IN PETRUM FANELLUM, RHETORIS SIMIACUM
Quid, Fanelle, tuam jactas, Demosthene demens,
vocem, cum verbis stertis ineptis?
Non es tu Cicero, nec Calvus, sed bovis ora
et vacuum caput est, quod tua lingua movet.
Forma quidem Phoebi, sed mens, heu, Thersitis in te:
pulchra subest facies, mens cacozela latet.
Carmina quae fundis surdis audire Camenis,
et tua Pierides, Fanelle, ruberent!
Sic tua dicta putres inter cunabula rerum
Gorgoneum caput est, vox sine mente sonans.
Desine, vana loqui: disertum te esse fatetur
nullus - et est vultus gloria vana tibi.
