Daraxtlar gullay boshlabdi. Daraxt gulini koʻrib bir voqea esimga tushdi. Oʻtgan yil shu vaqtlar edi, kursdoshim bilan oʻqishdan qaytayotgan edik. Dormitoryga yetay degandik, bir chiroyli gulcha koʻrib qolgandik, kursdoshim shu gulni birinchi uchragan qizga bera olmaysiz dedi, mardlik tutib nega ekan dedim va dormitory'da dars qiladigan bino bor edi, oʻsha yerda oʻtirgan birinchi qizga beraman dedim.
Kirdik: xonaga qarasam, bir blond sochli qiz (nationalitysini bilmadim, har xolda european nationdan biri edi) oʻtirgan ekan. Bordim, salom berdim, ismini soʻradim (ingliz tilida suhbat). Yuzi jiddiy turibdi, xech yaxshilik alomati yoʻqdek tuyildi, savolimga javob beryapti. (Ichimda nega xop dedim degan hayol)))
Gulchani berganimdan keyin, xursand boʻldi, sababini soʻradi, nima deyishni, bilmasam dedim. Lekin kayfiyat ulashganim aniq edi. Buni oʻzi nega yozdim? Birinchidan, jamiyatda begonami, tanishmi sal bir - birimizga mehrli, samimiy boʻlishimiz lozim, bu uchun koʻp narsa ham kerak emas deb oʻylayman. Menimcha ham, shunda muammolarga toʻlgan hayotimiz sal boʻlsa - da, osonlashadi.
@A_Shodiyor
