Daarnet op Radio 1 tijdens interview met Child Focus CEO:
“Wie zijn dat die kinderpooiers?”
Als ik zo’n vraag hoor, verschijnt er meteen een grijns op mijn gezicht. Ik kan het niet tegenhouden. Als connaisseur van politiek correct gezwets weet ik immers, met zekerheid, dat er weer een gooi gedaan zal worden naar de wisselbeker voor meest-nietszeggende-antwoord van het jaar.
We weten immers allemaal hoe grooming gangs er uit zien, maar we weten ook dat Child Focus de “antiracistische strijd” belangrijker vindt dan de veiligheid van kinderen, dus voel je het gezwets al aankomen.
“Het is een diverse groep… bla bla… een complexe problematiek… bla bla…”, was het voorspelbare antwoord.
De CEO van Child Focus viel mij trouwens in het verleden om de haverklap aan met de meest dwaze tweets over vermeend racisme. Tweets die ze iets later steevast verwijderde, maar ze kon het toch niet laten.
Het volgende onderwerp op de radio ging over het nieuws dat mannen veel vaker betrokken zijn bij verkeersongevallen. Meteen werd (terecht) de link gelegd dat mannen nu eenmaal vaker risicovol gedrag vertonen.
Dan is patroonherkenning en profiling opeens wél weer toegelaten 🙃
