Villanelle VII

هوروس خدای آسمان‌ها و حفاظت در مصر باستانه. پسر اوزیریس و ایزیس. عموش ست پدرش رو برای تاج و تخت میکشه و هوروس در مبارزات اسطوره‌ای با ست برای تصاحب تاج و تخت مصر می‌جنگه که انتقام پدرش رو بگیره. همونجا عموش چشم چپ هوروس رو در میاره که میشه همون چشم معروف و نماد ماه. به شکل یک شاهین یا مردی با سر شاهین نشان داده میشه. در نهایت به عنوان نماد قدرت سلطنتی و حکومت فرعون‌ها تبدیل شد. شاهین هوروس از نگاره‌های بسیار مشهور مصر باستانه. بسیاری از مصریان «آسمان» رو مثل یه عقابی ایزدی تصور میکردن که خورشید و ماه دو چشم این عقاب بودن.

یکی از قدیمی‌ترین خدایان مصر باستانه؛ که در اصل بهش آفرینندهٔ رود نیل لقب دادن. به دلیل سیل سالیانه مصر که کلی گل و لای و خاک رس و آب می‌آورد بهش لقب آفرینندهٔ کودکان هم دادن. خنوم با چرخ سفالگری خود مشغول آفریدن فرعون و روح انسانه. و این خدا رو آفرینندهٔ انسان هم تصور میکنن.

ایزیس: الهه مهر و مادری بود که به همه عشق می‌ورزید. بیماران رو شفا می‌داد و از کودکان حفاظت می‌کرد. مصریان اونو به عنوان محافظ و مادر فرعون می‌شناختن. تصویرش به همراه خواهرش نفتیس، توی بسیاری از تابوت‌های باستانی مصر ترسیم شده‌. تصور می‌شد که این نقاشی‌ها از مردگان در برابر ارواح شیطانی محافظت می‌کنن. ایزیس یکی از مهم‌ترین الهه‌های مصر باستان بود. به عنوان نماد مادر، همسر و جادوگری قدرتمند شناخته می‌شد. ایزیس همسر ازیریس و مادر هوروس بود و کسیه که زندگی رو به ازیریس برگردوند.

هیولایی شیطانی در اساطیر مصر باستان که در تاریکی مطلق زندگی می‌کرد. آپوفیس تجسم شیطان و تاریکیه و در مقابل ایزد روشنایی رع و ایزد حقیقت ماعت قرار می‌گیره. این مار تهدید به نابودی ایزد خورشید رع کرده و هنگام شب در عالم زیر زمین (یا آسمان) گردش می‌کرد. در ابتدا ست و مِهن (ایزدی با سر مار) مسئولیت محافظت از رع و خورشید اونو بر عهده داشتن اونا یه حفره در شکم مار به‌وجود میارن تا رع از چنگال آپوفیس فرار کنه. اما اگه در این راه شکست بخورن، جهان در تاریکی ابدی فرو خواهد رفت. در مبارزهٔ بین روشنایی و تاریکی، هیولا توسط چاقو و نیزه‌های همراهان ایزد خورشید زخمی میشه. برخی روایات اشاره می‌کنن که طول او به بیش از ۱۴ متر می‌رسید.

هه تو اساطیر مصر باستان نماد بی‌پایانی یا ابدیت بود. اسمش اول به معنی "سیلاب" بود که به هرج و مرج آب ها اشاره داشت، یعنی اون آب هایی که مصری‌ها فکر می‌کردن قبل از آفرینش دنیا وجود داشتن. مصری‌ها این هرج و مرج رو به‌عنوان چیزی بی‌پایان تصور می‌کردن، در حالی که دنیای خلق‌شده محدود بود، بنابراین هه این جنبه از آب‌های اولیه رو نمادین می‌کرد.

بنو در اساطیر مصر باستان یک پرندهٔ مقدس و نماد تجدید حیات، آفرینش، و خورشید بود. او معمولاً به شکل یک مرغ ماهی‌خوار (حواصیل خاکستری) با تاجی از دو پر یا خورشید به تصویر کشیده می‌شد. بنو اولین موجود زنده‌ای بود که بر تپهٔ اولیه‌ای که از آب‌های پرتلاطم پیش از آفرینش بیرون اومده بود، نشست و آغاز خلقت رو اعلام کرد. میگن معادل ققنوس phoenix در یونانه.

نوت از ایزدان ۹ گانه مصر باستان (هلیوپولیتان‌ها). الهه آسمان بود. خواهر همزاد گب بود و میگن که به خلاف اراده راع، پنهانی با گب ازدواج کرد. به شکل زنی با بدن کشیده نشان داده میشه که با نوک پاها و سرانگشتان زمین رو لمس میکنه، در حالی که روی شکمش پر از ستاره هست و شو بدنش رو بالا نگه داشته و اینجوری سقف آسمان رو تشکیل می‌داد. شو شکمش رو نگه داشت، که بعدها به آسمان تبدیل شد و راع، ستارگان و صورت فلکی به روی اون نصب کرد تا به زمین بتابن. فکر میکردن آسمون بدن یک زنه که پر از ستاره‌اس وای خیلی قشنگه😭

سوبک: خدای رود نیل، باروری و قدرت در مصر باستان بود که به شکل یه مرد با سر کروکودیل نشونش می‌دادن. مصریا باور داشتن که اون کنترل آب‌های نیل رو داره و می‌تونه با آوردن سیلاب، زمین رو حاصلخیز کنه. سوبک علاوه بر اینکه یه خدای طبیعت بود، به عنوان نماد قدرت، حفاظت و حتی جنگ هم شناخته می‌شد، چون کروکودیل‌ها تو مصر سمبل قدرت و خشونت بودن. به خاطر همین، بعضی از فرعون‌ها خودشون رو "فرزند سوبک" می‌دونستن تا اقتدارشون رو نشون بدن.

تِفنوت ایزدبانوی مصری پدید آورندهٔ شبنم و رطوبت بود. مادر نوت و گب. در نوشته‌های قدیمی اونو تقریباً به صورت روح ایزد شو توصیف کردن که بهش کمک میکنه تا آسمان رو نگه داره و همراهشه که هر روز خورشید رو که در کوهستان‌های شرق رها میشه، هدایت کنه.

ماات در مصر باستان الهه‌ای بود که نماد حقیقت، عدالت و نظم جهانی بود. او مسئول حفظ تعادل و هماهنگی در جهان بود و همه چیز رو بر اساس اصول درست و عادلانه هدایت می‌کرد. معمولاً به شکل یه زن با پرهای باز روی سرش نمایش داده می‌شد. باور داشتن که جهان به لطف اون به نظم و تعادل می‌رسه و حتی فرعون‌ها برای اینکه حکومتشون موفق باشه، باید از اصول اون پیروی می‌کردن. اون خیلی مهم بود چون به نوعی پایه‌گذار تمام ارزش‌های اخلاقی و قانونی در مصر باستان به حساب می‌اومد.

درود و shout out به فن های سوپرنچرال فصل 7 قسمت 4.
ازیریس خدای جهان زیرزمینی و زندگی پس از مرگ در اساطیر مصر باستان بود. فرزند گب Geb (زمین) و نوت Nut (آسمان) بود. با خواهرش ایزیس ازدواج کرد و صاحب هوروس شد. برادرش ست اونو کشت ولی زنده شد و خدای جهان زیرین شد. ارواح قبل از اینکه بتونن توی جهان پس از مرگ زندگی کنن، باید از ازیریس بگذرن و تنها خودش بود که می‌تونست بهشون جاودانگی ببخشه. ازیریس به دلیل شکل انسانی بدنش (اینکه سر حیوان نداره و ریش بلند و کشیده‌ای داره) یکی از قابل تشخیص‌ترین خدایان مصریه. زمانی که ارواح مردگان به جهان دیگه می‌رسیدن، با مراسم سخت قضاوت در تالار ازیریس مواجه می‌شدن. قاضی این دادگاه توث خدای دانش بود. اگه قلب مرده کمتر از پر حقیقت وزن داشت، توث به ازیریس گزارش می‌داد که اون آدم مقدس و راست‌کردار بوده و شایستهٔ جهان پس از مرگه و اگه قلب سنگین‌تر از پر بود، قلبش توسط آمیت هیولا خورده میشد و روحش هیچوقت به جهان پس از مرگ نمیرفت.

کانشو خدای ماه و زمان توی مصر باستان بود که اسمش به معنی "مسافری که در آسمان حرکت می‌کنه" هست. مصریا باور داشتن که اون مسئول حرکت ماه بود و تأثیر زیادی روی گذر زمان، باروری و رشد گیاهان داره. همچنین یه خدای شفادهنده بود و توی بعضی داستان‌ها اومده که می‌تونست بیماری‌ها رو درمان کنه. معمولاً به شکل مردی با پوست سبز یا آبی، با یه ماه هلالی و قرص کامل روی سرش نشونش می‌دادن، و توی بعضی منابع، بهش لقب "محافظ شب" هم داده بودن. بعدها در فرهنگ مدرن، الهام‌بخش شخصیت‌هایی مانند Moon Knight در دنیای مارول شد.

گب یکی از ایزدان ۹ گانه مصر باستان (هلیوپولیتان‌ها). اونو با کرونوس خدای زمان همون پدر زئوس توی یونان یکی میدونن. در واقع، گب ایزد زمین و پایگاه مادی جهان بود. گب رو تقریباً جوری نشون دادن که زیر پای شو دراز کشیده و آرنجش رو بالا گرفته، یکی از زانو هاش خمیده هست و اینجوری نماد کوه و صخره‌های موج گونهٔ زمینه. بدنش هم گاهی با رنگ سبز پوشیده شده.

رنه‌نتت الهه‌ی باروری، برداشت محصول و محافظ کشاورزان توی مصر باستان بود که معمولاً به شکل زنی با سر مار کبرا نشونش می‌دادن. مصریا باور داشتن که اون روی محصولات زراعی نظارت داره و اگه بهش احترام گذاشته بشه، برداشت‌های پربرکتی میده، اما اگه نادیده گرفته بشه، ممکنه قحطی بیاره. علاوه بر کشاورزی، نقش محافظ نوزادان رو هم داشت و گفته می‌شد که در لحظه‌ی تولد، سرنوشت و اسم بچه‌ها رو تعیین می‌کنه. به خاطر همین، هم یه الهه‌ی مادرانه بود، هم یه موجود مرموز که قدرتش بین زندگی، مرگ و سرنوشت در نوسان بود.