسته به مویی
ای نازِ نگاهت، تو اهورای که بودی؟
فکرم همه درحسرت دیدار تو رفته است
بی پرده بگو هم ره و همپای که بودی؟
بیت الغزلِ شعرِ من امشب شده چشمت
این چشمِ تو زیباست تو غوغای که بودی؟
ای کاش بیایی بزنی کوبۀ دل را
آهوی غزلسازِ غزلباز، تو زیبای که بودی؟
✍️#فریبا_قربان_کریمی
ای جلوۀ مهتاب تو رسوای که بودی؟
گلبرگم و با یاد و خیالِ تو معطر
ای جدولِ مجهول، معمای که بودی؟
زیباییِ بارانِ بهاریِ غزل‌خوان
آمیزه‌ای از شبنم و دریای که بودی؟
مشکن دل درماندۀ من بسته به مویی
ای نازِ نگاهت، تو اهورای که بودی؟
فکرم همه درحسرت دیدار تو رفته است
بی پرده بگو هم ره و همپای که بودی؟
بیت الغزلِ شعرِ من امشب شده چشمت
این چشمِ تو زیباست تو غوغای که بودی؟
ای کاش بیایی بزنی کوبۀ دل را
آهوی غزلسازِ غزلباز، تو زیبای که بودی؟
✍️#فریبا_قربان_کریمی
15.04.202519:54
(دعای لحظه خواب ایرانیان باستان..)
«پروردگاراسپیده دم که فلک بیدار می‌شود»
سرزمینم از دروغ و تهمت پاک شود.
«پروردگارااکنون روحم به استراحت می‌رود»
و تو مراقبش باش.
📖دو قرن سكوت
عبدالحسین زرین‌کوب
«پروردگاراسپیده دم که فلک بیدار می‌شود»
سرزمینم از دروغ و تهمت پاک شود.
«پروردگارااکنون روحم به استراحت می‌رود»
و تو مراقبش باش.
📖دو قرن سكوت
عبدالحسین زرین‌کوب
26.03.202515:57
««خوشا شبی که به آرامگاه من باشی»»
««من آسمان تو باشم ، تو ماه من باشی»»
کمان نهم به کمان زلف ز نیروی عشق
تو گر نشانهٔ تیر نگاه من باشی
تو را دو زلف شب آسا برای آن دادند
که واقف از من و روز سیاه من باشی
من از دو نرگس مست تو چشم آن دارم
که آگه از نگه گاه گاه من باشی
به حکم عشق و تقاضای حسن می‌باید
که من گدای تو باشم، تو شاه من باشی
پس از هلاک به خاکم بیا که می‌ترسم
علی الصباح جزا عذرخواه من باشی
اگر چه هیچ امید از تو بر نمی‌آید
همین بس است که امیدگاه من باشی
بتان کج کله آنجا که در میان آیند
تو در میان بت کج کلاه من باشی
چو نیست قسمت من عافیت همان بهتر
که آفت من و حال تباه من باشی
از آن به چشم خود ای اشک مسکنت دادم
که در بیان محبت گواه من باشی
به گریه گفتمش آیا گذر کنی بر من
به خنده گفت اگر خاک راه من باشی
فروغی از پی آن زلف و چهره تا نروی
چگونه با خبر از اشک و آه من باشی
#میرزا -عباس -فروغی -بسطامی
««من آسمان تو باشم ، تو ماه من باشی»»
کمان نهم به کمان زلف ز نیروی عشق
تو گر نشانهٔ تیر نگاه من باشی
تو را دو زلف شب آسا برای آن دادند
که واقف از من و روز سیاه من باشی
من از دو نرگس مست تو چشم آن دارم
که آگه از نگه گاه گاه من باشی
به حکم عشق و تقاضای حسن می‌باید
که من گدای تو باشم، تو شاه من باشی
پس از هلاک به خاکم بیا که می‌ترسم
علی الصباح جزا عذرخواه من باشی
اگر چه هیچ امید از تو بر نمی‌آید
همین بس است که امیدگاه من باشی
بتان کج کله آنجا که در میان آیند
تو در میان بت کج کلاه من باشی
چو نیست قسمت من عافیت همان بهتر
که آفت من و حال تباه من باشی
از آن به چشم خود ای اشک مسکنت دادم
که در بیان محبت گواه من باشی
به گریه گفتمش آیا گذر کنی بر من
به خنده گفت اگر خاک راه من باشی
فروغی از پی آن زلف و چهره تا نروی
چگونه با خبر از اشک و آه من باشی
#میرزا -عباس -فروغی -بسطامی
07.04.202506:19
اگر کسی خصوصیتی را در حد کمال داشته باشد، به فکرش خطور نمی کند که آن خصوصیت را به معرض نمایش بگذارد
بلکه از وجود آن به قدر کافی خرسند است
اما هیچ کس نباید عنان خود را کاملا از کف بدهد و خویش را چنان که هست بنمایاند
زیرا بسیاری چیزهای زشت و حیوانی
در سرشت آدمی هست
که نیاز به پرده پوشی دارد
اما این واقعیت کم نمایی را توجیه می کند نه بیش نمایی را
در ضمن باید دانست که دیگران به تظاهر
و رفتار تصنعی پی می برند
حتی پیش از آنکه بدانند به چه چیز تظاهر می کنیم
و باری، تظاهر دیری نمی پاید
و روزی 👈 ماسک از چهره ی آدمی می افتد
« سنکا » می گوید
هیچ کس نمی تواند مدت درازی
ماسکی که بر چهره دارد به نمایش بگذارد
سرشت آدمی، هر آنچه را که به طور تصنعی کسب شده است، در هم می شکند
📖در باب حکمت زندگی
آرتور شوپنهاور
بلکه از وجود آن به قدر کافی خرسند است
اما هیچ کس نباید عنان خود را کاملا از کف بدهد و خویش را چنان که هست بنمایاند
زیرا بسیاری چیزهای زشت و حیوانی
در سرشت آدمی هست
که نیاز به پرده پوشی دارد
اما این واقعیت کم نمایی را توجیه می کند نه بیش نمایی را
در ضمن باید دانست که دیگران به تظاهر
و رفتار تصنعی پی می برند
حتی پیش از آنکه بدانند به چه چیز تظاهر می کنیم
و باری، تظاهر دیری نمی پاید
و روزی 👈 ماسک از چهره ی آدمی می افتد
« سنکا » می گوید
هیچ کس نمی تواند مدت درازی
ماسکی که بر چهره دارد به نمایش بگذارد
سرشت آدمی، هر آنچه را که به طور تصنعی کسب شده است، در هم می شکند
📖در باب حکمت زندگی
آرتور شوپنهاور
26.03.202506:26
عشق کو تا چاک سازم جامهٔ ناموس را
پیشِ زُهّاد افکنم این خرقهٔ سالوس را
هیچ کس از رشتهٔ کارم سری بیرون نبرد
نبضِ من بندِ زبان گردید جالینوس را
از خودآرایان نمی‌باید بصیرت چشم‌داشت
عیب پیشِ پا نیاید در نظر طاوس را
حرف دعوی در میانِ باطلان دارد رواج
هست در بتخانه گلبانگِ دگر ناقوس را
هر چه ماند از تو بر جا ، حاصلش باشد دریغ
چند خواهی جمع کرد این مایهٔ افسوس را
ظلم می‌سازد زبانِ عیب‌جویان را دراز
عدل مُهرِ خامشی بر لب زند جاسوس را
زخم از مرهم گواراتر بود بر عارفان
رخنه در زندان بود از نقش به، محبوس را
می‌کند در پردهٔ ناموس، حسن ایجادِ عشق
شمع چون پروانه در رقص آورد فانوس را
بر سرِ گنج است صائب پای من، تا کرده ام
چون صدف گنجینهٔ گوهر، کفِ افسوس را
#میرزا -محمد علی -صائب -تبریزی
« یا رَبِّ لا تُعَلِّق قَلْبِی بِما لَیْسَ لِی »
پروردگارا!
قلب مرا به آنچه برای من نیست،
وابسته مگردان
پیشِ زُهّاد افکنم این خرقهٔ سالوس را
هیچ کس از رشتهٔ کارم سری بیرون نبرد
نبضِ من بندِ زبان گردید جالینوس را
از خودآرایان نمی‌باید بصیرت چشم‌داشت
عیب پیشِ پا نیاید در نظر طاوس را
حرف دعوی در میانِ باطلان دارد رواج
هست در بتخانه گلبانگِ دگر ناقوس را
هر چه ماند از تو بر جا ، حاصلش باشد دریغ
چند خواهی جمع کرد این مایهٔ افسوس را
ظلم می‌سازد زبانِ عیب‌جویان را دراز
عدل مُهرِ خامشی بر لب زند جاسوس را
زخم از مرهم گواراتر بود بر عارفان
رخنه در زندان بود از نقش به، محبوس را
می‌کند در پردهٔ ناموس، حسن ایجادِ عشق
شمع چون پروانه در رقص آورد فانوس را
بر سرِ گنج است صائب پای من، تا کرده ام
چون صدف گنجینهٔ گوهر، کفِ افسوس را
#میرزا -محمد علی -صائب -تبریزی
« یا رَبِّ لا تُعَلِّق قَلْبِی بِما لَیْسَ لِی »
پروردگارا!
قلب مرا به آنچه برای من نیست،
وابسته مگردان
Войдите, чтобы разблокировать больше функциональности.
