✍️حجاب در فرهنگ اصیل و انسانی تمدن ایران
اصالت چادر ایرانی را در ادبیات شاهنامه ببینید
▪️در شاهنامۀ فردوسی بار‌ها از کرامت چادر و پوشیدن چادر توسط زنان اصیل و پر آوازه ایران در ایران باستان و بعد از اسلام اشاره شده است، مثلاً گردیه، از زنان نامدار ایران کهن، از چادر استفاده می‌کند:
بینداخت آن نامدار افسرش/ بیاورد فرمانبری چادرش
هنگامی که افراسیاب مطلع می‌شود که دخترش منیژه بی رخصت او بیژن را به کاخ خود راه داده بود فرمان می‌دهد که گرسیوز، برادر افراسیاب، سراغ منیژه رود و او را تنها با یک چادر، بر سر چاهی که بیژن را در آن زندانی کرد ببرد:
منیژه برهنه به یک چادرا/ برهنه دو پای و گشاده سرا
▪️در ابیاتی دیگر از شاهنامه به نظر می‌رسد که چادر پوشش زنان طبقۀ فرادست و توانگر بوده باشد چه خسرو در میانۀ اندرز خود به گودرز دربارۀ بی‌ثباتی جهان و توصیف افراد فقیر می‌گوید از بی‌چادری آنها می‌گوید:
دگر کودکانی که بی‌مادرند/ زنانی که بی شوی و بی چادرند
در جای دیگر از شاهنامه شیرین، فردوسی با فخر از چادر و روی گرفتن و پوسیدگی خود می‌گوید
بگفت این و بگشاد چادر ز روی/ همه روی ماه و همه مشک موی
مرا از هنر موی بُد در نهان / که آن را ندیدی کس اندر جهان
نه کس موی من
