
Україна Сейчас | УС: новини, політика

Україна Online: Новини | Політика

Всевидящее ОКО: Україна | Новини

Мир сегодня с "Юрий Подоляка"

Николаевский Ванёк

Инсайдер UA

Реальна Війна | Україна | Новини

Реальний Київ | Украина

Лёха в Short’ах Long’ует

Україна Сейчас | УС: новини, політика

Україна Online: Новини | Політика

Всевидящее ОКО: Україна | Новини

Мир сегодня с "Юрий Подоляка"

Николаевский Ванёк

Инсайдер UA

Реальна Війна | Україна | Новини

Реальний Київ | Украина

Лёха в Short’ах Long’ует

Україна Сейчас | УС: новини, політика

Україна Online: Новини | Політика

Всевидящее ОКО: Україна | Новини

دکترین لیبرالیسم
ادمین کانال:
امیرحسین نعمتی
کارشناسی ارشد حقوق عمومی
پژوهشگر حکمرانی
@Amirhosein_nemati
امیرحسین نعمتی
کارشناسی ارشد حقوق عمومی
پژوهشگر حکمرانی
@Amirhosein_nemati
TGlist рейтинг
0
0
ТипАчык
Текшерүү
ТекшерилбегенИшенимдүүлүк
ИшенимсизОрду
ТилиБашка
Канал түзүлгөн датаJan 08, 2025
TGlistке кошулган дата
Mar 09, 2025Рекорддор
16.05.202523:59
384Катталгандар25.02.202523:59
0Цитация индекси10.05.202522:11
2661 посттун көрүүлөрү14.05.202503:13
841 жарнама посттун көрүүлөрү10.03.202506:06
41.18%ER09.05.202516:26
70.18%ERRӨнүгүү
Катталуучулар
Citation индекси
Бир посттун көрүүсү
Жарнамалык посттун көрүүсү
ER
ERR
15.05.202512:56
شوروی واقعی اینجاست
لیست 102 شورای عالی در ایران:
1-شورای عالی انرژی
2-شورای عالی آمار
3-شورای عالی آب
4-شورای عالی خرما
5-شورای عالی هنر
6-شورای عالی امنیت ملی
7-شورای عالی انرژي اتمي
8-شوراي عالي پول و اعتبار
9-شوراي عالي فولاد
10-شوراي عالي طنز
11-شوراي عالي اقتصاد
12-شورای عالی قرآن
13-شورای عالی تصادفات
14-شورای عالی صادرات
15-شورای عالی حوزه های علمیه
16-شورای عالی صنایع
17-شورای عالی گمرک
18-شورای عالی حفاظت محیط زیست
19-شورای عالی صنایع دریایی
20-شوراي عالي استاندارد
21-شوراي عالي استانداری
22-شورای عالی استانها
23-شوراي عالي بیمه
24-شورای عالی ثبت
24-شورای عالی سپاه
26-شوراي عالي بورس
26-شورای عالی اشتغال
28-شورای عالی جوانان
29-شوراي عالي حج و زیارت
30-شورای عالی انقلاب فرهنگي
31-شورای عالی حفاظت آثار باستانی
32-شورای عالی اقیانوس شناسی کشور
33-شورای عالي زیست فناوری
34-شورای عالی مناطق آزاد تجاری–صنعتی
35-شورای عالی سازمان بنادر و کشتیرانی
36-شورای عالی نقشهبرداری کشور
37-شورای عالی هماهنگی ترابری
38-شورای عالی صنعت دریانوردی
39-شوراي عالي فناوری اطلاعات
40-شورای عالی فرهنگ و هنر
41-شورای عالی عمران مرزها
42-شوراي عالي بهداشت
43-شورای عالی سلامت
44-شورای عالی معادن
45-شورای عالی اوقاف
46-شورای عالی ورزش
47-شورای عالی اداری
48-شورای عالی بانکها
49-شورای عالی مالیاتی
50-شورای عالی عشایری
51-شورای عالی الکترونیک
52-شورای عالی دفاع و امنیت
53-شوراي عالي اجرایی بهداشت
54-شورای عالی طرحهای انقلاب
55-شورای عالی برنامه ریزی کشوری پیشگیری از عفونت HIV
56-شورای عالی سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی
57-شورای عالی هماهنگی صادرات خدمات فنی و مهندسی
58-شورای عالی نظارت بر دفتر خدمات حقوقی بین المللی
59-شورای عالی حمایت از انقلاب اسلامی مردم فلسطین
60-شورای عالی ستاد مبارزه با قاچاق و مواد مخدر
61-شورای عالی گسترش و نوسازی صنایع ایران
62-شورای عالی صندوق توسعه کشاورزی ایران
63-شورای عالی میراث فرهنگی و گردشگری
64-شورای عالی توسعه صادرات غیر نفتی
65-شورای عالی اطلاعات و جهانگردی
66-شورای عالی ایرانگردی و جهانگردی
67-شورای عالی انرژی اتمی
68-شورای عالی برنامه ریزی
69-شورای عالی اطلاع رسانی
70-شورای عالی سرمایه گذاری
71-شورای عالی تامین اجتماعی
72-شورای عالی شرکتهای دولتی
73-شورای عالی هواپیمایی کشوری
74-شورای عالی کمیته ملی المپیک
75-شورای عالی رفاه و تامین اجتماعی
76-شورای عالی اجرای سیاستهای اصل ۴۴
77-شورای عالی شرکت ملی نفت ایران
78-شورای عالی فرهنگ و آموزش عالی
79-شورای عالی پشتیبانی سواد آموزی
80-شورای عالی موسیقی صدا و سیما
81-شورای عالی انفورماتیک کشور
82-شورای عالی آموزش و پرورش
83-شورای عالی توسعه قضایی
84-شورای عالی فضایی
85-شورای عالی تهیه کنندگان
86-شورای عالی پژوهش های علمی کشور
87-شورای عالی کمیسیون ملی آیسسکو
88-شورای عالی بررسی و تعیین الگوی مصرف
89-شورای عالی هماهنگی ترافیک شهرهای کشور
90-شورای عالی هماهنگی آموزش فنی و حرفهای
91-شورای عالی برنامه ریزی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری
92-شورای عالی فضای مجازی
93-شورای عالی نظارت و بازرسی
94-شورای عالی مبارزه با جرم پولشویی
95-شورای عالی قطبهای علوم پزشکی
96-شورای عالی استیناف فدراسیون فوتبال
97-شورای عالی امور ایرانیان خارج از کشور
98-شورای عالی امنیت فضای تبادل اطلاعات
99-شورای عالی خاک
100-شورای عالی آموزشهای علمی – کاربردی
101-شورای عالی هماهنگی اقتصادی سران قوا
102-شورای عالی پیشگیری از تخریب و تصرف اراضی و منابع طبیعی
منبع: چراز.
پ.ن: به امید انحلال و نابودی تمامی این ساختارهای مزخرف و غیرکاربردی
لیست 102 شورای عالی در ایران:
1-شورای عالی انرژی
2-شورای عالی آمار
3-شورای عالی آب
4-شورای عالی خرما
5-شورای عالی هنر
6-شورای عالی امنیت ملی
7-شورای عالی انرژي اتمي
8-شوراي عالي پول و اعتبار
9-شوراي عالي فولاد
10-شوراي عالي طنز
11-شوراي عالي اقتصاد
12-شورای عالی قرآن
13-شورای عالی تصادفات
14-شورای عالی صادرات
15-شورای عالی حوزه های علمیه
16-شورای عالی صنایع
17-شورای عالی گمرک
18-شورای عالی حفاظت محیط زیست
19-شورای عالی صنایع دریایی
20-شوراي عالي استاندارد
21-شوراي عالي استانداری
22-شورای عالی استانها
23-شوراي عالي بیمه
24-شورای عالی ثبت
24-شورای عالی سپاه
26-شوراي عالي بورس
26-شورای عالی اشتغال
28-شورای عالی جوانان
29-شوراي عالي حج و زیارت
30-شورای عالی انقلاب فرهنگي
31-شورای عالی حفاظت آثار باستانی
32-شورای عالی اقیانوس شناسی کشور
33-شورای عالي زیست فناوری
34-شورای عالی مناطق آزاد تجاری–صنعتی
35-شورای عالی سازمان بنادر و کشتیرانی
36-شورای عالی نقشهبرداری کشور
37-شورای عالی هماهنگی ترابری
38-شورای عالی صنعت دریانوردی
39-شوراي عالي فناوری اطلاعات
40-شورای عالی فرهنگ و هنر
41-شورای عالی عمران مرزها
42-شوراي عالي بهداشت
43-شورای عالی سلامت
44-شورای عالی معادن
45-شورای عالی اوقاف
46-شورای عالی ورزش
47-شورای عالی اداری
48-شورای عالی بانکها
49-شورای عالی مالیاتی
50-شورای عالی عشایری
51-شورای عالی الکترونیک
52-شورای عالی دفاع و امنیت
53-شوراي عالي اجرایی بهداشت
54-شورای عالی طرحهای انقلاب
55-شورای عالی برنامه ریزی کشوری پیشگیری از عفونت HIV
56-شورای عالی سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی
57-شورای عالی هماهنگی صادرات خدمات فنی و مهندسی
58-شورای عالی نظارت بر دفتر خدمات حقوقی بین المللی
59-شورای عالی حمایت از انقلاب اسلامی مردم فلسطین
60-شورای عالی ستاد مبارزه با قاچاق و مواد مخدر
61-شورای عالی گسترش و نوسازی صنایع ایران
62-شورای عالی صندوق توسعه کشاورزی ایران
63-شورای عالی میراث فرهنگی و گردشگری
64-شورای عالی توسعه صادرات غیر نفتی
65-شورای عالی اطلاعات و جهانگردی
66-شورای عالی ایرانگردی و جهانگردی
67-شورای عالی انرژی اتمی
68-شورای عالی برنامه ریزی
69-شورای عالی اطلاع رسانی
70-شورای عالی سرمایه گذاری
71-شورای عالی تامین اجتماعی
72-شورای عالی شرکتهای دولتی
73-شورای عالی هواپیمایی کشوری
74-شورای عالی کمیته ملی المپیک
75-شورای عالی رفاه و تامین اجتماعی
76-شورای عالی اجرای سیاستهای اصل ۴۴
77-شورای عالی شرکت ملی نفت ایران
78-شورای عالی فرهنگ و آموزش عالی
79-شورای عالی پشتیبانی سواد آموزی
80-شورای عالی موسیقی صدا و سیما
81-شورای عالی انفورماتیک کشور
82-شورای عالی آموزش و پرورش
83-شورای عالی توسعه قضایی
84-شورای عالی فضایی
85-شورای عالی تهیه کنندگان
86-شورای عالی پژوهش های علمی کشور
87-شورای عالی کمیسیون ملی آیسسکو
88-شورای عالی بررسی و تعیین الگوی مصرف
89-شورای عالی هماهنگی ترافیک شهرهای کشور
90-شورای عالی هماهنگی آموزش فنی و حرفهای
91-شورای عالی برنامه ریزی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری
92-شورای عالی فضای مجازی
93-شورای عالی نظارت و بازرسی
94-شورای عالی مبارزه با جرم پولشویی
95-شورای عالی قطبهای علوم پزشکی
96-شورای عالی استیناف فدراسیون فوتبال
97-شورای عالی امور ایرانیان خارج از کشور
98-شورای عالی امنیت فضای تبادل اطلاعات
99-شورای عالی خاک
100-شورای عالی آموزشهای علمی – کاربردی
101-شورای عالی هماهنگی اقتصادی سران قوا
102-شورای عالی پیشگیری از تخریب و تصرف اراضی و منابع طبیعی
منبع: چراز.
پ.ن: به امید انحلال و نابودی تمامی این ساختارهای مزخرف و غیرکاربردی
06.05.202516:26
06.05.202519:54
🔹 مرتضی به رنگ آزادی و طعم سفر
✍ محمدعلی کرباسیون، مدرس حقوق
راهی بزن که آهی بر سازِ آن توان زد
شعری بخوان که با او رَطلِ گران توان زد
آشنایی من با مرتضی کاظمی از طریق دورهمیهای فردایاقتصاد بود، مردی با تهلهجه اصفهانی که خود را اینگونه معرفی میکرد: «سلام، من مرتضی کاظمی در دورهمی اقتصادی، در خدمت شما هستیم، موضوع این دورهمی....» تصور من از دکتر کاظمی، یک استاد دانشگاهی اتو کشیده که همه چیزش روی روال، برنامه ریزی و خط کشی است، بود؛ پیام های من در لینکداین و تلگرام، ایشان را به مراتب انسانی اخلاق مدار، اهل گفتگو و راحت به من معرفی کرد، از اونجور افرادی که واقعا به رنگ محبت ساخته شده اند.
مصاحبهی بلوط سرخ با مرتضی کاظمی، انسانی اهل مسافرت، شعر و موسیقی، پیادهروی های طولانی، کوهنوردی، دقت حتی در حرم امام رضا، میهماننوازی که پذیرای زرشکپلو با مرغ برای مسافری است که نه او را دیده و نه میشناسد.
مرتضی کاظمی تلاطمهای زندگیاش را به آرامی و راحتی پاسخ میدهد و این بیانگر سلامت روحی و پیگیری دویست جلسهای رواندرمانیش میباشد، چیزی که شاید خیلی از ماها از آن فراری هستیم، کمی با ناراحتی، رفتن مادر، جدایی و طلاق را روایت می کند، میگوید و میفهماند که هم به حرفی که میزند اعتقاد دارد و هم با آن اعتقاد زندگی میکند به نحویکه الان نه پست دولتی دارد و نه هیئت علمی دانشگاه است، حتی خواستن عذر تدریسش از دانشگاه را به راحتی بیان می کند می گوید به آن معنا هیئت علمی نبوده است ولی بله گفتند که این لیست نباید تدریس کند، بله اینکه در چارچوبی به غیر از هدف خود برای پروژه منِ ۱۴۰۴ قرار نگیری، بیانگر آزادگی است.
هیجان مسافرت وی حتی در مناطق مرزی ایران و افغانستان، صالح آباد و بلوچستان واقعاً به رنگ انسان است، ماندن پنج روز در خانهای از مردم پاک صالحآباد، شرکت در عروسی علمای اهل تسنن با حافظ خوانی...
مرتضی عاشق اقتصاد است و این عشق خود را از طریق گفتگو یاد می دهد، بله کافههایی که راه میاندازد کلاس درس نیست، بلکه علمآموزی از طریق گفتگو است، گفتگویی که غایب در نظام آموزشی و فرهنگی ماست.
مرتضی به آزادی ایمان دارد ، ایمانی به رنگ امید ، آزادی به معنای واقعی کلمه نه یک گام کمتر و نه یک گام بیشتر، به نظر می رسد که حاکمیت قانون را نیز ذیل آزادی تعریف میکند، برای همین در دورهمی های اقتصادی آشکارا به انحصارات دولتی حتی در تامین اجتماعی میتازد. شاید اقتصاد را چون هایک و ویلیام گلسر، ذیل آزادی و انتخاب دوست دارد.
مرتضی یاد میدهد که خود خودمان باشم، بشناسیم و حتی سفری به درون خود داشته باشیم ، سفری که به مراتب عمیق تر از سفرهای روزمره و طبیعت گردی مرسوم است، بیآلایش، کوشا، حیران نسبت به محیط، اهل گفتگو، راکد نبودن حتی اگر شده با پیاده روی و سفر حیران زندگی و درون خود باشیم....
کانال پلچوبی
https://t.me/Isf_law_school
✍ محمدعلی کرباسیون، مدرس حقوق
راهی بزن که آهی بر سازِ آن توان زد
شعری بخوان که با او رَطلِ گران توان زد
آشنایی من با مرتضی کاظمی از طریق دورهمیهای فردایاقتصاد بود، مردی با تهلهجه اصفهانی که خود را اینگونه معرفی میکرد: «سلام، من مرتضی کاظمی در دورهمی اقتصادی، در خدمت شما هستیم، موضوع این دورهمی....» تصور من از دکتر کاظمی، یک استاد دانشگاهی اتو کشیده که همه چیزش روی روال، برنامه ریزی و خط کشی است، بود؛ پیام های من در لینکداین و تلگرام، ایشان را به مراتب انسانی اخلاق مدار، اهل گفتگو و راحت به من معرفی کرد، از اونجور افرادی که واقعا به رنگ محبت ساخته شده اند.
مصاحبهی بلوط سرخ با مرتضی کاظمی، انسانی اهل مسافرت، شعر و موسیقی، پیادهروی های طولانی، کوهنوردی، دقت حتی در حرم امام رضا، میهماننوازی که پذیرای زرشکپلو با مرغ برای مسافری است که نه او را دیده و نه میشناسد.
مرتضی کاظمی تلاطمهای زندگیاش را به آرامی و راحتی پاسخ میدهد و این بیانگر سلامت روحی و پیگیری دویست جلسهای رواندرمانیش میباشد، چیزی که شاید خیلی از ماها از آن فراری هستیم، کمی با ناراحتی، رفتن مادر، جدایی و طلاق را روایت می کند، میگوید و میفهماند که هم به حرفی که میزند اعتقاد دارد و هم با آن اعتقاد زندگی میکند به نحویکه الان نه پست دولتی دارد و نه هیئت علمی دانشگاه است، حتی خواستن عذر تدریسش از دانشگاه را به راحتی بیان می کند می گوید به آن معنا هیئت علمی نبوده است ولی بله گفتند که این لیست نباید تدریس کند، بله اینکه در چارچوبی به غیر از هدف خود برای پروژه منِ ۱۴۰۴ قرار نگیری، بیانگر آزادگی است.
هیجان مسافرت وی حتی در مناطق مرزی ایران و افغانستان، صالح آباد و بلوچستان واقعاً به رنگ انسان است، ماندن پنج روز در خانهای از مردم پاک صالحآباد، شرکت در عروسی علمای اهل تسنن با حافظ خوانی...
مرتضی عاشق اقتصاد است و این عشق خود را از طریق گفتگو یاد می دهد، بله کافههایی که راه میاندازد کلاس درس نیست، بلکه علمآموزی از طریق گفتگو است، گفتگویی که غایب در نظام آموزشی و فرهنگی ماست.
مرتضی به آزادی ایمان دارد ، ایمانی به رنگ امید ، آزادی به معنای واقعی کلمه نه یک گام کمتر و نه یک گام بیشتر، به نظر می رسد که حاکمیت قانون را نیز ذیل آزادی تعریف میکند، برای همین در دورهمی های اقتصادی آشکارا به انحصارات دولتی حتی در تامین اجتماعی میتازد. شاید اقتصاد را چون هایک و ویلیام گلسر، ذیل آزادی و انتخاب دوست دارد.
مرتضی یاد میدهد که خود خودمان باشم، بشناسیم و حتی سفری به درون خود داشته باشیم ، سفری که به مراتب عمیق تر از سفرهای روزمره و طبیعت گردی مرسوم است، بیآلایش، کوشا، حیران نسبت به محیط، اهل گفتگو، راکد نبودن حتی اگر شده با پیاده روی و سفر حیران زندگی و درون خود باشیم....
کانال پلچوبی
https://t.me/Isf_law_school
11.05.202511:45
این روزها شخصی به عنوان وزیر برای وزارت اقتصاد معرفی شده که به نظرم یک نخبه است.
سید علی مدنی زاده :
کارشناسی برق شریف
ارشد برق شریف
ارشد محاسبات استنفورد آمریکا
ارشد اقتصاد شیکاگو آمریکا
دکترای اقتصاد شیکاگو آمریکا
هیئت علمی دانشکده اقتصاد شریف.
بعد از علینقی عالیخانی که اولین وزیراقتصاد ایران بود ، کسی به این اندازه عالم و باسواد در این سمت و جایگاه نداشتیم .
اما به نظر من ای کاش ایشون وزیر نشه !
دلایل زیادی برای این مطلب دارم ، اما ساده ترین دلیل اینه که ایشون توانایی به اجرا درآوردن آموخته های خودش رو در ساختار غلط ، رانت پرور و مافیایی سیستم اقتصادی ما نداره!
به همین دلیل ممکنه علم و سواد ایشون توسط قشر ناآگاه جامعه زیر سوال بره و یا اینکه سرانجامی چون همتی و دیگران برای ایشون رقم بخوره .
سید علی مدنی زاده :
کارشناسی برق شریف
ارشد برق شریف
ارشد محاسبات استنفورد آمریکا
ارشد اقتصاد شیکاگو آمریکا
دکترای اقتصاد شیکاگو آمریکا
هیئت علمی دانشکده اقتصاد شریف.
بعد از علینقی عالیخانی که اولین وزیراقتصاد ایران بود ، کسی به این اندازه عالم و باسواد در این سمت و جایگاه نداشتیم .
اما به نظر من ای کاش ایشون وزیر نشه !
دلایل زیادی برای این مطلب دارم ، اما ساده ترین دلیل اینه که ایشون توانایی به اجرا درآوردن آموخته های خودش رو در ساختار غلط ، رانت پرور و مافیایی سیستم اقتصادی ما نداره!
به همین دلیل ممکنه علم و سواد ایشون توسط قشر ناآگاه جامعه زیر سوال بره و یا اینکه سرانجامی چون همتی و دیگران برای ایشون رقم بخوره .
04.05.202519:08
آزادی پوشش مقدمه آزادی و نشانه ای از بلوغ اجتماعی و تمدن
یکی از نشانههای تمدن این است که انسانها بیاموزند صرفاً به دلیل در معرض دید بودن یک چیز، حق تملک یا استفاده از آن را ندارند.
این درک که دیدن، به معنای حقِ داشتن نیست، پایهای از بلوغ اجتماعی و اخلاقی است.
برخی ممکن است بگویند که تمایل جنسی یک غریزهی طبیعی است و نمیتوان آن را با مثالهای دیگر مقایسه کرد. اما اگر اینگونه باشد، باید بپذیریم که گرسنگی نیز یک میل طبیعی است؛ با این حال، کسی حق ندارد صرفاً به خاطر گرسنگی، غذای دیگری را بدون اجازه بردارد.
نکتهی اساسی اینجاست: اگر ما درک کنیم که صرف نیاز یا میل، به ما مجوز تصرف نمیدهد، به مرحلهای از تمدن رسیدهایم. این منطق در مورد بدن و پوشش انسانها نیز صدق میکند.
مسئلهی پوشش، بیشتر از آنکه یک انتخاب فردی صرف باشد، باید در چارچوبی تعریف شود که هم مورد پذیرش عرف اجتماعی باشد و هم توسط اکثریت مردم یک جامعه به رسمیت شناخته شده باشد. زیرا آنچه توسط عقل جمعی پذیرفته شود، معمولاً برآمده از خرد انسانی و تجربهی تاریخی است.بنابراین، آزادی پوشش در جوامعی که مردم به این سطح از درک و احترام متقابل رسیدهاند، نهتنها با تمدن در تضاد نیست، بلکه میتواند نمادی از آن هم باشد. چرا که نشان میدهد افراد جامعه، مسئولیت اخلاقی و اجتماعی خود را فارغ از هیجانات و غرایز، پذیرفتهاند.
یکی از نشانههای تمدن این است که انسانها بیاموزند صرفاً به دلیل در معرض دید بودن یک چیز، حق تملک یا استفاده از آن را ندارند.
این درک که دیدن، به معنای حقِ داشتن نیست، پایهای از بلوغ اجتماعی و اخلاقی است.
برخی ممکن است بگویند که تمایل جنسی یک غریزهی طبیعی است و نمیتوان آن را با مثالهای دیگر مقایسه کرد. اما اگر اینگونه باشد، باید بپذیریم که گرسنگی نیز یک میل طبیعی است؛ با این حال، کسی حق ندارد صرفاً به خاطر گرسنگی، غذای دیگری را بدون اجازه بردارد.
نکتهی اساسی اینجاست: اگر ما درک کنیم که صرف نیاز یا میل، به ما مجوز تصرف نمیدهد، به مرحلهای از تمدن رسیدهایم. این منطق در مورد بدن و پوشش انسانها نیز صدق میکند.
مسئلهی پوشش، بیشتر از آنکه یک انتخاب فردی صرف باشد، باید در چارچوبی تعریف شود که هم مورد پذیرش عرف اجتماعی باشد و هم توسط اکثریت مردم یک جامعه به رسمیت شناخته شده باشد. زیرا آنچه توسط عقل جمعی پذیرفته شود، معمولاً برآمده از خرد انسانی و تجربهی تاریخی است.بنابراین، آزادی پوشش در جوامعی که مردم به این سطح از درک و احترام متقابل رسیدهاند، نهتنها با تمدن در تضاد نیست، بلکه میتواند نمادی از آن هم باشد. چرا که نشان میدهد افراد جامعه، مسئولیت اخلاقی و اجتماعی خود را فارغ از هیجانات و غرایز، پذیرفتهاند.


10.05.202511:20
در مصاحبهای که برتراند راسل در سن هشتاد سالگی با شبکه NBC انجام داد، دیدگاه انتقادی خود را نسبت به مارکس و فلسفهاش بیان کرد. او در بخشی از صحبتهایش میگوید:
«مارکس وانمود میکرد که خواهان خوشبختی پرولتاریا است؛ اما در واقع، آنچه واقعاً میخواست، بدبختی بورژوازی بود. و به دلیل آن عنصر نفرت، فلسفهاش منجر به فاجعه شد.»
«مارکس وانمود میکرد که خواهان خوشبختی پرولتاریا است؛ اما در واقع، آنچه واقعاً میخواست، بدبختی بورژوازی بود. و به دلیل آن عنصر نفرت، فلسفهاش منجر به فاجعه شد.»
17.04.202517:28
سیاست بی پدر و مادر است ، من با سیاست کاری ندارم!!
یکی دیگر از مغالطات رعیتهای شبهتحصیلکردهی ایرانی همین جمله عوامانه است تا با بیان آن عدمبینش و انفعال و بیمسئولیتی و صغارت خود را لاپوشانی و توجیه کنند!
علاوه بر این متاسفانه اکثر حاکمان ایرانی نیز در طول تاریخ به قدری مستبد بودهاند و دزدی و چپاول کردهاند که این در ناخودآگاه اکثریت مردم ایران حک شده است ، طوری که همواره سیاست و سیاستمداران را کثیف و شرور میپندارند...
در حالی که در کشورهای آزاد و توسعهیافته سیاست پیشنیازهای زندگی خوب ، خیر ، منافع فردی و اجتماعی را به ارمغان می آورد و بدون سیاستمداران و یک دولت مدرن و قانونمند نمیشود آزادی و نظم اجتماعی را برقرار کرد.
یکی دیگر از مغالطات رعیتهای شبهتحصیلکردهی ایرانی همین جمله عوامانه است تا با بیان آن عدمبینش و انفعال و بیمسئولیتی و صغارت خود را لاپوشانی و توجیه کنند!
علاوه بر این متاسفانه اکثر حاکمان ایرانی نیز در طول تاریخ به قدری مستبد بودهاند و دزدی و چپاول کردهاند که این در ناخودآگاه اکثریت مردم ایران حک شده است ، طوری که همواره سیاست و سیاستمداران را کثیف و شرور میپندارند...
در حالی که در کشورهای آزاد و توسعهیافته سیاست پیشنیازهای زندگی خوب ، خیر ، منافع فردی و اجتماعی را به ارمغان می آورد و بدون سیاستمداران و یک دولت مدرن و قانونمند نمیشود آزادی و نظم اجتماعی را برقرار کرد.


11.05.202512:18
بودجه 1404 برای نهادهای علمی و فرهنگی
اگر این بودجه ها قطع شود حدود هفتاد هزار میلیارد تومان ذخیره خواهد شد!
البته این بخشی از پرتی بودجه است!
اگر این بودجه ها قطع شود حدود هفتاد هزار میلیارد تومان ذخیره خواهد شد!
البته این بخشی از پرتی بودجه است!
12.05.202523:28
اگر کالایی با کیفیت و به قیمت مناسب تولید داخل داشته باشد مردم خودشان سراغ کالای وارداتی مشابه نمی روند ، اگر هم نداشته باشد اجبار مردم به خرید کالای بی کیفیت و گران نادرست است و باعث مدیون شدن دولت و تصمیم گیران به مصرف کننده داخلی است.
توئیت از : علی خسروانی
توئیت از : علی خسروانی
09.05.202513:43
روانشناسی ناسیونالیسم اقتصادی
فرانک نایت روزی نوشت: «طرفداران تجارت آزاد در مناظرهها پیروز میشوند، اما حمایتگرایان در انتخابات.» این جمله که در مارس ۱۹۵۱ در The American Economic Review منتشر شد، همچنان به طرز دردناکی درست است. با وجود دستاوردهای مشهود تجارت در دهههای اخیر — از تقسیم بینالمللی کار گرفته تا گسترش اندازه بازار (به تعبیر آدام اسمیت) — جاذبه حمایتگرایی همچنان پابرجاست. این تداوم، نکتهای عمیقتر را درباره اقتصاد سیاسی تجارت آشکار میکند: فراتر از منطق اقتصادی، یک نیروی روانشناختی قدرتمند نهفته است؛ چیزی که کنت راینرت در کتاب جاذبه ناسیونالیسم اقتصادی «ذهنیت حاصلجمع صفر» مینامد.
ذهنیت حاصلجمع صفر چیست؟
در بازیهای حاصلجمع مثبت، همه طرفها میتوانند سود ببرند. در مقابل، بازی حاصلجمع صفر بر این فرض استوار است که منابع و پاداشها ثابتاند و بنابراین، سود یک طرف مستلزم زیان طرف دیگر است. اینگونه بازیها در تاریخ بشر کم نبودهاند—از غارتهای قبیلهای گرفته تا فتوحات امپراتوری. اما مشکل زمانی آغاز میشود که تعاملات حاصلجمع مثبت بهاشتباه حاصلجمع صفر تلقی شوند. متأسفانه، ناسیونالیسم اقتصادی دقیقاً چنین خطایی را مرتکب میشود.
یکی از نخستین درسهای اقتصاد این است که مبادله داوطلبانه به نفع هر دو طرف است. آدام اسمیت در ثروت ملل با تأکید بر «گرایش طبیعی انسان به معامله، مبادله و دادوستد» بر همین نکته تأکید دارد. اگر مبادله هم طبیعی است و هم سودمند، پس چرا ناسیونالیسم اقتصادی هنوز چنین مقبولیت سیاسی بالایی دارد؟ پاسخ را باید در چیزی یافت که میتوان آن را نگرش ارگانیسمی نامید.
دیدگاه ارگانیسمی در برابر دیدگاه فردگرایانه
وقتی از تجارت بین افراد صحبت میکنیم، نیاز چندانی به آدام اسمیت یا میلتون فریدمن نیست تا سود آن را توضیح دهیم—این موضوع کاملاً بدیهی است. اما وقتی صحبت به تجارت بین «ملتها» کشیده میشود، اوضاع مبهمتر میشود. علت این امر، گسترش دیدگاه ارگانیسمی نسبت به تجارت بینالمللی است: تمایل به درک پدیدههایی چون «دولت»، «جامعه» یا «ملت» بهمثابه موجوداتی واحد و تصمیمگیرنده.
این نوع نگاه، گمراه کننده است. همانطور که دونالد بودرو و رندال هولکومب مینویسند: «تنها افراد هستند که ترجیحات دارند، تنها افراد سود یا زیان را تجربه میکنند. تنها افراد کنش میکنند و در نتیجه، تنها افراد تصمیم میگیرند.» مشکل نگاه ارگانیسمی در این است که فردگرایی روششناختی را نادیده میگیرد—این دیدگاه که تمام پدیدههای اقتصادی و اجتماعی، ناشی از کنشهای فردیاند. وقتی این اصل کنار گذاشته شود، در دام جمعگرایی میافتیم؛ جایی که مبادله نه بر اساس سود فردی، بلکه بر اساس شاخصهایی چون تراز تجاری قضاوت میشود.
در این ذهنیت، مازاد تجاری یعنی «برد»، و کسری یعنی «باخت». اما این کشورها نیستند که با هم تجارت میکنند—این افرادند که دادوستد میکنند. و همانطور که در هر مبادله داوطلبانه بین افراد، هر دو طرف میتوانند سود ببرند. با این حال، سیاستمداران و بخش زیادی از مردم، تجارت را مانند مسابقه فوتبال مینگرند: یکی باید ببرد و دیگری ببازد. و تابلوی امتیاز؟ عددی گمراهکننده به نام تراز تجاری.
تا زمانی که به تجارت با عینک حاصلجمع صفر نگاه شود، وسوسه حمایتگرایی قدرتمند باقی خواهد ماند. و وقتی چنین شود، همانطور که هنری جورج هشدار داد، ما در زمان صلح همان بلایی را بر سر خود میآوریم که دشمنانمان در زمان جنگ آرزویش را دارند.
یادداشت از : مانی بشرزاد در Adam Smith Institute .
فرانک نایت روزی نوشت: «طرفداران تجارت آزاد در مناظرهها پیروز میشوند، اما حمایتگرایان در انتخابات.» این جمله که در مارس ۱۹۵۱ در The American Economic Review منتشر شد، همچنان به طرز دردناکی درست است. با وجود دستاوردهای مشهود تجارت در دهههای اخیر — از تقسیم بینالمللی کار گرفته تا گسترش اندازه بازار (به تعبیر آدام اسمیت) — جاذبه حمایتگرایی همچنان پابرجاست. این تداوم، نکتهای عمیقتر را درباره اقتصاد سیاسی تجارت آشکار میکند: فراتر از منطق اقتصادی، یک نیروی روانشناختی قدرتمند نهفته است؛ چیزی که کنت راینرت در کتاب جاذبه ناسیونالیسم اقتصادی «ذهنیت حاصلجمع صفر» مینامد.
ذهنیت حاصلجمع صفر چیست؟
در بازیهای حاصلجمع مثبت، همه طرفها میتوانند سود ببرند. در مقابل، بازی حاصلجمع صفر بر این فرض استوار است که منابع و پاداشها ثابتاند و بنابراین، سود یک طرف مستلزم زیان طرف دیگر است. اینگونه بازیها در تاریخ بشر کم نبودهاند—از غارتهای قبیلهای گرفته تا فتوحات امپراتوری. اما مشکل زمانی آغاز میشود که تعاملات حاصلجمع مثبت بهاشتباه حاصلجمع صفر تلقی شوند. متأسفانه، ناسیونالیسم اقتصادی دقیقاً چنین خطایی را مرتکب میشود.
یکی از نخستین درسهای اقتصاد این است که مبادله داوطلبانه به نفع هر دو طرف است. آدام اسمیت در ثروت ملل با تأکید بر «گرایش طبیعی انسان به معامله، مبادله و دادوستد» بر همین نکته تأکید دارد. اگر مبادله هم طبیعی است و هم سودمند، پس چرا ناسیونالیسم اقتصادی هنوز چنین مقبولیت سیاسی بالایی دارد؟ پاسخ را باید در چیزی یافت که میتوان آن را نگرش ارگانیسمی نامید.
دیدگاه ارگانیسمی در برابر دیدگاه فردگرایانه
وقتی از تجارت بین افراد صحبت میکنیم، نیاز چندانی به آدام اسمیت یا میلتون فریدمن نیست تا سود آن را توضیح دهیم—این موضوع کاملاً بدیهی است. اما وقتی صحبت به تجارت بین «ملتها» کشیده میشود، اوضاع مبهمتر میشود. علت این امر، گسترش دیدگاه ارگانیسمی نسبت به تجارت بینالمللی است: تمایل به درک پدیدههایی چون «دولت»، «جامعه» یا «ملت» بهمثابه موجوداتی واحد و تصمیمگیرنده.
این نوع نگاه، گمراه کننده است. همانطور که دونالد بودرو و رندال هولکومب مینویسند: «تنها افراد هستند که ترجیحات دارند، تنها افراد سود یا زیان را تجربه میکنند. تنها افراد کنش میکنند و در نتیجه، تنها افراد تصمیم میگیرند.» مشکل نگاه ارگانیسمی در این است که فردگرایی روششناختی را نادیده میگیرد—این دیدگاه که تمام پدیدههای اقتصادی و اجتماعی، ناشی از کنشهای فردیاند. وقتی این اصل کنار گذاشته شود، در دام جمعگرایی میافتیم؛ جایی که مبادله نه بر اساس سود فردی، بلکه بر اساس شاخصهایی چون تراز تجاری قضاوت میشود.
در این ذهنیت، مازاد تجاری یعنی «برد»، و کسری یعنی «باخت». اما این کشورها نیستند که با هم تجارت میکنند—این افرادند که دادوستد میکنند. و همانطور که در هر مبادله داوطلبانه بین افراد، هر دو طرف میتوانند سود ببرند. با این حال، سیاستمداران و بخش زیادی از مردم، تجارت را مانند مسابقه فوتبال مینگرند: یکی باید ببرد و دیگری ببازد. و تابلوی امتیاز؟ عددی گمراهکننده به نام تراز تجاری.
تا زمانی که به تجارت با عینک حاصلجمع صفر نگاه شود، وسوسه حمایتگرایی قدرتمند باقی خواهد ماند. و وقتی چنین شود، همانطور که هنری جورج هشدار داد، ما در زمان صلح همان بلایی را بر سر خود میآوریم که دشمنانمان در زمان جنگ آرزویش را دارند.
یادداشت از : مانی بشرزاد در Adam Smith Institute .


14.05.202501:23
دکتر موسی غنینژاد، اقتصاددان:
مسئله اکثریت اصلاح طلبان دموکراسی و آزادی نیست، شعارهای زیبا میدهند تا به قدرت برسند
مسئله اکثریت اصلاح طلبان دموکراسی و آزادی نیست، شعارهای زیبا میدهند تا به قدرت برسند


24.04.202508:30
مداخله گرایی ناگزیر به سوسیالیسم می انجامد؛
بانک مرکزی ناگزیر به تورم شدید منجر می شود؛
بی پولی کامل ناگزیر به نظارت کامل می شود؛
و «درآمد تضمین شده» ناگزیر به بردگی تضمین شده می انجامد.
یک سم کشنده حتی زمانی که به صورت تدریجی خورده شود، سمی کشنده باقی میماند.
یاکوب بوژیدار ویشنیفسکی
بانک مرکزی ناگزیر به تورم شدید منجر می شود؛
بی پولی کامل ناگزیر به نظارت کامل می شود؛
و «درآمد تضمین شده» ناگزیر به بردگی تضمین شده می انجامد.
یک سم کشنده حتی زمانی که به صورت تدریجی خورده شود، سمی کشنده باقی میماند.
یاکوب بوژیدار ویشنیفسکی
06.05.202516:26
آزادی اشتغال، آزادی انتخاب را در پی دارد ، شما بر اساس عقل خودتان تصمیم میگیرید که برای اموری چون وکالت یا درمان نزد کدام وکیل و پزشک بروید و کسی مجبور به انتخاب شخص خاصی نیست. اما در انحصار، اجبار وجود دارد.
رقابت یعنی همین، تنها چیزی که یک وکیل یا پزشک را در این رقابت موفق میکند کیفیت و وجدان کاری اوست نه انحصار در شغل او به بهانه دلسوزی برای جان و حق مردم!.
رقابت یعنی همین، تنها چیزی که یک وکیل یا پزشک را در این رقابت موفق میکند کیفیت و وجدان کاری اوست نه انحصار در شغل او به بهانه دلسوزی برای جان و حق مردم!.
19.04.202511:06
"اثر کبری" چیست؟
چگونه یک راه حل دولتی تبدیل به معضل شد؟
مشاهده بفرمائید...
چگونه یک راه حل دولتی تبدیل به معضل شد؟
مشاهده بفرمائید...
Көбүрөөк функцияларды ачуу үчүн кириңиз.