Rouzahang | روزآهنگ
22.04.202507:39
برگزاری همایش «اردیبهشت هگمتانه»
همایش «اردیبهشت هگمتانه» از دوم تا چهارم اردیبهشت‌ماه سال ۱۴۰۴ در شهر همدان برگزار می‌شود.
در این همایش سه‌روزه که حدود ۶۰ استاد حوزه ادبیات، تاریخ، باستان‌شناسی و ایران‌شناسی از سراسر کشور حضور دارند، برنامه‌های فرهنگی مختلفی اجرا می‌شود.
همایش «اردیبهشت هگمتانه» از دوم تا چهارم اردیبهشت‌ماه سال ۱۴۰۴ در شهر همدان برگزار می‌شود.
در این همایش سه‌روزه که حدود ۶۰ استاد حوزه ادبیات، تاریخ، باستان‌شناسی و ایران‌شناسی از سراسر کشور حضور دارند، برنامه‌های فرهنگی مختلفی اجرا می‌شود.
06.04.202519:05
رونمایی از دو کتاب زنده‌یاد استاد مظاهر مصفا
ده فریاد
سی پاره
ده فریاد
سی پاره
28.03.202515:09
بانوان ایرانی در تخت‌جمشید، سال 1338 خورشیدی
Women In Persepolis
PERSEPOLIS, IRAN - CIRCA 1960
از مجموعه:
Gamma-Rapho
19.03.202515:59
● ادبیات و کتاب
🔘 خانلری و حافظ؛ بازآفرینی گنجینه ادب پارسی در پرتو علم و تعهد
🔘 تصحیح انتقادی حافظ خانلری، اثری است که با تکیه بر نسخه‌ای کهن و روش علمی، میراث ادبی ایران را غنا بخشید.
حافظ، این گنجینه بی‌همتای ادبیات پارسی، قرن‌هاست که دل و جان ایرانیان و دوستداران فرهنگ و ادب را تسخیر کرده است. اما در گذر زمان، نسخه‌های متعدد و گاه تحریف‌شده از این اثر، پژوهشگران را با چالشی بزرگ روبه‌رو کرده بود: چگونه می‌توان به آنچه خواجه شیراز واقعاً سروده است، دست یافت؟ در این میان، تصحیح انتقادی دیوان حافظ به دست دکتر پرویز ناتل خانلری، ادیب، زبان‌شناس و پژوهشگر برجسته ایرانی، به‌عنوان یکی از مهم‌ترین تلاش‌ها برای بازگرداندن اصالت به این اثر شناخته می‌شود. خانلری با تکیه بر روش‌شناسی علمی، نسخه‌های کهن و نگاهی انتقادی، نه‌تنها دیوان حافظ را از نو زنده کرد، بلکه الگویی برای پژوهش‌های ادبی در ایران به جا گذاشت. به مناسبت ۲۹ اسفند زادروز او با مهدی محبتی و مهدی نوریان از پژوهشگران زبان و ادبیات فارسی و استاد دانشگاه درباره وجوه شخصیتی و کارهای خانلری گفت‌وگویی داشته ایم که در ادامه می‌خوانید.
تأثیر چندوجهی خانلری بر فرهنگ و ادبیات ایران
دکتر مهدی محبتی، استاد زبان و ادبیات فارسی، درباره جایگاه خانلری در فرهنگ ایران می‌گوید: «دکتر خانلری از جهات گوناگونی در فرهنگ ما مؤثر بوده است. او یکی از جدی‌ترین منتقدان نیما است و نسبت فامیلی هم با نیما دارد. جدی‌ترین نقدها را خانلری به نیما وارد کرده است.» این نکته نشان‌دهنده عمق نگاه انتقادی خانلری به ادبیات معاصر است. اما فعالیت او تنها به نقد محدود نمی‌شود. به گفته دکتر محبتی، «اشعار خود خانلری هم قابل توجه است، مثل شعر معروف عقاب. او از جهت فرهنگی و علمی در ایران بسیار تأثیرگذار بود. هر کتابی که می‌نوشت، جریانی ایجاد می‌کرد.»
از جمله آثار برجسته خانلری می‌توان به کتاب «تاریخ زبان فارسی» اشاره کرد که دکتر محبتی آن را بی‌نظیر می‌داند: «نظیر…
🔘 خانلری و حافظ؛ بازآفرینی گنجینه ادب پارسی در پرتو علم و تعهد
🔘 تصحیح انتقادی حافظ خانلری، اثری است که با تکیه بر نسخه‌ای کهن و روش علمی، میراث ادبی ایران را غنا بخشید.
حافظ، این گنجینه بی‌همتای ادبیات پارسی، قرن‌هاست که دل و جان ایرانیان و دوستداران فرهنگ و ادب را تسخیر کرده است. اما در گذر زمان، نسخه‌های متعدد و گاه تحریف‌شده از این اثر، پژوهشگران را با چالشی بزرگ روبه‌رو کرده بود: چگونه می‌توان به آنچه خواجه شیراز واقعاً سروده است، دست یافت؟ در این میان، تصحیح انتقادی دیوان حافظ به دست دکتر پرویز ناتل خانلری، ادیب، زبان‌شناس و پژوهشگر برجسته ایرانی، به‌عنوان یکی از مهم‌ترین تلاش‌ها برای بازگرداندن اصالت به این اثر شناخته می‌شود. خانلری با تکیه بر روش‌شناسی علمی، نسخه‌های کهن و نگاهی انتقادی، نه‌تنها دیوان حافظ را از نو زنده کرد، بلکه الگویی برای پژوهش‌های ادبی در ایران به جا گذاشت. به مناسبت ۲۹ اسفند زادروز او با مهدی محبتی و مهدی نوریان از پژوهشگران زبان و ادبیات فارسی و استاد دانشگاه درباره وجوه شخصیتی و کارهای خانلری گفت‌وگویی داشته ایم که در ادامه می‌خوانید.
تأثیر چندوجهی خانلری بر فرهنگ و ادبیات ایران
دکتر مهدی محبتی، استاد زبان و ادبیات فارسی، درباره جایگاه خانلری در فرهنگ ایران می‌گوید: «دکتر خانلری از جهات گوناگونی در فرهنگ ما مؤثر بوده است. او یکی از جدی‌ترین منتقدان نیما است و نسبت فامیلی هم با نیما دارد. جدی‌ترین نقدها را خانلری به نیما وارد کرده است.» این نکته نشان‌دهنده عمق نگاه انتقادی خانلری به ادبیات معاصر است. اما فعالیت او تنها به نقد محدود نمی‌شود. به گفته دکتر محبتی، «اشعار خود خانلری هم قابل توجه است، مثل شعر معروف عقاب. او از جهت فرهنگی و علمی در ایران بسیار تأثیرگذار بود. هر کتابی که می‌نوشت، جریانی ایجاد می‌کرد.»
از جمله آثار برجسته خانلری می‌توان به کتاب «تاریخ زبان فارسی» اشاره کرد که دکتر محبتی آن را بی‌نظیر می‌داند: «نظیر…
18.03.202512:03
❄️ برف مهمان بهار ایران
▫️ پیش‌بینی سامانه‌های هواشناسی از بارش برف در ۳ منطقۀ کشور تا ۵ روز آینده خبر می‌دهد.
▫️ بیشترین میزان برف پیش‌بینی‌شده برای مشکین‌شهر و سراب با بیشینه ۳۰ سانتی‌متر است. همچنین بارش برف به شمیرانات و تهران هم خواهد رسید.
▫️ بارش برف امسال به‌طور متوسط ۳۷ درصد بیشتر از پارسال بوده.
▫️ پیش‌بینی سامانه‌های هواشناسی از بارش برف در ۳ منطقۀ کشور تا ۵ روز آینده خبر می‌دهد.
▫️ بیشترین میزان برف پیش‌بینی‌شده برای مشکین‌شهر و سراب با بیشینه ۳۰ سانتی‌متر است. همچنین بارش برف به شمیرانات و تهران هم خواهد رسید.
▫️ بارش برف امسال به‌طور متوسط ۳۷ درصد بیشتر از پارسال بوده.
15.03.202512:33
● ادبیات و کتاب
🔘 پیامی برای پایان سرایش شاهنامه
🔘 محمدجعفر یاحقی با اشاره به بیت «سر آمد کنون قصۀ یزدگرد/ به ماه سپندارمذ روز ارد» آورده است: «این تنها تاریخ راستین و بی‌تردیدی است که به یک رویداد شایسته یعنی پایان شاهنامه اشاره می‌کند.
شاهنامه با این دو بیت به پایان می‌رسد: «سرآمد کنون قصه یزدگِرد/ به ماه سپندارمذ روز اِرد/ ز هجرت شده پنج هشتاد بار/ به نام جهان‌داورِ کردگار». بر اساس این سروده حکیم فردوسی بیست و پنجمین روز از ماه اسفند را روز پایان سرایش شاهنامه می‌خوانند. هرچند این تاریخ با اما و اگرهایی همراه است؛ مثلاً ابوالفضل خطیبی با اشاره به تکرار «به ماه سپندارمذ روز ارد» می‌گوید: «تکرار این مصرع، این تردید را ایجاد می‌کند که فردوسی در این مواضع قافیه‌پردازی کرده و در قید گفتن واقعیت نبوده است.»
محمدجعفر یاحقی، مدیر مؤسسۀ خردسرای فردوسی، در پیامی پایان سرایش شاهنامه را تبریک گفته است. در متن این پیام با اشاره به بیت «سر آمد کنون قصۀ یزدگرد/ به ماه سپندارمذ روز ارد» آمده است: «این تنها تاریخ راستین و بی‌تردیدی است که به یک رویداد شایسته یعنی پایان شاهنامه اشاره می‌کند.
در چنین روزی (۲۵ اسفندماه) شهنامه‌گوی شگرف طوس قلم از نگارش کار ورجاوند خویش، شاهنامه بزرگ، فرونهاد و با دلی سرشار از مهر ایران و خشنود از این سرانجام نیک به پیشباز نوروز باستانی رفت تا دادار دانا را سپاس گوید و با خرمی به روی بهار آغوش بگشاید.
و اینک ما را سزاوار چنان است که هم‌آواز با فردوسی این فرجام نیک و آغاز بهار شاهنامه را شادباش بگوییم و بر تلاش والای سرایندۀ آن فردوسی بزرگ درود بفرستیم و آرزو کنیم که:
«بماناد تا جاودان این درخت»
بهار خرم شاهنامه بر همگان فرخ و فرخنده باد.»
🔘 پیامی برای پایان سرایش شاهنامه
🔘 محمدجعفر یاحقی با اشاره به بیت «سر آمد کنون قصۀ یزدگرد/ به ماه سپندارمذ روز ارد» آورده است: «این تنها تاریخ راستین و بی‌تردیدی است که به یک رویداد شایسته یعنی پایان شاهنامه اشاره می‌کند.
شاهنامه با این دو بیت به پایان می‌رسد: «سرآمد کنون قصه یزدگِرد/ به ماه سپندارمذ روز اِرد/ ز هجرت شده پنج هشتاد بار/ به نام جهان‌داورِ کردگار». بر اساس این سروده حکیم فردوسی بیست و پنجمین روز از ماه اسفند را روز پایان سرایش شاهنامه می‌خوانند. هرچند این تاریخ با اما و اگرهایی همراه است؛ مثلاً ابوالفضل خطیبی با اشاره به تکرار «به ماه سپندارمذ روز ارد» می‌گوید: «تکرار این مصرع، این تردید را ایجاد می‌کند که فردوسی در این مواضع قافیه‌پردازی کرده و در قید گفتن واقعیت نبوده است.»
محمدجعفر یاحقی، مدیر مؤسسۀ خردسرای فردوسی، در پیامی پایان سرایش شاهنامه را تبریک گفته است. در متن این پیام با اشاره به بیت «سر آمد کنون قصۀ یزدگرد/ به ماه سپندارمذ روز ارد» آمده است: «این تنها تاریخ راستین و بی‌تردیدی است که به یک رویداد شایسته یعنی پایان شاهنامه اشاره می‌کند.
در چنین روزی (۲۵ اسفندماه) شهنامه‌گوی شگرف طوس قلم از نگارش کار ورجاوند خویش، شاهنامه بزرگ، فرونهاد و با دلی سرشار از مهر ایران و خشنود از این سرانجام نیک به پیشباز نوروز باستانی رفت تا دادار دانا را سپاس گوید و با خرمی به روی بهار آغوش بگشاید.
و اینک ما را سزاوار چنان است که هم‌آواز با فردوسی این فرجام نیک و آغاز بهار شاهنامه را شادباش بگوییم و بر تلاش والای سرایندۀ آن فردوسی بزرگ درود بفرستیم و آرزو کنیم که:
«بماناد تا جاودان این درخت»
بهار خرم شاهنامه بر همگان فرخ و فرخنده باد.»
20.04.202504:07
🌀 بوف کور، صادق هدایت
این کتاب بوف کور، نسخه‌ای کپی شده به خط صادق هدایت است که خود او از بمبئی هندوستان برای محمدعلی جمالزاده در سوییس فرستاده و سپس‌تر جمالزاده به کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران اهدا کرده است.
افزون بر متن اصلی، نمایشنامه خیمه‌شب‌بازی در سه پرده نیز به آن پیوست شده است و یادداشت‌هایی از ایرج افشار، جمالزاده و صادق هدایت، ارزش اسنادی و ادبی این مجموعه را دوچندان کرده‌اند.
محل نگهداری این اثر مخزن نسخ خطی کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران است.
این کتاب بوف کور، نسخه‌ای کپی شده به خط صادق هدایت است که خود او از بمبئی هندوستان برای محمدعلی جمالزاده در سوییس فرستاده و سپس‌تر جمالزاده به کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران اهدا کرده است.
افزون بر متن اصلی، نمایشنامه خیمه‌شب‌بازی در سه پرده نیز به آن پیوست شده است و یادداشت‌هایی از ایرج افشار، جمالزاده و صادق هدایت، ارزش اسنادی و ادبی این مجموعه را دوچندان کرده‌اند.
محل نگهداری این اثر مخزن نسخ خطی کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران است.
06.04.202513:45
گل‌های هلندی
26.03.202507:22
🌀نوروز ساسانیان
جاحظ در باب نوروز ساسانیان نوشته است که چون مجلس شاه آراسته می‌شد، مردی که روی خوش و نام و زبان خوش داشت به پیش او می‌رفت. شاه از وی می‌پرسید کیستی و از کجا آمده‌ای و به کجا خواهی رفت و با تو که بود؟ با که آمدی و با تو چیست؟ او می‌گفت من از جانب دو همایون آمده‌ام و پیش دو نیک‌بخت می‌روم و هرکه پیروز بود با من آمد و نامم خجسته است و با خود سال نو و برای پادشاه درود و مژده آورده‌ام. و معمول بود که بیست و پنج روز پیش از نوروز در دوازده استوانه در سرای پادشاه دانه‌هایی مثل گندم و جو و برنج و عدس و باقلا و غیره می‌کاشتند و آنها را بعد با ساز و سرود درو می‌کردند و تا روز مهر از ماه فروردین از بین نمی‌بردند و به آنها فال خوب می‌زدند و در حضور پادشاه سرودهایی که مخصوص بهار و نوروز بود خوانده می‌شد و آن سرودها را آفرین و خسروانی و فلهبذ می‌خواندند. اسم بعضی از آنها نیز مثل باد نوروز، نوروز بزرگ، نوروز کیقباد، نوروز مزدک، نوروز خارا مانده است.
جای دیگر جاحظ می‌گوید که در زمان ساسانیان خاص و عام برای پادشاه هر هدیه‌ای بیشتر می‌پسندیدند می‌بردند و آن هدیه به نام شخص در دیوان نوشته می‌شد و هنگام احتیاج، هدیه‌دهنده بسته به طبقه و شأن او، هدیه‌اش هرچه بود، از دیوان به وی کمکی شایسته می‌شد و اگر خود وی در یادآوری به‌عمد کوتاهی می‌کرد، شش ماه از توشه‌اش محروم می‌شد. مشهور است که اردشیر بن بابک و بهرام گور و انوشروان جامه‌های زمستانی خود را به خاصان و دیگران می‌بخشیدند و نگاه داشتن آنها را خوش نداشتند.
برگ‌هایی در آغوش باد، دکتر غلامحسین یوسفی، انتشارات علمی، ۱۳۸۶، ج ۲، ص ۶۷۷-۶۸۰.
جاحظ در باب نوروز ساسانیان نوشته است که چون مجلس شاه آراسته می‌شد، مردی که روی خوش و نام و زبان خوش داشت به پیش او می‌رفت. شاه از وی می‌پرسید کیستی و از کجا آمده‌ای و به کجا خواهی رفت و با تو که بود؟ با که آمدی و با تو چیست؟ او می‌گفت من از جانب دو همایون آمده‌ام و پیش دو نیک‌بخت می‌روم و هرکه پیروز بود با من آمد و نامم خجسته است و با خود سال نو و برای پادشاه درود و مژده آورده‌ام. و معمول بود که بیست و پنج روز پیش از نوروز در دوازده استوانه در سرای پادشاه دانه‌هایی مثل گندم و جو و برنج و عدس و باقلا و غیره می‌کاشتند و آنها را بعد با ساز و سرود درو می‌کردند و تا روز مهر از ماه فروردین از بین نمی‌بردند و به آنها فال خوب می‌زدند و در حضور پادشاه سرودهایی که مخصوص بهار و نوروز بود خوانده می‌شد و آن سرودها را آفرین و خسروانی و فلهبذ می‌خواندند. اسم بعضی از آنها نیز مثل باد نوروز، نوروز بزرگ، نوروز کیقباد، نوروز مزدک، نوروز خارا مانده است.
جای دیگر جاحظ می‌گوید که در زمان ساسانیان خاص و عام برای پادشاه هر هدیه‌ای بیشتر می‌پسندیدند می‌بردند و آن هدیه به نام شخص در دیوان نوشته می‌شد و هنگام احتیاج، هدیه‌دهنده بسته به طبقه و شأن او، هدیه‌اش هرچه بود، از دیوان به وی کمکی شایسته می‌شد و اگر خود وی در یادآوری به‌عمد کوتاهی می‌کرد، شش ماه از توشه‌اش محروم می‌شد. مشهور است که اردشیر بن بابک و بهرام گور و انوشروان جامه‌های زمستانی خود را به خاصان و دیگران می‌بخشیدند و نگاه داشتن آنها را خوش نداشتند.
برگ‌هایی در آغوش باد، دکتر غلامحسین یوسفی، انتشارات علمی، ۱۳۸۶، ج ۲، ص ۶۷۷-۶۸۰.
19.03.202515:57
● تاریخ و جامعه
🔘 نفت ایران چرا و چگونه ملی شد؟
🔘 فریدون مجلسی به عنوان یکی از بازماندگان نسلی که از آغاز با وجود نوجوانی شاهد و ناظر سیر وقایع ملی شدن صنعت نفت بوده درباره چرایی اهمیت این روز یادداشتی اختصاصی را در اختیار ایبنا قرار داده است.
فریدون مجلسی: پس از ۷۳ سال از ملی شدن صنعت نفت ایران هنوز روز ۲۹ اسفند به عنوان سالگشت تصویب نهایی و ابلاغ قانون ملی شدن نفت ایران تعطیل است. تکرار این تعطیل برای نسل‌های جوان‌تر این پرسش را پدید می‌آورد که مگر ملی کردن یعنی تسلط مالکانه یک دولت دولت بر یک شرکت خارجی چه اهمیتی دارد که هنوز پس از سالیان طولانی به آن اهمیت می‌دهند و به مناسبت آن در این تاریخ مقالاتی می‌نویسند و درباره‌اش بحث می‌کنند؟ نگارنده به عنوان یکی از بازماندگان نسلی که از آغاز با وجود نوجوانی شاهد و ناظر سیر وقایع آن بوده است ترجیح می‌دهد پاسخ پرسشی را که مطرح شد درباره چرایی اهمیت این روز بنگارد.
استقلال ایران: با اینکه کشور ایران در قرن نوزدهم یکی از معدود کشورهای مستقل غیر اروپایی در عرصه جهان بود، اما در اثر جنگ های فقر آفرین و پیوسته از زمان صفوی کشور ایران نتوانسته بود وضعیت اجتماعی و فرهنگی خود را به سطح بالای کشورهای اروپایی که با آنان رابطه داشت برساند. اروپاییان اغلب سرزمین ها و ملل آسیایی و آفریقایی و آمریکای لاتین را اسیر استیلای حاکمانه خود کرده بودند، اما گرچه ایران از چنان تحقیری مصون مانده بود، اما در شرایط ضعف بنیه مالی از آسیب های آنان بی نصیب نمانده بود. ایران منابع و صنایع پر رونقی نداشت که طمع استعمارگران را برانگیزد. در شمال روسیه توانسته بود قفقاز جنوبی و آسیای مرکزی را از ایران منتزع سازد و برای دستیابی با آبهای گرم اقیانوس هند نسبت به بقیه خاک ایران طمع می ورزید. انگلیس با نگرانی…
🔘 نفت ایران چرا و چگونه ملی شد؟
🔘 فریدون مجلسی به عنوان یکی از بازماندگان نسلی که از آغاز با وجود نوجوانی شاهد و ناظر سیر وقایع ملی شدن صنعت نفت بوده درباره چرایی اهمیت این روز یادداشتی اختصاصی را در اختیار ایبنا قرار داده است.
فریدون مجلسی: پس از ۷۳ سال از ملی شدن صنعت نفت ایران هنوز روز ۲۹ اسفند به عنوان سالگشت تصویب نهایی و ابلاغ قانون ملی شدن نفت ایران تعطیل است. تکرار این تعطیل برای نسل‌های جوان‌تر این پرسش را پدید می‌آورد که مگر ملی کردن یعنی تسلط مالکانه یک دولت دولت بر یک شرکت خارجی چه اهمیتی دارد که هنوز پس از سالیان طولانی به آن اهمیت می‌دهند و به مناسبت آن در این تاریخ مقالاتی می‌نویسند و درباره‌اش بحث می‌کنند؟ نگارنده به عنوان یکی از بازماندگان نسلی که از آغاز با وجود نوجوانی شاهد و ناظر سیر وقایع آن بوده است ترجیح می‌دهد پاسخ پرسشی را که مطرح شد درباره چرایی اهمیت این روز بنگارد.
استقلال ایران: با اینکه کشور ایران در قرن نوزدهم یکی از معدود کشورهای مستقل غیر اروپایی در عرصه جهان بود، اما در اثر جنگ های فقر آفرین و پیوسته از زمان صفوی کشور ایران نتوانسته بود وضعیت اجتماعی و فرهنگی خود را به سطح بالای کشورهای اروپایی که با آنان رابطه داشت برساند. اروپاییان اغلب سرزمین ها و ملل آسیایی و آفریقایی و آمریکای لاتین را اسیر استیلای حاکمانه خود کرده بودند، اما گرچه ایران از چنان تحقیری مصون مانده بود، اما در شرایط ضعف بنیه مالی از آسیب های آنان بی نصیب نمانده بود. ایران منابع و صنایع پر رونقی نداشت که طمع استعمارگران را برانگیزد. در شمال روسیه توانسته بود قفقاز جنوبی و آسیای مرکزی را از ایران منتزع سازد و برای دستیابی با آبهای گرم اقیانوس هند نسبت به بقیه خاک ایران طمع می ورزید. انگلیس با نگرانی…
17.03.202517:17
🎥 بازار اصفهان، سال ۱۳۵۵ خورشیدی
15.03.202512:31
● ادبیات و کتاب
🔘 زنی که مایه اعتبار زن ایرانی بود
🔘 محمدعلی اسلامی ندوشن می‌گوید: اگر از من بپرسند که کدام زن طی این پنجاه سال بیشتر از همه مایه اعتبار زن ایرانی بوده است، خواهم گفت پروین.
محمدعلی اسلامی ندوشن در کتاب‌های «نوشته‌های بی‌سرنوشت» و «زندگی، عشق و دیگر هیچ» درباره رخشنده اعتصامی معروف به پروین اعتصامی که در ۲۵ اسفندماه ۱۲۸۵ در تبریز متولد شد و در ۱۵ فروردین ۱۳۲۰ در سن ۳۴سالگی بر اثر بیماری حصبه درگذشت، می‌نویسد: «پروین نه شاعر نابغه بود که نبوغش را به هدر دهد، و نه مصلح اجتماعی. فردی بود با استعداد خوب. در میان گویندگان معاصر، بعد از بهار از همه مهم‌تر بود، در مقیاس کلی شعر فارسی شاعری متوسط و در میان زنان گوینده ایران، شخص اول؛ لااقل اولین زنی است که در زبان فارسی از او دیوان شعر برجای مانده است، چون از شاعران زن قبل از پروین، دیوانی برجای نمانده. بعضی از شعرهایش لطیف و دلنشین است و بعضی دیگر خسته‌کننده و ملال‌آور.
دومین ویژگی پروین اعتصامی این است که شاهد برخورد قدیم و جدید بوده و آن را در شعر خود انعکاس داده است. پروین از کسانی است که از زن دفاع می‌کند. او در عین حال، اخلاقیات زمان را در شعر از یاد نمی‌برد و از این جهت هم اهمیت دارد.
بخشی از شعرهای پروین حالت هماهنگی با زمان خودش را ندارد. او زنی خوش‌قلب و ساده‌دل بوده است که بیانش برای دوره تجدد و نیازِ زمان زیاد جا نیفتاده است و به همین علت هم جایگاهی که متناسب با اوست، به او داده نشده است. شخصا فکر می‌کنم که در خارج از ملاحظات متجددانه باید او را ارزیابی کرد.
معمولا پروین را با فروغ فرخزاد مقایسه می‌کنند که فروغ برای خانم‌های روزآمد دلچسب‌تر است. علت موضوع را باید در تجددخواهی تند جست‌وجو کرد که فروغ فرخزاد به آن جواب می‌دهد، ولی پروین جواب…
🔘 زنی که مایه اعتبار زن ایرانی بود
🔘 محمدعلی اسلامی ندوشن می‌گوید: اگر از من بپرسند که کدام زن طی این پنجاه سال بیشتر از همه مایه اعتبار زن ایرانی بوده است، خواهم گفت پروین.
محمدعلی اسلامی ندوشن در کتاب‌های «نوشته‌های بی‌سرنوشت» و «زندگی، عشق و دیگر هیچ» درباره رخشنده اعتصامی معروف به پروین اعتصامی که در ۲۵ اسفندماه ۱۲۸۵ در تبریز متولد شد و در ۱۵ فروردین ۱۳۲۰ در سن ۳۴سالگی بر اثر بیماری حصبه درگذشت، می‌نویسد: «پروین نه شاعر نابغه بود که نبوغش را به هدر دهد، و نه مصلح اجتماعی. فردی بود با استعداد خوب. در میان گویندگان معاصر، بعد از بهار از همه مهم‌تر بود، در مقیاس کلی شعر فارسی شاعری متوسط و در میان زنان گوینده ایران، شخص اول؛ لااقل اولین زنی است که در زبان فارسی از او دیوان شعر برجای مانده است، چون از شاعران زن قبل از پروین، دیوانی برجای نمانده. بعضی از شعرهایش لطیف و دلنشین است و بعضی دیگر خسته‌کننده و ملال‌آور.
دومین ویژگی پروین اعتصامی این است که شاهد برخورد قدیم و جدید بوده و آن را در شعر خود انعکاس داده است. پروین از کسانی است که از زن دفاع می‌کند. او در عین حال، اخلاقیات زمان را در شعر از یاد نمی‌برد و از این جهت هم اهمیت دارد.
بخشی از شعرهای پروین حالت هماهنگی با زمان خودش را ندارد. او زنی خوش‌قلب و ساده‌دل بوده است که بیانش برای دوره تجدد و نیازِ زمان زیاد جا نیفتاده است و به همین علت هم جایگاهی که متناسب با اوست، به او داده نشده است. شخصا فکر می‌کنم که در خارج از ملاحظات متجددانه باید او را ارزیابی کرد.
معمولا پروین را با فروغ فرخزاد مقایسه می‌کنند که فروغ برای خانم‌های روزآمد دلچسب‌تر است. علت موضوع را باید در تجددخواهی تند جست‌وجو کرد که فروغ فرخزاد به آن جواب می‌دهد، ولی پروین جواب…
16.04.202515:17
قربان صابر بازیگر تاجیکستانی
04.04.202512:04
پیمان بغداد
در دوران جنگ سرد و با هدف مبارزه با شوروی و نفوذ مارکسیسم تشکیل شد. جرج اف. کنان سفیر ایالات متحده آمریکا در سال ۱۹۴۷ در مقاله‌ای به دولت آمریکا پیشنهاد کرد برای مقابله با خطر توسعه‌طلبی شوروی، سیاست سد نفوذ را به دور شوروی به مرحلهٔ اجرا گذارد تا با گذشت زمان، نظام شوروی فروپاشد. پیمان‌های ناتو، سیتو و سنتو براساس این راهکار به وجود آمدند. پس از فروپاشی بلوک شرق این سازمان‌ها فلسفهٔ وجودی خود را از دست دادند.
25.03.202518:22
● باستان‌شناسی و موزه
🔘 یک یافته جدید درباره مقبره‌های هرمی
🔘 نتایج یک تحقیق جدید این موضوع را مطرح کرده است که اهرام مصر باستان که تصور می‌شد فقط اشراف‌زادگان را در خود جای داده‌اند، ممکن است محل دفن کارگران طبقه پایین نیز باشند.
بر اساس مقبره‌هایی که در محوطه باستان‌شناسی «تومبوس»(Tombos) در سودان یافت شده است، ممکن است اهرام مصر باستان و سودان تنها متعلق به ثروتمندان نبوده باشند.
باستان‌شناسان در مقاله‌ای که در شماره ماه ژوئن مجله‌ی باستان‌شناسی انسان‌شناختی منتشر شده، نوشتند: «یافته‌های ما نشان می‌دهند که مقبره‌های هرمی، که پیش‌تر تصور می‌شد محل دفن اشراف‌زادگان بوده‌اند، ممکن است شامل افراد با جایگاه پایین و مردم شغل‌های سخت نیز بوده باشند.» مصر باستان در برخی زمان‌ها بخش‌هایی از سودان را تحت کنترل خود داشت و تومبوس به‌عنوان یک مستعمره‌ی مصری تأسیس شد.
«لایوساینس» نوشت، «تومبوس» در سومین آبشار رود نیل در سودان واقع شده است. در دوران باستان، این منطقه با نام «نوبیا» یا «کوش» شناخته می‌شد. مصریان پس از تسخیر این منطقه در حدود ۱۴۰۰ پیش از میلاد، آنها «تومبوس» را تأسیس کردند.
گروه پژوهشی در مطالعه خود نوشته است که «مدتی کوتاه پس از فتح نوبیا توسط مصریان، تومبوس توسط آنها در سرزمین نوبیایی‌ها ساخته شد تا کنترل استعماری را تسهیل کند.»
افراد ثروتمند در مقبره‌هایی دفن می‌شدند که هرم‌های کوچکی بر فراز آنها قرار داشت. در مطالعه جدید، دانشمندان حدود ۱۱۰ اسکلت را در «تومبوس» بررسی کردند. آنها محل اتصال عضلات و رباط‌ها به استخوا که نشان می‌دهد افراد چه میزان کار فیزیکی انجام داده‌اند، را تحلیل کردند.
گروه پژوهشی در مطالعه نوشته است :«هرچه بدن به‌طور مکرر و شدیدتر استفاده شود، عضلات و رباط‌ها به شیوه‌ای قوی‌تر به استخوان متصل می‌شوند که این می‌تواند به ایجاد برجستگی‌ها و برآمدگی‌های مشخصی در محل اتصال روی استخوان منجر شود.»
این تغییرات در استخوان به عنوان «تغییرات انتزی»(entheseal changes) شناخته می‌شوند. گروه پژوهشی گزارش داد که افرادی…
🔘 یک یافته جدید درباره مقبره‌های هرمی
🔘 نتایج یک تحقیق جدید این موضوع را مطرح کرده است که اهرام مصر باستان که تصور می‌شد فقط اشراف‌زادگان را در خود جای داده‌اند، ممکن است محل دفن کارگران طبقه پایین نیز باشند.
بر اساس مقبره‌هایی که در محوطه باستان‌شناسی «تومبوس»(Tombos) در سودان یافت شده است، ممکن است اهرام مصر باستان و سودان تنها متعلق به ثروتمندان نبوده باشند.
باستان‌شناسان در مقاله‌ای که در شماره ماه ژوئن مجله‌ی باستان‌شناسی انسان‌شناختی منتشر شده، نوشتند: «یافته‌های ما نشان می‌دهند که مقبره‌های هرمی، که پیش‌تر تصور می‌شد محل دفن اشراف‌زادگان بوده‌اند، ممکن است شامل افراد با جایگاه پایین و مردم شغل‌های سخت نیز بوده باشند.» مصر باستان در برخی زمان‌ها بخش‌هایی از سودان را تحت کنترل خود داشت و تومبوس به‌عنوان یک مستعمره‌ی مصری تأسیس شد.
«لایوساینس» نوشت، «تومبوس» در سومین آبشار رود نیل در سودان واقع شده است. در دوران باستان، این منطقه با نام «نوبیا» یا «کوش» شناخته می‌شد. مصریان پس از تسخیر این منطقه در حدود ۱۴۰۰ پیش از میلاد، آنها «تومبوس» را تأسیس کردند.
گروه پژوهشی در مطالعه خود نوشته است که «مدتی کوتاه پس از فتح نوبیا توسط مصریان، تومبوس توسط آنها در سرزمین نوبیایی‌ها ساخته شد تا کنترل استعماری را تسهیل کند.»
افراد ثروتمند در مقبره‌هایی دفن می‌شدند که هرم‌های کوچکی بر فراز آنها قرار داشت. در مطالعه جدید، دانشمندان حدود ۱۱۰ اسکلت را در «تومبوس» بررسی کردند. آنها محل اتصال عضلات و رباط‌ها به استخوا که نشان می‌دهد افراد چه میزان کار فیزیکی انجام داده‌اند، را تحلیل کردند.
گروه پژوهشی در مطالعه نوشته است :«هرچه بدن به‌طور مکرر و شدیدتر استفاده شود، عضلات و رباط‌ها به شیوه‌ای قوی‌تر به استخوان متصل می‌شوند که این می‌تواند به ایجاد برجستگی‌ها و برآمدگی‌های مشخصی در محل اتصال روی استخوان منجر شود.»
این تغییرات در استخوان به عنوان «تغییرات انتزی»(entheseal changes) شناخته می‌شوند. گروه پژوهشی گزارش داد که افرادی…
18.03.202515:15
حصول شهرت آدمی‌زاد در جهان منحصر به این نیست که کاری افسانه‌آمیز انجام دهد و از آمل به مرو تیر بیندازد. هزار کار پیش می‌توان گرفت که موجب شهرت تواند شد. ولی ای خوشا روز کناره‌گیری و خاموشی و گمنامی.
دی ماه ۱۳۵۴، مجتبی مینوی
دی ماه ۱۳۵۴، مجتبی مینوی
17.03.202512:00
● سینما و تلویزیون
🔘 ۶ صبح پژواکی در خلا است
🔘 فیلم ساعت ۶ صبح پژواکی در خلا است؛ فریادی که در میانهٔ راه خاموش می‌شود، روایتی که قصد دارد درامی سرنوشت‌ساز باشد، اما در نهایت چیزی نیست جز هذیان‌های فیلم‌سازی که در تلهٔ توهم گرفتار آمده است. مهران مدیری که روزگاری هوش و نبوغ خود را در طنز به نمایش می‌گذاشت، این بار پا به جهانی گذاشته که نه زبانش را می‌شناسد، نه پیچیدگی‌هایش را درک می‌کند. او قصد دارد درامی دربارهٔ مهاجرت، اضطراب، و تصمیم‌های گریزناپذیر بسازد، اما آنچه بر پرده جان می‌گیرد، نه سینماست، نه حتی داستان‌گویی؛ بلکه کلاژی آشفته از تصاویر بی‌جهت، صحنه‌های بی‌کارکرد، و کاراکترهایی است که در دریایی از بی‌معنایی غرق شده‌اند.
فیلم با سارا آغاز می‌شود، اما آیا سارا اصلاً شخصیتی دارد؟ آیا چیزی از او می‌دانیم، جز آنکه قرار است راهی کانادا شود؟ انگیزه‌هایش چیست؟ آیا از چیزی فرار می‌کند؟ آیا چیزی را پشت سر می‌گذارد؟ آیا کشمکشی در درونش هست؟ هیچ. او تنها دختری است که بلیت پروازش را در دست گرفته، به مهمانی می‌رود، گریه می‌کند، درها به رویش بسته می‌شود، باز هم گریه می‌کند، و تمام. مدیری گویی فراموش کرده که شخصیت‌پردازی اساس یک درام است. او نمی‌فهمد که برای درک اضطراب مهاجرت، باید به زندگی پیش از آن پرداخت. مخاطب تنها وقتی به سرنوشت یک شخصیت اهمیت می‌دهد که بداند او کیست، کجاست، چرا می‌خواهد برود، و از چه چیزی واهمه دارد. اما در این فیلم، سارا نه صدایی دارد، نه گذشته‌ای، نه حتی آینده‌ای که بتوان برایش دل‌نگران شد.
و بعد، مهمانی‌ای که قرار است قلب فیلم باشد، بدل می‌شود به نمونه‌ای از فقدان درک کارگردان از زندگی واقعی. انگار مدیری نه مهمانی‌های واقعی را دیده، نه در میان آدم‌ها زیسته است، نه می‌داند که خنده چیست، وداع چگونه است، و اضطراب جدایی چگونه به جان آدم می‌افتد. آدم‌های این مهمانی، نه دوست‌اند، نه آشنا، نه حتی…
🔘 ۶ صبح پژواکی در خلا است
🔘 فیلم ساعت ۶ صبح پژواکی در خلا است؛ فریادی که در میانهٔ راه خاموش می‌شود، روایتی که قصد دارد درامی سرنوشت‌ساز باشد، اما در نهایت چیزی نیست جز هذیان‌های فیلم‌سازی که در تلهٔ توهم گرفتار آمده است. مهران مدیری که روزگاری هوش و نبوغ خود را در طنز به نمایش می‌گذاشت، این بار پا به جهانی گذاشته که نه زبانش را می‌شناسد، نه پیچیدگی‌هایش را درک می‌کند. او قصد دارد درامی دربارهٔ مهاجرت، اضطراب، و تصمیم‌های گریزناپذیر بسازد، اما آنچه بر پرده جان می‌گیرد، نه سینماست، نه حتی داستان‌گویی؛ بلکه کلاژی آشفته از تصاویر بی‌جهت، صحنه‌های بی‌کارکرد، و کاراکترهایی است که در دریایی از بی‌معنایی غرق شده‌اند.
فیلم با سارا آغاز می‌شود، اما آیا سارا اصلاً شخصیتی دارد؟ آیا چیزی از او می‌دانیم، جز آنکه قرار است راهی کانادا شود؟ انگیزه‌هایش چیست؟ آیا از چیزی فرار می‌کند؟ آیا چیزی را پشت سر می‌گذارد؟ آیا کشمکشی در درونش هست؟ هیچ. او تنها دختری است که بلیت پروازش را در دست گرفته، به مهمانی می‌رود، گریه می‌کند، درها به رویش بسته می‌شود، باز هم گریه می‌کند، و تمام. مدیری گویی فراموش کرده که شخصیت‌پردازی اساس یک درام است. او نمی‌فهمد که برای درک اضطراب مهاجرت، باید به زندگی پیش از آن پرداخت. مخاطب تنها وقتی به سرنوشت یک شخصیت اهمیت می‌دهد که بداند او کیست، کجاست، چرا می‌خواهد برود، و از چه چیزی واهمه دارد. اما در این فیلم، سارا نه صدایی دارد، نه گذشته‌ای، نه حتی آینده‌ای که بتوان برایش دل‌نگران شد.
و بعد، مهمانی‌ای که قرار است قلب فیلم باشد، بدل می‌شود به نمونه‌ای از فقدان درک کارگردان از زندگی واقعی. انگار مدیری نه مهمانی‌های واقعی را دیده، نه در میان آدم‌ها زیسته است، نه می‌داند که خنده چیست، وداع چگونه است، و اضطراب جدایی چگونه به جان آدم می‌افتد. آدم‌های این مهمانی، نه دوست‌اند، نه آشنا، نه حتی…
10.04.202514:13
برنامه «اکنون»
گفت‌وگوی سروش صحت با شروین وکیلی
30.03.202511:07
کتاب آسیای هفت سنگ
نوشتۀ دکتر محمدابراهیم باستانی پاریزی
باستانی پاریزی نخستین کتاب خود را به نام «پیغمبر دزدان» در ۲۲ سالگی به چاپ رساند که بارها تجدید چاپ شده است.
او همچنین بیش از ۷۰ جلد کتاب نوشت که از جمله آنها می‌توان به راهنمای آثار تاریخی کرمان، تاریخ کرمان، سلجوقیان و غز در کرمان، فرماندهان کرمان، گنجعلی خان، وادی هفت واد، تاریخ شاهی قراختائیان، تذکره صفویه کرمان، خاتون هفت قلعه، آسیای هفت سنگ، نای هفت بند، اژدهای هفت سر، کوچه هفت پیچ، زیر این هفت آسمان، سنگ هفت قلم، هشت الهفت، ذوالقرنین یا کوروش کبیر، یاد و یادبود (مجموعه شعر، چاپ دوم)، محیط سیاسی و زندگی مشیرالدوله، تلاش آزادی، سیاست و اقتصاد عصر صفوی، از پاریز تا پاریس، شاهنامه آخرش خوش است، حماسه کویر، نون جو و دوغ گو، فرمانفرمای عالم، از سیر تا پیاز، مار در بتکده کهنه، کلاه گوشه نوشین روان، حضورستان، هزارستان و … اشاره کرد.
نوشتۀ دکتر محمدابراهیم باستانی پاریزی
باستانی پاریزی نخستین کتاب خود را به نام «پیغمبر دزدان» در ۲۲ سالگی به چاپ رساند که بارها تجدید چاپ شده است.
او همچنین بیش از ۷۰ جلد کتاب نوشت که از جمله آنها می‌توان به راهنمای آثار تاریخی کرمان، تاریخ کرمان، سلجوقیان و غز در کرمان، فرماندهان کرمان، گنجعلی خان، وادی هفت واد، تاریخ شاهی قراختائیان، تذکره صفویه کرمان، خاتون هفت قلعه، آسیای هفت سنگ، نای هفت بند، اژدهای هفت سر، کوچه هفت پیچ، زیر این هفت آسمان، سنگ هفت قلم، هشت الهفت، ذوالقرنین یا کوروش کبیر، یاد و یادبود (مجموعه شعر، چاپ دوم)، محیط سیاسی و زندگی مشیرالدوله، تلاش آزادی، سیاست و اقتصاد عصر صفوی، از پاریز تا پاریس، شاهنامه آخرش خوش است، حماسه کویر، نون جو و دوغ گو، فرمانفرمای عالم، از سیر تا پیاز، مار در بتکده کهنه، کلاه گوشه نوشین روان، حضورستان، هزارستان و … اشاره کرد.
20.03.202506:14
🎥 نوروز در سینمای ایران
18.03.202514:59
🔘 جایزه صد هزار تومانی برای علی دایی به‌عنوان بهترین بازیکن میدان برای زدن ۴ گل به نپال در سال ۷۵
17.03.202507:37
سومين همايش ملی رقابت‌پذيری و آينده تحولات شهری با رويکرد دريامحور
Көрсөтүлдү 1 - 22 ичинде 22
Көбүрөөк функцияларды ачуу үчүн кириңиз.